Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Κριμαία: Το νέο status quo μεταξύ Δύσης και Ρωσίας

Δημοσιεύτηκε

στις

Ερωτήσεις και απαντήσεις με την αρωγή του διευθυντή Ερευνών του ΙΔΙΣ
Ρώσος στρατιώτης στο αεροδρόμιο της Σεβαστούπολης, στην Κριμαία. REUTERS/VASILY FEDOSENKO
Τι οδήγησε στην απόσχιση της Κριμαίας; Θα κλιμακωθεί η ένταση στην Ουκρανία; Πώς χειρίστηκε το ζήτημα η Ευρώπη; Γιατί τηρεί χαμηλούς τόνους η Γερμανία; Ποια είναι τα επόμενα βήματα της Ρωσίας; Ερωτήσεις και απαντήσεις στο naftemporiki.gr για τη διεθνή κρίση στην Κριμαία με την αρωγή του διευθυντή Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Κωνσταντίνου Φίλη.

Αποτελεί οριστική εξέλιξη η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία;
Πλέον δεν υπάρχουν πιθανότητες ανατροπής της προσχώρησης της Κριμαίας στη Ρωσική Ομοσπονδία. Μένει να φανεί η διάρκεια ολοκλήρωσης της διαδικασίας (αλλαγή συνόρων – ενσωμάτωση) η οποία εκτιμάται περίπου σε ένα έτος. Μέσα σε αυτό το διάστημα ενδεχομένως να σημειωθούν εξελίξεις οι οποίες ωστόσο δεν θα αφορούν την Κριμαία αυτήν καθ’ αυτή αλλά το υπόλοιπο της Ουκρανίας και τις σχέσεις της περιοχής με τη Ρωσία.
Πρόκειται για μία καθαρή νίκη Πούτιν στη γεωπολιτική σκακιέρα;

Πρόκειται σίγουρα για μία τακτική νίκη της Ρωσίας στην προκειμένη περίπτωση. Ωστόσο, η Μόσχα ήλεγχε ήδη de facto (στην πράξη) την Κριμαία και μετά τις τελευταίες εξελίξεις βρίσκεται περιθωριοποιημένη από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας. Υπό αυτήν την έννοια, ενδεχομένως αυτή η νίκη να αποδειχθεί μία πύρρειος νίκη ή με άλλα λόγια μία τακτική νίκη που θα οδηγήσει σε μία στρατηγική ήττα.

Ποιες ήταν οι αστοχίες της δυτικής πλευράς;

Από το τέλος του καλοκαιριού η Ευρώπη «σύρθηκε» σε μία σύνοδο κορυφής στο Βίλνιους, από την Πολωνία και τις βαλτικές χώρες, οι οποίες διακατέχονται από πολύ έντονα αντιρωσικά αισθήματα, και έθεσε τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς (μέχρι πρότινος πρόεδρος της Ουκρανίας) μπροστά σε ένα μη αναγκαίο δίλημμα: «ή με την Ευρώπη ή με τη Ρωσία». Όταν στο τέλος Νοεμβρίου του πρότεινε να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης, στην πραγματικότητα δεν του έδωσε τη δυνατότητα να επιλέξει την ευρωπαϊκή οδό, καθώς από τη μία πλευρά η Ευρώπη του πρόσφερε μία σειρά δυσάρεστων μεταρρυθμίσεων μαζί με 600 εκατ. ευρώ και από την άλλη πλευρά η Ρωσία του πρόσφερε μείωση της τάξης του 30%+ στις τιμές φυσικού αερίου μαζί με αγορά ουκρανικών ομολόγων ύψους 15 δις δολαρίων. Συνεπώς, και φιλορώσος να μην ήταν, ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς θα έκανε την προφανή επιλογή. Επιπλέον, η δυτική πλευρά περιφρόνησε τη Ρωσία κατά τη διαδικασία ανατροπής του Ουκρανού προέδρου, αγνοώντας τα ειδικά ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή.

Το επικρατέστερο σενάριο υπαγορεύει ότι οι μεγάλες δυνάμεις θα επιδιώξουν, υπό τις νέες συνθήκες, να ουδετεροποιήσουν την Ουκρανίακαι όχι να τη διατηρήσουν ως ένα ακόμη πεδίο γεωπολιτικής αντιπαράθεσης το οποίο θα μπορούσε μάλιστα να επιφέρει μία μετωπική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.


Είναι οι χειρισμοί της δυτικής πλευράς ή η τόλμη του ρωσικού καθεστώτος που καθόρισε τελικά τις εξελίξεις;

Ήταν και τα δύο. Σε κάθε περίπτωση, παρά το γεγονός ότι εκείνη επέφερε ουσιαστικά την ανατροπή Γιανουκόβιτς, η Δύση αποδείχθηκε λιγότερο προετοιμασμένη από τη Ρωσία να διαχειριστεί τις συνέπειες της ενέργειας.
Θα έπρεπε να είναι πιο δυναμική η αντίδραση της Δύσης απέναντι στη Ρωσία;
Δεν θα μπορούσε να είναι πιο δυναμική, δεδομένου ότι η Ουκρανία βρίσκεται στο εγγύς εξωτερικό, στην πίσω αυλή της Ρωσίας. Άρα, οι δυτικές χώρες αναγνωρίζουν de facto ότι η Ρωσία έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Άλλωστε, ο Μπαράκ Ομπάμα τα τελευταία χρόνια έχει προβεί στην επιλογή μερικής αποστασιοποίησης από περιοχές οι οποίες δεν αποτελούν για τις ΗΠΑ ύψιστη γεωπολιτική προτεραιότητα. Δεδομένου ότι η Ουάσιγκτον έχει αποφασίσει να στραφεί προς άλλες γεωγραφικές περιφέρειες, όπως είναι ο Ειρηνικός, με στόχο την αναχαίτιση της κινεζικής επιρροής, είναι σαφές ότι η Ουκρανία δεν είναι προτεραιότητα για τις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν επιλέξει να μην παίζουν πλέον τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα όπως συνέβαινε μέχρι το 2008. Αυτή η παράμετρος βρίσκεται σε συνδυασμό και με την ανάδυση περιφερειακών δυνάμεων ή υπερδυναμέων , διότι η Ρωσία μπορεί να θεωρείται υπερδύναμη στον μετασοβιετικό χώρο αλλά έως εκεί, πράγμα που σημαίνει ότι και οι ΗΠΑ αντιλαμβάνονται πλέον τους περιορισμούς και τα όρια σε ό,τι αφορά την αποτελεσματική άσκηση της εξωτερικής πολιτικής τους.
Είναι συμπαγές το μέτωπο της Δύσης;
Σε γενικές γραμμές η Δύση είναι υποχρεωμένη να αναπτύσσει ένα συμπαγές μέτωπο απέναντι στη Ρωσία, γιατί το τελευταίο διάστημα η Μόσχα την περιφρονεί, όπως θεωρεί ότι έκανε αντίστοιχα η Δύση μέχρι την ανατροπή του Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Σε δεύτερη ανάλυση όμως υπάρχει μία βασική διαφοροποίηση στον βαθμό των κυρώσεων. Η Ευρώπη, και ειδικότερα μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία,έχουν μία έντονη οικονομική αλληλεξάρτηση με τη Ρωσία. Στον τομέα του εμπορίου οι συναλλαγές ξεπερνούν τα 40 δις ευρώ. Στον τομέα της ενέργειας η Γερμανία εισάγει από τη Ρωσία περίπου το 1/3 του συνόλου των πόρων που καταναλώνει. Συνεπώς, το βάθος των κυρώσεων θα πλήξει αντίστοιχα τις ευρωπαϊκές οικονομίες που είναι εκτεθειμένες στον ρωσικό παράγοντα. Την ίδια ώρα, σε πολιτικό επίπεδο, η περιθωριοποίηση της Ρωσίας θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στις ΗΠΑ, οι οποίες προσεγγίζουν ως χρήσιμη τη συμβολή της Μόσχας σε μία σειρά από θέματα διεθνούς ασφάλειας ( Συρία, πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αντιμετώπιση της διεθνούς τρομοκρατίας).

Η Ευρώπη πρόσφερε στον Βίκτορ Γιανουκόβιτς μία σειρά δυσάρεστων μεταρρυθμίσεων μαζί με 600 εκατ. ευρώ, την ώρα που η Ρωσία πρόσφερε μείωση της τάξης του 30%+ στις τιμές φυσικού αερίου μαζί με αγορά ουκρανικών ομολόγων ύψους 15 δις δολαρίων.


Είναι φιλορωσικό ή φιλοδυτικό το κυρίαρχο ρεύμα στην κοινή γνώμη της Ουκρανίας;

Πρόκειται για μία βαθιά διαιρεμένη χώρα η οποία εμφανίζει και μία φυσική διαίρεση –αρκεί να κοιτάξει κανείς πού συγκεντρώνονται οι φιλοδυτικές δυνάμεις και πού συγκεντρώνονται οι φιλορωσικές δυνάμεις. Όπως αποτυπώθηκε και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, δεν είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς με βεβαιότητα προς ποια κατεύθυνση κινείται το πλειοψηφικό ρεύμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι τελευταίες εξελίξεις έχουν εντείνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της χώρας και έχουν προφανώς εντείνει το αντιρωσικό αίσθημα σε σχέση με τις εξελίξεις στην Κριμαία. Συγχρόνως, όμως, έχουν ενισχύσει και το φιλορωσικό αίσθημα πολιτών (κυρίως στις ανατολικές επαρχίες) που βλέπουν ότι η Κριμαία μπορεί να συνιστά ένα μοντέλο και για εκείνους και ότι ενδεχομένως, στο πλαίσιο μίας πιο έντονης συνεργασίας, θα μπορούσαν να έχουν ένα καλύτερο -κυρίως οικονομικό- μέλλον.
Το δημοψήφισμα στην Κριμαία υπέρ της απόσχισης αντικατοπτρίζει τις πραγματικές επιθυμίες της κοινής γνώμης;
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της Κριμαίας τάσσεται υπέρ της απόσχισης και της κατόπιν ενσωμάτωσης στη Ρωσική Ομοσπονδία. Όμως, ο τρόπος και οι συνθήκες διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, αν μην τι άλλο, δεν παραπέμπουν σε ευρωπαϊκά πρότυπα και δεν επιτρέπουν να ισχυριστεί κανείς ότι εκφράστηκε πλήρως η ελεύθερη βούληση των πολιτών. Από τη στιγμή που υπάρχουν στους δρόμους παραστρατιωτικές ομάδες και στρατεύματα, ακόμη και αν αυτά δεν εξωθούν τους πολίτες να ψηφίσουν, σίγουρα δημιουργούν μία αντίστοιχη περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Τι επιθυμεί η ρωσική κοινωνία;
Η κοινή γνώμη στη Ρωσία («χειραγωγείται απόλυτα από το καθεστώς Πούτιν») επικροτεί με το παραπάνω τις κινήσεις της χώρας στην Ουκρανία, γεγονός άλλωστε που αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες η δημοτικότητα του Ρώσου προέδρου καταγράφει ιστορικό υψηλό τελευταίων 3-4 ετών. Είναι προφανές ότι η στρατηγική του Βλάντιμιρ Πούτιν απευθύνεται και στο εσωτερικό της χώρας, καθώς ενισχύει το αίσθημα αυτοπεποίθησης της Ρωσίας και δημιουργεί μία αίσθηση ότι η χώρα είναι πλέον σε θέση να ορίζει τις εξελίξεις, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον μετασοβιετικό χώρο, πράγμα το οποίο είναι σημαντικό για τη ψυχολογία πολλών Ρώσων, παρά το γεγονός ότι έχουν παρέλθει 20+ χρόνια από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.

Οι οικονομίες της Γερμανίας και της Ρωσίας είναι αλληλοεξαρτώμενες. Στον τομέα του εμπορίου οι συναλλαγές ξεπερνούν τα 40 δισ. ευρώ. Στον τομέα της ενέργειας η Γερμανία εισάγει από τη Ρωσία περίπου το 1/3 του συνόλου των πόρων που καταναλώνει.


Τι συμφέρει τη ρωσική αγορά;

Το μεγάλο ενδιαφέρον της ρωσικής πλευράς γύρω από την Κριμαία δεν έχει να κάνει με το οικονομικό σκέλος αυτό καθ’ αυτό, όσο με την παρουσία του ρωσικού στόλου στην περιοχή, η οποία είναι ειδικού ενδιαφέροντος ήδη από την εποχή της Μεγ.Αικατερίνης, οπότε και κρίθηκε ως ενδεδειγμένη για τη φιλοξενία των ρωσικών βάσεων. Το μεγάλο ενδιαφέρον της ρωσικής αγοράς εστιάζεται στις υπόλοιπες ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας και ειδικότερα στην περιοχή του Χάρκοβο, που αποτελεί την ισχυρότερη βιομηχανική περιοχή της Ουκρανίας και την 4η ισχυρότερη σε όλη την πρώην Σοβιετική Ένωση. 
Θα πλήξει τη ρωσική αγορά μία διεθνής απομόνωση της Ρωσίας;
Μία διεθνής οικονομική απομόνωση της Ρωσίας θα πλήξει βαρύτατα τη ρωσική οικονομία η οποία έτσι κι αλλιώς έχει να αντιμετωπίσει εγγενή, πολύ σοβαρά προβλήματα και μελλοντικές προκλήσεις. Από την άλλη πλευρά όμως, όσο πιο διευρυμένες είναι οι οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, τόσο περισσότερο πλήττονται και οι οικονομίες χωρών που είναι έντονα αλληλοεξαρτημένες με τη ρωσική οικονομία. Γι’ αυτόν τον λόγο, ακόμη και σήμερα, στον δεύτερο γύρο των κυρώσεων, η ΕΕ επέλεξε το μη χείρον βέλτιστο. Από τη μία πλευρά πρέπει να δείξει στη μεταβατική ουκρανική κυβέρνηση και στις φιλοδυτικές δυνάμεις εντός της Ουκρανίας ότι στηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική τους, από την άλλη πλευρά όμως δεν μπορεί -ακριβώς επειδή είναι εκτεθειμένη οικονομικά- να προβεί σε κυρώσεις οι οποίες θα πλήξουν και την ίδια. Αναμένεται και ένας τρίτος γύρος κυρώσεων το επόμενο διάστημα, κατά τον οποίο θα φανούν πιο καθαρά οι προθέσεις -ειδικότερα των Ευρωπαίων- απέναντι στη Ρωσία. Θα φανεί επίσης κατά πόσο η Ευρώπη θεωρεί ότι η οικονομική περιθωριοποίηση της Ρωσίας θα είναι και το μέσο πίεσης για να αλλάξει κάτι το οποίο αυτήν τη στιγμή φαίνεται και είναι δεδομένο, δηλαδή η απώλεια της Κριμαίας και η ενσωμάτωσή της στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει επιλέξει οι ΗΠΑ να μην παίζουν πλέον τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα όπως συνέβαινε μέχρι το 2008. Σε αυτό το πλαίσιο, έχει περιορίσει το ενδιαφέρον σε γεωγραφικές περιφέρειες που συνδέονται με τον στόχο αναχαίτισης της κινεζικής επιρροής, όπως ο Ειρηνικός.


Πόσο πιθανή είναι μία περαιτέρω κλιμάκωση ανάμεσα στις δύο πλευρές;

Όσο η κατάσταση δεν ομαλοποιείται, όσο οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της χώρας επιτείνονται, όσο η μεταβατική κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγξει τα εθνικιστικά – νεοναζιστικά στοιχεία που αρχικά παρείσφρησαν στους διαδηλωτές και πλέον αναλαμβάνουν ρόλο και αποκτούν λόγο στις πολιτικές εξελίξεις και διεργασίες, όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά. Ωστόσο, βάσει του ορθολογισμού, δεν θα ήταν προς το συμφέρον της Ρωσίας η προσχώρηση επιπλέον ουκρανικών επαρχιών στην επικράτειά της, διότι συν τοις άλλοις αυτή η εξέλιξη θα συνοδευόταν από ένα τεράστιο οικονομικό βάρος το οποίο η Ρωσία δύσκολα θα μπορούσε να αντέξει. Επιπλέον, μετά το Κόσοβο και τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, δεν είναι προς το συμφέρον της ρωσικής πλευράς να ανοίξει περαιτέρω το κουτί της Πανδώρας σε επίπεδο αποσχίσεων, διότι και η ίδια η Ρωσία διατηρεί στο εσωτερικό της ένα εθνοτικό μωσαϊκό το οποίο θα είναι δύσκολο να ελέγξει. Ευρύτερα, ο κατακερματισμός της Ουκρανίας εν συνόλω δεν είναι προς το συμφέρον κανενός: ούτε της Ρωσίας, ούτε της Δύσης. Διότι σε αυτήν την περίπτωση, στο τέλος της ημέρας, εκτιμάται ότι η Μόσχα θα έχει κερδίσει το 1/3 της Ουκρανίας -που έτσι κι αλλιώς, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ήλεγχε οικονομικά, εμπορικά, πολιτικά, στρατιωτικά- και θα έχει απωλέσει τα υπόλοιπα 2/3 της Ουκρανίας που αποτελούν ένα ισχυρό διακύβευμα. Το επικρατέστερο σενάριο υπαγορεύει ότι οι μεγάλες δυνάμεις θα επιδιώξουν, υπό τις νέες συνθήκες, να ουδετεροποιήσουν την Ουκρανία και όχι να τη διατηρήσουν ως ένα ακόμη πεδίο γεωπολιτικής αντιπαράθεσης το οποίο θα μπορούσε μάλιστα να επιφέρει μία μετωπική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Φίλης είναι ειδικός σε θέματα που αφορούν στον χώρο της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και στρατηγικός αναλυτής της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις περιοχές της Μαύρης Θάλασσας, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας. Κατέχει Πτυχίο Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας, Μεταπτυχιακό στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση και Διδακτορικό στη διαμόρφωση και άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, με έμφαση στη ρωσική κατά την πρώτη πε
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ
vkost@naftemporiki.gr

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή