Ερωτήματα και προβληματισμό προκαλεί η άκριτη στάση των κομμάτων της Αριστεράς υπέρ των ανοικτών συνόρων στη λαθρομετανάστευση αλλά και η προσπάθειά τους να αξιοποιήσουν πολιτικά τη μάζα των λαθρομεταναστών ως δύναμη κρούσεως για τη δημιουργία αναταραχής και δυναμικής αντιπαράθεσης.

Το ΚΚΕ είχε τηρήσει αρχικά επιφυλακτική στάση απέναντι στο φαινόμενο της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης. Εκτιμούσε, ορθώς, ότι πιθανόν αυτή θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση των ελλήνων εργαζομένων και στην κοινωνική συνοχή της χώρας. Αντιμετώπιζε επίσης με καχυποψία την πολύ κραυγαλέα ιδεολογική «πρωτοπορεία» του Συνασπισμού και του «αντιεξουσιαστικού» χώρου στην υποστήριξη των λαθρομεταναστών.

Σύντομα όμως βρέθηκε, δυστυχώς, σε ιδεολογικό συναγωνισμό με τις δύο παραπάνω πολιτικές δυνάμεις. Ιδιαίτερα στον χώρο των πανεπιστημίων, που με επίκεντρο το άσυλο και τα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης, έγινε προνομιακό πεδίο για την ανάδειξη της λαθρομετανάστευσης σε μεγάλη «προοδευτική» υπόθεση.

Ο διεθνισμός των αγορών της παγκοσμιοποίησης ταυτίστηκε με τον αριστερό διεθνισμό και η παραδοσιακή νεύρωση της Αριστεράς με το έθνος την οδήγησε στο «χάψιμο» των συνθημάτων της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας» και του αγώνα κατά του δήθεν «ρατσισμού» και της «ξενοφοβίας» των Ελλήνων.

Οι αναρχικοί, για να υποστηρίξουν την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, έριξαν το σύνθημα ότι «δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι», ρητορικό ευφυολόγημα που αποσιωπά το γεγονός ότι οι λαθρομετανάστες είναι λαθραίοι μόνο ως μετανάστες γιατί ως άνθρωποι δεν είναι καθόλου λαθραίοι. Ο καθένας έχει την εθνική καταγωγή του.

Το πού μπορεί να φτάσει ο παραλογισμός αυτός, το είδαμε πάλι προσφάτως στη Νομική. Αξίζει επίσης να σημειωθεί, για να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι ορισμένες πολιτικές δυνάμεις παίζουν κυριολεκτικά με τη φωτιά στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, ότι οι λαθρομετανάστες της Νομικής, που συνεχίζουν την απεργία τους στο νεοκλασικό της Πατησίων, μοιράζουν στο κοινό φυλλάδια, στα οποία καλούν τον ελληνικό λαό σε «αγώνα», του οποίου παρουσιάζονται αυτοί ως η «πρωτοπορεία»!

Το φυλλάδιο είναι, προφανώς, γραμμένο από τους έλληνες καθοδηγητές τους, που παρουσιάζουν τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα ως «επαναστατική» πρωτοπορεία στον αγώνα κατά του «συστήματος».

Τα σύνορα στη λαθρομετανάστευση δεν τα άνοιξε, ασφαλώς, η παραδοσιακή Αριστερά. Τα άνοιξε διάπλατα αρχικά η κυβέρνηση Σημίτη, κατ’ εφαρμογήν της πολιτικής της παγκοσμιοποίησης. Ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός διεκήρυσσε επισήμως ότι «η Ελλάδα πρέπει να γίνει πολυπολιτισμική». Γιατί; Για τον απλό λόγο ότι η παγκοσμιοποίηση θέλει την αποδόμηση των εθνικών κρατών και των εθνικών ταυτοτήτων και την επιβολή της κυριαρχίας των αγορών πάνω από σύνορα, εθνικές ανεξαρτησίες και λαϊκές κυριαρχίες.

Την πολιτική αυτή συνέχισε και η κυβέρνηση Καραμανλή, με πρωταγωνιστή τον υπουργό Εσωτερικών Παυλόπουλο. Το πώς αυτό έγινε δυνατό εξηγείται από το γεγονός ότι η παγκοσμιοποίηση και η πολιτική και η ιδεολογία της, εκπορευόμενη από τα μεγάλα διεθνή χρηματοπιστωτικά κέντρα, δεν είχε λιγότερη πιεστική επιρροή στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας απ’ ό,τι είχε στο ΠΑΣΟΚ.

Η σημερινή κυβέρνηση, με μαινόμενη την οικονομική κρίση, έσπευσε να συνεχίσει και να υπερθεματίσει στην ίδια πολιτική, με νέα μαζική νομιμοποίηση λαθρομεταναστών και αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας.

Το τσουνάμι των λαθρομεταναστών που αναπτύχθηκε τελευταία στον Έβρο και η αυξανόμενη λαϊκή οργή για την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση οδήγησαν την κυβέρνηση, κάτω επίσης από έντονες ευρωπαϊκές πιέσεις, σε αναθεώρηση της στάσης της, που αναμένει κανείς να δει αν θα επιβεβαιωθεί στην πράξη.

Υπενθυμίζεται ότι στις τελευταίες εθνικές εκλογές ο σημερινός πρωθυπουργός είχε κάνει δηλώσεις για μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση. Μόλις όμως ανέλαβε την εξουσία έκανε το αντίθετο. Έσπευσε δηλαδή να κάνει άλλη μια μαζική νομιμοποίηση και να δώσει νέο μήνυμα, που κατέστησε την Ελλάδα μαγνήτη λαθρομεταναστών, ακόμη κι από την Αλγερία και το Μαρόκο.

Η Αριστερά αντί να αντιληφθεί ότι η λαθρομετανάστευση συνδέεται με την πολιτική της παγκοσμιοποίησης και τις επιδιώξεις της, πάτησε την πεπονόφλουδα. Ανέλαβε να την καλύψει από αριστερά και να δώσει αριστερό άλλοθι στην κυβέρνηση, επικαλούμενη αυτά που και η παγκοσμιοποίηση επιτηδείως προβάλλει, τον «ανθρωπισμό», τον «διεθνισμό», τον «οικουμενισμό», τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τον «αντιρατσισμό»!

Υιοθέτησε επίσης το γνωστό επιχείρημα ότι επειδή υπάρχουν πόλεμοι και φυσικές καταστροφές, η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση είναι αναπόφευκτη συνέπεια. «Ένοχη» γι’ αυτό είναι επίσης η Ελλάδα, γιατί συμμετέχει κι αυτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Προβάλλει τον ισχυρισμό αυτό ως άλλοθι για να μη δει το οφθαλμοφανές γεγονός ότι η μαζική ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση συνδέεται με την παγκοσμιοποίηση. Πόλεμοι, φτώχεια και καταστροφές υπήρχαν και πριν από τη δεκαετία του 1990. Δεν υπήρχε όμως κίνημα μαζικής λαθρομετανάστευσης.

Η ελληνική κοινωνία έχει φτάσει σε οριακό σημείο με τη λαθρομετανάστευση από κάθε άποψη. Το γεγονός ότι μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση όχι μόνο εξωκοινοβουλευτικές ακραίες δυνάμεις αλλά και κοινοβουλευτικά κόμματα εξακολουθούν να εθελοτυφλούν και να παραλογίζονται, προκαλεί θλίψη και ανησυχία.

Το να ζητούν να μείνουν ανοικτά τα σύνορα σ’ όλους τους λαθρομετανάστες, που παρουσιάζονται όλοι συστηματικά ως «πρόσφυγες», είναι τόσο εξωπραγματικό και ανεύθυνο όσο είναι και η φαντασίωση ότι η άλλη Ευρώπη θα δεχθεί τη μετακίνησή τους σ’ αυτήν και δεν θα πάρει μέτρα για τον έλεγχο των δικών της συνόρων, αφήνοντας την Ελλάδα σε ρόλο χωματερής λαθρομεταναστών και αναχώματος για την άλλη Ευρώπη.

Είναι το ίδιο ανεύθυνο να προτείνεται το αμάλγαμα μεταξύ μεταναστών και λαθρομεταναστών και η νομιμοποίηση όλων των τελευταίων.

Η πολιτική αυτή θα οδηγούσε μαθηματικά σε σταδιακή κατεδάφιση της Ελλάδας ως έθνους και εθνικού κράτους. Είναι παράδοξο, άλλωστε, να καταγγέλλεται από τη μια η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, με το Μνημόνιο, όπως επίσης, δικαίως, η ενδοτική εξωτερική πολιτική στα εθνικά θέματα, και από την άλλη να υποστηρίζεται η εθνική αλλοτρίωση της Ελλάδας και η εθνική της αποδόμηση, με την ανεξέλεγκτη μαζική λαθρομετανάστευση.

Συνάντηση της Αλέκας Παπαρήγα με τον πρωθυπουργό και υπόμνημα του ΚΚΕ για τη μετανάστευση

Επιδιώκοντας ν’ αντιστρατευτεί το κλίμα που διαμορφώθηκε στην κοινωνία και, επιτέλους, σ’ έναν βαθμό στην κυβέρνηση για τη λήψη αυστηρών μέτρων για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης, η γενική γραμματέας του ΚΚΕ ζήτησε εσπευσμένως να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό. Επέδωσε σ’ αυτόν υπόμνημα για το μεταναστευτικό, στο οποίο ζητά ουσιαστικά να μείνουν ανοικτά τα σύνορα στη λαθρομετανάστευση και να νομιμοποιηθούν όλοι οι λαθρομετανάστες στη χώρα.

Η λαθρομετανάστευση για το ΚΚΕ δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα και καταγγέλλει κάθε προσπάθεια αναφοράς σε «εσωτερική ασφάλεια» ή «γκέτο». Το μόνο πρόβλημα, κατά το ΚΚΕ, είναι η Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ, που δεν επιτρέπει τη μετάβαση σε άλλες χώρες όσων λαθρομεταναστών το επιθυμούν. Καλεί γι’ αυτό την κυβέρνηση να καταγγείλει τη Συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ ως αυτό να σήμαινε αυτομάτως την απρόσκοπτη και χωρίς όρους υποδοχή τους από τις άλλες χώρες.

Ασφαλώς η Ελλάδα δεν έπρεπε να δεχθεί να υπογράψει τη συμφωνία αυτή και να επωμιστεί την ευθύνη της ανάσχεσης των λαθρομεταναστών, που έχουν προορισμό ολόκληρη την Ευρώπη και όχι μόνο την Ελλάδα. Ήδη, όμως, πέντε χώρες, μεταξύ αυτών και η Γερμανία, ανέστειλαν προσωρινά την εφαρμογή της Συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα ελέγξει τα σύνορά της, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που έχει, με βάση τη Συνθήκη Σένγκεν και ότι δεν θα προβεί σε νέες μαζικές νομιμοποιήσεις, με βάση το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση.

Είναι, προφανώς, έξω από κάθε συζήτηση η αποδοχή λαθρομεταναστών και «προσφύγων» από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αν η Ελλάδα συνεχίσει να ασκεί «πρωτοποριακή» πολιτική ανοικτών συνόρων στη λαθρομετανάστευση και στις μαζικές νομιμοποιήσεις.

Στην ίδια γραμμή η ελεγχόμενη από το ΚΚΕ συνδικαλιστική παράταξη ΠΑΜΕ πραγματοποίησε επίσκεψη στους απεργούς λαθρομετανάστες της Νομικής και εξέφρασε την πλήρη αλληλεγγύη του για τα αιτήματά τους.

Είναι προφανές ότι η στάση αυτή του ΚΚΕ και των άλλων κομμάτων της παραδοσιακής Αριστεράς έχει ως στόχο την ακύρωση οποιασδήποτε αλλαγής στην ακολουθούμενη μέχρι τώρα ολέθρια πολιτική της ανοχής και των ανοικτών συνόρων στη λαθρομετανάστευση.

Οι πολιτικές αυτές δυνάμεις, εγκλωβισμένες σε παλαιοημερολογίτικες, παρωχημένες ιδεοληψίες, δεν βλέπουν ότι παίζουν εξ αντικειμένου το παιχνίδι της παγκοσμιοποίησης αλλά και ξένων γεωπολιτικών βλέψεων σε βάρος της χώρας.

Με ποια λογική το ΚΚΕ φαντασιώνεται ότι εκπροσωπεί δήθεν την «παγκόσμια εργατική τάξη και όχι τους έλληνες εργαζόμενους, όσους, τουλάχιστον, πραγματικά εκπροσωπεί; Με ποια λογική εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των ελλήνων εργαζομένων από μια ανεξέλεγκτη πλημμυρίδα λαθρομεταναστών; Γιατί κάνει αμάλγαμα μεταξύ νομίμων και παρανόμων μεταναστών, μεταξύ πραγματικών πολιτικών προσφύγων και των λεγόμενων «οικονομικών» προσφύγων; Γιατί νομίζει ότι πρέπει η Ελλάδα να σηκώσει το βάρος των προσφύγων όλων των πολέμων της Ασίας και της Αφρικής; Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια των πολέμων αυτών ο ΟΗΕ και οι άλλες διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις δημιουργούν κέντρα υποδοχής και βοήθειας στις γειτονικές χώρες, μέχρι που να καταστεί δυνατή η επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους.

Γιατί πρέπει να έρθουν στην Ελλάδα πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, τη Σομαλία ή το Ιράκ;

Ποιος λογικός άνθρωπος νομίζει ότι η Ελλάδα μπορεί να εξαντλήσει όλους τους ενδιαφερόμενους λαθρομετανάστες της Ασίας και της Αφρικής;

Είναι καιρός να συνέλθουν ορισμένοι και να συνειδητοποιήσουν ότι η χώρα αυτή δεν είναι για ξήλωμα και ότι η υπομονή και η ανοχή του ελληνικού λαού δεν είναι χωρίς όρια. Σε ό,τι αφορά ειδικά το ΚΚΕ, θα ήταν χρήσιμο να εξετάσει τον ρόλο που διεδραμάτισε στη συρρίκνωση και στην πλήρη περιθωριοποίηση του άλλοτε κραταιού Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος η ανεπιφύλακτη και άκριτη υποστήριξη που αυτό έδωσε στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση και λαθρομετανάστευση. Σε μια μεγάλη μάλιστα χώρα, που ήταν, άλλοτε, μια από τις μεγαλύτερες αποικιακές δυνάμεις του κόσμου.
ΠΑΡΟΝ