μτφ. Κριστιάν
 |
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που μεταδίδονται από το γαλλικό τηλεοπτικό δίαυλο TF1
δείχνουν ότι ένα και μόνο όπλο χρησιμοποιήθηκε για τις δολοφονίες |
Το κρατικό
ειδησεογραφικό κανάλι TF1 ανέφερε ότι η Sakine
Cansız, συν-ιδρυτής του PKK (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν), η Fidan Doğan,
εκπρόσωπος του KNK (Εθνικό Κογκρέσο του Κουρδιστάν) στο Παρίσι και η Leyla
Şaylemez οι οποίες βρέθηκαν νεκρές στο Γραφείο Πληροφόρησης του Κουρδιστάν στις
10 Ιανουαρίου σκοτώθηκαν από ένα και μόνο όπλο.
Σφαίρες από δύο
διαφορετικές μάρκες ανακτήθηκαν στο Γραφείο Πληροφόρησης του Κουρδιστάν, όπου πραγματοποιήθηκαν
οι εκτελέσεις, αλλά, σύμφωνα με το TF1 μόνο ένα όπλο τις πυροβόλησε.
Παραθέτοντας ανώνυμες
πηγές της αστυνομίας και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, το TF1, ωστόσο, δήλωσε ότι
«το γεγονός ότι μόνο ένα όπλο χρησιμοποιήθηκε δεν σημαίνει ότι ο δολοφόνος ήταν
ένας και μόνος».
Η ανταπόκριση παρατηρεί
ότι η γαλλική αστυνομία ακολουθεί τρεις γραμμές έρευνας.
Η πρώτη είναι μια
εσωτερική διαμάχη του ΡΚΚ, η οποία τέθηκε αμέσως μπροστά μετά την ανακάλυψη των
σορών στις 10 Ιανουαρίου από την τουρκική κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης.
Η δεύτερη γραμμή αναζήτησης
ερευνά την πιθανότητα, οι τρεις γυναίκες να έχουν σκοτωθεί από μια οργάνωση που
ανήκει στην ακραία δεξιά πτέρυγα.
Η τρίτη είναι μια
επίθεση εγκληματικού χαρακτήρα, η οποία όμως έχει αποκλειστεί από τις αρχές,
σύμφωνα με την πηγή της αστυνομίας.
«Σύμφωνα με τα πρώτα
συμπεράσματα, οι τρεις γυναίκες εκτελέστηκαν εν ψυχρώ», δήλωσε η πηγή και
περιγράφει τις δολοφονίες των θυμάτων, δύο από τα οποία σκοτώθηκαν με τρεις
σφαίρες στο κεφάλι και το άλλο με τέσσερις, σαν μια επαγγελματική δουλειά.
ANF / PARIS
Σεϊτ Αλντογάν
Στις
αρχές της προηγούμενης βδομάδας δολοφονήθηκαν 3 Κούρδισες αγωνίστριες
στην Γαλλία, στο Παρίσι. Καταρχήν οι δολοφονημένες γυναίκες άνηκαν στην
ηγεσία του ΡΚΚ και η μια από αυτές δεν ήταν απλό στέλεχος αλλά ήταν μια
από τους ιδρυτές του ΡΚΚ που εδώ και πολύ καιρό συνέχιζε τις
δραστηριότητες στο εξωτερικό.
Η επαγγελματική δολοφονία σχολιάστηκε σχεδόν από όλους τους φορείς από πολλές κυβερνήσεις, οργανώσεις και πολιτικές δυνάμεις.
Όμως
το σχόλιο της Τουρκικής κυβέρνησης ήταν αρκετά περίεργο και με πολλά
στοιχεία αποπροσανατολισμού. Καταρχάς ο Ερντογάν και οι υπουργοί του
έσπευσαν να τονίσουν επανειλημμένα ότι το γεγονός είναι αποτέλεσμα
εσωτερικών λογαριασμών του ΡΚΚ.
Μάλιστα
κάνανε και κάποιες υποθέσεις με σιγουριά. Γιατί τόση βιασύνη και γιατί
τόσο νωρίς δηλώσεις;
Ενώ το ΡΚΚ ανοιχτά και σαφέστατα δηλώνει ότι η δολοφονία μελών του είναι
μια καθαρή προβοκάτσια ενάντια διαπραγματεύσεων και απαιτήσεων του
Κουρδικού λαού για την ειρήνη.
Το
αξιοσημείωτο είναι ότι πρόσφατα στην Τουρκία ξεκίνησε μια συζήτηση για
την λύση του Κουρδικού ζητήματος. Η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει να κάνει
διαπραγματεύσεις για το Κουρδικό ζήτημα και μέσα σε αυτό το πλαίσιο
επέτρεψε οι Κούρδοι βουλευτές να επισκεφτούν τον Κούρδο ηγέτη Αμπντουλάχ
Οτζαλάν.
Οι εκπρόσωποι των Κουρδικών οργανώσεων δήλωναν ότι το Κουρδικό ζήτημα
έχει μπει σε μια ευαίσθητη περίοδο και ο καθένας πρέπει να αναλάβει την
ευθύνη των πράξεων και της πολιτικής του.
Ενώ
οι υπουργοί της κυβέρνησης και ο ίδιος ο Ερντογάν ανακοίνωσαν ότι
περιμένουν προβοκάτσιες και μπορεί να υπάρχουν εχθρικές πράξεις ενάντια
των διαπραγματεύσεων και του «καλού κλίματος».
Ο
Ερντογάν και η κυβέρνηση του ταυτόχρονα έδιναν ένα ιδιαίτερο βάρος στην
πολιτική του καρότου και του μαστιγίου δηλώνοντας ότι θα αφοπλίσουν
τους αντάρτες, ότι το ΡΚΚ δεν εκπροσωπεύει τον Κουρδικό λαό και ότι οι
βουλευτές του κόμματος ειρήνης και δημοκρατίας δεν έχουν ανεξάρτητη
πολιτική από το ΡΚΚ και αυτό δημιουργεί μείζον ζήτημα και πολλά άλλα.
Από
την άλλη μεριά υπάρχουν δυνάμεις όπως οι γκρίζοι λύκοι και άλλες
εθνικιστικές δυνάμεις και αυτοί που επιμένουν στην παραδοσιακή κρατική
πολιτική και θεωρούν την πολιτική του Ερντογάν συμβιβασμό.
Όμως
πρέπει να τονιστεί ότι συντριπτική μερίδα της αριστεράς, των
δημοκρατικών φορέων, των διανοούμενων και προοδευτικών δυνάμεων
υποστηρίζουν ότι πρέπει να σταματήσει αυτός ο πόλεμος και να
αναγνωριστούν τα εθνικά δημοκρατικά δικαιώματα του Κουρδικού λαού και
κατηγορούν την κυβέρνηση ότι δεν έχει σκοπό να λύσει το Κουρδικό ζήτημα
αλλά να περιθωριοποιήσει την αντίσταση του Κουρδικού λαού.
Για
αυτό υπήρχαν και υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις για τον σκοπό και την
ειλικρίνεια του καθεστώτος της Τουρκίας. Είναι φανερό ότι το Κουρδικό
ζήτημα εκεί που έχει φτάσει έχει γίνει ο αδύναμος κρίκος της Τουρκίας
και η συγκυρία επιβάλει την λύση του Κουρδικού.
Καταρχήν
ήδη ο αγώνας του Κουρδικού λαού έχει κατακτήσεις με πολλές έννοιες.,
όπως η αναγνώριση του Κούρδικού λαού από τις κυβερνήσεις και τις
κυρίαρχες τάξεις και όπως οι ανοιχτές απαιτήσεις για ένα δημοκρατικό
Κουρδιστάν με ίσα συνταγματικά δικαιώματα.
Αυτή
είναι η γενική εικόνα του Κουρδικού ζητήματος όμως υπάρχει και η άλλη
όψη που λέγεται εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σε σχέση με την συγκυρία
στην Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή.
Η
δυναμική ανάμειξη της Τουρκία στο Συριακό ζήτημα, οι απειλές προς το
Ιρακινό καθεστώς, η όξυνση των σχέσεων με το Ιράν και οι απειλές ενάντια
των άλλων λαών δημιουργούν μια πολύπλοκη κατάσταση στην περιοχή.
Η Τουρκία με την σημερινή πολιτική πολλές φορές ήρθε σε σύγκρουση με την Γαλλία αλλά και με άλλους λαούς της περιοχής.
Όλα αυτά μπορεί να έχουν σχέση με την δολοφονία των 3 αγωνιστριών γυναικών.
Οι
Τουρκικές παρακρατικές οργανώσεις και διάφοροι κλάδοι των Τουρκικών
μυστικών υπηρεσιών έχουν κάθε λόγο να δημιουργούν μια τέτοια προβοκάτσια
καθώς την ευνοεί και η διεθνής συγκυρία.
Οι βιαστικές κινήσεις της κυβέρνησης του Ερντογάν και η εως τώρα σιωπή της Γαλλικής κυβέρνησης μάλλον δεν είναι χωρίς λόγο.
Όμως είναι πολύ δύσκολο να θάψουν το γεγονός.
Τις επόμενες μέρες μάλλον θα υπάρξει μια καλύτερη εικόνα.
Σεϊτ Αλντογάν,
Ανταποκριτής της ημερήσιας εφημερίδας Evrensel
http://kurd-info.blogspot.gr
var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();
