Ιράν
Η Τουρκία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην πυρηνική αποτρεπτική στρατηγική του Ισραήλ
 |
| Τα βαλλιστικά βλήματα μέσου/μεγάλου βεληνεκούς του Ιράν χρησιμοποιούν υγρά καύσιμα, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζoνται ώρες μέχρι να ταχθούν, να γεμίσουν καύσιμο και να καταστούν επιχειρησιακά. |
Ένας πιθανός λόγος για την πρόσφατη επαναπροσέγγιση μεταξύ της
Τουρκίας και του Ισραήλ είναι ο ρόλος που μπορεί να παίξει η πρώτη στην
εξασφάλιση από το Ισραήλ της δυνατότητας διεξαγωγής δεύτερου χτυπήματος
απέναντι στο Ιράν, σε περίπτωση που αυτό γίνει πυρηνική δύναμη. Για να
καταστεί η θέση αυτή εμφανής, είναι χρήσιμο να αναλυθεί η αλληλεπίδραση
μεταξύ των δύο κρατών. Στην περίπτωση που το Ιράν αποκτήσει πυρηνικό
οπλοστάσιο, η αποτροπή ενός πρώτου πυρηνικού χτυπήματος από μέρους του
ενάντια στο Ισραήλ απαιτεί να φοβάται η ηγεσία του Ιράν ότι ένα επαρκές
τμήμα του αντίστοιχου οπλοστασίου του Ισραήλ θα επιβιώσει του
αιφνιδιαστικού πρώτου χτυπήματος.
Η επιβίωση ενός τμήματος των κεφαλών
και των μέσων μεταφοράς τους δίνει τη δυνατότητα στο Ισραήλ να πλήξει τα
πληθυσμιακά κέντρα στην ιρανική επικράτεια ακόμη και αν έχει δεχτεί μια
επιτυχημένη επίθεση, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο το πυρηνικό πρώτο
πλήγμα μη αποδεκτή επιλογή για την ιρανική ηγεσία. Με άλλα λόγια, για να
αποτραπεί η ηγεσία του Ιράν από την πραγματοποίηση ενός πρώτου
χτυπήματος πρέπει να φοβάται ότι ένα τέτοιο χτύπημα θα προκαλέσει την
«αμοιβαία καταστροφή» και των δύο πλευρών.[1]
Το επιχειρησιακό πρόβλημα που καλείται συνεπώς να επιλύσει το Ισραήλ
στην περίπτωση που το Ιράν γίνει πυρηνική δύναμη είναι η αντιμετώπιση
του βαλλιστικού οπλοστασίου που διαθέτει η Ισλαμική Δημοκρατία. Τα
αντίμετρα, τα οποία έχει στη διάθεσή του ένας δρών για την αντιμετώπιση
ενός συστήματος βομβαρδισμού με βαλλιστικούς πυραύλους μπορούν να
χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: α. παθητική άμυνα, β. ενεργός άμυνα, γ.
καταστροφή ή καταστολή του συστήματος πυρός ή/και των βοηθητικών
συστημάτων.[2] Ο Πίνακας 1 συνοψίζει αυτές τις στρατηγικές.
Το ιρανικό βαλλιστικό οπλοστάσιο είναι ευάλωτο και στα τρία είδη αντιβαλλιστικής άμυνας.
Πρώτον, αν υπάρξει έγκαιρη προειδοποίηση, ένα μεγάλο
τμήμα του βαλλιστικού του οπλοστασίου είναι ευάλωτο σε επιχειρήσεις που
σκοπεύουν στην καταστροφή των πυραύλων ή στην καταστολή της δυνατότητάς
τους να εκτελούν βολές. Η τρωτότητα αυτή επιδεινώνεται από το γεγονός
ότι ένα τμήμα του οπλοστασίου μεγάλου βεληνεκούς του Ιράν χρησιμοποιεί
υγρά καύσιμα, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται ώρες μέχρι οι πύραυλοι
να ταχθούν, να γεμίσουν καύσιμο και να καταστούν επιχειρησιακοί.[3]
Το γεγονός αυτό δίνει ένα παράθυρο ευκαιρίας σε έναν εγκαίρως
πληροφορημένο και επαρκώς προετοιμασμένο αντίπαλο να χτυπήσει το τμήμα
αυτό του βαλλιστικού οπλοστασίου του Ιράν, μειώνοντας σημαντικά τη
δυνατότητά του να πλήξει αποφασιστικά το Ισραήλ.
Δεύτερον, μέτρα παθητικής άμυνας μπορούν να
βελτιώσουν σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσης του οπλοστασίου του
Ισραήλ σε περίπτωση που το Ιράν προχωρήσει σε πρώτο χτύπημα. Το πιο απλό
μέτρο είναι η μεγάλη διασπορά των πυρηνικών συστημάτων. Όσο πιο
διεσπαρμένα είναι τα οπλικά συστήματα του Ισραήλ, τόσο περισσότερους
πυραύλους (και κατ’ επέκταση κεφαλές) και καλύτερη πληροφόρηση
χρειάζεται το Ιράν για να καταφέρει να τα πλήξει αποφασιστικά.
Τρίτον, η ενεργή άμυνα είναι επίσης μια επιλογή που
μπορεί να χρησιμοποιηθεί απέναντι στο βαλλιστικό οπλοστάσιο του Ιράν. Το
Ισραήλ έχει εδώ και πολλά χρόνια επενδύσει σημαντικά ποσά στην ανάπτυξη
αμυντικών συστημάτων, ενώ παράγει αντιπυραυλικά συστήματα που καλύπτουν
όλο το εύρος των πιθανών βαλλιστικών απειλών.
Αν είναι εξαιρετικά συνεργάσιμη, η Τουρκία μπορεί να συνεισφέρει
αρκετά στην εκτέλεση και των τριών παραπάνω κατηγοριών αντιβαλλιστικής
άμυνας.
Πρώτον, σε θέματα ενεργούς άμυνας, η Τουρκία ήδη
παρέχει σημαντικές διευκολύνσεις στη Νατοϊκή αντιβαλλιστική ασπίδα,
προσφέροντας χώρο για την τοποθέτηση ραντάρ και σχετικών συστημάτων.[4]
Δεν είναι εξαιρετικά απίθανο να υποθέσει κανείς ότι το Ισραήλ θα
μπορεί, κατ’ ελάχιστον σε περιπτώσεις κρίσεων, να έχει πρόσβαση στα
δεδομένα που συλλέγουν οι αισθητήρες αυτοί.
Δεύτερον, σε θέματα παθητικής άμυνας, το Ισραήλ
αντιμετωπίζει εξαιρετικά προβλήματα χώρου, καθώς το μέγεθός του
επιτρέπει να καλυφθεί όλη η επιφάνειά του με σχετικά μικρό αριθμό
κεφαλών και πυραύλων. Μια συμφωνία με την Τουρκία παραχώρησης χώρου
(π.χ. για στάθμευση αεροσκαφών οπλισμένων με πυρηνικά), τουλάχιστον σε
περιπτώσεις κρίσεων, θα μπορούσε να περιπλέξει σημαντικά το πρόβλημα
στόχευσης που αντιμετωπίζει οποιοσδήποτε προσπαθεί να καταστρέψει με
πρώτο χτύπημα το σύνολο του πυρηνικού οπλοστασίου του Ισραήλ.[5]
Πέρα από το ζήτημα του εντοπισμού του σημείου όπου βρίσκεται το τμήμα
του οπλοστασίου αυτού, μια στόχευση ισραηλινού πυρηνικού οπλισμού,
σταθμευμένου σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ περιπλέκει σημαντικά την εξίσωση
κόστους – οφέλους για την ιρανική ηγεσία.
Τρίτον, η Τουρκία μπορεί να παραχωρήσει σημαντικές
διευκολύνσεις για τη διεξαγωγή προληπτικών και παρεμποδιστικών
χτυπημάτων ενάντια στο βαλλιστικό οπλοστάσιο του Ιράν.[6]
Ακόμη και αν η Τουρκία δεν είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει το έδαφος ή
τον εναέριο χώρο της για αποστολές κρούσης, μπορεί απλά να επιτρέψει σε
ισραηλινά αεροσκάφη να μεταβούν στις βάσεις που εκτιμάται ότι τους
έχουν παραχωρηθεί από το Αζερμπαϊτζάν μετά το 2009 ή να επιτρέψει τον
ανεφοδιασμό και τη διοικητική μέριμνα για αεροσκάφη που πιθανώς ήδη να
βρίσκονται εκεί.[7]
Σε αυτό το σημείο είναι χρήσιμο να τονιστεί ότι παρόλο που η Τουρκία
μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην αποτρεπτική στρατηγική του Ισραήλ,
δεν είναι αναντικατάστατη. Κύριος πυλώνας της στρατηγικής σταθερότητας
στη Μέση Ανατολή είναι η δυνατότητα των ΗΠΑ να εκτελέσουν συμβατικό
προληπτικό και παρεμποδιστικό χτύπημα ενάντια στο Ιράν, καθώς και η
δυνατότητά τους να εκτελέσουν πυρηνικό χτύπημα ως αντίποινα για
οποιαδήποτε μη συμβατική επιθετική ενέργεια εκτελέσει το Ιράν. Με άλλα
λόγια, το Ισραήλ απολαμβάνει την προστασία της πυρηνικής ομπρέλας των
ΗΠΑ, η οποία είναι και ο πρωτεύον παράγοντας αποτροπής που επηρεάζει
τους υπολογισμούς της ιρανικής ηγεσίας. Το γεγονός αυτό δεν έχει, όμως,
αποτρέψει το Ισραήλ από το να επενδύσει στη διατήρηση ανεξάρτητης
δυνατότητας για δεύτερο πλήγμα, όπως για παράδειγμα μέσω της προμήθειας
υποβρυχίων με δυνατότητα βολής πυραύλου με πυρηνική γόμωση.
Επιπτώσεις
Οι παραπάνω αναλυτικές εκτιμήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η
Τουρκία μπορεί να αποτελέσει σημαντικό κρίκο στην αποτρεπτική πυρηνική
στρατηγική του Ισραήλ. Συνοψίζοντας, αν συνεργαστεί πλήρως, η Τουρκία
μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια στο Ισραήλ και στις τρεις
διαστάσεις της αντιβαλλιστικής προστασίας, μειώνοντας σημαντικά την
εμπιστοσύνη της ιρανικής ηγεσίας στην ικανότητα ενός πρώτου χτυπήματος
να καταστρέψει τη δυνατότητα του Ισραήλ να προβεί σε αντίποινα. Το
γεγονός αυτό έχει τουλάχιστον πέντε επιπτώσεις για τη δυναμική του
υποσυστήματος της Αν. Μεσογείου:
– Το Ισραήλ έχει ισχυρό (αλλά όχι απόλυτο) κίνητρο να διατηρήσει καλές σχέσεις με την Τουρκία.
– Ενδεχόμενη πυρηνικοποίηση του Ιράν αυξάνει το κίνητρο του Ισραήλ να συνεργαστεί με την Τουρκία.
– Όσο λιγότερο εμπιστεύεται το Ισραήλ τις ΗΠΑ, τόσο μεγαλύτερο το κίνητρο για καλές σχέσεις με την Τουρκία.
– Όσο μικρότερη ανοχή στο ρίσκο έχει η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ,
τόσο μεγαλύτερο το κίνητρο για διατήρηση όσο το δυνατόν ευρύτερου
συνόλου επιλογών για την αποτροπή του Ιράν και συνεπώς διατήρηση καλών
σχέσεων με την Τουρκία.
– Η παροχή από την Ελλάδα διευκολύνσεων, όπως για παράδειγμα χώρου
για πραγματοποίηση ασκήσεων – προσομοιώσεων σχετικών με το αντικείμενο
της καταστροφής – καταστολής ενός συστήματος βαλλιστικού βομβαρδισμού,
προσφέρει διαπραγματευτική ισχύ στις συναλλαγές με το Ισραήλ.
Ευριπίδης Τσακιρίδης
Για την έννοια της βέβαιης αμοιβαίας καταστροφής όρα, μεταξύ άλλων,
Robert McNamara, “Mutual Deterrence,” Ομιλία στο San Fransisco,
September 18 1967, http://www.atomicarchive.com/Docs/Deterrence/Deterrence.shtml πρόσβαση Μάρτιος 2013.
Έχει αναφερθεί από Τούρκους στρατιωτικούς και διπλωμάτες ότι η συμφωνία
του 1996 μεταξύ των δύο χωρών συμπεριλάμβανε παραχωρήσεις αεροδρομίων,
λιμανιών και άλλων εδαφών για χρήση από τις ένοπλες δυνάμεις της
εκάστοτε χώρας. Όρα Mustafa Kibaroglu, “Turkey and Israel Strategize,” Middle East Quarterly (Winter 2002): 61 – 65. Στο δίκτυο: http://www.meforum.org/128/turkey-and-israel-strategize. Πρόσβαση, Μάρτιος 2013.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Κυριακής 6 Οκτωβρίου
Θέματα Εκπομπής 5ης Οκτωβρίου 2024
1. Γεραπετρίτης: Θα κάνω αυτό που πρέπει στο Αιγαίο και ας χαρακτηριστώ μειοδότης
2. Ελλάδα-υδρογονάνθακες: Ποιος κρύβεται πίσω από την παρακώλυση των γεωτρήσεων; 13:00
3. Κύπρος: Η τριμερής αποφασίστηκε από Αθήνα και Άγκυρα, ερήμην της Λευκωσίας 21:50
4. Τουρκία: Κέρδισε διαγωνισμό στη Ρουμανία για πώληση τεθωρακισμένων οχημάτων αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων 27:00
5. Ισραήλ: Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της επίθεσης – Θα αντεπιτεθούμε λέει το Ιράν 33:15
6. ΗΠΑ: Ο Τραμπ γύρισε στον τόπο του εις βάρος του εγκλήματος στην Πενσυλβάνια 59:00
7. Ρωσία-Ουκρανία: Μοντέλο Δυτικής-Ανατολικής Γερμανίας προκρίνουν Δυτικοί κιαι Ουκρανοί αξιωματούχοι 01:01:50
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ιράν
Αντιθέσεις: Στο χείλος της καταστροφής η ανθρωπότητα!
Το “Σοκ και Δέος” σε όλο το φάσμα του Μεσανατολικού με την ανθρωπότητα στο χείλος της Αβύσσου με επίκεντρο μία από τις σημαντικότερες περιφερειακές συγκρούσεις του πλανήτη
Οι “Αντιθέσεις” άνοιξαν την αυλαία των εκπομπών τους για την τηλεοπτική περίοδο 2024-2025 σε μια οριακή συγκυρία δραματικών εξελίξεων για την Μέση και την ευρύτερη Ανατολή , την Μεσόγειο και τις παγκόσμιες γεωστρατηγικές προεκτάσεις.
Το “Σοκ και Δέος” σε όλο το φάσμα του Μεσανατολικού με την ανθρωπότητα στο χείλος της Αβύσσου, με επίκεντρο μία από τις σημαντικότερες περιφερειακές συγκρούσεις του πλανήτη, , που επηρρεάζει γεωπολιτικά, ενεργειακά, οικονομικά, εφοδιαστικά και υπαρξιακά, όχι μόνο τους εμφανείς πρωταγνιστές σε Ισραήλ , Παλαιστίνη, Λίβανο, Ιράν , Υεμένη , Αραβικό κόσμο και Μεσόγειο, αλλά και όλους τους μεγάλους παίκτες ισχύος σε παγκόσμια κλίμακα.
Η αδιέξοδη σύγκρουση και ο φαύλος κύκλος στη μεσανατολική διένεξη εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων , πλανητικών προεκτάσεων.
Τι διαδραματίζεται στην περίμετρο της Ευρασίας που στις μέρες μας αποτελεί το κύριο πεδίο των ηγεμονικών ανταγωνισμών.
Τα όρια της προβολής ισχύος, αποτροπής, γοήτρου υπεροχής και τα εφιαλτικά σενάρια γενικευμένης κλιμάκωσης με την απενοχοποίηση στη διεθνή σκηνή ακόμη και των πυρηνικών πληγμάτων.
Οι προεκτάσεις της κρίσης στο τρίγωνο Ελλάδα- Κύπρος – Τουρκία.
Οι συνέπειες του αναδυόμενου πολυπολικού κόσμου, η στάση των νέων παικτών ισχύος και οι στρατηγική στόχευση των παλαιών δυνάμεων ισχύος.
Στο στούντιο της εκπομπής ο Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Δημήτρης Ξενάκης, με πεδίο έρευνας την Διεθνή Πολιτική στην Μέση Ανατολή και τα θεάμτα Ασφάλειας στη Μεσόγειο.
Στην εκπομπή παρεμβαίνουν και καταθέτουν την οπτική τους οι :
Μαίρη Μπόση, Καθηγήτρια Διεθνούς Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά
Ιωάννης Μάζης, Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο ΕΚΠΑ
Παναγιώτης Τσάκωνας, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, σπουδών ασφάλειας και ανάλυσης εξωτερικής πολιτικής στο ΕΚΠΑ – Επικεφαλής του Προγράμματος Ασφάλειας στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).
Δημήτρης Καραϊτίδης, Πρέσβης ε.τ.
Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, Πρέσβης ε.τ
Θέμης Τζήμας, Νομικός και διδάκτορας Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης του ΑΠΘ και μεταδιδακτορικός ερευνητής
Αλέξης Λεκάκης – Κερκυραίος, Υποψήφιος διδάκτορας Ιρανικής Εξωτερικής Πολιτικής στο τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου
📺 “ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ” με τον Γιώργο Σαχίνη στην ΚΡΗΤΗ TV
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ιράν
Σάββας Καλεντερίδης: Γιατί ανησυχεί η Τουρκία;
Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.
Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών.
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
Τις τελευταίες ημέρες ο ίδιος ο Ερντογάν άρχισε να μιλά με τον πιο επίσημο τρόπο για τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα του από την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Με άλλα λόγια, είπε ότι η χώρα του βρίσκεται στο στόχαστρο του Ισραήλ.
Ενώ το τελευταίο διάστημα έκανε σχετικές αναφορές, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, κατά τη έναρξη της νέας κοινοβουλετικής περιόδου, που έχει και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, ο Ερντογάν είπε για το θέμα:
«Ενώ παρακολουθούμε από κοντά τις επιθέσεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο, βλέπουμε επίσης καθαρά πώς το Ισραήλ θέλει να δημιουργήσει μικρούς δορυφόρους στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιώντας την (κουρδική, PYD και ΡΚΚ) αυτονομιστική οργάνωση ως πιόνι. Για την πατρίδα μας, το έθνος μας και την ανεξαρτησία μας, θα σταθούμε απέναντι σε αυτή την κρατική τρομοκρατία με κάθε μέσο που διαθέτουμε».
Με την αναφορά του αυτήν ο Ερντογάν θέλησε να δηλώσει ότι το Ισραήλ υποστηρίζει την ύπαρξη δύο αυτόνομων κουρδικών κρατών στο Β. Ιράκ, που ήδη υπάρχει και λειτουργεί de jure από το 2005, και στη ΒΑ Συρία, που λειτουργεί de facto από το 2014, με τη βο΄΄ηθεια των ΗΠΑ.
Στη συνέχεια ο Ερντογάν ανέφερε ότι η απόσταση από την Αλεξανδρέττα μέχρι τα σύνορα του Λιβάνου είναι 170 χιλιόμετρα, δηλαδή μόλις 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «με άλλα λόγια, η κατοχή, η τρομοκρατία και η επιθετικότητα είναι ακριβώς δίπλα μας» και ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να στέκεται απέναντι στο Ισραήλ, όποιο κι αν είναι το κόστος».
Για να κατανοήσουμε, όμως, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει τον Ερντογάν να φοβάται τόσο πολύ, είναι χρήσιμο να διαβάσουμε το άρθρο του παλαίμαχου και έμπειρου δημοσιογράφου Φικρέτ Μπιλά, που έχει πολύ καλές διασυνδέσεις με το στρατιωτικό κατεστημένο και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Σημειώνεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε μερικά εικοσιστετράωρα πριν την εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο:
Η Τουρκία βρίσκεται στο στόχαστρο
Το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις του στον Λίβανο. Μετά τον αρχηγό της ΧΑΜΑΣ Χανιγιέ, σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Νασράλα. Συνεχίζει να βομβαρδίζει τη Βηρυτό. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι μετά από αυτό το στάδιο, το Ισραήλ θα προχωρήσει προς την κατάληψη του νότου του Λιβάνου.
Στη συνέχεια εκφράζουν την πρόβλεψή τους ότι θα προχωρήσει στα νότια της Συρίας.
Οι προβλέψεις των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων είναι συμβατές με τους στόχους του Σχεδίου της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (Greater Middle East Project, ΣΕΜΑ).
Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν σταδιακά το ΣΕΜΑ, το οποίο ανακοίνωσαν στον κόσμο (σ.τ.μ. τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα), δηλώνοντας ότι θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Μπορούμε να ορίσουμε ως κύριο στόχο αυτού του εγχειρήματος όχι μόνο τον ιμπεριαλιστικό επεκτατισμό των ΗΠΑ, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη του Ισραήλ και τη δημιουργία ενός κύκλου ασφαλείας γύρω από αυτό.
Οι ΗΠΑ εισέβαλαν αρχικά στο Αφγανιστάν, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, και αποχώρησαν αφού η Αλ Κάιντα και οι Ταλιμπάν, τους οποίους αρχικά υποστήριζαν εναντίον της Ρωσίας, προκάλεσαν προβλήματα στο Αφγανιστάν και στις χώρες της περιοχής. Τελικά παρέδωσαν το Αφγανιστάν στους Ταλιμπάν.
Στη συνέχεια εισέβαλαν στο Ιράκ με τη δικαιολογία ότι «ο Σαντάμ έχει πυρηνικά όπλα». Στο τέλος ανέτρεψαν τον Σαντάμ. Χώρισαν το Ιράκ στα δύο. Ίδρυσαν ένα de facto ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ υπό την κυριαρχία των Μπαρζανί. Στη συνέχεια έσυραν το Ιράκ σε εμφύλιο πόλεμο βασισμένο σε θρησκευτικές σέκτες.
Το ίδιο σχέδιο εφάρμοσαν και στη Συρία. Κατέλαβαν τη βόρεια Συρία με το πρόσχημα του εμφυλίου πολέμου. Χώρισαν κι αυτή τη χώρα στα δύο. Ίδρυσαν ένα κράτος και στρατό για το PKK στο βορρά. Εδώ και χρόνια υπάρχει ένα κουρδικό κράτος που κυβερνάται από το PKK στην περιοχή που εφάπτεται στα σύνορα της Τουρκίας.
Έτσι, αποδυνάμωσαν το Ιράκ και τη Συρία, που θα μπορούσαν να ήταν απειλή για το Ισραήλ στην περιοχή, και τα έκαναν να μην αποτελούν πλέον απειλή.
Φαίνεται ότι μετά τη Συρία, σειρά έχει το Ιράν. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχεύουν επίσης να διασπάσουν το Ιράν. Ένας από τους στόχους του ΣΕΜΑ είναι ο διαχωρισμός του Ιρανικού Κουρδιστάν και του Νοτίου Αζερμπαϊτζάν από το Ιράν.
Ενώ οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Ισραήλ, καταβάλλουν επίσης προσπάθειες για τη δημιουργία ενός «Μεγάλου Κουρδιστάν», που είναι και ο στόχος του PKK.
Στόχος του είναι να διασφαλίσουν ότι το κράτος του PKK, το οποίο ίδρυσαν στη βόρεια Συρία, θα ενωθεί πρώτα με το Βόρειο Ιράκ και στη συνέχεια θα επεκταθεί δυτικά προς τη Μεσόγειο.
Υπολογίζουν ότι ένα μη αραβικό κράτος που δημιουργήθηκε με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργούσε ασφάλεια για το Ισραήλ.
Η επέκταση του Ισραήλ προς τα νότια του Λιβάνου και της Συρίας θα του επιτρέψει να πλησιάσει το κράτος του PKK στο βορρά, το οποίο βρίσκεται υπό την προστασία των ΗΠΑ.
Έτσι, μετά το Μεγάλο Ισραήλ, θα μπει στο παιχνίδι το έργο του Μεγάλου Κουρδιστάν.
Το έργο του PKK για το Μεγάλο Κράτος του Κουρδιστάν προβλέπει την ίδρυση αυτού του κράτους σε εδάφη που θα αποσπαστούν από το Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία.
Αυτός ο πίνακας δείχνει ότι μετά το Ιράν, στόχος θα είναι η Τουρκία.
Ενώ ο στόχος του ΣΕΜΑ είχε δηλωθεί ξεκάθαρα στον κόσμο, το γεγονός ότι η Τουρκία καυχιόταν ότι ήταν για λίγο η συμπρόεδρος του ΣΕΜΑ, σημαίνει ότι δεν είχε αντιληφθεί τι τι θα επακολουθήσει.
Δεν είναι δυνατόν να πούμε ότι η Άγκυρα έβλεπε ξεκάθαρα το γεγονός ότι η Τουρκία θα είναι ο στόχος μετά το Ιράν. Αν ίσχυε αυτό, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, η Τουρκία δεν θα είχε ακολουθήσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είχε στόχο να ανατρέψει τον Άσαντ και να ιδρύσει ένα ισλαμικό κράτος στη θέση του.
Ενώ η κυβέρνηση στην Τουρκία περίμενε τις μέρες που θα ανατρεπόταν ο Άσαντ, οι ΗΠΑ κατέλαβαν το βόρειο τμήμα της Συρίας και δημιούργησαν έναν κράτος του PKK.
Τον αραβικό λαό της περιοχής τους τον έστειλαν στην Τουρκία. Η Τουρκία το δέχτηκε επίσης με χαρά. Η μεταφορά εκατομμυρίων Σύριων στην Τουρκία θα διαταράξει τη δημογραφική δομή της χώρας στο μέλλον. Η εσωτερική σύγκρουση και η διχοτόμηση της Τουρκίας θα εξυπηρετήσει τον στόχο του ΣΕΜΑ.
Η Τουρκία μόλις το τελευταίο διάστημα άρχισε να επικρίνει την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία. Ωστόσο, αυτό που έπρεπε να κάνει ήταν να δει έγκαιρα τον κίνδυνο και να αποτρέψει όσο μπορούσε από την αρχή τις ΗΠΑ.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις2 ημέρες πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Video17 ώρες πρινLive: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αστυνομία2 ημέρες πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ.
-
Video1 ημέρα πρινΝετανιάχου σε Μακρόν: Ντροπή σου
-
Video1 ημέρα πρινΓιώργος Αϋφαντής: Στείλτε Patriot στην Κύπρο!