Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Τα σκληρά μαθήματα του 2009

Δημοσιεύτηκε

στις

ΤΟΥ JOSEPH E.STIGLITZ

Tο καλύτερο που θα μπορούσε να ειπωθεί για το 2009 είναι ότι θα μπορούσε να ήταν και χειρότερο, πως μας επανέφερε από το χείλος της καταστροφής στο οποίο μοιάζαμε να είχαμε βρεθεί στα τέλη του 2008 και ότι το 2010 θα είναι σχεδόν σίγουρα καλύτερο για τις περισσότερες χώρες του κόσμου. Και πήραμε επίσης και αρκετά αξιοσημείωτα μαθήματα, παρά το τεράστιο κόστος τόσο για την τρέχουσα όσο και για τη μελλοντική ευημερία- κόστος που ήταν αδικαιολόγητα υψηλό αν σκεφθούμε ότι θα έπρεπε να τα είχαμε ήδη μάθει.

Το πρώτο μάθημα είναι ότι οι αγορές δεν μπορούν να αυτορρυθμιστούν. Πράγματι χωρίς κατάλληλες ρυθμίσεις τείνουν στην υπερβολή. Το 2009 βλέπουμε και πάλι γιατί η αθέατη χείρα του Ανταμ Σμιθ είναι συχνά τόσο αθέατη: απλώς δεν υπάρχει. Η αναζήτηση ίδιου συμφέροντος από τους τραπεζίτες (απληστία) δεν οδήγησε στη γενικότερη ευημερία της κοινωνίας. Δεν βοήθησε ούτε τους μετόχους και τους πιστωτές τους. Και ασφαλώς δεν βοήθησε τους ιδιοκτήτες σπιτιών που χάνουν τα σπίτια τους, τους εργαζομένους που έχασαν τις δουλειές τους, τους συνταξιούχους που είδαν τα συνταξιοδοτικά τους κεφάλαια να εξανεμίζονται ή τους φορολογουμένους που πλήρωσαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια για να σωθούν οι τράπεζες.

Πού πήγαν τα λεφτά;
Με την απειλή κατάρρευσης όλου του συστήματος το δίχτυ ασφαλείας- που έχει για στόχο να βοηθήσει τους ατυχείς ανθρώπους να τα βγάλουν πέρα στις απαιτήσεις της ζωής- επεκτάθηκε γενναιόδωρα προς τις εμπορικές τράπεζες και μετά στις επενδυτικές τράπεζες, στις ασφαλιστικές εταιρείες, στις αυτοκινητοβιομηχανίες, ακόμη και στις εταιρείες δανειοδοτήσεων για αγορά αυτοκινήτων. Ποτέ άλλοτε δεν μεταβιβάστηκαν τόσο πολλά λεφτά από τόσο πολλούς σε τόσο λίγους.

Εχουμε συνηθίσει να σκεπτόμαστε τις μεταβιβαστικές πληρωμές του Δημοσίου ως μεταβιβάσεις από τους πλούσιους προς τους φτωχούς. Εδώ ήταν οι φτωχοί και οι μεσαίοι που είδαν να μεταβιβάζεται δικό τους χρήμα προς τους πλουσίους. Οι ήδη καταχρεωμένοι φορολογούμενοι είδαν τα λεφτά τους- για να βοηθηθούν οι τράπεζες να δανείσουν έτσι ώστε να αναζωογονηθεί η οικονομίανα πηγαίνουν στην πληρωμή διάφορων μπόνους και μερισμάτων. Τα μερίσματα υποτίθεται ότι αποτελούν τμήμα των κερδών. Εδώ ήταν απλώς μερίδιο της κρατικής γενναιοδωρίας.

Η δικαιολογία ήταν ότι η διάσωση των τραπεζών, όσο αθέμιτη και αν είναι, θα μπορούσε να αναστήσει τον δανεισμό. Αυτό δεν συνέβη. Αυτό που συνέβη ήταν ότι ο μέσος φορολογούμενος έδωσε τα λεφτά του για τους πολύ μεγάλους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που τον εκβίαζαν ήδη από χρόνια μέσα από απεχθείς δανεισμούς, τοκογλυφικά επιτόκια πιστωτικών καρτών και αδιαφανείς προμήθειες.

Η διάσωση έφερε στην επιφάνεια τη βαθιά υποκρισία από παντού. Αυτοί που ζητούσαν περιορισμό των φόρων όταν επρόκειτο για μικρά κοινωνικά προγράμματα για τους φτωχούς τώρα υποστήριξαν το μεγαλύτερο πρόγραμμα προνοίας παγκοσμίως. Αυτοί που υποστήριζαν τη «διαφανή» αρετή της ελεύθερης αγοράς κατέληξαν στο να δημιουργήσουν τόσο αδιαφανή χρηματοπιστωτικά συστήματα που οι τράπεζες δεν μπορούσαν να συμμαζέψουν καν τους δικούς τους ισολογισμούς. Και τότε και οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να στραφούν προς όλο και πιο αδιαφανείς μορφές διασώσεως για να καλύψουν τις δικές τους γενναιοδωρίες προς τις τράπεζες. Αυτοί που υποστήριζαν τη «λογοδοσία» και τη «διαφάνεια» τώρα ζητούν συγχώρεση για τον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Το δεύτερο σημαντικό μάθημα οδηγεί στην κατανόηση του γιατί οι αγορές συχνά δεν δουλεύουν με τον τρόπο που υποτίθεται ότι έπρεπε να δουλεύουν. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν σε αποτυχίες της αγοράς. Στην περίπτωσή μας οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί «που είναι υπερβολικά μεγάλοι για να χρεοκοπήσουν» έχουν διεστραμμένη δομή κινήτρων: αν παίξουν και επιτύχουν, τότε βγάζουν μεγάλα κέρδη· αν χάσουν, τότε ο φορολογούμενος είναι που πληρώνει. Επιπλέον, όταν η πληροφορία είναι ατελής, συχνά οι αγορές δεν δουλεύουν καλά- και οι ατέλειες της πληροφορίας είναι κεντρικές στα χρηματοπιστωτικά. Οι εξωτερικότητες είναι διαβρωτικές: η αποτυχία μιας τράπεζας επιβάλλει κόστος σε άλλες και οι αποτυχίες του χρηματοπιστωτικού συστήματος επιβάλλουν κόστος στους φορολογουμένους και στους εργαζομένους σε όλον τον κόσμο.

Το τρίτο μάθημα είναι ότι οι κεϊνσιανές πολιτικές πράγματι δουλεύουν. Οι χώρες που, όπως η Αυστραλία, προχώρησαν σε διευρυμένα και καλοσχεδιασμένα προγράμματα τόνωσης βγήκαν από την κρίση νωρίτερα. Αλλες χώρες, όμως, υπέκυψαν στην παλιά ορθοδοξία που καλλιεργούν αυτοί οι μάγοι του χρηματοπιστωτικού συστήματος που μας οδήγησαν σε όλο αυτό το μπέρδεμα.

Οταν μια οικονομία βυθίζεται σε ύφεση, τότε ελλείμματα εμφανίζονται καθώς τα φορολογικά έσοδα μειώνονται γρηγορότερα από τις δαπάνες. Η παλιά ορθοδοξία έλεγε ότι θα έπρεπε να περικοπούν τα ελλείμματα- δηλαδή, να αυξηθούν οι φόροι και να μειωθούν οι δαπάνες- για να «αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη». Αλλά αυτές οι πολιτικές σχεδόν πάντα μειώνουν τη συνολική ζήτηση σπρώχνοντας την οικονομία σε βαθύτερη κρίση και υποσκάπτοντας περαιτέρω την εμπιστοσύνη, όπως έγινε πρόσφατα όταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επέμενε σε αυτά στην Ανατολική Ασία κατά τη δεκαετία του 1990.

Το τέταρτο μάθημα είναι ότι νομισματική πολιτική δεν είναι απλώς η πάταξη του πληθωρισμού. Η υπερβολική επικέντρωση στον πληθωρισμό οδήγησε μερικές κεντρικές τράπεζες στο να αγνοούν τι συμβαίνει στις χρηματοπιστωτικές αγορές τους. Το κόστος ενός ήπιου πληθωρισμού είναι αμελητέο μπροστά στο κόστος που πληρώνουν οι οικονομίες όταν οι κεντρικές τράπεζες επιτρέπουν να διογκώνονται φούσκες περιουσιακών στοιχείων χωρίς έλεγχο.

Το πέμπτο μάθημα είναι ότι δεν είναι αλήθεια πως κάθε ανακαίνιση οδηγεί σε πιο αποτελεσματική και παραγωγική οικονομία- έστω και αν όχι αναγκαστικά σε καλύτερη κοινωνία. Τα ιδιωτικά κίνητρα έχουν σημασία και, αν δεν ευθυγραμμίζονται με τις κοινωνικές αποδόσεις, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι υπερβολική ανάληψη κινδύνων, υπερβολικά κοντόφθαλμη συμπεριφορά και παραμορφωμένη ανακαίνιση. Π.χ., παρ΄ όλο που τα οφέλη από πολλές από τις ανακαινίσεις της χρηματοπιστωτικής μηχανικής των πρόσφατων χρόνων είναι δύσκολο να αποδειχθούν, ακόμη και απλώς ποσοτικά, το κόστος που συνδέεται με αυτά- τόσο το οικονομικό όσο και το κοινωνικό – είναι προφανές και τεράστιο.

▅ Η κατανομή του κεφαλαίου

Πράγματι η χρηματοπιστωτική μηχανική δεν δημιουργεί προϊόντα που θα βοηθούσαν τον κανονικό πολίτη να διαχειριστεί τον απλό κίνδυνο που επιφέρει η ιδιοκτησία σπιτιού- με αποτέλεσμα ότι εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους και ακόμη περισσότερα εκατομμύρια κινδυνεύουν να τα χάσουν. Αντίθετα, η ανακαίνιση κατευθύνθηκε προς την τελειοποίηση της εκμετάλλευσης αυτών που είναι λιγότερο μορφωμένοι, καθώς και στους τρόπους για να παρακαμφθούν οι ρυθμίσεις και τα λογιστικά πρότυπα που είχαν σχεδιαστεί για να καταστήσουν τις αγορές πιο αποτελεσματικές και σταθερές.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές, που υποτίθεται ότι διαχειρίζονται τον κίνδυνο και κατανέμουν αποτελεσματικά το κεφάλαιο, δημιούργησαν κινδύνους και κατά πολύ κατένειμαν με πολύ άσχημο τρόπο το κεφάλαιο.

Σύντομα θα μάθουμε κατά πόσον θα έχουμε μάθει τα μαθήματα από τη σημερινή κρίση κάπως καλύτερα απ΄ ό,τι θα έπρεπε να τα είχαμε μάθει από τις προηγούμενες κρίσεις. Δυστυχώς, εκτός αν οι ΗΠΑ και οι άλλες αναπτυγμένες βιομηχανικές χώρες προχωρήσουν σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού τους τομέα το 2010, μπορεί να χρειαστούμε και άλλη ευκαιρία για να ξαναμάθουμε τα ίδια μαθήματα.

Ο κ. Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια, βραβεύθηκε με το Νομπέλ Οικονομίας το 2001. Το τελευταίο του βιβλίο «Freefall» («Ελεύθερη πτώση») θα κυκλοφορήσει εντός του Ιανουαρίου.

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή