Ακολουθήστε μας

Αλβανία

Υφαλοκρηπίδα με την Αλβανία: Και για αυτά δεν φταίει κανείς;

Δημοσιεύτηκε

στις


του Νίκου Κοτζιά
Η οικονομική κρίση είναι λογικό να συγκεντρώνει όλη την προσοχή και τις δυνάμεις της κυβέρνησης. Θα πρέπει, όμως, να διασφαλίσουμε ότι, ταυτόχρονα, δεν θα απολέσει η χώρα θέσεις στο περιφερειακό, ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι. Διότι, δυστυχώς, πολύ φοβούμαι, η Ελλάδα δεν βιώνει μόνο μια οξύτατη οικονομική-κοινωνική και πνευματική κρίση, αλλά άμεσα κινδυνεύει –χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει αρκούντως- να απωλέσει διεθνείς θέσεις της, ακόμα και στα Βαλκάνια.

Μετά το Αιγαίο πρόβλημα και στο Ιόνιο;
Η εξωτερική πολιτική της ΝΔ ήταν μια παθητική, γεμάτο ήττες εξωτερική πολιτική. Η μόνη επιτυχία που επικαλέστηκε ήταν το «βέτο» στο Βουκουρέστι για την ένταξη ή μη της ΦΥΡΟΜ στο ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα, όπως είχα γράψει τότε, η Ελλάδα δεν έκανε καμιά χρήση βέτο. Αλλες χώρες, κύρια Γαλλία και Γερμανία, απέτρέψαν συνολικά την επέκταση του ΝΑΤΟ, λόγο των αντιρρήσεων που είχαν για την ένταξη σε αυτό της Ουκρανίας και της Γεωργίας. Στην πραγματικότητα, η κάκιστη εξωτερική πολιτική της ΝΔ, είχε να επιδείξει μια πραγματική επιτυχία. Ήταν η συμφωνία Ελλάδας και Αλβανίας για τη διευθέτηση των θαλασσίων συνόρων ανάμεσα στις δύο χώρες. Μια συμφωνία που στηρίχτηκε στο Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης και συμπεριελάμβανε όλες αυτές τις ρυθμίσεις και δικαιικές πρακτικές – προβλέψεις που αρνείται η Τουρκία να αναγνωρίσει στο Αιγαίο. Εν τέλει, όλα δείχνουν ότι προς το παρόν η συμφωνία δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, καθότι την ακύρωσε το Συνταγματικό δικαστήριο της Αλβανίας επικαλούμενο τεχνικούς και ουσιαστικούς λόγους.

Η μεγάλη σημασία της συμφωνίας
Η συμφωνία στηρίχθηκε στο διεθνές δίκαιο και σε όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Αναγνώριζε υφαλοκρηπίδα στα νησιά και όριζε -με αφετηρία βράχους, ύφαλους, νησίδες- τη μέση γραμμή με την Αλβανία, αλλά και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Έθετε με ορθό τρόπο την μεσαία γραμμή ανάμεσα στις δύο χώρες. Σε αυτή τη βάση αναγνώρισε τα δικαιώματα που απορρέουν από τη θέση των Διαποντίων νησιών που βρίσκονται στα βόρεια της Κέρκυρας, από τα πιο όμορφα νησιά της ελληνικής επικράτειας. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό διότι με αυτό τον τρόπο αποδόθηκαν, δίκαια και ορθώς, στην Ελλάδα 355 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσης που έχουν μια πολύ συγκεκριμένη ειδική λειτουργική θέση. Ποια είναι αυτή; Είναι ότι από αυτή την περιοχή, όπως σημείωσε ο Γ.Κατσαϊτης στην εξαιρετική εφημερίδα που εκδίδει στην Κέρκυρα, «Ενημέρωση», θα περνάνε σειρά αγωγών πετρελαίου και αερίου (από τη Nabucco μέχρι τον South Stream), ενώ υπάρχει μεγάλη πιθανότητα στην περιοχή να υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου. Αυτό όλο το γεγονός υπογραμμίζει την διπλή στρατηγική σημασία της συμφωνίας. Αφενός η αμιγώς γεωστρατηγική για τους αγωγούς, αφετέρου ως συμφωνία υπόδειγμα που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο στα δυτικά θαλάσσια σύνορά της.
Η μεγάλης σημασίας αυτή συμφωνία δεν δημοσιοποιήθηκε από καμιά πλευρά των συμβαλλομένων πλευρών. Μετατράπηκε σε ένα είδος απόρρητης συμφωνίας. Το χειρότερο είναι, ότι ενώ η συμφωνία υπογράφτηκε τον Απρίλιο, δεν την προώθησε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ για επικύρωση στην ελληνική βουλή. Με αυτό τον τρόπο και θα δημοσιοποιούταν, αλλά και θα αποκτούσε ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα ως ντοκουμέντο δεσμευτικό στη βάση του διεθνούς δικαίου. Η κυβέρνηση Καραμανλή το αμέλησε. Το ίδιο δυστυχώς έκανε και η νέα Ελληνική Κυβέρνηση. Η αμέλεια αυτή δεν έχει ορθολογική εξήγηση ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του τα συνολικά ελληνικά συμφέροντα. Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι τους λόγους που η βουλή δεν την επικύρωσε. Αλλά και λόγοι να υπήρχαν το ερώτημα είναι κατά πόσο ασκήθηκε πίεση προς την Αλβανία όπως οι εσωτερικές της διαδικασίες να μην υπονομεύσουν μια συμφωνία που υπόκειται στους κανόνες του διεθνούς δικαίου και όχι του εσωτερικού νομικού συστήματος της Αλβανίας.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα
Η κατάσταση άρχισε να παίρνει μια αρνητική τροπή, όταν η αλβανική αντιπολίτευση απεφάσισε να προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας με στόχο να ακυρώσει την ελληνοαλβανική συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα. Ο φορέας αυτής της προσφυγής ήταν το σοσιαλιστικό κόμμα της Αλβανίας υπό τον Εντι Ράμα. Δηλαδή, το αδελφό κόμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο ακόμα και το καλοκαίρι ενόψει των εθνικών εκλογών της Αλβανίας το στήριξε με όλα τα μέσα, υλικά και μη! Το ερώτημα που θέτω δημόσια προς την τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, καθώς και τους αρμόδιους των διεθνών σχέσεων του ίδιου κόμματος είναι αν και κατά πόσο σημείωσαν προς τον Ε.Ράμα ότι δεν μπορεί να στηρίζεται και ταυτόχρονα να αμφισβητεί νόμιμες συμφωνίες με διεθνείς δεσμεύσεις ανάμεσα στις δύο χώρες και οι οποίες προωθούν την ειρήνη και τη φιλία ανάμεσα στους δύο λαούς.
Η συνέχεια είναι ακόμα χειρότερη. Η απόφαση του Αλβανικού Δικαστηρίου υιοθετεί, εάν καταλαβαίνω ορθά, βασικές θέσεις της Τουρκίας. Και επειδή στην εξωτερική πολιτική δεν επιτρέπονται αυταπάτες, είναι φανερό ότι η Τουρκία κινήθηκε δραστήρια προκειμένου να επηρεάσει την απόφαση του, ενώ η ελληνική, πιθανά, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, ανέμενε παθητικά τα της απόφασης βρισκόμενη πλέον σε πλήρη αμηχανία μετά την έκδοσή της. Όλα δείχνουν ότι επί μήνες η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν αντιδρούσε. Αλλά πώς να αντιδράσει όταν δεν έχει διορίσει, έτσι λέγεται και ελπίζω να μην αληθεύει η πληροφορία, ούτε καν διευθυντή στην αρμόδια διεύθυνση για τις βαλκανικές υποθέσεις, την Α3 του υπουργείου!

Ελλάδα – Αλβανία – Τουρκία – ΕΕ
Προκύπτει ένα θεμελιακό ερώτημα: πώς είναι δυνατό η Ελλάδα να στήριξε την είσοδο της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ χωρίς κανένα αντάλλαγμα! Η Εξωτερική Πολιτική μιας χώρας δεν μπορεί να είναι φιλανθρωπία. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο με την διακήρυξη της κυβέρνησης για ένταξη των κρατών της Δυτικής Βαλκανικής μέχρι το 2014 στην ΕΕ (αν και η Αυστρία αντιτασσόμενη έκανε λόγο για το 2020).
Είναι δυνατό η Ελλάδα να συναινέσει με την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ χωρίς ανταλλάγματα; Με το ζήτημα των θαλασσίων συνόρων ανοικτό; Με θέσεις δικαστικές που είναι πλησίον εκείνων της Τουρκίας; Είναι δυνατό η ελληνική διπλωματία να έχει παραλύσει τόσο ώστε να μην ξαγρυπνά πάνω στα εθνικά της συμφέροντα στο Ιόνιο και να επιτρέπει στην Αλβανία να τα αντιμετωπίζει εκτός Διεθνούς Δικαίου με τον ίδιο τρόπο που το κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο, και παρόλα αυτά, να της δίνει χρόνο ένταξης στην ΕΕ; Ή έχουμε εξασφαλίσει κάτι που δεν το βλέπω; Μακάρι να έχω άδικο. Αν δεν έχω όμως; Τότε έχουμε μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στο Ιόνιο και είναι καιρός να ξυπνήσουμε. Δεν επιτρέπεται να μετατραπεί η οικονομική κρίση σε άλλοθι απώλειας εθνικών συμφερόντων και μάλιστα εμείς να διατυπώνουμε προτάσεις επιβράβευσης.

Το πρόβλημα της ελληνικής παρουσίας στα Βαλκάνια
Οι θέσεις της Ελλάδας στα Βαλκάνια πολύ φοβούμαι ότι υποχωρούν. Δεν γνωρίζω τι έκαναν οι Έλληνες διπλωμάτες στο πρόσφατο ταξίδιά τους σε χώρες της χερσονήσου του Αίμου, αλλά δεν έχω διακρίνει κάποια θετικά αποτελέσματα, αντίθετα καταγράφω συνεχή ενίσχυση των θέσεων της Τουρκίας στην περιοχή. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η ουσιαστική απουσία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από τη Βοσνία και η ενίσχυση των θέσεων της Τουρκίας σε αυτό το ιδιότυπο κρατικό μόρφωμα.
Όχι μόνο η Τουρκία έχει μεγάλη επιρροή στους θεσμούς της μικρής αυτής βαλκανικής χώρας, εκπαιδεύει ακόμα και τον στρατό της, αλλά πρόσφατα μεσολάβησε ανάμεσα στην Βοσνία και την Σερβία, με επιτυχία, προκειμένου να υπάρξει ανταλλαγή διπλωματικών αντιπροσωπειών ανάμεσα στις δύο χώρες. Με άλλα λόγια μετά την ενίσχυση των θέσεων της Τουρκίας στο Κόσσοβο και εν μέρει στη Βουλγαρία, στο Μαυροβούνιο και στη ΦΥΡΟΜ, έχουμε όχι μόνο ενίσχυση της παρουσίας της στη Βοσνία, αλλά και «κατάληψη» της μέχρι πριν μερικά χρόνια ελληνικής ειδικότητας που είναι η ικανότητα «διαμεσολάβησης» σε κρίσεις και ανάμεσα σε αντιμαχόμενα μέρη. Επιπλέον, όπως ήδη ανέφερα, η Τουρκία δείχνει να διαθέτει επιρροή ακόμα και στο δικαστικό σύστημα της Αλβανίας. Όλα δείχνουν ότι ακόμα και στην «αυλή των Βαλκανίων» η Ελλάδα χάνει θέσεις και η Τουρκία ενισχύεται. Η εξωτερική πολιτική που φαίνεται μια εύκολη υπόθεση για εκείνους που δεν έχουν ξενυχτίσει για λογαριασμό της, αποτελεί μια πολύ σοβαρή και δύσκολη υπόθεση ιδιαίτερα για χώρες όπως είναι η Ελλάδα. Ας μην το ξεχνά κανείς.
Αξία, 20-2-2010

Αλβανία

Στα χνάρια της Τουρκίας του Ερντογάν! Κράτος μαφία η Αλβανία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

«Το μαφιόζικο κράτος του Έντι Ράμα δεν απειλεί μόνο το μέλλον της Αλβανίας!», αναφέρει αλβανική ανάλυση

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας, γράφει σε άρθρο του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης ο Βουντί Τζιμσίτι.

Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Έντι Ράμα βρίσκεται στην κεφαλή της Αλβανίας, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αρχιτέκτονα του μετασχηματισμού της χώρας, εκσυγχρονιστή, μεταρρυθμιστή, δημιουργό γεφυρών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το κράτος μαφία

Όμως πίσω από αυτή την επιφυλακτική εικόνα, κρύβεται μια ανησυχητική πραγματικότητα που έχει αγνοηθεί ή ελαχιστοποιηθεί συστηματικά από τη διεθνή κοινότητα: η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, μετατρέπεται σε κράτος μαφίας.

Αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη μικρή βαλκανική χώρα δεν είναι μόνο μια εθνική τραγωδία, αλλά ένα διεθνές σκάνδαλο απίστευτων διαστάσεων.

Το σύνολο των παγκόσμιων δυνάμεων, οι δυτικές κυβερνήσεις που θα έπρεπε να θεωρήσουν υπεύθυνη την Αλβανία, επέτρεψαν στην κυριαρχία του Ράμα με διαφθορά και αυταρχισμό να συνεχιστεί χωρίς εμπόδια.

 Η Αλβανία γίνεται γρήγορα μια μελέτη περίπτωσης για την εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος, ένα παιχνίδι για την πολιτική ελίτ και τα εγκληματικά δίκτυα που λειτουργούν ατιμώρητα, ενώ οι απλοί πολίτες πληρώνουν το τίμημα.

Απέτυχε η αντιπολίτευση

Ωστόσο, σε αυτή την ιστορία υπάρχει και μια κατηγορία εναντίον των δυνάμεων της αντιπολίτευσης της Αλβανίας, οι οποίες απέτυχαν εντελώς να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο καθεστώς της μαφίας του Ράμα. Οι συνέπειες για το μέλλον της Αλβανίας, και μάλιστα για την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σοβαρές.

Η Αλβανία του Έντι Ράμα: Κράτος διαφθοράς και εγκληματικότητας

Υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την πτώση της διαφθοράς και της εγκληματικότητας στην Αλβανία.

 Όπως αποκαλύπτεται στα ερευνητικά ρεπορτάζ των «Rai 3», «Report», «Der Spiegel» και «The Washington Post», η Αλβανία υπό την ηγεσία του Ράμα εμπλέκεται βαθιά στο οργανωμένο έγκλημα.

Σύμφωνα με τον Άρμπεν Αχμετάι, τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ράμα, «εγκληματικές ομάδες λαμβάνουν συμβόλαια μέσω μεσαζόντων, ξεπλένουν χρήματα στην Αλβανία μέσω των κατασκευών και συντονίζονται με τον Έντι Ράμα», (Rai, 3 Ιουνίου 2023).

Αυτά τα λόγια πρέπει να σοκάρουν κάθε παρατηρητή, αλλά μετά βίας καταγράφονται στον διεθνή διάλογο για την Αλβανία.

Οι κατηγορίες του Αχμετάι είναι σκληρές. Ισχυρίζεται ότι ο Ράμα συνάντησε τα αφεντικά της μαφίας απευθείας στο κυβερνητικό του γραφείο.

 Αυτές οι συναντήσεις, σύμφωνα με τον Αχμετάι, διευκολύνονται από βασικά πρόσωπα όπως ο Εργκίς Αγκάσι, ένας επιχειρηματίας που συνδέεται με τον τομέα του καπνού και ο γιος ενός πρώην σοσιαλιστή βουλευτή.

Φυσικά, ο Ράμα αρνείται αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά τα στοιχεία είναι δύσκολο να αγνοηθούν.

 Το Report έχει φωτογραφικά στοιχεία της συνάντησης του Ράμα με τον Luftar Hysa, έναν από τους κύριους ξεπλύματος χρήματος για το καρτέλ Sinaloa, μόλις δύο μήνες πριν ο Hysa λάβει άδεια για να ανοίξει ένα καζίνο στην πόλη της Αυλώνας.

Για μια χώρα που επιδιώκει την ένταξη στην ΕΕ, αυτές οι αποκαλύψεις είναι καταστροφικές.

Παρουσιάζουν έναν ηγέτη που όχι μόνο απέτυχε στον αγώνα κατά του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά έχει διευκολύνει ενεργά την ένταξή του στις πολιτικές και οικονομικές δομές της Αλβανίας.

Αυτό είναι ένα μαφιόζικο κράτος, εκτός από το όνομα, όπου οι δημόσιοι θεσμοί είναι υποταγμένοι και η γραμμή μεταξύ κυβέρνησης και οργανωμένου εγκλήματος είναι θολή.

-Το κλειστό μάτι της Διεθνούς Κοινότητας: Υποστήριξη και υποκίνηση της διαφθοράς

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας.

Παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του Ράμα με το οργανωμένο έγκλημα, παγκόσμιες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και μεγάλες δυτικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το καθεστώς του.

 Αυτό εγείρει βαθιά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής και τα κίνητρα πίσω από τη συνεχή υποστήριξή τους σε μια κυβέρνηση που έχει γίνει συνώνυμη με την εγκληματικότητα.

Πάρτε για παράδειγμα την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, η οποία στάθηκε στο πλευρό του Ράμα ακόμα και όταν η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Στη διάσκεψη «Fratelli d’Italia» τον Απρίλιο του 2023, η Μελόνι δήλωσε: «Βοηθήστε με να στείλω την αλληλεγγύη μου στον Έντι Ράμα για το λιντσάρισμα που υπέστη μόνο και μόνο επειδή προσπαθούσε να βοηθήσει το έθνος μας», αποκαλώντας «προπαγάνδα» τους ισχυρισμούς για δεσμούς με τη μαφία του Ράμα (Rai 3, Ιουνίου 2023).

Η τυφλή πίστη της Μελόνι στον Ράμα, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία, δεν είναι μόνο ανεύθυνη, αλλά και επικίνδυνη.

Αντανακλά μια ευρύτερη τάση μεταξύ των δυτικών ηγετών να δίνουν προτεραιότητα στα βραχυπρόθεσμα γεωπολιτικά κέρδη έναντι της μακροπρόθεσμης δημοκρατικής σταθερότητας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών  Άντονι Μπλίνκεν επαίνεσε τις λεγόμενες δικαστικές μεταρρυθμίσεις της Αλβανίας, υποστηρίζοντας ότι “διεφθαρμένοι αξιωματούχοι λογοδοτούν” και ότι “μέλη του οργανωμένου εγκλήματος πηγαίνουν στη φυλακή και χάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία”.

 Αλλά όπως δηλώνει ξεκάθαρα η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Αλβανία το 2023, «Διαφθορά υπάρχει σε όλους τους κλάδους και τα επίπεδα της κυβέρνησης» (Der Spiegel, Σεπτέμβριος 2023).

Αυτή η αντίφαση μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας είναι εμβληματική μιας ευρύτερης αποτυχίας στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδιαίτερα υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία συνέχισε να ευθυγραμμίζεται με αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα σε όλο τον κόσμο.

Το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε είναι:

Γιατί; Γιατί οι παγκόσμιες δυνάμεις, ειδικά η κυβέρνηση Μπάιντεν, επενδύουν τόσο πολύ στην υποστήριξη του Έντι Ράμα;

 Θα μπορούσε να είναι ότι οι ίδιοι οι θεσμοί που υποτίθεται ότι φέρουν ευθύνη στις ξένες κυβερνήσεις είναι σε κίνδυνο;

Όσο περισσότερο εξετάζει κανείς την κατάσταση της Αλβανίας, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αγνοήσει την ανησυχητική πιθανότητα ακόμη και οι δυτικοί ηγέτες να έχουν απώτερα συμφέροντα να διατηρήσουν το status quo.

Θα μπορούσε η ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν με διεφθαρμένα καθεστώτα όπως αυτό του Ράμα να αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη, πιο βρώμικη μορφή συμπαιγνίας;

 Πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Πόσο διεφθαρμένη είναι η ίδια η κυβέρνηση Μπάιντεν;

-Αντιπολίτευση της Αλβανίας: Μια μνημειώδης αποτυχία

Ενώ μπορούμε και πρέπει να επικρίνουμε τη διεθνή κοινότητα για την αποτυχία της να καταστήσει υπεύθυνο τον Ράμα, θα πρέπει επίσης να ρίξουμε μια κριτική ματιά στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης της ίδιας της Αλβανίας.

 Για περισσότερο από μια δεκαετία, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να οργανωθεί ως μια αξιόπιστη δύναμη που μπορεί να αμφισβητήσει την κατάληψη της εξουσίας από τον Ράμα. Αυτή η αποτυχία δεν είναι απλώς τακτική. είναι ιδεολογική.

Παρά την εκτεταμένη διαφθορά και τον έλεγχο της μαφίας που σημάδεψαν την κυβέρνηση Ράμα, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να πείσει το εκλογικό σώμα ότι η αλλαγή δεν είναι μόνο απαραίτητη, αλλά και δυνατή.

 Πρόκειται για μια μνημειώδη αποτυχία της φαντασίας και της πολιτικής ηγεσίας.

Η αδυναμία της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει ένα συνεκτικό και ελκυστικό όραμα για το μέλλον της Αλβανίας έδωσε στον Ράμα την ευκαιρία να συνεχίσει την κυριαρχία του χωρίς αμφισβήτηση.

Ακόμη και όταν ξέσπασαν διαδηλώσεις, όπως τον Ιούλιο του 2024, όταν οι διαδηλωτές πέταξαν βόμβες μολότοφ στο γραφείο του Ράμα, η αντιπολίτευση παραμένει κατακερματισμένη, χωρίς το οργανωτικό και στρατηγικό βάθος για να αντιμετωπίσει μια σοβαρή πρόκληση.

Αυτή είναι μια σοβαρή δυσπιστία προς τον αλβανικό λαό.

 Σε μια χώρα όπου περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει φύγει από το 1991 και όπου η ανεργία των νέων παραμένει μεταξύ των υψηλότερων στην Ευρώπη, το διακύβευμα δεν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο.

Η αντιπολίτευση της Αλβανίας πρέπει να κλιμακωθεί και να παρουσιάσει μια πραγματική εναλλακτική, διαφορετικά κινδυνεύει να στείλει τη χώρα σε ένα μέλλον που ορίζεται από την εγκληματικότητα, τη διαφθορά και την απόγνωση.

-Η ομαλοποίηση ενός μαφιόζικου κράτους

Η πιο ανησυχητική πτυχή της τρέχουσας πορείας της Αλβανίας είναι ο κίνδυνος να εξομαλυνθούν τελικά το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά, τόσο στα μάτια του αλβανικού λαού όσο και στη διεθνή κοινότητα.

 Εάν ο Έντι Ράμα συνεχίσει να τα καταφέρνει, παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του με τη μαφία, ποιο μήνυμα στέλνεται στον κόσμο;

Αυτό δείχνει ότι η εγκληματικότητα μπορεί να γίνει αποδεκτή, έστω και αγκαλιασμένη, αρκεί να είναι τυλιγμένη στο πρόσθιο της οικονομικής ανάπτυξης και της διπλωματικής συνεργασίας.

Αυτή η εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος δεν είναι απλώς ένα αλβανικό πρόβλημα. είναι παγκόσμιο πρόβλημα.

 Εάν η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο, κινδυνεύει να αναγνωριστεί διεθνώς όχι ως ζωντανή δημοκρατία ή ως μελλοντικό μέλος της ΕΕ, αλλά ως κράτος μαφίας.

Η συνενοχή της διεθνούς κοινότητας σε αυτή τη διαδικασία δεν είναι μόνο αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής είναι μια ιδεολογική και ηθική καταστροφή.

Pamfleti

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Οι ΗΠΑ κάνουν τα χατίρια των Αλβανών!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Τεράστια ανησυχία για όσα συμβαίνουν σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Στο ουκρανικό μέτωπο υπάρχουν μηνύματα χρήσης πυρηνικών από πλευράς Μόσχας, ένα σενάριο που μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις. Από εκεί και πέρα οι ηγέτες της Ευρώπης και της Δύσης δεν δείχνουν, ότι υπηρετούν την ειρήνη. Το νέο επεισόδιο με Ράμα αφορά την ίδρυση κρατιδίου Μπεκτασίδων στην Αλβανία. Ο Ράμα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ως ηγέτης βαλκανικής χώρας. Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε με συνέντευξή του στην ValueNews και την δημοσιογράφο Γιώτα Χατζηθεοδώρου, ο γνωστός Διεθνολόγος και λέκτορας στη Νομική σχολή του ΑΠΘ Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, ερμηνεύοντας τις κινήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού.

Ειδικότερα:

Σε αδιέξοδο η Διεθνής κοινότητα – ντόμινο αναταράξεων

«Οι προβλέψεις για την Μέση Ανατολή με την ταυτόχρονη εξέλιξη στην Ουκρανία αλλά και στη Γάζα, η οποία τώρα επεκτείνεται και στο Νότιο Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για την ειρήνη και τη σταθερότητα παγκοσμίως.

Δυστυχώς, η επιλογή της βίας αλλά και άλλες υστερήσεις σε σχέση με την πρόοδο των διπλωματικών διεργασιών που εξελίσσονται επί 10ετιας για το μεσανατολικό αλλά και από το 2011 και 2014 για το ουκρανικό οδήγησαν την κατάσταση στο χείλος της καταστροφής, με ίσως εκατοντάδες νεκρούς τραυματίες και απίστευτες καταστροφές στις υποδομές.

Η Διεθνής οργανωμένη κοινότητα δε θέλησε ή δεν μπόρεσε μέσα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να οδηγήσει τα προβλήματα, μέσα από την οδό του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών διοικητικών οργάνων και της διπλωματίας.  Μέσα από διαπραγματεύσεις, σε λύσεις, οι οποίες θα ακολουθούν τη συνεννόηση και την υπηρέτηση των κοινών συμφερόντων, στον βαθμό που αυτά βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.

Η Διεθνής κοινότητα και κυρίως οι μεγάλες δυνάμεις οδηγούνται σε αδιέξοδα που θα οδηγήσουν στη συνέχεια σε χρήση ανεξέλεγκτης βίας, δημιουργώντας ένα ντόμινο effect και δε θα μπορέσουν να ελεγχθούν οι καταστάσεις, όταν όλοι θα έχουν συνειδητοποιήσει πια πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που ξεκίνησε».

Κίνηση εντυπωσιασμού η προαναγγελία Ράμα για δημιουργία «Βατικανού των μουσουλμάνων»

«Φαίνεται πως είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού προκειμένου να κερδίσει ψήφους ο Αλβανός Πρωθυπουργός, αλλά και να παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν.

Η αντίδραση της Τουρκίας επήλθε κυρίως διότι εάν τα Τίρανα γίνουν η έδρα του μπεχτασιμού ή του Αλεβιτισμού, θα φύγει το βάρος από την Τουρκία. Θα μπορούσε να γίνει αυτή η κίνηση ώστε να μη χάσει και ο Έρντογαν τους εντός Τουρκίας ψηφοφόρους αλεβίτες, οι οποίοι θα δουν να αλλάζει το κέντρο βάρους εάν γίνει αυτό.

Από έναν άνθρωπο λοιπόν που έχει το υπόβαθρο και την ιδεολογική ακρότητα του Έντι Ράμα θα πρέπει να είμαστε άκρως επιφυλακτικοί και η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει υπόψιν της το δυσμενές για εμάς προηγούμενο με τον Φρέντι Μπελέρη και να προετοιμάσει την Ευρώπη για ελληνικό ΒΕΤΟ για την Αλβανική κυβέρνηση.

Οι ΗΠΑ κάνουν τα “χατίρια” των Αλβανών και εξ’ αυτού του λόγου δεν αντέδρασαν και στην παράνομη ανατροπή της συμφωνίας το 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσών γύρω από την Κέρκυρα».

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλβανία

Η συμβολή Ερντογάν στο σχέδιο Ράμα για την ”Μικρή Μέκκα”

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

 Όταν ο Έντι Ράμα ανακοίνωσε – κατά την 79η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ – την ίδρυση κράτους εν κράτει στην Αλβανία (χώρα 2,8 εκατ. κατοίκων περίπου απ’ τους οποίους το 50% περίπου μουσουλμάνοι και οι άλλοι Καθολικοί και Ορθόδοξοι χριστιανοί) με το όνομα ”Κυρίαρχο κράτος του Τάγματος Μπεκτασί”, αιφνιδίασε τους συνέδρους και τον κόσμο όλο σε διεθνές επίπεδο.

 Κι αυτό γιατί το προαναγγελθέν κράτος (ιστορικών προδιαγραφών μετεξέλιξη των σούφικων ταγμάτων των δερβίσηδων  – με τόπο ίδρυσης την Βυζαντινή αυτοκρατορία [Μικρά Ασία-Τουρκία], χρόνο τον 13ο αι. και ιδρυτή τον περιπλανώμενο δερβίση Χατζή Μπεκτάς Βελή) -, παρέπεμπε συνειρμικά στην Πόλη του Βατικανού, κράτος εν κράτει στην Ιταλία.

   Η διαφορά είναι βέβαια ότι, στην αλβανική περίπτωση, το μουσουλμανικό κρατίδιο των Μπεκτασήδων (σ.σ: οι οποίοι, μαζί με τους Μεβλεβί και Νακσμπαντί αποτελούν κλαδιά του Σουφισμού που ”ανδρώθηκε” επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επιρροή από τις αστικές τάξεις τεχνητών, εμπόρων και ευγενών μέχρι τα φτωχά κοινωνικά στρώματα χωριών και κοινοτήτων) θα είναι το ένα τέταρτο του κράτους του Βατικανού, που ήταν ως τώρα το μικρότερο κρατίδιο στην κόσμο Β Δ της Ρώμης.

 Σημειωτέον ότι οι Μπεκτασήδες ιδεολογικά έχουν επηρεαστεί απ’ τους Γάλλους φιλοσόφους του 18ου αιώνα στη Γαλλία, οι οποίοι μιλούσαν για μασονία και  ελευθεροτεκτονισμό και διάχυσαν τις ιδέες τους – μέσω των αγγλικών και γαλλικών στοών – ως την Κωνσταντινούπολη.

 Μέλη των στοών της αδελφότητας των Μπεκτασήδων μετεξελίχθηκαν στους γνωστούς μας Νεότουρκους του Κεμάλ (τέλη 19ου-αρχών 20ου αι.), αντιπάλους του τελευταίου σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ (1876-1909).

   Έτσι έφτασε μέχρι τις μέρες μας η κοσμοθεωρία τους, που πάει κόντρα στο πουριτανικό, μουσουλμανικό δόγμα και την ιεραρχική αντίληψη του Ισλάμ αφήνοντας να εισβάλλουν σ’ αυτό κοσμικές ελευθεριότητες.

   Ελευθεριότητες που θα δούμε να υπάρχουν και στο πρώτο ανεξάρτητο κρατίδιο ισλαμιστών με έδρα την Αλβανία, του οποίου οι πιστοί Μπεκτασήδες (οι ασκητές μυστικιστές, τα ”μαύρα πρόβατα” του Ισλάμ, με χαρακτηριστικά της αίρεσής τους την αποφυγή του υλισμού και τον φιλοσοφημένο τρόπο ζωής) θα κάνουν πνευματική πορεία προς τον Θεό από το ”Τάγμα Μπεκτασί” στα Τίρανα, έκτασης 100.000 στρεμμάτων.

 Έκτασης ικανής για να μπορούν να απολαύσουν τις μικροχαρές της ζωής (αλκοόλ και ελεύθερη ένδυση) που στερούνται οι παραδοσιακοί μουσουλμάνοι. Να μπορούν να απολαύσουν την ανεκτικότητα (σ.σ: ”θησαυρό” χαρακτήρισε τη θρησκευτική ανοχή στο σύγχρονο, Σουφικό Ισλάμ ο Ράμα) ως βασικό κανόνα  της αιρετικής Αδελφότητας στο ανεξάρτητο μουσουλμανικό κρατίδιο της Αλβανίας (εφ. Χουριέτ-Hurriyet & δημοσίευμα των New York Times)

    Κρατίδιο-προϊόν του Παγκόσμιου Κέντρου Μπεκτασί των Τιράνων, στο κυρίαρχο κράτος της Αλβανίας (σ.σ: είναι τέταρτη σε μέγεθος θρησκευτική κοινότητα στο έδαφός της οι μουσουλμάνοι Μπεκτασήδες) το οποίο δεν θα έχει στρατό, συνοριοφύλακες και δικαστήρια, αλλά θα έχει μικρή υπηρεσία πληροφοριών, καθώς – όπως λέει ο Αλβανός θρησκευτικός ηγέτης τους Εντμόντ Μπραχίμαϊ, γνωστός (ως Baba Mondi) – ”έχουμε κι εμείς εχθρούς”…

   Και οι εχθροί είναι εκτός του μουσουλμανικού τόξου των Βαλκανίων: οι μουσουλμάνοι Σηίτες του Ιράν (στον αντίποδα του Σουφικού Ιλάμ) και οι Τούρκοι Αλεβίτες/Μπεκτασήδες, που είναι θρησκευτικά πιο κοντά στους σιίτες.

  Οι Αλεβίτες μένουν στις φτωχογειτονιές των ανατολικών περιοχών της Τουρκίας (Ανατολία), δεν πιστεύουν στην ύπαρξη Παράδεισου-Κόλασης και τραγουδούν (ψάλλουν) στις θρησκευτικές λειτουργίες τους χωρίς να είναι ευαγγελιστές, ενώ πίνουν κρασί και πιστεύουν στο Κοράνι αλληγορικά.

 Οι Αλεβίτες της Τουρκίας, λοιπόν, ήταν οι πρώτοι που εξέφρασαν τη δυσφορία τους στα σχέδια Ράμα για ίδρυση κυρίαρχου κράτους του Τάγματος  των Μπεκτασήδων, γιατί έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό που σχημάτισε ήδη και στο δικό μας μυαλό η ανάκληση της μνήμης.

  Και η μνήμη μάς λέει ότι η έδρα του Τάγματος μεταφέρθηκε από την Τουρκία στην Αλβανία πριν από περίπου έναν αιώνα, όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε εξαπολύσει απηνή διωγμό εναντίον τους μη αναγνωρίζοντας τους Αλεβίτες ως μειονότητα στο τουρκικό κράτος λόγω της ανθρωπιστικής προσέγγισης του Αλεβιτισμού στο Ισλάμ και όχι μόνο.

   Κι αυτό γιατί οι Αλεβίτες είναι πιο κοντά στην Ορθοδοξία παρά στο Ισλάμ. Απόδειξη το γεγονός ότι πιστεύουν στην ”Αγία Τριάδα” και το ”Αγαπάτε αλλήλους” των χριστιανών στη θρησκευτική ζωή τους, αν και δεν είναι χριστιανοί.

    Αν συνδυάσουμε το γεγονός αυτό με το τρέχον που θέλει τον Ράμα υποχείριο του Ερντογάν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται να έχουν καταστρώσει μαζί το σχέδιο για ”ειρηνικό” εκτοπισμό των Αλεβιτών από την Τουρκία με προορισμό το υπό εκκόλαψη μουσουλμανικό μικροκράτος,  το οποίο ονειρεύεται να μετατρέψει ο Αλβανός πρωθυπουργός στον πιο σκληρό μουσουλμανικό θύλακα των δυτικών Βαλκανίων.

 Στη δική του ευρωπαϊκή ”Μικρή Μέκκα”, όπως αποκάλυψαν οι New York Times, ένα κράτος εν κράτει δηλαδή σε αλβανικό έδαφος, όπως το καθολικό Βατικανό των Ιταλών ή το ορθόδοξο Άγιο Όρος των Ελλήνων.

  Τα δεδομένα αυτά δικαιολογούν την αντίδραση των Τούρκων Αλεβιτών στο σχέδιο Ράμα, γιατί μοιάζει να είναι μέρος της τουρκικής πολιτικής για τον Μπεκτασισμό (αν και οι Αλεβίτες δεν ταυτίζονται απόλυτα με τους Μπεκτασήδες).

   Πολιτικής με θρησκευτικά χαρακτηριστικά δεδομένου ότι οι Αλεβίτες θεωρούνται απόγονοι των χριστιανών της Μικράς Ασίας και, ως εκ τούτου, επίφοβοι πυρήνες διαλυτικής τάσης για την ίδια την Τουρκία.

  Λόγος για τον οποίο αυτοί και οι χριστιανοί δέχθηκαν τρομοκρατική επίθεση (με 39 νεκρούς και 70 τραυματίες) από φανατικούς ισλαμιστές Σουνίτες τον Ιανουάριο του 2017 στο κέντρο διασκέδασης Ρέινα της συνοικίας Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης.

   Ανάλογης σοβαρότητας γεγονός ήταν κι αυτό που συνέβη στη Σμύρνη τον Νοέμβριο του 2019, όταν οι Αλεβίτες κάτοικοι της περιοχής Gaziemir δέχθηκαν επίθεση από  σουνίτες ισλαμιστές, οι οποίοι – ωθούμενοι από θρησκευτικές διαφορές – έγραψαν συνθήματα εκφοβισμού (Defol Alevi: ”Φύγετε Αλεβίτες”) στους τοίχους των σπιτιών τους.

   Σε κάθε περίπτωση, η πολυπληθής παρουσία τους στην Τουρκία (γύρω στα 10 εκατομμύρια αριθμούν) φαίνεται να είναι ενοχλητική στον Ταγίπ Ερντογάν. Έτσι διευκολύνεται απ’ τα σχέδια Ράμα για ενίσχυση του Ισλαμισμού στα Δυτικά Βαλκάνια με εισαγωγή στο αλβανικό έδαφος Τούρκων Αλεβιτών/Μπεκτασήδων, η πραγματική θρησκευτική ταυτότητα των οποίων ήταν αγκάθι ανέκαθεν στα πλευρά της Τουρκίας, που την έμπηγε βαθύτερα η αριστερή ιδεολογία της πλειοψηφίας τους.

   Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ”Γιατί να το κάνει αυτό ο Ράμα ιδρύοντας μια ”Μικρή Μέκκα” στη χώρα του, τη στιγμή που η Αλβανία ετοιμάζεται να μπει στην (χριστιανική) Ευρώπη (Το 72% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι χριστιανοί), η οποία φαίνεται να έχει απορρίψει την ιδέα εισόδου στην ΕΕ της ισλαμικής Τουρκίας υπό τον φόβο μετατροπής της σε μουσουλμανική ήπειρο;

  Η απάντηση κρύβεται, κατ’ εμέ, στην εκτίμηση ότι η είσοδος της Αλβανίας στην Ενωμένη Ευρώπη όλο και απομακρύνεται. Και τώρα (με την απόφαση του Αλβανού πρωθυπουργού για το κράτος εν κράτει), θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο σαν προοπτική.

   Σ’ αυτό δεν αποκλείεται να παίξει ρόλο και το σοβαρό  ενδεχόμενο να ασκήσει βέτο η Ελλάδα στην ενδεχόμενη ένταξή της στην ΕΕ (όπως είχε προειδοποιήσει έμμεσα ότι θα κάνει με τον Φρέντη Μπελέρη στη φυλακή) μετά τα σκανδαλώδη που έλαβαν χώρα σε βάρος του  και ήταν συνέχεια των ποικίλων δοκιμασιών που υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες επί διακυβέρνησης Έντι Ράμα…

 

Κρινιώ Καλογερίδου

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή