Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας και η Ελλάδα

Δημοσιεύτηκε

στις

Η αλλαγή της ελληνικής πολιτικής όσον αφορά την Τουρκία στο ευρωπαϊκό πλαίσιο ξεκίνησε ουσιαστικά, και με τρόπο ευφυή, κατά την εποχή Σημίτη/ Παπανδρέου, για να συνεχιστεί εξίσου συνετά κατά την περίοδο Καραμανλή / Μολυβιάτη/ Μπακογιάννη. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι κατά πόσον πρέπει να συνεχιστεί η ίδια πολιτική χωρίς τροποποιήσεις, εφόσον αυξάνονται οι εντάσεις με την Τουρκία.

Οδηγούμαστε έτσι και πάλι στο θέμα των συμφερόντων μας ως κράτους-μέλους της ΕΕ και όχι απλώς ως Ελλήνων. Θα μπορούσε να λειτουργήσει η Τουρκία στο εσωτερικό της ΕΕ ή θα συνέβαλε στην περαιτέρω αποσάθρωσή της;

Ειδικότερα, πρώτον, το ήδη περίπλοκο σύστημα ψηφοφορίας δεν θα περιπλεκόταν άραγε ακόμη περισσότερο λόγω της εισδοχής μιας χώρας 70 εκατομμυρίων κατοίκων; Δεύτερον, μια ενισχυμένη παρουσία της Τουρκίας στην Ευρώπη δεν θα αποδυνάμωνε περαιτέρω το ευρωπαϊκό/χριστιανικό στοιχείο της ηπείρου μας; Βεβαίως, τα ανωτέρω δεν σημαίνουν ότι θα μειωνόταν η παραδοσιακή ευρωπαϊκή ανεκτικότητα προς τις διάφορες φυλές και θρησκείες. Σημαίνουν απλώς, κατά τη γνώμη μου, ότι η Τουρκία θα αναλάμβανε de facto ηγετικό ρόλο μέσα στην Ευρώπη ως προστάτιδα του συνεχώς ογκούμενου μουσουλμανικού στοιχείου.

Τρίτον, αν υποθέσουμε ότι οι προαναφερθέντες λόγοι ανησυχίας δεν είναι αρκετά σοβαροί, ας αναλογιστούμε τα προβλήματα μετανάστευσης που θα προκύψουν από μια πλήρη ένταξη.

Πιο συγκεκριμένα, πώς θα αποφεύγαμε την αιφνίδια και ακατάσχετη εισροή πενόμενων Τούρκων ή Κούρδων; Το κοινωνικό κόστος της φιλοξενίας τους; Τον αντίκτυπο που θα είχε η άφιξή τους στον κοινωνικό ιστό της Ευρώπης, η οποία έχει ήδη αρχίσει να μοιάζει με πολύχρωμο συνονθύλευμα;

Οι «σταθερές»
Τα προβλήματα που ανέφερα είναι αλληλένδετα.

Ευτυχώς, όμως, άμεσα συνδεδεμένη είναι και η βασική απάντηση. Ακολουθήστε το παράδειγμα της Τουρκίας και αρχίστε να παίζετε σε όσο το δυνατόν περισσότερα ταμπλό.

Ας μη σπεύσει κανείς να απαντήσει ότι η Τουρκία, λόγω μεγέθους και θέσης, μπορεί όντως να παίζει σε διάφορα ταμπλό ενώ εμείς δεν μπορούμε.

Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει πρώτα να απαντήσουμε σε κάποια άλλα: έχουμε π.χ. προσπαθήσει να γίνουμε πολιτικώς «πολυγαμικοί» και αποτύχαμε; Εχουμε δραστηριοποιήσει τους κατά παράδοση καλούς δεσμούς μας με τον αραβικό κόσμο; Εχουμε φλερτάρει περισσότερο με τη Ρωσία ή οδηγηθεί σε κάποιας μορφής δράση έπειτα από την οργισμένη αντίδραση της Αμερικής για τη διαπραγμάτευση του South Stream;

Σε πολλά άρθρα μου στο «Βήμα» και στον «Guardian» έχω τονίσει κατ΄ επανάληψη την πίστη μου στη σύγχρονη Ρωσία. Η πίστη αυτή δεν με κάνει να εθελοτυφλώ απέναντι στις φρικαλεότητες της Σοβιετικής Ενωσης· και ούτε είναι δυνατόν, ακόμη και με την πιο αχαλίνωτη φαντασία, να με θεωρήσει κάποιος κομμουνιστή· τέλος, η προτροπή μου για στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία διόλου δεν με κάνει να ξεχνώ ότι ο κ. Πούτιν (όπως άλλωστε και ο κ. Γκορμπατσόφ) εκπαιδεύτηκε αρχικά ως πράκτορας της ΚGΒ.

Αν σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο, είναι επειδή η τελευταία δεκαπενταετία έχει επίσης αναδείξει όψεις της Αμερικής τις οποίες ούτε ξέραμε ούτε και μπορούσαμε να πιστέψουμε.

Ως σχολιαστής διεθνών υποθέσεων και μελετητής της ιστορίας, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άγγελοι και δαίμονες στη διεθνή πολιτική. Πιστεύω σε μια κοινότητα συμφερόντων· στο είδος εκείνο της κοινότητας συμφερόντων που, ενίοτε περισσότερο και από τον έρωτα, εξασφαλίζει μακροχρόνιους γάμους και, κάτι ακόμη πιο σημαντικό, λειτουργικές διεθνείς συμμαχίες. Ετσι, βλέπω τη Ρωσία ως χώρα που θα μπορούσε να προστατεύσει την εδαφική μου ακεραιότητα πολύ περισσότερο από ό,τι η Αμερική, κυρίως δε αν έδειχνα πρόθυμος να στηρίξω κάποιες (θεμιτές) αξιώσεις της- όπως, λ.χ., να διατηρήσει τα συμφέροντά της στον Καύκασο. Διότι, ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω ποιος ο λόγος να παρεμβαίνουμε εμείς στην παραδοσιακή σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Θα διερωτόμουν μάλιστα αν, δίνοντάς της πρόσβαση σε θερμότερα νερά, δεν θα μπορούσα και εγώ να αποκτήσω μεγαλύτερες εγγυήσεις για την εδαφική μου ακεραιότητα. Πρέπει άραγε να τα απορρίψουμε διαρρήδην όλα αυτά, όταν, εν δυνάμει, διακυβεύονται τόσο πολλά και τόσο σημαντικά πράγματα;

Θεωρώ επίσης ότι η Ρωσία μπορεί να βοηθήσει τη χώρα μου να γίνει σημαντικό ενεργειακό κέντρο, εφόσον υλοποιηθεί κάποτε ο αγωγός South Stream. Και γνωρίζω, τόσο από την ιστορία όσο και από συζητήσεις με ανώτερα στελέχη πετρελαϊκών εταιρειών, ότι η Ρωσία δεν παραβαίνει τα συμβόλαια παροχής, παρά τις πρόσφατες, άκρως παραποιημένες περιγραφές του ρόλου της (και όχι της Ουκρανίας) στη διακοπή τροφοδότησης της Δύσης με φυσικό αέριο. Η κοινή γνώμη
Η πλάγια σκέψη είναι πάντα δύσκολη· πολύ δύσκολη, μάλιστα, για τους δημόσιους υπαλλήλους, που έχουν συνηθίσει να σκέφτονται με παγιωμένους τρόπους καθ΄ όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους· ακόμη πιο δύσκολη όμως είναι για τους πολιτικούς, οι οποίοι έχουν συνεχώς την προσοχή τους στραμμένη στις δημοσκοπήσεις και όχι στην εξέταση σοβαρών επιλογών, ιδίως δε όταν αυτές είναι σχετικά ριψοκίνδυνες. Ο κατάλογος των εμποδίων είναι, επομένως, μακρύς, αλλά το εμπόδιο που προσωπικά θεωρώ ως το πλέον ανυπέρβλητο είναι η εσωτερική κοινή γνώμη.

Οι Ελληνες μιλούν πολύ και μεγαλόφωνα. Συχνά δίνουν την εντύπωση πως είναι απίστευτα μοντέρνοι και φιλελεύθεροι. Το πρώτο μπορεί να ισχύει· το δεύτερο, όμως, όχι.

Πράγματι, οι Ελληνες είναι εξαιρετικά συντηρητικοί σε πολυάριθμα ζητήματα, τα οποία κυμαίνονται από ανθρώπινα δικαιώματα όπως η ομοφυλοφιλία ως τις φυλετικές διακρίσεις.

Και από πολιτική άποψη, όμως, παρά την εντυπωσιακή δεξιοτεχνία των λόγων τους, είναι εξίσου συντηρητικοί. (Κατά τη γνώμη μου, τα σημερινά εκλογικά προβλήματα του ΠαΣοΚ απορρέουν από τη συντηρητική στάση των περισσότερων από τους υποστηρικτές που πρέπει να αποσπάσει από τη Νέα Δημοκρατία προκειμένου να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές.)

Αυτήν ακριβώς την εσωτερική κοινή γνώμη πρέπει να πάρει κανείς με το μέρος του προτού ξεκινήσει να σκέφτεται με τον τρόπο που προτείνω. Προς το παρόν, αυτό το καθήκον θα ήταν μάλλον δυσχερές. Τονίζω τη φράση προς το παρόν για τέσσερις λόγους:

Πρώτον, διότι, όπως δήλωσα στην αρχή, δεν είναι εύκολος ο νέος τρόπος σκέψης.

Δεύτερον, διότι, αν ο νέος τρόπος σκέψης έδειχνε να κερδίζει έστω και ελάχιστο έδαφος, θα ερχόταν αντιμέτωπος με τη συνδυασμένη εναντίωση Αμερικής και Ευρώπης.

Τρίτον, επειδή ο νέος τρόπος σκέψης προϋποθέτει την ύπαρξη ισχυρής κυβέρνησης, την οποία εμείς ούτε διαθέτουμε ούτε, δυστυχώς, είναι πιθανόν να αποκτήσουμε στο εγγύς μέλλον.

Τέλος, τα επακόλουθα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δεν έχουν γίνει ακόμη πλήρως αισθητά σε εσωτερικό επίπεδο. Οταν συμβεί αυτό, θα βυθιστούμε στον κοινωνικό αναβρασμό και θα γίνουμε ακόμη πιο ευάλωτοι σε εξωτερικό επίπεδο. Σε αυτό το στάδιο, η κοινή γνώμη μπορεί να έχει φοβηθεί αρκετά και να φτάσει να διανοηθεί αυτό που μέχρι πρότινος της ήταν αδιανόητο. Μήπως όμως θα είναι πολύ αργά;

Ο τελευταίος αυτός φόβος έχει πολύ πραγματική υπόσταση, διότι αντικατοπτρίζει τον τρόπο που σκέφτονται και ενεργούν οι Ελληνες. Οντως, η ξένοιαστη στάση των Ελλήνων απέναντι στη ζωή δεν τους αφήνει να ενεργούν καίρια και ενθαρρύνει τις αντιδράσεις της τελευταίας στιγμής. Και αν θέλετε παράδειγμα, δείτε πώς αντιμετωπίσαμε ως τώρα την τρέχουσα οικονομική κρίση.

Νέα στρατηγική
Θα έλεγε άραγε κανείς ότι ο τρόπος σκέψης μου υπεραπλουστεύει ένα ιδιαίτερα περίπλοκο πρόβλημα; Οσοι δεν τον ασπάζονται θα απαντήσουν ότι συνεπάγεται μια μείζονος κλίμακας αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής. Προσωπικά, όμως, βλέπω διαφορετικά τα πράγματα.

Η εξωτερική πολιτική προϋποθέτει κάποιες «σταθερές» που δεν αλλάζουν, καθώς και «μεθόδους» που αλλάζουν ανάλογα με τις μεταβολές των γεωπολιτικών περιστάσεων.

Η θρησκεία μας, η πίστη μας στη φιλελεύθερη δημοκρατία και την οικονομία της αγοράς, η πεποίθησή μας ότι ανήκουμε στην Ευρώπη: αυτές είναι οι σταθερές μας. Κορυφαία δε θέση σε αυτόν τον κατάλογο έχει η εδαφική ακεραιότητά μας, εφόσον, απουσία του κράτους μας, καμία από τις άλλες σταθερές δεν έχει λόγο ύπαρξης. Ακριβώς επειδή φοβάμαι για όλα αυτά, επειδή βλέπω τον κίνδυνο να πλησιάζει από την τουρκική πλευρά και επειδή δεν προβλέπω να έρχεται ουσιαστική βοήθεια από τους φίλους μας αν τυχόν βρεθούμε σε σύγκρουση με την Τουρκία, προτείνω όχι την αλλαγή ενός σταθερού παράγοντα στην εξωτερική πολιτική μας,αλλά τη διαφοροποίηση του τρόπου με τον οποίο επιδιώκουμε αυτόν τον παράγοντα.

Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός
Υπό τις παρούσες συνθήκες, μπορώ μόνο να συνεχίσω να ωθώ τους συμπατριώτες μου προς την κατεύθυνση του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού. Δείτε τις πρόσφατες προσπάθειες της Τουρκίας να αποκαταστήσει τις σχέσεις της ακόμη και με την Αρμενία, να αποφύγει την καταδίκη για τις (παλιές) σφαγές της και να επαναπροσδιορίσει τη θέση της στην περιοχή του Καυκάσου, παίζοντας το σύνηθες, το δικό της παιχνίδι απέναντι στους Αμερικανούς και τους Ρώσους.

Μπροστά σε τόσο έξυπνες κινήσεις, διόλου δεν αρκούν οι προτροπές για αυτοσυγκράτηση. Και ούτε επίσης αρκεί η συναισθηματική προσήλωση στις παραδοσιακές συμμαχίες. Αν χρειαζόμαστε κάτι, είναι η ουσιαστική, έμπρακτη δημιουργία νέων συμμαχιών. Οσοι εμπνέονται από την έξοχη φαουστική παράφραση της γνωστής βιβλικής ρήσης- « εν αρχή ην η πράξις » (και όχι « ο λόγος »)- θα συμφωνήσουν. Οσους όμως αδρανήσουν, οι ψηφοφόροι μπορεί να μην τους συγχωρέσουν, ιδίως μάλιστα αν αυτά που διαβλέπω πραγματοποιηθούν.

Β.ΜΑΡΚΕΖΙΝΗ ΒΗΜΑ

Το άρθρο είναι παλιό απο Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009 πάντα επίκαιρο φυσικά
Το άρθρο το είδα σε δημοσίευση του antibaro.gr. Γιατί δεν έχουμε λόγο να κρύψουμε την αλήθεια όχι όπως “ΑΛΛΟΙ” που αντιγράφουν κάκιστα , παραποιούν, βλέπουν και δημοσιεύουν χωρίς να τηρούν αυτόν το βασικό κώδικα ηθικής και δεοντολογίας.

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή