Λαθρομετανάστευση
Μπορούμε να διδαχθούμε από την αμερικανική μεταναστευτική πολιτική;
Η ίδια δηλώνει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι ενδιαφέρεται ιδιαίτερα και για τα μεταναστευτικά θέματα, που αφορούν την Ελλάδα και αξιολογεί την επίσκεψή της ως ευκαιρία να ενημερωθεί από τους συναδέλφους της, επισημαίνοντας ότι απ’ ότι αντιλήφθηκε «η Ελλάδα αντιμετωπίζει προβλήματα από τον μεγάλο αριθμό μεταναστών, που δέχεται τα τελευταία χρόνια και από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στη χώρα, πολιτική που ενισχύει τις δυσκολίες της αντιμετώπισής τους».
Αναφερόμενη στα μεταναστευτικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ, έθεσε σαν πρώτη προτεραιότητα την ύπαρξη «μεταναστών χωρίς χαρτιά», για τους οποίους διευκρίνισε ότι είναι 10-12 εκατομμύρια, οι μισοί μεξικανικής υπηκοότητας.
Ο συνηθέστερος τρόπος, όπως εξηγεί, να βρεθεί κάποιος χωρίς χαρτιά είναι να λήξει η 3μηνη βίζα, που αρχικά είχε πάρει στη χώρα του για να ταξιδέψει στις ΗΠΑ. ‘Αλλες περιπτώσεις είναι εκείνοι που περνούν τα σύνορα χωρίς βίζα, και άλλες οι άλλοι που έχουν πλαστή βίζα. Όταν, πάντως, κάποιος βρεθεί σε κάποιον επίσημο έλεγχο χωρίς χαρτιά ξεκινάει η διαδικασία επαναπροώθησης του στη χώρα του. Αυτό είναι απλό για κάποιον που πιάνεται κοντά στα σύνορα και στον οποίο δίνεται η δυνατότητα εθελοντικού επαναπατρισμού. Σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση δεν πληρώνει και για τον ίδιο τον μετανάστη είναι προτιμότερο γιατί μπορεί στη χώρα του να καταθέσει αίτηση για βίζα, κάτι που στερείται αν η επαναπροώθηση είναι έπειτα από διοικητική πράξη. Σε αρκετές βέβαια περιπτώσεις μπορεί ο μετανάστης χωρίς χαρτιά να προτιμήσει τη διοικητική διαδικασία, που γίνεται ενώπιον δικαστή, προκειμένου να καταθέσει το αίτημά του για χορήγηση ασύλου. Αλλά και στην περίπτωση αυτή η νομοθεσία έχει γίνει πιο περιοριστική, εφόσον δίνει τη δυνατότητα κατάθεσης αιτήματος για άσυλο μέσα σε έναν χρόνο από την είσοδο του ατόμου στο έδαφος των ΗΠΑ, αλλιώς δεν γίνεται αποδεκτό.
Στην περίπτωση, που κάποιος απελαύνεται λόγω διάπραξης αδικήματος, τότε τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Το άτομο τελεί υπό κράτηση, αν και πάλι του δίνεται η δυνατότητα επίσημης ακρόασης πριν την απέλαση και οι υποθέσεις φθάνουν για εκδίκαση μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο. Κάποιος φυλακίζεται, όχι επειδή δεν διαθέτει χαρτιά, αλλά επειδή έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα και έχει γίνει δίκη, σύμφωνα με όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις, που θέτει το Σύνταγμα. Πάντως, έγκλημα θεωρείται και το πλαστό έγγραφο. Αυτό καθαυτό το να μη διαθέτει κάποιος χαρτιά δεν αντιμετωπίζεται σαν έγκλημα. Θεωρείται κοινωνικό ζήτημα, που αντιμετωπίζεται με διοικητικά μέτρα και όχι ποινικά, προκειμένου κιόλας η Πολιτεία να μπορέσει με σύντομες διαδικασίες να επαναπροωθήσει κάποιον στην πατρίδα του.
Εξάλλου, οι διάφορες κατηγορίες μεταναστών ακολουθούν και διαφορετικούς δρόμους. Αυτοί που φθάνουν σε αεροδρόμια των ΗΠΑ έχουν όλοι έγγραφα, είτε νόμιμα, είτε πλαστά. Αυτοί που δεν έχουν, στην πλειονότητά τους επιχειρούν να περάσουν από τα σύνορα ΗΠΑ – Μεξικού. Μετανάστες περνούν και από τα σύνορα με τον Καναδά, αλλά οι περισσότεροι έχουν κάποιο έγγραφο. Υπάρχουν και οι εποχιακοί μετανάστες -κυρίως άνδρες- που καταφθάνουν με ή χωρίς χαρτιά για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και απασχολούνται σε συγκεκριμένες δουλειές. Από τα σύνορα με το Μεξικό περνούν και πολλοί νοτιοαμερικανοί μετανάστες, οι οποίοι συχνά πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, ακόμη και δολοφονίας από ντόπια κυκλώματα δουλεμπόρων. «Ο φόβος της κυβέρνησης και ορισμένων γερουσιαστών είναι ότι από τα σύνορα με το Μεξικό μπορούν να μπουν στις ΗΠΑ και τρομοκράτες», τονίζει η κ. Tirres.
Προβλήματα με την αναγκαστική επαναπροώθηση προκύπτουν όταν υπάρχουν παιδιά που έχουν γεννηθεί στις ΗΠΑ, αναφέρει η Allison Tirres και εξηγεί ότι «όποιο παιδί γεννιέται στις ΗΠΑ με το πιστοποιητικό γέννησής του παίρνει και την αμερικανική υπηκοότητα (δίκαιο του εδάφους). Ζήτημα δημιουργείται όταν οι γονείς πρόκειται να επαναπροωθηθούν. Σε μερικές, εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να εξαιρεθούν αν αποδείξουν π.χ. ότι το παιδί έχει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, σε άλλη περίπτωση είναι εξαιρετικά δύσκολο. Υπάρχουν, επίσης, οικογενειακά κέντρα κράτησης, που έχουν υποστεί μεγάλη κριτική. Αυτό πάντως που πιο συχνά συμβαίνει είναι κάποιος να πιάνεται χωρίς χαρτιά ατομικά. Είναι πολύ δύσκολο για τη Διοίκηση να διεξάγει έρευνες για να ανακαλύψει αν έχει μαζί του και άλλα μέλη της οικογένειας του. Υπάρχει, δε, μία άτυπη μορφή αμνηστίας εκ μέρους και των αστυνομικών οργάνων, όταν οι δικοί του έρχονται να τον επισκεφθούν στο κέντρο κράτησης».
Στον τομέα της εκπαίδευσης υπάρχει απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία και τα παιδιά χωρίς χαρτιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση, αν και υπάρχουν Πολιτείες που προσπαθούν να παραβιάσουν αυτή την απόφαση, χωρίς ωστόσο επιτυχία τις περισσότερες φορές. Με δεδομένο ότι τα δημόσια σχολεία στις ΗΠΑ ανήκουν στην αρμοδιότητα των τοπικών κυβερνήσεων, σε κάθε περίπτωση προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την ύπαρξη παιδιών μεταναστών στα σχολεία με όποιο σύστημα θεωρούν πιο δόκιμο. Έτσι, σε ορισμένα σχολεία τα αγγλικά αποτελούν τη δεύτερη γλώσσα. Υπάρχουν ακόμα σχολεία σταδιακής συγχώνευσης, όπου τα μαθήματα γίνονται σε δύο γλώσσες -σαν αυτό, στο οποίο στέλνει η ίδια τα παιδιά της- αγγλικά και ισπανικά, όπου η διδασκαλία τα πρώτα χρόνια φοίτησης γίνεται και στις δύο γλώσσες και σταδιακά η διδασκαλία στα αγγλικά ενισχύεται και γίνεται από κάποιο έτος και μετά αποκλειστικά στα αγγλικά. Αυτό το σύστημα, κατά την ίδια, είναι πολύ χρήσιμο, γιατί «τα παιδιά των μεταναστών διατηρούν τη μητρική τους γλώσσα και τα υπόλοιπα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να μάθουν μία επιπλέον γλώσσα».
Η οικονομική κρίση στις ΗΠΑ, πάντως, έχει επηρεάσει όπως φαίνεται και τις μεταναστευτικές ροές, καθώς όπως λέει η Αμερικανίδα καθηγήτρια «έχει μειωθεί δραστικά ο αριθμός των μεταναστών χωρίς χαρτιά. Γενικά, πολλοί μετανάστες έχουν φύγει, καθώς δεν υπάρχουν δυνατότητες γι αυτούς να βρουν δουλειά με τις νέες οικονομικές συνθήκες».
Σαφής, εξάλλου, είναι η διαφοροποίηση σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία ανάμεσα σε αυτούς που έχουν δικαίωμα ασύλου και στους πρόσφυγες. ‘Ασυλο δίνεται, σύμφωνα με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών, σε αυτούς που μπορούν σε ατομική βάση να αποδείξουν ότι διώκονται στην πατρίδα τους ή ότι ενδέχεται να διατρέξουν κίνδυνο στο μέλλον αν επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Αυτή η διαδικασία είναι τελείως διαφορετική από εκείνη που ακολουθείται για τους πρόσφυγες. Εκεί εξαρτάται από το τι βιώνει ολόκληρη η χώρα και κάποιος δεν χρειάζεται να περάσει από ατομική ακρόαση. Ανήκει στην αρμοδιότητα του Προέδρου των ΗΠΑ κάθε χρόνο να ορίσει ποιών χώρων οι υπήκοοι εντάσσονται στην κατηγορία του πρόσφυγα και τι αριθμό μπορούν να δεχτούν οι ΗΠΑ από τη συγκεκριμένη χώρα. Όπως δε, διευκρινίζει, μετανάστες από τη Σομαλία εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία, όχι όμως από το Αφγανιστάν. Και για τους πρόσφυγες πάντως, όπως η ίδια προσθέτει «δεν παίρνουν αυτόματα την πράσινη κάρτα. Υπάρχει το Γραφείο για την επανεγκατάσταση των προσφύγων από το οποίο πρέπει να περάσουν και να ακολουθηθούν οι προβλεπόμενες από τον νόμο διαδικασίες. Κι αυτοί μπορεί να απελαθούν αν δεν ακολουθήσουν τις διαδικασίες. Εξάλλου, το Γραφείο Προσφύγων θα τους βοηθήσει και στην εγκατάσταση τους και στη γενικότερη ενσωμάτωσή τους στις τοπικές κοινωνίες».
Το θέμα του ρατσισμού απασχολεί, όπως είναι φυσικό, και τις ΗΠΑ, καθώς «υπάρχουν ρατσιστικές ομάδες που διαπράττουν εγκλήματα μίσους. Δεν είναι τακτικά, αλλά υπάρχουν. Συχνά ο ρατσισμός εμφανίζεται με πιο καλυμμένους τρόπους, όπως για παράδειγμα στη συζήτηση για τους πρόσφυγες χωρίς χαρτιά συναντά κανείς υποθέσεις και στερεότυπα που προέρχονται από ρατσιστικές αντιλήψεις. Πάντως, η νομοθεσία των ΗΠΑ δεν τιμωρεί τον ρατσισμό σε επίπεδο ρατσιστικού λόγου, εκτός αν μία ομιλία θεωρηθεί ότι αποτελεί τη βάση για να διαπραχθεί έγκλημα εναντίον ενός συγκεκριμένου ατόμου. Για να προσφύγει, δε, κάποιος για ρατσιστική διάκριση νομικά θα πρέπει να δείξει την πρόθεση, αλλά και τη βλάβη που ο ίδιος υπέστη, όπως στην περίπτωση διάκρισης στον χώρο εργασίας. Υπάρχουν, παράλληλα, προβλέψεις στη μεταναστευτική μας νομοθεσία για τιμωρία εργοδοτών, που απασχολούν μετανάστες χωρίς χαρτιά, αλλά και προβλέψεις ότι σε περίπτωση που κάποιος έχει απασχολήσει κάποιον χωρίς χαρτιά, οφείλει να του πληρώσει τα δεδουλευμένα».
Διευκρινίζει, δε, ότι «υπάρχει ένα στερεότυπο σύμφωνα με το οποίο ο ρατσισμός βασιλεύει στον Νότο, όταν μπορεί να συναντήσει κανείς ρατσιστικές συμπεριφορές σε όλη τη χώρα. Για παράδειγμα στις δυτικές πολιτείες υπάρχει μακρά ιστορία ρατσισμού κατά των ασιατοαμερικανών. Οι βόρειες πολιτείες είναι περισσότερο διαχωρισμένες από τις νότιες, για παράδειγμα το Σικάγο είναι η πόλη με τα περισσότερα γκέτο».
Όπως, τέλος, πληροφορεί η κ. Tirres στο υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας πρόσφατα δημιουργήθηκε γραφείο, στελεχωμένο με άτομα που ταξιδεύουν σε διάφορες χώρες από τις οποίες φεύγουν μετανάστες για τις ΗΠΑ, προκειμένου να κάνουν εκτίμηση της κατάστασης στην ίδια τη χώρα και να εξετάσουν μεμονωμένα αιτήματα, είτε για βίζα, είτε για άσυλο επί τόπου.http://www.express.gr
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ελλάδα
Ν. Παναγιωτόπουλος: Καμία στρατηγική για το μεταναστευτικό δεν θα έχει αποτέλεσμα, εάν υπάρξει μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο
Δηλώσεις Νίκου Παναγιωτόπουλου και Άδωνι Γεωργιάδη για το μεταναστευτικό
Καμία στρατηγική για το Μεταναστευτικό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο τόνισε ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νίκος Παναγιωτόπουλος, απαντώντας στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή της ΚΟ της Νίκης Τάσου Οικονομόπουλου, με θέμα: “Ανησυχία για πιθανές επιπτώσεις στη χώρα μας από τη νέα κρίση στο μεταναστευτικό”.
Όπως είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος, η ελληνική πολιτική στο μεταναστευτικό κινείται στα σωστά επίπεδα ωστόσο, “καμία στρατηγική δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα εάν αύριο σημειωθεί μια μεγάλη ανάφλεξη στο Λίβανο με χερσαία εισβολή των ισραηλινών στρατευμάτων, η οποία θα δημιουργήσει κύματα εκατομμυρίων προσφύγων. Και αναπόφευκτα κάποιοι απ’ αυτούς θα επιχειρήσουν να εισέλθουν στην Ευρώπη και από τη χώρα μας. Εκεί, όλες οι στρατηγικές πάνε στράφι, και πάμε σε κατάσταση αντιμετώπισης κρίσης, για την οποία βέβαια προετοιμαζόμαστε όσο μπορούμε, αλλά αυτό δεν είναι θέμα μόνο της Ελλάδας αλλά είναι [..] όλου του δυτικού κόσμου, να αντιμετωπίσει κύματα προσφύγων από περιοχές όπου ξεσπάνε εμπόλεμες συγκρούσεις”.
Απαντώντας στο εάν η ΕΕ συμπαρίσταται στην Ελλάδα για τη διαχείριση του μεταναστευτικού, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι οι εταίροι μας διέθεσαν στην Ελλάδα, το διάστημα 2015-2021 το ποσό των 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ και στην τρέχουσα περίοδο 2021-2027 το ποσό των 1,6 δισεκατομμυρίων: “Εάν αλλάξουν τα δεδομένα, εάν έχουμε σφοδρές κρίσεις, βεβαίως θα πάμε και θα ζητήσουμε πρόσθετη χρηματοδότηση”, διαβεβαίωσε ο υπουργός.
Για την τρέχουσα γερμανική πολιτική εκτεταμένων ελέγχων στα χερσαία σύνορά της, ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε πως “η Ελλάδα δεν επηρεάζεται” και ότι “μαζικές επιστροφές (από τη Γερμανία) δεν υπάρχουν”. Σημείωσε μάλιστα ότι και η Ελλάδα κάνει επιστροφές κατά τα οριζόμενα. Συγκεκριμένα, “κατά το 2023, πάνω από 6.000 επέστρεψαν σε τρίτες χώρες”.
Από την πλευρά του, ο κ. Οικονομόπουλους, ρώτησε πως δικαιολογείται σε όλη την Ευρώπη ο μέσος όρος παροχής ασύλου να είναι 46% και στη χώρα μας να είναι 68%. Μήπως η διαδικασία στην Ελλάδα “γίνεται, όχι για να εξεταστεί πραγματικά εάν είναι (κάποιος) πρόσφυγας αλλά για να μπορέσει να φύγει νομότυπα από τη χώρα και να πάει στη βόρεια Ευρώπη;”. Τόνισε, δε, ότι “η Ελλάδα δεν θα γίνει η νήσος Έλις της Ευρώπης”, και ότι είναι θέμα επιβίωσης της Ελλάδας [..] η αποτροπή της επιχειρούμενης εθνικής αλλοίωσης.
Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο κ. Οικονομόπουλος, ο υπουργός Μετανάστευσης & Ασύλου ανέφερε ότι κάποτε μας επέκριναν ότι αργούμε στην απόδοση ασύλου και τώρα μας λένε “γιατί πάτε τόσο γρήγορα και έρχονται γρήγορα”.. Ειδικότερα για την εκτίμηση του βουλευτή της Νίκης ότι με την αλλαγή της γερμανικής πολιτικής θα στέλνονται πίσω παράνομοι μετανάστες με τραίνα και λεωφορεία, ο κ. Παναγιωτόπουλος σημείωσε ότι μέχρι πρότινος, τα γερμανικά δικαστήρια δικαίωναν όσους προσέφευγαν σε αυτά, με το αιτιολογικό ότι οι συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα είναι πολύ χειρότερες σε επίπεδο κοινωνικών παροχών. “Αυτή όμως η απόφαση της γερμανικής νομολογίας είναι του 2011. Είναι προφανές ότι από το 2011 μέχρι το 2024 άλλαξαν πολλά προς το καλύτερο (στην Ελλάδα) [..] Αναμένω ότι αυτό θα διαπιστωθεί από τους Γερμανούς [..] ανοίγοντας το δρόμο για κάποιες αποσπασματικές και πολύ σποραδικές επιστροφές.. Ούτε με τραίνα, ούτε με βαπόρια, ούτε με λεωφορεία, ούτε με αεροπλάνα. Είναι ζήτημα αν κάποιες δεκάδες έχουν εντοπιστεί από τις χιλιάδες που υπάρχουν (στη Γερμανία)” παρατήρησε ο κ. Παναγιωτόπουλος.
Άδ. Γεωργιάδης: Το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης στην διεθνή κοινότητα και όχι στον Έλληνα φορολογούμενο
Νωρίτερα, σε απάντηση ερώτησης της βουλευτού της Νέας Αριστεράς, Θ. Φωτίου για την ευθύνη που πρέπει να αναλάβει το υπουργείο Υγείας για την υγειονομική φροντίδα των προσφυγικών πληθυσμών, ο αρμόδιος υπουργός Άδ. Γεωργιάδης είπε: “Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας δίνει λεφτά για να μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες των λαθρομεταναστών; [..] Λέτε ότι πρέπει το υπουργείο Υγείας της Ελλάδος, από τους ήδη πιεσμένους του προϋπολογισμούς, για την παροχή Υγείας στους Έλληνες πολίτες, που λέτε ότι δεν φτάνουν τα λεφτά, από αυτά τα λεφτά, να αφαιρέσουμε επιπλέον λεφτά, για να καλύψουμε εξολοκλήρου εμείς, το ελληνικό κράτος, τα έξοδα αυτών που έρχονται στην Ελλάδα παράνομα; Δηλαδή εάν έρθουν 10 εκατομμύρια θα πάμε να καλύψουμε και τα 10 εκατομμύρια; Εάν έρθουν 50 εκατομμύρια και τα 50 εκατομμύρια;”
Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, “είμαστε ενώπιον μιας μεγάλης μεταναστευτικής κρίσης. Η Γερμανία έκλεισε τα σύνορα της. Σε λίγο απ’ ότι φαίνεται θα κλείσουν τα σύνορα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ποια είναι η πρόταση της Νέας Αριστεράς; Να πληρώνει η Ελλάδα τα έξοδα όλων όσοι έρχονται, χωρίς να την νοιάζει από που θα βρει τα λεφτά; Θέλετε να βγάλουμε και τους Έλληνες από τα σπίτια τους να βάλουμε τους λαθρομετανάστες μέσα;”
Σημείωσε επίσης ότι η περίθαλψη των προσφύγων “είναι στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης για να πληρώνονται από διεθνή χρήματα όλα αυτά τα έξοδα [..] Διότι δεν είναι υποχρέωση του Έλληνα φορολογούμενου να καλύψει αυτά τα χρήματα. Ούτε έχει υποχρέωση ο Έλληνας να μην έχει κρεβάτι στο νοσοκομείο, επειδή εσάς σας αρέσει να είναι ανοιχτά τα σύνορα. Όσο κι αν η Αριστερά φωνάζει στην Βουλή “πρώτα οι μετανάστες και μετά οι Έλληνες”, εμείς θα πούμε ότι θα πληρώνει το κόστος της μεταναστευτικής κρίσης η διεθνής κοινότητα και όχι ο Έλληνας φορολογούμενος”.
Από την πλευρά της, η κ. Φωτίου είπε: “Και τότε και τώρα, τα χρήματα τα παίρνετε από το ΕΣΠΑ. Από που τα παίρνεις; Δεν είναι αυτά λεφτά του ελληνικού λαού; Ότι και να γίνεται είναι λεφτά του ελληνικού λαού. Μην πουλάτε στα ακροδεξιά σας ακροατήρια ότι εσείς δεν θέλετε να ξοδέψετε ούτε ένα ευρώ από τους Έλληνες για τους λαθρομετανάστες”.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ευρωπαϊκή Ένωση
Θα αφήσουμε τη “Γενεύη” να διαλύσει την Ευρώπη;
Τι είναι οι διεθνείς συνθήκες; Δεν είμαι σίγουρος ότι ο νομικός κόσμος της Ευρώπης (και της Ελλάδας) ξέρει την απάντηση.
Από τις δημόσιες τοποθετήσεις πολλών τριβωνιανούτσικων και την αρθρογραφία τους, βγάζεις το συμπέρασμα ότι τις θεωρούν κάτι σαν τις Δέκα Εντολές: θέσφατα. Δεν τις αγγίζουμε. Τις εφαρμόζουμε τυφλά. Και, προς Θεού, δεν κρίνουμε το θεωρητικό τους υπόβαθρο. Γιατί;
“Διότι αν αρχίσουμε να αναθεωρούμε τις διεθνείς συνθήκες είναι βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν, που θέλει αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης”.
Το επιχείρημα είναι κωμικό, αλλά μια που έχει διατυπωθεί πολλές φορές από πολλούς, αναγκάζομαι να το ανασκευάσω. Υπάρχουν, λοιπόν, πολλών ειδών διακρατικές συνθήκες, διμερείς, πολυμερείς, παγκόσμιες, θεσμικές, συνθήκες-πλαίσιο. Ο βασικός τους διαχωρισμός είναι το αν έχουν προκύψει ως συνθήκες ειρήνευσης μετά από κάποιον πόλεμο ή ως συνθήκες σε καιρό ειρήνης. Οι πρώτες σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν οριοθετήσεις συνόρων. Προφανώς, για να αλλάξουν θα πρέπει να γίνει νέος πόλεμος. Παράδειγμα η Συνθήκη των Σεβρών (1920) που αντικαταστάθηκε από τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Αυτές, ναι, δεν τις αγγίζουμε. Οι δεύτερες διευθετούν θέματα διαχειριστικής ή και θεσμικής φύσεως και δεσμεύουν τα κράτη που τις υπέγραψαν, όσον καιρό συνεχίζουν να συμφωνούν με το περιεχόμενό τους. Αυτές είναι εργαλεία. Τις κάνουμε ό,τι θέλουμε. Τις απλώνουμε, τις μαζεύουμε, τις τροποποιούμε, όπως η ιδρυτική της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας Συνθήκη της Ρώμης (1957) που επεκτάθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), μέχρι και τις καταργούμε, όταν έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα, όπως η Συνθήκη της Κοινωνίας των Εθνών (1919). Και φυσικά, όχι μόνο συζητούμε για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από την εφαρμογή τους, αλλά και σηκώνουμε τον κόσμο στο πόδι για αναθεώρηση, σε περίπτωση που διαπιστώσουμε ότι έχουν μετατραπεί σε βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης, όπως η Σύμβαση της Γενεύης, που είναι το σημερινό θέμα μας.
Είναι εντυπωσιακό, το ότι επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή στον ελληνικό νομικό και ακαδημαϊκό κόσμο για ένα διεθνές νομικό πλαίσιο, η παθογένεια του οποίου είναι παραπάνω από εμφανής και οι τοξικές του παρενέργειες σοβαρότατες. Ψάχνοντας στο google “αναθεώρηση”, “τροποποίηση”, “αλλαγή”, “κατάργηση” της “Σύμβασης της Γενεύης”, στις πρώτες 20 σελίδες βρήκα μόνο δύο σχετικά κείμενα. Το ένα ζητάει να προστεθεί στη Σύμβαση και η έννοια του περιβαλλοντικού ή κλιματικού πρόσφυγα, κάποιου που θέλει να φύγει από την πατρίδα του γιατί η κλιματική αλλαγή τού δυσκολεύει τη ζωή. Βεβαίως το θέμα είναι πολύ σοβαρό για τους κατοίκους ορισμένων νησίδων του Ειρηνικού που η άνοδος της στάθμης της θάλασσας απειλεί να τις καλύψει ολοσχερώς, αλλά, όπως συμβαίνει πάντα, οι προπαγανδιστές του όρου θέλουν να τον επεκτείνουν ακόμα και σε εκείνους που δυσφορούν από έναν καύσωνα του Αυγούστου.
Το άλλο, με τίτλο “Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες – Η κερκόπορτα της παράνομης μετανάστευσης“ (2020)είναι του διδάκτορα Διοικητικού Δικαίου, Ιωάννη Γκιτσάκη. Από τους 45.000 νομικούς της χώρας, μόνο ένας ασχολήθηκε με το θέμα! (Αν υπήρξαν και άλλοι, θα χαρώ πολύ να το μάθω, αλλά το google δεν εμφανίζει κανένα άλλο κείμενο.)
Γιατί το κείμενο της Γενεύης δεν ονομάζεται Συνθήκη (Τreaty) αλλά Σύμβαση (Convention); Μολονότι και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται για νομικές συμφωνίες που συνάπτονται μεταξύ κρατών ή διεθνών οργανισμών, οι συμβάσεις είναι πιο εξειδικευμένες και αφορούν συνήθως συγκεκριμένους τομείς, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον ή η συνεργασία σε τεχνικά θέματα. Δεν έχουν την καθολικότητα των Συνθηκών, αφήνοντας στα κράτη περιθώριο για προσαρμογή των όρων τους σε εθνικό επίπεδο. Επιπλέον, η δέσμευση των κρατών είναι οικειοθελής.
Η Σύμβαση της Γενεύης αφορούσε αποκλειστικά τα προβλήματα που προέκυψαν από τις μετακινήσεις πληθυσμών λόγω του Β΄ΠΠ και των όσων επακολούθησαν. Γι’ αυτό περιόριζε το δικαίωμα υποβολής αιτήματος ασύλου μόνο σε άτομα που εμπλέκονταν σε “γεγονότα επελθόντα προ της 1ης Ιανουαρίου 1951 εν Ευρώπη ή αλλαχού” (άρθρο 1, §Β1). Μάλιστα, το “αλλαχού” ήταν προαιρετικό. Μπορούσε δηλαδή ένα κράτος να πει “δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται εκτός Ευρώπης, θα δέχομαι μόνο Ευρωπαίους ως πρόσφυγες”.
Στόχος της, καθώς οι περισσότεροι πρόσφυγες πολέμου είχαν ήδη επιστρέψει στις εστίες τους, ήταν να λύσει τα προβλήματα της μεταπολεμικής διαίρεσης της Ευρώπης σε ζώνες επιρροής. Είχαν περάσει πάνω από 6 χρόνια από τις Διασκέψεις της Μόσχας και της Γιάλτας, η Γερμανία είχε ήδη χωριστεί σε Δυτική και Ανατολική, και η Ευρώπη βίωνε τον ψυχρό πόλεμο ξέροντας ότι σημαντικός αριθμός ανθρώπων από χώρες του Σιδηρού Παραπετάσματος θα επέλεγε να μην επιστρέψει στον “σοβιετικό σοσιαλιστικό παράδεισο” ή θα προσπαθούσε να δραπετεύσει από εκεί. Αυτών των περιπτώσεων κυρίως τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ήθελε να καθορίσει η Σύμβαση.
για τη συνέχεια Capital
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
ΗΠΑ
Τούρκος «ειδικού ενδιαφέροντος» μετανάστης λέει στους αστυνομικούς του Τέξας ότι πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα στις ΗΠΑ
Οι αστυνομικοί της πολιτείας του Τέξας ήρθαν αντιμέτωποι με 36 παράνομους μετανάστες κοντά στα νότια σύνορα την Παρασκευή, συμπεριλαμβανομένης μιας ομάδας από την Τουρκία, οι οποίοι δήλωσαν ότι ο καθένας πλήρωσε 12.000 δολάρια για να περάσει παράνομα τα σύνορα προσπαθώντας να συναντήσει έναν « χρηματοδότη » στο New Jersey, δήλωσαν οι αρχές.
Οι αστυνομικοί εντόπισαν την ομάδα στη συνοριακή πόλη Normandy, ανακοίνωσε το Τμήμα Δημόσιας Ασφάλειας (Department of Public Safety-DPS) του Τέξας.
Δεκαπέντε από τους μετανάστες, από τη Βραζιλία, το Περού, τον Ισημερινό, τη Νικαράγουα, τη Δομινικανή Δημοκρατία και τη Νότια Αφρική, συνελήφθησαν ως ύποπτοι για παράνομη είσοδο.
Μεταξύ της ομάδας ήταν οι λεγόμενοι «ειδικού ενδιαφέροντος» παράνομοι μετανάστες από την Τουρκία, το Πακιστάν, την Ινδία και το Βιετνάμ. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (Department of Homeland Security – DHS), οι μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος είναι μη Αμερικανοί πολίτες που ενδεχομένως αποτελούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ ή τα συμφέροντά τους με βάση τις μεθόδους μετακινήσεώς τους.
Ο χαρακτηρισμός δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι «τρομοκράτες», αλλά τα ταξίδια και η συμπεριφορά τους υποδεικνύουν μια πιθανή σύνδεση με κακόβουλη δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, που απαιτεί περαιτέρω έλεγχο και έρευνα, αναφέρει το DHS στον ιστότοπό του.
«Τις τελευταίες 48 ώρες, οι αστυνομικοί του DPS συνάντησαν 8 μετανάστες ειδικού ενδιαφέροντος από 5 διαφορετικές χώρες στην αγροτική περιοχή Normandy», ανέφερε ο υπολοχαγός Chris Olivarez του DPS στο X (πρώην Twitter).
Από τους 36 μετανάστες που συνελήφθησαν την Παρασκευή, οι 21 παραδόθηκαν στην αμερικανική συνοριοφυλακή.
Στην ομάδα των Τούρκων μεταναστών, ένας 26χρονος άνδρας που ανακρίθηκε από τις αρχές δήλωσε ότι βρήκε ένα «δίκτυο» στο Telegram και το Instagram για να τους βοηθήσει να περάσουν παράνομα στις ΗΠΑ.
Είπε στους ερευνητές ότι είχαν έναν χρηματοδότη στο New Jersey.
«Φροντίζουν για τα έξοδά μας και τα πάντα όσο είμαστε νόμιμα εκεί», ακούστηκε να λέει στο υλικό από την κάμερα του DPS που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.
Μετάφραση: Γιάννης Λιναρδάτος
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Ιράν1 ημέρα πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Εξωτερική Πολιτική1 ημέρα πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Γενικά θέματα1 ημέρα πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αναλύσεις - Γνώμες24 ώρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Αστυνομία22 ώρες πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Πολιτισμός1 ημέρα πρινΒαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Video7 ώρες πρινLive: Σε νέα φάση ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή! Δύσκολες στιγμές για την ανθρωπότητα
-
Γενικά θέματα22 ώρες πρινΤούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»