Ακολουθήστε μας

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Κουρδιστάν. Η καταστολή της Άγκυρας κλείνει την πόρτα για ειρηνική επίλυση

Δημοσιεύτηκε

στις

γράφει ο Pierre Barbancey στη L’Humanité

Ο Τούρκος πρωθυπουργός καταστέλλει  άγρια το κουρδικό κίνημα. Βάζει το στρατό εναντίον αμάχων. Χιλιάδες ακτιβιστές βρίσκονται στη φυλακή καθώς και βουλευτές και δήμαρχοι. Μια αντιπροσωπεία του ΚΚΓ (PCF) και του Anecr έκανε επίσκεψη επιτόπου.

Ντιγιαρμπακίρ, Βαν (τουρκικό Κουρδιστάν), ειδικός απεσταλμένος. Ποιος νοιάζεται για το Κουρδιστάν; Σε αυτό το μέρος της Τουρκίας, ο στρατός λειτουργεί με κάθε ατιμωρησία. Ενώ ο Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ερντογάν καταδικάζει τις αγριότητες που διεπράχθησαν εναντίον αμάχων στη Συρία, το στράτευμα του καταστέλλει σκληρά και αδιάκοπα, σκοτώνοντας και φυλακίζοντας όλους εκείνους που διεκδικούν τον σεβασμό των δικαιώματων του κουρδικού λαού. Το Ντιγιαρμπακίρ κάτι ξέρει. Ο βρυχηθμός των μαχητικών αεροσκαφών που πηγαίνουν προς τα ιρακινά σύνορα  ταρακουνούν την πόλη όλη την ημέρα. Η καταστολή είναι τρομερή. «Χρησιμοποιούν ακόμα και χημικά όπλα», καταγγέλλει μια υπεύθυνη του BDP, το κόμμα της ειρήνης και της δημοκρατίας, οργάνωση που υποστηρίζεται ευρέως από τον πληθυσμό. «Είναι σαν την Χαλάμπτζα», λέει, αναφερόμενη στη σφαγή που διαπράχτηκε από τον Σαντάμ Χουσεΐν σε αυτή την ιρακινή πόλη το 1988. Με μία διαφορά: η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει εδώ, σε μια σιωπηλή στάση συνενοχής.
Από το 2009, περισσότερο από 6.200 Κούρδους συνελήφθησαν μεταξύ των οποίων εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά και σχεδόν 140 εκλεγμένους αξιωματούχους (δήμαρχοι, βουλευτές …). Ένας αριθμός που πρέπει να ενημερωθεί κάθε εβδομάδα. Η τουρκική κυβέρνηση βάζει φωτιά σε όποιο ξύλο βλέπει, κατηγορώντας τους ότι ανήκουν στην KCK, μια παράνομη οργάνωση, για την οποία υπάρχουν υποψίες ότι είναι η πολιτική πτέρυγα του ένοπλου κινήματος ΡΚΚ (Κουρδικό Εργατικό Κόμμα), που ιδρύθηκε από τον Άπο Οτσαλάν, που φυλακίζεται ισόβια .
Η τουρκική στρατηγική είναι φαύλη, όπως εξηγεί ο Αμπντουλάχ Ντεμιρμπάς, δήμαρχος BDP της Σουρ, φυλακισμένος ο ίδιος αρκετές φορές, πάντα σε δίκη και για τον οποίον υπάρχει απαγόρευση εξόδου από  τη χώρα, παρά την κακιά κατάσταση της υγείας του που θα απαιτούσε φροντίδα στο εξωτερικό. «Η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει καμία θέληση να λύσει το κουρδικό ζήτημα, ακόμη και αν αφήνει να πιστέψουν το αντίθετο στο εξωτερικό», είπε. «Οι Κούρδοι έχουν κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για μια δημοκρατική οικονομία σε ένα δημοκρατικό κράτος και την σύνταξη ενός νέου Συντάγματος, το οποίο θα αναγνωρίζει, θα επιτρέπει να εκφράζονται ελεύθερα τις διαφορετικές κουλτούρες, τις διαφορετικές θρησκείες και θα θεσμοθετήσει την πολιτική και γλωσσική ελευθερία. Η μόνη απάντηση της κυβέρνησης ήταν να ξεκινήσει τις επιχειρήσεις καταστολής».
Πράγματι, όταν στις 13 Απριλίου 2009, το PKK κήρυξε την παράταση της κατάπαυσης του πυρός, ακριβώς για να ευνοήσει την ανάδειξη μιας πολιτικής λύσης, η κυβέρνηση της Άγκυρας προέβη αμέσως στη σύλληψη εκατοντάδων δήμαρχων, βουλευτών, γενικών συμβούλων του BDP. «Με τον τρόπο αυτό, η εξουσία στέλνει ένα σαφές μήνυμα: η πολιτική δεν θα εξυπηρετούσε τίποτα»,  λέει ο δήμαρχος της Σουρ. Και πετάει χιλιάδες νέοι στην αγκαλιά των ανταρτών, όπως ο γιος του δημάρχου της Σουρ, που βλέπει τη φυλάκιση και τη δίωξη του πατέρα του, όμως ειρηνικού ανθρώπου, ως απόδειξη ότι τίποτα δεν θα λυθεί χωρίς τα όπλα. Από το 2009, 2.000 από αυτούς θα ενώθηκαν με τα στρατόπεδα του PKK στα βουνά. «Σε αυτόν τον εικοστό πρώτο αιώνα, τα όπλα θα έπρεπε να αφήσουν την θέση τους για τον διάλογο, εκτιμά ο Οσμάν Μπαϊντεμίρ, δήμαρχος (BDP) του Ντιγιαρμπακίρ. Δυστυχώς, η τουρκική κυβέρνηση δεν το θέλει».

Τι καλύτερο παράδειγμα για αυτές τις παρατηρήσεις από την συνάντηση στην έδρα του Συλλόγου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (IHD). Ο Γενικός Γραμματέας Raci Bilici μας δέχεται. Ο Πρόεδρος κωλύεται. Και έχει έναν καλό λόγο: είναι στη φυλακή εδώ και δύο χρόνια. Πριν από δύο εβδομάδες, οι εγκαταστάσεις του συλλόγου δέχτηκαν επίθεση και κατασχέθηκαν οι σκληροί δίσκοι των δεκατριών υπολογιστών. «Από το 2005, η πίεση του κράτους ενισχύθηκε», λέει. Όσον αφορά την καταστολή των Κούρδων, μιλά για «παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή». Και πρόσθετει: «Τα βασανιστήρια συνεχίζονται. Εξακολουθεί να μην υπάρχει ελευθερία της έκφρασης στην Τουρκία». Παρά τις αγωγές που πέφτουν σαν βροχή, ο Bilici και οι συνεργάτες του δημοσιεύουν εκθέσεις καταπέλτες για την τουρκική εξουσία. Εκθέσεις που αποστέλλονται στις ξένες πρεσβείες, περιλαμβανομένης της Γαλλίας.

Αν διώκονται οι Κούρδοι ακτιβιστές, δεν είναι οι μόνοι.  Όλοι όσοι αντιτίθενται στην πολιτική του Ερντογάν διώκονται και φυλακίζονται. Αυτό ισχύει και για πολλούς δημοσιογράφους και συνδικαλιστές. «Αγωνιζόμαστε για την ειρήνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία, και επομένως ο αγώνας μας είναι παρόμοιος με εκείνο των Κούρδων», λέει, στο Βαν, ο Γιλμάζ Μπερκίμ, πρόεδρος της Ένωσης Διδασκάλων (SES), γραμμένη στο KESK, ο οποίος περιγράφει τις μάχες για τον σεβασμό του δικαιώματος απεργίας ή για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων.
Τούτο ειπωμένο σε μια αντιπροσωπεία από το Κομμουνιστικό Κόμμα και την Εθνική Ένωση των εκλεγμένων Ρεπουμπλικάνων και κομμουνιστών (Anecr), η οποία επισκέφθηκε την περιοχή την περασμένη εβδομάδα, για να ακούσει αλλά επίσης να δράσει. Η Sylvie Jan κατήγγειλε τον Ιανουάριο εξ ονόματος του συλλογικού οργάνου ΚΚΓ-Κουρδιστάν, τη συμφωνία συνεργασίας για την ασφάλεια που συνήφθη πρόσφατα μεταξύ της Γαλλίας και της Τουρκίας. «Η συμφωνία αυτή μεταφράζεται στη Γαλλία με πολλές συλλήψεις Κούρδων ακτιβιστών». Επίσης, υπενθύμισε ότι ο Pierre Laurent, εθνικός γραμματέας του ΚΚΓ, ήταν ο μόνος που διαμαρτυρήθηκε για το κλείσιμο του κουρδικού καναλιού Roj TV.
«Μην κρατήσετε αυτά που είδατε εδώ για τον εαυτό σας!» παρακάλεσε ο Οσμάν Μπαϊντεμίρ. Μια εισερχόμενη κλήση που έλαβε πέντε στα πέντε η αντιπροσωπεία. «Θα διασφαλίσουμε έτσι ώστε όλοι οι ακτιβιστές να αδράξουν αυτό το ζήτημα», απάντησαν η Danielle Lebail, εκτελεστικό μέλος του ΚΚΓ, και ο Joel Dutto, που εκλέγεται στην πόλη της Μασσαλίας. Ο Michel Billoux, γερουσιαστής, και η Marie-Christine Viergeat, ευρωβουλευτής, δήλωσαν την δέσμευση της Anecr να στηρίξει και να υποστηρίξει τους εκλεγμένους φυλακισμένους. Μια πρωτοβουλία που πάρθηκε ως ισχυρή πολιτική δέσμευση. «Τέτοιες αντιπροσωπείες βοηθούν να διαδοθεί ο αγώνας μας και αυτά που ζούμε», ευχαρίστησε ο δήμαρχος του Ντιγιάρμπακιρ Οσμάν Μπαϊντεμίρ.
Pierre Barbancey

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Ανθρώπινα Δικαιώματα

The Hong Kong Post: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας στοχεύει δημοσιογράφους και οικογένειες στο Χονγκ Κονγκ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι δημοσιογράφοι και οι οικογένειές τους στο Χονγκ Κονγκ βιώνουν κλιμακούμενη παρενόχληση και απειλές από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός διαδικτύου. Η συχνότητα και η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχουν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, όπως δήλωσε η πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων του Χονγκ Κονγκ (HKJA) Selina Cheng κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 13 Σεπτεμβρίου.

Μια έρευνα από το HKJA αποκάλυψε ότι η συστηματική παρενόχληση κορυφώθηκε μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου του τρέχοντος έτους, με αξιοσημείωτη αύξηση από τα μέσα έως τα τέλη Αυγούστου. Αυτό το κύμα εκφοβισμού επηρέασε 15 οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων 13 Μέσων Ενημέρωσης και δύο ιδρυμάτων κατάρτισης δημοσιογραφίας. Μεταξύ των στόχων ήταν το HKJA, το Hong Kong Free Press, το Inmedia και το Hong Kong Feature. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στοχεύει να ασκήσει έλεγχο στο Χονγκ Κονγκ παρόμοιο με τον έλεγχο του στην ηπειρωτική Κίνα. Το ΚΚΚ φέρεται να ανακατεύεται στην ελευθερία του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ, καθώς η χώρα επιτρέπει στους δημοσιογράφους να δημοσιεύουν επικριτικά ρεπορτάζ για την Κίνα και την κυβέρνησή της σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.

Από τον Ιούνιο, ανώνυμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παραπόνων από λογαριασμούς Microsoft Outlook, που υποτίθεται ότι προέρχονται από «πατριώτες», έχουν στοχεύσει τουλάχιστον 15 οικογένειες δημοσιογράφων, μαζί με τους εργοδότες ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτά τα μηνύματα, συχνά απειλητικά στη φύση, διέφεραν σε τόνους. Οι μεγαλύτερες οργανώσεις έλαβαν επίσημες καταγγελίες, ενώ τα μικρότερα μέσα αντιμετώπιζαν περισσότερα απειλητικά μηνύματα, μερικές φορές με τη φωτογραφία και το κείμενο του δημοσιογράφου που έμοιαζαν με σημείωμα λύτρων. Πιστεύεται ότι οι πτέρυγες κατασκοπείας του ΚΚΚ, δηλαδή το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MSS) και το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας (MPS), ενορχηστρώνουν αυτές τις δραστηριότητες. Στόχος τους είναι να εκφοβίσουν τη δημοσιογραφική κοινότητα είτε να εγκαταλείψει το επάγγελμά της είτε να εγκαταλείψει τη χώρα.

Από τον Αύγουστο, το Facebook έχει δει μια έκρηξη εχθρικών αναρτήσεων που στοχεύουν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, χαρακτηρίζοντας τις νόμιμες αναφορές ως παράνομες ή ταραχές. Το HKJA ανακάλυψε ότι τουλάχιστον 36 δημοσιογράφοι από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης κατονομάζονταν σε αυτές τις θέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παρενοχλητές επεξεργάστηκαν ή δημοσίευσαν απειλητικές καταχωρήσεις στη Wikipedia. Επιπλέον, σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, παρενοχλητικά μηνύματα στάλθηκαν στους αριθμούς τηλεφώνου της εργασίας ή του σπιτιού των δημοσιογράφων λίγο μετά τη δημοσίευση αυτών των αναρτήσεων.

Ο πρωταρχικός στόχος του ΚΚΚ είναι να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους, τις οικογένειές τους ή τους συνεργάτες τους, διαταράσσοντας τις πηγές εισοδήματός τους ή τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτή η στρατηγική στοχεύει να τους πιέσει, να τους απομονώσει και να τους απειλήσει, αναγκάζοντας τελικά τους δημοσιογράφους να παραιτηθούν από τη δουλειά ή τους συνδικαλιστικούς ρόλους τους. Ο Τσενγκ περιέγραψε αυτές τις επιθέσεις ως «συντονισμένες και συστηματικές», με στόχο τη δημοσιογραφική κοινότητα στο σύνολό της και όχι συγκεκριμένα άτομα. Η HKJA καταδίκασε αυτές τις τακτικές εκφοβισμού και επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αντισταθεί στις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου. Ωστόσο, στις δηλώσεις τους, απέφυγαν να εμπλέξουν άμεσα την κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση.

Ο Τσενγκ συνέκρινε την παρενόχληση με μια «εξόρμηση για ψάρεμα», όπου οι δράστες προχωρούν εάν ο στόχος δεν ανταποκριθεί. Τουλάχιστον τέσσερα θύματα που συμμετείχαν με τους παρενοχλητές αντιμετώπισαν κλιμακούμενες απειλές. Συμβούλεψε τους δημοσιογράφους να αναφέρουν αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία, να ενημερώσουν τον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD) και να αποφύγουν την αλληλεπίδραση με τους παρενοχλητές. Αν και ορισμένα μηνύματα ανέφεραν ζητήματα όπως οι εκλογές στην Ταϊβάν ή η απαγόρευση του Χονγκ Κονγκ για τα ιαπωνικά θαλασσινά, ο Τσενγκ σημείωσε ότι η παρενόχληση δεν φαίνεται να συνδέεται με συγκεκριμένες ιστορίες ή καταστήματα.

Στα τέλη Ιουλίου, ο Τσενγκ και δύο από τα μέλη της οικογένειάς της παρενοχλήθηκαν. Τα email κατηγορούσαν τους συγγενείς της ότι προωθούν «αντικινεζικά αισθήματα» και απείλησαν τους εργοδότες τους, προειδοποιώντας ότι μπορεί να κινδυνεύσουν να παραβιάσουν τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας ή το Άρθρο 23 εάν συνέχιζαν να συνδέονται με τα μέλη της οικογένειας του Τσενγκ.

Η HKJA, μαζί με τουλάχιστον τρεις δημοσιογράφους, έχει αναφέρει αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία. Η HKJA κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες ως εκφοβισμό και σοβαρή παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ. Οι παρενοχλητές χρησιμοποίησαν τακτικές δυσφήμισης και εκφοβισμού για να εμποδίσουν τους δημοσιογράφους να εργάζονται ελεύθερα. Η Ένωση έχει επίσης προσεγγίσει πλατφόρμες όπως το Meta και η Wikipedia. Σε απάντηση, η Wikipedia απαγόρευσε έναν χρήστη που δημοσίευσε προσωπικά στοιχεία δημοσιογράφων. Επιπλέον, η HKJA κινεί νομικές ενέργειες και έχει υποβάλει καταγγελίες στον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD).

Επιπλέον, τρία θύματα ανέφεραν ότι οι αποσκευές τους ερευνήθηκαν από το τελωνείο κατά την επανείσοδό τους στο Χονγκ Κονγκ και δύο από αυτά έλαβαν απειλητικά μηνύματα WhatsApp λίγο μετά την άφιξή τους. Η HKJA εξέφρασε ανησυχίες για πιθανές διαρροές κυβερνητικών δεδομένων, καθώς οι παρενοχλητές είχαν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες που δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στο κοινό. Αν και δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις που να συνδέουν την παρενόχληση με κυβερνητικές υπηρεσίες, η HKJA ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας και προέτρεψε τις αρχές να προστατεύσουν το απόρρητο των δημοσιογράφων.

Το HKJA ενθαρρύνει τους δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους που υφίστανται παρενόχληση να αναζητήσουν επαγγελματική υποστήριξη, είτε μέσω του HKJA είτε μέσω των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ο Σύλλογος έχει δημιουργήσει υπηρεσίες συναισθηματικής συμβουλευτικής για να βοηθήσει όσους επηρεάζονται από αυτά τα περιστατικά. Συμβουλεύει επίσης τους δημοσιογράφους να προστατεύουν τα προσωπικά τους στοιχεία αποφεύγοντας την κοινή χρήση οικογενειακών φωτογραφιών στο διαδίκτυο και χρησιμοποιώντας ισχυρούς, μοναδικούς κωδικούς πρόσβασης με επαλήθευση σε δύο βήματα για τους λογαριασμούς τους.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα στην εβδομαδιαία συνέντευξη Τύπου του στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Χονγκ Κονγκ Τζον Λι δήλωσε ότι όποιος χρειάζεται βοήθεια από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου μπορεί να αναφερθεί στην αστυνομία ή σε αρμόδια τμήματα όπως το Τμήμα Μετανάστευσης ή τα Τελωνεία και Τμήμα ειδικών φόρων κατανάλωσης. «Οι αρχές επιβολής του νόμου θα χειριστούν τις υποθέσεις αμερόληπτα», διαβεβαίωσε.

ΠΗΓΗ: The Hong Kong Post

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Καναδός που κρατήθηκε για 1000 ημέρες στην Κίνα για κατασκοπεία περιγράφει την οδυνηρή εμπειρία του

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τον ανέκριναν για 6 έως 9 ώρες καθημερινά, τον έκλειναν σε μια καρέκλα για ώρες και τον αναγκάζανε να επιβιώνει με τρία μπολ με ρύζι την ημέρα.

Ένας Καναδός πολίτης που πέρασε 1.000 ημέρες στην κινεζική κράτηση αποκάλεσε την εμπειρία τίποτα λιγότερο από ψυχολογικά βασανιστήρια που δεν θα ξεχάσει. Το θύμα κρατήθηκε με κατηγορίες κατασκοπείας από τις κινεζικές αρχές και επέστρεψε στην πατρίδα του το 2021, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN.

Ο λόγος για τον Michael Kovrig, είναι ένας από τους δύο Καναδούς πολίτες που κρατήθηκαν από την Κίνα για περισσότερες από 1.000 ημέρες για καταγγελίες κατασκοπείας, τέθηκε σε απομόνωση για έξι μήνες και υποβλήθηκε σε συνεχείς ανακρίσεις, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ψυχολογικά βασανιστήρια.

«Ήταν ψυχολογικά, απολύτως, το πιο εξαντλητικό, οδυνηρό πράγμα που έχω ζήσει ποτέ», είπε ο Κόβριγκ στις πρώτες του δηλώσεις που έδωσε σε καναδικό ειδησεογραφικό οργανισμό CBC μετά την απελευθέρωση από την κινεζική φυλακή πριν από τρία χρόνια.

«Προσπαθούν να εκφοβίσουν, να βασανίσουν, να τρομοκρατήσουν και να σας εξαναγκάσουν να αποδεχτείτε την ψεύτικη εκδοχή της πραγματικότητας», είπε ο Κόβριγκ.

Ο Καναδός πολίτης είχε εμπλακεί σε μια τριετή διπλωματική διαμάχη που ξεκίνησε το 2021 όταν οι καναδικές αρχές συνέλαβαν την Meng Wanzhou, την οικονομική διευθύντρια του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού Huawei, στο Βανκούβερ με την κατηγορία της απάτης. Ο Κόβριγκ αφέθηκε ελεύθερος μόνο αφού οι εισαγγελείς των ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα έκδοσης και συμφώνησαν να αφήσουν ελεύθερο τον Μενγκ, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Ο Kovrig, ο οποίος ήταν πρώην διπλωμάτης, εργαζόταν ως ανώτερος σύμβουλος για το think tank International Crisis Group. Σύμφωνα με πληροφορίες, επέστρεφε στο σπίτι με τη σύντροφό του μετά το δείπνο στο Πεκίνο στις 10 Δεκεμβρίου 2018. Η σύντροφός του εκείνη την εποχή ήταν έξι μηνών έγκυος όταν συνελήφθη από τις κινεζικές αρχές.

«Ανεβήκαμε μια σπειροειδή σκάλα ακριβώς μπροστά από την πλατεία μπροστά από την πολυκατοικία μου και μπουμ. Υπήρχαν δώδεκα άντρες στα μαύρα με κάμερες πάνω τους γύρω μας, που φώναζαν στα κινέζικα, «Αυτός είναι», θυμάται ο Κόβριγκ.

Το ειδησεογραφικό ρεπορτάζ της Canadian Broadcasting Corporation (CBC) αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ του CNN για τον Κόβριγκ, στο οποίο είχε πει ότι κατά τη σύλληψή του του πέρασαν χειροπέδες, του έδεσαν τα μάτια και τον πέταξαν σε ένα μαύρο SUV και στη συνέχεια τον πήγαν σε ένα κελί με επένδυση που θα ήταν το σπίτι του για τους επόμενους έξι μήνες.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Απαγωγές φοιτητών στο Βελουχιστάν από το πακιστανικό καθεστώς!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση.

Εν μέσω συνεχιζόμενων εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών στο Μπαλουχιστάν, δύο νεαροί άνδρες, ο Akhtar Shah και ο Sahaj Mengal, απήχθησαν βίαια από τα σπίτια τους από τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν στην περιοχή Killi Pandrani, όπως αναφέρει η “Balochistan Post“.

Στις 23 Σεπτεμβρίου, μεγάλος αριθμός πακιστανικών δυνάμεων περικύκλωσε την Killi Pandrani και πραγματοποίησαν επιδρομές σε σπίτια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, συνέλαβαν τους δύο νεαρούς, τους έδεσαν τα μάτια και τους τοποθέτησαν με τη βία στα οχήματά τους. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται, ενώ οι αρχές της περιοχής δεν έχουν ακόμη δηλώσει το περιστατικό.

 

 

«Ανησυχούμε βαθιά για την εξαναγκαστική εξαφάνιση δύο μαθητών, του Musa Khaliqdad και του Sameer Majeed. Στις 22 Σεπτεμβρίου και οι δύο βρίσκονταν βίαια από τον στρατό του Πακιστάν στο Dasht Doro, ένα στρατιωτικό σημείο ελέγχου ενώ ταξίδευαν από το Gwadar στο Kapkapar. Προτρέπουμε τις πακιστανικές αρχές να αποκαλύψουν αμέσως πού βρίσκονται και να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή τους», δήλωσε το Pank (Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Εθνικού Κινήματος Baloch) στο X.

Σύμφωνα με τη “Balochistan Post”, 37 άνθρωποι εξαφανίστηκαν βίαια σε όλο το Βελουχιστάν μόνο τον Αύγουστο, ενώ 9 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται, ενώ βρέθηκαν 6 σοροί. Παρά τις πολυετείς διαμαρτυρίες, τις συγκεντρώσεις και την αυξανόμενη διεθνή ευαισθητοποίηση, η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση. Η ανεξέλεγκτη ισχύς του στρατού, σε συνδυασμό με μια συνένοχη κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον φόβου και καταστολής.

Η εμμονή των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων στο Μπαγκλαντές παραμένει μια κρίσιμη ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ουσιαστικά στοιχεία που δείχνουν εκτεταμένες και συστηματικές καταχρήσεις από τις πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας. Ο λαός του ΒΕλουχιστάν καλεί επειγόντως για διεθνή προσοχή και παρέμβαση για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αυξανόμενη συχνότητα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων όχι μόνο παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπογραμμίζει επίσης τις βάναυσες τακτικές που εφαρμόζει ο Πακιστανικός Στρατός για να φιμώσει τα αιτήματα του λαού των Μπαλώχ για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή