Ακολουθήστε μας

Λαθρομετανάστευση

Η συμμορία των προοδευτικών-εκσυγχρονιστών δημοσιογράφων και ‘opinion makers’, τον είχε βγάλει γραφικό!

Δημοσιεύτηκε

στις

ΕΚΘΕΣΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ κ. ΠΟΛΥΔΩΡΑ 2006
«Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ»

Α΄ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα (2006 όταν τα έγραφα) είναι η λαθρομετανάστευση. Η ανεργία, τα ναρκωτικά, η δημόσια Υγεία και Παιδεία θα ήσαν ήσσονος σημασίας προβλήματα εάν δεν συνεδέοντο πολλαπλώς και αναποτρέπτως με τη λαθρομετανάστευση.
Αμφίβολο τυγχάνει εάν έχει συνειδητοποιηθεί επαρκώς -και δη από τους αρμοδίους- το πολλαπλώς επικίνδυνο αυτό πρόβλημα. Και τούτο διότι έχει απαγορευθεί κάθε συζήτηση γύρω
από το θέμα. Για την ακρίβεια, επιτρέπονται μόνον εγκωμιαστικές συζητήσεις για τους λαθρομετανάστες και τα προβλήματά τους. Άλλου είδους προβληματισμοί θεωρούνται, άμα τη διατυπώσει, ως αιρετικοί και τιμωρητέοι διά δημοσίας διαπομπεύσεως. Άλλο το ζήτημα ότι την επομένη στιγμή θα ολοφύρονται οι ίδιοι οι διαπομπευτές, γιατί η «αλλοδαπή» εγκληματικότητα θα τους χτυπάει την πόρτα. Βέβαια, η Αριστερά «θα κάνει πάρτι» όταν θα καίγεται η Αθήνα, η αλωθείσα και υπό κατάληψη τελούσα. Δεν εξέφρασαν, άλλωστε, ποτέ τη θλίψη τους ή την καταδίκη τους για το φαινόμενο και τις δραματικές επιπτώσεις του. Η επανάσταση κατά του αστικού καθεστώτος και κατά του εθνικού τρόπου, με την αξιοποίηση «του στρατού των εισβολέων-καταληψιών», θα είναι το πιθανό ή και επιδιωκόμενο γεγονός.

Β΄ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
1. Το τοπίο
Όπως κατεβαίνουμε τη Σοφοκλέους και περνούμε την Αιόλου και την Αθηνάς βλέπουμε την αλήθεια. Τη δραματική και απειλητική αλήθεια. Μενάνδρου, Γερανίου, Κλεισθένους, Σωκράτους, αριστερά Λεωχάρους (όπου στο στενάκι βρίσκεται το Α.Τ. και Τ.Α. Ακροπόλεως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩΣ), Μοναστηράκι, Πετράλωνα, Θησείο, Ομόνοια, Κοτζιά, (Θεάτρου) και στη συνέχεια βδ Πατησίων, Γ’ Σεπτεμβρίου, Αχαρνών, Λένορμαν, Βάθης, Μεταξουργείο, Πατήσια, Άγιος Παντελεήμονας (όπου και βρίσκεται το Α.Τ. και Τ.Α. Παντελεήμονος, πάλι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩΣ), Κυψέλη, εκτός από τα γνωστά και παραδοσιακά «άβατα και άδυτα» της Κουμουνδούρου, του Πολυτεχνείου και των Εξαρχείων (όπου και εκεί Α.Τ. και ΤΑ. βρίσκονται επίσης ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩΣ) είναι οι υπό κατάληψη περιοχές. Η μισή Αθήνα υπό κατάληψη.

2. Τα χαρακτηριστικά του
Εκεί βλέπεις το δράμα ιδίοις όμμασι. Εκεί βλέπεις τα γκράφιτι (που δηλούν σήματα ύπαρξης «στεκιών» ή «διανομής δόσεων». Δεν υπάρχει ποτέ και πουθενά αθώο γκράφιτι που απεφάσισαν κάποια μεμονωμένα και αργόσχολα νεαρά άτομα να αποτυπώσουν χάριν καλαισθησίας στον τοίχο. Βλέπεις την εγκατάλειψη της γειτονιάς και των πολυκατοικιών από τους χθεσινούς ενοίκους, βλέπεις ομίλους 3-5 νεαρών ατόμων (συνήθως μελαψής απόχρωσης) να στέκονται ή να κινούνται νωχελικά στις γωνίες των δρόμων, να παρατηρούν ασκαρδαμυκτί και να επιλέγουν στόχους. Εκεί κυρίως διαμένουν, για την ακρίβεια στοιβάζονται, οι αλλοδαποί, σε καταλύματα ημιπαράνομων μισθώσεων (γιατί οι ιδιοκτήτες δεν δηλώνουν τη μίσθωση ή γιατί μισθώνουν το διαμέρισμα «με το κεφάλι») ή και καταλήψεων σε εγκαταλειμμένα υπόγεια ή και ανώγεια πεπαλαιωμένων κτιρίων. Ούτε λόγος για καταγραφή ή απογραφή του αριθμού (και των άλλων στοιχείων) των διαμενόντων σε κάθε πολυκατοικία ή γειτονιά. Το εμπόριο αγαθών, τροφίμων και βιομηχανικών προϊόντων είναι «εσωτερικού κυκλώματος». Ουδείς έμπορος γηγενής κάνει τζίρο από αυτούς. Όλες οι μορφές του εγκλήματος ευδοκιμούν εκεί.

3. Το εγκληματογόνο πεδίο
Η «κοινωνία» εκεί είναι άθροισμα πολλαπλών εθνοτικών, φυλετικών, θρησκευτικών, γεωγραφικών, κουλτουριστικών κοινωνιών. Κίνδυνοι υγείας, από ανύπαρκτες προϋποθέσεις και συνθήκες υγιεινής, άμεσοι. Τονίζω, όλες οι μορφές εγκλήματος. Από την επαιτεία, τις μικροκλοπές, τις διαρρήξεις, τις αρπαγές τσαντών και τις μικροληστείες στον δρόμο, τις ένοπλες ληστείες, τις κλοπές οχημάτων, τις βιαιοπραγίες και τις σωματικές βλάβες (έργω και λόγω εξυβρίσεις δεν λογίζονται πλέον ως αδικήματα, διότι απερροφήθη ο άδικος χαρακτήρας τους από την «κοινωνική προσφορότητα» της πράξεως), μέχρι βαρέα εγκλήματα οργανωμένου τύπου. Μία είναι η παραδεκτή νομιμότητα εκεί: Ο νόμος του πιο δυνατού ή του πιο αδίστακτου. Μικρές, με τάση να γίνουν μεγάλες, και ποικίλες συμμορίες φυτρώνουν σε όλο το πεδίο σαν μανιτάρια.


4. Λαθρομετανάστευση και εγκληματικότητα
Ο αριθμός των λαθρομεταναστών (νομιμοποιηθέντων και μη) των διαβιούντων στην Αθήνα (την ως άνω «καταληφθείσα») υπολογίζεται γύρω στις 800.000. Τα «ποιοτικά» τους χαρακτηριστικά: Απελπισμένοι, άρρωστοι, άνεργοι, άστεγοι, γονείς (με γάμο ή χωρίς) μικρών παιδιών, αδέλφια ανήλικα ή στην εφηβεία, ευεπίφοροι στη μίσθωση των εγκληματικών υπηρεσιών τους σε πρώτη ζήτηση (οι σχετικές και όχι αξεπέραστες δυσκολίες έγκεινται μόνον στο ύψος της αμοιβής του προσλαμβανομένου).
Αυτός ο αριθμός των επήλυδων δεν είναι απλό μέγεθος. Δεν είναι κάτι σαν μια «υπεργεννητικότητα» των κατοίκων της Αττικής από το 1990 μέχρι το 2006. Είναι κάτι άλλο. Που απαιτεί (για να μη μετατρέπουμε την εισήγηση σε κοινωνιολογική μελέτη) πρόσθετο αστυνομικό προσωπικό, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το, σε απίθανα μεγέθη, αυξηθέν και προσφάτως προστεθέν αστυνομικό έργο. Καμία συζήτηση δεν γίνεται ούτε απλή αναφορά καν για την κατάσταση που επικρατεί στην Αθήνα, η οποία κατά πάσαν μέτρηση δεν δημιουργήθηκε το τελευταίο δεκάμηνο. Συζήτηση ή ψέλλισμα για τη λαθρομετανάστευση είναι απηγορευμένη «διά ροπάλου». Όχι να μας πουν και ξενόφοβους ή ρατσιστές!

5. Η μη απαξίωση. Η μη αναγνώριση του κακού
Οι πάντες (πολιτικοί, θρησκευτικοί, τοπικοί, ακαδημαϊκοί, πνευματικοί και δημοσιογραφικοί άρχοντες) ασκούνται σε υποκριτικές ρητορικές φιλανθρωπίας και συμπόνιας. Έννοιες ξεχασμένες όμως για τους δυστυχείς «ιθαγενείς».
Γι’ αυτούς η προτεινόμενη λύση είναι η απαγόρευση κυκλοφορίας στην παλιά τους γειτονιά, η άνευ αντιστάσεως παράδοση των κινητών πραγμάτων, χρημάτων, ρούχων, κινητών τηλεφώνων, προκειμένου να σώσουν την πολύτιμη μεν αλλά χωρίς αξιοπρέπεια πλέον, χαρισθείσα από τους μεγάθυμους κακοποιούς, ζωή τους. «Ζωή στα γόνατα» προ του κουκουλοφόρου τού κραδαίνοντος τις «μολότοφ» ή των πολιτικών προστατών του, ιδού η συνταγή και η καινούργια πρόταση πολιτισμού και επιβίωσης! Προτείνεται επίσης και ο «σιδηρόφρακτος εγκλεισμός» των παλαιών, των αυτοχθόνων και των δήθεν ελεύθερων πολιτών στα σπίτια τους. Των εναπομεινάντων, γιατί οι πολλοί έχουν μετοικήσει ήδη για άλλες περιοχές, πιο «καθαρές». Είναι εκεί, στην κάτω Αθήνα, η διοίκηση της φιλανθρωπίας και της Κοινωνικής Πρόνοιας, που οργανώνει συσσίτια και φιέστες και θεάματα υπέρ των εισβολέων-καταληψιών ως κακέκτυπο και φάρσα των παλαιών «βασιλικών» δραστηριοτήτων!

6. Συναρμοδιότητες
Τα συναρμόδια υπουργεία ή κοιμούνται ύπνον βαθύ ή λαϊκίζουν ανεπιτρέπτως και ασυστόλως.
α) Το ΥΠΕΣΔΔΑ νομιμοποιεί τους λαθρομετανάστες κατ’ εξακολούθηση και αδιακρίτως. Οι υπηρεσίες του δεν διστάζουν να προκαλούν τους συναισθανόμενους τον κίνδυνο, παριστάνοντας τους ρητορικά καλοσυνάτους υποδοχείς, χωρίς όμως να μεριμνούν για χώρους υποδοχής. Ο φόρτος του έργου της έκδοσης των διαβατηρίων μετετέθη –και δικαίως, για λόγους ασφαλείας– από το ΥΠΕΣΔΔΑ στους ώμους της Αστυνομίας, χωρίς να ενισχυθεί με προσωπικό ή ανάλογους πόρους. Η ευθύνη για τους αλλοδαπούς ανήκει στο ΥΠΕΣΔΔΑ, αλλά όλα μένουν στην ασάφεια. Κανείς δεν ξέρει ούτε πόσοι μπαίνουν ούτε πόσοι βγαίνουν ούτε πόσοι είναι συνολικά ούτε πού διαμένουν ούτε πού δουλεύουν. Όλα στην ομίχλη.
β) Το ΥΠΕΘΑ δεν φυλάσσει τα σύνορα. Στην προκάλυψη δεν αναπτύσσονται φυλάκια πλέον. Τα σύνορα είναι αφύλακτα. Τη φύλαξη των συνόρων την έχει (η λαϊκίζουσα και στρουθοκαμηλίζουσα Πολιτεία) από ετών αναθέσει σε 2.οοο συνοριοφύλακες! Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Ποιος θα διακρίνει τη διμοιρία εισβολέων-καταδρομέων από μια ομάδα λαθρομεταναστών που κινούνται «έρπειν»; Αλλωστε, εύκολα μπορεί να φαντασθεί κανείς πως το μέγεθος της προξενούμενης βλάβης ή δολιοφθοράς δεν διαφέρει. Από τα Γενικά Επιτελεία (κυρίως του Στρατού) υποβάλλονται, με μια κάποια αναίδεια, «αιτήματα» να φυλάσσονται (με περιπολίες) τα στρατόπεδα από αστυνομικούς. Τεράστιο έργο εθνικής άμυνας (εμφατικά αυτό της φύλαξης των συνόρων και της «απώθησης» των λαθρομεταναστών) μετακυλίστηκε «ανεπαισθήτως» στην Αστυνομία με τον υψηλόφρονα ενδιάμεσο στόχο να διορισθούν τότε 2.000 συνοριοφύλακες με τα «αδιαμφισβητήτως αξιοκρατικά» κριτήρια του Χρυσοχοΐδη. Τονίζεται, για τη μετρήσιμη αξία του επιχειρήματος, ότι το 2006 συνελήφθησαν 100.000 λαθρομετανάστες (εκτός από τους αγνώστου αριθμού που διαφεύγουν τη σύλληψη). Εξ αυτών 80.000 επαναπροωθήθησαν (με τρόπο αμφισβητούμενης νομιμότητας). Υπόλοιπο, «καθίζημα» 20.000. Αυτή είναι η εικόνα της ροής των λαθρομεταναστών. Οι συλλαμβανόμενοι «δουλέμποροι» μάλλον βρίσκουν μαλακή και συμφέρουσα τη σχέση «ρίσκου και αποτελέσματος (τιμωρίας)».
Αυτή είναι η επαναλαμβανόμενη κατ’ έτος ροή-είσοδος λαθρομεταναστών στη χώρα.
γ) Το ΥΠΕΞ δεν πιέζει, ίσως ευλόγως («στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα»), την Τουρκία να συμμορφωθεί προς τις πρόνοιες της συμφωνίας επαναπροώθησης που έχει υπογράψει με την Ελλάδα. Όχι μόνον η γείτων και σύμμαχος δεν τιμά την υπογραφή της, αλλά περιφρονεί ιταμώς -τίποτα το πρωτότυπο- την Ελλάδα, προς την οποία «τροχονομεί» εκατοντάδες λαθρομετανάστες καθ’ εβδομάδα. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, οργανώνει διεθνή εκστρατεία συκοφαντικής προπαγάνδας μέσω των διεθνών τηλεοπτικών πρακτορείων, εμφανίζοντας τους «επαναπροωθουμένους» ως εισαγόμενους από την Ελλάδα!
δ) Το υπουργείο Υγείας θα έπρεπε να είχε οργανώσει καταυλισμούς των λαθρομεταναστών και των προσφύγων. Και να είχε φροντίσει προ πολλού και συστηματικά τις συνθήκες υγιεινής σε όλα τα ανοιχτά και εκτεταμένα «γκέτο» (που έχουμε σημειώσει στο σημείο «Α1» του παρόντος). Το Λαύριο δεν είναι απλώς «γκέτο». Είναι «άβατο» και ευθεία πρόκληση για την έννομη τάξη. Για την ακρίβεια, είναι η πιο δραματική ομολογία «παραίτησης» του κράτους. Οι Κούρδοι μπαινοβγαίνουν όπως θέλουν («φορτωμένοι» ή «άδειοι»), όποτε θέλουν. Οι συνθήκες υγιεινής άθλιες. Οι της φύλαξης ανύπαρκτες,
ε) Το υπουργείο Δικαιοσύνης «κήδεται» της διαιώνισης του ελληνικού «παραδείσου» του Ποινικού Δικαίου διεθνώς. Επιείκεια στις καταδίκες και ποινές μέχρις ατιμωρησίας. Άδειες επικίνδυνων φυλακισμένων (και μη επιστρεφόντων). Μη κράτηση επ’ αυτοφώρω συλλαμβανομένων, όπως και μη κράτηση κρατουμένων ελλείψει δικαστικών κρατητηρίων. Και εδώ υποκριτική μεταμέλεια γιατί κατεδικάσθησαν συνάνθρωποι! Μα αφού δεν αντέχουν ψυχολογικά τις δίκες και τις καταδίκες γιατί τις επιχειρούν και υποφέρουν οι «πονόψυχοι»;

7. Κοινωνιολογικά δεδομένα
Αυτά όλα δεν είναι απλώς στα όριά τους. Είναι πέραν των ορίων τους. Εγώ συναγερμό σημαίνω. Δεν είναι η κοινωνία μας στο παρά πέντε. Είναι στην ώρα μηδέν
Το κοινωνικό φαινόμενο συντίθεται από:
α) Την κρίση στην οικογένεια: Η σημερινή οικογένεια δεν ανταποκρίνεται ούτε στα ποσοτικά κριτήρια της συμβίωσης υπό την αυτή στέγη. Πρόκειται μάλλον για συνάντηση κάπου εκεί, στην είσοδο του σπιτιού, συναφικνουμένων ή συναναχωρούντων προσώπων. Ούτε «συνοίκηση». Ούτε «συνύπνωση» δεν υπάρχει γιατί γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα τα παιδιά «βγαίνουν» για διασκέδαση!
β) Την κρίση στην Παιδεία, με την αλόγιστη παραγωγή πτυχιούχων κατά κύριο λόγο και την «αιχμαλωσία» των δύστυχων παιδιών στις τάξεις των ολοήμερων σχολείων.
γ) Την έλλειψη κοινωνικών προτύπων και τον μαζικό πληθωρισμό αντικοινωνικών.
δ) Την άμβλυνση των αρχών και αξιών σε εθνική κλίμακα και διεθνή.
στ) Την προβολή κατ’ εξακολούθηση τρόπων αντικοινωνικής συμπεριφοράς από τα media, εις θέση υποδείγματος προς μίμηση. Η σταθερή και συνεπής δραστηριότητά τους είναι η εκθεμελίωση του θεσμικού οικοδομήματος, μέσω της δήθεν κριτικής που στην ουσία της δεν είναι τιποτ’ άλλο παρά γενικόλογες αξιολογικές κρίσεις ριπτόμενες στον ίδιο στόχο: Να μη μείνει τίποτα όρθιο (εκτός από το δικό τους κοντόθωρο συμφέρον).
ζ) Την εξώθηση των νέων στην τεμπελιά και τη διεκδίκηση αχρεωστήτως και αναιτίως από τους παντοίους λαϊκιστές, δήθεν κοινωνιολόγους και πολιτικούς αναλυτές.
η) Την απότοκο συνέπεια όλων των ανωτέρω, που δεν είναι άλλη από τη δραματική εξάπλωση των ναρκωτικών (χωρίς να υποτιμάται το αλκοόλ) σε ευρύτατα κοινωνικά στρώματα και σε νεότατες ηλικίες.
ι) Τη λαθρομετανάστευση (με όλα τα συνοδευτικά στοιχεία της και χαρακτηριστικά της που σημειώσαμε στο κεφάλαιο «Β»).

Γ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Των πραγμάτων ούτως εχόντων, αστυνόμευση δεν μπορεί να γίνει εύκολα και κυρίως συμβιωτικά με το έγκλημα. Τα σκουπίδια είναι πολλά και το χαλί μικρό. Το κοινωνικό φαινόμενο είναι απείρως μεγαλύτερο από το υποπροϊόν της εγκληματικότητας. Η ανισότητα είναι δυσμενέστατη συνθήκη σε βάρος του θεσμού (της Αστυνομίας) που καλείται να αποκρούσει την εγκληματικότητα σαν χιονοστιβάδα στη βάση του βουνού. Λύση αδύνατη. Το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπισθεί άμεσα. Ήδη είναι πολύ αργά.

Ελλάδα

Ν. Παναγιωτόπουλος: Καμία στρατηγική για το μεταναστευτικό δεν θα έχει αποτέλεσμα, εάν υπάρξει μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο

Δημοσιεύτηκε

στις

Δηλώσεις Νίκου Παναγιωτόπουλου και Άδωνι Γεωργιάδη για το μεταναστευτικό

Καμία στρατηγική για το Μεταναστευτικό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο τόνισε ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, απαντώντας στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΚΟ της Νίκης Τάσου Οικονομόπουλου, με θέμα: “Ανησυχία για πιθανές επιπτώσεις στη χώρα μας από τη νέα κρίση στο μεταναστευτικό”.

Όπως είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος, η ελληνική πολιτική στο μεταναστευτικό κινείται στα σωστά επίπεδα ωστόσο, “καμία στρατηγική δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο με χερσαία εισβολή των ισραηλινών στρατευμάτων, η οποία θα δημιουργήσει κύματα εκατομμυρίων προσφύγων. Και αναπόφευκτα κάποιοι απ’ αυτούς θα επιχειρήσουν να εισέλθουν στην Ευρώπη και από τη χώρα μας. Εκεί, όλες οι στρατηγικές πάνε στράφι, και πάμε σε κατάσταση αντιμετώπισης κρίσης, για την οποία βέβαια προετοιμαζόμαστε όσο μπορούμε, αλλά αυτό δεν είναι θέμα μόνο της Ελλάδας αλλά είναι [..] όλου του δυτικού κόσμου, να αντιμετωπίσει κύματα προσφύγων από περιοχές όπου ξεσπάνε εμπόλεμες συγκρούσεις”.

Απαντώντας στο εάν η ΕΕ συμπαρίσταται στην Ελλάδα για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι οι εταίροι μας διέθεσαν στην Ελλάδα, το διάστημα 2015-2021 το ποσό των 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ και στην τρέχουσα περίοδο 2021-2027 το ποσό των 1,6 δισεκατομμυρίων: “Εάν αλλάξουν τα δεδομένα, εάν έχουμε σφοδρές κρίσεις, βεβαίως θα πάμε και θα ζητήσουμε πρόσθετη χρηματοδότηση”, διαβεβαίωσε ο υπουργός.

Για την τρέχουσα γερμανική πολιτική εκτεταμένων ελέγχων στα χερσαία σύνορά της, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε πως “η Ελλάδα δεν επηρεάζεται” και ότι “μαζικές επιστροφές (από τη Γερμανία) δεν υπάρχουν”. Σημείωσε μάλιστα ότι και η Ελλάδα κάνει επιστροφές κατά τα οριζόμενα. Συγκεκριμένα, “κατά το 2023, πάνω από 6.000 επέστρεψαν σε τρίτες χώρες”.

Από την πλευρά του, ο κ. Οικονομόπουλους, ρώτησε πως δικαιολογείται σε όλη την Ευρώπη ο μέσος όρος παροχής ασύλου να είναι 46% και στη χώρα μας να είναι 68%. Μήπως η διαδικασία στην Ελλάδα “γίνεται, όχι για να εξεταστεί πραγματικά εάν είναι (κάποιος) πρόσφυγας αλλά για να μπορέσει να φύγει νομότυπα από τη χώρα και να πάει στη βόρεια Ευρώπη;”. Τόνισε, δε, ότι “η Ελλάδα δεν θα γίνει η νήσος Έλις της Ευρώπης”, και ότι είναι θέμα επιβίωσης της Ελλάδας [..] η αποτροπή της επιχειρούμενης εθνικής αλλοίωσης.

Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο κ. Οικονομόπουλος, ο υπουργός Μετανάστευσης & Ασύλου ανέφερε ότι κάποτε μας επέκριναν ότι αργούμε στην απόδοση ασύλου και τώρα μας λένε “γιατί πάτε τόσο γρήγορα και έρχονται γρήγορα”.. Ειδικότερα για την εκτίμηση του βουλευτή της Νίκης ότι με την αλλαγή της γερμανικής πολιτικής θα στέλνονται πίσω παράνομοι μετανάστες με τραίνα και λεωφορεία, ο κ. Παναγιωτόπουλος σημείωσε ότι μέχρι πρότινος, τα γερμανικά δικαστήρια δικαίωναν όσους προσέφευγαν σε αυτά, με το αιτιολογικό ότι οι συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερες σε επίπεδο κοινωνικών παροχών. “Αυτή όμως η απόφαση της γερμανικής νομολογίας είναι του 2011. Είναι προφανές ότι από το 2011 μέχρι το 2024 άλλαξαν πολλά προς το καλύτερο (στην Ελλάδα) [..] Αναμένω ότι αυτό θα διαπιστωθεί από τους Γερμανούς [..] ανοίγοντας το δρόμο για κάποιες αποσπασματικές και πολύ σποραδικές επιστροφές.. Ούτε με τραίνα, ούτε με βαπόρια, ούτε με λεωφορεία, ούτε με αεροπλάνα. Είναι ζήτημα αν κάποιες δεκάδες έχουν εντοπιστεί από τις χιλιάδες που υπάρχουν (στη Γερμανία)” παρατήρησε ο κ. Παναγιωτόπουλος.

Άδ. Γεωργιάδης: Το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης στην διεθνή κοινότητα και όχι στον Έλληνα φορολογούμενο
Νωρίτερα, σε απάντηση ερώτησης της βουλευτού της Νέας Αριστεράς, Θ. Φωτίου για την ευθύνη που πρέπει να αναλάβει το υπουργείο Υγείας για την υγειονομική φροντίδα των προσφυγικών πληθυσμών, ο αρμόδιος υπουργός Άδ. Γεωργιάδης είπε: “Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας δίνει λεφτά για να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες των λαθρομεταναστών; [..] Λέτε ότι πρέπει το υπουργείο Υγείας της Ελλάδος, από τους ήδη πιεσμένους του προϋπολογισμούς, για την παροχή Υγείας στους Έλληνες πολίτες, που λέτε ότι δεν φτάνουν τα λεφτά, από αυτά τα λεφτά, να αφαιρέσουμε επιπλέον λεφτά, για να καλύψουμε εξολοκλήρου εμείς, το ελληνικό κράτος, τα έξοδα αυτών που έρχονται στην Ελλάδα παράνομα; Δηλαδή εάν έρθουν 10 εκατομμύρια θα πάμε να καλύψουμε και τα 10 εκατομμύρια; Εάν έρθουν 50 εκατομμύρια και τα 50 εκατομμύρια;”

Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, “είμαστε ενώπιον μιας μεγάλης μεταναστευτικής κρίσης. Η Γερμανία έκλεισε τα σύνορα της. Σε λίγο απ’ ότι φαίνεται θα κλείσουν τα σύνορα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ποια είναι η πρόταση της Νέας Αριστεράς; Να πληρώνει η Ελλάδα τα έξοδα όλων όσοι έρχονται, χωρίς να την νοιάζει από που θα βρει τα λεφτά; Θέλετε να βγάλουμε και τους Έλληνες από τα σπίτια τους να βάλουμε τους λαθρομετανάστες μέσα;”

Σημείωσε επίσης ότι η περίθαλψη των προσφύγων “είναι στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης για να πληρώνονται από διεθνή χρήματα όλα αυτά τα έξοδα [..] Διότι δεν είναι υποχρέωση του Έλληνα φορολογούμενου να καλύψει αυτά τα χρήματα. Ούτε έχει υποχρέωση ο Έλληνας να μην έχει κρεβάτι στο νοσοκομείο, επειδή εσάς σας αρέσει να είναι ανοιχτά τα σύνορα. Όσο κι αν η Αριστερά φωνάζει στην Βουλή “πρώτα οι μετανάστες και μετά οι Έλληνες”, εμείς θα πούμε ότι θα πληρώνει το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης η διεθνής κοινότητα και όχι ο Έλληνας φορολογούμενος”.

Από την πλευρά της, η κ. Φωτίου είπε: “Και τότε και τώρα, τα χρήματα τα παίρνετε από το ΕΣΠΑ. Από που τα παίρνεις; Δεν είναι αυτά λεφτά του ελληνικού λαού; Ότι και να γίνεται είναι λεφτά του ελληνικού λαού. Μην πουλάτε στα ακροδεξιά σας ακροατήρια ότι εσείς δεν θέλετε να ξοδέψετε ούτε ένα ευρώ από τους Έλληνες για τους λαθρομετανάστες”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

Θα αφήσουμε τη “Γενεύη” να διαλύσει την Ευρώπη;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τι είναι οι διεθνείς συνθήκες; Δεν είμαι σίγουρος ότι ο νομικός κόσμος της Ευρώπης (και της Ελλάδας) ξέρει την απάντηση.

Από τις δημόσιες τοποθετήσεις πολλών τριβωνιανούτσικων και την αρθρογραφία τους, βγάζεις το συμπέρασμα ότι τις θεωρούν κάτι σαν τις Δέκα Εντολές: θέσφατα. Δεν τις αγγίζουμε. Τις εφαρμόζουμε τυφλά. Και, προς Θεού, δεν κρίνουμε το θεωρητικό τους υπόβαθρο. Γιατί;

“Διότι αν αρχίσουμε να αναθεωρούμε τις διεθνείς συνθήκες είναι βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν, που θέλει αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης”.

Το επιχείρημα είναι κωμικό, αλλά μια που έχει διατυπωθεί πολλές φορές από πολλούς, αναγκάζομαι να το ανασκευάσω. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλών ειδών διακρατικές συνθήκες, διμερείς, πολυμερείς, παγκόσμιες, θεσμικές, συνθήκες-πλαίσιο. Ο βασικός τους διαχωρισμός είναι το αν έχουν προκύψει ως συνθήκες ειρήνευσης μετά από κάποιον πόλεμο ή ως συνθήκες σε καιρό ειρήνης. Οι πρώτες σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν οριοθετήσεις συνόρων. Προφανώς, για να αλλάξουν θα πρέπει να γίνει νέος πόλεμος. Παράδειγμα η Συνθήκη των Σεβρών (1920) που αντικαταστάθηκε από τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Αυτές, ναι, δεν τις αγγίζουμε. Οι δεύτερες διευθετούν θέματα διαχειριστικής ή και θεσμικής φύσεως και δεσμεύουν τα κράτη που τις υπέγραψαν, όσον καιρό συνεχίζουν να συμφωνούν με το περιεχόμενό τους. Αυτές είναι εργαλεία. Τις κάνουμε ό,τι θέλουμε. Τις απλώνουμε, τις μαζεύουμε, τις τροποποιούμε, όπως η ιδρυτική της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας Συνθήκη της Ρώμης (1957) που επεκτάθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), μέχρι και τις καταργούμε, όταν έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα, όπως η Συνθήκη της Κοινωνίας των Εθνών (1919). Και φυσικά, όχι μόνο συζητούμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από την εφαρμογή τους, αλλά και σηκώνουμε τον κόσμο στο πόδι για αναθεώρηση, σε περίπτωση που διαπιστώσουμε ότι έχουν μετατραπεί σε βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης, όπως η Σύμβαση της Γενεύης, που είναι το σημερινό θέμα μας.

Είναι εντυπωσιακό, το ότι επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή στον ελληνικό νομικό και ακαδημαϊκό κόσμο για ένα διεθνές νομικό πλαίσιο, η παθογένεια του οποίου είναι παραπάνω από εμφανής και οι τοξικές του παρενέργειες σοβαρότατες. Ψάχνοντας στο google “αναθεώρηση”, “τροποποίηση”, “αλλαγή”, “κατάργηση” της “Σύμβασης της Γενεύης”, στις πρώτες 20 σελίδες βρήκα μόνο δύο σχετικά κείμενα. Το ένα ζητάει να προστεθεί στη Σύμβαση και η έννοια του περιβαλλοντικού ή κλιματικού πρόσφυγα, κάποιου που θέλει να φύγει από την πατρίδα του γιατί η κλιματική αλλαγή τού δυσκολεύει τη ζωή. Βεβαίως το θέμα είναι πολύ σοβαρό για τους κατοίκους ορισμένων νησίδων του Ειρηνικού που η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλεί να τις καλύψει ολοσχερώς, αλλά, όπως συμβαίνει πάντα, οι προπαγανδιστές του όρου θέλουν να τον επεκτείνουν ακόμα και σε εκείνους που δυσφορούν από έναν καύσωνα του Αυγούστου.

Το άλλο, με τίτλο “Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες – Η κερκόπορτα της παράνομης μετανάστευσης (2020)είναι του διδάκτορα Διοικητικού Δικαίου, Ιωάννη Γκιτσάκη. Από τους 45.000 νομικούς της χώρας, μόνο ένας ασχολήθηκε με το θέμα! (Αν υπήρξαν και άλλοι, θα χαρώ πολύ να το μάθω, αλλά το google δεν εμφανίζει κανένα άλλο κείμενο.)

Γιατί το κείμενο της Γενεύης δεν ονομάζεται Συνθήκη (Τreaty) αλλά Σύμβαση (Convention); Μολονότι και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται για νομικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κρατών ή διεθνών οργανισμών, οι συμβάσεις είναι πιο εξειδικευμένες και αφορούν συνήθως συγκεκριμένους τομείς, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον ή η συνεργασία σε τεχνικά θέματα. Δεν έχουν την καθολικότητα των Συνθηκών, αφήνοντας στα κράτη περιθώριο για προσαρμογή των όρων τους σε εθνικό επίπεδο. Επιπλέον, η δέσμευση των κρατών είναι οικειοθελής. 

Η Σύμβαση της Γενεύης αφορούσε αποκλειστικά τα προβλήματα που προέκυψαν από τις μετακινήσεις πληθυσμών λόγω του Β΄ΠΠ και των όσων επακολούθησαν. Γι’ αυτό περιόριζε το δικαίωμα υποβολής αιτήματος ασύλου μόνο σε άτομα που εμπλέκονταν σε “γεγονότα επελθόντα προ της 1ης Ιανουαρίου 1951 εν Ευρώπη ή αλλαχού” (άρθρο 1, §Β1). Μάλιστα, το “αλλαχού” ήταν προαιρετικό. Μπορούσε δηλαδή ένα κράτος να πει “δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται εκτός Ευρώπης, θα δέχομαι μόνο Ευρωπαίους ως πρόσφυγες”.

Στόχος της, καθώς οι περισσότεροι πρόσφυγες πολέμου είχαν ήδη επιστρέψει στις εστίες τους, ήταν να λύσει τα προβλήματα της μεταπολεμικής διαίρεσης της Ευρώπης σε ζώνες επιρροής. Είχαν περάσει πάνω από 6 χρόνια από τις Διασκέψεις της Μόσχας και της Γιάλτας, η Γερμανία είχε ήδη χωριστεί σε Δυτική και Ανατολική, και η Ευρώπη βίωνε τον ψυχρό πόλεμο ξέροντας ότι σημαντικός αριθμός ανθρώπων από χώρες του Σιδηρού Παραπετάσματος θα επέλεγε να μην επιστρέψει στον “σοβιετικό σοσιαλιστικό παράδεισο” ή θα προσπαθούσε να δραπετεύσει από εκεί. Αυτών των περιπτώσεων κυρίως τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ήθελε να καθορίσει η Σύμβαση.

για τη συνέχεια Capital

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Τούρκος «ειδικού ενδιαφέροντος» μετανάστης λέει στους αστυνομικούς του Τέξας ότι πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα στις ΗΠΑ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι αστυνομικοί της πολιτείας του Τέξας ήρθαν αντιμέτωποι με 36 παράνομους μετανάστες κοντά στα νότια σύνορα την Παρασκευή, συμπεριλαμβανομένης μιας ομάδας από την Τουρκία, οι οποίοι δήλωσαν ότι ο καθένας πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα τα σύνορα προσπαθώντας να συναντήσει έναν « χρηματοδότη » στο New Jersey, δήλωσαν οι αρχές.

Οι αστυνομικοί εντόπισαν την ομάδα στη συνοριακή πόλη Normandy, ανακοίνωσε το Τμήμα Δημόσιας Ασφάλειας (Department of Public Safety-DPS) του Τέξας.

Δεκαπέντε από τους μετανάστες, από τη Βραζιλία, το Περού, τον Ισημερινό, τη Νικαράγουα, τη Δομινικανή Δημοκρατία και τη Νότια Αφρική, συνελήφθησαν ως ύποπτοι για παράνομη είσοδο.

Μεταξύ της ομάδας ήταν οι λεγόμενοι «ειδικού ενδιαφέροντος» παράνομοι μετανάστες από την Τουρκία, το Πακιστάν, την Ινδία και το Βιετνάμ. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (Department of Homeland Security – DHS), οι μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος είναι μη Αμερικανοί πολίτες που ενδεχομένως αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ή τα συμφέροντά τους με βάση τις μεθόδους μετακινήσεώς τους.

Ο χαρακτηρισμός δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι «τρομοκράτες», αλλά τα ταξίδια και η συμπεριφορά τους υποδεικνύουν μια πιθανή σύνδεση με κακόβουλη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, που απαιτεί περαιτέρω έλεγχο και έρευνα, αναφέρει το DHS στον ιστότοπό του.

«Τις τελευταίες 48 ώρες, οι αστυνομικοί του DPS συνάντησαν 8 μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος από 5 διαφορετικές χώρες στην αγροτική περιοχή Normandy», ανέφερε ο υπολοχαγός Chris Olivarez του DPS στο X (πρώην Twitter).

Από τους 36 μετανάστες που συνελήφθησαν την Παρασκευή, οι 21 παραδόθηκαν στην αμερικανική συνοριοφυλακή.

Στην ομάδα των Τούρκων μεταναστών, ένας 26χρονος άνδρας που ανακρίθηκε από τις αρχές δήλωσε ότι βρήκε ένα «δίκτυο» στο Telegram και το Instagram για να τους βοηθήσει να περάσουν παράνομα στις ΗΠΑ.

Είπε στους ερευνητές ότι είχαν έναν χρηματοδότη στο New Jersey.

«Φροντίζουν για τα έξοδά μας και τα πάντα όσο είμαστε νόμιμα εκεί», ακούστηκε να λέει στο υλικό από την κάμερα του DPS που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

 

 

 

 

Πηγή: https://www.foxnews.com/us/turkish-special-interest-migrant-tells-texas-troopers-paid-12k-cross-us-illegally

Μετάφραση: Γιάννης Λιναρδάτος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή