Ακολουθήστε μας

Ενεργειακά-Αγωγοί

Νερό στον “μύλο” του Νταβούτογλου;

Δημοσιεύτηκε

στις

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
davutoglu01-16july2013

Τουλάχιστον ατυχής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η παρομοίωση του
υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου Γιάννη Κασουλίδη, των αποθεμάτων φυσικού
αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, με τη βιομηχανία Άνθρακα και Χάλυβα της
ζώνης του Ρουρ, και του ρόλου που έπαιξε στην ενοποίηση της ευρωπαϊκής
ηπείρου.

Η συγκεκριμένη τοποθέτηση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί όχι απλά ως
ατυχής για έναν έμπειρο πολιτικό του συγκεκριμένου μεγέθους, αλλά και από ιστορικής απόψεως ανακριβής, ενώ στην ουσία θα μπορούσε να λειτουργήσει υπονομευτικά τόσο στο ζήτημα της επίλυσης του Κυπριακού όσο και σε βάρος της ασφάλειας του ελληνισμού γενικότερα.
Ας δούμε τι ακριβώς ελέχθη πριν προχωρήσουμε σε μία τοποθέτηση επί του θέματος.
Κατά τη διάρκεια των δηλώσεων μετά τη συνάντησή τους οι Ε. Βενιζέλος και Γ. Κασουλίδης απάντησαν σε ερωτήσεις δημοσιογράφων. Η ερώτηση δημοσιογράφου η οποία αποτέλεσε και αφορμή για τη τοποθέτηση του Γ. Κασουλίδη είχε ως εξής:
«Πριν από λίγες μέρες στην Αμερικανική Γερουσία, η νέα βοηθός υπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης, η κα Νούλαντ, ανέφερε ότι το φυσικό αέριο της Κύπρου αποτελεί κινητήριο δύναμη για την επίλυση του Κυπριακού.
Θα ήθελα ένα σχόλιο και από τους δυο γι’ αυτό, με δεδομένη και την
απόφασή σας, απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι, να συνεργαστείτε στενά σε
ανταλλαγή τεχνογνωσίας για θέματα της οικονομικής ζώνης, μετά και την
προηγούμενη συνάντησή σας στη Λευκωσία».

Benizelos-Kasoulidis01-15july2013Η απάντηση του Κύπριου υπουργού ήταν η εξής: «Εγώ πάω ένα
βήμα παραπέρα από τις δηλώσεις της κας Νούλαντ. Θεωρώ το φυσικό αέριο
για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου γενικότερα, για όλα τα κράτη
της Ανατολικής Μεσογείου, σαν το αντίστοιχο του άνθρακα και του χάλυβα,
που άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό εμείς, σαν Κύπρος, το θεωρούμε σαν το κίνητρο, σαν το επιπρόσθετο
κίνητρο, για να μπορέσουμε να λύσουμε τα προβλήματα και τις διαφορές
μας. Εύχομαι να υπάρχει η ίδια πολιτική βούληση και από τους άλλους».
Από την πλευρά του ο Ε. Βενιζέλος, έμπειρος στη πολιτική ρητορική, ναι μεν συνηγόρησε υπέρ της τοποθέτησης Κασουλίδη αλλά… έστριψε το ζήτημα
στο προσφιλές πλέον θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης ως μία
κοινή ευρωπαϊκή πολιτική: «Κι εγώ να προσθέσω σε αυτά που είπε ο κ.
Κασουλίδης ότι και η μελέτη που έδωσε πριν από λίγες μέρες στη
δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την οικονομική σημασία που έχει η ανακήρυξη των θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο,
έρχεται να στρέψει την προσοχή μας προς την κατεύθυνση αυτή. Πάντα στο
πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, πάντα με μια διάθεση καλής γειτονίας και
συνεργασίας προς όφελος όλων των λαών της περιοχής».
Προχωρώντας σε μία σύντομη τοποθέτηση επί του θέματος να σημειώσουμε
εκ προοιμίου, ότι αντιλαμβανόμεθα την τοποθέτηση του Κύπριου υπουργού
Εξωτερικών ως «καλοπροαίρετη» και «πολιτικώς ορθή»
για μία περιοχή η οποία βράζει και είναι έτοιμη να τιναχτεί στον αέρα,
άρα κάθε φωνή η οποία υπογραμμίζει το «κοινό συμφέρον» μόνο ως
καλοδεχούμενη μπορεί να αποδειχτεί.
Όμως, η «εξομοίωση» της κεντρικής Ευρώπης και της βαριάς
βιομηχανίας της η οποία αποτέλεσε και την κινητήριο δύναμή της, με την
ανατολική Μεσόγειο και τον αναδυόμενο ενεργειακό της πλούτο, ο οποίος
εάν εξορυχτεί θα αποτελέσει για την περιοχή μας την δική του κινητήριο
δύναμη, μπορεί  από ποιητική, ρομαντική και πολιτική σκοπιά να
χαρακτηριστεί ως ένα… «πιασάρικο» για τους δημοσιογράφους και τον μέσο
πολίτη ευφυολόγημα, το οποίο όμως στην περίπτωσή μας δεν είναι ακριβές,
αλλά και υποκρύπτει πολύ μεγάλους κινδύνους.

Εξηγούμαστε:
Πρώτον, πώς είναι δυνατόν κάποιος να εξομοιώνει την ευρύτερη περιοχή της κεντρικής Ευρώπης με αυτή της Ανατολικής Μεσογείου;
Στην πρώτη περίπτωση, η γεωπολιτισμική παράμετρος λέει ότι υπάρχει μία
μαγιά «κοινής κληρονομιάς / βάσης» μεταξύ των λαών οι οποίοι αποτελούν
ιστορικά τον πυρήνα του Δυτικού Πολιτισμού, όπως αυτός αναδείχθηκε από
την Αναγέννηση, και κατόπιν από τη Γαλλική και τη Βιομηχανική επανάσταση
ενώ σε κάθε περίπτωση η «Φραγκική» κληρονομία του Καρλομάγνου αγγίζει και τις δύο πλευρές του Ρήνου.
Με άλλα λόγια παρά το γεγονός της γαλλο-γερμανικής αντιπαλότητας, όπως αυτή αναδείχθηκε από τον 19ο κυρίως αιώνα, οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις των Κεντροευρωπαίων, δεν μπορεί κανείς να πει ότι είναι διαφορετικές ή ότι απέχουν πολύ από τον έναν λαό στον άλλο. Το να μιλήσουμε για το «μωσαϊκό» σε εθνοτικό, θρησκευτικό και πολιτισμικό επίπεδο των λαών της Ανατολικής Μεσογείου θα είναι πλεονασμός, η ουσία είναι όμως ότι από την άποψη κάθε κλάδου των ανθρωπιστικών επιστημών, το
να πει ή απλά να υπονοήσει κάποιος, ότι η Μέση Ανατολή και η κεντρική
Ευρώπη μεταξύ του Ρήνου και βορείως του Δούναβη διαθέτουν παρόμοιο βαθμό
πολιτικής, πολιτισμικής και θρησκευτικής ομοιογένειας, αποτελεί
ακαδημαϊκό ατόπημα, πολιτικό λάθος
και στην ουσία εξυπηρετεί μία ιδεολογία η οποία βασίζεται μεν σε ένα κοινό «φαντασιακό» παρελθόν της περιοχής.
Αυτή η «ιδεολογία» εξυπηρετεί όμως ιδιοτελείς σκοπούς και δεν
είναι άλλη από τον Νεοθωμανισμό του Νταβούτογλου. Με λίγα λόγια, το να
συγκρίνεις την ανατολική Μεσόγειο με τη κεντρική Ευρώπη είναι πολύ απλά
σφάλμα τεραστίων διαστάσεων… και αυτοκαταστροφικό.

Δεύτερον, το να συγκρίνει κάποιος το φυσικό αέριο της ανατολικής Μεσογείου με τον άνθρακα και χάλυβα,
υπονοώντας ότι όπως και στην Ευρώπη δημιουργήθηκε η «Ένωση Άνθρακος
& Χάλυβος» φέρνοντας την ειρήνη, την ευημερία και την ισότητα στην
ήπειρο, οπότε κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να δημιουργηθεί μία «Ένωση
Φυσικού Αερίου» στην Ανατολική Μεσόγειο δημιουργώντας συνθήκες ανάλογες
με αυτές της Ευρώπης στην περιοχή, δείχνει να μην λαμβάνει υπόψη τόσο τις
πραγματικές αιτίες πίσω από τη δημιουργία της «Ένωσης Άνθρακος &
Χάλυβος» στην Ευρώπη, ούτε όμως και να αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συνέβη
στην Ευρώπη του «Χάλυβος
» από τη δεκαετία του 1950 και εντεύθεν.
Πολύ σύντομα να αναφέρουμε λοιπόν, ότι η συγκεκριμένη Ένωση
έγινε για έναν και μόνον λόγο και κάθε άλλη τοποθέτηση απλώς είναι
ανακριβής, ενώ αυτός που την αναφέρει είναι είτε ημιμαθής (άρα
επικίνδυνος) είτε ψεύτης (άρα δύο φορές επικίνδυνος)
. Ο μόνος λόγος για τη δημιουργία της Ένωσης Άνθρακα & Χάλυβα ήταν ο
έλεγχος από τους Γάλλους και γενικότερα από τους δυτικούς συμμάχους,
του κύριου μοχλού ανάπτυξης της γερμανικής ισχύος, δηλαδή της βαριάς της
βιομηχανίας,
έτσι ώστε να κατοχυρωθεί χωρίς καμία αμφιβολία η
υποταγή της Βόννης, εκείνη την εποχή, στα κελεύσματα των Αγγλοσαξόνων
και των Γάλλων.
Φυσικά η δικαιολογία η οποία χρησιμοποιήθηκε ήταν ότι με την
ενοποίηση της συγκεκριμένης βιομηχανίας υπό μία αρχή θα αποφεύγονταν
ένας νέος πόλεμος στην Ευρώπη. Αυτό είναι αλήθεια αλλά η μισή,
η άλλη μισή ήταν ότι για να γίνει αυτό θα έπρεπε η ισχυρότερη εθνική βιομηχανία, το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Γερμανίας, να… διεθνοποιηθεί, όπως και έγινε.
Τι συνέβη όμως από τη στιγμή εκείνη και ύστερα; Αποφεύγοντας
τη διάλεξη περί της εξέλιξης της ευρωπαϊκής ενοποίησης να αναφέρουμε
μόνο ότι το «σχέδιο» χάλασε όταν κατέρρευσε το ανατολικό μπλοκ,
ενοποιήθηκε ξανά η Γερμανία και τότε η Γαλλία αποφάσισε να προχωρήσει
στην δημιουργία του ευρώ, για να μπορέσει να τιθασεύσει την ανερχόμενη
γερμανική ισχύ, κάτι το οποίο η εμπειρία από το 2008 και ύστερα
καταδεικνύει ότι γύρισε μπούμερανγκ.

Έτσι, από τότε, δηλαδή από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ του 1992 μέχρι
σήμερα, η Ευρώπη της «ευημερίας», της «ασφάλειας» και της «ισότητας», βρίσκεται μόνο στη ρητορική των κυβερνόντων του Βερολίνου
και των κατά τόπους συνεργαζομένων ειδικά στο νότο της εν λόγω ζώνης
«Κοινής Ευημερίας» και φυσικά των γραφειοκρατών των Βρυξελλών.
Με λίγα λόγια, ο Κύπριος υπουργός, όταν συγκρίνει ανόμοια
πράγματα, θα πρέπει να θυμάται, ότι η ενοποίηση της βιομηχανίας Άνθρακα
και Χάλυβα έλαβε χώρα για να ελεγχθεί από κάποιους κάποιο ένα άλλο
κράτος και σε καμία περίπτωση για να «ενοποιήσει» και να «προσφέρει
δικαιοσύνη»,
ενώ το δημιούργημα αυτό με την εξέλιξη του χρόνου
έχει μετατραπεί σε ένα καθεστώς όπου μόνο «Ένωση» δεν μπορεί να
χαρακτηριστεί, εάν κάποιος στον όρο αυτό συμπεριλάβει σχέσεις
αλληλεγγύης και συνεργητικότητας και όχι σχέσεις
επικυρίαρχου-υποτακτικού και αυταρχικής διακυβέρνησης μη δημοκρατικά
εκλεγμένων τεχνοκρατών οι οποίοι λειτουργούν για το «δίκαιο των αγορών» και όχι για αυτό των «λαών».
Σε κάθε περίπτωση, το να υποστηρίζεις τέτοιου είδους επιχειρήματα,
εάν διαθέτεις ακόμα και τις ελάχιστες απαραίτητες ιστορικές και
πολιτικές γνώσεις, είναι σα να υπογραμμίζεις ότι πρέπει να
δημιουργηθεί στην ανατολική Μεσόγειο μία «Ένωση Φυσικού Αερίου», η οποία
θα επικαλείται όλα αυτά για τα οποία και η Ευρώπη του 1950 επίχαιρε,
αλλά μετά από λίγο φάνηκε η πραγματική φύση των πραγμάτων, η οποία ήταν
πολύ σκληρή
και σίγουρα καμία σχέση δεν έχει με αυτό που πρέσβευαν οι ρομαντικοί του αντικειμένου.
Μία αντίστοιχη «Ένωση» στη περιοχή, πέραν της παρά φύση γεωπολιτισμικής της βάσης, ευνοεί μόνο ενός τύπου ολοκλήρωση, αυτή μίας αυτοκρατορικής ταυτότητας όπως αυτή αναπτύσσεται από τη νεοθωμανική ονείρωξη, ή όπως αυτή εκτελείται από μία σουνιτικού τύπου ισλαμιστικής ιδεολογίας περί του παγκόσμιου Χαλιφάτου.
Και φυσικά μη μας πει κάποιος ότι η σημερινή ελληνική
πολιτική και πνευματική ελίτ θα ήταν σε θέση να προωθήσει το πρότυπο της
«Βυζαντινής Κοινοπολιτείας» ως μία βιώσιμη εναλλακτική πρόταση στις υπό
ανάπτυξη και υπό εξέλιξη ολοκληρωτικές γεωπολιτικές/γεωπολιτισμικές
ταυτότητες που αναπτύσσονται στη περιοχή μας…

Τέλος, είναι προφανές, ότι σε μία Ανατολικομεσογειακή Ένωση, η
οποία θα προωθούνταν από τον Ελληνισμό ως ένα «μέσο» για τον έλεγχο
μίας αναθεωρητικής Τουρκίας, τα αποτελέσματα θα ήταν τα ίδια με αυτά που
γνώρισε η Ευρώπη αναφορικά με τη Γερμανία…

Στο τέλος της συγκεκριμένης διαδικασίας, αντί οι υπόλοιποι και πιο συγκεκριμένα οι Έλληνες να ελέγξουν την Τουρκία, η χώρα αυτή λόγω μεγέθους, αργά ή γρήγορα θα ήλεγχε τη περιοχή και τις «κοινές πηγές».
Με λίγα λόγια, ο ελληνισμός θα την πάθαινε όπως οι Γάλλοι, οι οποίοι
στη προσπάθειά τους να ελέγξουν τους Γερμανούς στην αρχή δημιούργησαν
την Ένωση του Χάλυβα και ύστερα μετά την ενοποίηση της Γερμανίας
προώθησαν άρον-άρον και χωρίς καμία ασφαλιστική δικλείδα το «σχέδιο
Ευρώ» με αποτέλεσμα να καταντήσουν – και οι ίδιοι – «βαστάζοι» των Γερμανών, χωρίς καμία δυνατότητα παρέμβασης στην τομέα της εκπόνησης πολιτικής της «Ένωσης».
Φυσικά, η παρομοίωση του ρόλου του Ελληνισμού με αυτό της
Γαλλίας θα είναι το βέλτιστο σενάριο διότι ο νεοθωμανός Σουλτάνος, από
ένα σημείο και μετά θα αντιληφθεί ότι δεν χρειάζεται ούτε καν
«βαστάζους» αλλά υποτακτικούς.

Κλείνουμε τη σύντομη αυτή ανάλυση επισημαίνοντας το αυτονόητο: Αυτό
που ειπώθηκε από τον Κύπριο υπουργό ούτε έφερε την καταστροφή, ούτε
ίσως και να πέρασε από το μυαλό κανενός η πολυπλοκότητα των επιπτώσεών
του,
εάν κάποιος θα το λάμβανε της μετρητοίς ή θα προσπαθούσε
μέσω αυτού να «κάνει πολιτική». Η προσπάθεια της παρέμβασής μας ήταν να
καταδειχτεί η σημασία των λόγων και των λέξεων στην πολιτική κονίστρα
και ιδιαιτέρως στις διεθνής σχέσεις και κατά δεύτερον να υπογραμμιστεί προς τους πολιτικούς μας ταγούς ότι πρέπει να σκέφτονται δέκα φορές και να μιλάνε μία, ενώ όταν χρησιμοποιούν «ζωντανά παραδείγματα» να είναι έτοιμοι να τεθούν στη βάσανο τη κριτικής.
Για την ώρα… ο μόνος που γελάει κάτω από τα μουστάκια του
είναι ο επαγγελματίας – αν μη τι άλλο – κύριος Αχμέτ Νταβούτογλου, αφού
βλέπει κάποιους ερασιτέχνες να πέφτουν στην παγίδα του Νεοθωμανισμού τον
οποίο βαφτίζουν μάλιστα και ως «Ανατολικομεσογειακή Ένωση».

Read more: http://mignatiou.com/?p=9076#ixzz2ZHp76fK3

Ελλάδα

«Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» στην ηλεκτρική ενέργεια

Δημοσιεύτηκε

στις

Χάρη στις τεχνολογικές εφαρμογές του ευέλικτου συνεχούς ρεύματος, η παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μπορεί να μετατραπεί από διακοπτόμενη και ασταθής σε ευέλικτη και αποδοτική καθαρή ενέργεια και στη συνέχεια να φτάσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η Κίνα διαθέτει εταιρείες ηλεκτρικού εξοπλισμού με τις πιο προηγμένες τεχνολογίες, προσφέρει ένα πλήρες φάσμα εξειδικευμένων προϊόντων και έχει την πιο ολοκληρωμένη βιομηχανική αλυσίδα

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Κίνας Σι Τζινπίνγκ δήλωσε ρητά ότι η χώρα μας θα συνεχίσει να εμβαθύνει τη συνεργασία της με τα κράτη-εταίρους της Πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» για την πράσινη ενέργεια. Η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια αποτελεί σημαντικό μέρος του εθνικού σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» και έχει καθοριστική σημασία για τη μελλοντική ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας. Η Κίνα αποτελεί τον μεγαλύτερο παραγωγό και καταναλωτή ενέργειας παγκοσμίως, ενώ βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου όσον αφορά το μέγεθος ανάπτυξης και χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ταυτόχρονα, διαθέτει πλούσια εμπειρία στα φωτοβολταϊκά, στην αιολική και την υδροηλεκτρική ενέργεια, καθώς και στη μεταφορά της παραγόμενης ισχύος σε μεγάλες αποστάσεις. Η χώρα μας επιθυμεί να ωθήσει τη διεθνή συνεργασία σε σχετικούς τεχνικούς τομείς, να συμβάλει στη μείωση του κόστους παραγωγής καθαρής ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο και να στηρίξει τον πράσινο μετασχηματισμό και τη μείωση των ρύπων των διάφορων χωρών.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ενός διαδρόμου ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί θεμέλιο λίθο για την αναμόρφωση του ενεργειακού τοπίου της Ευρώπης. Η Ευρώπη χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση από εξωτερικές πηγές στον κόσμο. Για πολλά χρόνια, η μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολή προς τη Δύση αποτελούσε σημαντικό μέσο κάλυψης του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή και οι παγκόσμιες γεωπολιτικές μεταβολές κατέστησαν ακόμη πιο επείγουσα την ανάγκη για ενεργειακή μετάβαση, με την ευρωπαϊκή ενεργειακή ανεξαρτησία να αποτελεί πλέον προτεραιότητα. Η Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι πλούσια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και χαρακτηρίζεται από χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση. Αντίθετα, στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα η ενεργειακή κατανάλωση είναι υψηλή. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η πρόταση για τη μεταφορά παραγόμενης ισχύος από τον Νότο στον Βορρά, δηλαδή η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη προς το εσωτερικό της ευρωπαϊκής ηπείρου κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος. Στην Κίνα λέμε ότι «αν επιζητείς τον πλούτο, φτιάξε πρώτα έναν δρόμο». Η φράση αυτή εμπεριέχει τη βασική λογική πίσω από την ταχεία ανάπτυξη των υποδομών της Κίνας τις τελευταίες δεκαετίες. Οι μεταφορές αποτελούν το κλειδί για τη μεγάλης κλίμακας μετακίνηση των παραγωγικών συντελεστών σε μεγάλες αποστάσεις. Το ίδιο ισχύει και για τα ενεργειακά ζητήματα. Εάν η Ευρώπη επιθυμεί την ενεργειακή ανεξαρτησία, πρέπει να μεταφέρει τεράστιες ποσότητες ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις. Η υλοποίηση αυτής της στρατηγικής απαιτεί τη δημιουργία ενός διαδρόμου ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο Σιάο Τζουντσένγκ. Φωτ. ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ΕΛΛΑΔΑ αποτελεί σημαντικό κόμβο σε αυτόν τον ευρωπαϊκό διάδρομο της ηλεκτρικής ενέργειας. Χάρη στη μοναδική γεωγραφική της θέση ανάμεσα σε τρεις ηπείρους -την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική-, η χώρα αποτελεί εκ φύσεως σταθμό διαμετακόμισης ενέργειας. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα διαθέτει άφθονες πηγές καθαρής ενέργειας, όπως ηλιακή και αιολική ενέργεια, που προσδίδουν στη χώρα έναν μοναδικό ρόλο με πολλές δυνατότητες στο περιφερειακό ενεργειακό τοπίο.

Η ΣΙΝΟΕΛΛΗΝΙΚΗ συνεργασία στην ηλεκτρική ενέργεια βασίζεται στους συμπληρωματικούς πόρους των δύο χωρών και διαθέτει τεχνολογικά πλεονεκτήματα και ευρείες προοπτικές. Ωστόσο, για να μπορέσει η Ελλάδα να διαδραματίσει στο έπακρο τον ρόλο της στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί μια σειρά προκλήσεων, ιδιαιτέρως σε τεχνικό επίπεδο. Καθώς η χώρα βρίσκεται σχετικά μακριά από το κέντρο της ευρωπαϊκής ηπείρου, στα παραδοσιακά μέσα μεταφοράς ενέργειας εναλλασσόμενου ρεύματος εμφανίζονται προβλήματα όπως μεγάλες απώλειες ισχύος και περιορισμένες αποστάσεις μεταφοράς. Για τον λόγο αυτό, κατά την ανάπτυξη του ελληνικού δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις προηγμένες τεχνολογίες μεταφοράς συνεχούς ρεύματος, και ιδιαιτέρως στις τεχνολογίες ευέλικτου συνεχούς ρεύματος και εξαιρετικά υψηλής τάσης, έτσι ώστε να επιτευχθεί αποτελεσματική μεταφορά ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις. Χάρη στις τεχνολογικές εφαρμογές του ευέλικτου συνεχούς ρεύματος, η παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μπορεί να μετατραπεί από διακοπτόμενη και ασταθής σε ευέλικτη και αποδοτική καθαρή ενέργεια και στη συνέχεια να φτάσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέσω ενός δικτύου μεταφοράς συνεχούς ρεύματος εξαιρετικά υψηλής τάσης.

Η ΚΙΝΑ διαθέτει εταιρείες ηλεκτρικού εξοπλισμού με τις πιο προηγμένες τεχνολογίες, προσφέρει ένα πλήρες φάσμα εξειδικευμένων προϊόντων και έχει την πιο ολοκληρωμένη βιομηχανική αλυσίδα στον κόσμο. Η σειρά των κινεζικών αυτών προϊόντων μπορεί να καλύψει πλήρως τις ανάγκες των διάφορων ενεργειακών έργων. Οι χώρες μας αλληλοσυμπληρώνονται σε πόρους και τεχνολογία, δημιουργώντας ευρείες προοπτικές συνεργασίας στον τομέα αυτό.

ΕΙΜΑΙ σίγουρος ότι το μεγάλο έργο του ευρωπαϊκού διαδρόμου της ηλεκτρικής ενέργειας θα προωθήσει τη συνεργασία ανάμεσα στις κινεζικές και τις ελληνικές επιχειρήσεις και θα ωφελήσει τους Ευρωπαίους, συμβάλλοντας περαιτέρω στην ευημερία των λαών μας.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ενεργειακά-Αγωγοί

Γιατί στην Κίνα οι πυρηνικοί σταθμοί «φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια»

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Mike Blake//File Photo

Οι σταθμοί παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στην Κίνα «ξεφυτρώνουν» συνεχώς

Την τελευταία δεκαετία, η χώρα έχει προσθέσει περισσότερα από 34 γιγαβάτ πυρηνικής δυναμικότητας, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των αντιδραστήρων σε 55, ενώ άλλοι 23 είναι υπό κατασκευή.

Για την ιστορία, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να έχουν τον μεγαλύτερο «στόλο» πυρηνικών εργοστασίων στον κόσμο με 94 αντιδραστήρες.

Οι ΗΠΑ «χρειάστηκαν όμως σχεδόν 40 χρόνια για να αναπτύξουν την ίδια δυνατότητα πυρηνικής ενέργειας, που πέτυχε η Κίνα σε μόλις 10 χρόνια», ανέφερε το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας, σε σημείωμα που δημοσιεύθηκε την περασμένη Δευτέρα και υπογραμμίζει την ταχεία ανάπτυξη της κινεζικής πυρηνικής ενέργειας.

Στα τέλη του 2023  και μετά από 10 χρόνια εργασιών, η Κίνα έθεσε σε λειτουργία το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο 4ης γενιάς, στον κόσμο. Κατασκευάστηκε στον κόλπο Σιντάο, στην επαρχία Σαντόγκ που τροφοδοτείται από δύο μικρούς υψηλής θερμοκρασίας αερόψυκτους αρθρωτούς αντιδραστήρες (SMR), με ισχύ 210 μεγαβάτ ο καθένας.

Το ιδιαίτερο με τους αντιδραστήρες αυτούς είναι ότι λέγεται ότι είναι ασφαλέστεροι και πιο αποτελεσματικοί από τους συνηθισμένους. Το ραδιενεργό καύσιμο συσκευάζεται σε μπάλες, διαμέτρου 6 εκατοστών και επομένως είναι ελαφρώς μικρότερες από μια μπάλα του τένις. Κάθε αντιδραστήρας περιέχει έως και 430.000 από αυτές τις μπάλες. Μία σφαίρα λέγεται ότι αποδίδει τόση ενέργεια όσο 1,5 τόνος άνθρακα.

Και στο φεγγάρι

Ταυτόχρονα, η Κίνα μαζί με τη Ρωσία εξετάζουν το ενδεχόμενο κατασκευής πυρηνικού σταθμού στη Σελήνη μεταξύ 2033 και 2035. Μια σκέψη που δεν είναι παράλογη.

Είναι γνωστό ότι η Κίνα έχει σχεδιάσει να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη πριν από το 2030.

Η Κίνα είναι πάντως ο μεγαλύτερος καταναλωτής πρώτων υλών στον κόσμο και η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μια οικονομία αυτού του μεγέθους χρειάζεται να παράγει τεράστιες ποσότητες ενέργειας για να συνεχίσει και να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στη βιομηχανία της και στους περισσότερους από 1,4 δισεκατομμύρια, κατοίκους της.

Ταυτόχρονα, η πρόκληση είναι μεγάλη, καθώς το Πεκίνο χρειάζεται να μειώσει και τις εκπομπές CO2. Για το λόγο αυτό, η Κίνα έχει ένα σαφές σχέδιο: να γίνει η πρώτη δύναμη  παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, στον κόσμο.

Το σχέδιο αυτό εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα  και η Κίνα αναμένεται στα επόμενα 10 χρόνια να ξεπεράσει τις ΗΠΑ στην παραγωγή πυρηνικής ενέργειας, σύμφωνα με υπολογισμούς του BloombergNEF και του Ινστιτούτου Ενεργειακής Έρευνας .

Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέχουν περίπου το 30,3% της παγκόσμιας πυρηνικής παραγωγής, αλλά η πρόοδός τους ουσιαστικά έχει σταματήσει, ενώ η Κίνα έχει πολλαπλασιάσει το δυναμικό της. Μόνο εφέτος, τρεις ή τέσσερις νέοι αντιδραστήρες θα προστεθούν στο εθνικό πυρηνικό δυναμικό, που θα ανεβάσουν την ισχύ της Κίνας σε περίπου 60,8 γιγαβάτ, λέει ο Λου Τιεζόνγκ, πρόεδρος της China National Nuclear Corporation, στο πρακτορείο Bloomberg.

Οι πυρηνικοί στόχοι

Η Κίνα ποντάρει στην πυρηνική ενέργεια εδώ και χρόνια, ενώ οι προηγμένες χώρες της Δύσης «περιθωριοποίησαν» την παραγωγή τους και τώρα, που έχουν παγιδευτεί στην ενεργειακή κρίση, δεν έχουν τα εργαλεία για να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο.

Ταυτόχρονα, οι Κινέζοι είναι πολύ καλοί στο σχεδιασμό και την εκτέλεση αυτού του τύπου πολύπλοκων και ακριβών βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Ενώ η Δύση έχει σχεδόν ξεχάσει πώς να κατασκευάσει ένα πυρηνικό εργοστάσιο.

Για παράδειγμα, ο τελευταίος πυρηνικός σταθμός που ξεκίνησε να κατασκευάζεται στη Γηραιά Ήπειρο ήταν το 2005 στη Φινλανδία και τελικά εγκαινιάστηκε το 2021, μετά από χρόνια καθυστερήσεων και υπερβάσεων κόστους.

Οι ειδικοί λένε ότι η ΕΕ και άλλες προηγμένες χώρες έχουν χάσει αυτό που είναι γνωστό ως τεχνογνωσία της παραγωγής συμβατικών πυρηνικών σταθμών. Η αλυσίδα εφοδιασμού για την κατασκευή ενός συμβατικού πυρηνικού εργοστασίου έχει σκουριάσει, δεν υπάρχουν εταιρείες που να παρέχουν υποστήριξη ή το ανθρώπινο κεφάλαιο έτοιμο να το κάνει γρήγορα και αποτελεσματικά.

Στην Κίνα συμβαίνει το αντίθετο. Οι κινεζικές εταιρείες ολοκληρώνουν μάλιστα την ανέγερση αντιδραστήρων και στο εξωτερικό σε σχετικά ελκυστικά χρονικά πλαίσια. Η Κίνα κατασκεύασε με επιτυχία έξι πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Πακιστάν, σε λιγότερο από έξι χρόνια τον καθένα.

Πυρηνική βοήθεια και στην Τουρκία

Η Τουρκία υποστηρίζει επίσης ότι είναι κοντά στην επίτευξη συμφωνίας με την Κίνα για την κατασκευή νέου πυρηνικού σταθμού.

Ο υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ είπε ότι οι συνομιλίες θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν «σε λίγους μήνες», αφού Κινέζοι αξιωματούχοι επισκέφθηκαν πρόσφατα την πιθανή τοποθεσία του μελλοντικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία και την Ελλάδα. «Είμαστε σε συζητήσεις με μια κινεζική εταιρεία για μεγάλο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Μπαϊρακτάρ.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Τι συμβαίνει με τους υδρογονάνθρακες: Η περιπέτεια της Energean, η Κρήτη και η ExxonMobil

Δημοσιεύτηκε

στις

Γραφειοκρατία και δικαστικές προσφυγές προβληματίζουν ExxonMobil, Energean και HELLENiQ ENERGY

Τον Νοέμβριο του 2023 η Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ενέκρινε με απόφαση της τους περιβαλλοντικούς όρους για την πρώτη μετά από δεκαετίες ερευνητική γεώτρηση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.

Ουσιαστικά μετά από 9 ολόκληρα χρόνια από τότε που παραχωρήθηκε η το block «Ιωάννινα» άνοιξε ο δρόμος για την πρώτη γεώτρηση. Εννέα χρόνια κατά τα οποία οι επενδυτές Repsol (αποχώρησε) και η Energean ήρθαν αντιμέτωπες με δικαστικές προσφυγές κατά των σεισμικών ερευνών αλλά και με μπόλικη γραφειοκρατία καθώς και με κυβερνητικές παλινωδίες ως προς τη στήριξη ή μη των ερευνών για υδρογονάνθρακες.

Η περιοχή έχει μισθωθεί από την ελληνικών συμφερόντων Energean, η οποία δραστηριοποιείται στον Πρίνο και φυσικά στα πλούσια σε υδρογονάνθρακες υπεράκτια κοιτάσματα του Ισραήλ κ.α.

Η περιπέτεια της Energean

Βάση του χρονοδιάγραμματος η Energean επρόκειτο να εκκινήσει τις διαδικασίες προετοιμασίας της γεώτρησης, για την οποία έχουν ταχθεί υπέρ όλοι οι τοπικοί φορείς, η περιφέρεια και άλλες αρμόδιες υπηρεσίες.

Και πράγματι ξεκίνησε την αναζήτηση λιμανιού, γεωτρύπανου την αδειοδοτική διαδικασία για το εργοτάξιο κλπ.

Μόλις τον Φεβρουάριο του 2024 ομάδα κατοίκων και άλλων συλλογικών φορέων προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έλαχε καθολικής θετικής γνωμοδότησης!

Το ΣτΕ αποφάσισε να εκδικάσει την υπόθεση τον Οκτώβριο του 2024… Δηλαδή 8 μήνες μετά την προσφυγή και μία επένδυση της τάξης των 35 με 40 εκατ. ευρώ μόνο στη φάση της πρώτης γεώτρησης βρίσκεται στον αέρα…

Ο χρόνος εκδίκασης της προσφυγής και της έκδοσης της απόφασης λειτουργεί αποτρεπτικά για τους επενδυτές, σύμφωνα με πηγές της πετρελαϊκής αγοράς.

Η Κρήτη και η ExxonMobil

Αντίστοιχα προβλήματα είχαν αντιμετωπίσει και πριν από δύο χρόνια η τότε κοινοπραξία των TotalEnergies – ExxonMobil – HELLENiQ ENERGY στα δύο πολλά υποσχόμενα σε κοιτάσματα φυσικού αερίου υπεράκτια blocks της Κρήτης.

Το αποτέλεσμα ήταν τον Απρίλιο του 2022 να αποχωρήσει η γαλλική TotalEnergies μη πιστεύοντας στην ταχύτητα απονομής της Δικαιοσύνης, όπως είχε διαπιστώσει άλλωστε και με τις δικαστικές προσφυγές κατά της απόφασης για τις σεισμικές έρευνες.

Η ExxonMobil πήρε πάνω της τις παραχωρήσεις «Δυτικά της Κρήτης» και «Νοτιοδυτικά της Κρήτης» αναλαμβάνοντας ρόλο operator με εταίρο την HELLENiQ ENERGY τις σεισμικές έρευνες.

Οι δύο εταιρείες βρίσκονται στο στάδιο της λήψης επενδυτικής απόφασης για το αν θα διενεργήσουν ή όχι την πρώτη ερευνητική γεώτρηση στην Κρήτη με εκτιμώμενο χρόνο λήψης της απόφασης από 12 έως 18 μήνες.

Πηγές αναφέρουν στον ΟΤ, ότι υπάρχει προβληματισμός στην κοινοπραξία για το ενδεχόμενο δικαστικής προσφυγής όταν κι εφόσον προχωρήσουν στην απόφαση για γεώτρηση.

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης

Την άνοιξη του 2022 ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, λίγο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση ανακοίνωσε την κυβερνητική απόφαση για την επίσπευση του ερευνητικού προγράμματος στα θαλάσσια blocks της Κρήτης και του Ιονίου Πελάγους καθώς και του χερσαίου στα «Ιωάννινα».

Η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ) έτρεξε σε συνεργασία με τις πετρελαϊκές ταχύτατα τις σεισμικές έρευνες.

Όμως, η νέα δικαστική προσφυγή στο χερσαίο μπλοκ στα Ιωάννινα, προβληματίζει. Και κυρίως προβληματίζει ο χρόνος της έκδοσης των αποφάσεων αλλά και η διάρκεια της υπομονής των επενδυτών, όπως τουλάχιστον σημειώνουν στον ΟΤ παράγοντες της πετρελαϊκής αγοράς.

Το «μπλοκ 10»

Πριν από λίγες ημέρες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου στην περιοχή του «μπλοκ 10» στο Ιόνιο Πέλαγος στον Κυπαρισσιακό Κόλπο το οποίο έχει μισθωθεί για έρευνες υδρογονανθράκων από την HELLENiQ ENERGY.

Και στο οποίο δαπανήθηκαν μερικά εκατομμύρια ευρώ για σεισμικές έρευνες.

Ουσιαστικά, αν και η κυβέρνηση είχε αποφασίσει την εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων λίγους μήνες μετά υπαναχώρησε και έριξε απαγορευτικό.

Οι αντιδράσεις

Οι πετρελαϊκές που έλαβαν σοβαρά υπόψη τους τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού την άνοιξη του 2022 έρχονται αντιμέτωπες με νέα δεδομένα.

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν στον ΟΤ πηγές από το χώρο του upstream.

Και το πλέον ανησυχητικό είναι πώς βλέπουν την πρόκληση νέων εμποδίων και νέων αντιδράσεων.

Σήμερα 29 Απριλίου η «Πανελλαδική συνέλευση για την προστασία της Ελληνικής Τάφρου» με ανακοίνωση της προανήγγειλε ουσιαστικά το μπλοκάρισμα των όποιων ερευνών για υδρογονάνθρακες σε Κρήτη και Ιόνιο Πέλαγος: «Μέσα στην δήθεν προστατευόμενη θαλάσσια περιοχή που προβλέπεται στο Ιόνιο, υπάρχει το λεγόμενο «μπλοκ 10» στον Κυπαρισσιακό κόλπο ήδη παραχωρημένο σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων», αναφέρει η οργάνωση και συνεχίζει: «Και πως νοείται προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος όταν στην διπλανή από την εξαγγελθείσα προστατευόμενη περιοχή του Ιονίου, στο μπλοκ Νοτιοδυτικά τη Κρήτης, μέχρι προχθές εξαπολύονταν οι ηχητικές βόμβες των τρισδιάστατων σεισμικών ερευνών που διώχνουν ή και θανατώνουν τα θαλάσσια θηλαστικά, ενώ αν προχωρήσουν σε δοκιμαστικές ή παραγωγικές γεωτρήσεις, αύριο θα γειτνιάζει με μία βιομηχανική θαλάσσια ζώνη γεμάτη πλατφόρμες εξόρυξης, αγωγούς μεταφοράς, πλοία εφοδιασμού και πλοιάρια απορρύπανσης που θα προσπαθούν να μαζέψουν τις αναμενόμενες διαρροές πετρελαιοειδών;»

Και τέλος προαναγγέλλει κινητοποιήσεις πάσας μορφής: «Θα πιέσουμε προς πάσα κατεύθυνση για να γίνει το αυτονόητο και ολόκληρη η Ελληνική Τάφρος να μπει σε καθεστώς απολύτου προστασίας, χωρίς ηχητικές βόμβες, τρυπάνια και πλατφόρμες εξόρυξης, χωρίς σόναρ και στρατιωτικές ασκήσεις, χωρίς την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία των πλοίων».

Νέοι εταίροι

Οι προαναφερόμενες εξελίξεις και ιδίως η καθυστέρηση στην απονομή Δικαιοσύνης για επενδυτικές αποφάσεις λέγεται στην αγορά πώς προκαλεί κι άλλα εμπόδια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πετρελαϊκές που έχουν αναλάβει τις παραχωρήσεις αναζητούν εταίρους για να επενδύσουν από κοινού και να μοιράσουν το κόστος των ερευνών και γεωτρήσεων.

Ωστόσο, οι χρονοβόρες διαδικασίες τρενάρουν τα όποια deals και επί της ουσίας αποθαρρύνουν τις επενδύσεις, λένε στην αγορά.

Πριν από ένα χρόνο είχε ακουστεί και το όνομα του κολοσσού της Chevron ότι ενδιαφερόταν να εισέλθει σε παραχωρήσεις του Ιονίου.

Όλες οι εξελίξεις γύρω από το ελληνικό upstream δείχνουν να έχουν παγώσει και να μην προχωρά καμία νέα επενδυτική κίνηση.

Πηγή: ot.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή