Ο Ινδοειρηνικός έχει γίνει το επίκεντρο του παγκόσμιου ανταγωνισμού μεταξύ των δημοκρατικών εθνών και του αυταρχικού κινεζικού καθεστώτος.
Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους εργάζονται για να προωθήσουν μια ελεύθερη και ανοιχτή περιοχή Ινδοειρηνικού, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) συνεχίζει να υπονομεύει την περιφερειακή σταθερότητα και να αμφισβητεί τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες. Οι επιθετικές ενέργειες και οι επεκτατικές πολιτικές του ΚΚΚ αποτελούν σημαντική απειλή για την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία σε αυτήν την κρίσιμη περιοχή του κόσμου.
Ο Ινδοειρηνικός, που εκτείνεται από τις ακτές του Ειρηνικού των ΗΠΑ έως τον Ινδικό Ωκεανό, έχει γίνει το επίκεντρο του παγκόσμιου ανταγωνισμού μεταξύ των δημοκρατικών εθνών και του αυταρχικού κινεζικού καθεστώτος. Η σημασία αυτής της περιοχής δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί, η οποία φιλοξενεί πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού και σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου ΑΕΠ. Η αδιάκοπη επιδίωξη του ΚΚΚ για περιφερειακή κυριαρχία απειλεί τη λεπτή ισορροπία δυνάμεων και την κυριαρχία πολλών εθνών.
Μία από τις πιο ανησυχητικές πτυχές της στρατηγικής του ΚΚΚ είναι η προθυμία του να χρησιμοποιήσει οικονομικό εξαναγκασμό και στρατιωτικό εκφοβισμό για να επιτύχει τους στόχους του. Η Αυστραλία, για παράδειγμα, έχει αντιμετωπίσει σημαντική οικονομική πίεση από το Πεκίνο ως αντίποινα για τις εκκλήσεις του για ανεξάρτητη έρευνα σχετικά με την προέλευση του COVID-19. Αυτή η κραυγαλέα προσπάθεια τιμωρίας ενός κυρίαρχου έθνους για την άσκηση του δικαιώματός του να επιδιώκει τη διαφάνεια καταδεικνύει την περιφρόνηση του ΚΚΚ προς τους διεθνείς κανόνες και την ετοιμότητά του να εξοπλίσει τους οικονομικούς δεσμούς.
Η επιθετική συμπεριφορά του ΚΚΚ επεκτείνεται και σε εδαφικές διαφορές. Κατά μήκος της Γραμμής Πραγματικού Ελέγχου με την Ινδία, οι κινεζικές δυνάμεις έχουν εμπλακεί σε βίαιες συγκρούσεις, με αποτέλεσμα θύματα και αυξημένες εντάσεις μεταξύ των δύο γειτόνων με πυρηνικά όπλα. Αυτή η απερίσκεπτη προσέγγιση στα ζητήματα των συνόρων όχι μόνο τείνει τις διμερείς σχέσεις αλλά αποσταθεροποιεί και ολόκληρη την περιοχή.
Στην Θάλασσα της Ανατολικής και Νότιας Κίνας, οι τακτικές εκφοβισμού του ΚΚΚ έχουν φτάσει σε νέα ύψη. Οι εκτεταμένες θαλάσσιες διεκδικήσεις του Πεκίνου, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχουν οδηγήσει σε πολυάριθμες αντιπαραθέσεις με γειτονικές χώρες. Η στρατιωτικοποίηση των τεχνητών νησιών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και οι συχνές εισβολές σε αμφισβητούμενα ύδατα καταδεικνύουν την προθυμία του ΚΚΚ να χρησιμοποιήσει βία για να διεκδικήσει τις αξιώσεις του, θέτοντας σε κίνδυνο την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και την εδαφική ακεραιότητα κυρίαρχων κρατών.
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι η αυξανόμενη πίεση του ΚΚΚ στην Ταϊβάν. Το δημοκρατικό νησιωτικό έθνος αντιμετωπίζει συνεχείς στρατιωτικές απειλές και διπλωματική απομόνωση καθώς το Πεκίνο προσπαθεί να υπονομεύσει την αυτονομία του και να αναγκάσει την επανένωση. Η άρνηση του ΚΚΚ να αποκηρύξει τη χρήση βίας κατά της Ταϊβάν και η συνεχιζόμενη στρατιωτική του συσσώρευση στην περιοχή δημιουργούν μια πυριτιδαποθήκη που απειλεί να εκραγεί σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), που διαφημίζεται από το ΚΚΚ ως φιλανθρωπικό πρόγραμμα ανάπτυξης υποδομών, είναι ένα άλλο εργαλείο στο οπλοστάσιο του Πεκίνου για την επέκταση της επιρροής του. Ενώ υπόσχεται οικονομικά οφέλη, το BRI συχνά επιβαρύνει τις συμμετέχουσες χώρες με μη βιώσιμο χρέος και επιτρέπει στο ΚΚΚ να αποκτήσει στρατηγικά ερείσματα σε κρίσιμες τοποθεσίες. Αυτή η «διπλωματία της παγίδας του χρέους» είχε ήδη ως αποτέλεσμα η Κίνα να αποκτήσει τον έλεγχο βασικών λιμανιών και υποδομών σε πολλά έθνη, εγείροντας ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην εθνική κυριαρχία και ασφάλεια.
Επιπλέον, οι προσπάθειες του ΚΚΚ να δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις και να υπογράψει συμφωνίες ασφάλειας με τα έθνη του Ινδο-Ειρηνικού αποτελούν άμεση πρόκληση για την περιφερειακή σταθερότητα. Αυτές οι ενέργειες στοχεύουν να προβάλουν την κινεζική στρατιωτική ισχύ πολύ πέρα από τις ακτές της και ενδεχομένως να διαταράξουν τις μακροχρόνιες ρυθμίσεις ασφαλείας που έχουν διατηρήσει την ειρήνη στην περιοχή για δεκαετίες.
Η περιφρόνηση του ΚΚΚ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αξίες είναι εμφανής όχι μόνο στη μεταχείριση των πολιτών του αλλά και στην προσέγγισή του στις διεθνείς σχέσεις. Υποστηρίζοντας αυταρχικά καθεστώτα και υπονομεύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς στο εξωτερικό, το Πεκίνο επιδιώκει να δημιουργήσει έναν κόσμο πιο επιδεκτικό στα συμφέροντα και την ιδεολογία του. Αυτό αποτελεί σημαντική απειλή για τη φιλελεύθερη διεθνή τάξη που έχει υποστηρίξει την ειρήνη και την ευημερία από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ως απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους έχουν εφαρμόσει τη στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού για να αντιμετωπίσουν την κακή επιρροή του ΚΚΚ. Αυτή η προσέγγιση εστιάζει στην ενίσχυση των συμμαχιών, στην ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων και στην προώθηση της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των ομοϊδεατών εθνών. Ο σχηματισμός ομάδων όπως η Quad (Αυστραλία, Ινδία, Ιαπωνία και Ηνωμένες Πολιτείες) και η AUKUS (Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες) καταδεικνύει μια αυξανόμενη αναγνώριση της ανάγκης για συλλογική δράση για την αντιμετώπιση των απειλών του ΚΚΚ.
Ωστόσο, οι ενέργειες του ΚΚΚ δεν πέρασαν απαρατήρητες. Η επιθετική της συμπεριφορά έχει οδηγήσει πολλές χώρες πιο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους. Η Ινδία, για παράδειγμα, έχει ενισχύσει σημαντικά τους αμυντικούς της δεσμούς με την Ουάσιγκτον ως απάντηση στις κινεζικές προκλήσεις. Ομοίως, η Ιαπωνία έχει αναλάβει έναν πιο διεκδικητικό ρόλο στην περιφερειακή ασφάλεια, συνεργαζόμενη στενά με τους εταίρους για να αντιμετωπίσει την επιρροή του Πεκίνου.
Οι πολιτικές του ΚΚΚ απέτυχαν επίσης με άλλους τρόπους. Η βαριά προσέγγισή της στο Χονγκ Κονγκ, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιντζιάνγκ και ο αρχικός χειρισμός της πανδημίας COVID-19 έχουν βλάψει σοβαρά τη διεθνή φήμη της Κίνας. Πολλές χώρες επανεκτιμούν τώρα τις οικονομικές τους εξαρτήσεις από την Κίνα και επιδιώκουν να διαφοροποιήσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους, αποδυναμώνοντας την ικανότητα του Πεκίνου να χρησιμοποιεί την οικονομική μόχλευση ως όπλο.
Παρά αυτές τις αποτυχίες, το ΚΚΚ παραμένει ένας τρομερός αντίπαλος. Η οικονομική και στρατιωτική της ισχύς, σε συνδυασμό με την προθυμία της να παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες, αποτελούν μια διαρκή πρόκληση για την περιφερειακή σταθερότητα και την παγκόσμια τάξη. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να παραμείνει σε εγρήγορση και ενωμένη στις προσπάθειές της να αντιμετωπίσει τις επιθετικές τακτικές του ΚΚΚ και να προωθήσει έναν ελεύθερο, ανοιχτό και βασισμένο σε κανόνες Ινδο-Ειρηνικό.
Καθώς ο ανταγωνισμός μεταξύ δημοκρατικών αξιών και αυταρχικού ελέγχου εντείνεται, οι ενέργειες που θα αναλάβουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους τα επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμες για τον καθορισμό του μέλλοντος της περιοχής Ινδο-Ειρηνικού και της ευρύτερης διεθνούς τάξης. Ο κόσμος πρέπει να σταθεί σταθερά ενάντια στις προσπάθειες του ΚΚΚ να αναδιαμορφώσει το παγκόσμιο τοπίο στην αυταρχική του εικόνα και να εργαστεί ακούραστα για να διατηρήσει τις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του σεβασμού του διεθνούς δικαίου.
ΠΗΓΗ: Mizzima – news from myanmar
