Ακολουθήστε μας

Εκλογές 2012

Στην Ελλάδα, μία και μοναδική λύση: η Διάλυση του Λαού

Δημοσιεύτηκε

στις

γράφει ο Bruno GUIGUE, Καθηγητής Φιλοσοφίας
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ

Με την άρνηση της δημοκρατίας από τις ελίτ που ισχυρίζονται ότι είναι εγγυητές της, η ελληνική κρίση αποτελεί ένα θαυμάσιο παράδειγμα: επιστρέφεται κακόβουλα η ευρωπαϊκή οικοδόμηση πράγματι στο ιδρυτικό σφάλμα της. Όπως η επιστροφή του καταπιεσμένου, η εκφραζόμενη ψηφοφορία στις κοινοβουλευτικές εκλογές υπογραμμίζει, περισσότερο από την χρεοκοπία ενός κράτους στα πρόθυρα της πτώχευσης, το συσσωρευμένο έλλειμμα δημοκρατίας της οποίας το κοινοτικό diktat είναι το ύστατο αβατάρι.

Βεβαίως, προκαλώντας μια συντριπτική ήττα στα κυβερνώντα κόμματα, ο ελληνικός λαός κατήγγειλε την τιμωρητική επιχείρηση που διοργανώθηκε από το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα. Αρνήθηκε τη διάσωση των σκοτεινών τραπεζών που τροφοδότησαν τη διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις. Ακόμα καλύτερα, ψηφίζοντας τη ριζοσπαστική αριστερά, απέκλεισε  ένα οικονομικό και κοινωνικό σύστημα του οποίου η απαιτούμενη λιτότητα που ζητείται από τις  Βρυξέλλες θα διασφάλιζε τη βιωσιμότητα.
Αλλά πιο βαθιά, ο ελληνικός λαός κοινοποίησε στους ισχυρούς, εδώ και αλλού, ότι είναι αυτός που βρίσκεται στο τιμόνι και κάνει κουμάντο. Είναι, άραγε, η οικονομία τόσο σημαντικό θέμα για να αποφασίσει ο λαός ή θα πρέπει να διευθετηθεί η μοίρα της από άλλους; Επομένως, τι αξίζει ένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης που δεν το θέλει ο λαός; Αν έχει ακόμα κάποιο νόημα η δημοκρατία, η απάντηση είναι σαφής: είναι άχρηστο.
Η ανευθυνότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος
Παρά του γεγονότος ότι ο κυρίαρχος λόγος προβάλλει τις απόψεις της γερμανικής τράπεζας κατηγορώντας  την ελληνική ανευθυνότητα, ισχύει μάλλον αυτός των χρηματοπιστωτικών αγορών. Όχι μόνο επειδή η κερδοσκοπία τους προκάλεσε τον παγκόσμιο μαρασμό, αλλά επειδή δεν λογοδοτούν για τις πράξεις τους, ακριβέστερα, σε κανέναν. Η έκταση της εξουσίας τους είναι αντιστρόφως ανάλογη με την έκταση του ελέγχου στον οποίον υπόκεινται.  Η «εμπιστοσύνη της αγοράς», αυτή η αφαίρεση πίσω από την οποία κρύβεται η απληστία για κέρδη των ιδιοκτήτων του κεφαλαίου, παίρνει για τους ιδίους τη θέση της καθολικής ψηφοφορίας.
Αυτή η δια-εθνική οικονομική δύναμη η οποία δεν υπόκειται σε κανένα νόμο, θα ήθελε χωρίς αμφιβολία  να την υπακούουν οι κυβερνήσεις στο δικό της τον νόμο. Αλλά γιατί οι λαοί, όταν τους δίνεται η ευκαιρία να εκφράσουν τη θέλησή τους, θα έπρεπε να υπακούσουν; Στο όνομα ποιάς νομιμότητας  θα έπρεπε ο Έλληνας εργαζόμενος η δημόσιος υπάλληλος  να υποστεί λιμό για να διασώσει τις τράπεζες που είναι τριπλάσια υπεύθυνες για την κρίση: τροφοδοτώντας την πολιτική κακοδιαχείριση, κερδοσκοπώντας ασύστολα, και υποχρεώνοντας μια κατεστραμμένη χώρα, επιπλέον, να πληρώσει τοκογλυφικά επιτόκια που διαιωνίζουν την κρίση;
Θα αντιταχθεί κανείς ότι με την άρνηση εφαρμογής των μέτρων λιτότητας, ενώ εύχονται να παραμείνουν στη ζώνη του ευρώ, οι Έλληνες θέλουν να διατηρήσουν τα οφέλη αποφεύγοντας παράλληλα τα μειονεκτήματα του κοινοτικού συστήματος της ΕΕ. Λίγο απατεώνες, θα ονειρεύονταν μια γενναιόδωρη χρηματοπιστωτική αρωγή που θα τους επέτρεπε να διαιωνίσουν τις κακές συνήθειες τους.
Αλλά ένας τέτοιος συλλογισμός αγνοεί ένα ουσιαστικό στοιχείο για το οποίο τα μέσα ενημέρωσης δεν συζητούν, καθώς διαταράσσει πολύ την επίσημη άποψη: όπως ο ελληνικός λαός στο σύνολο του, οι πολιτικές δυνάμεις εχθρικές προς τη λιτότητα δεν είναι υπεύθυνες για την απληστία εκείνων που κατέστρεψαν τη χώρα.
Και, επιπλέον, αυτές οι δυνάμεις δεν είναι υπέρ ενός φορολογικού και κοινωνικού status quo του οποίου οι πλουσιότεροι είναι οι κύριοι δικαιούχοι. Σε μια χώρα όπου οι πλούσιοι εφοπλιστές και η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πληρώνουν φόρους, η δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών βρίσκεται στη καρδιά του προβλήματος. Είναι από την επίλυση αυτού του προβλήματος που εξαρτάται η οικονομική ανάκαμψη της χώρας, παρά μια ακόμη εκδοχή μιας ευρωπαϊκής υπαγόρευσης, η οποία το μόνο αποτέλεσμα που θα είχε είναι να ωθήσει την ελληνική οικονομία στην ύφεση.
Τίποτα το εκπληκτικό επομένως, ότι αυτή η διάσταση της πολιτικής αντιπαράθεσης στην Ελλάδα κρύβεται εντελώς από αυτούς τους φρουρούς του κεφαλαίου, που αποτελούν τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αποβλακώνοντας τον ελληνικό λαό, η συνηθισμένη μιντιατική  έκδοση μας παρουσιάσει την συζήτηση  μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων ως σκοτεινό κουβάρι, όπου η πολιτική ανευθυνότητα ς θα διπλασίαζε την οικονομική ανευθυνότητα ενός ολόκληρου πληθυσμού.
Ο ελληνικός λαός παρουσιάζεται ως σπάταλος
Κατά βάθος, όλα συμβαίνουν σαν ο σεισμός των βουλευτικών εκλογών, όπου τα αριστερά κόμματα εχθρικά προς την λιτότητα συγκέντρωσαν το 32% των ψήφων, έπρεπε να πνιγεί σε ένα αμάλγαμα όπου μια ακαθόριστη πολιτική διαφθορά θα μετέφραζε την ασυνειδησία ενός σπάταλου λαού. Αλλά , ενώ είναι παραπλανητική, αυτή η απάτη δεν παύει να είναι αποτελεσματική: επιτρέπει να νομιμοποιήσει τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται στους φτωχούς, στην Ελλάδα, στα μάτια ενός ευρωπαϊκού πληθυσμού που καλείται να πληρώσει τα σπασμένα της κρίσης.  
Για τους Γερμανούς και τους Γάλλους, το σκιάχτρο της ελληνικής κρίσης ανάγεται σε διπλή παιδαγωγική αξία:
·         φρενάρει τις κοινωνικές απαιτήσεις υπό την απειλή της λιτότητας,
·         απαλλάσσει τις ελίτ από το φιάσκο του ευρώ αποδίδοντας το στον τροπισμό αυτού του λαού που βρίσκεται στις παρυφές της Ευρώπης.
Ενώ η ελληνική οικονομική κρίση είναι η σωρευτική επίδραση της κοινωνικής αδικίας, της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και του ευρωπαϊκού νομισματικού ζυγού, την προσάπτουν στον εγγενή παραλογισμό ενός πληθυσμού που παραμένει αγκιστρωμένος στα αρχαϊκά προνόμια του.
Ξεχνώντας ότι το ήμισυ του ενεργού εργατικού δυναμικού είναι άνεργο και ότι οι φτωχοί έγιναν ακόμα φτωχότεροι μετά από πέντε χρόνια ύφεσης, οι ευρωπαϊκές άρχουσες ελίτ τελούν με αυτόν τον τρόπο μια διπλή άρνηση: καταρχήν άρνηση της πραγματικότητας, απαιτώντας στο όνομα μιας υποτιθέμενης συλλογικής ευθύνης του ελληνικού λαού, την απόλυτη εξαθλίωση του, σαν να μπορούσε αυτή η πολιτική να οδηγήσει σε τίποτα άλλο από πεισματική άρνηση στο όνομα της κοινής λογικής και του απλού ένστικτου επιβίωσης.
Άρνηση της δημοκρατίας, στη συνέχεια, αφού η τρόικα (ΕΚ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) δεν θεωρεί ποτέ τη λαϊκή έγκριση του σχεδίου λιτότητας, ως προϋπόθεση για την εφαρμογή του, αλλά ως μια ασήμαντη διατύπωση. Δεν ζητούν από τους Έλληνες, αν είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους προς όφελος των τραπεζών, αφού κανείς δεν αμφιβάλλει για την απάντηση: περιμένουν απλά τους εκπροσώπους τους να δώσουν αυτή την έγκριση στην θέση τούς.
Αλλά αλίμονο σε αυτούς αν προσποιούνται τους αντάρτες: η ανάκληση στην τάξη δεν αργεί, και η απειλή της χρηματοοικονομικής αποκάλυψης παίζει τον ρόλο ενός ισχυρού κίνητρου για την καπιταλιστική ορθοδοξία.
Θυμόμαστε το δημοψήφισμα που ανήγγειλε με στόμφο το 2011, που συνέχεια ακυρώθηκε,  ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός: ενώπιο του θυμού των ηγετών της ΕΕ και των συνδεδεμένων μέσων ενημέρωσης τους, ο κ. Παπανδρέου άλλαξε γνώμη σε δευτερόλεπτο.
Η δημοκρατία υπό όρους
Να δοθεί φωνή στον λαό για το δικό του μέλλον; Αυτή η παράλογη ιδέα αποσύρθηκε αμέσως από την αγορά, ταιριάζει απόλυτα η έκφραση. Είναι αλήθεια ότι η κακοτυχία του γαλλο-ιρλανδικού δημοψηφίσματος το 2005, είχε αφήσει κακές αναμνήσεις για όσους προτιμούν να αποφασίζουν στην θέση του λαού. Ακόμη και αν, μετά την εκλογή του Σαρκοζί, η λαϊκή βούληση, η οποία είχε μιλήσει στη Γαλλία με το 55% υπέρ της απόρριψης της Συνταγματικής Συνθήκης, γελοιοποιήθηκε αμέσως από τον τσαρλατάνο επικεφαλής της αποκομπλεξαρισμένης  δεξιάς.
Διότι η δημοκρατία βρίσκει χάρη στα μάτια της κυρίαρχης ελίτ, παρά μόνο όταν η άσκηση της παραμένει αυστηρά σύμφωνη με τα συμφέροντά της.
Η λαϊκή ετυμηγορία; Η αρετή της είναι επιβεβαιωτική, ποτέ δηλωτική.  Στη οργανωμένη δημοκρατία που μας υπόσχονται οι αγορές, ο ίδιος ο λαός είναι μια αίθουσα καταγραφής, και όχι πηγή της νομιμότητας. Δεν αποφασίζει για τίποτα, απορροφά μειλίχια, και πάλι μέσω εκπρόσωπων που παρεμβάλλονται αφού ο δρόμος της άμεσης διαβούλευσης του είναι κλειστός.
Άλλωστε, γνωρίζει ο λαός τι είναι πραγματικά καλό για αυτόν; Μετράμε εύκολα το απροσδόκητο αυτής της αντιπροσώπευσης: ο λαός, πάντα στον πειρασμό από το μισητό λαϊκισμό, είναι ένας κωφός και τυφλός γίγαντας, του οποίου οι ελίτ αποτελούν τα μάτια και τα αυτιά. Με σκληρότητα θα πρέπει, ακριβώς για να μη εδραιωθεί καμία φιλοδοξία, να προκαθορίσουν υγιή όρια στις μπερδεμένες επιθυμίες του. Πάντα ανικανοποίητος, παιδαριώδης και άστατος, δεν θα πρέπει συνεχώς να τεθεί και πάλι στο σωστό δρόμο;
Είναι αυτή η νέα έκδοση του φωτισμένου δεσποτισμού που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας: εάν, κατά τύχη, ο λαός επηρεασμένος  από κακούς οιωνούς, ψηφίζει λάθος, φτάνει απλώς να ακυρώσουν τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, δίνοντας στους εκπροσώπους του την αποστολή να φροντίσουν να διαγράψουν το αποτέλεσμα μιας προσωρινής εκτροπής.
Αλλά η επιχείρηση δεν είναι πάντα χωρίς κίνδυνο: μετά από όλα, είναι καλύτερα ο λαός να μη ψηφίσει καθόλου. Για να αποφευχθούν κακές εκπλήξεις, τίποτα δεν είναι πιο ασφαλές από τη σιωπή: όπως ο Τρωικός Πόλεμος, το δημοψήφισμα δεν θα λάβει χώρα.
Δυσφήμηση της άρνησης της λιτότητας από τους Έλληνες
Τι κρίμα που δεν αντικατάστησαν τις εκλογές με ένα δημοψήφισμα υπέρ του κεφαλαίου στις αίθουσες των αγορών! Αφού απέτυχαν να καταργήσουν τους δημοκρατικούς θεσμούς που αποκτήθηκαν με σκληρή πάλη, οι δυνάμεις του χρήματος προσπαθούν όμως να τους στερήσουν την ουσία τους. Ας ψηφίσουν όσο θέλουν, λίγο μετρά, αφού την εξουσία που πιστεύει ότι ασκεί ο λαός δεν είναι παρά μόνο μια ψευδαίσθηση.  Διαψεύδοντας τον γκωλικό μοντέλο, οι ελίτ μας το λένε: η πραγματική δύναμη δεν κατοικεί πλέον σε αυτά τα μαγικά κουτιά που είναι οι κάλπες, αλλά στο σκουπιδοτενεκέ που τα μαζεύει όλα.
Εντυπωσιακό είναι το πώς τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης για αρκετές ημέρες, παρουσίασαν τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών. Ενώ το μεγάλο γεγονός βρισκόταν στην κατάρρευση του παραδοσιακού δικομματισμού υπέρ της ριζοσπαστικής αριστεράς, φάνηκε ότι το μόνο γεγονός που άξιζε σχόλιο ήταν το ποσοστό του 7% που πήρε ένα κόμμα της ακροδεξιάς. Από την λαϊκή έκφραση του ελληνικού λαού, γιατί να κρατήσουν μόνο αυτή τη πτυχή, σίγουρα ενοχλητική και αηδιαστική, αλλά καθόλου πρωτεύουσα;
Ίσως έπρεπε, σε οποιαδήποτε τιμή, να δυσφημιστεί στη γαλλική κοινή γνώμη η εκλογική διαδικασία με την οποία οι Έλληνες εξέφρασαν τόσο την άρνηση της λιτότητας, την ελπίδα για κοινωνική μεταρρύθμιση και την εμπιστοσύνη τους στη δημοκρατία;
Η κυριαρχία του λαού, σε αυτούς τους Έλληνες που ήταν μεταξύ των πρώτων που βιώσαν τις αρετές της, δεν θα εξημερωθεί ίσως σύντομα. Και η μόνη διαθέσιμη λύση για τους Ευρωπαίους ηγέτες να ικανοποιήσουν τις αδηφάγες αγορές, θα είναι αυτή που πρότεινε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ σε ένα διάσημο πείραγμα: παραμένει μοναδικά μια λύση, από δω και στο εξής, ο λαός πρέπει να διαλυθεί.
Bruno GUIGUE

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Εκλογές 2012

Όπως έδιωξε ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ τις αμερικανικές βάσεις, έτσι θα ανατρέψουν το μνημόνιο οι πολέμιοί του!!!

Δημοσιεύτηκε

στις

Δημοσιεύθηκε τις 8 Μαΐου 2012

του Σάββα Καλεντερίδη
Όλοι, εκτός της στενής ομάδας του ΓΑΠ, αποδέχονται ότι η Ελλάδα υποδουλώθηκε στο μνημόνιο με μεθοδεύσεις της κυβέρνησης του ΓΑΠ.
Το γιατί, δεν είναι της ώρας.
Και από τη στιγμή που υποδουλωθήκαμε, δεν μπορούμε να μιλάμε για διαπραγμάτευση. Δεν έγινε καμία.
Τώρα η Ελλάδα είναι χειροπόδαρα δεμένη και πρέπει να απελευθερωθεί.
Το θέμα είναι πώς!
Ο ένας τρόπος είναι η επαναδιαπραγμάτευση.
Ο άλλος η ανατροπή του μνημονίου.
Η άποψή μας είναι ότι πολλοί καιροσκόποι, που η μοναδική τους δουλειά χρόνια τώρα είναι η κατανάλωση κομματικών κονδυλίων που παίρνουν από το κράτος, το οποίο κατά τα άλλα πολεμούν, τζογάρουν και παίζουν με τα συναισθήματα του λαού, μιλώντας για ανατροπή και ακύρωση του μνημονίου, με σκοπό να πάρουν ψηφαλάκια.
Μετά, αφού τα πάρουν, θα κάνουν ό,τι έκανε ο Ανδρέας, που έδιωξε τις αμερικανικές βάσεις, οι οποίες όμως τελικά έμειναν, μετά από συμφωνία που έγινε σε “μηδενική βάση”.
Α, και να μην ξεχνάμε ότι εκείνα τα χρόνια, αυτοί ήταν τα μόνιμα δεκανίκια του μεγάλου Ανδρέα, με τους οπαδούς του οποίου βροντοφώναζαν όλοι μαζί και ρυθμικά το “Έξω οι βάσεις του θανάτου” και το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο“.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να διδαχτούμε όλοι μας από τους καιροσκοπισμούς και τις ανεύθυνες επιλογές του παρελθόντος -αλήθεια πόσο εύκολα ξεχνάει αυτός ο λαός!!!- και να βρούμε τη χρυσή τομή.
Ποια είναι;
-Σκληρή και παραδειγματική τιμωρία εκείνων που μας έβαλαν στο ΔΝΤ-Μνημόνιο
-Επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου
-Ταχύς εκσυγχρονισμός του ελληνικού κράτους
-Λήψη άμεσων αναπτυξιακών μέτρων
-Άμεση αναμόρφωση της παιδείας και του εκπαιδευτικού συστήματος 
Κατά τα άλλα, όσοι τζογάρουν και παίζουν με τη “φωτιά” της ανατροπής του μνημονίου, δεν θα καούν μόνο οι ίδιοι, αλλά θα κάψουν και την ήδη τσουρουφλισμένη Ελλάδα.
Δεν το ευχόμαστε, αλλά το “έξω από το μνημόνιο”, θα αποδειχτεί πολύ σύντομα πιο ανεύθυνο και πιο οπορτουνιστικό από το “λεφτά υπάρχουν”.
Ελπίζουμε να μην αποδειχτεί το ίδιο καταστροφικό.
Αυτά τα ολίγα προς στιγμήν…

Συνέχεια ανάγνωσης

Oικολογία-Περιβάλλον

Η Γαύδος απέχει από τις ευρωεκλογές λόγω των χημικών της Συρίας

Δημοσιεύτηκε

στις

Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για την καταστροφή τους στη Μεσόγειο
Η Γαύδος απέχει από τις ευρωεκλογές λόγω των χημικών της Συρίας
Την απόφαση να απέχουν από τις
ευρωεκλογές σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την καταστροφή των χημικών όπλων
της Συρίας στη Μεσόγειο έλαβαν οι κάτοικοι της Γαύδου.


Οι κάτοικοι της Γαύδου μέσα σε ένα κείμενο, που δημοσιεύει η ιστοσελίδα
flashnews.gr μιλούν για την αδιαφορία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αλλά
και της «μνημονιακής» όπως λένε ελληνικής κυβέρνησης.

«Η Γαύδος στη μέση της Μεσογείου, που “απειλείται” από την αδιαφορία της
μνημονιακής κυβέρνησης, και τη διακίνηση των χημικών όπλων από τον
πόλεμο της Συρίας, σε διεθνή ύδατα δίπλα μας, αντιδρά και συμμετέχει
στις δράσεις για να ακυρωθεί αυτή η μετακίνηση.

Η απειλή

Για τη Γαύδο, την Κρήτη, την Πελοπόννησο, τη Μάλτα, την Ιταλία κι
ολόκληρη τη Μεσόγειο, είναι η εγκληματική ενέργεια να «πειραματιστούν»
την υδρόλυση εν πλω εξαιρετικά επικίνδυνων υλικών, τα οποία σε περίπτωση
ατυχήματος θα βυθιστούν στη θάλασσα μας και θα καταστρέψουν κάθε
ζωντανό οργανισμό και μας μαζί τους.

Η συνενοχή

Κι όλα αυτά με τη στήριξη του ΟΗΕ, ο οποίος χρησιμοποίησε τον χαρακτήρα
διεθνή χορικά ύδατα για να καθαρίσει για λογαριασμό των συμφερόντων,
πολιτικών και οικονομικών, λες και τα διεθνή ύδατα που δεν είναι παρά
γραμμές στον πολιτικό χάρτη τους δεν απειλούνται από την ενδεχόμενη
καταστροφή. Κι όλο αυτό ενάντια στη διεθνή νομοθεσία που ορίζει ότι η
καταστροφή των χημικών του πολέμου θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά
πάνω σε έδαφος χώρας που τα παράγει ή πάνω σε έδαφος χώρας που τα έχει
αγοράσει.

Αλλά και την αδιαφορία των κυβερνήσεων και των ευρωπαϊκών οργάνων που
αδιαφορούν για τις περιβαλλοντικές συνέπειες, κυνηγώντας με περισσότερη
λιτότητα για τους λαούς και μεγαλύτερα κέρδη για τους οικονομικά
ισχυρούς.

Η αμφισβήτηση

Η Πορτογαλία και Αλβανία αρνήθηκαν την συμμετοχή σε αυτό το έκφυλο παιχνίδι πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων.

Τι προτείνουμε

Δικά τους είναι τα χημικά, δικός τους είναι ο πόλεμος, ας πάρουν στις πατρίδες του και τα απόνερα.

Να τα πάρουν πίσω στις πατρίδες τους, αυτοί που τα φτιάξανε κι αυτοί που τα αγοράσανε.

Να απαντηθούν οι επερωτήσεις βουλευτών κι ευρωβουλευτών και επιτέλους οι
κυβερνήσεις να πάρουν θέση, υπολογίζοντας την ανθρώπινη ζωή,
λαμβάνοντας υπόψη ότι η ψήφος του λαού δεν χρίζει τους βουλευτές και
ευρωβουλευτές θεούς για να παίζουν με τις ζωές μας.

Η Γαύδος

Συμμετέχει στα συντονιστικά για τις δράσεις ενάντια στην εφαρμογή αυτής
της παράλογης κι επικίνδυνης απόφασης. Μαζεύει υπογραφές των κατοίκων
και θα τις αποστείλει στα αρμόδια όργανα. Αναρτά πανό διαμαρτυρίας στο
ΦΑΡΟ του ΝΟΤΟΥ της Ευρώπης. Γυρίζει την πλάτη σε μια τέτοια Ευρώπη
αδιάφορη στους λαούς της και Αποφασίζει

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ»

ΤΟ ΒΗΜΑ

Συνέχεια ανάγνωσης

Εκλογές 2012

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ-ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ZOUGLA.GR: ΠΡΩΤΟΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ! ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ Η ΝΔΗ ΣΤΟ 12%

Δημοσιεύτηκε

στις

25.2.2014. Εντυπωσιακά
είναι τα αποτελέσματα της νέας διαδικτυακής ψηφοφορίας που
πραγματοποιήθηκε από τις 17/2/2014 έως τις 23/2/2014. Ψήφισαν 2.242
άτομα, τα οποία πέραν της πρόθεσης ψήφου απάντησαν σε μια σειρά
ερωτημάτων άμεσα συνδεδεμένων με την επικαιρότητα, όπως οι ανακοινώσεις
των υποψηφιοτήτων για τον Δήμο της Αθήνας, η αύξηση της τιμής των
διοδίων, αλλά και το μεγάλο ζητούμενο που είναι η ανάπτυξη.

Η
«Ζούγκλα» δεν διεκδικεί το αλάθητο του Πάπα, εμπιστεύεται όμως το
σταθμισμένο δείγμα της, το οποίο κατά το παρελθόν έχει καταγράψει με
μεγάλη ακρίβεια τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων και τις τάσεις του
εκλογικού σώματος που αυτήν την περίοδο θυμίζει κινούμενη άμμο.

Σύμφωνα
με την ανάλυση των αποτελεσμάτων της πρόσφατης διαδικτυακής έρευνας, με
τη συμμετοχή επιλεγμένων ψηφοφόρων από εξειδικευμένο προσωπικό, ο
ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην κορυφή, η ΝΔ χάνει έδαφος, η κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ
συνεχίζεται και η Χρυσή Αυγή βλέπει τα ποσοστά της να αυξάνονται. 

Το ζητούμενο είναι εάν αυτή η παρούσα συμπεριφορά θα παγιωθεί ή απλώς αποτελεί στιγμιαία προειδοποίηση τωνψηφοφόρων προς τον κυβερνητικό συνασπισμό, προ της λήψης σημαντικών οικονομικών και πολιτικών αποφάσεων.

Εντυπωσιακό
είναι επίσης το ποσοστό που δίνουν οι ψηφοφόροι στην υποψηφιότητα του
Ηλία Κασιδιάρη για τον Δήμο της Αθήνας. Πρόκειται φυσικά για την ψήφο
όσων έχουν τα εκλογικά τους δικαιώματα στον μεγαλύτερο δήμο, όχι του
συνόλου που συμμετείχε από διάφορες περιοχές της χώρας.

Όλα τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν στην εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου «Κίτρινος Τύπος».

Τα αποτελέσματα της διαδικτυακής ψηφοφορίας στον Κίτρινο Τύπο24:16reEmbedit

Play
Current Time0:00
/
Duration Time0:00
Loaded: 0%
Progress: 0%
00:00
Fullscreen
00:00
Mute
Loading


Η Διαδικτυακή ψηφοφορία και οι αντιδράσεις εκπροσώπων των κομμάτων17:33reEmbedit

Play
Current Time0:00
/
Duration Time0:00
Loaded: 0%
Progress: 0%
00:00
Fullscreen
00:00
Mute
Loading



Διαδικτυακή ψηφοφορία – Τα αποτελέσματα10:16reEmbedit

Play
Current Time0:00
/
Duration Time0:00
Loaded: 0%
Progress: 0%
00:00
Fullscreen
00:00
Mute
Loading



Τα αποτελέσματα της έρευνας:

Οι
πολίτες κλήθηκαν να απαντήσουν στην ερώτηση για το ποιος εκ των οκτώ
βασικών υποψηφίων θα κέρδιζε τη μάχη του Δήμου της Αθήνας, αλλά και
ποιον θα ψήφιζαν προσερχόμενοι στην κάλπη.

Στην
πρώτη περίπτωση, ο εκπρόσωπος Τύπου της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης
συγκεντρώνει ποσοστό 44,6%, δεύτερος είναι ο νυν δήμαρχος Γιώργος
Καμίνης (χαίρει στήριξης από ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) με 18,1%, ενώ ακολουθεί ο
εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ Γαβριήλ Σακελλαρίδης με ποσοστό 7,5%. Οι υποψήφιοι
της ΝΔ Νικήτας Κακλαμάνης και Άρης Σπηλιωτόπουλος συγκεντρώνουν 5,9% και
5% αντίστοιχα. Στις τελευταίες θέσεις βρίσκονται οι κ.κ. Γρ.
Βαλλιανάτος με 2,5%, ο υποψήφιος των ΑΝΕΛ Β. Καπερνάρος με 2% και ο
υποψήφιος του ΚΚΕ Ν. Σοφιανός με 0,3%.






Στην
πρόθεση ψήφου, ο Κασιδιάρης συγκεντρώνει σχεδόν τετραπλάσιο ποσοστό από
τον έτερο διεκδικητή του δημαρχιακού θώκου Γαβριήλ Σακελλαρίδη.






Ενδεικτική
του κλίματος αβεβαιότητας και δυσπιστίας γύρω από τα όσα έχουν ειπωθεί
για την κυοφορούμενη επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη είναι η απάντηση
των πολιτών στο ερώτημα για το πότε πιστεύουν ότι θα γίνει η
επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Το 56,4% θεωρεί ότι η ανάπτυξη θα
έρθει έπειτα από πέντε χρόνια…






Στην
ανοιχτή διαδικτυακή ψηφοφορία του zougla.gr, οι πολίτες κλήθηκαν να
απαντήσουν στην ερώτηση για την αύξηση στην τιμή των διοδίων. Το 61%
πιστεύει ότι οι αυξήσεις οφείλονται τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην
ιδιωτική αυθαιρεσία.






Ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός

Οι
απόψεις των ψηφοφόρων ως προς την καταλληλότητα για την πρωθυπουργία
καταγράφονται στο επόμενο γράφημα. Ο Αντώνης Σαμαράς, για πρώτη φορά,
βρίσκεται πίσω από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος συγκεντρώνει την προτίμηση
του 19,9% των συμμετεχόντων στην ψηφοφορία, έναντι 16,2% του προέδρου
της ΝΔ. Ο προφυλακισμένος γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής Νίκος
Μιχαλολιάκος αποσπά 12,1%. Ο «Κανένας», ωστόσο, σε αυτήν την έρευνα
καταλαμβάνει την πρωτιά με 32,4%.






Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ στην παράσταση νίκης

Το
επόμενο ερώτημα αφορά στην παράσταση νίκης, δηλαδή εάν οι εκλογές
διεξάγονταν την επόμενη Κυριακή ποιο κόμμα θα ερχόταν πρώτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ
έχει το προβάδισμα με 59,6%, με τη ΝΔ να ακολουθεί με 19,4%. 






Πρόθεση ψήφου

Ο
ΣΥΡΙΖΑ, με διαφορά 1,1% από τη Χρυσή Αυγή, έρχεται πρώτος,
συγκεντρώνοντας ποσοστό 26,1%, ενώ η Νέα Δημοκρατία 12,6%, οι ΑΝΕΛ 5%,
το ΚΚΕ 4,3% και το ΠΑΣΟΚ 3,2%.




Το
νεοϊδρυθέν κόμμα των κ.κ. Βύρωνα Πολύδωρα και Χρήστου Ζώη «Ένωση για
την Πατρίδα και τον Λαό» ανιχνεύεται στην παρούσα δημοσκόπηση,
συγκεντρώνοντας 0,5%.



Συσπειρώσεις και… διαρροές ψηφοφόρων

Στις
συσπειρώσεις των δύο πρώτων κομμάτων η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει
αυτήν τη στιγμή ποσοστό της τάξεως του 38%, με βασική «αιμορραγία» τη
διαρροή ψηφοφόρων της προς τη Χρυσή Αυγή, με ποσοστό μάλιστα που
ανέρχεται στο 29,8%.

Μεγαλύτερη
εμφανίζεται η συσπείρωση δυνάμεων στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το ποσοστό
υπολογίστηκε στο 62,9%. Αξιοσημείωτη είναι η διασπορά ψηφοφόρων του προς
τη Χρυσή Αυγή, που είναι της τάξεως του 14,6%.









Αναλυτικός πίνακας με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις του zougla.gr:


H ταυτότητα της έρευνας




















zougla.gr
Πηγή

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή