Ακολουθήστε μας

ΟΗΕ

Δυνατές οι λύσεις σε διεθνή προβλήματα που φαίνονται άλυτα

Δημοσιεύτηκε

στις

Φιόντορ Λουκιάνοφ
 Με το πρότυπο διπλωματικής εργασίας του ψήφισματος για τη Συρία,
Ρωσία και ΗΠΑ απέδειξαν την ικανότητα να βρίσκουν αμοιβαία αποδεκτές
λύσεις. Το ρωσικό σχέδιο βάζει πια στη διεθνή διπλωματική ατζέντα και
την επικαιροποίηση της Συνθήκης για τον έλεγχο της διάδοσης όπλων
μαζικής καταστροφής.
Δυνατές οι λύσεις σε διεθνή προβλήματα που φαίνονται άλυτα
Γελοιογραφία της Ναταλίας Μιχάιλενκο

Η ρωσική πρωτοβουλία για την επίλυση του προβλήματος με το χημικό οπλοστάσιο
της Συρίας, ξεπέρασε το πρώτο εμπόδιο. Για πρώτη φορά, στο διάστημα που διαρκεί
η σύγκρουση στη Συρία, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έφτασε σε συμφωνία για
την έκδοση ψηφίσματος.

Το κείμενό του αποτελεί πρότυπο διπλωματικής εργασίας,
με όλες τις πλευρές να προβαίνουν σε παραχωρήσεις, αλλά και παράλληλα να
μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν υποχώρησαν από τις θέσεις τους.
Η Μόσχα συμφώνησε να συμπεριληφθεί στο κείμενο η αναφορά στο «κεφάλαιο 7»
του Καταστατικού του ΟΗΕ (αυτό περιγράφει
τον μηχανισμό χρήσης στρατιωτικής ισχύος απέναντι στη χώρα που δεν τηρεί τις
δεσμεύσεις τη
ς), κάτι που ως τώρα απέρριπτε κατηγορηματικά. Η Ρωσία φοβόταν
μήπως η αναφορά και μόνο αυτής της διάταξης, οδηγήσει στον ισχυρισμό  -σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά με την
εκτέλεση- ότι η επιλογή της επίθεσης περιλαμβάνεται στο ψήφισμα που εγκρίθηκε.
Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της, σε απάντηση, αναγνώρισαν ότι βάσει του
συμφωνηθέντος ψηφίσματος δεν θα προκύψουν αυτόματα κυρώσεις. Πως για τη λήψη
κατασταλτικών μέτρων θα απαιτηθεί ένα νέο ψήφισμα. Επίσης, όλοι συμφώνησαν ότι
το θέμα της ευθύνης για την επίθεση με χημικά της 21ης Αυγούστου, δεν είναι της
παρούσης.
Η επιτυχία αυτή εξακολουθεί να μην αποτελεί εγγύηση. Οι κίνδυνοι που
παραμονεύουν στον απόηχο του σχεδίου είναι ακόμη επίκαιροι. Το φάσμα τους
εκτείνεται σε μια σειρά από παραμέτρους, ξεκινώντας από τις στρατιωτικές και
τεχνικές, έως τις γεωπολιτικές και ψυχολογικές. Όμως, οι σημαντικότεροι εταίροι
στο Συμβούλιο Ασφαλείας, επέδειξαν την ικανότητα να βρίσκουν αμοιβαία αποδεκτές
λύσεις και αυτό είναι κάτι που δημιουργεί ελπίδες.

Αδιέξοδα

Μέσα στην όλη δραματικότητα των όσων συμβαίνουν στη Συρία, η σημασία της
ρωσικής ιδέας είναι ευρύτερη από τη συγκεκριμένη υπόθεση. Η σύγχρονη διεθνής
πολιτική έφτασε σε αδιέξοδο. Όσο παράξενο και αν είναι, παρά την αμοιβαία
εξάρτηση όλων των εμπλεκομένων, η κοινή ατζέντα δείχνει να γκρεμίζεται. Τα
κράτη, στην αναζήτηση απαντήσεων απέναντι στις παγκόσμιες προκλήσεις, αντίθετα
με τις διακοινώσεις τους, επιδιώκουν όλο και λιγότερο να βρουν κοινές
προσεγγίσεις, καθοδηγούμενα όλο και πιο πολύ από την ιδέα του τι πρέπει να
κάνουν ώστε να παραμείνουν ανθεκτικά στις δικές τους θέσεις. Αν αυτό συμπίπτει
με τα συμφέροντα των άλλων, τότε όλα είναι καλά, αν όχι, τότε οι δικές τους επιδιώξεις
είναι πολυτιμότερες από τα συμφέροντα των άλλων και η δική τους ανάγνωση της
κατάστασης είναι η ορθότερη. Τα θέματα που δεν επιλύονται απευθείας είτε με
ξεκάθαρο τρόπο, και τα οποία απαιτούν επίπονη πολύπλευρη εργασία, ουσιαστικά
δεν έχουν οδηγηθεί σε λύση.

Τα όπλα μαζικής
καταστροφής

Το ρωσικό σχέδιο δεν είναι σημαντικό μόνο επειδή αποτελεί μια επιστροφή
στην άρτια και υψηλού επαγγελματισμού διπλωματία, αλλά και διότι αποτελεί μια
βάση ώστε να γεμίσει η άδεια πλέον ατζέντα. Η απομόνωση του θέματος του χημικού
οπλοστασίου από το πλαίσιο του συριακού εμφυλίου πολέμου, που ήταν ένα τραγικό -όμως
παρόλα αυτά μεμονωμένο- επεισόδιο, επιτρέπει μια στροφή σε ένα από τα
μεγαλύτερα προβλήματα της διεθνούς ασφάλειας. Την τύχη, δηλαδή, του καθεστώτος
για τον έλεγχο της διάδοσης των όπλων μαζικής καταστροφής. Και πρώτα απ’ όλα
των κυριότερων εξ αυτών, των πυρηνικών.
Η Συνθήκη μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων, που βρίσκεται σε ισχύ από το
1968, περνά περίοδο κρίσης. Και το ζήτημα δεν είναι οι συγκεκριμένες χώρες που
επιδιώκουν να τα αποκτήσουν, όπως η Βόρεια Κορέα ή το Ιράν, είτε εκείνα που τα
κατέχουν παρακάμπτοντας τη Συνθήκη μη διάδοσης (όπως το Ισραήλ, η Ινδία και το
Πακιστάν).

Το μονοπώλιο της
«ελίτ»

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει, είναι με βάση ποιο σκεπτικό οι πέντε
ισχυρότερες χώρες σφετερίστηκαν το δικαίωμα να διαθέτουν πυρηνικά οπλοστάσια,
θεωρώντας τις ανάλογες επιθυμίες των υπολοίπων παράνομες; Πριν από 45 χρόνια
ήταν δυνατή η λήψη μιας απόφασης που περιείχε σαφείς διακρίσεις, και η τήρησή
της γινόταν κατά πρώτο λόγο με τις προσπάθειες των δυο υπερδυνάμεων. Σήμερα
όμως ο κόσμος δοκιμάζει μια άνευ προηγουμένου πολιτική αφύπνιση και η απαίτηση
εκδημοκρατισμού του διεθνούς συστήματος σχέσεων, η παραίτηση από το μονοπώλιο
της «ελίτ», δηλαδή των μονίμων μελών του ΣΑ του ΟΗΕ, ηχεί από παντού όλο και
πιο δυνατά.

Ηθικά επιχειρήματα που θα εμμένουν στη διατήρηση της άνισης τάξης
πραγμάτων, είναι αδύνατο να προβληθούν, ενώ εξαντλούνται και οι δυνατότητες για
εγγύηση της υφιστάμενης κατάστασης διαμέσου στρατιωτικοπολιτικών μέτρων ή επιβολής
δια της χρήσης ισχύος. Τα συγκεκριμένου τύπου επιχειρήματα αυτά, έχουν εκλείψει,
εν μέρει λόγω του ότι οι χώρες οι οποίες τα προβάλλουν έχουν πάψει από καιρό να
προσεγγίζουν με δημιουργικό τρόπο τα διλήμματα που προκύπτουν, καθώς
στηρίζονται μόνο στη δική τους υπεροχή.
Μπορεί να επιχειρηθεί να ξετυλιχθούν οι κόμποι του νήματος με τη σειρά, στρέφοντας
τις ενέργειες σε κάθε χώρα ξεχωριστά, όπως συμβαίνει τώρα με το ιρανικό
πυρηνικό πρόγραμμα, το βορειοκορεατικό, προηγουμένως με το ιρακινό (το οποίο
δεν ανακάλυψαν) και το λιβυκό… Τα γεγονότα όμως δεν προσφέρουν κανένα λόγο
για υπερηφάνεια. Στάθηκε δυνατό να σταματήσουν μόνο τη Λιβύη, ενώ και η
μετέπειτα τύχη του Καντάφι έπεισε κυρίως ότι δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να
παραιτείσαι από την πυρηνική αποτροπή, επειδή είναι κακό για την ίδια σου τη
ζωή.

Αναθεώρηση της
Συνθήκης

Είναι αναγκαία μια ποιοτικά νέα προσέγγιση ως προς τις ίδιες τις αρχές της
Συνθήκης μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων, προκειμένου να της δοθεί μια νέα
νομιμοποίηση. Να ξεκινήσει μια ελεγχόμενη και συμφωνημένη αναθεώρηση. Την
πρωτοβουλία μπορούν να πάρουν μόνο οι χώρες εκείνες που διατηρούν ηγετική θέση
σε όγκο οπλοστασίων, δηλαδή η Ρωσία και οι ΗΠΑ. Η ισονομία καταρχάς μπορεί να
είναι δυο ειδών. Είτε να μην διαθέτει κανείς τίποτα, όπως πρεσβεύει, σημειωτέον,
η Συνθήκη απαγόρευσης των χημικών όπλων. Είτε να μπορούν όλοι, υπό συγκεκριμένες
συνθήκες. Η πρώτη εκδοχή ωστόσο δεν μπορεί να εφαρμοστεί όσον αφορά τα πυρηνικά
όπλα, καθώς η παραίτηση από αυτά είναι μη ρεαλιστική, ενώ είναι απίθανο και να
συμβάλλει στην εδραίωση της ειρήνης, με φόντο τη γιγαντιαία ανισορροπία στα
συμβατικά όπλα μεταξύ των ισχυρών χωρών (πιο συγκεκριμένα, μεταξύ των ΗΠΑ και
όλων των υπολοίπων). Απομένει η δεύτερη. Από κει και πέρα, αυτοί που πρέπει να
σκεφτούν την ιδανική εφαρμογή είναι οι διπλωμάτες, στρατιωτικοί, επιστήμονες
και τεχνικοί.

Τα χημικά όπλα της Συρίας
ανάγκασαν τη Μόσχα και την
Ουάσιγκτον να σηκώσουν τα μανίκια και να ασχοληθούν με ένα πρόβλημα, η λύση του
οποίου φαινόταν αδύνατη. Αν πάει καλά, θα εμφανιστεί η ώθηση για στροφή και σε
κάποιο άλλο «αδύνατο».

Η ΡΩΣΙΑ ΤΩΡΑ

ΟΗΕ

Γκουτέρες: Η «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» βία στη Μέση Ανατολή πρέπει να σταματήσει

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Thomas Mukoya

«Ο χρόνος εξαντλείται» τόνισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ

Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες καταδίκασε σήμερα την πυραυλική επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ, λέγοντας, απευθυνόμενος προς το Συμβούλιο Ασφαλείας που συγκλήθηκε εκτάκτως, ότι ο «φονικός κύκλος της οφθαλμόν αντί οφθαλμού βίας πρέπει να κλείσει».

«Ο χρόνος εξαντλείται», είπε στο Συμβούλιο.

Το 15μελές συμβούλιο συγκλήθηκε αφότου το Ισραήλ σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ του Λιβάνου και ξεκίνησε μια χερσαία επιχείρηση εναντίον της φιλοϊρανικής οργάνωσης και η Τεχεράνη εξαπέλυσε μια επίθεση στο Ισραήλ, ένα πλήγμα που ενέτεινε τους φόβους ενός ευρύτερου πολέμου στη Μέση Ανατολή.

«Καταδικάζω, εκ νέου, σθεναρά τη χθεσινή μαζική πυραυλική επίθεση από το Ιράν εναντίον του Ισραήλ», είπε ο Γκουτέρες στο Συμβούλιο.

Νωρίτερα σήμερα, το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε πως απαγορεύει στον Γκουτέρες την είσοδο στη χώρα, διότι δεν καταδίκασε «απερίφραστα» την πυραυλική επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ.

Σε μια επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας χθες, το Ιράν δικαιολόγησε την επίθεσή του εναντίον του Ισραήλ ως νόμιμη άμυνα βάσει του Άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, επικαλούμενο «επιθετικές ενέργειες» από το Ισραήλ, μεταξύ άλλων παραβιάσεις της κυριαρχίας του Ιράν.

«Το Ιράν… σε πλήρη συμφωνία με την αρχή της διάκρισης βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, στοχοθέτησε μονάχα τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και εγκαταστάσεις ασφαλείας του καθεστώτος με τα αμυντικά πυραυλικά πλήγματά του», έγραψε το Ιράν απευθυνόμενο στο Συμβούλιο.

Ο πρεσβευτής του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη Ντάνι Ντάνονς απέρριψε σήμερα τον ισχυρισμό του Ιράν περί νόμιμης άμυνας.

«Ήταν μια εσκεμμένη επίθεση εναντίον ενός άμαχου πληθυσμού», είπε σε δημοσιογράφους. «Το Ισραήλ δεν θα παραμείνει σε επιφυλακή μπροστά σε μια τέτοια επιθετικότητα. Το Ισραήλ θα απαντήσει. Η απάντησή μας θα είναι αποφασιστική και ναι, θα είναι οδυνηρή, όμως σε αντίθεση με το Ιράν θα ενεργήσουμε σε πλήρη συμφωνία με το διεθνές δίκαιο».

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Ισραήλ

“Persona non grata” ο Γκουτέρες στο Ισραήλ

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Mike Segar/File Photo

«Όποιος δεν μπορεί να καταδικάσει απερίφραστα την αποτρόπαια επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ δεν αξίζει να πατήσει το πόδι του στο ισραηλινό έδαφος», είπε ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ

Ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Ισραήλ Κατς ανακοίνωσε την Τρίτη ότι κήρυξε τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες «persona non grata» στο Ισραήλ, επικρίνοντάς τον ότι δεν καταδίκασε τη μαζική επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ.

«Όποιος δεν μπορεί να καταδικάσει απερίφραστα την αποτρόπαια επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ δεν αξίζει να πατήσει το πόδι του στο ισραηλινό έδαφος. Έχουμε να κάνουμε με έναν αντι-ισραηλινό γενικό γραμματέα που υποστηρίζει τρομοκράτες, βιαστές και δολοφόνους», είπε ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ, σε μια ακόμα κίνηση των επιδεινούμενων σχέσεων Γκουτέρες-Ισραήλ.

Ο ΟΗΕ αντιτίθεται σε οποιαδήποτε χερσαία εισβολή των ισραηλινών δυνάμεων στον Λίβανο, τόνισε χθες Τρίτη βράδυ ο εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα Αντόνιο Γκουτέρες. «Δεν θέλουμε να δούμε κανενός είδους χερσαία εισβολή», δήλωσε ο Στεφάν Ντουζαρίκ, επαναλαμβάνοντας την έκκληση για «αποκλιμάκωση», για εκεχειρία και εκφράζοντας ανησυχία για τις «ανθρωπιστικές συνέπειες» των πληγμάτων στον Λίβανο.

Οι περισσότεροι από 10.000 κυανόκρανοι της ειρηνευτικής αποστολής του ΟΗΕ στον Λίβανο (UNIFIL / Finul) δεν μπορούν πλέον να περιπολούν λόγω της έντασης των μαχών, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Netanyahu sets out a choice between a ‘blessing’ and a ‘curse’ in UNGA speech

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The Israeli leader brandished two maps — one showing a normalization corridor through the Gulf and the Middle East, the other showing the proliferation of Iran’s proxies

In his address to the United Nations General Assembly on Friday, Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu set out what he described as a choice for the nations of the Middle East and the world, between the “blessing” of expanded regional normalization or the “curse” of Iran, its proxies and Oct. 7.
“Ladies and gentlemen, as Israel defends itself against Iran in the seven-front war, the line separating the blessing and the curse could not be more clear,” Netanyahu told delegates, brandishing a pair of maps — one showing a potential normalization corridor through the Gulf and the Middle East and the other showing the proliferation of Iran’s proxies

 

Watch on X

 

 

“On the one hand, a bright blessing, a future of hope,” he said. “On the other hand, a dark future of despair… Israel has made its choice. We seek to move forward to a bright age of prosperity and peace. Iran and its proxies have also made their choice. They want to move back to a dark age of terror and war.”
He said that the countries of the world must choose which side they will stand on. Netanyahu argued that Israel’s wars against international terrorist groups are a fight against a common global enemy. He condemned those at the U.N. and elsewhere who he said have tried to cast Israel as evil and Iran and its proxies as good.
Netanyahu made the case for Israel’s escalating campaign against Hezbollah, which, he emphasized, has targeted citizens from a slew of countries, not limited to Israel.
“As long as Hezbollah chooses the path of war, Israel has no choice and Israel has every right to remove this threat and return our citizens to their homes safely, and that’s exactly what we’re doing,” Netanyahu said, asserting that Israel has had significant success in its recent operations. More than 60,000 residents of northern Israel have been evacuated since Oct. 7.
He said that Israel has been “tolerating this intolerable situation” of communities being evacuated from northern Israel for a year but “enough is enough,” vowing that Israel would ensure its citizens can return home and “will not accept” a Hezbollah army on its northern border.
Netanyahu emphasized that Hezbollah is violating U.N. Security Council Resolution 1701 — which calls on it to move its forces north of the Litani River — and that it is firing rockets from civilian locations in Lebanon.
Addressing Iran’s leaders, Netanyahu said, “if you strike us, we will strike you. There is no place in Iran that the long arm of Israel cannot reach.”
And he sought to frame Iran as a threat not just to Israel, but to global stability, trade and safety unless Israel and like-minded countries counter it

 

Watch on X

 

 

“For too long, the world has appeased Iran,” Netanyahu said. “That appeasement must end now. Nations of the world should support the brave people of Iran who want to rid themselves of this evil regime… They should join Israel in stopping Iran’s nuclear weapons program.”
Netanyahu urged the Security Council to reinstate snapback sanctions on Iran under the 2015 Joint Comprehensive Plan of Action nuclear deal, before they fully expire.
He warned that Iran “now seeks to weaponize this nuclear program,” vowing that “Israel will do everything in its power to make sure [that] doesn’t happen.”
The Israeli leader vowed repeatedly that he would “not rest until the remaining hostages are brought home.” But he said that if Hamas refuses to surrender and release the hostages, “we will fight until we achieve total victory.”
He touted what he described as Israel’s success against Hamas, asserting that Israel has killed or captured more than half of Hamas’ fighters, destroyed more than 90% of its rocket arsenal, eliminated key parts of Hamas’s tunnel system and destroyed 23 of the 24 Hamas battalions.
Netanyahu insisted that Hamas cannot be part of the postwar governance in Gaza, comparing the idea to allowing the Nazis to remain in power in Germany after World War II. He said Israel seeks a “demilitarized and deradicalized Gaza” but does not intend to resettle Gaza, adding that Israel seeks to work with partners to support a “local civilian administration in Gaza committed to peaceful coexistence.”
He emphasized that Hamas terrorists continue to steal food, which Israel “enable[s] aid agencies to bring into Gaza,” selling it at inflated prices to the people of Gaza and using it as a lever to retain power. And he insisted that Israel is taking unprecedented measures to decrease civilian casualties.
Netanyahu told the assembled delegates — many left the room when he began his speech — that he hadn’t been planning to speak at the U.N. this year, but said he decided to come to counter “the lies and slanders leveled at my country” from the podium.
He said that the U.N.’s anti-Israel bias is a “moral stain” which has made the body “contemptible in the eyes of decent people everywhere.” He said the U.N. has been willing to tolerate and promote “any outlandish allegation” against Israel that is put forward.
Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή