Ακολουθήστε μας

Ευρωπαϊκή Ένωση

ΠΤΩΧΕΥΣΑΝΤΕΣ, ΔΑΡΜΕΝΟΙ, ΑΛΛΑ «ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΕΣ»

Δημοσιεύτηκε

στις

Το να αφήνετε να σας παρασύρουν τα γεγονότα σημαίνει ότι δεν έχετε πολιτικό σύστημα.
Ναπολέων

Το καθεστώς Παπανδρέου βρίσκεται και πάλι σε νέο κύκλο αυτό-χειροκροτήματος και ακατάσχετης λογοδιάρροιας μετά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παράσχει πυροσβεστικά δάνεια στην ήδη χρεοκοπημένη και οικονομικά παράλυτη Πατρίδα μας.
Έτσι λοιπόν ο αγώνας των ψευδό-σοσιαλιστών του καθεστώτος και «πάλι δικαιώνεται».

Μετά από είκοσι μήνες αλλεπάλληλων καταστροφικών αποτυχιών, με όχημα το πρώτο Μνημόνιο που επεβλήθη από τις αρχές κατοχής σε αγαστή συνεργασία με το καθεστώς, οι Παπανδρέου & company έφθασαν στο απόγειο της επιτυχίας: η Ελλάδα είναι πλέον επισήμως το πρώτο κράτος-μέλος της ευρωπαϊκής «οικογένειας» που καταρρέει στην πτώχευση και αποδέχεται αμαχητί την έμπρακτη κατάργηση της εθνικής του κυριαρχίας και την υποχρεωτική άνοδο των δανειστών και τοκογλύφων στην εξουσία με πρόσχημα την «σωτηρία» του.
Ας μην χασκογελούν λοιπόν και χαριεντίζονται οι του καθεστώτος αβαθείς ανά-μηρυκάζοντας τις εκθέσεις ιδεών του κύκλου των αυλοκολάκων, των έμμισθων «δημοσιογράφων» τους και του σκοτεινού εκείνου έρποντος συνοθυλεύματος των «συμβούλων επικοινωνίας» στρατολογημένους από τις πολιτικά, ιδεολογικά, ηθικά και σημασιολογικά χρεοκοπημένες «δημοκρατικές δυνάμεις της αλλαγής».

Η τελευταία αυτή δέσμη (ελληνιστί «πακέτο») μέτρων που λαχανιασμένα τελικώς υιοθέτησαν οι ευρωπαίοι στις 21 Ιουλίου, με την καθοδήγηση κυρίως των γερμανό-γάλλων, αποβλέπει αποκλειστικά στην έστω και προσωρινή εξισορρόπηση του παραπαίοντος συστήματος της «ευρωζώνης» φορτώνοντας συγχρόνως την Ελλάδα με επιπλέον τεράστια και δυσβάστακτα 
δάνεια.

Με το εθνικό χρέος να καλπάζει ακατάσχετα προς το μισό τρις και την ελληνική οικονομία σε κατάσταση καθεστώτος μονάδας εντατικής παρακολούθησης, μόνον οι ολιγόμυαλοι και οι ηθελημένα αγνοούντες τα πραγματικά γεγονότα θα συνδράμουν τους καθεστωτικούς ραψωδούς στο νέο όργιο προπαγάνδας που αποβλέπει να μας πείσει ότι και πάλι «μας έσωσαν».

Τα περί «ανάσας» και «εθνικού κέρδους» εύκολα καταρρίπτονται. Οι μεν πιο ψύχραιμοι εντός της χώρας, με κομψό πράγματι τρόπο, προειδοποιούν  ότι τώρα μόλις μπαίνουμε στο πραγματικό τούνελ που οδηγεί στην μακρόχρονη κατοχή της χώρας μας από εξωτερικούς οικονομικούς δυνάστες που θα εμπλακούν ακόμη και στη εξωτερική πολιτική της χώρας με Κύριος μόνον οίδε ποιες καταστροφικές επιπτώσεις.

Οι δε του εξωτερικού είτε προετοιμάζουν τις προσωπικές τους επενδύσεις  για την βεβαία ανώμαλη προσγείωση των ελληνικών ομολόγων — ήδη περιγραφομένων ως «σκουπιδιών» — είτε προειδοποιούν ότι η αποτυχία των μνημονίων και της «διάσωσης» της Ελλάδας, με κύριο ένοχο το καθεστώς Παπανδρέου, δημιουργεί την σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι και αυτή η «διάσωση» θα έχει την τύχη της προηγούμενης: «γιατί θα πρέπει να εμπιστευθούμε τους ίδιους αυτούς ανθρώπους που απέτυχαν την τελευταία φορά να πετύχουν τώρα;»
Ας δώσουμε όμως μερικές απαντήσεις στους χειραγωγούς που βρίσκονται στη «δούλεψη» του καθεστώτος, αλλά και στον ίδιο τον «πρωθυπουργό» της ανελλήνιστης διαλέκτου και των μονότονα επαναλαμβανόμενων νηπιακών πεζοδρομιακών λογυδρίων («διαμαρτύρονται αυτοί που ξεβολεύονται», «να βάλουμε πλάτη» «καταλαβαίνω τον πόνο της ελληνικής οικογένειας, πονάω κι γω» κ.λπ.):

1)Στα περί «ανάσας»: Η προχθεσινή συμφωνία προσφέρει την επιλογή μη πληρωμής χρεολυσίων για περίπου μια δεκαετία, κάτι που χειροκροτήθηκε αμέσως από το καθεστώς ως σχεδόν η επιτυχία του αιώνα. Η καθυστέρηση αυτή της εκταμίευσης ενός συνολικού ποσού που πλησιάζει τα 150 δις ευρώ όμως δεν σημαίνει ότι τα χρεολύσια αυτά «χαρίστηκαν». Δεν χαρίστηκε τίποτε απολύτως και στον μέλλοντα χρόνο η Ελλάς θα πρέπει να βρει ή να παράξει αυτά τα 150 δις. Η «ανάσα» λοιπόν περιορίζεται στο αντίστοιχο του πνιγμένου που τον φέρνει το κύμα στο αφρό για μια τελευταία πνοή οξυγόνου πριν τον υποδεχθούν τα σκοτεινά βάθη αιωνίως.

2)«Μπήκε πάτος στο βαρέλι του χρέους»: Από που ακριβώς εξάγεται το ευφάνταστο αυτό συμπέρασμα; Καμιά απολύτως από τις αιτίες της έκρηξης του χρέους δεν έχει εξαλειφθεί και το προχθεσινό «πακέτο» προσφέρει μηδέν λύσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Όπως έχει κατ’επανάληψη υπογραμμισθεί από εγχώριους και ξένους επιστήμονες, το εθνικό χρέος θα συνεχίσει τον καλπασμό του τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2013 καταλήγοντας όχι μόνο στο «μη βιώσιμο», όπου ήδη βρίσκεται, αλλά και στο «μη εξυπηρετούμενο». Δάνεια λοιπόν προς την κατεύθυνση κάλυψης άλλων δανείων, όπως είναι αυτά του παρόντος «πακέτου», απλώς κρατάνε τον πνιγόμενο από τα μαλλιά, χωρίς να του δίνουν καν σωσίβιο. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα εξακολουθεί να σπαταλά με τον γνωστό γιγαντωμένο δημόσιο τομέα και την ακατάλυτη διαφθορά σε καθεστώς ουσιαστικής στάσης φορολογικών εσόδων λόγω της σχιζοφρενούς λιτότητας και της τραγικά αποτυχημένης «λογικής» της εσωτερικής υποτίμησης βάσει των επιταγών του παντελώς χρεοκοπημένου, πολιτικά, ιδεολογικά και ηθικά, Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της κυρίας Λαγκάρντ.

3)«Θωρακίστηκε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα»:  Ίσως το χειρότερο ψεύδος εξ όλων αυτών τα οποία εξακοντίζει ο πληθωρικός κύριος υπουργός της οικονομίας χωρίς τον παραμικρό δισταγμό μέσα στον ρητορικό του παροξυσμό. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποστεί άγριο δαρμό από τις «αγορές» και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τεράστια — μάλιστα ανυπέρβλητα — προβλήματα ρευστότητας ενώ οι μετοχές τους σταθερά καταρρέουν υπό την πίεση των «αγορών». Μόνο μέσα στο 2010 έχασαν πάνω από 25 δις ευρώ σε αναχωρούσες καταθέσεις λόγω των καταστροφικών χειρισμών του καθεστώτος. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν τα 12,85 δις συνολικών εκροών του πρώτου τετραμήνου 2011  και όποιο άλλο ποσό μέλει για το υπόλοιπο του έτους λόγω της συνεχιζόμενης εκροής κεφαλαίων προς το εξωτερικό που πλέον εμπλέκει και μικροκαταθέτες. Αρχής γενομένης το 2012, οι δανειακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών θα πάρουν πάλι την ανιούσα χωρίς καμιά εξασφάλιση της ύπαρξης πηγών δανειακού ρευστού από οποιαδήποτε «πακέτα». Το προχθεσινό «πακέτο» προσφέρει μια ένεση περίπου 35 δις προς τις τράπεζες, οι οποίες όμως εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν συνολικό χρέος που προσεγγίζει τα 200 δις λόγω συνεχούς άντλησης βοήθειας από το ευρωσύστημα. Αποκλεισμένες από την διατραπεζική αγορά και αντιμετωπίζοντας μια ημιθανή εσωτερική οικονομία, με ένα χαρτοφυλάκιο πλήρες επισφαλών δανείων και «σκουπιδιών» ελληνικών ομολόγων, οι τράπεζες απαιτούν χωριστό «πακέτο» διάσωσης που το ευρωσύστημα δεν φαίνεται διατεθειμένο να προσφέρει. Ο κίνδυνος «πιστωτικών επεισοδίων» που θα εμπλέκουν κατ’αρχήν μικρότερες τράπεζες δεν έχει εκλείψει (και μάλλον ενισχύεται) με τους έλληνες τραπεζίτες να έχουν ήδη εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για τις επιπτώσεις της συμμετοχής ιδιωτών «επενδυτών»  στην δεύτερη «διάσωση» της χώρας.

4)«Δόθηκε ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα»:  Εδώ σημειώσατε «Χ». Το υποτιθέμενο «σχέδιο Μάρσαλ» της σήμερον αποτελεί μια απλώς γενικόλογο ευχή που εκφράστηκε από τους «εταίρους» προς επίρρωση της θεωρίας της «ανάπτυξης» — αυτής της φαντασιώδους ιδέας που φαίνεται να δραπετεύει κάθε φορά που το καθεστώς κινείται προς το μέρος της (εξ ίσου θεωρητικώς). Άνευ βεβαίως «ανάπτυξης» δεν θα υπάρξουν και «πρωτογενή πλεονάσματα» για να συνεχίσουμε να ξεπληρώνουμε τους φίλους τοκογλύφους εκτός «μηχανισμού στήριξης». Πιο συγκεκριμένα όμως, το υποτιθέμενο «σχέδιο Μάρσαλ» θα χρειαστεί ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα επενδύσεων άνευ ευθέως κόστους για την Ελλάδα το οποίο απλώς δεν υφίσταται — και μάλλον δεν θα υπάρξει. Αλλά και να υπήρχε και να εφαρμόζονταν σε απόλυτο βαθμό με αποτελεσματικά μεγέθη και ποσά, τα παράγωγα του θα ήσαν μακροπρόθεσμα και εξαρτημένα πλήρως από τον βαθμό αναπροσαρμογής και «εκσυγχρονισμού» του ίδιου του ελληνικού κράτους. Ο τελευταίος αυτός όρος και μόνον αποτελεί και το ανυπέρβλητο εμπόδιο στον δρόμο του (ακόμα υποθετικού) «Σχεδίου Μάρσαλ».

Για να ανακεφαλαιώσουμε:

— Το προχθεσινό «πακέτο» είναι πρωτίστως μια απόπειρα των «εταίρων» μας να συμμαζέψουν τις «άκρες» των ιδίων τους οίκων και να αναβάλουν μια καταλυτική νομισματική και δημοσιονομική κρίση στον «ενωμένο» χώρο το ευρώ. Το «πακέτο» παρέχει Πύρρειο «διάσωση» στην Ελλάδα ΜΟΝΟΝ εξ αιτίας των αναπόφευκτων τριγμών που θα προκαλούσε η άμεσος κατάρρευση της, που τώρα φτιασιδώνεται ως «ελεγχομένη χρεοκοπία».

—  Το προχθεσινό «πακέτο»  δεν μεταβάλει το ελληνικό χρέος σε βιώσιμο, ούτε περιστέλλει την εκρηκτική του αύξηση, ούτε αλλάζει το γεγονός του «ευτυχώς πτωχεύσαμε».

—  Το προχθεσινό «πακέτο» επιβαρύνει την χώρα με νέα δάνεια συνολικού ποσού 219 δις ευρώ πλέον των ήδη υπαρχόντων ποσού 110 δις και επιβάλει οικονομική και πολιτική κατοχή της χώρας για αόριστο χρονικό διάστημα με όλες τις επιπτώσεις στην επιβίωση μας ως ανεξάρτητης εθνικής οντότητας.

—  Το προχθεσινό «πακέτο» επιβάλει διαρκή παραλυτική λιτότητα με εγγυημένες βάναυσες «προσαρμογές» επί τη βάση διαταγών από ξένους συγκάτοικους κομισάριους, αλλά  και πτωχοποίηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού χωρίς την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης.

—  Το προχθεσινό «πακέτο» αφήνει ανοικτό το τεράστιο θέμα των εμπράγματων εγγυήσεων που απαιτούν οι δανειστές και θέλουν να μας επιβάλουν οι γερμανό-γάλλοι.

—  Το προχθεσινό «πακέτο» τελικά επιβεβαιώνει την μακροπρόθεσμη αδυναμία της χώρας μας «να βγει στις αγορές» και την θανατηφόρο οικονομική της αναιμία και διαψεύδει παταγωδώς τους υπερφίαλους ισχυρισμούς του καθεστώτος ότι η Ελλάδα «δεν πτωχεύει».

Πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι στις υπογραφές του προχθεσινού «πακέτου», ο διοικητής της κεντρικής γερμανικής τράπεζας, της παντοδύναμης Bundesbank, Jens Weideman, έσπευσε να επικρίνει το όλο σχήμα με μια εύγλωττη ανακοίνωση,   η οποία, αν μη τι άλλο, περιγράφει τα αισθήματα και τις διαθέσεις των «επενδυτών» σχετικά με την «διάσωση» περί της οποίας το εδώ καθεστώς θριαμβολογεί και ούτω προδιαγράφει εν πολλοίς την εξέλιξη της — περί της οποίας ακόμη και καθεστωτικοί παραδέχονται ότι ακόμη δεν υπάρχουν οι ακριβείς «τεχνικές λεπτομέρειες».
Άκουσες λοιπόν τα νέα πατέρα; Εμείς «ευτυχώς πτωχεύσαμε» και τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε ανενόχλητα την «ανάκαμψη» και να «αλλάξουμε τη χώρα με διάλογο».
http://www.rieas.gr/research-areas/greek-studies-gr/1542—-lr.html 

Ευρωπαϊκή Ένωση

ΕΕ: Η χρηματοδότηση ύψους 1,5 δισ. ευρώ για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία, δεν επαρκεί

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Thomas Peter

Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου

Δεν ανταποκρίνεται στους στόχους ενίσχυσης της, το πρόγραμμα για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, εκτιμά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ).

Σε έκθεση που δημοσίευσε σήμερα, το ΕΕΣ ζητά αρτιότερο σχεδιασμό του προγράμματος για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία (EDIP) και καλύτερη ισορροπία μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του χρονοδιαγράμματος. Η διαβούλευση με το ΕΕΣ επί της πρότασης, είναι υποχρεωτική.

Η ΕΕ, αντιμέτωπη με την επανεμφάνιση πολεμικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη, έχει θέσει την άμυνα σε πολύ υψηλή θέση στην ατζέντα της. Η πρόταση EDIP προορίζεται ως το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής στον τομέα της άμυνας.

Στόχος είναι να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), ειδικότερα δε να διασφαλιστεί η έγκαιρη διαθεσιμότητα και προμήθεια αμυντικών προϊόντων. Παράλληλα επιδιώκεται η συμβολή στην ανάκαμψη, στην ανασυγκρότηση και στον εκσυγχρονισμό της αμυντικής ικανότητας της Ουκρανίας.

«Η νομοθετική πρόταση της ΕΕ για την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητάς της, χρήζει αρτιότερου σχεδιασμού. Αναγκαία είναι επίσης η επίτευξη κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του σχετικού χρονοδιαγράμματος», δήλωσε ο Marek Opioła, Μέλος του ΕΕΣ και αρμόδιος για τη γνώμη.

Το ΕΕΣ επισημαίνει τον κίνδυνο, το χρηματοδοτικό κονδύλιο που προτείνεται, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, να μην ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες του προγράμματος. Τονίζει ότι η Επιτροπή δεν αξιολόγησε το ύψος της ενωσιακής δημοσιονομικής στήριξης που απαιτείται για την υλοποίηση των προτεινόμενων μέσων πολιτικής.

Η στήριξη της Ουκρανίας

Όσον αφορά το μέσο στήριξης της Ουκρανίας, που περιλαμβάνεται στην πρόταση, το ΕΕΣ διαπιστώνει ότι δεν ορίζεται συγκεκριμένο χρηματοδοτικό κονδύλιο. Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να χρησιμοποιήσουν τα κέρδη που αποφέρει η επένδυση δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων με σκοπό τη στήριξη της Ουκρανίας · ένα ποσοστό των εσόδων θα μπορούσε να διοχετευθεί στην Ουκρανίας. Ωστόσο, το ΕΕΣ εκτιμά ότι η αδυναμία πρόβλεψης, τόσο του ύψους της χρηματοδότησης από τη συγκεκριμένη πηγή, όσο και της διάρκειάς της, ενέχει κινδύνους.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

Η συνταγή Ντράγκι για να μην βλέπει η ΕΕ με τα κιάλια ΗΠΑ και Κίνα

Δημοσιεύτηκε

στις

Σωτήριες οι προτάσεις Ντράγκι

Το… κοινό μυστικό εκατομμυρίων Ευρωπαίων έβγαλε σε δημόσια θέα ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, παραδίδοντας την ογκώδη –και πολύ σημαντική- έκθεση που του είχαν ζητήσει η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τις ενέργειες που θεωρούνται επείγουσες για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ένα περιβάλλον όπου ήδη η Κίνα και οι ΗΠΑ προηγούνται με διαφορά ασφαλείας.

Ο κ. Ντράγκι επέδειξε την ανάγκη που όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα όργανα σχεδιασμού πολιτικών και λήψης απόφασης της ΕΕ ήδη γνώριζαν: Η Ένωση χρειάζεται μαζικές και επείγουσες –πρόσθετες- επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για να… πλησιάσει ξανά τις δύο υπερδυνάμεις στην τεχνολογία, την καινοτομία και την έρευνα.

Όπως επισημαίνεται από μεγάλα ευρωπαϊκά πρακτορεία, επί της ουσίας ο Μάριο Ντράγκι προειδοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με «υπαρξιακή πρόκληση» αν δεν στραφεί σε μεγάλες επενδύσεις και αν δεν επαναφέρει και δεν εφαρμόσει τον μοχλό ανάπτυξης μέσω «έκδοσης εργαλείων κοινού χρέους», ομολόγων, κλπ.

Ο κ. Ντράγκι παρέδωσε σε λιτή δημόσια τελετή την έκθεσή του στην πρόεδρο της Κομισιόν την περασμένη Δευτέρα. Σε γενικές γραμμές, επισημαίνει –προειδοποιεί- πως η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε οικονομική υστέρηση σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή έκδοση χρέους για τη βελτίωση της παραγωγικότητας αλλά και την ενίσχυση της ασφάλειάς της (αμυντικές δαπάνες).

Η Ένωση χρειάζεται κατά τον ίδιο πολύ περισσότερο συντονισμό στη βιομηχανική πολιτική, ταχύτερες αποφάσεις και μαζικές επενδύσεις, αν θέλει να συμβαδίσει στον οικονομικό τομέα με ανταγωνιστές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα.

Μετά την επιτυχία του ιστορικού σχεδίου ανάκαμψης έπειτα από την πανδημία της Covid, η ΕΕ θα πρέπει «να συνεχίσει την έκδοση εργαλείων κοινού χρέους για την χρηματοδότηση κοινών προγραμμάτων επενδύσεων με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και της ασφάλειας της ΕΕ», σημειώνει στην εισαγωγή της 400σέλιδης έκθεσης ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνοντας το οικονομικό «χάσμα» που χωρίζει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επιπλέον επενδύσεις ύψους 750-800 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως — που αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ – , πολύ υψηλότερο του 1%-2% του Σχεδίου Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως επισημαίνει το Euronews.

170 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΕ 400 ΣΕΛΙΔΕΣ

«Οι ανάγκες για επενδύσεις είναι τεράστιες», προειδοποίησε ο Μάριο Ντράγκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, παρουσία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Επιμένοντας ότι υπάρχει ανάγκη «δραστικής αλλαγής» στην ευρωπαϊκή προσέγγιση, παρουσίασε ορισμένες από τις «170 προτάσεις του».

Η ιδέα της έκδοσης κοινού χρέους παραμένει πάντως κόκκινη γραμμή για πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης, με προεξάρχουσα την Γερμανία, που εξακολουθούν να φοβούνται ότι θα υπερχρεωθούν για να καλύψουν τις καθυστερήσεις των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Ήδη, λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Ντράγκι, ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ δήλωσε πως η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για την κινητοποίηση των αναπτυξιακών δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα και όχι για περισσότερο δημόσιο δανεισμό.

“Ωστόσο, ο κοινός δανεισμός της ΕΕ δεν θα λύσει τα διαρθρωτικά προβλήματα”, δήλωσε ο Λίντνερ, προσθέτοντας ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη επιδοτήσεων, αλλά η γραφειοκρατία.

Ο Μάριο Ντράγκι αναγνωρίζει ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι εφικτό, εκτός «αν συντρέξουν οι πολιτικές και θεσμικές συνθήκες», προσθέτει το Euronews.

Επισημαίνει την ανάγκη κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων για την χρηματοδότηση της καινοτομίας, μέσω της δημιουργίας μίας πραγματικής «Ενωσης αγορών κεφαλαίων».

«Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα ανά κάτοικο έχει αυξηθεί σχεδόν επί δύο φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με την Ευρώπη από το 2000», προειδοποιεί ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην έκθεση αυτή, τη σύνταξη της οποίας υπενθυμίζουμε ζήτησε η πρόεδρος της Κομισιόν και προφανώς κάπως θα πρέπει να την αξιοποιήσει.

Τα πορίσματα της έκθεσης του Μάριο Ντράγκι προορίζονται να γίνουν πηγή έμπνευσης του έργου της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα πέντε προσεχή χρόνια.

Symbolbild zum Thema EU-Wirtschaft, Konjunkturrückgang, Rezession in der Eurozone

ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται από οικονομική στασιμότητα εδώ και ενάμισι χρόνο. Οι επιδόσεις της στην υπέρβαση της κρίσης που προκλήθηκε από την πανδημία ήταν χαμηλότερες σε σχέση με τις ΗΠΑ, όπως συνέβη και με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Η υστέρηση εξηγείται «κυρίως με τη μεγαλύτερη επιβράδυνση της παραγωγικότητας στην Ευρώπη» και αντιπροσωπεύει απειλή για το κοινωνικό της μοντέλο, προειδοποιεί ο Μάριο Ντράγκι.

«Αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να γίνει παραγωγικότερη, θα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε επιλογές. Δεν θα μπορούμε ταυτόχρονα να έχουμε ηγετική θέση στον τομέα των νέων τεχνολογιών, να είμαστε υπόδειγμα κλιματικής υπευθυνότητας και ανεξάρτητος παράγοντας στην διεθνή σκηνή. Δεν θα μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το κοινωνικό μας μοντέλο. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε προς τα κάτω ορισμένες έως και το σύνολο των φιλοδοξιών μας. Πρόκειται για μία υπαρξιακή πρόκληση».

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΤΡΑΓΚΙ

Οι προτάσεις τις οποίες καταγράφει στην έκθεσή του ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: την τόνωση της καινοτομίας και την κάλυψη του χάσματος που υπάρχει αυτή τη στιγμή με τις ΗΠΑ, τον συνδυασμό της απανθρακοποίησης της οικονομίας με την ανταγωνιστικότητα, και την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των εξαρτήσεων.

Ειδικά για τη διασύνδεση της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι επεσήμανε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ λειτουργεί βάσει ενός σχεδιασμού (Target Model) από την εποχή όπου στο ενεργειακό μείγμα κυριαρχούσαν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα, κάτι που δεν ισχύει σήμερα, ενώ στην αγορά κυριαρχούν εδραιωμένα συμφέροντα, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται τα οφέλη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μεταξύ άλλων για μείωση των τιμών ενέργειας.

Τα κύρια ερωτήματα, κατά τον Μάριο Ντράγκι, είναι πώς θα χρηματοδοτηθούν οι τεράστιες επενδύσεις που χρειάζονται και πώς θα μπορέσουν οι 27 να συντονίσουν τις πολιτικές τους.

Όπως σημείωσε ο κ. Ντράγκι, η στρατηγική περιέχει 170 αναλυτικές προτάσεις, οι οποίες είναι αμέσως εφαρμόσιμες χάρη στο προβάδισμα της Ευρώπης όσον αφορά την ποιότητα της εκπαίδευσης, των συστημάτων υγείας και των συστημάτων κοινωνικής ευημερίας.

The flags of China and the European Union waving. International relations and diplomacy.

ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΗΠΑ

Όσον αφορά τους πυλώνες της στρατηγικής που προτείνει, ο κ. Ντράγκι σημείωσε κατ’ αρχήν πως πρέπει να κλείσει το χάσμα στην καινοτομία με τις ΗΠΑ, καθώς η Ευρώπη βρίσκεται σε μια «στατική βιομηχανική δομή» με εταιρίες μεσαίου μεγέθους στους ίδιους τομείς όπως πριν 20 χρόνια, τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν μεταβεί στην ψηφιακή εποχή.

Υπενθύμισε πως από το 2008, το 30% των εταιριών με αξία πέραν του 1 δις ευρώ εγκατέλειψαν την ΕΕ, με τις πλείστες να πηγαίνουν στις ΗΠΑ. Η αδυναμία στον τομέα της τεχνολογίας, όπως είπε, περιορίζει παράλληλα και την καινοτομία σε παραδοσιακούς τομείς.

Σε σχέση με τον δεύτερο πυλώνα, τον συνδυασμό της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ σήμερα «είναι ακόμα σχεδιασμένη για μια εποχή όταν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα ήταν τα σημαντικά στοιχεία του ενεργειακού μείγματος».

Το 2020, συνέχισε, το φυσικό αέριο καθόριζε τις τιμές της ενέργειας κατά το 60%, παρά το ότι αποτελούσε μόλις 20% του μείγματος, ενώ στην αγορά κυριαρχούν «εδραιωμένα συμφέροντα» και η ενέργεια αποτελούσε μηχανή εσόδων για τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Το αποτέλεσμα, πρόσθεσε, είναι πως δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα οφέλη των ανανεώσιμων για τους καταναλωτές, και για αυτό «πρέπει να στοχεύσουμε στην αποσύνδεση» ώστε οι πολίτες να δουν τη διαφορά στους λογαριασμούς.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ υπογράμμισε την ανάγκη καθαρών τεχνολογιών και την αύξηση της παροχής πράσινης ενέργειας, κάτι που κάνουν με κίνητρα οι ΗΠΑ, τη στιγμή που η Κίνα ανταγωνίζεται την ΕΕ στην παραγωγή αυτών των τεχνολογιών.

Τρίτον, ο κ. Ντράγκι αναφέρθηκε στον πυλώνα των προτάσεων που αφορούν την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των των εξαρτήσεων, μεταξύ άλλων μέσω εξωτερικής οικονομικής πολιτικής, συμφωνίες με χώρες κλειδιά και οικοδόμηση των δυνατοτήτων της αμυντικής βιομηχανίας.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Μιλώντας στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου, η κ. Φον ντερ Λάιεν υπογράμμισε πως από τότε που ζήτησε τη συγκεκριμένη έκθεση από τον κ. Ντράγκι, πριν έναν χρόνο, το θέμα της ανταγωνιστικότητας έχει κερδίσει δυναμική στις συζητήσεις των κρατών μελών, με την ίδια να το αναδεικνύει στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη δεύτερη θητεία της τις οποίες δημοσίευσε τον Ιούλιο ενόψει της έγκρισης της υποψηφιότητας της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στην παρέμβασή της, η κ. Φον ντερ Λάιεν εστίασε σε τρεις εισηγήσεις της έκθεσης που θεώρησε σημαντικές: την ανάγκη να προχωρήσουν η ψηφιακή και η πράσινη μετάβαση – καθώς οι βάσεις έχουν μπει – μέσω της στήριξης στη βιομηχανία, την ανάγκη για ενίσχυση των δεξιοτήτων των εργαζομένων που θα παράγουν και θα χειρίζονται νέες τεχνολογίες, και την ανάγκη η ΕΕ να είναι ανθεκτική ώστε να καταστεί ανταγωνιστική εστιάζοντας σε ζητήματα όπως την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες, απαραίτητα εξαρτήματα ή διασύνδεση στον τομέα της ενέργειας.

Εξηγώντας τη φιλοσοφία της ογκώδους έκθεσης, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως αν και έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η ανάπτυξη στην ΕΕ επιβραδύνεται, έως και πριν δύο χρόνια δεν θα γινόταν η σημερινή συζήτηση. Ωστόσο σήμερα, επεσήμανε, το παγκόσμιο εμπόριο έχει επίσης επιβραδυνθεί, η αγορά της Κίνας είναι λιγότερη ανοιχτή και μάλιστα ανταγωνίζεται την ΕΕ, η Ευρώπη έχει χάσει τη Ρωσία ως κύρια πηγή φτηνής ενέργειας, και πλέον πρέπει να επενδύσει στην άμυνα της για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στο παρελθόν, σημείωσε, η Ευρώπη μπορούσε να επενδύει στην αύξηση του πληθυσμού, ο οποίος αναμένεται να μειωθεί σταδιακά την επόμενη δεκαετία, τη στιγμή που η παραγωγικότητα παραμένει αδύναμη και οι φιλοδοξίες αυξάνονται, τόσο στον τομέα της κλιματικής αλλαγής όσο και στην άμυνα, παράλληλα με την ανάγκη να διατηρηθεί το μοντέλο κοινωνικής πρόνοιας της ηπείρου.

«Οι επενδύσεις που προϋποθέτουν όλα αυτά είναι τεράστιες» τόνισε, κάνοντας λόγο για ανάγκη αύξησης των επενδύσεων κατά 5% του ΑΕΠ, στα επίπεδα που καταγράφηκαν τελευταία φορά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Η ανάπτυξη, συνέχισε, είναι κρίσιμης σημασίας ώστε η ΕΕ να μπορεί να διασφαλίσει τις ιδρυτικές αξίες της ευημερίας, της ισότητας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Τον Μάρτιο του 2024, όταν οι Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πόλεις συγκλονίζονταν από τον ξεσηκωμό των οργανωμένων γεωργοκτηνοτρόφων, απαιτώντας αλλαγές στις πολιτικές της ΕΕ για την πράσινη μετάβαση και την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη των συμφερόντων των αγροτών έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίστανται από συναδέλφους τους σε τρίτες χώρες, όπου δεν εφαρμόζονται τα αυστηρά και δαπανηρά κριτήρια καταλληλότητας προϊόντων που επιβάλλονται στην ΕΕ, ο οικονομολόγος Γιάνης Βαρουφάκης είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στον ευρωπαϊκό Τύπο, το οποίο άγγιζε κάποια από τα θέματα που αγγίζει σήμερα και η έκθεση Ντράγκι.

Ο κ. Βαρουφάκης είχε γράψει μεταξύ άλλων σε εκείνο το άρθρο: «Επί πλέον, υπάρχουν δύο πρόσθετα προβλήματα που αγνοούνται εσκεμμένα. Το ένα είναι η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, που οι Βρυξέλλες διατυμπανίζουν αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν. Παραδείγματος χάριν, στην Ολλανδία το κορυφαίο οικολογικό πρόβλημα είναι τα νιτρικά άλατα που δηλητηριάζουν δεκαετίες τώρα τον υδροφόρο ορίζοντα. Μετά από δεκαετίες που η κυβέρνηση έκανε τα στραβά μάτια, ξάφνου – υπό την πίεση των Βρυξελλών – απαίτησε από τους Ολλανδούς αγρότες να λύσουν το πρόβλημα με δικό τους κόστος, μεταξύ άλλων μέτρων, “θυσιάζοντας” μία στις τρεις αγελάδες.

Ακόμα πιο δυσεπίλυτο είναι το δεύτερο πρόβλημα που προκάλεσε η 15ετής οικονομική ύφεση που ακολούθησε το τραπεζικό Κραχ του 2008. Το αποτέλεσμα των πανευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας, που ήταν η βασική πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης αυτής, ήταν η κατάρρευση των επενδύσεων.

Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής είναι καταιγιστικά: Η επενδυτική απεργία ευθύνεται για τη σημερινή αποβιομηχάνιση της Γερμανίας και της Βόρειας Ιταλίας ταυτόχρονα.

Ολόκληρο το βιομηχανικό καρτέλ της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης αποδομείται και, έτσι, αδυνατεί να χρηματοδοτεί την Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως είχε συμφωνηθεί με τους τσιφλικάδες του Βορρά από την δεκαετία του ’50.

Παράλληλα, μένει με άδεια τα ταμεία η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, με τα βάρη της να πέφτουν δυσανάλογα στους ώμους των αγροτών και των λαϊκών τάξεων.

Με άλλα λόγια», επισήμανε ο κ. Βαρουφάκης, «για τον ξεσηκωμό ακόμα και των πλουσιότερων Γερμανών και Ολλανδών μεγαλοαγροτών, που για πρώτη φορά συναγωνίζονται τους Έλληνες, Γάλλους και Ισπανούς συναδέλφους τους στις κινητοποιήσεις και στα μπλόκα, ευθύνεται ο ανόητος χειρισμός της αναπόφευκτης κρίσης του ευρώ».

Από το περιοδικό Insider

Συνέχεια ανάγνωσης

Ευρωπαϊκή Ένωση

Χαμενεΐ: «Να εξαφανιστεί από εδώ» η Δύση

Δημοσιεύτηκε

στις

Αλί Χαμενεΐ. Φωτ. Office of the Iranian Supreme Leader/WANA (West Asia News Agency) via REUTERS

Ανέφερε ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα

Τις «ΗΠΑ και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες» που «ψευδώς υποστηρίζουν ότι φέρνουν ειρήνη και ηρεμία στην περιοχή» κατηγόρησε ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, για τις περιφερειακές εντάσεις στη Μέση Ανατολή, στις πρώτες του δηλώσεις μετά την πυραυλική επίθεση στο Ισραήλ.

Είπε ότι πρέπει να «χαθούν» από την περιοχή, ώστε οι χώρες της περιοχής να ζήσουν ειρηνικά.

Ανέφερε επίσης ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, αλλά δεν ανέβαλε το πρόγραμμά του επειδή το πένθος του Ιράν είναι μια «αναζωογονητική και κινητήρια δύναμη».

Η εντολή εκτόξευσης πυραύλων στο Ισραήλ την Τρίτη δόθηκε από τον ανώτατο ηγέτη της χώρας – ο οποίος παραμένει σε ασφαλή τοποθεσία, δήλωσε ανώτερος Ιρανός αξιωματούχος στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή