Ακολουθήστε μας

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Φρικτό φονικό θαμμένο στην Άχνα

Δημοσιεύτηκε

στις

Τουρκοκύπριοι εκτέλεσαν εν ψυχρώ πατέρα και τον 16χρονο γιο του στις 24 Αυγούστου 1974

ΤΟΥΠΑΜΠΟΥΒΑΣΙΛΑ

Φωτογραφία
Στις φωτογραφίες, αριστερά ο 16χρονος τότε Γιάννης, δεξιά ο πατέρας του Στάθης Θεοδώρου και πάνω η Λουκία 

Στις 24 Αυγούστου 1974, μετά την κατάληψη της Καλοψίδας από τους Τούρκους εισβολείς και λίγες μέρες πριν την κατάληψη και της Άχνας, έξι παιδιά και η έγκυος μάνα τους βίωσαν με τον πιο απαίσιο τρόπο τις σκληρές συνέπειες της εισβολής.
Εκείνη τη μέρα, ο πατέρας επτά παιδιών Στάθης Θεοδώρου μαζί με τον γιο του Γιάννη, 16χρονο φοιτητή της Γεωπονικής Σχολής Μόρφου, αποφάσισαν να μεταβούν από την ελεύθερη ακόμα Άχνα, στην Καλοψίδα, με την ελπίδα να καταφέρουν να πάρουν λίγα ρούχα και πράγματα από το σπίτι τους αλλά και να δουν τα ζώα τους στη μάντρα. Η πολυμελής οικογένεια τις τελευταίες μέρες διέμενε σε φιλικό σπίτι στην Άχνα, καθώς στην Καλοψίδα είχαν μπει τα τουρκικά στρατεύματα. Ήδη οι Αχνιώτες διαισθάνονταν πως κινδύνευε και το δικό τους χωριό από κατάληψη, στο οποίο είχαν καταφύγει χιλιάδες πρόσφυγες από γειτονικά χωριά και άλλες περιοχές.

Υπό αυτά τα δεδομένα, ο Στάθης Θεοδώρου και ο γιος του Γιάννης, άφησαν πίσω στην Άχνα έξι παιδιά και την έγκυο σύζυγο Λουκία που θα γεννούσε το όγδοο παιδί της οικογένειας και με το φορτηγό μπήκαν στην Καλοψίδα… Τότε, το προτελευταίο στη σειρά παιδί της οικογένειας, ο Λάμπρος, ήταν τεσσάρων χρονών. Μας αφηγήθηκε από αυτά που άκουγε από την αποθανούσα μητέρα του και τα μεγαλύτερα σε ηλικία αδέλφια, τα γεγονότα που ακολούθησαν.

Το φορτηγό που οδηγούσε ο 36χρονος πατέρας με συνεπιβάτη τον 16χρονο γιο του, έφτασε στην Καλοψίδα και ακολουθώντας το δρόμο του δημοτικού σχολείου, κατευθύνθηκε για το σπίτι της οικογένειας. Είχαν μείνει μόλις 200 μέτρα, για να φτάσουν στον προορισμό τους. Αλλά, δυστυχώς, αυτό δεν έμελλε να πραγματοποιηθεί. Όπως έμαθε η οικογένεια τα τελευταία χρόνια, στην Καλοψίδα παραμόνευε ο περιβόητος στην ελεύθερη Αμμόχωστο, Τ/κ κρυφός αξιωματικός του τουρκικού στρατού και «μισταρκός» του Νικολού από την Άχνα, Αλκάν από τα Κούκλια. Μαζί του φέρονταν να ήταν και κάποιοι άλλοι Τ/κ από τ/κ χωριά της περιοχής και μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες πάντα της οικογένειας, κάποιοι ήταν γνωστοί του Στάθη Θεοδώρου, καθώς εκτός από γεωργός και βοσκός, ο Θεοδώρου είχε και λεωφορείο που εκτελούσε τη γραμμή Αμμοχώστου- Καλοψίδας.

Ο Αλκάν, ο «παραγιός» του Νικολού από την Άχνα, λίγες βδομάδες μετά τις 24 Αυγούστου 1974, διέπραξε στην Άχνα άλλο ένα ειδεχθές έγκλημα, εκτελώντας εν ψυχρώ τον μέχρι τότε μάστρο του και τη συμβία του. Εκείνη τη μέρα, όμως, ο φανερωθείς κατά την εισβολή ως λοχαγός του τουρκικού στρατού και συμμορίτης της ΤΜΤ Αλκάν, έβαψε τα χέρια του με το αίμα ενός 36χρονου πατέρα επτά ανήλικων παιδιών και του 16χρονου γιου του, αφήνοντας τη σύζυγό του Λουκία, χήρα στα 34 της χρόνια με έξι παιδιά και ένα έβδομο που γεννήθηκε ένα ακριβώς μήνα μετά το στυγερό έγκλημα στην προσφυγιά.

Με κάποιες πληροφορίες από τα Ηνωμένα Έθνη τότε, αλλά και κάποιες μαρτυρίες που έφτασαν με το σταγονόμετρο στην οικογένεια, εκείνο το πρωινό του πιο μαύρου Σαββάτου στη ζωή της οικογένειας, ο Αλκάν και η ένοπλη συμμορία του, ανέκοψαν το φορτηγό και αποβίβασαν οδηγό και συνεπιβάτη. Ο 16χρονος φοιτητής της Γεωπονικής Σχολής Μόρφου Ιωάννης Στάθη Θεοδώρου, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τους ένοπλους του Αλκάν και μάλλον δεν πρόλαβε και δεν μπόρεσε να προβάλει καμιά αντίσταση. Αντίθετα, οι από διάφορες κατευθύνσεις πυροβολισμοί που δέχθηκε ο πατέρας και οι μαχαιριές, κάποιες πισώπλατα, παραπέμπουν σε κάποιας μορφής αντίσταση που προσπάθησε να προτάξει ο 36χρονος οικογενειάρχης.

Η αγωνία της Λουκίας
Ήταν τεσσάρων χρονών ο Λάμπρος, αλλά η αγωνία της αείμνηστης μητέρας του εκείνη τη μέρα, που κορυφωνόταν όσο περνούσαν οι ώρες και δεν επέστρεφαν ο άντρας και ο γιος της, αποτυπώθηκε στη μνήμη του, μέσα από μια σκηνή. Μη αντέχοντας άλλο την αναμονή, πήρε από το χέρι τον 4χρονο Λάμπρο και άρχισε να περπατά για την Καλοψίδα. Σούρουπο Σαββάτου 24 Αυγούστου 1974, μια 34χρονη μάνα έγκυος οκτώ μηνών, με έξι παιδιά 19 χρονών και κάτω όλα, να περπατά από την Άχνα προς την Καλοψίδα για να βρει τον άντρα και το γιο της, απελπισμένη που είχαν περάσει τόσες ώρες και δεν επέστρεψαν πίσω…
Τα μαντάτα δεν άργησαν
Την επόμενη μέρα, Κυριακή, ή τη Δευτέρα 26 Αυγούστου, η Λουκία Στάθη Θεοδώρου έμαθε με τον πιο φρικτό τρόπο, την τύχη που είχαν ο άντρας και ο γιος τους. Λόγω και της καλοκαιρινής ζέστης (ήταν ακόμα μήνας Αύγουστος), τα σώματα των δύο δολοφονημένων ανθρώπων, παραλήφθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη και σε τυμπανιαία κατάσταση παραδόθηκαν στους οικεί ους που διέμεναν στην Άχνα. Λόγω αυτής της κατάστασης, η νεκρώσιμη ακολουθία ψάληκε εκτός της εκκλησίας της Αγίας Μαρίνας και η ταφή έγινε στο κατεχόμενο σήμερα κοιμητήριο Άχνας, παρά το δρόμο Λάρνακας- Άχνας – Αμμοχώστου.

Η Λουκία Στάθη Θεοδώρου και τα μεγαλύτερα τότε παιδιά της δεν πρόλαβαν ούτε και να κλάψουν θα μπορούσε να πει κάποιος στο μνήμα του πατέρα και συζύγου, αλλά και του γιου και αδελφού.
Τρεις- τέσσερις μέρες μετά την κηδεία, οι Τούρκοι κατέλαβαν την Άχνα και οι κάτοικοι καθώς και όλοι οι πρόσφυγες που κατέφυγαν στο χωριό, βρήκαν νέο καταφύγιο στο σημερινό Δασάκι της Άχνας.

ΜΙΑ ΗΡΩΙΔΑ ΜΑΝΑ
Η Λουκία, απεβίωσε πριν από τρία χρόνια και τάφηκε στο Δασάκι Άχνας. Η αείμνηστη «κυρά κουράγιο και υπομονή» Λουκία Στάθη Θεοδώρου, απεβίωσε πριν από τρία χρόνια και τάφηκε στο Δασάκι Άχνας. Στα 35 χρόνια που έζησε μετά τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της, σπάνιες φορές την είδαν παιδιά και χωριανοί να χαμογελά και αυτό έγινε μόλις τα τελευταία χρόνια της ζωής της, όταν η υγεία της άρχισε να καταβάλλεται.  

Για 30 χρόνια τουλάχιστον μετά τη δολοφονία του συζύγου και του γιου της, βεβαιώνουν τα παιδιά της και οι Αχνιώτες, το πρόσωπό της ήταν αγέλαστο και τα μάτια της πάντα ολοκόκκινα, αφού κάθε βράδυ έκλαιγε ώρες πολλές. «Μια ηρωίδα ήταν»… επέμεναν να γράψουμε οι θαμώνες στο καφενείο του Δάσους Άχνας. «Γιατί δούλεψε σκληρά, μέρα και νύχτα, στο μεροκάματο και το σπίτι της για να μεγαλώσει επτά ορφανά, με σωστή ανατροφή και αξιοπρέπεια». Ήταν μια γυναίκα, η Λουκία Στάθη Θεοδώρου, που ούτε στα παιδιά της δεν μιλούσε για τις 24 Αυγούστου 1974. Φύλαξε όλο τον πόνο και το δάκρυ για τον δικό της εαυτό και δούλεψε για 30 σχεδόν χρόνια μεροκάματα και μεροκάματα όπου της έδιναν δουλειά για να σταθεί στα παιδιά της. Τα επτά ορφανά που έχασαν κύρη και αδελφό την ίδια μέρα… 

έκκληση
Φωτογραφία
Το κατεχόμενο κοιμητήριο Άχνας, στο οποίο είναι θαμμένοι πατέρας και γιος. 

Με τονΛάμπρο η προσφυγιά μάς έριξε στον ίδιο συνοικισμό και μας έκανε φίλους από τα τέσσερα χρόνια. Μικρός ρωτούσα τον κύρη μου «γιατί ο Λαμπρής δεν είχε παπά» και μου έλεγε, «τον σκότωσαν οι Τούρκοι». Γι’ αυτό ο Λάμπρος δούλευε από μωρό στομεροκάματογια να βοηθά τη μάνα του και δεν είχε χρόνο για ππιριλλιά και τα άλλα που κάναμε οι υπόλοιποι της ηλικίας του, που είχαμε πατέρα. Μιλήσαμε για την ιστορία που σημάδεψετη ζωή του από την κούνια, με την ελπίδα να φτάσει ένα μήνυμα προς πονόψυχους ανθρώπους. Τα παιδιά του Στάθη Θεοδώρου από την Καλοψίδα παρακαλούν τους αρμόδιους να βοηθήσουν ώστε να πραγματοποιηθεί εκταφή των λειψάνων του πατέρα και του αδελφού τους από το κοιμητήριο της Άχνας ώστε να ταφούν μαζί με τα λείψανα της μητέρας τους στο Δασάκι της Άχνας. Εις μνήμηντης άγνωστης ηρωίδας μητέρας τους, Λουκίας…

 

Ανθρώπινα Δικαιώματα

The Hong Kong Post: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας στοχεύει δημοσιογράφους και οικογένειες στο Χονγκ Κονγκ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι δημοσιογράφοι και οι οικογένειές τους στο Χονγκ Κονγκ βιώνουν κλιμακούμενη παρενόχληση και απειλές από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός διαδικτύου. Η συχνότητα και η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχουν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, όπως δήλωσε η πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων του Χονγκ Κονγκ (HKJA) Selina Cheng κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 13 Σεπτεμβρίου.

Μια έρευνα από το HKJA αποκάλυψε ότι η συστηματική παρενόχληση κορυφώθηκε μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου του τρέχοντος έτους, με αξιοσημείωτη αύξηση από τα μέσα έως τα τέλη Αυγούστου. Αυτό το κύμα εκφοβισμού επηρέασε 15 οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων 13 Μέσων Ενημέρωσης και δύο ιδρυμάτων κατάρτισης δημοσιογραφίας. Μεταξύ των στόχων ήταν το HKJA, το Hong Kong Free Press, το Inmedia και το Hong Kong Feature. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στοχεύει να ασκήσει έλεγχο στο Χονγκ Κονγκ παρόμοιο με τον έλεγχο του στην ηπειρωτική Κίνα. Το ΚΚΚ φέρεται να ανακατεύεται στην ελευθερία του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ, καθώς η χώρα επιτρέπει στους δημοσιογράφους να δημοσιεύουν επικριτικά ρεπορτάζ για την Κίνα και την κυβέρνησή της σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.

Από τον Ιούνιο, ανώνυμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παραπόνων από λογαριασμούς Microsoft Outlook, που υποτίθεται ότι προέρχονται από «πατριώτες», έχουν στοχεύσει τουλάχιστον 15 οικογένειες δημοσιογράφων, μαζί με τους εργοδότες ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτά τα μηνύματα, συχνά απειλητικά στη φύση, διέφεραν σε τόνους. Οι μεγαλύτερες οργανώσεις έλαβαν επίσημες καταγγελίες, ενώ τα μικρότερα μέσα αντιμετώπιζαν περισσότερα απειλητικά μηνύματα, μερικές φορές με τη φωτογραφία και το κείμενο του δημοσιογράφου που έμοιαζαν με σημείωμα λύτρων. Πιστεύεται ότι οι πτέρυγες κατασκοπείας του ΚΚΚ, δηλαδή το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MSS) και το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας (MPS), ενορχηστρώνουν αυτές τις δραστηριότητες. Στόχος τους είναι να εκφοβίσουν τη δημοσιογραφική κοινότητα είτε να εγκαταλείψει το επάγγελμά της είτε να εγκαταλείψει τη χώρα.

Από τον Αύγουστο, το Facebook έχει δει μια έκρηξη εχθρικών αναρτήσεων που στοχεύουν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, χαρακτηρίζοντας τις νόμιμες αναφορές ως παράνομες ή ταραχές. Το HKJA ανακάλυψε ότι τουλάχιστον 36 δημοσιογράφοι από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης κατονομάζονταν σε αυτές τις θέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παρενοχλητές επεξεργάστηκαν ή δημοσίευσαν απειλητικές καταχωρήσεις στη Wikipedia. Επιπλέον, σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, παρενοχλητικά μηνύματα στάλθηκαν στους αριθμούς τηλεφώνου της εργασίας ή του σπιτιού των δημοσιογράφων λίγο μετά τη δημοσίευση αυτών των αναρτήσεων.

Ο πρωταρχικός στόχος του ΚΚΚ είναι να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους, τις οικογένειές τους ή τους συνεργάτες τους, διαταράσσοντας τις πηγές εισοδήματός τους ή τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτή η στρατηγική στοχεύει να τους πιέσει, να τους απομονώσει και να τους απειλήσει, αναγκάζοντας τελικά τους δημοσιογράφους να παραιτηθούν από τη δουλειά ή τους συνδικαλιστικούς ρόλους τους. Ο Τσενγκ περιέγραψε αυτές τις επιθέσεις ως «συντονισμένες και συστηματικές», με στόχο τη δημοσιογραφική κοινότητα στο σύνολό της και όχι συγκεκριμένα άτομα. Η HKJA καταδίκασε αυτές τις τακτικές εκφοβισμού και επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αντισταθεί στις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου. Ωστόσο, στις δηλώσεις τους, απέφυγαν να εμπλέξουν άμεσα την κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση.

Ο Τσενγκ συνέκρινε την παρενόχληση με μια «εξόρμηση για ψάρεμα», όπου οι δράστες προχωρούν εάν ο στόχος δεν ανταποκριθεί. Τουλάχιστον τέσσερα θύματα που συμμετείχαν με τους παρενοχλητές αντιμετώπισαν κλιμακούμενες απειλές. Συμβούλεψε τους δημοσιογράφους να αναφέρουν αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία, να ενημερώσουν τον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD) και να αποφύγουν την αλληλεπίδραση με τους παρενοχλητές. Αν και ορισμένα μηνύματα ανέφεραν ζητήματα όπως οι εκλογές στην Ταϊβάν ή η απαγόρευση του Χονγκ Κονγκ για τα ιαπωνικά θαλασσινά, ο Τσενγκ σημείωσε ότι η παρενόχληση δεν φαίνεται να συνδέεται με συγκεκριμένες ιστορίες ή καταστήματα.

Στα τέλη Ιουλίου, ο Τσενγκ και δύο από τα μέλη της οικογένειάς της παρενοχλήθηκαν. Τα email κατηγορούσαν τους συγγενείς της ότι προωθούν «αντικινεζικά αισθήματα» και απείλησαν τους εργοδότες τους, προειδοποιώντας ότι μπορεί να κινδυνεύσουν να παραβιάσουν τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας ή το Άρθρο 23 εάν συνέχιζαν να συνδέονται με τα μέλη της οικογένειας του Τσενγκ.

Η HKJA, μαζί με τουλάχιστον τρεις δημοσιογράφους, έχει αναφέρει αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία. Η HKJA κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες ως εκφοβισμό και σοβαρή παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ. Οι παρενοχλητές χρησιμοποίησαν τακτικές δυσφήμισης και εκφοβισμού για να εμποδίσουν τους δημοσιογράφους να εργάζονται ελεύθερα. Η Ένωση έχει επίσης προσεγγίσει πλατφόρμες όπως το Meta και η Wikipedia. Σε απάντηση, η Wikipedia απαγόρευσε έναν χρήστη που δημοσίευσε προσωπικά στοιχεία δημοσιογράφων. Επιπλέον, η HKJA κινεί νομικές ενέργειες και έχει υποβάλει καταγγελίες στον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD).

Επιπλέον, τρία θύματα ανέφεραν ότι οι αποσκευές τους ερευνήθηκαν από το τελωνείο κατά την επανείσοδό τους στο Χονγκ Κονγκ και δύο από αυτά έλαβαν απειλητικά μηνύματα WhatsApp λίγο μετά την άφιξή τους. Η HKJA εξέφρασε ανησυχίες για πιθανές διαρροές κυβερνητικών δεδομένων, καθώς οι παρενοχλητές είχαν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες που δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στο κοινό. Αν και δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις που να συνδέουν την παρενόχληση με κυβερνητικές υπηρεσίες, η HKJA ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας και προέτρεψε τις αρχές να προστατεύσουν το απόρρητο των δημοσιογράφων.

Το HKJA ενθαρρύνει τους δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους που υφίστανται παρενόχληση να αναζητήσουν επαγγελματική υποστήριξη, είτε μέσω του HKJA είτε μέσω των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ο Σύλλογος έχει δημιουργήσει υπηρεσίες συναισθηματικής συμβουλευτικής για να βοηθήσει όσους επηρεάζονται από αυτά τα περιστατικά. Συμβουλεύει επίσης τους δημοσιογράφους να προστατεύουν τα προσωπικά τους στοιχεία αποφεύγοντας την κοινή χρήση οικογενειακών φωτογραφιών στο διαδίκτυο και χρησιμοποιώντας ισχυρούς, μοναδικούς κωδικούς πρόσβασης με επαλήθευση σε δύο βήματα για τους λογαριασμούς τους.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα στην εβδομαδιαία συνέντευξη Τύπου του στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Χονγκ Κονγκ Τζον Λι δήλωσε ότι όποιος χρειάζεται βοήθεια από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου μπορεί να αναφερθεί στην αστυνομία ή σε αρμόδια τμήματα όπως το Τμήμα Μετανάστευσης ή τα Τελωνεία και Τμήμα ειδικών φόρων κατανάλωσης. «Οι αρχές επιβολής του νόμου θα χειριστούν τις υποθέσεις αμερόληπτα», διαβεβαίωσε.

ΠΗΓΗ: The Hong Kong Post

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Καναδός που κρατήθηκε για 1000 ημέρες στην Κίνα για κατασκοπεία περιγράφει την οδυνηρή εμπειρία του

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τον ανέκριναν για 6 έως 9 ώρες καθημερινά, τον έκλειναν σε μια καρέκλα για ώρες και τον αναγκάζανε να επιβιώνει με τρία μπολ με ρύζι την ημέρα.

Ένας Καναδός πολίτης που πέρασε 1.000 ημέρες στην κινεζική κράτηση αποκάλεσε την εμπειρία τίποτα λιγότερο από ψυχολογικά βασανιστήρια που δεν θα ξεχάσει. Το θύμα κρατήθηκε με κατηγορίες κατασκοπείας από τις κινεζικές αρχές και επέστρεψε στην πατρίδα του το 2021, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN.

Ο λόγος για τον Michael Kovrig, είναι ένας από τους δύο Καναδούς πολίτες που κρατήθηκαν από την Κίνα για περισσότερες από 1.000 ημέρες για καταγγελίες κατασκοπείας, τέθηκε σε απομόνωση για έξι μήνες και υποβλήθηκε σε συνεχείς ανακρίσεις, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ψυχολογικά βασανιστήρια.

«Ήταν ψυχολογικά, απολύτως, το πιο εξαντλητικό, οδυνηρό πράγμα που έχω ζήσει ποτέ», είπε ο Κόβριγκ στις πρώτες του δηλώσεις που έδωσε σε καναδικό ειδησεογραφικό οργανισμό CBC μετά την απελευθέρωση από την κινεζική φυλακή πριν από τρία χρόνια.

«Προσπαθούν να εκφοβίσουν, να βασανίσουν, να τρομοκρατήσουν και να σας εξαναγκάσουν να αποδεχτείτε την ψεύτικη εκδοχή της πραγματικότητας», είπε ο Κόβριγκ.

Ο Καναδός πολίτης είχε εμπλακεί σε μια τριετή διπλωματική διαμάχη που ξεκίνησε το 2021 όταν οι καναδικές αρχές συνέλαβαν την Meng Wanzhou, την οικονομική διευθύντρια του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού Huawei, στο Βανκούβερ με την κατηγορία της απάτης. Ο Κόβριγκ αφέθηκε ελεύθερος μόνο αφού οι εισαγγελείς των ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα έκδοσης και συμφώνησαν να αφήσουν ελεύθερο τον Μενγκ, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Ο Kovrig, ο οποίος ήταν πρώην διπλωμάτης, εργαζόταν ως ανώτερος σύμβουλος για το think tank International Crisis Group. Σύμφωνα με πληροφορίες, επέστρεφε στο σπίτι με τη σύντροφό του μετά το δείπνο στο Πεκίνο στις 10 Δεκεμβρίου 2018. Η σύντροφός του εκείνη την εποχή ήταν έξι μηνών έγκυος όταν συνελήφθη από τις κινεζικές αρχές.

«Ανεβήκαμε μια σπειροειδή σκάλα ακριβώς μπροστά από την πλατεία μπροστά από την πολυκατοικία μου και μπουμ. Υπήρχαν δώδεκα άντρες στα μαύρα με κάμερες πάνω τους γύρω μας, που φώναζαν στα κινέζικα, «Αυτός είναι», θυμάται ο Κόβριγκ.

Το ειδησεογραφικό ρεπορτάζ της Canadian Broadcasting Corporation (CBC) αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ του CNN για τον Κόβριγκ, στο οποίο είχε πει ότι κατά τη σύλληψή του του πέρασαν χειροπέδες, του έδεσαν τα μάτια και τον πέταξαν σε ένα μαύρο SUV και στη συνέχεια τον πήγαν σε ένα κελί με επένδυση που θα ήταν το σπίτι του για τους επόμενους έξι μήνες.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Απαγωγές φοιτητών στο Βελουχιστάν από το πακιστανικό καθεστώς!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση.

Εν μέσω συνεχιζόμενων εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών στο Μπαλουχιστάν, δύο νεαροί άνδρες, ο Akhtar Shah και ο Sahaj Mengal, απήχθησαν βίαια από τα σπίτια τους από τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν στην περιοχή Killi Pandrani, όπως αναφέρει η “Balochistan Post“.

Στις 23 Σεπτεμβρίου, μεγάλος αριθμός πακιστανικών δυνάμεων περικύκλωσε την Killi Pandrani και πραγματοποίησαν επιδρομές σε σπίτια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, συνέλαβαν τους δύο νεαρούς, τους έδεσαν τα μάτια και τους τοποθέτησαν με τη βία στα οχήματά τους. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται, ενώ οι αρχές της περιοχής δεν έχουν ακόμη δηλώσει το περιστατικό.

 

 

«Ανησυχούμε βαθιά για την εξαναγκαστική εξαφάνιση δύο μαθητών, του Musa Khaliqdad και του Sameer Majeed. Στις 22 Σεπτεμβρίου και οι δύο βρίσκονταν βίαια από τον στρατό του Πακιστάν στο Dasht Doro, ένα στρατιωτικό σημείο ελέγχου ενώ ταξίδευαν από το Gwadar στο Kapkapar. Προτρέπουμε τις πακιστανικές αρχές να αποκαλύψουν αμέσως πού βρίσκονται και να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή τους», δήλωσε το Pank (Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Εθνικού Κινήματος Baloch) στο X.

Σύμφωνα με τη “Balochistan Post”, 37 άνθρωποι εξαφανίστηκαν βίαια σε όλο το Βελουχιστάν μόνο τον Αύγουστο, ενώ 9 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται, ενώ βρέθηκαν 6 σοροί. Παρά τις πολυετείς διαμαρτυρίες, τις συγκεντρώσεις και την αυξανόμενη διεθνή ευαισθητοποίηση, η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση. Η ανεξέλεγκτη ισχύς του στρατού, σε συνδυασμό με μια συνένοχη κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον φόβου και καταστολής.

Η εμμονή των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων στο Μπαγκλαντές παραμένει μια κρίσιμη ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ουσιαστικά στοιχεία που δείχνουν εκτεταμένες και συστηματικές καταχρήσεις από τις πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας. Ο λαός του ΒΕλουχιστάν καλεί επειγόντως για διεθνή προσοχή και παρέμβαση για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αυξανόμενη συχνότητα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων όχι μόνο παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπογραμμίζει επίσης τις βάναυσες τακτικές που εφαρμόζει ο Πακιστανικός Στρατός για να φιμώσει τα αιτήματα του λαού των Μπαλώχ για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή