Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Το τέλος του Μπερλουσκόνι και το μέλλον της Ιταλίας

Δημοσιεύτηκε

στις

Γιατί η λύση στο δράμα της Ρώμης είναι απλή αλλά και τρομερή
Gianni Riotta

Καθώς ο ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι κατευθύνεται προς την έξοδο, η ιστορία συνεχίζεται. Τη Δευτέρα, ο κεντροδεξιός συνασπισμός του, ο οποίος έχει κυριαρχήσει στην ιταλική πολιτική σκηνή για σχεδόν 20 χρόνια, θα είναι ένα πράγμα του παρελθόντος, και η Ιταλία θα γλιτώσει από την οργή της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Η αντιπολίτευση πιστεύει ότι είναι καιρός να ανοίξει ένα Prosecco (σ.σ.: λευκός αφρώδης οίνος που μοιάζει με σαμπάνια).Αλλά δεν πρόκειται. Η Ιταλία βρίσκεται μακριά ακόμη από την επίλυση των προβλημάτων της.


Ο Μπερλουσκόνι περπάτησε αρχικά στις υπέροχες αίθουσες του Palazzo Chigi –η ανακτορική κατοικία του πρωθυπουργού – το 1994, όταν ήταν ένας μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης, επιχειρηματίας του ποδοσφαίρου, ένας bon vivant, ένας δισεκατομμυριούχος και, ξαφνικά, ο ιδρυτής ενός πολιτικού κόμματος, του Forza Italia. Οι πιο εκλεπτυσμένοι αναλυτές απέρριψαν το νέο κόμμα, αλλά εδώ και δύο δεκαετίες το Forza Italia έχει «κλειδώσει» την υποστήριξη τουλάχιστον του ενός τρίτου του ιταλικού εκλογικού σώματος. Κέρδισε τρεις εθνικές εκλογές. Και όλα αυτά τα χρόνια, ο Μπερλουσκόνι παρέταξε δεκάδες χιλιάδες πολιτικά στελέχη για να διοικήσει τις μεγάλες περιφέρειες και τις πόλεις της χώρας, από τη Λομβαρδία ως τη Σικελία και από το Μιλάνο ως τη Ρώμη.

Οι ψηφοφόροι είχαν γοητευτεί από την αντικομφορμιστική «πολεμική κραυγή» του Μπερλουσκόνι: «Είμαι ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος και όχι ένας πολιτικός!». Αγάπησαν την αχαλίνωτη αισιοδοξία του, το λαϊκίστικο ύφος του. Ωστόσο, αν και ο πρωθυπουργός καταφερόταν εναντίον του status quo στις ομιλίες του, απέτυχε να μεταρρυθμίσει τη δύσκαμπτη οικονομία της Ιταλίας. Ποτέ δεν άγγιξε τους προνομιούχους – άτομα που φοροδιέφευγαν που διέπραξαν απάτη, κοσμικοί επιχειρηματίες που απέρριπταν την καινοτομία, μια ολόκληρη τάξη εκπροσώπων ομάδων συμφερόντων προσκολλημένους σε σκιώδεις συμφωνίες – ή τον τρόπο που κατανέμεται το δημόσιο χρήμα και η δημόσια περιουσία δίνοντας ελάχιστη προσοχή στην αξία και την παραγωγικότητα, αλλά αντ΄ αυτού προχώρησε σύμφωνα με το παλιό δίκτυο της οικογένειας και των φίλων του. Συγκρούστηκε συχνά με ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να ενεργοποιήσει υποτονική αγορά εργασίας της Ιταλίας.

Ο τρόπος ζωής του Μπερλουσκόνι ήταν επιπόλαιος και υπερβολικός. Οι αριστερές εφημερίδες τακτικά οίκτιραν τον ίδιο και σεξουαλικά πάρτι του. (Πράγματι, έτσι έμαθε ο κόσμος την έννοια του bunga bunga). Υπήρχαν οι θηλυκοί ακόλουθοί του, οι πόρνες, οι λαμπεροί μεταλλικοί στύλοι για σεξουαλικούς χορούς στις βίλες του. Τα σκάνδαλα ποτέ δεν εντυπωσίασαν τους υποστηρικτές του, αλλά ούτε και τον έβλαψαν ποτέ. Σε τελευταία ανάλυση, ο Μπερλουσκόνι και ο πιστός σύμμαχος του, η Λίγκα του Βορρά του Umberto Bossi, απολαμβάνουν την υποστήριξη του 35% των ψηφοφόρων στις δημοσκοπήσεις – ποσοστό καθόλου άσχημο μετά από μια 20ετή παρουσία. Ακόμη και η Καθολική Εκκλησία, ενώ αποδοκιμάζει τον Μπερλουσκόνι για τις αμαρτίες του, ποτέ δεν έκοψε τους δεσμούς με το συνασπισμό του. Αξιοπρεπείς Καθολικοί ηγέτες παρέμειναν στην υπηρεσία της κεντροδεξιάς κυβέρνησης μέχρι το τέλος.

Αυτό που καταδίκασε τον Μπερλουσκόνι δεν ήταν το εξώφυλλο του Economist που τον κατέδειξε ως “ακατάλληλο” να κυβερνά την Ιταλία. Δεν ήταν οι γκάφες του ή οι κραυγές του προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, η αναστάτωση της βασίλισσας της Αγγλίας, τα πάρτι με τον Λίβυο ηγέτη Μουαμάρ αλ-Καντάφι και τον πρωθυπουργό της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ούτε το κρυφτούλι με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ.

Όχι, όταν η ιστορία αξιολογήσει το μακάβριο έπος του Μπερλουσκόνι, το bunga bunga δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια ζουμερή υποσημείωση. Στο κάτω – κάτω, ο αρχαίος ρωμαίος ιστορικός Σουητώνιος (Gaius Suetonius Tranquillus) εμπλουτίζει τις βιογραφίες του Ιούλιου Καίσαρα με την βρώμικη πλευρά του σεξ στην αιώνια πόλη, αλλά στη συνέχεια, όπως και τώρα, η οικονομία υπερφαλαγγίζει τα όργια. Ο Μπερλουσκόνι καυχιόταν ότι είναι ένας άνθρωπος της αγοράς, αλλά ήταν η αγορά που καταβρόχθισε το κόμμα του, τον συνασπισμό του και την πρωθυπουργία του.

Τα οικονομικά σφάλματα του Μπερλουσκόνι ήταν παροιμιώδη. Απέτυχε να επενδύσει σε σχολεία, στα πανεπιστήμια ή την έρευνα, γεγονός που περιέκοψε την παραγωγικότητα με την πάροδο του χρόνου. Παραγνώρισε τον τομέα της τεχνολογίας. Ποτέ δεν προώθησε μια δίκαιη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος. Υποσχέθηκε περισσότερο από 1 δισ. δολάρια για την αναβάθμιση των ευρυζωνικών συνδέσεων, αλλά ποτέ δεν κατεύθυνε στο έργο αυτό ούτε ένα σεντ. Αντ ‘αυτού, η Ιταλία σπατάλησε 20 χρόνια για τη δημιουργία ενός εθνικού χρέους ύψους 2,6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και τίποτα άλλο. Για σχεδόν ολόκληρη την τελευταία δεκαετία, η ιταλική οικονομία δεν αναπτύχθηκε ταχύτερα από 1% ετησίως. Με αυτό τον αργόσυρτο ρυθμό, θα χρειαστεί περισσότερο από μία δεκαετία για να ανακτήσει απλώς τις απώλειες από την οικονομική κρίση του 2008. Γι ‘αυτό, η χώρα χρειάζεται μεγαλύτερη γεννητικότητα, μια ανθούσα οικονομία, περισσότερη καινοτομία, περισσότερες υποδομές, μεγαλύτερη παραγωγικότητα, περισσότερους πτυχιούχους και περισσότερες γυναίκες στους χώρους εργασίας και στα στελεχιακά γραφεία. Η πρόκληση που βρίσκεται μπροστά στην Ιταλία είναι μεγάλη.

Στα 85 του, ο Ιταλός πρόεδρος Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο είναι ο τελευταίος σοφός άνθρωπος της χώρας. Πιέζει για την εγκατάσταση του Mario Monti, ενός σεβαστού οικονομολόγου, στη θέση του Μπερλουσκόνι. Αυτό δεν θα είναι εύκολο κατόρθωμα. Ο Monti έχει να συγκεντρώσει μια πλειοψηφία στη Βουλή, το Καθολική μετριοπαθές κέντρο και το προοδευτικό Δημοκρατικό Κόμμα, και να την καταστήσει ισχυρότερη από τους συμμάχους του Μπερλουσκόνι. Οι ριζοσπάστες – η Λίγκα του Βορρά και η «Ιταλία των Αξιών» – θα ψηφίσουν εναντίον του, επειδή απορρίπτουν την εθνική ενότητα και ευδοκιμούν στις αντιπαραθέσεις. Ο αριθμός τους δεν είναι ικανός να σταματήσει τον Monti, αλλά θα ξεκινήσουν έναν ανταρτοπόλεμο εναντίον των μεταρρυθμίσεών του. Ο Μπερλουσκόνι θα διατηρήσει τον έλεγχο σε τουλάχιστον ένα ισχυρό κομμάτι του κόμματός του και η πρώτη κίνησή του θα είναι να ζητήσει από το δεξί χέρι του, Gianni Letta, έναν μετριοπαθή, να υπηρετήσει τον συνασπισμό. Ο Giuliano Amato, σοσιαλιστής και πρώην πρωθυπουργός, κατά πάσα πιθανότητα θα χρησιμεύσει επίσης. Η δουλειά τους θα είναι απλή αλλά και τρομερή: να κερδίσουν ξανά την εμπιστοσύνη της αγοράς, να μειώσουν το χρέος, να κυνηγήσουν τους φοροφυγάδες, να μειώσουν τις υπερβολές του κράτους πρόνοιας, να προωθήσουν την καινοτομία και πάνω απ ‘όλα να ξαναφέρουν την ανάπτυξη.

Όταν ο Μπερλουσκόνι ήταν στην εξουσία, ήταν εύκολο για την αντιπολίτευση να τον κατηγορεί για συμφωνίες με τα ισχυρά λόμπι και για ειδικές περιποιήσεις σε φιλικές του επιχειρήσεις. Αλλά με τον Μπερλουσκόνι απόντα, όλοι οι Ιταλοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την αλήθεια. Ο Monti και ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mario Draghi, πρέπει να χαλιναγωγήσουν τους κερδοσκόπους, ενώ θα δίνουν με το κουτάλι το πικρό φάρμακο στο ανυπότακτο ιταλικό κοινό. Σήμερα, οι δύο τους είναι ήρωες, αλλά αύριο θα είναι πολεμιστές, μαχόμενοι ενάντια στις επαγγελματικές ομάδες πίεσης, τα λόμπι, τα κατεστημένα συμφέροντα και τα συνδικάτα. Οι τράπεζες της χώρας είναι φερέγγυες, το δίκτυο των επιχειρηματιών εντυπωσιακό και η Ιταλία είναι η δεύτερη (μετά τη Γερμανία) στον τομέα της μεταποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χώρα έχει δεκάδες ταλαντούχους ανθρώπους που λάμπουν στην παγκόσμια αγορά. Ο Mario Monti και ο Draghi έχουν λόγους να είναι αισιόδοξοι. Αυτή είναι ευκαιρία ζωής και για τους δύο διανοούμενους τεχνοκράτες. Όμως, με σχεδόν το 45% του κοινοβουλίου κάτω από τις διαταγές του, ο Μπερλουσκόνι θα μπει στον πειρασμό να φέρει αναστάτωση.

Έτσι, οι Ιταλοί τώρα πρέπει να γράψουν μια νέα σελίδα σε ένα πολύ παλιό ιταλικό μυθιστόρημα. Για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Μπερλουσκόνι ενέπνευσε τους ψηφοφόρους με τον ενθουσιασμό του, αλλά δεν έφερε καμία μεταρρύθμιση στην Ιταλία. Τώρα, ο Monti και ο Draghi έχουν όλα τα σωστά σχέδια, αλλά κανέναν ενθουσιασμό για να τα φέρουν εις πέρας. Το χειρότερο σενάριο είναι σχεδόν αδύνατο: Θα μπορούσε να είναι ήδη πολύ αργά για δράση. Ή, η λαϊκιστική αντιπολίτευση θα μπορούσε να είναι πολύ ισχυρή και βίαιη για την εύθραυστη συμμαχία του Monti. Στην περίπτωση αυτή, η Ιταλία θα πάει καρκινοβατώντας πίσω στη λιρέττα – και τούτο, αν πρώτα δεν γίνει μια γερμανική αποικία.

Αλλά ο Napolitano είναι συνειδητοποιημένος και θα χαλιναγωγήσει την ριζοσπαστική αριστερά. Ο Monti, ο Draghi, ο Amato, και ο Letta θα κρατήσουν τα διάφορα πολιτικά κόμματα μαζί, προσγειώνοντάς τα στα εθνικά συμφέροντα. Και ο Μπερλουσκόνι; Θα περάσει από μια σοβαρή ύφεση. Μπορεί να χαλαρώσει σε κάποια πάρτι για λίγο, αλλά τελικά θα επιστρέψει στην αυτοκρατορία του των μέσων ενημέρωσης.

Την τελευταία εβδομάδα, όταν ο Μπερλουσκόνι αρνήθηκε να παραιτηθεί, η αγορά τον τιμώρησε για την καθυστέρηση: η Mediaset (σ.σ.: ο όμιλος του Μπερλουσκόνι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης) έχασε 12% μέσα σε λίγες ώρες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, ο από μακρού χρόνου επιχειρηματικός εταίρος του, ο Fedele Confalonieri, του είπε: «Σίλβιο, σύντομα δεν θα υπάρχει τίποτα να αφήσεις στα παιδιά σου». Έτσι, η σύγκρουση συμφερόντων θα έχει πλέον αντιστραφεί. Ο Silvio, ο μεγιστάνας των media, έχει δικαιολογημένο συμφέρον να μην χρεοκοπήσει η Ιταλία.


Πρωτότυπο: http://www.foreignaffairs.com/articles/136659/gianni-riotta/the-end-of-b…

Copyright © 2002-2010 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή