Ακολουθήστε μας

Κίνα

Ο Πούτιν, οι Κινέζοι, η Συρία, και εμείς. Οι πόλεμοι για τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων

Δημοσιεύτηκε

στις

του Μ. Bouhamidi
Οι πρώτες αντιδράσεις των δυτικών επιβεβαιώνουν τη σπουδαιότητα του θέματος της Συρίας και του ρωσικού βέτο στις τρέχουσες παγκόσμιες προκλήσεις.
Σε ένα είδος αυτο-εξορκισμού, τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι υψηλότεροι δυτικοί αξιωματούχοι έχουν απαρνηθεί την πραγματικότητα, τη σύσταση και την ανεξαρτησία του κινεζικού βέτο. Οι τελευταίοι έπρεπε να επαναδιατυπώσουν τη θέση τους και να επιμένουν στην αυστηρή τήρηση των καθιερωμένων αρχών της εθνικής κυριαρχίας για να εμφανιστεί η θέση τους μερικές φορές στις ειδήσεις και στα σχόλια, ωστόσο, δεν εμφανίζεται ποτέ ως τίποτα περισσότερο από μια θέση οπαδού που απλώς ακολουθεί την ομάδα του.
Από μόνη της, αυτή η μαζική και συνεχή απάρνηση αξίζει μια ανάλυση για τη δυσκολία που έχουν οι Ευρω-Αμερικανοί να δουν τους Κινέζους ως τίποτα άλλο από μέτοικους ή από μια ιστορική ανωμαλία που πρέπει να διορθωθεί γρήγορα.

Ωστόσο, η στάση της Κίνας εξέφρασε με το καλύτερο τρόπο, και με ποικίλες μορφές, την ευκαιρία να βγούμε από τη βαθιά κρίση που πλήττει τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο. 
Οι κινεζικές θέσεις είναι ξεκάθαρες. Επιβεβαιώνουν ότι οι κινέζοι ηγέτες έχουν πλήρη επίγνωση ότι η Κίνα (όπως και η Ρωσία) είναι ο απώτερος στόχος των σημερινών πολέμων για την αποικιακή ανακατάληψη και τον έλεγχο των ενεργειακών δρόμων. Παντού, αυτοί οι πόλεμοι είναι σχεδιασμένοι για να ματαιώσουν την ανάπτυξη του κινεζικού εμπορίου και συνεργασίας στην Αφρική   -η κα Κλίντον κάλεσε τους Αφρικανούς να αντισταθούν στη «κινεζική αποικιοκρατία», ενώ ζητούσε υποστήριξη για την επίθεση στη Λιβύη και να απομονώσει τις αφρικανικές προτάσεις για διάλογο και διαπραγματεύσεις ώστε να αποφευχθεί ο εμφύλιος πόλεμος και η κατάρρευση της Λιβύης-  να της στερήσουν οποιαδήποτε αυτονομία του ενεργειακού εφοδιασμού της μέχρι πνίξιμο, να την περικυκλώσουν ώστε να την αποκόψουν από την Ευρασία…
Οι Κινέζοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν επίσης ότι είναι δυνατόν για τη Δύση να διατηρήσει την εξέχουσα θέση της χωρίς να καταφύγει σε ολική καταστροφή.
Και προτείνουν να συζητήσουν για όλες τις πιθανές ρυθμίσεις για να φέρουν τα κινεζικά μέσα στην υπηρεσία της επίλυσης των σημερινών προβλημάτων. Αυτή είναι η έννοια της κινεζικής βοήθειας προς την Ελλάδα, την Πορτογαλία, όπου αγόρασε χρέος και αγόρασε εταιρείες. Αυτό είναι το νόημα των πρόσφατων συζητήσεων με την κ. Μέρκελ στο Πεκίνο και αυτό είναι το νόημα των συζητήσεων γύρω από την κινεζική συνεισφορά προς το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθεροποίησης γύρω από την εξαγορά ενός τμήματος του δημόσιου χρέους. 
Η έκβαση της κρίσης του καπιταλισμού δεν βρίσκεται απαραιτήτως στον πόλεμο και δεν βρίσκεται απαραίτητα σε επιστροφή μιας αποικιακής λεηλασίας που θα πληρώσει τις αβύσσους και τα ελλείμματα όλων των ειδών και τη διατήρηση για κάποιο χρονικό διάστημα, των αδικαιολόγητων αλλά υψηλών επίπεδων κέρδους της χρηματοπιστωτικής κάστας που ηγείται του κόσμου.
Το μήνυμα είναι – ας το επαναλάβουμε – ξεκάθαρο: «Ξέρουμε ότι θέλετε τον πόλεμο και τη διαιώνιση της κυριαρχίας σας, αλλά σας προσφέρουμε, σε βάρος ορισμένων συμφερόντων μας, την ειρήνη και τη συνεργασία μας. Αλλά αν μας αναγκάσετε να κάνουμε πόλεμο θα τον κάνουμε στην περίμετρο της εθνικής μας ασφάλειας». 
Οι Κινέζοι δεν σταματούν να επαναλαμβάνουν το ίδιο μήνυμα, κάθε φορά πιο ενισχυμένο και κάθε φορά πιο σφιχτό, γύρω και για το θέμα της Συρίας που έχουν σαφώς συνδέσει με την προετοιμασία του πολέμου εναντίον του Ιράν. Και Κινέζοι αξιωματούχοι, από τους οποίους και στρατιωτικούς, εξήγησαν ότι μια επίθεση κατά του Ιράν θα ήταν μια πράξη πολέμου εναντίον της Κίνας. Η περικύκλωση της Κίνας από την Ευρασία και τις ασιατικές αγορές της, ο έλεγχος του ενεργειακού εφοδιασμού της, η συρρίκνωση των πιθανών συμμάχων της, η απομόνωση της και ο περιορισμός της να βασιστεί μόνο στις περιορισμένες ανεπαρκείς στρατιωτικές δυνατότητες της, αυτός είναι ο σημερινός οδικός χάρτης. 
Η κινεζική απάντηση είναι ότι η Λιβύη δεν ήταν στη περίμετρο της άμυνας της και ότι έχει δεχθεί σημαντικές απώλειες στη Λιβύη, επειδή δεν επηρέαζαν άμεσα την άμυνα της.
Στη Συρία, βάλλεται η ασφάλεια της Κίνας. Την Τρίτη, ο Κινέζος Υπουργός Εξωτερικών κάλεσε τους Αμερικανούς να επιλέξουν την οδό της συνεργασίας και του σεβασμού των αμοιβαίων συμφερόντων στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Το παρακάτω απόσπασμα είναι μια περίληψη της πολιτικής της Κίνας για το σύνολο της Ασίας μέχρι τη Συρία, φυσικά για όσους μπορούν να διαβάσουν: «Υπέδειξε τις δύο χώρες να συνεργαστούν για να ενισχύσουν τη στρατηγική της αμοιβαίας εμπιστοσύνης τους, την εξάλειψη των εμποδίων και διαταραχών, και να ανοίξουν νέες προοπτικές, ώστε να επιτραπεί στις εν λόγω δύο μεγάλες χώρες, η ανάπτυξη υγιών σχέσεων και να εφαρμόσουν μια συνεργασία win-win».
«Η δέσμευση μεταξύ των δύο χωρών έχει δείξει ότι οι σινο-αμερικανικές ειρηνικές σχέσεις ωφελήσαν και τις δύο χώρες», δήλωσε ο κ. Yang, ο οποίος ήταν πρεσβευτής της Κίνας στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ των ετών 2001 και 2005.
«Η Κίνα και οι ΗΠΑ έχουν περισσότερα κοινά συμφέροντα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, από ό, τι σε άλλα μέρη του κόσμου. Ελπίζουμε να δούμε τις ΗΠΑ να διαδραματίσουν εποικοδομητικό ρόλο στην περιοχή αυτή και την ίδια στιγμή, ελπίζουμε ότι οι ΗΠΑ θα σέβονται τα συμφέροντα και τις ανησυχίες της Κίνας, σημείωσε. (http://french.cri.cn / 621/2012/03/06/301s272654.htm ).
Με την απόκρυψη της αυτόνομης θέσης της Κίνας, τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης συνέχισαν το έργο τους ως πειθαρχημένα τάγματα του παγκόσμιου πολέμου που φέρει το παλιό/νέο ιμπεριαλισμό. Για να επηρεάσουν τη φαντασία και το συναίσθημα της κοινής γνώμης, η Κίνα δεν παρουσιάζει τα πλεονεκτήματα ενός «αυτοκρατορικού παρελθόντος», όπως η Ρωσία και δεν «εκμεταλλεύεται» τη μνήμη του μπολσεβίκικου ούτε του Ψυχρού Πολέμου. Η Κίτρινη Απειλή παρέμεινε στο υποσυνείδητο ένα θέμα λαογραφίας, και ιδίως ελαφρύ, διότι η Κίνα κείται πολύ μακριά, φιλοξενεί μετεγκαταστημένα εργοστάσια και ντύνει όλο τον κόσμο εκτός του ότι προμηθεύει τον εξοπλισμό των σπιτιών μας. 
Η Κίνα παρουσιάζει ένα σημαντικό εμπόδιο για το έργο της προπαγάνδας: δεν διαθέτει προσωποποιημένη ηγεσία η έναν μοναδικό ηγέτη που μπορεί να δαιμονοποιείται όπως στη Ρωσική υπόθεση. Τέλος, και βασικό, το να αναφερθούμε στην Κίνα αναδεικνύει το ζήτημα του κράτους, ενώ για τη Ρωσία είναι τόσο εύκολο να οδηγηθεί η κοινή γνώμη σχετικά με τα λασπωμένα εδάφη των δεσποτών, των τσάρων, των σταλινικών…
Οι θέσεις της Κίνας επιτρέπονταν στα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης να φέρουν το όλο θέμα σε: ο Πούτιν, «ο αυτοκράτης» υποστηρίζει τον «δικτάτορα» Άσαντ, και για τους δυο χαρακτηρισμένους με αυτόν τον τρόπο, μπορούσαν να βρουν όλες τις προσωπικές, οικογενειακές, ψυχολογικές εξηγήσεις… που απομακρύνουν την κοινή γνώμη από τα πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, και πάνω απ ‘όλα, ιστορικά θέματα, που θα μας φώτιζαν για τις εκλογικεύσεις, τους λόγους και προσδιορισμούς που οδήγησαν σε αυτό ή εκείνο το είδος της μορφής της εξουσίας ή του κράτους. Ήταν ζωτικής σημασίας για να πραγματοποιηθεί η επίθεση εναντίον της Συρίας να λένε ανοησίες για τα κίνητρα του Πούτιν στο στυλ: αυτός άσκησε βέτο για να κερδίσει τις εκλογές, για να δώσει την εικόνα του ισχυρού άνδρα…
Ο πολίτης, έλλειψη άλλου θέματος για την αγωνία του, μπορούσε να κοιμηθεί ήσυχα, η Μεγάλη Ρωσία νύσταζε κάτω από τις μπότες του νέου τσάρου. 
Ο Λαβρόφ και μερικοί άλλοι αξιωματούχοι χρειάστηκαν να αγωνιστούν σχεδόν το ίδιο ισχυρά όπως οι Κινέζοι, για να περάσουν κάποιες πληροφορίες για το συλλογικό χαρακτήρα, τον κρατικό χαρακτήρα του ρωσικό βέτο. Όλοι έπρεπε να συμμετάσχουν: από τον Pushkov μέχρι τον Zyuganov. Γιατί δεν μπορούν οι δυτικοί ηγέτες να παραδεχτούν την αποτυχία τους ενώπιον της κοινής γνώμης τους;
Για να μη έχουν να απαντήσουν για το ουσιαστικό βάθος. Και για να μπορέσουν να ξανα-αναπηδήσουν.  Ενώ διεξήχθη η μάχη της Συρίας, διεξήχθη επίσης η μάχη των εκλογών. Θα το δείτε επίσης αύριο για την Αλγερία, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης των δισεκατομμυριούχων έπραξαν το παν δυνατό για να ενισχυθεί η εικόνα των χειραγωγημένων εκλογών εκ των προτέρων από έναν λυσσασμένο αυτοκράτη. Παρά τις δημοσκοπήσεις που έδιναν τον Πούτιν νικητή στον πρώτο γύρο. Τέρμα στις ανεκπλήρωτες δεσμεύσεις που ανέλαβε ο εκκαθαριστής Γκορμπατσόφ για τη διάλυση του ΝΑΤΟ μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, και να αφήσουν στη Ρωσία μια σφαίρα επιρροής που θα αντιστοιχούσε σε αυτή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης…
Αντίθετα, τόσο στην Κεντρική Ασία, όσο στα Ευρωπαϊκά σύνορά του, το ΝΑΤΟ περικυκλώνει την Ρωσία και προσπαθεί να την περιορίσει σε μια αποικία ενθαρρύνοντας μέσω των πολιτικών τους, ολιγάρχες τους οποίους ο Γέλτσιν έβαλε στην εξουσία και μέσω μιας χρωματισμένης επανάστασης.
Η εκλογή του Πούτιν στον πρώτο γύρο, ήταν μια πρόκληση από μόνη της. Ένας δεύτερος γύρος θα τον είχε αποδυναμώσει σύμφωνα με τα κριτήρια που μας επέβαλαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Οι δημοσκοπήσεις είχαν προειδοποιήσει για τη νίκη του Πούτιν. Οι Ρώσοι ψήφιζαν για το ισχυρό κράτος που προσφέρει ο Πούτιν και κατά των ολιγαρχιών. Σε ένα τελευταίο παραλήρημα, ο Σαρκοζί και ο Ζιπέ σημείωσαν τη νίκη του Πούτιν   -να το  καταλάβετε, του την παραχωρήσαν-   και να του ζητούν τώρα που εκλέχτηκε,  και δεν έχει πια προσωπικό λόγο να υποστηρίξει τον Άσαντ για προεκλογικούς λόγους, να αλλάξει την θέση για την Συρία. Περισσότερο μικροτσικνιάς από αυτό θα πεθάνεις! Η ανταπόκριση ήταν άμεση. Η Ρωσία έχει ανωτέρους κρατικούς λόγους.
Αυτό είναι το κλειδί που εξηγεί την επιστροφή σε ένα πολυπολικό κόσμο: η ζωτική ανάγκη εθνικών κρατών που δένονται με τα έθνη τους για να επιβιώσουν κατά της αμερικανικής καπιταλιστικής και καταστροφικής παγκοσμιοποίησης.
Μ. Bouhamidi

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Κίνα

Geopolitical Monitor: China-Philippines Tensions Flare in South China Sea

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

After years of relative calm under the pro-China Duterte regime, tensions are mounting between China and the Philippines over the South China Sea. The shift can be attributed in part to the policies of President Ferdinand Romualdez Marcos Jr., who has adopted a more proactive stance against China’s aggressive maneuvers and gray zone tactics in and around Philippines waters. The pivot has brought about a marked warming of US-Philippines relations; for example, the two countries hammered out an agreement to expand US military bases in the Philippines by four in 2023, including in the highly strategic Cagayan province south of Taiwan. Now options like regular US-Philippine joint patrols in the South China Sea are increasingly being considered, suggesting new tactical possibilities for deterrence, but also new ways to trigger unintended escalations.

The Philippines’ South China Sea Transparency Initiative

The perception of worsening China-Philippines tensions could be amplified by the fact that much of these gray zone tactics and interdictions once took place behind the scenes, unnoticed or unremarked on by Manila during the Duterte years. This changed in May 2024 with the launch of a ‘transparency initiative’ by the Marcos administration, which intended to monitor and expose China’s aggressive actions near the Second Thomas Shoal (Ayungin in the Philippines) and elsewhere. As others have pointed out, this is not the first time that the Philippines has tried to name and shame Beijing for its actions in the South China Sea. But the initiative is a clear departure from Manila’s recent passivity, and it lays the diplomatic groundwork for increased support from the United States, Australia, and Japan – all of which fall in the Western camp – if not regional allies in ASEAN.

Manila is launching its own foray in a wider information war with the transparency initiative, evident in a recent incident involving a 60 Minutes crew and other journalists. The crew was invited to observe patrols on a Philippine Coast Guard vessel by the Philippines government, and filmed aggressive ramming maneuvers by the Chinese Coast Guard in the waters near the Sabina Shoal in September. Yet before they had even returned to port, China had already disseminated its own narrative of the clash, identifying the Philippines Coast Guard as the aggressor and the 60 Minutes crew as Western propagandists, complete with pictures.

Where the China narrative may have gone unchallenged before, the transparency initiative offers the possibility of an alternative interpretation; however, this doesn’t mean that Manila’s version is reaching and/or convincing the audiences it wants to target.

China Changes Tack at the Second Thomas Shoal

The transparency initiative has failed to defuse tensions at the Second Thomas Shoal. In fact, research from the Asia Maritime Transparency Initiative illustrates a spike in the presence of Chinese vessels from mid-2023, mainly on the back of increased involvement from the People’s Armed Forces Maritime Militia (PAFMM). The researchers also note that PAFMM, Coast Guard, and PLA Navy vessels have been more likely to employ aggressive tactics (ramming, water cannon, boarding) over this span.

The Second Thomas Shoal is the site of the BRP Sierra Madre, a grounded Philippine Navy ship turned impromptu military outpost and sovereignty marker. Tensions at the shoal revolve around Philippine missions to resupply the BRP Sierra Madre and attempts on the Chinese side to interdict new supplies.

Source: Geopolitical Monitor

Συνέχεια ανάγνωσης

Κίνα

PhilStar Global: Πράκτορας της Κίνας ομολόγησε ότι διενεργούσε κατασκοπεία στις Φιλιππίνες

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Κινέζος κατάσκοπος She Zhijiang, που κρατείται επί του παρόντος στην Ταϊλάνδη αντιτίθεται στον επαναπατρισμό στην Κίνα, ισχυρίστηκε σε ένα ντοκιμαντέρ του Al Jazeera ότι ξεκίνησε το κατασκοπευτικό έργο του στις Φιλιππίνες το 2016 ενώ απέφευγε τις κινεζικές αρχές που είχαν διατάξει τη σύλληψή του για παράνομο τζόγο.

Είπε ότι ο στρατηλάτης του υποσχέθηκε να κανονίσει την απόσυρση της ποινικής του υπόθεσης εάν αποδεχόταν τις κατηγορίες.

Στο ντοκιμαντέρ, ισχυρίστηκε ότι συνεργάστηκε με την απολυθείσα δήμαρχο της Μπαμπάν Άλις Γκούο για το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας, την υπηρεσία μυστικής αστυνομίας του κομμουνιστικού κόμματος.

Ο κατάσκοπος ομολόγησε την ιδιότητά του ανάφερει, ότι “η Κίνα δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Οι δυο μας αφιερώσαμε κάποτε τη ζωή μας στο υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας. Δείτε τι μου συνέβη», είπε.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας Francis Escudero είπε ότι εναπόκειται στα Υπουργεία Δικαιοσύνης (DOJ) και Εξωτερικών Υποθέσεων (DFA) να συντονιστούν με τις αρχές της Ταϊλάνδης εάν επιθυμούν να εμβαθύνουν στους ισχυρισμούς που εγείρει ο She κατά της Guo.

Ο Escudero είπε ότι το ντοκιμαντέρ του Al Jazeera με θέμα She θα πρέπει να εξεταστεί από τις αρχές για πιθανή κατάθεση υπόθεσης κατασκοπείας εναντίον της Guo.

Ο πρόεδρος της Γερουσίας είπε ότι υπάρχει ανάγκη οι κυβερνητικές υπηρεσίες των Φιλιππίνων να συντονιστούν με την Ταϊλάνδη όπου κρατείται για φερόμενο παράνομο διαδικτυακό τζόγο.

«Δεν μπορώ να πω αν το ντοκιμαντέρ έχει εμπιστοσύνη. Το πρόβλημα είναι ότι η μαρτυρία του που δόθηκε στην Ταϊλάνδη μπορεί να μην χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αντιπαράθεση εξέτασης. Αυτό εναπόκειται στους εισαγγελείς του DOJ και του DFA να το καθορίσουν. Είναι μια περίπλοκη διαδικασία», είπε ο Escudero σε συνέντευξη στο dwIZ το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου.

«Σε κάθε περίπτωση, το περιστατικό θα μπορούσε να εμπίπτει στις διατάξεις της κατασκοπείας, η οποία είναι κατασκοπεία για μια χώρα ακόμη και χωρίς πόλεμο», πρόσθεσε.

Ο Εσκουντέρο επαίνεσε την έρευνα του Κογκρέσου σχετικά με την Γκούο επειδή χρησιμοποίησε τη δημοσιότητα για τη διάδοση των παράνομων τυχερών παιχνιδιών καθώς και στη συμπαιγνία μεταξύ διεθνών εγκληματικών συνδικάτων και αξιωματούχων της τοπικής κυβέρνησης.

Από την πλευρά του, ο ηγέτης της μειονότητας της Γερουσίας Ακουιλίνο Πιμεντέλ Γ’ είπε, ότι το ντοκιμαντέρ μεταδόθηκε από ένα νόμιμο πρακτορείο ειδήσεων, προειδοποιώντας ότι μπορεί μην τεθεί υπόψιν η μαρτυρία ενός κρατούμενου.

«Ας μην πιστεύουμε εύκολα τα λόγια ενός κρατούμενου. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που ασκούν πίεση σε έναν κρατούμενο μάρτυρα», είπε ο Πίμεντελ σε ξεχωριστή συνέντευξη στο dwIZ.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην γερουσιαστής Πινγκ Λάκσον επαίνεσε την τετραμελή επιτροπή της Βουλής που αντιμετώπισε την Γκούο με το ντοκιμαντέρ και την κατηγόρησε για τους υποτιθέμενους δεσμούς της με το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινδία

Asian Lite: Σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Πεκίνο εκφράζει ολοένα και περισσότερο την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφαλείας

Οι σχέσεις Κίνας-Πακιστάν έχουν μια πτωτική πορεία εν μέσω αυξανόμενων διαφορών για πολλά διμερή ζητήματα. Το Πεκίνο γίνεται ανυπόμονο για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αποπληρώσει τα χρέη και να παρέχει επαρκή ασφάλεια στους Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν. Παρά την εξωτερική χρηματοδότηση από παγκόσμιους θεσμούς και την οικονομική στήριξη της Κίνας, το Πακιστάν δεν κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία. Κατά συνέπεια, ο Οικονομικός Διάδρομος της Κίνας-Πακιστάν (CPEC) επιβραδύνεται εν μέσω αναφορών για πολλά έργα που αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις ή πιθανές διακοπές λειτουργίας. Ενώ το Πεκίνο προσπαθεί με κάποιο τρόπο να σώσει το CPEC και άλλα έργα, το Ισλαμαμπάντ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διμερή συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, κυρίως κατά της Ινδίας.

Σύμφωνα με αναφορές, το Πακιστάν πιέζει την Κίνα να πραγματοποιήσει ασκήσεις κατά της τρομοκρατίας σε περιοχές κατά μήκος των συνόρων Ινδίας-Πακιστάν. Η Κίνα φέρεται να έχει δείξει απροθυμία στην πρόταση του Πακιστάν, η οποία μπορεί να προκαλέσει άσκοπα εντάσεις με την Ινδία. Αυτό δείχνει ότι το Ισλαμαμπάντ δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη διασφάλιση της ασφάλειας και της ασφάλειας των Κινέζων πολιτών στο Πακιστάν, αλλά θέλει να χρησιμοποιήσει διμερείς και πολυμερείς στρατιωτικές ασκήσεις για να προκαλέσει την Ινδία και να κρύψει τις αντιτρομοκρατικές αποτυχίες του.

Από την έναρξη της νέας στρατιωτικής επιχείρησης, Azm-i-Istehkam (Αποφασιστικότητα για σταθερότητα), στις 22 Ιουνίου, οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Πακιστάν έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σύμφωνα με έκθεση του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS), τουλάχιστον 254 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 92 πολίτες και 54 μέλη του προσωπικού ασφαλείας, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις μαχητών και βομβαρδισμούς τον Αύγουστο, καθιστώντας τον τον πιο θανατηφόρο μήνα για το Πακιστάν τα τελευταία έξι χρόνια. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των επιθέσεων σημειώθηκαν στο Βελουχιστάν και στο Χάιμπερ Παχτούνχβα, περιοχές που φιλοξενούν πολλά έργα που χρηματοδοτούνται από την Κίνα. Το Βελουχιστάν σημείωσε απότομη αύξηση της βίας, με τουλάχιστον 125 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 80 πολίτες, 22 μέλη του προσωπικού ασφαλείας και 23 μαχητές. Τα τελευταία χρόνια, Κινέζοι υπήκοοι έχουν γίνει συχνά στόχοι φονικών επιθέσεων σε αυτές τις επαρχίες. Στις 26 Μαρτίου, μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στοίχισε τη ζωή σε πέντε Κινέζους μηχανικούς που εργάζονταν στο έργο του φράγματος Dasu στην περιοχή Shangla, στην επαρχία Khyber Pakhtunkhwa.

Έκρηξη λεωφορείου Dasu

Επιπλέον, μόλις μια εβδομάδα πριν από την επίθεση αυτοκτονίας, οι αντάρτες των Μπαλόχ στόχευσαν κινεζικά συμφέροντα εισβάλλοντας στο συγκρότημα Gwadar Port Authority (GPA) και στη ναυτική βάση Turbat κοντά στο λιμάνι Gwadar που διοικείται από την Κίνα, το οποίο είναι βασικό συστατικό του CPEC, στην επαρχία Βελουχιστάν. Αυτά τα περιστατικά ανανέωσαν τις σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια του κινεζικού προσωπικού και έργων στο Πακιστάν. Μόλις δύο ημέρες μετά τη βομβιστική επίθεση στο Dasu, μια κινεζική εταιρεία ανέστειλε τα έργα πολιτικού έργου στο Tarbela 5th Extension Hydropower Project και απέλυσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους για «λόγους ασφαλείας». Το 2021, οι πακιστανικές αρχές είχαν αναθέσει σύμβαση 355 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην Power Construction Corporation of China Ltd για έργα. Το φράγμα Tarbela των 1.530 MW είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την παραγωγή ενέργειας πριν από το 2026.

Οι επιθέσεις σε Κινέζους υπηκόους έχουν σημαντικό οικονομικό κόστος για το Πακιστάν, το οποίο ήδη αντιμετωπίζει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Το Πεκίνο εκφράζει όλο και πιο έντονα την απογοήτευσή του για την αποτυχία του Ισλαμαμπάντ να αντιμετωπίσει τις οικονομικές προκλήσεις και τις προκλήσεις ασφάλειας. Τον Ιούνιο, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping προειδοποίησε τον Πακιστανό πρωθυπουργό Shehbaz Sharif ότι ενώ η Κίνα ήταν ανοιχτή στην επέκταση και την αναβάθμιση των οικονομικών δεσμών, το Ισλαμαμπάντ έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει ένα «ασφαλές, σταθερό και προβλέψιμο» επιχειρηματικό περιβάλλον για τις κινεζικές εταιρείες και το προσωπικό.

Ομοίως, ο Liu Jianchao, Υπουργός του Τμήματος Διεθνών Συνδέσμων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας – υπεύθυνος για τη διαχείριση των σχέσεων της Κίνας με πολιτικούς οργανισμούς παγκοσμίως – τόνισε το «έλλειμμα εσωτερικής ασφάλειας» του Πακιστάν ως σημαντικό παράγοντα που διαβρώνει την εμπιστοσύνη των Κινέζων επενδυτών. Δήλωσε ότι «οι απειλές για την ασφάλεια είναι οι κύριοι κίνδυνοι για τη συνεργασία της CPEC». Ο Λιου επεσήμανε επίσης τη συνεχιζόμενη πολιτική αστάθεια του Πακιστάν ως βασικό λόγο για τις οικονομικές του αποτυχίες, προτρέποντας τους Πακιστανούς πολιτικούς να ενωθούν και να αντιμετωπίσουν τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα.

Shehbaz Sharif και Xi Jinping

Ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Shehbaz Sharif, επισκέφθηκε την Κίνα από τις 4-8 Ιουνίου με μια μεγάλη υπουργική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού του πακιστανικού στρατού, στρατηγό Syed Asim Munir, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αναζωογονήσει τους διμερείς δεσμούς με τον σύμμαχό τους «παντός καιρού». Ήταν η πρώτη εκτεταμένη επίσκεψη του Σαρίφ στην Κίνα αφότου έγινε πρωθυπουργός τον Μάρτιο. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Σαρίφ φέρεται να αναζήτησε νέα δάνεια από το Πεκίνο και ζήτησε περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή των εκκρεμών χρεών. Ωστόσο, δεν πήρε τίποτα ουσιαστικό σε αντάλλαγμα πέρα ​​από ελάχιστα Μνημόνια Συνεννόησης και πολλές προειδοποιήσεις από την κινεζική πλευρά. Τον Αύγουστο, ο Σαρίφ είχε γράψει μια επιστολή στην κινεζική κυβέρνηση ζητώντας επαναπρογραμματισμό του χρέους για το Πακιστάν σε μια προφανή προσπάθεια να εξασφαλίσει την έγκριση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για οικονομική διάσωση 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι τον επόμενο μήνα.

Η Κίνα ανησυχεί όλο και περισσότερο για τις χρηματοοικονομικές επενδύσεις της στο Πακιστάν, φοβούμενη ότι ενδέχεται να μην αποφέρουν θετικές αποδόσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού χρέους του Πακιστάν οφείλεται στην Κίνα. Ωστόσο, το Ισλαμαμπάντ φαίνεται πιο επικεντρωμένο στη χρήση πολυμερών και περιφερειακών πλατφορμών όπως τα Ηνωμένα Έθνη ή ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) για να στοχεύσει την Ινδία. Το Πεκίνο απογοητεύεται με τις προσπάθειες του Πακιστάν να το χρησιμοποιήσει ως εργαλείο για την προώθηση της αντι-ινδικής ατζέντας του. Αντί να αντιμετωπίσει τις εικαζόμενες διασυνοριακές τρομοκρατικές επιθέσεις από το Αφγανιστάν και το Ιράν, ο στρατός του Πακιστάν θέλει να διεξάγει περισσότερες αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα σε περιοχές κοντά στα σύνορα με την Ινδία. Οι αναφορές αναφέρουν ότι οι αντάρτες Μπαλόχ και οι Τεχρίκ-ι-Ταλιμπάν βρίσκονται πίσω από πολλές επιθέσεις που στοχεύουν Κινέζους υπηκόους στο Πακιστάν, με ομάδες να έχουν αναφερθεί παρουσία στους δυτικούς γείτονες του Πακιστάν. Ωστόσο, ο στρατός του Πακιστάν εξακολουθεί να διστάζει να πραγματοποιήσει κοινές αντιτρομοκρατικές ασκήσεις με την Κίνα είτε στο Μπαλουχιστάν είτε στο Khyber Pakhtunkhwa, δείχνοντας τη διπροσωπία του Πακιστάν όσον αφορά την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Παρά τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του Πακιστάν για ενίσχυση της ασφάλειας κατόπιν επανειλημμένου αιτήματος της Κίνας, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, με αυξανόμενες αναταραχές και βία που στοχεύουν βασικά κινεζικά έργα στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας Belt and Road. Η συνεχιζόμενη αστάθεια παρουσιάζει άνευ προηγουμένου προκλήσεις για το λιμάνι του Γκουαντάρ, το CPEC και την «παντός καιρού» συνεργασία της Κίνας με το Πακιστάν. Τελικά, η ευθύνη για αυτές τις οπισθοδρομήσεις βαρύνει την ανικανότητα, τη διττή συμπεριφορά του Πακιστάν και τις συνεχείς προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει τη σχέση του με την Κίνα εναντίον της Ινδίας.

 

ΠΗΓΗ: Asian Lite

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή