Ακολουθήστε μας

Ανθρώπινα Δικαιώματα

“Βέτο” Παυλόπουλου για το “αντιρατσιστικό”: Δεν ψηφίζω αν δεν εισαχθούν ονομαστικά οι γενοκτονίες του Ελληνισμού!

Δημοσιεύτηκε

στις

ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ (αντί για τις “διαρροές” που θα διαβάσετε στα καθεστωτικά μέσα)

Ο Αθανασίου δεσμεύθηκε ότι θα συμπεριλάβει το σημαντικότατο σημείο, ώστε η συζήτηση να μην εξελιχθεί σε Βατερλό.
“Θα ψηφίσω μόνον εάν εισαχθούν ονομαστικά οι γενοκτονίες του Ελληνισμού και η γενοκτονία των Αρμενίων”

“Ο ρατσισμός δεν αντιμετωπίζεται με νομοσχέδια αλλά με πάταξη της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που δημιουργεί την εξαθλίωση”!
“Το υφιστάμενο πλαίσιο ήταν αρκετό και πρωτοπόρο για την αντιμετώπιση του φαινομένου”
Αυτά ήταν τα βασικά στοιχεία της ομιλίας Παυλόπουλου.

Από τα πρακτικά:
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, υπερψηφίζω επί της αρχής το σχέδιο νόμου, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, της αναδιατύπωσης του άρθρου 2 και ιδίως, της αναδιατύπωσης για τη συγκεκριμενοποίηση του ζητήματος, του τί εννοούμε γενοκτονίες.

Δηλαδή, γενοκτονίες εννοούμε αυτές που έχει αναγνωρίσει η βουλή των Ελλήνων. Αυτές που έχει αναγνωρίσει ή πρόκειται να αναγνωρίσει και θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να το βάλουμε, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος συγκεκριμενοποίησης του συγκεκριμένου αντικείμενου.

Η οποιαδήποτε αναφορά στην αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της γενοκτονίας προϋποθέτει, για να ήταν ασφαλής και απόφαση δικαστικού οργάνου, που θα εφήρμοζε σχετική απόφαση.
Αλλά εκείνο που τονίζω είναι ότι θα δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα, διότι για γενοκτονίας όπως Αρμένιοι, όπως είναι το θέμα των Ποντίων και όπως είναι το θέμα των Ελλήνων του Πόντου, που βεβαίως όλοι ξέρουμε και ελπίζω να έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν ήταν συνωστισμός – γενοκτονία ήταν – λοιπόν, για αυτό δεν μπορεί να υπάρξει και κάποια δικαστική απόφαση.

Πώς θα εφαρμοστεί η διάταξη, λοιπόν, που ορίζει τί είναι η γενοκτονία; Άρα πρέπει να μπει ρητώς, ότι μιλάμε, όπως το είπατε και εσείς από την αρχή το υπονοήσατε – το υπονόησε ο κύριος Κουτσούμπας και άλλοι συνάδελφοί – ότι μιλάμε για τις γενοκτονίες εκείνες που αναγνώρισε η βουλή των Ελλήνων, ως τέτοιες και ξέρουμε ποιες είναι ή εκείνες που η βουλή των Ελλήνων επιφυλάσσεται να αναγνωρίσει στο μέλλον.
Εύχομαι να μην χρειαστεί, αλλά ας έχουμε την ασφαλιστική δικλίδα. Αυτό είναι προϋπόθεση. Αυτή η αλλαγή ελπίζω να γίνει αύριο, κάποια στιγμή, δηλαδή, στην Επιτροπή, ώστε να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε για τα περαιτέρω και για την αναδιατύπωση κάποιων πραγμάτων.

Άρα, λοιπόν, ψηφίζω επί της αρχής – το τονίζω – και είναι προϋπόθεση αυτό της ενσωμάτωσης της διάταξης που αφορά στον προσδιορισμό των γενοκτονιών, όπως αυτές καθορίστηκαν από τη βουλή των Ελλήνων. Θα ήθελα όμως να προσθέσω και κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ. Ψηφίζω επί της αρχής το σχέδιο νόμου, αλλά προβληματίζομαι για την ανάγκη, την οποία έχει προκύψει, να φέρνουμε τέτοια νομοσχέδια και να τα ψηφίζουμε. Γιατί εκεί πρέπει να στρέψουμε περισσότερο την προσοχή μας. Ορθά ελέχθη από τον κύριο Λοβέρδο και χαίρομαι που το λέει, ότι ο νόμος 927 του 1979 ήταν ένας νόμος σαφής και πολύ επαρκής. Ουδέποτε είχε τεθεί θέμα στην Ελλάδα και επειδή ως αρμόδιος Υπουργός είχαν χειριστεί το θέμα της απόφασης (;), μαζί με τον τότε Υπουργό δικαιοσύνης, το 2008, θέλω να σας πω το εξής. Όταν ετέθη στο συμβούλιο, γιατί είχε περάσει από το ΤΖΑΙ(;), το συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και λοιπά, είχε περάσει σχετική απόφαση – πλαίσιο, η Ελλάδα θεωρούσε τότε και το είχε διακηρύξει ρητώς, ότι η νομοθεσία της – ναι το ψηφίσαμε και είπαμε ότι η νομοθεσία μας ήταν επαρκής, επαρκέστατη – και να θυμίσω και κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ, το οποίο το είχαμε συζητήσει και υπό την άλλη σας ιδιότητα.

Η Ελλάδα, εθεωρούσε τότε ότι είχε διακηρύξει ρητώς, ότι η νομοθεσία της, ναι το ψηφίσαμε , είπαμε ότι η νομοθεσία μας είναι επαρκής. Επαρκέστατη. Και να θυμίσω και κάτι άλλο κ. Υπουργέ, το οποίο το είχαμε συζητήσει ξανά και με την άλλη σας ιδιότητα, μέχρι το 2010 – 2011, ουδείς μας είχε ενοχλήσει, ότι δεν είχαμε ενσωματωθεί με την απόφαση πλαίσιο. Και ξέρετε γιατί; Γιατί ετούτος ο λαός και άλλοι λαοί, δεν έχουμε το μονοπώλιο της ευαισθησίας αλλά ιδίως ετούτος ο λαός, δεν είχε ξανά φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού. Πότε δημιουργήθηκε το ζήτημα για την Ελλάδα; Και γενικότερα και για άλλες χώρες της Ε.Ε., όταν το αυγό του φιδιού, ξαναγεννήθηκε. Όταν η ακροδεξιά, με τη μορφή ή τη λεοντή του φασισμού ή του ναζισμού, ή του νεοφασισμού ή του νεοναζισμού εμφανίστηκε και την ξαναείδαμε. Τότε προέκυψε το θέμα. Μην αυταπατόμεθα. Αυτή είναι η ουσία, η οποία μας οδηγεί σήμερα να υιοθετήσουμε αυτές τις διατάξεις. Αυτή η ακροδεξιά στροφή, για να αντιμετωπιστεί δεν είναι μόνο θέμα νόμου, είναι θέμα νοοτροπίας και ο ελληνικός λαός δεν είχε ποτέ τέτοια φαινόμενα, γι’ αυτό και δεν πιστεύαμε τίποτα ότι τόσες χιλιάδες που ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή, μπορούν να χαρακτηριστούν με οποιοδήποτε τρόπο ναζί ή φασίστες. Αυτά είναι φαινόμενα των καιρών, μπορεί να υπάρχουν κάποιοι λίγοι οι οποίοι είναι τέτοιοι αλλά πρέπει να δούμε ποιες πολιτικές είναι εκείνες που οδήγησαν στο να δημιουργηθούν, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, τέτοιου είδους ακροδεξιές παραφυάδες.

Ξέρουμε πολύ καλά, ότι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, πολύ περισσότερο από εμάς, τέτοια φαινόμενα όπως είναι στη Γαλλία, στην Ολλανδία, όπως είναι στην Ουγγαρία ακόμα και στην Αγγλία αρχίζουν να φαίνονται. 40% των ευρωπαίων πολιτών, αποκτούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αντιευρωπαϊκές τάσεις και μάλιστα με ακροδεξιά κατεύθυνση.
Πώς θα φαινόταν, σε όλους εκείνους που υιοθετούν αυτές τις πολιτικές ένα ευρωκοινοβούλιο που θα μπορούσε να έχει κοντά στο 30%, δυνάμεις οι οποίες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ρέπουν προς την ακροδεξιά ή αν θέλετε φλερτάρουν με την ακροδεξιά.

Θα φτάνουν αυτές οι διατάξεις που ψηφίζουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα φαινόμενα; Νομίζω πως όχι.
Και αυτό πρέπει να το καταστήσουμε σαφές, όλες οι πολιτικές δυνάμεις καθένας από το δικό του μετερίζι, καθένας με την ιδεολογία του, αλλά πρέπει να το δούμε. Αντί να καθόμαστε εδώ, και να ψάχνουμε να βρούμε τη μικρή διάταξη εκείνη που θα καλύψει τις δικές μας ανησυχίες, μπορώ να πω, να ευχηθούμε να μην χρειαστεί να τις εφαρμόσουμε. Είναι καλύτερα ο νομοθέτης να έχει ένα ευρύ πλαίσιο, για τον δικαστή προκειμένου να μπορέσει να κινείται και να προσαρμόζεται στις εκάστοτε επικρατούσες συνθήκες που μπορεί, και αύριο να μην είναι οι σημερινές.

Γι’ αυτό το τονίζω, ναι υπερψηφίζω με την προϋπόθεση που είπα στην αρχή, αλλά καλύτερα είναι να προβληματιστούμε, ότι όλα αυτά τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού που δεν ταιριάζουν στον ψυχισμό του έλληνα, θα ξεριζωθούν, όταν θα πάψουν να υπάρχουν κοινωνικές ρίζες οι οποίες τα επώασαν, τα δημιουργούν και ενδεχομένως, πράγμα που απεύχομαι να τα ενισχύσουν στο μέλλον και αυτό είναι ένας κοινός αγώνας, που πρέπει να γίνει όλων των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, αλλά και όλων των δυνάμεων στην Ευρώπη γενικότερα, που οραματίζονται μια Ευρώπη του πολιτισμού και της δημοκρατίας, όπως οι πατέρες που τη δημιούργησαν, και όχι μία Ευρώπη η οποία θυσιάζεται, στην προκρούστια μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής χωρίς διέξοδο και με πολλά ερωτηματικά.
Ευχαριστώ κ.Πρόεδρε.

http://olympia.gr/2013/11/28/%CE%B2%CE%AD%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%85%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84/

Ανθρώπινα Δικαιώματα

The Hong Kong Post: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας στοχεύει δημοσιογράφους και οικογένειες στο Χονγκ Κονγκ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι δημοσιογράφοι και οι οικογένειές τους στο Χονγκ Κονγκ βιώνουν κλιμακούμενη παρενόχληση και απειλές από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός διαδικτύου. Η συχνότητα και η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχουν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, όπως δήλωσε η πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων του Χονγκ Κονγκ (HKJA) Selina Cheng κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 13 Σεπτεμβρίου.

Μια έρευνα από το HKJA αποκάλυψε ότι η συστηματική παρενόχληση κορυφώθηκε μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου του τρέχοντος έτους, με αξιοσημείωτη αύξηση από τα μέσα έως τα τέλη Αυγούστου. Αυτό το κύμα εκφοβισμού επηρέασε 15 οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων 13 Μέσων Ενημέρωσης και δύο ιδρυμάτων κατάρτισης δημοσιογραφίας. Μεταξύ των στόχων ήταν το HKJA, το Hong Kong Free Press, το Inmedia και το Hong Kong Feature. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στοχεύει να ασκήσει έλεγχο στο Χονγκ Κονγκ παρόμοιο με τον έλεγχο του στην ηπειρωτική Κίνα. Το ΚΚΚ φέρεται να ανακατεύεται στην ελευθερία του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ, καθώς η χώρα επιτρέπει στους δημοσιογράφους να δημοσιεύουν επικριτικά ρεπορτάζ για την Κίνα και την κυβέρνησή της σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.

Από τον Ιούνιο, ανώνυμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παραπόνων από λογαριασμούς Microsoft Outlook, που υποτίθεται ότι προέρχονται από «πατριώτες», έχουν στοχεύσει τουλάχιστον 15 οικογένειες δημοσιογράφων, μαζί με τους εργοδότες ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτά τα μηνύματα, συχνά απειλητικά στη φύση, διέφεραν σε τόνους. Οι μεγαλύτερες οργανώσεις έλαβαν επίσημες καταγγελίες, ενώ τα μικρότερα μέσα αντιμετώπιζαν περισσότερα απειλητικά μηνύματα, μερικές φορές με τη φωτογραφία και το κείμενο του δημοσιογράφου που έμοιαζαν με σημείωμα λύτρων. Πιστεύεται ότι οι πτέρυγες κατασκοπείας του ΚΚΚ, δηλαδή το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MSS) και το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας (MPS), ενορχηστρώνουν αυτές τις δραστηριότητες. Στόχος τους είναι να εκφοβίσουν τη δημοσιογραφική κοινότητα είτε να εγκαταλείψει το επάγγελμά της είτε να εγκαταλείψει τη χώρα.

Από τον Αύγουστο, το Facebook έχει δει μια έκρηξη εχθρικών αναρτήσεων που στοχεύουν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, χαρακτηρίζοντας τις νόμιμες αναφορές ως παράνομες ή ταραχές. Το HKJA ανακάλυψε ότι τουλάχιστον 36 δημοσιογράφοι από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης κατονομάζονταν σε αυτές τις θέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παρενοχλητές επεξεργάστηκαν ή δημοσίευσαν απειλητικές καταχωρήσεις στη Wikipedia. Επιπλέον, σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, παρενοχλητικά μηνύματα στάλθηκαν στους αριθμούς τηλεφώνου της εργασίας ή του σπιτιού των δημοσιογράφων λίγο μετά τη δημοσίευση αυτών των αναρτήσεων.

Ο πρωταρχικός στόχος του ΚΚΚ είναι να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους, τις οικογένειές τους ή τους συνεργάτες τους, διαταράσσοντας τις πηγές εισοδήματός τους ή τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτή η στρατηγική στοχεύει να τους πιέσει, να τους απομονώσει και να τους απειλήσει, αναγκάζοντας τελικά τους δημοσιογράφους να παραιτηθούν από τη δουλειά ή τους συνδικαλιστικούς ρόλους τους. Ο Τσενγκ περιέγραψε αυτές τις επιθέσεις ως «συντονισμένες και συστηματικές», με στόχο τη δημοσιογραφική κοινότητα στο σύνολό της και όχι συγκεκριμένα άτομα. Η HKJA καταδίκασε αυτές τις τακτικές εκφοβισμού και επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αντισταθεί στις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου. Ωστόσο, στις δηλώσεις τους, απέφυγαν να εμπλέξουν άμεσα την κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση.

Ο Τσενγκ συνέκρινε την παρενόχληση με μια «εξόρμηση για ψάρεμα», όπου οι δράστες προχωρούν εάν ο στόχος δεν ανταποκριθεί. Τουλάχιστον τέσσερα θύματα που συμμετείχαν με τους παρενοχλητές αντιμετώπισαν κλιμακούμενες απειλές. Συμβούλεψε τους δημοσιογράφους να αναφέρουν αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία, να ενημερώσουν τον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD) και να αποφύγουν την αλληλεπίδραση με τους παρενοχλητές. Αν και ορισμένα μηνύματα ανέφεραν ζητήματα όπως οι εκλογές στην Ταϊβάν ή η απαγόρευση του Χονγκ Κονγκ για τα ιαπωνικά θαλασσινά, ο Τσενγκ σημείωσε ότι η παρενόχληση δεν φαίνεται να συνδέεται με συγκεκριμένες ιστορίες ή καταστήματα.

Στα τέλη Ιουλίου, ο Τσενγκ και δύο από τα μέλη της οικογένειάς της παρενοχλήθηκαν. Τα email κατηγορούσαν τους συγγενείς της ότι προωθούν «αντικινεζικά αισθήματα» και απείλησαν τους εργοδότες τους, προειδοποιώντας ότι μπορεί να κινδυνεύσουν να παραβιάσουν τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας ή το Άρθρο 23 εάν συνέχιζαν να συνδέονται με τα μέλη της οικογένειας του Τσενγκ.

Η HKJA, μαζί με τουλάχιστον τρεις δημοσιογράφους, έχει αναφέρει αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία. Η HKJA κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες ως εκφοβισμό και σοβαρή παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ. Οι παρενοχλητές χρησιμοποίησαν τακτικές δυσφήμισης και εκφοβισμού για να εμποδίσουν τους δημοσιογράφους να εργάζονται ελεύθερα. Η Ένωση έχει επίσης προσεγγίσει πλατφόρμες όπως το Meta και η Wikipedia. Σε απάντηση, η Wikipedia απαγόρευσε έναν χρήστη που δημοσίευσε προσωπικά στοιχεία δημοσιογράφων. Επιπλέον, η HKJA κινεί νομικές ενέργειες και έχει υποβάλει καταγγελίες στον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD).

Επιπλέον, τρία θύματα ανέφεραν ότι οι αποσκευές τους ερευνήθηκαν από το τελωνείο κατά την επανείσοδό τους στο Χονγκ Κονγκ και δύο από αυτά έλαβαν απειλητικά μηνύματα WhatsApp λίγο μετά την άφιξή τους. Η HKJA εξέφρασε ανησυχίες για πιθανές διαρροές κυβερνητικών δεδομένων, καθώς οι παρενοχλητές είχαν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες που δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στο κοινό. Αν και δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις που να συνδέουν την παρενόχληση με κυβερνητικές υπηρεσίες, η HKJA ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας και προέτρεψε τις αρχές να προστατεύσουν το απόρρητο των δημοσιογράφων.

Το HKJA ενθαρρύνει τους δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους που υφίστανται παρενόχληση να αναζητήσουν επαγγελματική υποστήριξη, είτε μέσω του HKJA είτε μέσω των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ο Σύλλογος έχει δημιουργήσει υπηρεσίες συναισθηματικής συμβουλευτικής για να βοηθήσει όσους επηρεάζονται από αυτά τα περιστατικά. Συμβουλεύει επίσης τους δημοσιογράφους να προστατεύουν τα προσωπικά τους στοιχεία αποφεύγοντας την κοινή χρήση οικογενειακών φωτογραφιών στο διαδίκτυο και χρησιμοποιώντας ισχυρούς, μοναδικούς κωδικούς πρόσβασης με επαλήθευση σε δύο βήματα για τους λογαριασμούς τους.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα στην εβδομαδιαία συνέντευξη Τύπου του στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Χονγκ Κονγκ Τζον Λι δήλωσε ότι όποιος χρειάζεται βοήθεια από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου μπορεί να αναφερθεί στην αστυνομία ή σε αρμόδια τμήματα όπως το Τμήμα Μετανάστευσης ή τα Τελωνεία και Τμήμα ειδικών φόρων κατανάλωσης. «Οι αρχές επιβολής του νόμου θα χειριστούν τις υποθέσεις αμερόληπτα», διαβεβαίωσε.

ΠΗΓΗ: The Hong Kong Post

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Καναδός που κρατήθηκε για 1000 ημέρες στην Κίνα για κατασκοπεία περιγράφει την οδυνηρή εμπειρία του

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τον ανέκριναν για 6 έως 9 ώρες καθημερινά, τον έκλειναν σε μια καρέκλα για ώρες και τον αναγκάζανε να επιβιώνει με τρία μπολ με ρύζι την ημέρα.

Ένας Καναδός πολίτης που πέρασε 1.000 ημέρες στην κινεζική κράτηση αποκάλεσε την εμπειρία τίποτα λιγότερο από ψυχολογικά βασανιστήρια που δεν θα ξεχάσει. Το θύμα κρατήθηκε με κατηγορίες κατασκοπείας από τις κινεζικές αρχές και επέστρεψε στην πατρίδα του το 2021, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN.

Ο λόγος για τον Michael Kovrig, είναι ένας από τους δύο Καναδούς πολίτες που κρατήθηκαν από την Κίνα για περισσότερες από 1.000 ημέρες για καταγγελίες κατασκοπείας, τέθηκε σε απομόνωση για έξι μήνες και υποβλήθηκε σε συνεχείς ανακρίσεις, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ψυχολογικά βασανιστήρια.

«Ήταν ψυχολογικά, απολύτως, το πιο εξαντλητικό, οδυνηρό πράγμα που έχω ζήσει ποτέ», είπε ο Κόβριγκ στις πρώτες του δηλώσεις που έδωσε σε καναδικό ειδησεογραφικό οργανισμό CBC μετά την απελευθέρωση από την κινεζική φυλακή πριν από τρία χρόνια.

«Προσπαθούν να εκφοβίσουν, να βασανίσουν, να τρομοκρατήσουν και να σας εξαναγκάσουν να αποδεχτείτε την ψεύτικη εκδοχή της πραγματικότητας», είπε ο Κόβριγκ.

Ο Καναδός πολίτης είχε εμπλακεί σε μια τριετή διπλωματική διαμάχη που ξεκίνησε το 2021 όταν οι καναδικές αρχές συνέλαβαν την Meng Wanzhou, την οικονομική διευθύντρια του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού Huawei, στο Βανκούβερ με την κατηγορία της απάτης. Ο Κόβριγκ αφέθηκε ελεύθερος μόνο αφού οι εισαγγελείς των ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα έκδοσης και συμφώνησαν να αφήσουν ελεύθερο τον Μενγκ, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Ο Kovrig, ο οποίος ήταν πρώην διπλωμάτης, εργαζόταν ως ανώτερος σύμβουλος για το think tank International Crisis Group. Σύμφωνα με πληροφορίες, επέστρεφε στο σπίτι με τη σύντροφό του μετά το δείπνο στο Πεκίνο στις 10 Δεκεμβρίου 2018. Η σύντροφός του εκείνη την εποχή ήταν έξι μηνών έγκυος όταν συνελήφθη από τις κινεζικές αρχές.

«Ανεβήκαμε μια σπειροειδή σκάλα ακριβώς μπροστά από την πλατεία μπροστά από την πολυκατοικία μου και μπουμ. Υπήρχαν δώδεκα άντρες στα μαύρα με κάμερες πάνω τους γύρω μας, που φώναζαν στα κινέζικα, «Αυτός είναι», θυμάται ο Κόβριγκ.

Το ειδησεογραφικό ρεπορτάζ της Canadian Broadcasting Corporation (CBC) αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ του CNN για τον Κόβριγκ, στο οποίο είχε πει ότι κατά τη σύλληψή του του πέρασαν χειροπέδες, του έδεσαν τα μάτια και τον πέταξαν σε ένα μαύρο SUV και στη συνέχεια τον πήγαν σε ένα κελί με επένδυση που θα ήταν το σπίτι του για τους επόμενους έξι μήνες.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Απαγωγές φοιτητών στο Βελουχιστάν από το πακιστανικό καθεστώς!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση.

Εν μέσω συνεχιζόμενων εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών στο Μπαλουχιστάν, δύο νεαροί άνδρες, ο Akhtar Shah και ο Sahaj Mengal, απήχθησαν βίαια από τα σπίτια τους από τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν στην περιοχή Killi Pandrani, όπως αναφέρει η “Balochistan Post“.

Στις 23 Σεπτεμβρίου, μεγάλος αριθμός πακιστανικών δυνάμεων περικύκλωσε την Killi Pandrani και πραγματοποίησαν επιδρομές σε σπίτια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, συνέλαβαν τους δύο νεαρούς, τους έδεσαν τα μάτια και τους τοποθέτησαν με τη βία στα οχήματά τους. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται, ενώ οι αρχές της περιοχής δεν έχουν ακόμη δηλώσει το περιστατικό.

 

 

«Ανησυχούμε βαθιά για την εξαναγκαστική εξαφάνιση δύο μαθητών, του Musa Khaliqdad και του Sameer Majeed. Στις 22 Σεπτεμβρίου και οι δύο βρίσκονταν βίαια από τον στρατό του Πακιστάν στο Dasht Doro, ένα στρατιωτικό σημείο ελέγχου ενώ ταξίδευαν από το Gwadar στο Kapkapar. Προτρέπουμε τις πακιστανικές αρχές να αποκαλύψουν αμέσως πού βρίσκονται και να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή τους», δήλωσε το Pank (Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Εθνικού Κινήματος Baloch) στο X.

Σύμφωνα με τη “Balochistan Post”, 37 άνθρωποι εξαφανίστηκαν βίαια σε όλο το Βελουχιστάν μόνο τον Αύγουστο, ενώ 9 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται, ενώ βρέθηκαν 6 σοροί. Παρά τις πολυετείς διαμαρτυρίες, τις συγκεντρώσεις και την αυξανόμενη διεθνή ευαισθητοποίηση, η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση. Η ανεξέλεγκτη ισχύς του στρατού, σε συνδυασμό με μια συνένοχη κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον φόβου και καταστολής.

Η εμμονή των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων στο Μπαγκλαντές παραμένει μια κρίσιμη ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ουσιαστικά στοιχεία που δείχνουν εκτεταμένες και συστηματικές καταχρήσεις από τις πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας. Ο λαός του ΒΕλουχιστάν καλεί επειγόντως για διεθνή προσοχή και παρέμβαση για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αυξανόμενη συχνότητα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων όχι μόνο παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπογραμμίζει επίσης τις βάναυσες τακτικές που εφαρμόζει ο Πακιστανικός Στρατός για να φιμώσει τα αιτήματα του λαού των Μπαλώχ για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή