Ακολουθήστε μας

Ισλάμ

«Η Αθωότητα των Μουσουλμάνων»: Βλασφημία ως πολιτική τακτική

Δημοσιεύτηκε

12 έτη πριν

στις

Thierry Meyssan
«Αυτή τη φορά, η χειραγώγηση του πλήθους της Βεγγάζης από πράκτορες του Ισραήλ είχε ως στόχο τη δολοφονία του πρέσβη των ΗΠΑ, μια πράξη πολέμου, που δεν είχαμε ξαναδεί από τον ισραηλινό βομβαρδισμό του USS Liberty από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία και Πολεμικό Ναυτικό το 1967.  Πρόκειται για την πρώτη δολοφονία ενός πρέσβη εν ενέργεια από το 1979. Ο Christopher Stevens δεν ήταν απλώς διπλωμάτης, αλλά λειτουργούσε ως Κυβερνήτης, ως de facto Αρχηγός του Κράτους της Λιβύης.»

Η κυκλοφορία στο Διαδίκτυο του τρέιλερ για μια ταινία, Η Αθωότητα των Μουσουλμάνων, προκάλεσε διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο και είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία στη Βεγγάζη του πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη και μελών του περιβάλλοντός του.

Με την πρώτη ματιά, τα γεγονότα αυτά μπορεί να βρίσκονται στη μακροπρόθεσμη γραμμή που οδηγεί από τους Σατανικούς Στίχους του Salman Rushdie στα καψίματα του Κορανίου από τον πάστορα Τέρι Τζόουνς. Παρ ‘όλα αυτά, αυτή η νέα επίθεση διαφέρει από τα άλλα περιστατικά στο ότι η ταινία δεν απευθύνεται σε δυτικό ακροατήριο, αλλά αντ’ αυτού σχεδιάστηκε μόνο ως εργαλείο πρόκλησης που απευθύνεται σε μουσουλμάνους.
Σε πολιτικό επίπεδο, η υπόθεση μπορεί να αναλυθεί από δύο οπτικές γωνίες: από την τακτική προοπτική ως πράξη χειραγώγησης αντι-ΗΠΑ, η από τη στρατηγική, ως αντι-μουσουλμανική ψυχολογική επίθεση.
Η ταινία παρήχθη από σιωνιστική ομάδα που αποτελείται από Εβραίους διπλής ισραηλινο-αμερικανικής υπηκοότητας και έναν Αιγύπτιο Κόπτη. Ολοκληρώθηκε πριν από μερικούς μήνες, αλλά κυκλοφόρησε σε κατάλληλη στιγμή για να προκαλέσει ταραχές που στοχεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ισραηλινοί πράκτορες αναπτύχτηκαν σε ορισμένες μεγάλες πόλεις, με αποστολή να διοχετεύσουν την οργή του πλήθους ενάντια σε αμερικανικούς ή κοπτικούς στόχους (αλλά όχι κατά του Ισραήλ). Δεν αποτελεί έκπληξη ότι το μέγιστο αποτέλεσμα τους επιτεύχθηκε στη Βεγγάζη, την πρωτεύουσα της Κυρηναϊκής περιοχής της Λιβύης.
Ο πληθυσμός της Βεγγάζης είναι γνωστός ότι συγκεντρώνει ιδιαίτερα τις αντιδραστικές και ρατσιστικές ομάδες. Είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι κατά το χρόνο που εμφανίστηκαν οι γελοιογραφίες του Μωάμεθ το Σεπτέμβριο του 2005, σαλαφιστές επιτέθηκαν στο Προξενείο της Δανίας. Εφαρμόζοντας τη Σύμβαση της Βιέννης για τις διπλωματικές σχέσεις, η κυβέρνηση της Λιβύης του Μουαμάρ αλ-Καντάφι ανάπτυξε στρατεύματα για την προστασία της διπλωματικής αποστολής τότε υπό επίθεση. Η καταστολή της εξέγερσης οδήγησε σε πολυάριθμους θανάτους. Στη συνέχεια, η Δύση, που επιδίωκε να ανατρέψει το καθεστώς της Λιβύης, χρηματοδότησε σαλαφιστικές δημοσιεύσεις που κατηγορούσαν τον Καντάφι για την προστασία του δανέζικου προξενείου επειδή ήταν δήθεν πίσω από την επιχείρηση των γελοιογραφιών.
Στις 15 Φεβρουαρίου 2011, οι σαλαφιστές οργάνωσαν στη Βεγγάζη διαδήλωση για τον εορτασμό της σφαγής κατά την οποία ξέσπασαν πυροβολισμοί, ένα περιστατικό που σηματοδότησε την έναρξη της εξέγερσης στη Βεγγάζη, που άνοιξε το δρόμο για την επέμβαση του ΝΑΤΟ. Η λιβυκή αστυνομία συνέλαβε τότε τρία μέλη των ιταλικών Ειδικών Δυνάμεων τα οποία ομολόγησαν ότι πυροβολούσαν από στέγες ταυτόχρονα τους διαδηλωτές και την αστυνομία για να σπείρουν χάος και σύγχυση. Φυλακισμένοι σε όλη τη διάρκεια του πόλεμου που ακολούθησε, απελευθερώθηκαν όταν το ΝΑΤΟ κατέλαβε την πρωτεύουσα και τους έδιωξε λαθραία έξω από τη χώρα προς τη Μάλτα σε ένα μικρό αλιευτικό σκάφος επί του οποίου έτυχε να ήμουν και εγώ επιβάτης.
Αυτή τη φορά, η χειραγώγηση του πλήθους της Βεγγάζης από πράκτορες του Ισραήλ είχε ως στόχο τη δολοφονία του πρέσβη των ΗΠΑ, μια πράξη πολέμου, που δεν είχαμε ξαναδεί από τον ισραηλινό βομβαρδισμό του USS Liberty από την ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία και Πολεμικό Ναυτικό το 1967. Πρόκειται για την πρώτη δολοφονία ενός ενεργού πρέσβη από το 1979.
Η πράξη είναι ακόμη πιο τραγική, δεδομένου ότι σε μια χώρα όπου η σημερινή κεντρική κυβέρνηση είναι καθαρά ένα πλάσμα νομικής μορφής, ο πρέσβης των ΗΠΑ δεν ήταν απλώς διπλωμάτης, αλλά λειτουργούσε ως Κυβερνήτης, ως de facto αρχηγός του κράτους.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι τις τελευταίες εβδομάδες, οι πιο υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί αξιωματικοί των ΗΠΑ βρίσκονται σε ανοιχτή σύγκρουση με την κυβέρνηση του Ισραήλ. Έχουν προβεί σε δηλώσεις που σηματοδοτούν την πρόθεσή τους να σταματήσουν τον κύκλο των πολέμων που άρχισαν μετά την 11η Σεπτεμβρίου (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη και Συρία) και οι οποίοι, υπό το φως των άτυπων συμφωνιών του 2001, θα επεκταθούν περαιτέρω (Σουδάν, Σομαλία και Ιράν). Η πρώτη προειδοποιητική βολή δόθηκε στο Αφγανιστάν, τον Αύγουστο 2012, όταν δύο πύραυλοι εκτοξεύτηκαν στο σταθμευμένο αεροπλάνο του Στρατηγού Martin Dempsey, επικεφαλής του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου. Η δεύτερη προειδοποίηση κατέληξε να είναι ακόμη πιο βίαιη.
Αν, από την άλλη πλευρά, εξετάζοντας αύτη την υπόθεση από την άποψη της κοινωνικής ψυχολογίας, η κυκλοφορία της ταινίας και τα επακόλουθά της, φαίνεται να είναι μια κατά μέτωπο επίθεση στις πεποιθήσεις των μουσουλμάνων.  Από αυτή την άποψη, είναι παρόμοιας φύσης με το επεισόδιο Pussy Riot που καταπάτησε την ελευθερία της θρησκευτικής πρακτικής μέσα στην Μητρόπολη του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα και τις παραστάσεις της πολλαπλούς εννοιολογικής πορνογραφίας που εφάρμοσε η ομάδα μετέπειτα. Πρόκειται για επιχειρήσεις που προσανατολίζονται να βιάσουν τις κοινωνίες που αντιστέκονται το σχέδιο της παγκόσμιας κυριαρχίας.
Στις δημοκρατικές και πολυπολιτισμικές κοινωνίες, το ιερό θεωρείται ότι ανήκει και εκφράζεται μέσα στην ιδιωτική σφαίρα. Αλλά ένας νέος συλλογικός χώρος του ιερού βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας. 
Δυτικοευρωπαϊκές χώρες έχουν περάσει την «ιστορική μνήμη» με νόμους που μετέτρεψαν ένα ιστορικό γεγονός  -η ναζιστική εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης-  σε θρησκευτικό γεγονός: η «Σόα, Shoa» στην εβραϊκή ορολογία, ή το «Ολοκαύτωμα», όπως εκφράζεται στο ευαγγελικό χριστιανικό ιδίωμα. 
Τα εγκλήματα των Ναζί αναδύθηκαν έτσι στο επίπεδο του ενός μοναδικού γεγονότος σε βάρος των θυμάτων των σφαγών άλλων, συμπεριλαμβανομένων και των άλλων θυμάτων των Ναζί. 
Αμφισβητώντας κάποιος το δόγμα, ήτοι αυτή τη θρησκευτική ερμηνεία ιστορικών γεγονότων, υπόκειται σε ποινικές κυρώσεις, όπως ακριβώς τιμωρούταν η βλασφημία στο παρελθόν. Ομοίως, το 2001, οι ΗΠΑ, τα κράτη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ορισμένοι σύμμαχοι τους, επέβαλαν με διατάγματα ότι το σύνολο των εθνικών πληθυσμών τους έπρεπε να τηρήσει ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου. Η απόφαση αυτή συνοδευόταν από ιδεολογική ερμηνεία των αιτίων της σφαγής. Και στις δύο περιπτώσεις, επειδή έχουν σκοτωθεί, από τη μια Εβραίοι και, από την άλλη Αμερικάνοι, αυτό το γεγονός προσδίδει ένα ιδιαίτερο καθεστώς για αυτά τα θύματα ενώπιον των οποίων το υπόλοιπο της ανθρωπότητας πρέπει να προσκυνήσει γονατιστά.
Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο, τόσο η ισραηλινή όσο και η αμερικανική αντιπροσωπεία προσπάθησαν να διευρύνουν τον ιερό χώρο τους ακόμη περισσότερο με την επιβολή ενός λεπτού σιγή κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης, του γεγονότος με τη μεγαλύτερη τηλεοπτική παρακολούθηση στον κόσμο, αυτή τη φορά για λογαριασμό των ομήρων που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των Αγόνων του Μονάχου το 1972. Τελικά, η πρόταση απορρίφθηκε, και η Ολυμπιακή Επιτροπή οργανώσε χωριστή τελετή. Αυτή είναι μόνο μια περαιτέρω ένδειξη της προσπάθειας να δημιουργηθεί μια συλλογική λειτουργία που νομιμοποιεί την παγκόσμια αυτοκρατορία.
Η ταινία Η Αθωότητα των Μουσουλμάνων εξυπηρετεί τόσο ως μέσο να φέρει την Ουάσιγκτον πίσω στη γραμμή τη στιγμή που μπορεί να αποχωρήσει από την σιωνιστική ημερήσια διάταξη όσο και ως μέσο για την περεταίρω συνέχιση της επίθεσης κατά της πίστης άλλων που ακόμα αντιστέκονται.
Πηγή

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;
s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);
})();

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

Γαλλία

Le Figaro: Ο πολιτισμικός πόλεμος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας

Η τεχνική της υπονόμευσης των κοσμικών δημοκρατιών από την Μουσουλμανική Αδελφότητα αναπτύσσεται γύρω από το «δικαίωμα της διαφορετικότητας» ένα δικαίωμα που δεν υπάρχει πουθενά ως τέτοιο αλλά το οποίο συναγάγουν από το άρθρο κατά των διακρίσεων που υπάρχει στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Δημοσιεύτηκε

3 ώρες πριν

στις

8 Οκτωβρίου 2024

από τον

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι των ευρωπαικών χωρών εκπόνησαν και συνέταξαν μια στρατηγική για να ενισχύσουν το αίσθημα του ανήκειν στην Umma των μουσουλμανικών κοινοτήτων που είναι εγκατεστημένες στη Δύση.

Η διαστροφή του διεθνούς δικαίου είναι μέρος της στρατηγικής της Isesco (Islamic Educational, Scientific and Cultural Organization), που οφείλει πολλά στις οδηγίες του Yusuf al-Qaradâwî. Η τεχνική της υπονόμευσης των κοσμικών δημοκρατιών από την Μουσουλμανική Αδελφότητα αναπτύσσεται γύρω από το «δικαίωμα της διαφορετικότητας» ένα δικαίωμα που δεν υπάρχει πουθενά ως τέτοιο αλλά το οποίο συναγάγουν από το άρθρο κατά των διακρίσεων που υπάρχει στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Για την Μουσουλμανική Αδελφότητα η τεχνολογική και οικονομική δύναμη της Δύσης δεν αφήνει πολλά περιθώρια χρήσης στρατιωτικών μέσων και η κατάκτηση της μπορεί να γίνει μόνο μέσω της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. Οι δυτικές δημοκρατίες θα υποχωρήσουν όπως υποχώρησε ο μουσουλμανικός κόσμος τον 18ο αιώνα.

Η τεχνική της υπονόμευσης των κοσμικών δημοκρατιών από την Μουσουλμανική Αδελφότητα αναπτύσσεται γύρω από το «δικαίωμα της διαφορετικότητας» ένα δικαίωμα που δεν υπάρχει πουθενά ως τέτοιο αλλά το οποίο συναγάγουν από το άρθρο κατά των διακρίσεων που υπάρχει στον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι των ευρωπαικών χωρών εκπόνησαν και συνέταξαν μια στρατηγική για να ενισχύσουν το αίσθημα του ανήκειν στην Umma των μουσουλμανικών κοινοτήτων που είναι εγκατεστημένες στη Δύση. Εκδόθηκε στο Κατάρ το οποίο και είναι ο σημαντικότερος χρηματοδότης της Αδελφότητας στον κόσμο από την Isesco που δημιουργήθηκε κατά τα πρότυπα της Unesco για τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (αντίγραφο του ΟΗΕ των μουσουλμανικών χωρών), υπό τον τίτλο Πολιτιστική Ισλαμική Δράση έξω από τον Ισλαμικό Κόσμο. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί να εμποδίσει τις μουσουλμανικές μειονότητες να υιοθετήσουν τοπικούς νόμους και αρχές που απορρέουν από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο έγγραφο, που δημοσιεύθηκε στα αγγλικά και τα γαλλικά, οι Αδελφοί αναλαμβάνουν να «χτίσουν την προσωπικότητα του μουσουλμάνου », ώστε αυτός «να σέβεται στην καθημερινή του ζωή τις εντολές του Αλλάχ, τις απαγορεύσεις του, να συμπεριφέρεται στα πλαίσια της γενναιόδωρης και ανεκτικής ισλαμικής ηθικής και να εφαρμόζει την σαρία.». Η στρατηγική αποσκοπεί στην παροχή προστασίας από την «πολιτισμική αλλοίωση και αποξένωση» και «εγγυάται την απαραίτητη πολιτισμική ασφάλεια για την ανάπτυξη της μουσουλμανικής προσωπικότητας».

Η διδασκαλία των δυτικών αξιών, της ανεξιθρησκίας και των κανόνων του κοσμικού κράτους στο σχολείο αποτελούν εμπόδιο για την ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών των μουσουλμάνων.

Το έγγραφο της Isesco είναι ένα κείμενο εκατό σελίδων, μπερδεμένο, άτακτο και επαναλαμβανόμενο. Δεν είναι υπογεγραμμένο αλλά ορισμένα χωρία που σχετίζονται με τη Γαλλία υποδηλώνουν μια εγγύτητα με τα κείμενα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας του IESH (Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών) του Château-Chinon. Το έγγραφο εστιάζει στην εκπαίδευση των νεότερων γενεών που γεννήθηκαν στη Δύση, τις οποίες το Ισλάμ δεν πρέπει να χάσει, καθώς θα είναι εκείνες οι αγγελιοφόροι που θα διαδώσουν τη θρησκεία των εκλεκτών σε όλο τον κόσμο. Οι αδελφοί εξηγούν ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι «αφομοιώσιμοι», ότι θα προκαλέσουν προβλήματα στους Δυτικούς μόνο εάν αυτοί επιμείνουν να αγνοούν την ανάγκη τους να καθοδηγούνται από το Ισλάμ (ένα επιχείρημα γνωστό από τον βασιλιά του Μαρόκου που ήθελε να κρατήσει υπό τον έλεγχό του το Μαροκινή διασπορά στην Ευρώπη). Σύμφωνα με το κείμενο λόγω της ιδιαιτερότητάς τους οι μουσουλμάνοι «συνεχίζουν να υποφέρουν από ρατσισμό, ιδιαίτερα όταν ασκούν ορισμένες θρησκευτικές πρακτικές και τηρούν θρησκευτικούς κανόνες. Θεωρούνται υπεύθυνοι για τρομοκρατικές επιθέσεις, οι οποίες είναι μεμονωμένες πρακτικές ξένες προς το Ισλάμ».

Ο Isesco καλεί τις ισλαμικές χώρες να διατηρήσουν δεσμούς με τις μουσουλμανικές μειονότητες “χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των μέσων ενημέρωσης προκειμένου να διασφαλιστούν […] μόνιμες, διαρκείς και γόνιμες σχέσεις και επικοινωνία”.

Η διδασκαλία των δυτικών αξιών, της ανεξιθρησκίας και των κανόνων του κοσμικού κράτους στο σχολείο αποτελούν εμπόδιο για την ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών των μουσουλμάνων. «Ορισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των μεταναστών […] στις δυτικές χώρες οφείλονται εν μέρει στα σχολικά προγράμματα που απευθύνονται τόσο σε μουσουλμάνους όσο και σε δυτικούς. Είναι δύσκολο για ένα παιδί που έχει εμποτιστεί από την κοσμική δυτική εκπαίδευση να απομακρυνθεί από αυτήν. Είναι λοιπόν απαραίτητο να εφαρμοστεί στη Δύση –και αυτή είναι η στρατηγική– «μια κατάλληλη και υγιή ισλαμική εκπαίδευση με συνετά επεξεργασμένα προγράμματα που στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση, τον πολιτισμό, τον προσανατολισμό και την κοινωνική προστασία (των μουσουλμάνων), σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Ισλάμ». Ο σκοπός είναι «η επίτευξη μιας βιώσιμης πολιτιστικής ανάπτυξης των ισλαμικών κοινωνιών εντός μη μουσουλμανικών χωρών» και η ανάπτυξη ενός βιώσιμου ισλαμικού οικοσυστήματος σε μη μουσουλμανικές χώρες.

Ο Isesco καλεί τις ισλαμικές χώρες να διατηρήσουν δεσμούς με τις μουσουλμανικές μειονότητες “χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των μέσων ενημέρωσης προκειμένου να διασφαλιστούν […] μόνιμες, διαρκείς και γόνιμες σχέσεις και επικοινωνία”. […] Ο εκπαιδευτικός τομέας των media halal που αναπτύχθηκε από τη δεκαετία του 2010 είναι ένα από τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής. Με το πρόσχημα ότι παρέχουν στους Μουσουλμάνους «μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους, εμπνευσμένη από την πνευματικότητα του Ισλάμ», οι Αδελφοί απαιτούν σεβασμό για την ιερότητα του Ισλάμ τόσο από τους Μουσουλμάνους όσο και από τους μη Μουσουλμάνους εξού και η προώθηση της αόριστης έννοιας της ισλαμοφοβίας.

ΠΗΓΗ: Le Figaro

Μετάφραση: Μπάμπης Πετράκης

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Ο Ράμα ιδρύει την πρωτεύουσα του Ισλάμ στην Ευρώπη

Δημοσιεύτηκε

2 εβδομάδες πριν

στις

26 Σεπτεμβρίου 2024

από τον

Σταύρος Καλεντερίδης: Τι είναι το νέο κράτος που ιδρύει ο Έντι Ράμα στην καρδιά των Τιράνων;

Σε τι αποσκοπεί ο πρωθυπουργός της Αλβανίας και πώς κερδίζει η Τουρκία μία νέα παρουσία στα βόρεια σύνορά μας.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ισλάμ

Ολλανδία: «Τρομοκρατικό» το κίνητρο του άνδρα που επιτέθηκε με μαχαίρι σε περαστικούς στο Ρότερνταμ

Δημοσιεύτηκε

2 εβδομάδες πριν

στις

21 Σεπτεμβρίου 2024

από τον

REUTERS/Piroschka van de Wouw

Η εισαγγελία ανακοίνωσε ότι του ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία και απόπειρα ανθρωποκτονίας με τρομοκρατικό κίνητρο

«Τρομοκρατικά κίνητρα» ενδέχεται να είχε ο άνδρας που εξαπέλυσε επίθεση με μαχαίρι το βράδυ της Πέμπτης, στο Ρότερνταμ, σκοτώνοντας έναν άνθρωπο και τραυματίζοντας έναν ακόμη, σύμφωνα με Ολλανδούς εισαγγελείς.

Ο 22χρονος, που κατάγεται από το Άμερσφουτ, μαχαίρωσε και τραυμάτισε το πρώτο θύμα του σε ένα πάρκινγκ κάτω από τη Γέφυρα του Εράσμου. Στη συνέχεια ανέβηκε στο οδόστρωμα και σκότωσε έναν άλλο άνδρα. Περαστικοί και αστυνομικοί τον ακινητοποίησαν και τον συνέλαβαν.

Δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο να υπάρχει κι άλλο κίνητρο
Η εισαγγελία ανακοίνωσε ότι του ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία και απόπειρα ανθρωποκτονίας με τρομοκρατικό κίνητρο. Πριν από την επίθεση ο νεαρός φέρεται ότι φώναξε πολλές φορές «Αλαχού Ακμπάρ», δηλαδή «Ο Θεός είναι μεγάλος», στα αραβικά.

Πάντως οι εισαγγελείς δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο να υπάρχει και κάποιο άλλο κίνητρο.

Ο ύποπτος ζούσε στο Άμερσφουτ, μια πόλη που απέχει περίπου 80 χιλιόμετρα από το Ρότερνταμ. Οι αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι κρατούσε δύο μεγάλα μαχαίρια και επέλεξε τα θύματά του στην τύχη.

Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP, Reuters

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή