Αιγαίο
ΕΛΛΗΝΟ-ΡΩΣΙΚΑ ΝΑΥΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ
Ρωσικός στόλος 2013: ανανέωση και περιφορά της σημαίας
Aircraft carriers of Russia’s Northern Fleet head to Atlantic and Mediterranean Sea
 |
Στο Αιγαίο ετοιμάζεται να καταπλεύσει το πυρηνοκίνητο καταδρομικό της Ρωσίας «Μέγας Πέτρος» («Pyotr Veliky») μαζί με άλλα πλοία, για κοινές ασκήσεις με το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ).
Το καταδρομικό έδεσε ήδη για ανεφοδιασμό και ξεκούραση του πληρώματος
στο λιμάνι της Λεμεσού.
Κατά πληροφορίες οι κοινές ασκήσεις με το
ελληνικό ΠΝ θα απλωθούν από το Καστελόριζο μέχρι την Κύπρο. Πληροφορίες
αναφέρουν επίσης ότι θα πραγματοποιηθούν συντονισμένες ανθυποβρυχιακές
ασκήσεις, με ρωσικό υποβρύχιο που επίσης θα πλεύσει στην περιοχή, καθώς
και ότι αργότερα θα καταπλεύσει στην ίδια περιοχή και το ρωσικό
αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ».
Σύμφωνα με δηλώσεις Ρώσων
αξιωματούχων, το «Μέγας Πέτρος» και το αποβατικό του Στόλου της Βαλτικής
«Alexander Shabalin», τα οποία αποτελούν μέρος της μοίρας Μεσογείου του
ρωσικού Ναυτικού, θα πραγματοποιήσουν κοινά ναυτικά γυμνάσια στο Αιγαίο
και την Ανατολική Μεσόγειο, όπως ασκήσεις έρευνας και διάσωσης, με
ταυτόχρονη χρήση των ελικοπτέρων Ka-27, που σταθμεύουν στο καταδρομικό
«Μέγας Πέτρος».
 |
| το ρωσικό αεροπλανοφόρο «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» |
Οι παραπάνω πληροφορίες για τις κοινές ελληνορωσικές ασκήσεις έρχονται λίγο καιρό μετά τη συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας που υπέγραψαν στις αρχές Δεκέμβρη ο υπουργός Αμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, και ο Ρώσος ομόλογός του, Σεργκέι Σοϊγκού,
και η οποία αφορούσε ζητήματα εξοπλισμών, υποστήριξης (με συντήρηση,
ανταλλακτικά, εφόδια) ρωσικών αμυντικών συστημάτων που αγόρασε στο
παρελθόν η Ελλάδα και παροχής τεχνογνωσίας από τη Ρωσία για κατασκευή
οπλικών συστημάτων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Σ. Σοϊγκού
είχε επαναφέρει τότε το αίτημα της ρωσικής κυβέρνησης για χρήση των
ελληνικών λιμανιών από το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό, για τον ελλιμενισμό
πλοίων, κάτι που «σκοντάφτει» στις ΝΑΤΟικές δεσμεύσεις της Ελλάδας.
Από
διάφορες πλευρές γίνεται προσπάθεια να ερμηνευθεί η παρουσία της
ρωσικής ναυτικής δύναμης στην περιοχή ως μήνυμα στήριξης από Μόσχα προς
Κύπρο και Ελλάδα.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, όπως φάνηκε και στις
περιπτώσεις των διαβουλεύσεων για τη σύγκρουση στη Συρία και τη συμφωνία
για το Ιράν, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι η Ρωσία επιδιώκει την
ισχυροποίηση των θέσεών της και την προάσπιση των συμφερόντων των
ρωσικών μονοπωλίων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, σε συνθήκες
όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Στο ίδιο πλαίσιο, π.χ.,
στα τέλη Σεπτέμβρη του 2013, η Ρωσία πραγματοποίησε κοινές στρατιωτικές
ασκήσεις με το ΝΑΤΟ, με την ονομασία «Αγρυπνος Ουρανός 2013 – Vigilant Skies 2013», ενάντια στην «εναέρια τρομοκρατία», με κομμάτι τους να διεξάγονται στην περιοχή μεταξύ νότιας Ρωσίας και Τουρκίας.
Η
προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να αναβαθμίσει τη θέση της
ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή και η βαθύτερη εμπλοκή
στους δαιδαλώδεις ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στους άξονες που
διατάσσονται και αναδιατάσσονται συνεχώς στη βάση των αντιθέσεων μεταξύ
των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, μόνο κινδύνους εγκυμονούν για τον ελληνικό
λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Ρωσικός στόλος 2013: ανανέωση και περιφορά της σημαίας
για τη Ρωσία από μια σειρά συμβολικών γεγονότων στους τομείς της
εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Ο ευρείας κλίμακας εκσυγχρονισμός
των ενόπλων δυνάμεων συμπεριέλαβε και το ναυτικό – το κύριο εργαλείο για
την ενίσχυση της επιρροής μιας μεγάλης ναυτικής δύναμης στην παγκόσμια
αρένα.
Τα «Yury Dolgoruky» και «Alexander Nevsky» είναι υποβρύχια της νέας σειράς 955 «Borey» . Αυτή τη στιγμή, υποβάλλεται σε δοκιμές το τρίτο πυραυλοφόρο του προγράμματος αυτού, το «Vladimir Monomach», το οποίο θα αναλάβει ναυτική υπηρεσία κατά το επόμενο έτος. Στα επόμενα επτά χρόνια, το ρωσικό Ναυτικό θα παραλάβει πέντε ακόμα πυρηνικά υποβρύχια καταδρομικά της σειράς «Borey». Και μάλιστα, το κάθε ένα από τα επόμενα στρατηγικά πυρηνικά πλοία θα αποτελεί μια βελτιωμένη έκδοση του πρωτοτύπου της σειράς «Yury Dolgoruky».
Αν, για παράδειγμα, το καθένα από τα τρία προαναφερθέντα «Borey» είναι εξοπλισμένο με δεκαέξι υπερσύγχρονους βαλλιστικούς πυραύλους «Bulava», τα επόμενα υποβρύχια θα φέρουν επί του σκάφους είκοσι τέτοιους πυραύλους. Ανάλογα με την έκδοση, η αποσπώμενη κεφαλή του «Bulava» είναι σε θέση να οδηγήσει στο στόχο 6-10 πυρηνικές γομώσεις με ανεξάρτητη στόχευση.
Η Ρωσία έχει ξεκινήσει αυτόν το δυναμικό εκσυγχρονισμό των στρατηγικών πυρηνικών της δυνάμεων, όχι λόγω της επιθυμίας της να αποκτήσει ένα μεγαλύτερο «πυρηνικό ρόπαλο», αλλά λόγω του ότι τα σοβιετικά πυρηνικά όπλα και οι φορείς τους έχουν αντικειμενικά εξαντλήσει τα χρονικά τους τους όρια – σημειώνει ο αρχισυντάκτης του περιοδικού «Εθνική Άμυνα», ‘Ιγκορ Κολοτσένκο . Έτσι, στο Στόλο του Ειρηνικού απέμειναν μόλις τρία στρατηγικά υποβρύχια της πεπαλαιωμένης σειράς 667BDR «Kalmar». ‘Ηρθε η ώρα να αποστρατευθούν, αφού ο χρόνος υπηρεσίας του καθενός από αυτά υπερβαίνει τα τριάντα χρόνια . Προς αντικατάσταση αυτών ακριβώς θα έρθουν τα πυραυλοφόρα της σειράς «Borey» . Ωστόσο, στη δύναμη του στόλου παραμένουν ενταγμένα έξι στρατηγικά πυρηνικά υποβρύχια 667BDRM «Dolphin» (Delta IV σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση του NATO). Αυτά τα υποβρύχια έχουν επισκευαστεί και ανακαινιστεί και είναι εξοπλισμένα με βαλλιστικούς πυραύλους επιφανείας-επιφανείας «Sineva» – παρατηρεί ο ‘Ιγκορ Κολοτσένκο :
Αναμένεται ότι θα παραμείνουν στη δύναμη του στόλου για δέκα, δώδεκα, ίσως και δεκαπέντε χρόνια. Στη συνέχεια, θα πρέπει επίσης να αντικατασταθούν από ήδη μέχρι τότε εκσυγχρονισθέντα «Borey» . Τότε θα έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος ζωής και υπηρεσίας των σοβιετικών στρατηγικής τάξης πυρηνικών υποβρύχιων και θα διαθέτουμε από τέσσερα «Borey» στο Στόλο του Ειρηνικού και στο Βόρειο Στόλο. Θα εξασφαλιστεί η δυνατότητα μόνιμης μάχιμης περιπολίας τουλάχιστον δύο υποβρύχιων – ενός στο Βόρειο Στόλο και του άλλου στο Στόλο του Ειρηνικού – αμφοτέρων έτοιμων για άμεση εκτόξευση πυραύλων εναντίον δυνητικού αντιπάλου.
Εκτός από τα στρατηγικά «Borey», από το 2020 στη δύναμη του Πολεμικού Ναυτικού αναμένεται να ενταχθούν τουλάχιστον οκτώ νέα πολλαπλού ρόλου πυρηνικά υποβρύχια της σειράς 885 «Yasen», οπλισμένα με πυραύλους cruise τέταρτης γενιάς. Το πρώτο πλοίο της σειράς το «Severodvinsk» είναι πρακτικά έτοιμο.
Γενικά, στο κρατικό εξοπλιστικό πρόγραμμα προβλέπεται ένας άνευ προηγουμένου -από την εποχή της ΕΣΣΔ – προϋπολογισμός: περισσότερα από είκοσι δύο τρισεκατομμύρια ρούβλια – παρατηρεί ο στρατιωτικός αναλυτής της εφημερίδας «Κομσομόλσκαγια Πράβντα», Βίκτορ Μπαρανιέτς:
Η μερίδα του λέοντος σ΄ αυτό το κρατικό πρόγραμμα, σχεδόν το ένα τρίτο – διατίθενται ειδικά για τη ναυπήγηση νέων πλοίων για το Πολεμικό Ναυτικό, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών υποβρυχίων. Μέχρι το 2020, αναμένεται να εμφανιστούν περίπου 15 μονάδες αυτών των σύγχρονων υποβρυχίων. Πρόκειται για μια σημαντικότατη ενίσχυση του πυρηνικού μας στόλου. Τα σκάφη αυτά μάς είναι αναγκαία, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ολοκληρωτική παρουσία μας σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς, ώστε – όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη – να είμαστε μια μεγάλη ναυτική δύναμη.
Επιπλέον, πρόσφατα, οι εκπρόσωποι του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού ανακοίνωσαν τον επικείμενο εκσυγχρονισμό, κατά τα επόμενα εννέα έτη, του πυρηνικού υποβρυχίου πολλαπλής χρήσης της σειράς 971 «Suka B» ( «Akula» – σύμφωνα με το μητρώο του ΝΑΤΟ -). Αυτά τα πλοία είναι οπλισμένα με μια ολόκληρη συλλογή από σύγχρονα επιθετικά συστήματα, υποβρύχιους πυραύλους «Squall» και πυραύλους cruise «Granat» . Τα «Suka» είναι ικανά να εξουδετερώνουν, τόσο αντίπαλους ναυτικούς στόχους – από αεροπλανοφόρα έως και υποβρύχια – όσο και να βάλλουν επί παράκτιων στόχων.
Στη δύναμη των υποβρυχίων σχηματισμών του ρωσικού ναυτικού έρχονται επίσης να ενταχθούν νέες εκδόσεις των πετρελαιοκίνητων υποβρυχίων της σειράς 636 « Varshavyanka» και τα σκάφη της τελευταίας σειράς 677 «Lada». Όλα τους είναι επίσης εξοπλισμένα με τα πιο προηγμένα οπλικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένων, για παράδειγμα, των πυραύλων cruise συστήματος Club («Calibr» ή «Beriuza»). Για τα «Varshavianka» έρχονται παραγγελίες και από το εξωτερικό.
Σε γενικές γραμμές, κατά τη διάρκεια του 2013, το ρωσικό Ναυτικό έχει παραλάβει αρκετές δεκάδες πολεμικών και βοηθητικών πλοίων, συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων αόρατων- κορβετών (σειρά 20380), φρεγατών, πυραυλοφόρων πλοίων και σκαφών. Και μετά τη μεταβίβαση στην Ινδία του -ειδικά ανακαινισμένου για τις ανάγκες της – αεροπλανοφόρου « Vikramaditya» (πρώην «Admiral Gorshkov»), στους ρωσικούς στρατιωτικούς κύκλους αναζωπυρώθηκε η συζήτηση για τη ναυπήγηση ενός εγχώριου στόλου αεροπλανοφόρων. Για την ώρα, το ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει – στο Βόρειο Στόλο – ένα πυρηνικό αεροπλανοφόρο καταδρομικό, το «Admiral Kuznetsov».
Κατά τη γνώμη των στρατιωτικών, αλλά και πολλών πολιτικών, το στοιχείο του απρόβλεπτου στις διεθνείς σχέσεις και τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας απαιτούν την κατασκευή νέων αεροπλανοφόρων. Στους κύκλους των εμπειρογνωμόνων είναι διάχυτη η άποψη ότι η εμπειρία του σύνθετου και εκ θεμελίων εκσυγχρονισμού του «Admiral Gorshkov» είναι ικανή να αποτελέσει ένα καλό εφαλτήριο για τη ναυπήγηση νέων αεροπλανοφόρων μονάδων. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί ζήτημα της παρούσας συγκυρίας.
Στις κρατικές αμυντικές παραγγελίες δεν προβλέπεται άρθρο για αεροπλανοφόρο – διευκρινίζει ο υπεύθυνος συντάκτης της εφημερίδας «Ανεξάρτητη Στρατιωτική Επιθεώρηση», Βίκτορ Λιτόβκιν. Προβλέπεται όμως ένας στόχος που αφορά το πρόγραμμα ανάπτυξης ενός πυρηνικού καταδρομικού εκτοπίσματος πενήντα έως εξήντα χιλιάδων τόνων. Κατά τον Λιτόβκιν, καθίσταται σαφές, ότι το ίδιο το αεροπλανοφόρο δεν αποτελεί πανάκεια:
Δηλαδή, ένα αεροπλανοφόρο με ορισμένο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών ή βομβαρδιστικών, με ένα αεροσκάφος εποπτείας και στόχευσης με ραντάρ. Και για ποιο λόγο να υπάρχει μια ολόκληρη νηοπομπή: μερικά συμβατικά καταδρομικά, ίσως πυραυλοκίνητα, μερικές φρεγάτες, μερικές κορβέτες και, επιπλέον, σκάφη υποστήριξης; Είναι λοιπόν ένα πολύ σύνθετο έργο, το οποίο δεν συνίσταται μόνο στη ναυπήγηση ενός αεροπλανοφόρου. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν τέτοιες αεροπλανοφόρες ομάδες. Τουλάχιστον μία στο Βορά και μία στον Ειρηνικό.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, θα είναι ρεαλιστικό να γίνει λόγος για τη δημιουργία ενός νέου ρωσικού αεροπλανοφόρου μετά το 2020, όταν ολοκληρωθεί το ήδη εν εξελίξει πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ενόπλων δυνάμεων και οι στρατιωτικοί καταλήξουν οριστικά στο σχήμα του αεροπλανοφόρου συμπλέγματος που είναι απαραίτητο για τη Ρωσία.
Τέλος, μεταξύ των διαφόρων γεγονότων ναυτικής σημασίας του απελθόντος χρόνου για το οποίο πρέπει να γίνει υπόμνηση όχι μόνο των υπερσύγχρονων «Borey» αλλά και νέες καινοτομίες στην υπηρεσία του Ναυτικού μας. Η έπαρση της σημαίας με το Σταυρό του Αγίου Ανδρέα στις ακτές της Συρίας της επανασυσταθείσας Ναυτικής Μοίρας Μεσογείου υπενθυμίζει εύγλωττα ότι ο ρωσικός στόλος, μετά από μια μακρά διακοπή, επανήλθε αποφασιστικά στις θάλασσες του κόσμου και δεν προτίθεται να τις εγκαταλείψει.
*Η άποψη της σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτει με την άποψη του/της αρθρογράφου.
Νικίτα Σορόκιν
Aircraft carriers of Russia’s Northern Fleet head to Atlantic and Mediterranean Sea
Interfax
A group of the Russian Northern Fleet’s aircraft carriers embarked
on a deployment to the Northeast Atlantic and the Mediterranean Sea on
Tuesday, in accordance with the Russian Navy’s combat training plan.
“The naval group includes the heavy aircraft carrying cruiser Soviet Union Fleet Admiral Kuznetsov,
the large anti-submarine ship Admiral Levchenko, the large assault ship
Olenegorsky Gornyak, as well as support vessels such as the rescue
towboat Nikolai Chiker and the tankers Sergei Osipov and Kama,” the
Northern Fleet’s spokesman, Captain 1st Rank Vadim Serga, told
Interfax-AVN on Tuesday.
 |
| Infographics: Russian navy ships in the Mediterranean |
The goal of the deployment is to maintain Russia’s naval presence in crucial parts of the global ocean, he said.
During the deployment, the ships will conduct a series of maneuvers
together with ships belonging to other Russian fleets, including
carrier-based aircraft exercises in different climate areas, Serga said.
Great attention will be paid to efforts to respond to new threats vessels may encounter in the sea, he said.
This event is the first in the Northern Fleet’s series of long-distance deployments in 2014.
It is the seventh long-distance deployment for the aircraft carrying
cruiser Admiral Kuznetsov, which joined the Northern Fleet in January
1991.
The Admiral Kuznetsov joined its first long-distance deployment within the fleet’s group of ships in December 1995, Serga said.
The current deployment is being conducted under the flag of
Northern Fleet Deputy Commander Rear Admiral Viktor Sokolov. Rear
Admiral Sergei Zhuga, commander of the Northern Fleet’s missile carrying
ships division, is overseeing the event.
Two North Fleet ships, the Pyotr Veliky
heavy nuclear missile cruiser and the Georgy Pobedonosets large landing
ship, and the Yamal large landing ship of the Russian Black Sea Fleet
completed inter-fleet exercises in the Mediterranean Sea on Dec. 4,
North Fleet spokesman Capt. 1st Rank Vadim Serga told Interfax-AVN. Read more>>>
http://rbth.co.uk/news/2013/12/17/aircraft_carriers_of_russias_northern_fleet_head_to_atlantic_and_mediter_32653.html
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αιγαίο
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης στο ελληνοτουρκικό σύστημα
Του Νίκου Ιγγλέση
26/09/2024
Η συνάντηση Κ. Μητσοτάκη – Ρ.Τ. Ερντογάν στη Ν. Υόρκη, στις 24-9-24, ήταν η έκτη τούς τελευταίους δεκαπέντε μήνες. Πρόκειται για «πολιτικό έρωτα» μεταξύ των δύο ηγετών, ιδιαίτερα μετά τη Διακήρυξη των Αθηνών (Δεκέμβριος ’23) ή για το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» όπου το θύμα μέσω ψυχολογικών και συναισθηματικών διεργασιών καταλήγει να ερωτευθεί το θύτη του;
Σε τί αλήθεια αποσκοπούν όλες αυτές οι συναντήσεις, οι συνομιλίες, τα «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης», η λεγόμενη θετική ατζέντα κ.α.; Πού είναι το «παράθυρο ευκαιρίας» που βλέπει η Κυβέρνηση; Ένα είναι βέβαιο: Όλα αυτά δεσμεύουν την Ελλάδα να μην επιχειρήσει να ανατρέψει το, δυσμενές γι’ αυτήν, status quo στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και απενοχοποιούν, στη διεθνή σκηνή, την αναθεωρητική – επεκτατική Τουρκία.
Ποιά είναι τα διαχρονικά ζητήματα της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης που, κατά την Κυβέρνηση, θα προωθήσει τη λύση τους ο διάλογος;
1) Η Ελλάδα δικαιούται να ασκήσει το μονομερές δικαίωμα που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας να αυξήσει, δηλαδή, τα χωρικά ύδατά της μέχρι τα 12 ν.μ. στο Αιγαίο και την Α. Μεσόγειο και την άρση τού, επ’ αυτού, τουρκικού casus belli; Όχι, υποστηρίζει η Άγκυρα.
2) Τα ελληνικά νησιά που μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη δραστηριότητα διαθέτουν την ίδια ΑΟΖ (μέχρι 200ν.μ.) με αυτήν της ηπειρωτικής χώρας, όπως προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας; Όχι, διαθέτουν μόνο χωρικά ύδατα 6 ν.μ. αντιτείνει η Τουρκία.
3) Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δικαιούνται να είναι στρατιωτικοποιημένα γιατί απειλούνται; Θυμίζουμε το «Θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά». Όχι, πρέπει να είναι αποστρατικοποιημένα σύμφωνα με τις Συνθήκες Λωζάνης-Παρισίων, λέει η Τουρκία.
4) Η Ελλάδα μπορεί να καταθέσει στην ΕΕ τους χάρτες του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, όπως έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία; Μια τέτοια ενέργεια θα σήμαινε ανακήρυξη (όχι οριοθέτηση) της συνολικής ελληνικής ΑΟΖ, χωρίς αυτό να προκαλέσει τη σφοδρή τουρκική αντίδραση;
5) Τα Θαλάσσια Πάρκα, που εξαγγέλθηκαν, θα υλοποιηθούν ή ξεχάστηκαν για να μην χαλάσει το θετικό κλίμα; Η Άγκυρα δήλωσε ότι απαιτείται η συναίνεσή της.
6) Το παράνομο, κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, Τουρκολυβικό Μνημόνιο θα ακυρωθεί ή θα παρεμποδίζει την όποια εκμετάλλευση της οριοθετημένης ελληνικής ΑΟΖ με την Αίγυπτο;
7) Τα αφηγήματα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και των «Γαλάζιων Αιθέρων» αποτελούν ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος. Η Τουρκία διεκδικεί το μισό Αιγαίο, ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού και όλη τη θαλάσσια έκταση μεταξύ Ρόδου και Κύπρου (βλέπε χάρτη). Μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει αποδεκτό;
8) Στην Κύπρο η Τουρκία ζητάει τη διεθνή αναγνώριση της κατεχόμενης ζώνης ως ανεξάρτητο κράτος. Παράλληλα διακηρύσσει ότι τα κατοχικά στρατεύματά της θα παραμείνουν εσαεί στη νησί. Ο Ελληνισμός μπορεί να το αποδεχτεί;
9) Η μουσουλμανική μειονότητα της Δ. Θράκης που η Άγκυρα, ενάντια στη Συνθήκη της Λωζάνης, αποκαλεί τουρκική, χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια ως «στρατηγική μειονότητα» για την υβριδική αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις της. Η Κυβέρνηση και το υπόλοιπο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα δεν αντιδρούν για να μη θυμώσει η Τουρκία.
Όλα αυτά και άλλα σημαντικά ζητήματα προδιαγράφουν το αποτέλεσμα του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Η Τουρκία κερδίζει χρόνο και ισχυροποιείται. Η Διακήρυξη των Αθηνών διευκόλυνε την Άγκυρα στην απόκτηση των αμερικανικών F-16 (40 + 80 αεροσκάφη και άφθονα όπλα). Η συνέχιση του διαλόγου διευκολύνει την Τουρκία για την άρση των αμερικανικών κυρώσεων στην πολεμική βιομηχανία της και ίσως στην απόκτηση των F-35. Η Ελλάδα χάνει χρόνο, δεν ασκεί τα νόμιμα δικαιώματά της και δεν ανατρέπει το status quo, στο οποίο έχει εγκλωβιστεί. Η Τουρκία, από την πλευρά της, επιμένει να προβάλλει συνεχώς τις διεκδικήσεις της, όταν απαιτείται τις επιβάλλει δια του καταναγκασμού (π.χ. πρόσφατα στην Κάσο) και στο τέλος θα επικαλεστεί «τις πραγματικότητες επί του πεδίου» ως ένα είδος «χρησικτησίας» για να τις νομιμοποιήσει στη διεθνή σκηνή.
Το Μεταναστευτικό
Η Κυβέρνηση προβάλλει ως επιτυχία του διαλόγου τη συνεργασία με την Τουρκία για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Πρόκειται για προπαγάνδα εσωτερικής κατανάλωσης. Αλήθεια, πώς φτάνουν οι μετανάστες από την Κεντρική Ασία, το Κέρας ή την υποσαχάρια Αφρική στην Τουρκία; Έρχονται περπατώντας; Όχι βέβαια. Φτάνουν με πτήσεις των τουρκικών αερογραμμών (χωρίς visa) στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί προωθούνται στον Έβρο και στις ακτές του Αιγαίου. Υπάρχει κανείς αφελής που πιστεύει ότι όλο αυτό το traffic γίνεται εν αγνοία των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, της στρατοχωροφυλακής και της αστυνομίας; Οι διακινητές είναι απλώς τα εκτελεστικά όργανα των υβριδικών επιχειρήσεων της Τουρκίας.
Σύμφωνα με στοιχεία της Frontex το πρώτο οκτάμηνο του 2024 οι μεταναστευτικές ροές από την Α. Μεσόγειο προς την Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 39% (πάνω από 37.000 άτομα). Αντίθετα από την Κεντρική Μεσόγειο προς την Ιταλία μειώθηκαν κατά 64%. Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Ν. Παναγιωτόπουλος, σε πρόσφατη συνέντευξή του, ανέφερε ότι οι ροές, το πρώτο οκτάμηνο αυξήθηκαν, κατά 60%. Ίσως ξέρει κάτι περισσότερο. Αυτοί οι αριθμοί αφορούν όσους εντοπίζονται και καταγράφονται. Χιλιάδες άλλοι διέρχονται λαθραία από τα σύνορα. Κάθε μέρα στον Έβρο και στην Εγνατία οδό συλλαμβάνονται αλλοδαποί και ημεδαποί διακινητές με κλεμμένα αυτοκίνητα να προωθούν λαθρομετανάστες στο εσωτερικό της χώρας. Εκείνος ο φράκτης στον Έβρο προχωράει με «ρυθμό χελώνας».
Αλήθεια, γιατί η Κυβέρνηση δεν αναστέλλει τη χορήγηση ασύλου για έξι μήνες, όπως έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία με αποτέλεσμα την κατακόρυφη μείωση των αφίξεων μεταναστών; Αλλά πώς να το κάνει όταν ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι είναι ευτυχής που η ελληνική κοινωνία μεταλλάσσεται σε πολυπολιτισμική! Όταν οι Έλληνες, δηλαδή, θα γίνουν μια από τις διάφορες μειονότητες που θα διαβιούν στην ελληνική επικράτεια.
Το Κυπριακό
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κράτους διεθνώς αναγνωρισμένου, μέλους του ΟΗΕ, της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών παρακαλάει για μια συνάντηση με τον επικεφαλής της αποσχιστικής οντότητας της Βόρειας Κύπρου για να επαναρχίσει ο διάλογος για λύση του Κυπριακού. Μόνο που τη λύση του Κυπριακού δε θα την αποφασίσει ο όποιος Ερσιν Τατάρ αλλά η Άγκυρα. Αν ο Ν. Χριστοδουλίδης ήθελε να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του και ιδιαίτερα το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα έπρεπε να ζητάει διάλογο με τον Ερντογάν. Από κοντά ο Κ. Μητσοτάκης και ο Υπουργός του των Εξωτερικών δηλώνουν ευτυχείς που υπάρχει κινητικότητα στο Κυπριακό. Κινητικότητα για να προκύψει τι; Για να απενοχοποιείται ο εισβολέας και κατακτητής;
Μετά 50 χρόνια κανένα κράτος και κανείς διεθνής οργανισμός δε ζητάει την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο. Όλοι ζητούν διάλογο μεταξύ των δύο κοινοτήτων και αμοιβαίες υποχωρήσεις για την εύρεση της όποιας λύσης. Η Τουρκία είναι στο απυρόβλητο. Εδώ έχουν οδηγήσει τον Ελληνισμό 50 χρόνια κατευναστικής πολιτικής Για αποτροπή, ανάσχεση και απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου δε μιλάει ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία.
Ο Ερντογάν ζητάει από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τη διεθνή αναγνώριση ως ανεξάρτητου κράτους των κατεχομένων εδαφών και οι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης μια Δικοινοτική –Διζωνική Ομοσπονδία που μπορεί να είναι χειρότερη ακόμη και της διχοτόμησης, αφού θα θέσει και τις ελεύθερες περιοχές υπό τον γεωπολιτικό έλεγχο της Τουρκίας.
Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση είτε ο Ελληνισμός θα αποδεχτεί όλους τους τουρκικούς όρους είτε η Τουρκία θα πρέπει να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τους γεωστρατηγικούς στόχους της. Μέση λύση δεν υπάρχει, γιατί αν δώσουμε μόνο ορισμένα απ’ όσα απαιτεί η Άγκυρα, «για να μην είμαστε καθημερινά με το δάκτυλο στη σκανδάλη» όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης, απλώς θα της ανοίξουμε την όρεξη και για τα υπόλοιπα όντας σε ακόμη πιο αδύναμη θέση. Εκτός αν το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» έχει καταλάβει ολοκληρωτικά το πολιτικό προσωπικό σε Αθήνα και Λευκωσία.
Υ.Γ. 1 Πέρασε ίσως απαρατήρητη η αναφορά του Κ. Μητσοτάκη κατά την ομιλία του στη «Σύνοδο Κορυφής για Το Μέλλον» του ΟΗΕ. Είπε: «Το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών». Ποιος αλήθεια ορίζει το παγκόσμιο συμφέρον; Η παγκοσμιοποίηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, η Σύνοδος του Νταβός ή κάποιος άλλος;
Υ.Γ. 2 Απορεί κανείς με την εμμονή των ελλήνων πολιτικών να μιλούν για ενδεχόμενη οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ με την Τουρκία. Αγνοούν ότι στην ΑΟΖ περιλαμβάνεται και η υφαλοκρηπίδα; Ή εξυπηρετούν την Άγκυρα που δεν έχει επικυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και θέλει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας ώστε να ισχυριστεί ότι τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας;
Πηγή: www.ellinikiantistasi.gr
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αιγαίο
ΕΣΤΙΑ: Το δώρο Μητσοτάκη σε Ερντογάν! «Γκρίζες» ὅλες οἱ βραχονησῖδες καί τά νησιά πού εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση 10 μιλίων ἀπό τά «θαλάσσια σύνορα»
«Ἀπαγόρευση τῆς τουριστικῆς ἀνάπτυξης» προβλέπει νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Ἐνεργείας γιά τό Εἰδικό Χωροταξικό Σχέδιο στόν τουρισμό – «Ἀπαράδεκτη καί ἀναιτιολόγητη» θεωρεῖ τήν ρύθμιση ὁ πρόεδρος τοῦ ΤΕΕ Λέσβου κ. Στρατῆς Μανωλακέλλης – Τό πάγωμα τῆς οἰκονομικῆς δραστηριότητος ἀκυρώνει τήν ΑΟΖ – Τό «δῶρο» Μητσοτάκη σέ Ἐρντογάν
Μικρονήσια τοῦ Αἰγαίου χωρίς ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδα μέ ἑλληνικό νόμο!
Οταν ἐκδιώκονται οἱ κάτοικοι καί ἀναστέλλεται ἡ οἰκονομική δραστηριότητα ἀπό νησί ἤ μικρονησίδα, αὐτομάτως χάνεται καί τό δικαίωμά του σέ ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδα. Αὐτό ὁρίζει τό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θαλάσσης. Εἶναι λοιπόν ἐξωφρενικό, εἶναι ἐξοργιστικό, τό γεγονός ὅτι προετοιμάζεται νόμος τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει τήν τουριστική ἀνάπτυξη σέ μιά ὁλόκληρη κατηγορία νήσων καί νησίδων, καθιστῶντας τις ἔτσι «γκρίζες». Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὀψέποτε γίνουν διαπραγματεύσεις γιά ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδας στό Αἰγαῖο καί ἐν γένει στό ἑλληνικό ἀρχιπέλαγος, θά εὑρεθεῖ ἡ Τουρκία σέ πλεονεκτική θέση, καθώς θά ὑπάρχει ἑλληνικός νόμος, ὁ ὁποῖος θά δικαιώνει τήν ἀπαίτησή της νά μήν ἔχουν τά νησιά δικαίωμα σέ ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδα.
Πρόκειται, ὅπως ἀποκαλύπτει ἡ «Ἑστία», γιά τό νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου Ἐνεργείας πού ὁρίζει τό Εἰδικό Χωροταξικό Σχέδιο γιά τόν τουρισμό, τό ὁποῖο ἤδη εὑρίσκεται σέ δημόσια διαβούλευση. Τό νομοσχέδιο αὐτό περιλαμβάνει συγκεκριμένες διατάξεις πού ἀπαγορεύουν –ναί, χρησιμοποιεῖται ὁ ὄρος «ἀπαγορεύεται»– τήν τουριστική ἀνάπτυξη σέ ἑλληνικά νησιά. Καί ἐνδεχομένως σέ κάποια ἀπό τά νησιά αὐτά νά μήν εἶναι ἐφικτό νά δημιουργηθοῦν τουριστικές ὑποδομές. Ποιός εἶναι ὅμως ὁ λόγος νά ὑπάρχει ρητή ἀπαγόρευσις σέ νόμο τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους;
Ἀκόμη καί νησιά ἤ νησῖδες πού δέν ἔχουν αὐτήν τήν στιγμή ὑποδομές οἰκονομικῆς δραστηριότητος, δυνητικῶς μποροῦν ὁποιαδήποτε στιγμή νά ἀποκτήσουν. Συνεπῶς τό δικαίωμα νά ἔχουν ἐπήρεια στήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν ὑφίσταται. Ποιός ὁ λόγος νά καταργηθεῖ αὐτό μέ ἑλληνικό νόμο; Τό ὅλο ζήτημα θυμίζει τήν περίπτωση τῆς νησῖδος Λέβιθα, ἀπό τήν ὁποία ἐξεδιώχθησαν βοσκός καί τό κοπάδι του (δηλαδή ὁ κάτοικος καί ἡ οἰκονομική του δραστηριότης) γιά νά «σωθεῖ» ἕνα σπάνιο εἶδος σαλιγκαριῶν. Ἔχουν ἄραγε τά σαλιγκάρια μεγαλύτερη ἀξία ἀπό τά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς χώρας μας στό Αἰγαῖο;
Γιά νά μήν μακρυγοροῦμε, ἰδού τί ἀναφέρει τό ἐπίμαχο νομοσχέδιο:
«Ὁμάδα ΙΙΙ: Ἀκατοίκητα νησιά καί βραχονησῖδες
Ἡ Ὁμάδα ΙΙΙ περιλαμβάνει δύο ὑποομάδες, μέ βάση τά ἰδιαίτερα φυσικά καί ἀνθρωπογενῆ χαρακτηριστικά τους, τό μέγεθος καί τήν ἐγγύτητά τους μέ κατοικημένες περιοχές.
Στήν 1η ὑποομάδα περιλαμβάνονται:
• Βραχονησῖδες
• Νησιά μέ ἔκταση μικρότερη τῶν 300 στρεμμάτων
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μικρότερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό τά θαλάσσια σύνορα τῆς χώρας
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μεγαλύτερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό παράκτιες περιοχές τοῦ ἠπειρωτικοῦ τμήματος τῆς χώρας ἤ ἀπό νησιά πού διαθέτουν ἀκτοπλοϊκή πρόσβαση.
Στήν δεύτερη ὑποομάδα περιλαμβάνονται ὅλα τά ἀκατοίκητα νησιά (μηδενικός πληθυσμός κατά τήν ἑκάστοτε τελευταία ἀπογραφή) πού δέν ἀνήκουν στήν 1η ὑποομάδα».
Τό νέο ΕΧΠ‐Τ προτείνει τίς παρακάτω ρυθμίσεις γιά τήν Ὁμάδα ΙΙΙ:
«1. Στά νησιά τῆς πρώτης ὑποομάδας δέν ἐπιτρέπεται κανένα εἶδος τουριστικῆς ἀνάπτυξης.
2. Στά νησιά τῆς δεύτερης ὑποομάδας ἐπιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ «ἤπιας ἀνάπτυξης». Σημειώνεται ὅτι μέ βάση τό ἰσχῦον θεσμικό πλαίσιο, ὁ συντελεστής δόμησης γιά τά σύνθετα τουριστικά καταλύματα (ΣΤΚ) καί τά μεικτά τουριστικά καταλύματα μικρῆς κλίμακας (ΜΤΚΜΚ) περιορίζεται ἀπό 0,2 σέ 0,12 γιά τά κατοικημένα νησιά πλήν τῶν νήσων Κρήτης, Εὔβοιας, Κέρκυρας καί Ρόδου. Στό ἴδιο πνεῦμα κρίνεται σκόπιμο οἱ ὀργανωμένοι ὑποδοχεῖς τουριστικῶν δραστηριοτήτων (ΟΥΤΔ) πού ἐπιτρέπονται στά νησιά αὐτά νά εἶναι ἤπιας ἀνάπτυξης κατά τόν ὁρισμό τοῦ ὑπό μελέτη ΕΧΠ‐Τ».
Πρόεδρος Τεχνικού Επιμελητηρίου Βορειοανατολικού Αιγαίου: Απαράδεκτη η απαγόρευση
Ἡ ἀπαγόρευσις αὐτή, τῆς ἀναπτύξεως τῶν νησίδων τῆς τρίτης ὑποομάδος, χαρακτηρίζεται ἀπαράδεκτη καί ἀναιτιολόγητη καί ἀπό τό Τεχνικό Ἐπιμελητήριο Βορειοανατολικοῦ Αἰγαίου, τό ὁποῖο σέ ἔγγραφο πρός τό ὑπουργεῖο ἐνεργείας, τό ὁποῖο ὑπογράφει ὁ πρόεδρός του Στρατῆς Μανωλακέλλης, μεταξύ ἄλλων ὑπογραμμίζει:
«Καταγράφονται στήν Ὁμάδα ΙΙΙ:
“Ἀκατοίκητα νησιά καί βραχονησῖδες” ὡς 1η ὑποομάδα
• Οἱ βραχονησῖδες
• Νησιά μέ ἔκταση μικρότερη τῶν 300 στρεμμάτων.
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μικρότερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό τά θαλάσσια σύνορα τῆς χώρας.
• Νησιά τά ὁποῖα εὑρίσκονται σέ ἀπόσταση μεγαλύτερη τῶν 10 ναυτικῶν μιλίων ἀπό παράκτιες περιοχές τοῦ ἠπειρωτικοῦ τμήματος τῆς χώρας ἤ ἀπό νησιά πού διαθέτουν ἀκτοπλοϊκή πρόσβαση καί ἐπιβάλλεται ἀπαγόρευση ὁποιασδήποτε μορφῆς τουριστικῆς ἀνάπτυξης!
Συγκεκριμένα ἀναφέρεται: “Στά νησιά τῆς πρώτης ὑποομάδας δέν ἐπιτρέπεται κανένα εἶδος τουριστικῆς ἀνάπτυξης. Στά νησιά τῆς δεύτερης ὑποομάδας ἐπιτρέπονται μόνο ΟΥΤΔ ἤπιας ἀνάπτυξης.
Ὡς κάτοικοι ἀκριτικῶν νησιῶν θεωροῦμε ἀπαράδεκτη καί ἀναιτιολόγητη μιά τέτοια ἀπαγόρευση καί ζητοῦμε τήν διαγραφή της ἤ τροποποίησή της μέ ρυθμίσεις ἀνάλογες τῆς 2ης ὑποομάδας».
Ἐρώτησις: Μήπως ὁ νόμος τοῦ κ. Σκυλακάκη εἶναι τό «δῶρο» τοῦ Πρωθυπουργοῦ στόν Πρόεδρο Ἐρντογάν κατά τήν σημερινή τους συνάντηση; Αὐτή εἶναι ἡ «συναντίληψη γιά τίς θαλάσσιες ζῶνες»;
ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αιγαίο
Δημήτρης Τσαϊλάς: Από τον εξαναγκασμό στη συνθηκολόγηση
Η πολλαπλότητα και η πολυπλοκότητα των προκλήσεων εθνικής κυριαρχίας, που αντιμετωπίζουμε δεν αφήνουν περιθώρια για διπλωματικούς ελιγμούς, λόγω των εκφρασμένων απειλών από την Τουρκία. Αυτό το πολύπλοκο σύνολο αλληλένδετων ζητημάτων (ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα, Δικαίωμα επέκτασης χωρικών υδάτων, Δικαίωμα προάσπισης νησιών ανατολικού Αιγαίου, Δικαίωμα έρευνας διάσωσης στο FIR, Δυτική Θράκη, Κύπρος) είναι πολύ πολύπλοκο για ακόμη και για πολύ εξειδικευμένους διπλωμάτες να φαντάζονται εύκολες λύσεις. Η κυβέρνηση μας αποφάσισε με μυστική διπλωματία ουσιαστικά, να δώσει προτεραιότητα σε δύο ζητήματα: τον κατευνασμό της Τουρκίας και την ενίσχυση από τους συμμάχους και εταίρους. Δυστυχώς θα μάθουμε πολύ σύντομα, εάν αυτά τα ζητήματα είναι πιθανό να επιλυθούν.
Η Τουρκία ακολουθεί μια ολοένα και πιο αυτόνομη εξωτερική πολιτική, ενώ εδραιώνει το αυταρχικό σύστημα διακυβέρνησής της. Εν μέσω μιας μεταβαλλόμενης παγκόσμιας τάξης, η Άγκυρα χρειάζεται την Ελλάδα μόνο για να ισορροπήσει τις γεωπολιτικές της φιλοδοξίες με τα βασικά οικονομικά της συμφέροντα και τις σχέσεις της με τη Δύση και όχι για να υπάρξει οποιαδήποτε επίλυση για τις θαλάσσιες ζώνες.
Ο κόσμος γίνεται μάρτυρας κοσμοϊστορικών γεωπολιτικών αλλαγών στην ηπειρωτική Ευρώπη. Παράλληλα, η μόνιμη απειλή για τον Ελληνισμό, η Τουρκία αναπροσανατολίζει την εξωτερική της πολιτική και επεκτείνει τον περιφερειακό ρόλο της. Η Τουρκία είναι προφανώς ελεύθερη να ακολουθήσει τη δική της πορεία. Αυτό που μένει να δούμε είναι πώς ο Ελληνισμός θα εξισορροπήσει τις περιφερειακές γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Τουρκίας με την ευρωπαϊκή γειτονιά της και τα βασικά οικονομικά συμφέροντα και περιορισμούς της.
Εν μέσω μιας μαζικής αναταραχής στην παγκόσμια γεωπολιτική, έχει καταστεί ζωτικής σημασίας για όλους μας στην Ελλάδα να κάνουμε μια λειτουργική αξιολόγηση της διεθνούς πραγματικότητας με σκοπό να μην επιτρέψουμε να εγείρονται ζητήματα κυριαρχίας. Ο εν εξελίξει αφοπλισμός των νησιών του Αιγαίου, και η επί θύραις θεσμοποίησή του σε αποστρατιωτικοποίηση/ουδετερότητα, (με άλλοθι το σχεδιαζόμενο Ελληνο-Τουρκικό Σύμφωνο Φιλίας και μη -Επίθεσης) πρέπει να σταματήσει!! Κάθε μέσο νόμιμης δράσης είναι καλό και πρόσφορο για τον σκοπό αυτό. Προέχει η ενημέρωση των πολιτών για τις συνέπειες που θα έχει ο σχεδιασμός της αποστρατιωτικοποίησης και συναφούς ουδετερότητας στην ασφάλειά τους, στην ίδια τους την ζωή και στο μέλλον των παιδιών τους. Είναι απαραίτητη η διαμόρφωση και οργάνωση του πλαισίου, που θα επιτρέψει στους πολίτες ν` αναλάβουν, με συγκροτημένη δράση, την ευθύνη κάθε ενός και κάθε μίας για την άμυνα της χώρας και των επαπειλούμενων περιοχών της.
Πώς η Τουρκία μπορεί να κερδίσει χωρίς πόλεμο
Υπάρχει ένας εύλογος δρόμος για την Τουρκία να χρησιμοποιήσει εξαναγκασμό σε μαζική κλίμακα για να αναγκάσει την Ελλάδα να αποδεχθεί τις απαιτήσεις της Άγκυρας χωρίς να πυροδοτήσει μεγάλο περιφερειακό πόλεμο και χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τους περιφερειακούς υψηλούς-στρατηγικούς στόχους της Τουρκίας.
Πολύ λίγη προσοχή δίνεται στις δυνατότητες εξαναγκασμού της Τουρκίας, ενώ η στρατιωτική ικανότητα της παραμένει στο επίκεντρο των στρατηγικών.
Μια βραχυπρόθεσμη εκστρατεία εξαναγκασμού μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες για να παράσχει στη Τουρκία διάφορες οδούς που θα μπορούσαν να μετατρέψουν τις καταναγκαστικές δραστηριότητες της σε πολιτικά αποτελέσματα που θα της επιτρέψουν να αποκτήσει πολιτικό έλεγχο στη γεωπολιτική περιφέρεια.
Ο Ελληνισμός είναι πλήρως ικανός να αναπτύξει επαρκή αντίμετρα για να αποτρέψει και να νικήσει μια εκστρατεία εξαναγκασμού της Τουρκίας που στοχεύει την κυριαρχία μας μέσω άμεσης δράσης και στενού συντονισμό;
Ο φόβος ότι η Τουρκία θα προκαλέσει κρίση στην Ελλάδα και θα μας παρασύρει σε έναν μαζικό πόλεμο στο Αιγαίο ώθησε εδώ και πολλά χρόνια την αυξανόμενη εστίαση στην προετοιμασία για σύγκρουση. Η επέκταση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Τουρκίας και οι απειλές της Τουρκίας για ορόσημα όπως του αιώνα της Τουρκίας έχουν εντείνει αυτούς τους φόβους και έχουν πυροδοτήσει έντονες συζητήσεις σχετικά με τον πιθανό ρόλο και την ετοιμότητα του Ελληνισμού να αποτρέψει και να νικήσει σε μια κρίση.
Οι ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα του Ελληνισμού να υπερασπιστεί ολιστικά στις θάλασσες του Αιγαίου και της Μεσογείου είναι έγκυρες και σημαντικές επειδή τα ελληνικά συμφέροντα θα πλήττονταν σοβαρά από την ενεργή αμφισβήτηση νήσων. Η θάλασσα είναι στρατηγικά ζωτικής σημασίας για την επιβίωση μας.
Ωστόσο, ο Ελληνισμός εξακολουθεί να στερείται μιας σαφούς υψηλής στρατηγικής για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση διατυπώνει όλο και περισσότερο τη σημασία της διατήρησης αυτών. Ακόμη χειρότερα, οι συζητήσεις για την άμυνα της Ελλάδας έχουν επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στην αποτροπή ή την ήττα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων σε μια πιθανή σύγκρουση ενώ έχουν αγνοήσει σε μεγάλο βαθμό το πιθανότερο σενάριο, στοιχεία του οποίου βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Μια εκστρατεία εξαναγκασμού της Τουρκίας που απέχει πολύ από την εισβολή, αλλά φέρνει ωστόσο τον Ελληνισμό υπό τον έλεγχο της Άγκυρας. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πείσει την ηγέτιδα δύναμη της βορειοατλαντικής συμμαχίας ΗΠΑ και τους εταίρους στην ΕΕ να αποχωρήσουν από τη στενότερη εστίαση σε ένα μόνο επικίνδυνο σενάριο για να επανεκτιμήσουν την πλήρη απειλή που θέτει η Τουρκία και να αναπτύξουν ένα συνεκτικό σύνολο στρατηγικών για να νικήσουν όλες τις πτυχές αυτής της απειλής.
Οι στρατηγικές συζητήσεις στα διάφορα φόρα σχετικά με την άμυνα του Ελληνισμού επικεντρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο αποτροπής της σύγκρουσης. Αυτές οι συζητήσεις έχουν γίνει ιδιαίτερα εμφανείς καθώς η τουρκικές διεκδικήσεις αυξάνονται και γίνονται όλο και πιο εμφανής. Η αποφασιστικότητα των πολιτών του Ελληνισμού να διατηρήσει την κυριαρχία του ενθαρρύνει τους ηγέτες της Άγκυρας να επιλέξουν όλο και πιο καταναγκαστικά μονοπάτια για να αποκτήσουν τον έλεγχο, μέχρι και τη σύγκρουση. Σε αυτό το σημείο που έχουμε φτάσει πρέπει σίγουρα να προετοιμαστούμε για την πιθανότητα σύγκρουσης, αλλά πρέπει επίσης να προετοιμαστούμε για εναλλακτικές στρατηγικές υβριδικού πολέμου και εξαναγκασμού της Τουρκίας.
Η στρατηγική σχεδίαση της Τουρκίας, εδώ και καιρό, αναγνώρισε αυτό το σημαντικό κενό στη στρατηγική σκέψη του Ελληνισμού και προσπάθησε να εξετάσει εάν τέτοιες εξαναγκαστικές προσεγγίσεις ακόμη και βραχυπρόθεσμου πολέμου θα μπορούσαν να αναγκάσουν την Ελλάδα να υποχωρήσει στις απαιτήσεις της χωρίς σύγκρουση ή στρατιωτικό αποκλεισμό κάποιων νησιών. Έχουνε αναπτύξει μια ρεαλιστική προσέγγιση που θα μπορούσε να μας εξαναγκάσει σε μια πολιτική διευθέτηση ευνοϊκή για την Τουρκία χωρίς να εισβάλει και να καταλάβει ένα νησί. Αναφέρομαι σε αυτή την ολοκληρωμένη πολιτικο-στρατιωτική εκστρατεία ως τη βραχυπρόθεσμη πορεία εξαναγκασμού.
Η επιτυχία της πορείας δράσεως εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποτυχία των στόχων της να αναγνωρίσουν την ύπαρξή της ως συνεκτικό εγχείρημα. Αυξάνοντας συνεχώς την πίεση και εντείνοντας τη βασική καταναγκαστική δραστηριότητα, η Τουρκία στοχεύει να αναβαθμίζει όλο και περισσότερο τις απαιτήσεις έως ότου οι κρίσιμοι τομείς της πολιτικής της Ελλάδας αποδεχτούν μια «ειρηνευτική διαδικασία» που προτείνει η Τουρκία ως προτιμότερη από τη συνεχιζόμενη αντίσταση.
Η πορεία δράσης τους επιτίθεται σε τρία κέντρα βάρους, που παρέχουν επί του παρόντος στην κυβέρνηση της Ελλάδας και στον λαό της τη δύναμη να αντισταθούν στον εξαναγκασμό της Τουρκίας.
Το πρώτο είναι η στρατηγική σχέση ΗΠΑ-Ελλάδας, η οποία περιλαμβάνει ολοκληρωμένη διμερή συνεργασία. Εκτελούν, επιχειρήσεις παραπληροφόρησης και απειλή για στρατιωτική κλιμάκωση για να πείσει τις ΗΠΑ ότι η συνεργασία τους με την Ελλάδα δημιουργεί περαιτέρω κλιμάκωση, ενώ η ειρήνη και η ευημερία είναι προ των πυλών εάν αυτή η εταιρική σχέση σταματήσει.
Το δεύτερο κέντρο βάρους είναι η ικανότητα της Ελληνικής κυβέρνησης να λειτουργεί και να παρέχει βασικές υπηρεσίες. Οικονομικός πόλεμος, κυβερνοπόλεμος, δολιοφθορά, αυστηρές (και ψευδο-νόμιμες) απαιτήσεις της Άγκυρας, ηλεκτρονικός πόλεμος και προπαγάνδα επικριτική για την κακοδιαχείριση της κυβέρνησης επιδιώκουν να μειώσουν δραστικά την αξιοπιστία και να διαβρώσουν τη νομιμότητα της Ελληνικής κυβέρνησης στα μάτια των δικών της ανθρώπων.
Τρίτον, οι εκτεταμένες και επίμονες μελέτες ινστιτούτων στρατηγικής (πχ ΕΛΙΑΜΕΠ) διαμορφώνουν γνωστικές και ψυχολογικές εκστρατείες στοχεύοντας να σπάσουν τη βούληση των Ελλήνων για αντίσταση εκφοβίζοντας τους υποστηρικτές της αντίστασης, σπέρνοντας αμφιβολίες και φόβο στον πληθυσμό και δημιουργώντας αιτήματα για ανταλλαγή πολιτικών παραχωρήσεων για ειρήνη.
Εάν η Άγκυρα επιτεθεί επιτυχώς σε καθένα από αυτά τα κέντρα βάρους, η αίσθηση της εγκατάλειψης μεταξύ του Ελληνικού λαού θα ήταν συντριπτική και η κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να εξετάσει ένα νέο παράδειγμα για τις θαλάσσιες ζώνες ως εναλλακτική λύση.
Πηγή: Militaire
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Εξωτερική Πολιτική2 ημέρες πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Ιράν2 ημέρες πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Αναλύσεις - Γνώμες1 ημέρα πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα2 ημέρες πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αστυνομία1 ημέρα πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Video7 ώρες πρινLive: Άλλη μια νύχτα τρόμου στη Βηρυτό! Εν αναμονή ισραηλινής επίθεσης το Ιράν
-
Πολιτισμός2 ημέρες πρινΒαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Video21 ώρες πρινΝετανιάχου σε Μακρόν: Ντροπή σου