Ακολουθήστε μας

Ιράν

Iran’s War against PJAK; reasons and effects

Δημοσιεύτηκε

στις

by NOORY FAKHRY*

Iran would have to accept that no military operation could destroy PJAK, the best-organized and strong, politically and militarily

These days there have been large-scale and major confrontations between PJAK and Iranian Army since foundation of PJAK on 2004. Also these have been the biggest military operations since Iran-Iraq war. More than 15000 Iranian Revolutionary Guards have been deployed to fight against PJAK in its bases in Qandil and along borders with Kurdistan Regional Government.

According to the reports, just during one week more than 300 Iranian soldiers killed in clashes with PJAK guerrillas, this included the high commanders of Iranian Revolutionary Guards; but PJAK’s sufferings have been less than 10 guerrillas. This simple comparison shows the outstanding success of PJAK during this period. The question is; what are the goals of Iran in this war against PJAK and what are the effects?

One of the purposes of Iran, is removing PJAK from its bases in Qandil and in Eastern Kurdistan, killing its guerrillas and finally destroying the whole organization. Until now the reports indicated that Iran not only hasn’t reached to any of these aims, but also they were highly suffered. In the meantime, PJAK guerrillas have been able to repel successfully Iranian Revolutionary Guards with losing around 300 soldiers and its high commanders, something that has been a surprise for Iranian authorities.

Second, Iran seek to put more pressure on KRG and central government of Iraq to act more against PJAK; in this case, Iran wants to follow Turkey’s 2007-2008 plan. In 2007-2008 the large-scale operations of Turkey against PKK and threatening KRG militarily, put pressure on KRG to cooperate much more with Turkey against PKK; on the other hand, Turkey offered more economic and political benefits to KRG. Then, Turkey used a carrot-and-stick approach to pressure the KRG to act against the PKK. Iran hopes if it pursuits the PJAK in KRG’s territory, then this can destabilize KRG and on other hand, would be a direct military pressure against KRG to restrict PJAK activity in the region. It is worth notice that these attacks have been with the green light of Iraq and KRG, because the substantial basis for Iran-KRG positive, economic and political relations, (similar to Turkey) have been the KRG’s cooperation with Iran against PJAK and other Kurdish parties that were active in Eastern Kurdistan (part of Iran). In the past, KRG restricted and disarmed Democrat and Komela, two Kurdish parties that engaged in armed conflict with Iranian regimes for a long time. Iran expects that KRG should cooperate in disarmament of PJAK too. Iraq and KRG’s silence or weak reaction against current Iranian attacks is the evidence of their cooperation with Iran.

Third; Islamic Republic of Iran seek to de-concentrate Iranian people from political change in the region and enhanced its legitimating between people. Also, by engaging war with PJAK, Iranian Revolutionary Guards would strengthen its own privileged position in Iran.

On the other side, these large-scale operations have some effects.

PJAK as the main political party was founded to fight for Kurdish rights against Iran’s oppressing policy in Eastern Kurdistan, to defend Kurds and to assert the right to self-determination of Kurdish people. PJAK originated from Kurdish people as their voice and their will for their liberation. Therefore, the military operations of Iranian army against PJAK would bring more outrage among Kurds against Iranian regime and in support of PJAK. As much as Iran uses violence against PJAK, PJAK’s strength, influence and guerrilla recruitment would be increased would be increased. In fact, this is a new stage for Kurdish liberation movement in Eastern Kurdistan. After these successes PJAK would play much more role in Kurdistan, Iran and in the region, confidence in Kurds would be enhanced and Western countries would give more credit on PJAK influence and its capacity in the region.

Therefore, in this war, Iranian regime not only cannot get to any of its goals but would lose its military and morale influence in Kurdistan region. Iran would have to accept that no military operation could destroy PJAK, the best-organized and strong, politically and militarily. And any confrontation with its guerrillas would mean bloodshed for Iranian army.

The successes of PKK and PJAK in war with Turkey and Iran has proved that Kurds now have enough power to struggle for their legitimate right to self-determination and to defend Kurds. The peaceful attempts of PJAK and PKK for asserting right to self-determination soon could turn to the all-out war in the region that could endanger regional and international peace and security. Then, international community should acknowledge; that Kurds are “People” in the definition of Article 1 (2) of the UN Charter and have the right to self-determination, that PKK and PJAK are not terrorist parties, but they are the voice and will of Kurds and their military operations have been based on the law of war, their struggle is for asserting right to self-determination of Kurdish people against oppressors, Iran and Turkey, the two countries that have a history of genocide, war crime and crime against humanity against Kurds.

*Student at International Human Right Law in Lund University

ANF NEWS AGENCY

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

To Al Jazeera αποκαλύπτει στοιχεία Ισραηλινών στρατιωτών

Η ωριαία ταινία του Al Jazeera κατηγορεί τους στρατιώτες των IDF «για εγκλήματα πολέμου» και ισχυρίζεται ότι το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Tο Al Jazeera, το ειδησεογραφικό πρακτορείο του Κατάρ αποκαλύπτει τα πλήρη στοιχεία στρατιωτών των μονάδων τους, που πολεμούν στην Γάζα ενώ προβάλλονται βίντεο που έχουν δημοσιευτεί στους λογαριασμούς των συγκεκριμένων ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η ωριαία ταινία του Al Jazeera κατηγορεί τους στρατιώτες των IDF «για εγκλήματα πολέμου» και ισχυρίζεται ότι το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.

Αρκετοί από τους ομιλητές ισχυρίζονται ότι οι IDF επιτίθενται συστηματικά σε δημοσιογράφους και εργαζόμενους στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Bill Van Esveld του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ισχυρίστηκε ότι αφού έδωσε στον Ισραηλινό στρατό συντεταγμένες ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα χτυπήσουν τους εργαζόμενους , τελικά πραγματοποιήθηκε επίθεση στο ακριβές σημείο που υποτίθεται προστατευόταν.

Στο ντοκιμαντέρ δεν υπάρχει καμία δήλωση του Ισραηλινού Στρατού, αναφέρει η Jerusalem Post, ενώ δεν ασκείται καμία κριτική στη Χαμάς.

Υπενθυμίζεται ότι το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ ψήφισε ομόφωνα τον τερματισμό των επιχειρήσεων του Al Jazeera στην χώρα τον Μάιο. Τώρα η απαγόρευση παρατάθηκε τον Ιούλιο έως τις 30 Νοεμβρίου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Μιχάλης Ψύλος στη Ναυτεμπορική: Επικίνδυνο το αμερικανικό κενό

Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά σε συνέντευξη Τύπου για να διορθώσει γκάφα του που εκτόξευσε στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Μπάιντεν κάλεσε το Ισραήλ να εξετάσει άλλες εναλλακτικές και να απέχει από επιθέσεις σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις

 

Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά σε συνέντευξη Τύπου για να διορθώσει γκάφα του που εκτόξευσε στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου

Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος • psilosm@naftemporiki.gr

Ο πρόεδρος Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά στη συνέντευξη Τύπου του Λευκού Οίκου για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της προεδρίας του. Για να διορθώσει μια «γκάφα» που είχε κάνει νωρίτερα, εκτοξεύοντας τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.

Ο Μπάιντεν κάλεσε το Ισραήλ να εξετάσει άλλες εναλλακτικές και να απέχει από επιθέσεις σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. «Αν ήμουν στη θέση τους, θα σκεφτόμουν άλλες εναλλακτικές από το να χτυπήσω πετρελαιοπηγές», είπε χαρακτηριστικά.

Νωρίτερα πάντως, αυτή την εβδομάδα, ο Μπάιντεν, ενώ είχε ταχθεί κατά μιας επιδρομής στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, είπε ότι «συζητάμε» την ιδέα μιας ισραηλινής επίθεσης σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Μια δήλωση που έκανε ο Μπάιντεν την ώρα που έμπαινε στο προεδρικό ελικόπτερο και από τον θόρυβο της έλικας ίσως να μην άκουσε καλά την ερώτηση των δημοσιογράφων. Ουδείς λοιπόν ήταν σίγουρος αν το εννοούσε ο Αμερικανός πρόεδρος ότι «συζητά» με το Ισραήλ το ενδεχόμενο μιας επίθεσης στο ιρανικό πετρέλαιο ή αν του «ξέφυγε». Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φραστική «γκάφα» του Μπάιντεν.

«Κατάφερε» όμως να πανικοβάλει την αγορά πετρελαίου και οι τιμές του μαύρου χρυσού έφτασαν κοντά στα 80 δολάρια το βαρέλι. Βυθίζοντας στην απόγνωση την παγκόσμια οικονομία αλλά και τις κεντρικές τράπεζες που αγωνίζονται να τιθασεύσουν τον πληθωρισμό στο 2%.

Αντίθετα, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία Ντόναλντ Τραμπ τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της ισραηλινής επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. «Χτυπήστε πρώτα τα πυρηνικά και ανησυχήστε για τα υπόλοιπα αργότερα», είπε ο Τραμπ σε προεκλογική συγκέντρωση στη Βόρεια Καρολίνα. « Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχουμε, είναι τα πυρηνικά όπλα» του Ιράν συνέχισε ο Τραμπ.

Οσο για το Ισραήλ; Οι ένοπλες δυνάμεις του εκμεταλλεύονται το κενό και την αβεβαιότητα που υπάρχει στις ΗΠΑ ενα μήνα πριν τις προεδρικές εκλογές, για να εξαπολύσουν όσο το δυνατόν περισσότερες επιθέσεις.

Οι προεδρικές εκλογές έχουν γίνει μια ταινία δράσης και αγωνίας στην οποία η ίντριγκα για το αποτέλεσμα παραμένει εντελώς ζωντανή, μετά από πολλές απροσδόκητες ανατροπές σεναρίου. Τουλάχιστον, μέχρι να υπάρξει ο επόμενος πρόεδρος στις ΗΠΑ, είναι δύσκολο για την Ουάσιγκτον να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, θέτοντας τουλάχιστον, όρια στις ισραηλινές ενέργειες.

Οι Ισραηλινοί θέλουν να ανοίξουν όλα τα μέτωπα, πιστεύοντας ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή γιατί οι Αμερικανοί είναι απασχολημένοι με τις εκλογές και δεν μπορούν να ασκήσουν πίεση. Άλλωστε αυτό που φαίνεται τελικά, είναι ότι ο Μπάιντεν εκλιπαρεί τον Νετανιάχου να συγκρατηθεί.

Το Ισραήλ πιστεύει πώς έχει την ευκαιρία να εξαλείψει τη Χεζμπολάχ και να αλλάξει τη γεωπολιτική δομή της περιοχής, αποδυναμώνοντας την Τεχεράνη. Ο Νετανιάχου ποντάρει άλλωστε στην εκλογή του Τραμπ για να έχει λευκή επιταγή στην εφαρμογή των σχεδίων του για την αλλαγή του χάρτη στη Μέση Ανατολή.

Ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται μόνο για μια φωτογραφία στο γκαζόν του Λευκού Οίκου όπου θα υπογράφει πανηγυρικά με Άραβες και Ισραηλινούς ηγέτες κάποια ειρηνευτική συμφωνία ,όπως είχαν κάνει οι προηγούμενοι πρόεδροι. Ο Τραμπ θέλει να επαναφέρει την ιδέα της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής» που σχεδιάστηκε από τον Τζόρτζ Μπους και τα «νεοσυντηρητικά» γεράκια του και τελικά συνετρίβη στις ερήμους του Αφγανιστάν και του Ιράκ.Μόνο που τώρα θα είναι το Ισραήλ που θα κάνει τη «βρώμικη δουλειά», αντί για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Τραμπ ενδιαφερόταν μόνο για το αποτέλεσμα: μια φωτογραφία στο γκαζόν του Λευκού Οίκου όπου μπορούσε να την υπογράψει πανηγυρικά με Άραβες και Παλαιστίνιους ηγέτες, όπως είχαν κάνει οι προηγούμενοι πρόεδροι. Και μετά, το Νόμπελ Ειρήνης, ένα βραβείο για το οποίο είχε τις υπηρεσίες ενός γκρίζου ακροδεξιού Νορβηγού βουλευτή…

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή