Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Το γερµανικό κατοχικό δάνειο

Δημοσιεύτηκε

στις

«Χίλια
εννεακόσια ογδόντα επτά, σαράντα δύο χρόνια μετά, μετά, με την σκέψη
και την ψυχή μας δοσμένη στην Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το
δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με το θάρρος, που μας επιβάλλει
η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον
κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματά μας: HEIL
HITLER!»(
Νίκος Μιχαλολιάκοςσ.σ.)

Το συγκλονιστικό απόσπασμα που ακο­λουθεί προέρχεται από το
βιβλίο του Τά­σου Μ. Ηλιαδάκη «Οι Επανορθώσεις και το Γερμανικό Κατοχικό
Δάνειο» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πελασγός».


Όπως σηµειώνει ο Ε. Τσουδερός, «είχαµε µπη στον πόλεµο χωρίς καµµία
προσυνεννοήση µε τους Συµµάχους, ούτε για τας απέναντί µας υπο­χρεώσεις
των κατά τον πόλεµο,ούτε για τας εκ της νίκης ωφελείας µας…»1.
Δηλαδή εντελώς αντίθε­τα µε την επιτήδεια ουδέτερη Τουρκία που µέχρι το
τέλος του πολέµου παζάρευε την είσοδό της στον πόλεµο πότε µε τον Άξονα
και πότε µε τους «συµµάχους». Εµείς αναλάβαµε, όπως υπογραµµίζει ο
Γκαίµπελς, «να βγάλουµε τα κάστανα από τη φωτιά για λογαριασµό των
Άγγλων». Ο γ. διευ­θυντής της UN RRA θα διαπιστώσει ότι οι καταστρο­φές
υπήρξαν πρωτοφανείς2. Όµως το 1946 ο πρωθυπουργός της Ελλάδας
Κ. Τσαλδάρης διατύπωνε «την βαθυτάτην απογοήτευσιν και αηδίαν του
ελ­ληνικού λαού δια την κακοµεταχείρισιν της Ελλά­δος υπό των συµµάχων
της»3.
Με τον νόµο 108/1941, της κατοχικής κυβέρ­νησης Τσολάκογλου, το
γερµανικό κράτος απαλ­λασσόταν από κάθε υποχρέωση αποζηµίωσης για τα
εµπορεύµατα που είχε λεηλατήσει στο τελω­νείο του Πειραιά. Τον επόµενο
χρόνο, µε τον νόµο 1586/1942 η Ελλάδα αποζηµίωνε τους Γερµανούς
υπηκόους, «διά πάσας τας λόγω των πολεµικών επιχειρήσεων… επί ελληνικού
κρατικού εδάφους προξενηθείσας ή προξενουµένας έτι ζηµίας». Πληρώναµε
αποζηµιώσεις αµέσως και τοις µετρη­τοίς επειδή µας λεηλατούσαν, επειδή
µας στερού­σαν την επόµενη ηµέρα. Επί 50 χρόνια µετά η Δη­µοκρατική
Γερµανία αρνιέται ακόµα και αυτά τα χρήµατα να µας επιστρέψει. Στις
22.10.1942 ο γ. διευθυντής του υπ. Οικονοµικών έγραφε σε έκ­θεσή του4.
«Δεν έχοµε νόµισµα. Η παραγωγή δι­αρκώς πίπτει. Αι τιµαί υψώθησαν εις
αφάνταστα επίπεδα. Λιµώττοµεν. Ασθενούµεν. Η θνησιµότης αυξάνει
απειλητικώς. Εκφυλιζόµεθα βαθµιαίως, υλικώς τε και ηθικώς». Αυτή η
Ελλάδα του λιµού, της απειλητικά αυξανόµενης θνησιµότητας και του
εκφυλισµού, πίστωνε τους επιδροµείς της.
Με µοναδικό για ολόκληρη την Ευρώπη πληθωρισµό, που µας επέβαλαν οι
Αρχές Κατοχής, κατέστρεψαν τη Δραχµή. Οι κάτοχοι χαρτονοµισµάτων,
οµολογιών, καταθέσεων έχαναν τις περιουσίες τους. Τον Νοέµβριο του 1944
µια νέα δραχµή ισοδυναµούσε µε 50 δισ. παλαιών δραχµών. Οι ξένοι όµως
δανειστές µας απαιτούσαν τα δάνειά τους όχι σε κατοχικές δραχµές, αλλά
σε σταθερό νόµισµα.
Από το 1824 µέχρι το 1932, η Ελλάδα είχε δανειστεί από το εξωτερικό
2,2 δισ. Χρυσά φράγκα. Μέχρι τότε είχαµε καταβάλει µόνο για τόκους και
χρεωλύσια 2,383 δισ. Φράγκα. Μετά το 1932 είχαµε σταµατήσει τον
εξωτερικό δανεισµό. Η κατοχή και η ανασυγκρότηση από αυτήν µας οδήγησαν
και πάλι στη Διεθνή Τράπεζα. Η τελευταία για να µας δανείσει έθεσε όρο
τον προηγούµενο διακανονισµό των προπολεµικών µας χρεών. Δηλαδή θα µας
έδινε δάνειο για να ξεπληρώσουµε και πάλι τις τοκοχρεωλυτικές δόσεις των
προπολεµικών µας δανείων που ήδη είχαµε ξεπληρώσει και µε το παραπάνω.
Η Γιουγκοσλαβία είχε ήδη κατ’ επανάληψη δανειστεί από τη Διεθνή
Τράπεζα δίχως να της τεθεί τέτοιος όρος. Όταν στην Τουρκία τέθηκε
τέτοιος όρος, συνοδευόµενος µε διακριτική κριτική της ακολουθούµενης
οικονοµικής πολιτικής, η Τουρκία ζήτησε την άµεση αναχώρηση του
εκπροσώπου της Διεθνούς Τράπεζας. Η τελευταία και συµµορφώθηκε προς την
τουρκική αξίωση και το δάνειο της χορήγησε5.
Το 1962 η Ελλάδα, υπό την πίεση των Δυτικών Μ.Δ. µε προεξάρχουσα τη
Δ. Γερµανία, αναγνώρισε εις το ακέραιον την ονοµαστική αξία των
προπολεµικών της δανείων6. Τότε, το εξωτερικό µας χρέος ήταν
232 εκατ. δολάρια, ενώ µόνο το Κ.Δ., που µας χρωστούσε η Γερµανία, ήταν
µαζί µε τους τόκους 398 εκατ. δολάρια. Την ίδια στιγµή η Γιουγκοσλαβία
αναγνώρισε µόνο το 6,5% της ονοµαστικής αξίας των προπολεµικών της
δανείων7. Από την άλλη πλευρά, η Γερµανία, από τις µέχρι το
1939 καταθέσεις στο έδαφός της, επέστρεφε το 13,5% και σε σπάνιες
περιπτώσεις το 20%. Τα υπόλοιπα τα κρατούσε για την ανασυγκρότησή της!!!
Στη δίωξη όµως των εγκληµατιών του πολέµου φανήκαµε… αµείλικτοι. Από
το τέλος του πολέµου µέχρι το 1959 υποβλήθηκαν 911 µηνύσεις για δίωξη
εγκληµατιών πολέµου. Από αυτούς δικάστηκε µόνο ΕΝΑΣ και αυτός αθωώθηκε8.
Στις 26.1.1959 η κυβέρνηση Καραµανλή φέρνει στη Βουλή και ψηφίζεται ο
νόµος 4061/1959 «περί αναστολής διώξεων των εγκληµατιών πολέµου» 9.
Ένα χρόνο αργότερα, µε τον νόµο 4122/1960, ο σφαγέας της Θεσσαλονίκης
Μέρτεν αποδίδεται στη Δ. Γερµανία, η οποία δεν του είχε ασκήσει δίωξη.
Τα θύµατά του όµως ακόµα και σήµερα δεν έχουν αποζηµιωθεί.
Στη δίωξη των εγκληµατιών πολέµου η µετακατοχική Γερµανία µας
µιµήθηκε. Όπως επισηµαίνει ο Rondholz, «οι κύριοι υπεύθυνοι της σφαγής
των Καλαβρύτων δεν ελογοδότησαν ποτέ!». Όχι µόνο δεν λογοδότησαν, αλλά
οι υπεύθυνοι «και αν ζούσαν, τα γερµανικά δικαστήρια µάλλον θα τους
αθώωναν» 10. Σ’ αυτό το συμπέρασμα οδηγεί η ανάκριση της
εισαγγελίας του Bochum για έναν αξιωματικό που είχε λάβει μέρος στην
επιχείρηση των Καλαβρύτων. Στο πόρισμα της προανάκρισης αναφέρεται ότι
«…τα αντίποινα ήταν αναγκαία και επιτρεπτά από το διεθνές δίκαιο, ώστε
να αναγκαστούν οι αντίπαλοι, δηλαδή οι αντάρτες, να τηρήσουν το διεθνές
δίκαιο… επομένως, δεν είναι παράνομη και η καθ’ οιονδήποτε τρόπο
συμμετοχή σ’ αυτά» 11. Δηλαδή το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων,
οι σφαγές της Βιάνου, του Διστόμου και τόσες άλλες ήταν σύννομες και
αναγκαίες κατά το διεθνές δίκαιο! Απομένει να ζητήσουμε συγγνώμη από τη
μετακατοχική Γερμανία για την κατοχική λεηλασία, τις ομηρίες, τις
σφαγές… και όχι να ζητάμε επανορθώσεις, αποζημιώσεις και την επιστροφή
του Κ.Δ. Αυτά, όπου να ’ναι, σύμφωνα με το πόρισμα της παραπάνω
προανάκρισης, θα μας τα ζητά η Γερμανία…
Το 1959 ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας ζητούσε δάνειο 400 εκατ. DM
από τη Γερμανία. Η τελευταία μας χρωστούσε το Κ.Δ. και ήταν τότε, μαζί
με τους τόκους, 1,6 δισ. DM. Ζητούσαμε δανεικά μόλις το τέταρτο των όσων
μας χρωστούσαν. Οι Γερμανοί γι’ αυτό ζητούσαν παραχωρήσεις. Ζητούσαν
την επιστροφή των περιουσιών τους στην Ελλάδα, συμβάσεις εγκατάστασης
και ναυτιλίας, την αναστολή δίωξης των εγκληματιών πολέμου… Για να
πετύχουμε το δάνειο, 200 εκατ. DM τελικά, αναγκαστήκαμε «εις πολλάς
ουσιώδεις παραχωρήσεις» 12.
Οι τρεις χώρες του Άξονα, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ιαπωνία, ανήκουν
στη λέσχη των επτά πιο πλούσιων βιομηχανικών κρατών. Αυτοί που
σταμάτησαν το χρόνο και σαπουνοποίησαν ακόμα και τους αμάχους, αυτοί που
περιφρόνησαν κάθε αξία, αυτοί που καταδίκασαν ακόμα και τα όνειρα,
αυτοί με τους «συμμάχους» προσδιόρισαν τη ναζιστική θηριωδία στιγμιαία.
Για όλα έφταιγε ο Χίτλερ, οι… πρωταίτιοι. Όμως η γερμανική πολιτική
απέναντι στην Ελλάδα, που επί 50 χρόνια αρνιέται να επανορθώσει,
ευθύνεται για το διαρκές.
Επί 50 χρόνια αυτή η πολιτική δεν αναρωτήθηκε ποιες επανορθώσεις και
ποιες αποζημιώσεις μπορούν να επανορθώσουν τον υποσιτισμό, τον λιμό και
τον εξ ασιτίας θάνατο; Την παιδική ατροφικότητα που ξεπέρασε το 75% και
την αδενοπάθεια που έφθασε το 60% για τα παιδιά της σχολικής ηλικίας; Τη
φυματίωση και την ελονοσία; Την υπανάπτυξη στην οποία καταδίκασαν τη
μετακατοχική Ελλάδα και την ανήκεστο ψυχική βλάβη που κληροδότησε σε δυο
τουλάχιστον ελληνικές γενιές; Όμως η γερμανική πολιτική ήταν αυτή που
πρωτοστάτησε ώστε ο ΟΗΕ να υποχρεώσει το Ιράκ, μετά τον πόλεμο του
Κόλπου το 1991, στην καταβολή επανορθώσεων σε κράτη, ιδιώτες και
εταιρείες, μεταξύ των οποίων και γερμανικές. Μόνο για την κατάσβεση των
πυρκαγιών στις πετρελαιοπηγές του Κουβέιτ, η απαίτηση έφθανε το 1 δισ.
Δολάρια13.
Την ίδια ώρα η επανενωμένη δημοκρατική Γερμανία έλεγε στην Ελλάδα: Η
ναζιστική Γερμανία σας λεηλάτησε, σας πήρε τα λεφτά, σας καταδίκασε στην
υπανάπτυξη. Για όλα αυτά η Δημοκρατική Γερμανία δεν αναγνωρίζει
επανορθώσεις. Έτσι, όμως, μετέτρεψε την υψηλή διπλωματία σε υψηλή
διπροσωπία και ταύτισε τον υποστηρικτή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τον
εμπνευστή των ναζιστικών εγκλημάτων. Αυτό όμως είναι κατάφωρα άδικο για
τον γερμανικό λαό. Με αυτήν την υψηλή διπροσωπία οι καλές σχέσεις έχουν
νόημα μόνο στο μέτρο που μας προστατεύουν από αυτήν. Όμως η Ελλάδα και
οι Έλληνες επιθυμούν και προωθούν τις καλές ελληνογερμανικές σχέσεις,
απαλλαγμένες από το χθες, με τον γερμανικό λαό, τον γερμανικό τύπο και
τους πολιτικούς.

Σημειώσεις
1. Τσουδερός, σ. 69.
2. «Βραδυνή», 19.7.1945, σ. 2.
3.  «Καθημερινή», 5.10.1946, σ. 1 (Κ. Ζαφειρό-πουλος).
4. Σμπαρούνης, Μελέται, σ. νβ’.
5. Αγγελόπουλος, Απαράδεκτος η αξίωσις της Διεθνούς Τράπεζας, σ. 435.
6. Αγγελόπουλος, «Οι αξιώσεις μας έναντι της Γερμανίας και Ιταλίας», «Βήμα», 18.11.1962, σ. 5.
7. Π. Δερτιλής, Το δημόσιον χρέος, σ. 464 κ.ε., 484 σημ. 1.
8.  Πρακτικά Βουλής, 26.1.1959, Β. Παπαρρηγόπουλος, 28.1.1959, Η. Τσιριμώκος.
9.  Πρακτικά Βουλής, 28.1.1959, Η. Τσιριμώκος, 29.1.1959.
10.  Eb. Rondholz, Τα αντίποινα των γερμανικών Αρχών Κατοχής, σ. 244.
11. Eb. Rondholz, ό.π., σ. 245.
12. «Μεσημβρινή», 22.4.1964.
13. «Ελευθεροτυπία», 13.11.1995, σ. 55. Ο γερμανικός τύπος έχει πάρει
θετική στάση έναντι των ελληνικών αιτημάτων αποζημιώσεων. Επίσης θετική
στάση έχουν βουλευτές του PSD με πρώτη την Ο. Γιάλπκε.

xenofonb@gmail.com
http://topontiki.gr/article/35126 

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή