Ακολουθήστε μας

Ασία

Η σκληρή εξορία των Βιρμανών προσφύγων

Δημοσιεύτηκε

11 έτη πριν

στις

 Xavier Monthéard, [Νάτσιος Ηλίας (μτφ)]
ΤΑΪΛΑΝΔΗ
Οι Ροχίγκας, μια μουσουλμανική μειονότητα που βρίσκεται υπό διωγμόν στη Βιρμανία, ζουν στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα της Ταϊλάνδης και απειλούνται με απέλαση. Ωστόσο, η μετανάστευση της εργατικής δύναμης στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών συνεχίζει να τροφοδοτεί τα εργοστάσια, στα οποία οι Βιρμανοί αναλαμβάνουν τις πιο σκληρές δουλειές και είναι κακοπληρωμένοι, όπως συμβαίνει στο Ρανόνγκ.Στα ανοιχτά του Ρανόνγκ, το κύριο αλιευτικό λιμάνι της Ταϊλάνδης (τρίτος εξαγωγέας παγκοσμίως ιχθύων και προϊόντων αλιείας, με μόλις 69 εκατομμύρια κατοίκους [1], οι μηχανότρατες διασχίζουν ασταμάτητα τη θάλασσα του Ανταμάν. Τα εκατομμύρια τόνων ψαριών που αλιεύουν, από τα οποία τα δύο τρίτα θα κατευθυνθούν προς την Ανατολική Ασία, την Ευρώπη και την Αμερική, τυποποιούνται αμέσως στα προάστια της πόλης. Δυσάρεστες οσμές αναδύονται από τα εργοστάσια, τα οποία προστατεύουν ψηλοί τοίχοι.
Ποιος ο λόγος όμως για τόση διακριτικότητα ; Οι διοικήσεις των επιχειρήσεων δεν επιθυμούν να γίνει γνωστή η κύρια πηγή κερδοφορίας τους που είναι οι Βιρμανοί, οι οποίοι, μια μέρα, διέσχισαν τη λεπτή λωρίδα θάλασσας που χωρίζει τις δύο χώρες για να εργαστούν στα πλοία τους και τις μονάδες επεξεργασίας που διαθέτουν. Είναι νόμιμοι ή παράνομοι ; Αμείβονται όπως πρέπει ; Αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια ; Είναι όλοι τους ενήλικες ; Τέτοιες ερωτήσεις δεν χαροποιούν ιδιαίτερα τους εργοδότες τους. Κατανοητό, λοιπόν, το γιατί είναι μάταιο να προσπαθήσει κανείς να επισκεφθεί τους εν λόγω χώρους εργασίας. Η αλληλογραφία μένει αναπάντητη και φύλακες φρουρούν τις εισόδους.
Εδώ είναι που παρεμβαίνει, σαν από θαύμα, η κομψή εκπρόσωπος του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Ρανόνγκ, η κυρία Ναρουμόν Κοραποόμ. Η συνομιλία μαζί της είναι εγκάρδια. Το θέμα της μετανάστευσης από τη Βιρμανία τίθεται διακριτικά. Τελικά, λαμβάνεται η απόφαση. Πληκτρολογεί έναν αριθμό στο τηλέφωνο. Ο συνομιλητής της ακούει, ενδεχομένως ενοχλημένος, αλλά αναγκαστικά υπακούει. Ναι, ένα εργοστάσιο επεξεργασίας οστρακοειδών θα σας υποδεχτεί αύριο στις 10.00. Όχι… παρακαλώ, ήταν ευχαρίστησή μου να λύσω αυτήν την παρεξήγηση.
Χωρίς την παρέμβαση της κυρίας Ναρουμόν, ο δραστήριος υπεύθυνος της Ranong Frozen Foods (RFF), Νασάντα Ρανγκσιγιανάντ, δεν θα μας ξεναγούσε στην εταιρεία του. Όπως μας εξηγεί, για να ικανοποιήσει τους πελάτες της από την Ιαπωνία και τη Σιγκαπούρη, η RFF πρέπει να στέλνει κάθε εβδομάδα στην Μπανγκόκ τρία κοντέινερ. Προηγουμένως, η καθημερινή πρώτη ύλη (πέντε τόνοι καλαμάρια, σουπιές και χταπόδια τα οποία συσκευάζονται σε μια αποθήκη με μια μυρωδιά που δύσκολα ξεχνάει κανείς) προετοιμάζεται με σκοπό τη μεγαλύτερη δυνατή ικανοποίηση του καταναλωτή.

Υπάρχει δυνατότητα να δούμε κάποιον από τους 450 Βιρμανούς εργάτες ; Ο κ. Νασάντα οδηγεί τον επισκέπτη προς έναν αεροστεγή θάλαμο που επικοινωνεί με έναν κόσμο λευκό και πράσινο. Γυαλιστερό, κρύο, ήσυχο. Όλοι εκεί φορούν ποδιά, ειδικό σκούφο, γάντια και μπότες. Κάποιοι διαχωρίζουν τα χιλιάδες μαλάκια που βρίσκονται εκεί, κάποιοι άλλοι ανακατεύουν μέσα σε μεγάλες δεξαμενές ένα χημικό προϊόν το οποίο λευκαίνει τις πρώτες ύλες, προσθέτουν καρυκεύματα σύμφωνα με την προκαθορισμένη συνταγή και καταψύχουν το τελικό προϊόν. Η διαδικασία αποτελείται από δύο φάσεις : μηχανικά, ταχύτατα, αδιάκοπα, οι εργάτες κόβουν το κεφάλι του καλαμαριού και το ρίχνουν μέσα σε ένα καλάθι· στη συνέχεια πιάνουν το κύριο σώμα, αφαιρούν τη μεμβράνη από τις δύο πλευρές και τοποθετούν την ημίρρευστη αυτή μάζα σε ένα άλλο καλάθι. Ένας μικρός πλαδαρός ήχος ακούγεται. Αυτά, από τις 8 το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα, με ένα μικρό διάλειμμα για να γευματίσουν. Μια δουλειά τόσο σκληρή αλλά και τόσο κακοπληρωμένη (200 με 250 μπατ την ημέρα [2].), ενώ κανένας υπάλληλος της RFF δεν είναι Ταϊλανδός.
Πρόκειται για ένα γενικευμένο φαινόμενο. 
Από την οικονομική έκρηξη της δεκαετίας του 1990, οι περισσότερες βαριές δουλειές ανατίθενται στους αλλοδαπούς, δηλαδή σε δεκάδες χιλιάδες Καμποτζιανούς, Λαοτιανούς, αλλά βασικά σε Βιρμανούς, οι οποίοι υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα δύο εκατομμύρια. Η Ταϊλάνδη, μια βιομηχανική χώρα που συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο δυναμικών οικονομιών της Νοτιοδυτικής Ασίας χάρη στη σταθερή ανάπτυξη που παρουσιάζει και τους διαφοροποιημένους πόρους που διαθέτει, εξουσιάζει με όλο της το βάρος τη γείτονά της, που με κόπο πασχίζει να απαλλαγεί από το πεντηκονταετές στρατιωτικό αυταρχικό καθεστώς της. Έχει, λοιπόν, τη δυνατότητα να προσφέρει απεριόριστη εργασία, και εύκολα το κάνει, δεδομένου ότι οι εργοδότες της επιβάλλουν χωρίς ενδοιασμούς διακρίσεις εις βάρος των αλλοδαπών. Η RFF δεν είναι το χειρότερο μέρος που μπορεί να εργαστεί κανείς στο Ρανόνγκ. Κάθε μέρα τα ξημερώματα, τα φορτηγά μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες της πόλης, της Siamchai International Food Company (Sifco), περισυλλέγουν το καθένα από 70 νέους, για να τους οδηγήσουν στα εργοστάσια. Οι επιβάτες στοιβάζονται όρθιοι σαν να ήταν σε ζωάδικα. « Κερδίζουν μισή ώρα δωρεάν μεταφορά, αλλά είναι στριμωγμένοι σαν σαρδέλες ! », λέει ένας περαστικός. Οι εργάτες φορούν ήδη τις στολές εργασίας και τους σκούφους τους. Όταν φτάνουν στο εργοστάσιο βάζουν τον αντίχειρά τους σε μια οθόνη αφής, πριν ωθήσουν την κεντρική πύλη. « Η ασφάλεια πάνω απ’ όλα », γράφει μια πινακίδα στην είσοδο.

« Ένα πολύ κακό κάρμα »

Η καθημερινότητα της κυρίας Όγκ Τι Ο, μιας εργαζόμενης της Sifco που απασχολείται εκεί έξι μέρες στις επτά, περιγράφεται ως εξής : Κατά τις 5.30 το πρωί κατευθύνεται προς έναν δρόμο από τον οποίο περνάει το φορτηγό που την παραλαμβάνει. Υποτίθεται ότι η έναρξη του ωραρίου εργασίας είναι στις επτά. Μετά από το διάλλειμα για γεύμα, στις 11, συνεχίζει να εργάζεται μέχρι τις 5 το απόγευμα. Στη διάρκεια της ημέρας θα μάθει αν πρόκειται να χρειαστεί να κάνει υπερωρίες. οι οποίες ξεκινούν στις 5.30 το απόγευμα και διαρκούν μέχρι τις 10, 11 ή καμιά φορά ακόμη και μέχρι τα μεσάνυχτα. « Τι περιθώρια έχω να κάνω οικογενειακή ζωή με τέτοιο ωράριο ; », διερωτάται.
Στην Golden Seafood International, η αμοιβή είναι μόλις 155 μπατ την ημέρα για εννέα ώρες εργασίας. Εδώ και οχτώ μήνες, ο εικοσάχρονος Γιε Χτετ Νεγκ, πετάει αγκαλιές από γαρίδες μέσα σε δεξαμενές με καυτό νερό, τις αλατίζει, τις βγάζει ψημένες και ξανά από την αρχή… Η μετατροπή ζώντων ζώων σε εδώδιμα προϊόντα έρχεται σε αντίθεση με τα βουδιστικά του πιστεύω. « Περνάω όλη μου την ημέρα σκοτώνοντας… αυτό έχει ένα πολύ κακό κάρμα », μας λέει. « Αλλά δεν έχω και άλλη επιλογή ».

Ο Τιμάτ Ζιν Μόε, εργάζεται σκληρά δώδεκα ώρες την ημέρα σε ένα εργοστάσιο παραγωγής πάγου, για 4.500 μπατ τον μήνα. « Κάνει ανυπόφορο κρύο και δεν μας παρέχουν ούτε καν τα απαραίτητα ρούχα και γάντια προστασίας ». Τα παραδείγματα είναι άφθονα : ένας από αυτούς αναγκάστηκε να αγοράσει με δικά του έξοδα τη στολή εργασίας του, ένας άλλος διαμαρτύρεται για την έλλειψη πόσιμου νερού στις εγκαταστάσεις. Δεν πληρώνονται σε περίπτωση ασθένειας. Δεν προβλέπεται άδεια. Και επειδή ο μισθός τους είναι ιδιαιτέρως χαμηλός, είναι όλοι αναγκασμένοι να δεχτούν να εργαστούν υπερωριακά χωρίς να το γνωρίζουν εκ των προτέρων, κάτι που, εξαιτίας της ανάγκης απόλυτης προσαρμογής στις μεταβολές της αλιείας, επεκτείνει το ωράριο εργασίας πέρα από κάθε λογικό όριο.

Εκτός από την εργασία, και ο ελεύθερος χρόνος δεν είναι διόλου πιο ευχάριστος. Ενώ οι Ταϊλανδοί κατοικούν στα ψηλά σημεία της πόλης, οι Βιρμανοί ζουν στις κάτω γειτονιές γύρω από το λιμάνι. Το γκέτο αυτό αναδίδει ψάρι και μόχθο, πορνεία στη χειρότερη μορφή της και ταλαιπωρία. Οι αλλοδαποί έχουν δικές τους παγόδες, τις δικές τους ανθυγιεινές καλύβες και τους δικούς τους πάγκους με καρύδες του βετέλ (είναι ο καρπός του φοίνικα αρέκα), ένα ελαφρύ ναρκωτικό που τους αρέσει να μασάνε και το οποίο βάφει το στόμα κόκκινο πριν κηλιδώσει τα πεζοδρόμια.
Όσον αφορά τις γυναίκες, εδώ δεν κάνουν υπερβολική χρήση του τανάκα, αυτής της κίτρινης πούδρας που χρησιμοποιείται ταυτόχρονα ως μακιγιάζ και αντηλιακό και που κάνει να ξεχωρίζει μια Βιρμανή από όλες τις άλλες γυναίκες τις Νοτιοδυτικής Ασίας. « Έτσι είναι λιγότερο ορατές και αυτό τους επιτρέπει να γλυτώνουν από τα περιφρονητικά σχόλια των Ταϊλανδέζων », εξηγεί ο κύριος Νάι Λίνε Χτίκε, εκπρόσωπος του Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Μπούρμα, μιας αμφίβολης οργάνωσης για τα δικαιώματα των λεσβιών, των γκέι, των αμφί και των τρανς (LGBT). « Η Νότια Ταϊλάνδη είναι πολύ συντηρητική. Στη συνείδηση του κόσμου υπάρχει η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών, όλες αυτές οι παλιές ιστορίες με τις συγκρούσεις μεταξύ βασιλιάδων. Με τέτοιες ιδέες τούς πιπιλίζουν τα μυαλά στο σχολείο, και αυτές τις απόψεις εκμεταλλεύεται η κινηματογραφική βιομηχανία που γυρίζει συνεχώς ταινίες γεμάτες στερεότυπα ». Οι αδιάκοποι πόλεμοι του 16ου και του 17ου αιώνα άφησαν έχθρες, τις οποίες τακτικά η συγκατοίκηση οξύνει και μετατρέπει σε ρατσιστικό εκφοβισμό.

Παρά την ακραία αβεβαιότητα που βιώνουν, οι Βιρμανοί εργάτες θεωρούν ότι η κατάστασή τους είναι προτιμότερη από αυτήν που τους επιφυλάσσει η χώρα προέλευσής τους. Στο Ρανόνγκ υποαμείβονται αλλά τουλάχιστον έχουν στέγη. Είναι καταπιεσμένοι αλλά τουλάχιστον έχουν μια μικρή ελπίδα. Σε αντίθεση με αυτό που πολλοί πιστεύουν, η κυβέρνηση του Νάι Πι Τάου δεν απαγορεύει την έξοδο από τη χώρα. Αλλά, εδώ και καιρό, η μετανάστευση διοχετεύεται μέσω παράνομων καναλιών : στον Βορρά μέσω των καναλιών που έχουν εγκατασταθεί για τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης και τους πρόσφυγες που προσπαθούν να αποφύγουν τους αντάρτες και ζουν συγκεντρωμένοι σε στρατόπεδα χωρίς νομική προστασία, δεδομένου ότι η Μπανγκόκ δεν έχει επικυρώσει τη Σύμβαση του ΟΗΕ του 1951 για το καθεστώς των προσφύγων· και στον Νότο, μέσω των καναλιών του λαθρεμπορίου και της εμπορίας ανθρώπων [3]. Οι υποψήφιοι προς αποχώρηση καταλήγουν στα χέρια των διακινητών της Κο Σόουγκ (δίδυμη πόλη της Ρανόνγκ που βρίσκεται στην απέναντι όχθη της λεπτής λωρίδας θάλασσας που χωρίζει τις δύο χώρες), οι οποίοι πότε λειτουργούν με τη συνεργασία των συνοριοφυλάκων τους οποίους πληρώνουν αδρά, και πότε λειτουργούν εν αγνοία τους. Πολλοί είναι αυτοί που πνίγηκαν κατά τη διάρκεια των νυχτερινών διαβάσεων. Επιπλέον, όταν φτάνουν στο Ρανόνγκ πρέπει να αποφύγουν να πέσουν στα χέρια της αστυνομίας : όσοι δεν μπορούν να εμφανίσουν νόμιμα χαρτιά ή να αγοράσουν με μετρητά μια άδεια εισόδου, επαναπατρίζονται στη Βιρμανία.

Με την πάροδο του χρόνου η κατάσταση έχει ομαλοποιηθεί. « Το μόνο που χρειάζεται για να περάσει κανείς τα σύνορα », εξηγεί ο Ζο, ένας οδηγός μηχανοκίνητης πιρόγας, « είναι να επιδείξεις στην υπηρεσία αλλοδαπών της Ταϊλάνδης ένα προσωρινό διαβατήριο που σου επιτρέπει να διαμείνεις στο Ρανόνγκ για μια εβδομάδα ». Στη συνέχεια, αρκεί να αναμιχθείς με το πλήθος εκείνων που έχουν αποκτήσει νόμιμα άδεια εργασίας. Αυτό, ωστόσο, δεν εμποδίζει τους αστυνομικούς να συνεχίσουν να διεξάγουν εξακριβώσεις στοιχείων. « Τους ξεχωρίζουν από τα μάτια, είναι απίστευτα καλοί σε αυτό », εξηγεί ο Πάι Πάι, ένας εικοσάχρονος καταφερτζής που μεγάλωσε στο γκέτο και γνωρίζει πώς να ελίσσεται σε αυτό. « Χθες ένας φίλος μου περιφερόταν χωρίς άδεια εργασίας. Ήταν λάθος του. Ένα μικρό ασήμαντο λάθος, έτσι δεν είναι ; Η αστυνομία τον ήλεγξε και στη συνέχεια τον συνέλαβε. Επειδή δεν μιλάει ταϊλανδέζικα, μου τηλεφώνησε. Οι αστυνομικοί ζητούσαν 3.000 μπατ. Μετά από διαπραγματεύσεις κατάφερα να τα ρίξω στα 1.000. Μου έδωσαν ραντεβού στο αυτοκίνητό τους, πίσω από το τμήμα ». Γιατί στο αυτοκίνητο ; « Για να αποφευχθούν οι ενοχοποιητικές φωτογραφίες ; » Και γιατί όχι στο γραφείο τους στο τμήμα ; « Για να μην αναγκαστούν να μοιραστούν τα χρήματα με τους συναδέλφους τους ».

Το Ρανόνγκ διαθέτει μόνο λίγους κοινωνικούς λειτουργούς που θα μπορούσαν να βοηθήσουν αυτόν τον πληθυσμό και ακόμα λιγότερες διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ο πατήρ Τζον, ένας ιερέας από τη Νέα Ζηλανδία με διαπεραστικό βλέμμα και καθαρό λόγο, εργάστηκε έξι χρόνια στην περιοχή ως συντονιστής μιας εκπαιδευτικής δομής που συνδέεται με το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας. « Η κατάσταση των Βιρμανών βελτιώνεται χρόνο με τον χρόνο », παρατηρεί. Περνώντας από την παράνομη μετανάστευση των ψαράδων και τις συνθήκες εργασίας σχεδόν ΄΄σύγχρονης δουλείας΄΄ στη μετανάστευση εργατικής δύναμης με δικαίωμα οικογενειακής συνένωσης, που τους επέτρεψε να δημιουργήσουν και μια δεύτερη γενιά μεταναστών, απέκτησαν σταδιακά προστασία απέναντι στις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις εκμετάλλευσης, καθώς και κάποιου είδους αναγνώριση των δικαιωμάτων τους. Από τον Αύγουστο του 2005, η ταϊλανδέζικη νομοθεσία προβλέπει μέχρι και την υποχρεωτική εκπαίδευση των παιδιών τους. Αλλά λίγο τους απασχολεί η δυνατότητα αυτή. Ο πατήρ Τζον προσθέτει και έναν πολιτιστικό παράγοντα : « Σε μια ιδανική περίπτωση, οι νέοι θα έπρεπε να πηγαίνουν στο δημόσιο ταϊλανδέζικο σχολείο, διατηρώντας όμως ταυτοχρόνως και τις παραδόσεις τους. Αλλά η εκπαίδευση δεν έχει ιδιαίτερη αξία για τους Βιρμανούς. Καταβάλλουμε, συνεπώς, προσπάθειες να διατηρήσουμε μακριά από την εργασία τα παιδιά που φτάνουν στην ηλικία των 11-12 ετών ».

Θεσμική εκμετάλλευση

Οι μετανάστες έχουν συνήθως ασθενική υγεία. « Οι εργαζόμενοι δεν διαθέτουν καθόλου ελεύθερο χρόνο για να φροντίσουν την υγεία τους και είναι πολύ δύσκολο για μας να μπούμε στα εργοστάσια που εργάζονται. Υπό τέτοιες συνθήκες, η πρόληψη είναι σύνθετη υπόθεση », εξηγεί η Μιέ Μιέ Χαν, μια γιατρός με ειδικότητα στο VIH/AIDS και στη φυματίωση. Σημαντική πρόοδος αποτέλεσε η δυνατότητα που δόθηκε στον πληθυσμό να επισκέπτεται γιατρό έναντι 30 μπατ (λιγότερο από 1 ευρώ), αν και το κόστος του μέτρου αυτού για το δημόσιο σύστημα υγείας της Ταϊλάνδης υπήρξε αντικείμενο έντονης κριτικής από τους αντιπάλους της κυβέρνησης. Για αυτούς, αποτελεί ισχυρό επιχείρημα το γεγονός ότι στο Ρανόνγκ οι Βιρμανοί πια είναι τόσο πολλοί που αντιπροσωπεύουν πάνω από τους μισούς των 400.000 κατοίκων της πόλης.
Την 1η Ιανουαρίου 2013, η κυβέρνηση του Γίνγκλουκ Σιναουάτρα έλαβε ένα ιστορικό μέτρο : Καθιέρωσε εθνικό κατώτατο μισθό στα 300 μπατ ημερησίως, κάτι που ισοδυναμεί σε μια μισθολογική αύξηση της τάξης του 40% για όλους τους εργαζόμενους. Αλλά κατά την ερευνήτρια Μίουα Γιαμάντα, η οποία συμμετείχε σε μια συλλογική έρευνα που έγινε το 2010 για τους Βιρμανούς στο Ρανόνγκ [4] : « Το μόνο που κάνει η άδεια εργασίας στην Ταϊλάνδη είναι να θεσμοθετεί την εκμετάλλευση των μεταναστών. Ειδικότερα, δεν πρόκειται για άδεια εργασίας αλλά για μια συγκατάθεση να δουλέψεις. Συνεπώς, ο εργοδότης κρατά το κλειδί της πρόσβασης στην εργασία ». Και τα αφεντικά δεν πάσχουν από έλλειψη φαντασίας όταν πρόκειται να βρουν τρόπους να ροκανίσουν την αύξηση που δόθηκε στην αρχή της χρονιάς : σε κάποιες περιπτώσεις καταργείται το ημερήσιο επίδομα διατροφής, σε άλλες το πριμ των 200 μπατ κάθε δεκαπενθήμερο μετατρέπεται σε 300 μπατ τον μήνα, σε άλλες πάλι αφαιρούμε από τον νέο μισθό το κόστος διατροφής ή το κόστος φακέλου.

« Όλοι είναι ίσοι, άλλα κάποιοι είναι περισσότερο ίσοι από κάποιους άλλους… ». Μια σκηνή επανέρχεται συνεχώς στη μνήμη. Είναι 4 η ώρα το πρωί στο λιμάνι. Δύο δωδεκάδες άντρες, όλοι Βιρμανοί, εκτός από τον Ταϊλανδό καπετάνιο, ξεφορτώνουν μια μηχανότρατα με τη βοήθεια ανυψωτικών. Εκατοντάδες Βιρμανέζες ταξινομούν τα ψάρια σε έναν ξέφρενο ρυθμό. Λίγο πιο πέρα κάποιες λογίστριες κυκλοφορούν με την άνεσή τους και με ένα ύφος υπεροπτικό. Αναμφίβολα είναι Ταϊλανδέζες. Ποιος άλλος θα μπορούσε να φορέσει ροζ μπότα ;

Notes

[1] Παγκόσμια κατάσταση της Αλιείας και των Ιχθυοτροφείων το 2012, Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), Ρώμη, 2012.
[2] 40 μπατ = 1 ευρώ
[3] Βλ. Maxime Boutry & Jacques Ivanoff, La Monnaie des frontières. Migrations birmanes dans le sud de la Thaïlande, structure des réseaux et internationalisation des frontières, Institut de Recherche sur l’Asie du Sud-Est contemporaine. Bangkok, 2009.
[4] « Myanmar migrant laborers in Ranong, Thailand », Institute of Developing Economies, Chiba (Japon), 2010

Monde Diplomatique

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

19 ώρες πριν

στις

6 Οκτωβρίου 2024

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

To Al Jazeera αποκαλύπτει στοιχεία Ισραηλινών στρατιωτών

Η ωριαία ταινία του Al Jazeera κατηγορεί τους στρατιώτες των IDF «για εγκλήματα πολέμου» και ισχυρίζεται ότι το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.

Δημοσιεύτηκε

20 ώρες πριν

στις

6 Οκτωβρίου 2024

από τον

Tο Al Jazeera, το ειδησεογραφικό πρακτορείο του Κατάρ αποκαλύπτει τα πλήρη στοιχεία στρατιωτών των μονάδων τους, που πολεμούν στην Γάζα ενώ προβάλλονται βίντεο που έχουν δημοσιευτεί στους λογαριασμούς των συγκεκριμένων ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η ωριαία ταινία του Al Jazeera κατηγορεί τους στρατιώτες των IDF «για εγκλήματα πολέμου» και ισχυρίζεται ότι το υλικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Διεθνές Δικαστήριο.

Αρκετοί από τους ομιλητές ισχυρίζονται ότι οι IDF επιτίθενται συστηματικά σε δημοσιογράφους και εργαζόμενους στα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Bill Van Esveld του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ισχυρίστηκε ότι αφού έδωσε στον Ισραηλινό στρατό συντεταγμένες ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα χτυπήσουν τους εργαζόμενους , τελικά πραγματοποιήθηκε επίθεση στο ακριβές σημείο που υποτίθεται προστατευόταν.

Στο ντοκιμαντέρ δεν υπάρχει καμία δήλωση του Ισραηλινού Στρατού, αναφέρει η Jerusalem Post, ενώ δεν ασκείται καμία κριτική στη Χαμάς.

Υπενθυμίζεται ότι το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ ψήφισε ομόφωνα τον τερματισμό των επιχειρήσεων του Al Jazeera στην χώρα τον Μάιο. Τώρα η απαγόρευση παρατάθηκε τον Ιούλιο έως τις 30 Νοεμβρίου.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Μιχάλης Ψύλος στη Ναυτεμπορική: Επικίνδυνο το αμερικανικό κενό

Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά σε συνέντευξη Τύπου για να διορθώσει γκάφα του που εκτόξευσε στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου

Δημοσιεύτηκε

1 ημέρα πριν

στις

5 Οκτωβρίου 2024

από τον

Ο Μπάιντεν κάλεσε το Ισραήλ να εξετάσει άλλες εναλλακτικές και να απέχει από επιθέσεις σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις

 

Ο Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά σε συνέντευξη Τύπου για να διορθώσει γκάφα του που εκτόξευσε στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου

Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος • psilosm@naftemporiki.gr

Ο πρόεδρος Μπάιντεν εμφανίστηκε ξαφνικά στη συνέντευξη Τύπου του Λευκού Οίκου για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της προεδρίας του. Για να διορθώσει μια «γκάφα» που είχε κάνει νωρίτερα, εκτοξεύοντας τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.

Ο Μπάιντεν κάλεσε το Ισραήλ να εξετάσει άλλες εναλλακτικές και να απέχει από επιθέσεις σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. «Αν ήμουν στη θέση τους, θα σκεφτόμουν άλλες εναλλακτικές από το να χτυπήσω πετρελαιοπηγές», είπε χαρακτηριστικά.

Νωρίτερα πάντως, αυτή την εβδομάδα, ο Μπάιντεν, ενώ είχε ταχθεί κατά μιας επιδρομής στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, είπε ότι «συζητάμε» την ιδέα μιας ισραηλινής επίθεσης σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις. Μια δήλωση που έκανε ο Μπάιντεν την ώρα που έμπαινε στο προεδρικό ελικόπτερο και από τον θόρυβο της έλικας ίσως να μην άκουσε καλά την ερώτηση των δημοσιογράφων. Ουδείς λοιπόν ήταν σίγουρος αν το εννοούσε ο Αμερικανός πρόεδρος ότι «συζητά» με το Ισραήλ το ενδεχόμενο μιας επίθεσης στο ιρανικό πετρέλαιο ή αν του «ξέφυγε». Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φραστική «γκάφα» του Μπάιντεν.

«Κατάφερε» όμως να πανικοβάλει την αγορά πετρελαίου και οι τιμές του μαύρου χρυσού έφτασαν κοντά στα 80 δολάρια το βαρέλι. Βυθίζοντας στην απόγνωση την παγκόσμια οικονομία αλλά και τις κεντρικές τράπεζες που αγωνίζονται να τιθασεύσουν τον πληθωρισμό στο 2%.

Αντίθετα, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος για την προεδρία Ντόναλντ Τραμπ τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της ισραηλινής επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. «Χτυπήστε πρώτα τα πυρηνικά και ανησυχήστε για τα υπόλοιπα αργότερα», είπε ο Τραμπ σε προεκλογική συγκέντρωση στη Βόρεια Καρολίνα. « Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχουμε, είναι τα πυρηνικά όπλα» του Ιράν συνέχισε ο Τραμπ.

Οσο για το Ισραήλ; Οι ένοπλες δυνάμεις του εκμεταλλεύονται το κενό και την αβεβαιότητα που υπάρχει στις ΗΠΑ ενα μήνα πριν τις προεδρικές εκλογές, για να εξαπολύσουν όσο το δυνατόν περισσότερες επιθέσεις.

Οι προεδρικές εκλογές έχουν γίνει μια ταινία δράσης και αγωνίας στην οποία η ίντριγκα για το αποτέλεσμα παραμένει εντελώς ζωντανή, μετά από πολλές απροσδόκητες ανατροπές σεναρίου. Τουλάχιστον, μέχρι να υπάρξει ο επόμενος πρόεδρος στις ΗΠΑ, είναι δύσκολο για την Ουάσιγκτον να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, θέτοντας τουλάχιστον, όρια στις ισραηλινές ενέργειες.

Οι Ισραηλινοί θέλουν να ανοίξουν όλα τα μέτωπα, πιστεύοντας ότι αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή γιατί οι Αμερικανοί είναι απασχολημένοι με τις εκλογές και δεν μπορούν να ασκήσουν πίεση. Άλλωστε αυτό που φαίνεται τελικά, είναι ότι ο Μπάιντεν εκλιπαρεί τον Νετανιάχου να συγκρατηθεί.

Το Ισραήλ πιστεύει πώς έχει την ευκαιρία να εξαλείψει τη Χεζμπολάχ και να αλλάξει τη γεωπολιτική δομή της περιοχής, αποδυναμώνοντας την Τεχεράνη. Ο Νετανιάχου ποντάρει άλλωστε στην εκλογή του Τραμπ για να έχει λευκή επιταγή στην εφαρμογή των σχεδίων του για την αλλαγή του χάρτη στη Μέση Ανατολή.

Ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται μόνο για μια φωτογραφία στο γκαζόν του Λευκού Οίκου όπου θα υπογράφει πανηγυρικά με Άραβες και Ισραηλινούς ηγέτες κάποια ειρηνευτική συμφωνία ,όπως είχαν κάνει οι προηγούμενοι πρόεδροι. Ο Τραμπ θέλει να επαναφέρει την ιδέα της «Μεγάλης Μέσης Ανατολής» που σχεδιάστηκε από τον Τζόρτζ Μπους και τα «νεοσυντηρητικά» γεράκια του και τελικά συνετρίβη στις ερήμους του Αφγανιστάν και του Ιράκ.Μόνο που τώρα θα είναι το Ισραήλ που θα κάνει τη «βρώμικη δουλειά», αντί για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Τραμπ ενδιαφερόταν μόνο για το αποτέλεσμα: μια φωτογραφία στο γκαζόν του Λευκού Οίκου όπου μπορούσε να την υπογράψει πανηγυρικά με Άραβες και Παλαιστίνιους ηγέτες, όπως είχαν κάνει οι προηγούμενοι πρόεδροι. Και μετά, το Νόμπελ Ειρήνης, ένα βραβείο για το οποίο είχε τις υπηρεσίες ενός γκρίζου ακροδεξιού Νορβηγού βουλευτή…

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή