Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Οι ηγέτες δεν μπόρεσαν να προλάβουν και να ελέγχουν τις εξελίξεις της πτώσης του Τείχους

Δημοσιεύτηκε

στις

Η Μόσχα πίστευε πως θα κέρδιζε την ευγνωμοσύνη των Ανατολικών για την απελευθέρωση του συστήματος και την ευγνωμοσύνη των Δυτικών για την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα την περίμεναν η δυσπιστία και η καχυποψία των ηγετών και στις δύο πλευρές. Όλα αυτά άλλαξαν όταν έπεσε το Τείχος. Ο Γκορμπατσόφ άρχισε να το ξανασκέφτεται. Τον εξόργιζαν οι «θριαμβολογίες» της Δύσης, και ιδιαίτερα της Βόννης. Παραπονιόταν πως η Αμερική προσπαθούσε να επιβάλλει «δυτικές αξίες» στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Επιτέθηκε με οξύτητα στον Χέλμουτ Κολ, τον Γερμανό καγκελάριο, επειδή προσπαθούσε να επιταχύνει την ενοποίηση. Τα γεγονότα τον είχαν ξεπεράσει, όπως και την κυρία Θάτσερ. Αυτό όμως είναι η Ιστορία: τα πράγματα εξελίσσονται χαοτικά, με ένα «μομέντουμ» που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει.

Τα παράξενα παιχνίδια που παίζει η ιστορία ΤΟΥΜΙCΗΑΕLΒΙΝΥΟΝ, ΤΗΕ ΤΙΜΕS – ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

ΗΙστορία μοιάζει πολύ λιγότερο ηρωική όταν ανακαλύπτεις πώς ακριβώς γράφτηκε. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου είναι μνημειώδες γεγονός, το οποίο σηματοδότησε την κατάρρευση του κομμουνισμού, το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την επανένωση όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και μιας Ευρώπης, η οποία παρέμεινε διχοτομημένη επί 40 χρόνια από τα σοβιετικά άρματα μάχης. Γυρίζοντας 20 χρόνια πίσω σκεφτόμαστε ότι επρόκειτο για γεγονός που είχε σχεδιαστεί και εκτελεστεί από πολιτικούς ηγέτες, στρατηγούς και διπλωμάτες. Στην πραγματικότητα αποτέλεσε αυθόρμητη και χαοτική αντίδραση σε συμβάντα που κανείς, ούτε η Στάζι ούτε οι δυτικές κυβερνήσεις ούτε το Κρεμλίνο, δεν προέβλεψε, και κανείς δεν γνώριζε πώς να χειριστεί.

Την εποχή εκείνη ήμουν στο Δυτικό Βερολίνο. Θυμάμαι τις εντάσεις, τις φήμες, τον ξέφρενο ενθουσιασμό, τα «κατοστάρια» των εκστατικών Ανατολικοβερολινέζων στην ουδέτερη ζώνη. Είδα τα εμβρόντητα πρόσωπα των συνοριοφυλάκων της Στάζι, που στέκονταν αμήχανοι κάτω από την Πύλη του Βρανδεμβούργου ενώ εκατοντάδες Δυτικοβερολινέζοι χόρευαν πάνω στο Τείχος. Και θυμάμαι τον εαυτό μου να αναρωτιέται τι στην ευχή να σκέφτονταν για όλα αυτά στην άλλη πλευρά. Και, κυρίως, τι μπορεί να σκέφτονταν στο Κρεμλίνο, χιλιάδες μίλια μακριά στην παγωμένη Ανατολή.

Τώρα, ξέρουμε. Το Κρεμλίνο είχε μείνει αποσβολωμένο. Είχε από καιρό χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων, κυρίως επειδή ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ είχε αρνηθεί να παρέμβει. Έξι ημέρες πριν από την πτώση του Τείχους, το πολιτμπιρό αγωνιζόταν να διατηρήσει την επαφή του με τα γεγονότα. Η κατάσταση άλλαζε άρδην ώρα με την ώρα. Μισό εκατομμύριο διαδηλωτές συγκεντρώνονταν στους δρόμους του Βερολίνου, όπως ανακοίνωσε στους παρισταμένους ο αρχηγός της ΚGΒ. Θα επιζούσε άραγε ο Εγκον Κρεντς, το νέο «αφεντικό» του ανατολικογερμανικού κόμματος; αναρωτήθηκε ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Και αν η Ανατολική Γερμανία κατέρρεε, πώς θα εξηγούσε το γεγονός αυτό στο ρωσικό λαό; Πώς θα μπορούσε η Μόσχα να ελέγξει την κατάσταση, χωρίς τη βοήθεια της Βόννης;
Ο Εντβαρντ Σεβαρντνάντζε, ο μεταρρυθμιστής υπουργός Εξωτερικών, είχε την καλύτερη ιδέα. Γιατί να μη ρίξουμε μόνοι μας το Τείχος; Ο συνάδελφός του της ΚGΒ διαφώνησε: θα ήταν δύσκολο για τους Ανατολικογερμανούς, που είχαν υψώσει το Τείχος, να αποδεχθούν μια τέτοια απόφαση.

Και ο κ. Γκορμπατσόφ πρόσθεσε ένα ακόμη πρόβλημα: χωρίς το Τείχος, η Δυτική Γερμανία θα εξαγόραζε την Ανατολική εν μια νυκτί. Επίσης υπέδειξε μιαν ακόμη δυσκολία: οι άλλοι δυτικοί ηγέτες δεν ήθελαν την επανένωση.
Ως μέλη του ΝΑΤΟ, βέβαια, δεν μπορούσαν να το ομολογήσουν καθαρά. Έκαναν όμως ό,τι μπορούσαν για να πείσουν το Κρεμλίνο να αντικρούσει την ιδέα, όπως είπε στους συνεργάτες του.

Η Θάτσερ ασκούσε πιέσεις
ΗΞΕΡΕ τι έλεγε. Δύο μήνες νωρίτερα η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε αφιχθεί στο Κρεμλίνο με μοναδική αποστολή να παρεμποδίσει την επανένωση. Εμπιστευόταν τον κ. Γκορμπατσόφ. Πίστευε πως θα έκρυβε τα μυστικά της. Του ζήτησε λοιπόν να κλείσει τα μαγνητόφωνα και να διώξει τους πρακτικογράφους. Και μετά άρχισε: «Η επανένωση της Γερμανίας δεν είναι προς το συμφέρον της Βρετανίας και της Δυτικής Ευρώπης» τόνισε. «Ξέχνα τι διάβασες ή άκουσες στα ανακοινωθέντα του ΝΑΤΟ» του είπε. «Δεν θέλουμε μια ενωμένη Γερμανία. Θα οδηγούσε σε αλλαγή των μεταπολεμικών συνόρων της Ευρώπης. Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό, γιατί θα υπονόμευε τη διεθνή σταθερότητα και θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλειά μας».

Δυστυχώς για αυτήν οι στενογράφοι δεν ξέχασαν τα λόγια της. Και πρόσφεραν υπηρεσία στην Ιστορία. Χάρη σε αυτούς γνωρίζουμε πως το 1989 ήταν εξίσου τραυματικό για τη Δυτική Ευρώπη όσο και για την Ανατολική. Η κυρία Θάτσερ και ο Φρανσουά Μιτεράν δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι είχαν στο μυαλό τους οι Ρώσοι. Οι Γάλλοι, ιδίως, είχαν τρομοκρατηθεί. Γιατί η Μόσχα δεν έκανε τίποτε για να εμποδίσει την προοπτική της επανένωσης; Ο κ. Μιτεράν και οι άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του γαλλικού καθεστώτος έβλεπαν εφιάλτες και μόνο στην ιδέα: ένας από αυτούς, ο Ζακ Αταλί, κατέληξε να πει πως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα πήγαινε να ζήσει στον… Αρη! Ο κ. Γκορμπατσόφ όμως ήταν αποφασισμένος να μην ακολουθήσει τους παλιούς τρόπους συμπεριφοράς της πληγωμένης ρωσικής αρκούδας. Δεν θα έστελνε στρατεύματα για να κρατήσει όρθιους τους «δεινόσαυρους» του κομμουνισμού. Θεωρούσε πως ο Εριχ Χόνεκερ, ο αλύγιστος απολυταρχικός ηγέτης της Ανατολικής Γερμανίας, ήταν ένας «μαλάκας». Και πίστευε, αφελώς, πως αν η Ρωσία επέτρεπε στους διαδηλωτές να ανατρέψουν τους γερο-δικτάτορες οι λαοί της Ανατολικής Ευρώπης θα τής ήταν αιωνίως ευγνώμονες.

Η διαφορετική αντίληψη του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ

Ο ΜΙΧΑΗΛΓκορμπατσόφ και οι συνεργάτες του είχαν κολακευτεί από την ενθουσιώδη υποδοχή που του επεφύλασσαν στο εξωτερικό («σε αντίθεση με την απαξιωτική συμπεριφορά του ίδιου του λαού του», όπως σημείωσε στο ημερολόγιό του ένας υπάλληλος του πολιτμπιρό). Το Κρεμλίνο πρέπει να ενθουσιάστηκε από τις ιαχές «Γκόρμπι, Γκόρμπι» των Ανατολικογερμανών, σε εκείνη τη μοιραία 40ή επέτειο στο Ανατολικό Βερολίνο.

Η Μόσχα πίστευε πως θα κέρδιζε την ευγνωμοσύνη των Ανατολικών για την απελευθέρωση του συστήματος και την ευγνωμοσύνη των Δυτικών για την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα την περίμεναν η δυσπιστία και η καχυποψία των ηγετών και στις δύο πλευρές. Όλα αυτά άλλαξαν όταν έπεσε το Τείχος. Ο Γκορμπατσόφ άρχισε να το ξανασκέφτεται. Τον εξόργιζαν οι «θριαμβολογίες» της Δύσης, και ιδιαίτερα της Βόννης. Παραπονιόταν πως η Αμερική προσπαθούσε να επιβάλλει «δυτικές αξίες» στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Επιτέθηκε με οξύτητα στον Χέλμουτ Κολ, τον Γερμανό καγκελάριο, επειδή προσπαθούσε να επιταχύνει την ενοποίηση. Τα γεγονότα τον είχαν ξεπεράσει, όπως και την κυρία Θάτσερ. Αυτό όμως είναι η Ιστορία: τα πράγματα εξελίσσονται χαοτικά, με ένα «μομέντουμ» που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει.

Το Κρεμλίνο βρισκόταν μακριά από τις μάζες
Η αφέλειά του είναι εξηγήσιμη. Ο Βλαντίμιρ Μπουκόφσκι, ο σοβιετικός αντικαθεστωτικός που πρώτος απέκτησε πρόσβαση στα σχετικά έγγραφα του Κρεμλίνου, σημειώνει ότι το πρόβλημα ήταν πως το Κρεμλίνο δεν είχε ιδέα τι πίστευαν οι μάζες. Δεν υπήρχε ελευθεροτυπία, τα κομματικά αφεντικά πίστευαν στην ίδια τους την προπαγάνδα, και η ΚGΒ ανέφερε στους ανωτέρους της στο Κρεμλίνο μόνο ό,τι η ίδια πίστευε πως εκείνοι ήθελαν να ακούσουν. Όταν όλα εξελίχθηκαν διαφορετικά, η αντίδραση στη Ρωσία ήταν εξίσου χαοτική με εκείνη της υπόλοιπης Ευρώπης.

Τα γεγονότα οδήγησαν τον κόσμο στους δρόμους. Και τα κομμουνιστικά κόμματα έμειναν χωρίς σχέδιο, χωρίς εξουσία. Αυτό ήταν που ανησυχούσε περισσότερο την κυρία Θάτσερ. Υποστήριζε, βέβαια, την ελευθερία. Της άρεσε όμως η τάξη, η προβλεψιμότητα και οι θεσμοί όπως το ΝΑΤΟ, όπου η Βρετανία μπορούσε να παίζει κυρίαρχο ρόλο. Η συμφωνία της Γιάλτας ανέφερε ότι οι Ρώσοι θα είχαν τη δική τους σφαίρα επιρροής και οι δυτικοί σύμμαχοι τη δική τους. Και η συμφωνία εκείνη πρόσφερε, τουλάχιστον για τη Δύση, 40 χρόνια σταθερότητας και ευημερίας.

Η συμφωνία όμως δεν έφερε ευημερία και στην Ανατολή. Και ο κ. Γκορμπατσόφ ήταν αποφασισμένος να το αλλάξει αυτό. Γνώριζε ότι η Μόσχα δεν μπορούσε να συνεχίσει να στηρίζει τους καταχρεωμένους συμμάχους της. Δεν είχε χρόνο για την ανατολικογερμανική ακαμψία, τη βαρβαρότητα του Τσαουσέσκου στη Ρουμανία ή τη διαφθορά του Ζίβκοφ στη Βουλγαρία. Μια βαθιά φλέβα ανθρωπισμού χαρακτηρίζει τον κ. Γκορμπατσόφ, όπως προκύπτει από αυτό το ντοκουμέντο. Ο άνθρωπος που μεγάλωσε στη σταλινική Ρωσία ήταν αποφασισμένος να ξεμπερδεύει με τον σταλινισμό μέσα στο ίδιο του το σπίτι.

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή