Ακολουθήστε μας

Ενεργειακά-Αγωγοί

Αρκτική: Η επόμενη κίνηση

Δημοσιεύτηκε

στις

Η Ρωσία κλειδώνει τα ενεργειακά και στρατηγικά συμφέροντά της στον διαφιλονικούμενο Αρκτικό Ωκεανό

Κυριακίδης Νίκος
Στη συνάντηση που είχε πρόσφατα στο Κρεμλίνο ο Βλαντίμιρ Πούτιν για να παρασημοφορήσει τους διοικητές του στόλου της Μαύρης Θάλασσας μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, αφού απέδωσε τα εύσημα στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις για τον επαγγελματισμό και την αποτελεσματικότητά τους, έκανε για μια ακόμα φορά νύξη στην Αρκτική. “Πρέπει τώρα να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τις ικανότητες των μονάδων μας στη μάχη. Και στην Αρκτική», είπε επί λέξει ο Ρώσος πρόεδρος. Τελευταία, οι αναφορές του στην Αρκτική έχουν πυκνώσει.
Το ρωσικό ενδιαφέρον για τον παγωμένο ωκεανό είναι μεγάλο και γνωστό από καιρό σ’ όσους παρακολουθούν τις κινήσεις της Μόσχας. Το Κρεμλίνο θεωρεί γενικότερα την περιοχή στρατηγικής σημασίας για την αμυντική θωράκιση της Ρωσίας, κυρίως όμως θεωρεί στρατηγικής αξίας τους ανεκμετάλλευτους φυσικούς πόρους της αχανούς θάλασσας.
“Η Ρωσία ίσως απολέσει την εθνική κυριαρχία της σε περίπου 40 χρόνια αν αποτύχει να ορίσει με σαφήνεια τα εθνικά συμφέροντά της στην Αρκτική”, είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο -πολύ πριν εκδηλωθούν η προς Ανατολάς επέκταση της δυτικής επιρροής και τα γεγονότα στην Ουκρανία- ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Ρογκόζιν. “Αν δεν το κάνουμε τώρα, θα χάσουμε τη μάχη για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Αρκτικής, που σημαίνει ότι θα χάσουμε μια μεγάλη μάχη για την προάσπιση του δικαιώματός μας στην εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία”, δήλωσε ο Ρογκόζιν, πρώην απεσταλμένος της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, προβλέποντας μάλιστα πως ως τα μέσα του 21ου αιώνα οι εθνικοί ανταγωνισμοί για τους φυσικούς πόρους της Αρκτικής θα γίνουν “εντελώς απολίτιστοι”…

Θησαυρός στον βυθό
Κάτω απ’ τον βυθό του παγωμένου Αρκτικού Ωκεανού πιστεύεται ότι υπάρχει ένα απ’ τα μεγαλύτερα ανεκμετάλλευτα αποθέματα υδρογονανθράκων στη Γη, πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Η αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία εκτιμά ότι αντιστοιχεί περίπου στο 20% των συνολικών παγκόσμιων αποθεμάτων.
Μόνον στη ρωσική αρκτική ζώνη πιστεύεται ότι υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια τόνοι υδρογονανθράκων. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες, η μέχρι πρότινος πεπερασμένη τεχνολογία, το σχεδόν απαγορευτικό οικονομικό κόστος της εξερεύνησης κι ένα καθεστώς αδιευκρίνιστων κυριαρχικών δικαιωμάτων, κράτησαν μέχρι τώρα μακριά από την ανθρώπινη εκμετάλλευση -και απληστία- αυτό το τελευταίο απόκοσμο και αμόλυντο “σύνορο” του πλανήτη.
Πέντε χώρες που βρέχονται από τον Αρκτικό Ωκεανό, η Ρωσία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νορβηγία και η Δανία – Γροιλανδία έχουν εμπλακεί εδώ και χρόνια σε μια κλιμακούμενη, ατελέσφορη διαμάχη για το πώς θα χωρίσουν την παγωμένη θάλασσα σε ζώνες εκμετάλλευσης. Με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, η θαλάσσια οικονομική ζώνη μιας χώρας περιορίζεται σε ακτίνα 200 ναυτικών μιλίων απ’ την ακτογραμμή της. Το εύρος της ζώνης είναι δυνατόν να επεκταθεί μόνον εφόσον μπορεί να αποδειχθεί ότι η υφαλοκρηπίδα της ενδιαφερόμενης χώρας αποτελεί γεωλογική προέκταση του ηπειρωτικού τμήματός της. Απ’ το 2007, η Ρωσία έχει οργανώσει πολλές επιστημονικές αποστολές για να αποδείξει ότι η υποθαλάσσια οροσειρά Λομονόσοφ της Αρκτικής είναι φυσική προέκταση της ρωσικής ενδοχώρας στον Αρκτικό Ωκεανό. Ρώσοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η υποθαλάσσια κορυφογραμμή είναι η γεωλογική συνέχεια της ηπειρωτικής Σιβηρίας και ότι, ως εκ τούτου, η Λομονόσοφ δεν είναι αποκομμένη απ’ το ρωσικό γεωλογικό πλάτωμα. Στις 3 Αυγούστου 2007, οι Ρώσοι τηλεθεατές είδαν τον ρομποτικό βραχίονα του βαθυσκάφους Mir-1 να “υψώνει” τη ρωσική σημαία στον πυθμένα του Αρκτικού Ωκεανού σε βάθος 4.261 μέτρων, σε μια συμβολική κίνηση ενδεικτική των προθέσεων της Μόσχας, με τον εκφωνητή μάλιστα ν’ αναγγέλλει την “μετονομασία” της Αρκτικής σε “Ρωσική Θάλασσα”!
Η Gazprom στην πρωτοπορία…
Η Ρωσία έχει ήδη κάνει το πρώτο βήμα για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων του Αρκτικού Ωκεανού. Το περασμένο Δεκέμβριο η Gazprom άρχισε την εξόρυξη πετρελαίου στο κοίτασμα “Πριραζλόμναγια”, στη Θάλασσα Πιτσόρα, ανοιχτά του αυτόνομου θύλακα της Νενετσίας στη ρωσική αρκτική τούνδρα, περίπου 1.800 χιλιόμετρα βορειανατολικά της Μόσχας. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλης κλίμακας προσπάθεια της Ρωσίας να αξιοποιήσει τον πετρελαϊκό πλούτο της Αρκτικής. Η Gazprom έχει φυσικά τον πρώτο ρόλο εδώ, με τον διευθύνοντα σύμβουλό της Αλεξέι Μίλερ να διακηρύττει: “Γίναμε σκαπανείς της αξιοποίησης της ρωσικής υφαλοκρηπίδας στην Αρκτική. Η Gazprom είναι το προπύργιο της Ρωσίας στην Αρκτική”…
Το κοίτασμα “Πριραζλόμναγια” αντιστοιχεί σε περίπου 72 εκατομμύρια τόνους αργού πετρελαίου και ώς το 2020 ο όγκος της εξόρυξης εκτιμάται ότι θ’ ανέρχεται σε ετήσια βάση στους 6 εκατ. τόνους. Μέχρι τότε η Μόσχα σχεδιάζει να επενδύσει στη ρωσική αρκτική ζώνη 62 δισεκατομμύρια δολάρια για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής. Σύμφωνα με τον υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης Ιγκόρ Σλιουνάγιεφ, ένα μέρος των κεφαλαίων θα αντληθεί απ’ τους μεγάλους ρωσικούς ομίλους, σημειώνεται ωστόσο πως, επί του παρόντος, δικαιώματα εξόρυξης στη ρωσική αρκτική ζώνη έχουν μόνον η Gazprom και η Rozyeft. Βάση της ρωσικής νομοθεσίας, μόνον εταιρείες με κρατική συμμετοχή σ’ αυτές άνω του 50% κι όχι λιγότερα από πέντε χρόνια εμπειρίας στην υποθαλάσσια εξόρυξη επιτρέπεται να δραστηριοποιηθούν στην αρκτική ζώνη.
Προσεκτικές κινήσεις
Ωστόσο, οι όροι του παιχνιδιού ενδέχεται πολύ σύντομα ν’ αλλάξουν και οι παίκτες να γίνουν περισσότεροι. Ο Πούτιν στήνει το δίκτυο αξιοποίησης των ενεργειακών πόρων της Αρκτικής με πολύ προσεκτικές κινήσεις. Η κατάκτηση του ενεργειακού πλούτου του παγωμένου ωκεανού είναι ένα επικών διαστάσεων στρατηγικό αναπτυξιακό σχέδιο, που κατά τους υπολογισμούς της ρωσικής κυβέρνησης απαιτεί κεφάλαιο άνω των 360 δισ. ευρώ τα επόμενα 30 χρόνια. Η Μόσχα δεν κρύβει την πρόθεσή της να ανοίξει την πόρτα και στους ιδιώτες ώστε να επιταχυνθεί η πετρελαϊκή εξερεύνηση της περιοχής.
“Κατά τη γνώμη μου, αυτοί οι περιορισμοί καθηλώνουν την ανάπτυξη της παραγωγής. Πρέπει να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να διευρύνουμε τις ευκαιρίες στην Αρκτική”, έχει πει παλαιότερα ο Πούτιν.
Η Ρωσία είναι αποφασισμένη να αναπτύξει μακρόπνοες στρατηγικές συμμαχίες σε διακρατικό όσο και σε εταιρικό επίπεδο για να “κλειδώσει” τα συμφέροντά της στην Αρκτική. Πριν δύο χρόνια η Rozyeft έκλεισε δυο σημαντικά ντιλ για την πετρελαϊκή εξερεύνηση του Αρκτικού Ωκεανού με τον αμερικανικό πετρελαϊκό κολοσσό ExxonMobile και τον ιταλικό ενεργειακό όμιλο ENI. Οι εταιρίες θα επενδύσουν πάνω από 80 δισ. ευρώ στη ρωσική αρκτική ζώνη και θα έχουν μερίδιο 30% απ’ τα πετρελαϊκά έσοδα. Στο ίδιο πλαίσιο ανήκει κι η συμφωνία ύψους 43,3 δισ. ευρώ της ίδιας ρωσικής εταιρείας με τον κρατικό πετρελαϊκό όμιλο της Νορβηγίας Statoil, με σκοπό την πετρελαϊκή εξερεύνηση της Θάλασσας Μπάρεντς και τριών ρωσικών “οικοπέδων” στη Θάλασσα του Οκχότς. Με βάση τη συμφωνία, η Statoil θα χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου τις απαιτητικές γεωλογικές έρευνες στις παγωμένες θάλασσες. Επιστέγασμα των παραπάνω συμφωνιών θα πρέπει να θεωρείται το μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε πέρυσι τον Απρίλιο στο Άμστερνταμ, παρουσία του Πούτιν και του Ολλανδού πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε, ο ολλανδικών συμφερόντων πολυεθνικός κολοσσός Shell με την Gazprom, για την πετρελαϊκή εξερεύνηση και ανάπτυξη της ρωσικής αρκτικής ζώνης.
Ρωσικό τείχος στους πάγους
Δεν θα μπορούσε φυσικά η εκστρατεία εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου της Αρκτικής να μην συνοδεύεται από την αντίστοιχη αύξηση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή. Η Μόσχα δεν έχει αφήσει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις της στο ζήτημα αυτό. Το Κρεμλίνο σχεδιάζει να έχει αναπτύξει ώς το 2020 μια συνδυασμένη αμυντική δύναμη στην Αρκτική, αποτελούμενη από στρατό, ναυτικό, συνοριοφυλακή και ακτοφυλακή. Άμεσα, η Μόσχα θα στήσει 20 φυλάκια ελέγχου της θαλάσσιας συνοριογραμμής της στον παγωμένο ωκεανό με σκοπό, μεταξύ άλλων, να ελέγξει τη ναυσιπλοΐα στην περιοχή. Άλλωστε, μια ζώνη περίπου 2.500 χλμ απ’ τα συνολικά 6.000 των θαλάσσιων οδών της Αρκτικής δεν καλύπτεται από τα ρωσικά ραντάρ.
Τον Φεβρουάριο, τα ρωσικά ΜΜΕ μετέδωσαν ότι το Κρεμλίνο προχωρά στη σύσταση νέου επιτελείου των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων “με σκοπό να υπερασπιστεί τα στρατηγικά συμφέροντά της Ρωσίας στην περιοχή της Αρκτικής”. Το νέο επιτελείο που θα ονομάζεται “Βόρειος Στόλος – Κοινή Στρατηγική Διοίκηση”, θα είναι υπεύθυνο για τον Βόρειο Στόλο του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού και θα θέσει υπό τη δικαιοδοσία του τις διάφορες υφιστάμενες στρατιωτικές μονάδες και βάσεις της Αρκτικής, καθώς και τις νέες που θα δημιουργηθούν. Σημειώνεται ότι η “βασική αρχή της κρατικής πολιτικής για την Αρκτική”, η οποία εγκρίθηκε από τη ρωσική Δούμα το 2009, χαρακτηρίζει “πρωταρχικό στόχο” τη σύσταση στρατιωτικής δύναμης αφιερωμένης αποκλειστικά στον παγωμένο ωκεανό. Στις αρχές του χρόνου, ο Ρώσος πρόεδρος έδωσε εντολή στον Ρογκόζιν να επικεντρώσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης στη δημιουργία, το συντομότερο δυνατόν, των απαιτούμενων υποδομών ώστε να επιτραπεί άμεσα η ανάπτυξη ρωσικών στρατευμάτων στην Αρκτική…
Πηγή: Αυγή

Ελλάδα

«Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» στην ηλεκτρική ενέργεια

Δημοσιεύτηκε

στις

Χάρη στις τεχνολογικές εφαρμογές του ευέλικτου συνεχούς ρεύματος, η παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μπορεί να μετατραπεί από διακοπτόμενη και ασταθής σε ευέλικτη και αποδοτική καθαρή ενέργεια και στη συνέχεια να φτάσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Η Κίνα διαθέτει εταιρείες ηλεκτρικού εξοπλισμού με τις πιο προηγμένες τεχνολογίες, προσφέρει ένα πλήρες φάσμα εξειδικευμένων προϊόντων και έχει την πιο ολοκληρωμένη βιομηχανική αλυσίδα

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Κίνας Σι Τζινπίνγκ δήλωσε ρητά ότι η χώρα μας θα συνεχίσει να εμβαθύνει τη συνεργασία της με τα κράτη-εταίρους της Πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» για την πράσινη ενέργεια. Η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια αποτελεί σημαντικό μέρος του εθνικού σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» και έχει καθοριστική σημασία για τη μελλοντική ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας. Η Κίνα αποτελεί τον μεγαλύτερο παραγωγό και καταναλωτή ενέργειας παγκοσμίως, ενώ βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου όσον αφορά το μέγεθος ανάπτυξης και χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ταυτόχρονα, διαθέτει πλούσια εμπειρία στα φωτοβολταϊκά, στην αιολική και την υδροηλεκτρική ενέργεια, καθώς και στη μεταφορά της παραγόμενης ισχύος σε μεγάλες αποστάσεις. Η χώρα μας επιθυμεί να ωθήσει τη διεθνή συνεργασία σε σχετικούς τεχνικούς τομείς, να συμβάλει στη μείωση του κόστους παραγωγής καθαρής ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο και να στηρίξει τον πράσινο μετασχηματισμό και τη μείωση των ρύπων των διάφορων χωρών.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ενός διαδρόμου ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί θεμέλιο λίθο για την αναμόρφωση του ενεργειακού τοπίου της Ευρώπης. Η Ευρώπη χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση από εξωτερικές πηγές στον κόσμο. Για πολλά χρόνια, η μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολή προς τη Δύση αποτελούσε σημαντικό μέσο κάλυψης του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή και οι παγκόσμιες γεωπολιτικές μεταβολές κατέστησαν ακόμη πιο επείγουσα την ανάγκη για ενεργειακή μετάβαση, με την ευρωπαϊκή ενεργειακή ανεξαρτησία να αποτελεί πλέον προτεραιότητα. Η Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι πλούσια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και χαρακτηρίζεται από χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση. Αντίθετα, στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα η ενεργειακή κατανάλωση είναι υψηλή. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η πρόταση για τη μεταφορά παραγόμενης ισχύος από τον Νότο στον Βορρά, δηλαδή η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη προς το εσωτερικό της ευρωπαϊκής ηπείρου κερδίζει όλο και μεγαλύτερο έδαφος. Στην Κίνα λέμε ότι «αν επιζητείς τον πλούτο, φτιάξε πρώτα έναν δρόμο». Η φράση αυτή εμπεριέχει τη βασική λογική πίσω από την ταχεία ανάπτυξη των υποδομών της Κίνας τις τελευταίες δεκαετίες. Οι μεταφορές αποτελούν το κλειδί για τη μεγάλης κλίμακας μετακίνηση των παραγωγικών συντελεστών σε μεγάλες αποστάσεις. Το ίδιο ισχύει και για τα ενεργειακά ζητήματα. Εάν η Ευρώπη επιθυμεί την ενεργειακή ανεξαρτησία, πρέπει να μεταφέρει τεράστιες ποσότητες ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις. Η υλοποίηση αυτής της στρατηγικής απαιτεί τη δημιουργία ενός διαδρόμου ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο Σιάο Τζουντσένγκ. Φωτ. ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ΕΛΛΑΔΑ αποτελεί σημαντικό κόμβο σε αυτόν τον ευρωπαϊκό διάδρομο της ηλεκτρικής ενέργειας. Χάρη στη μοναδική γεωγραφική της θέση ανάμεσα σε τρεις ηπείρους -την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική-, η χώρα αποτελεί εκ φύσεως σταθμό διαμετακόμισης ενέργειας. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα διαθέτει άφθονες πηγές καθαρής ενέργειας, όπως ηλιακή και αιολική ενέργεια, που προσδίδουν στη χώρα έναν μοναδικό ρόλο με πολλές δυνατότητες στο περιφερειακό ενεργειακό τοπίο.

Η ΣΙΝΟΕΛΛΗΝΙΚΗ συνεργασία στην ηλεκτρική ενέργεια βασίζεται στους συμπληρωματικούς πόρους των δύο χωρών και διαθέτει τεχνολογικά πλεονεκτήματα και ευρείες προοπτικές. Ωστόσο, για να μπορέσει η Ελλάδα να διαδραματίσει στο έπακρο τον ρόλο της στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί μια σειρά προκλήσεων, ιδιαιτέρως σε τεχνικό επίπεδο. Καθώς η χώρα βρίσκεται σχετικά μακριά από το κέντρο της ευρωπαϊκής ηπείρου, στα παραδοσιακά μέσα μεταφοράς ενέργειας εναλλασσόμενου ρεύματος εμφανίζονται προβλήματα όπως μεγάλες απώλειες ισχύος και περιορισμένες αποστάσεις μεταφοράς. Για τον λόγο αυτό, κατά την ανάπτυξη του ελληνικού δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις προηγμένες τεχνολογίες μεταφοράς συνεχούς ρεύματος, και ιδιαιτέρως στις τεχνολογίες ευέλικτου συνεχούς ρεύματος και εξαιρετικά υψηλής τάσης, έτσι ώστε να επιτευχθεί αποτελεσματική μεταφορά ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις. Χάρη στις τεχνολογικές εφαρμογές του ευέλικτου συνεχούς ρεύματος, η παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη μπορεί να μετατραπεί από διακοπτόμενη και ασταθής σε ευέλικτη και αποδοτική καθαρή ενέργεια και στη συνέχεια να φτάσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέσω ενός δικτύου μεταφοράς συνεχούς ρεύματος εξαιρετικά υψηλής τάσης.

Η ΚΙΝΑ διαθέτει εταιρείες ηλεκτρικού εξοπλισμού με τις πιο προηγμένες τεχνολογίες, προσφέρει ένα πλήρες φάσμα εξειδικευμένων προϊόντων και έχει την πιο ολοκληρωμένη βιομηχανική αλυσίδα στον κόσμο. Η σειρά των κινεζικών αυτών προϊόντων μπορεί να καλύψει πλήρως τις ανάγκες των διάφορων ενεργειακών έργων. Οι χώρες μας αλληλοσυμπληρώνονται σε πόρους και τεχνολογία, δημιουργώντας ευρείες προοπτικές συνεργασίας στον τομέα αυτό.

ΕΙΜΑΙ σίγουρος ότι το μεγάλο έργο του ευρωπαϊκού διαδρόμου της ηλεκτρικής ενέργειας θα προωθήσει τη συνεργασία ανάμεσα στις κινεζικές και τις ελληνικές επιχειρήσεις και θα ωφελήσει τους Ευρωπαίους, συμβάλλοντας περαιτέρω στην ευημερία των λαών μας.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ενεργειακά-Αγωγοί

Γιατί στην Κίνα οι πυρηνικοί σταθμοί «φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια»

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Mike Blake//File Photo

Οι σταθμοί παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στην Κίνα «ξεφυτρώνουν» συνεχώς

Την τελευταία δεκαετία, η χώρα έχει προσθέσει περισσότερα από 34 γιγαβάτ πυρηνικής δυναμικότητας, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των αντιδραστήρων σε 55, ενώ άλλοι 23 είναι υπό κατασκευή.

Για την ιστορία, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να έχουν τον μεγαλύτερο «στόλο» πυρηνικών εργοστασίων στον κόσμο με 94 αντιδραστήρες.

Οι ΗΠΑ «χρειάστηκαν όμως σχεδόν 40 χρόνια για να αναπτύξουν την ίδια δυνατότητα πυρηνικής ενέργειας, που πέτυχε η Κίνα σε μόλις 10 χρόνια», ανέφερε το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας, σε σημείωμα που δημοσιεύθηκε την περασμένη Δευτέρα και υπογραμμίζει την ταχεία ανάπτυξη της κινεζικής πυρηνικής ενέργειας.

Στα τέλη του 2023  και μετά από 10 χρόνια εργασιών, η Κίνα έθεσε σε λειτουργία το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο 4ης γενιάς, στον κόσμο. Κατασκευάστηκε στον κόλπο Σιντάο, στην επαρχία Σαντόγκ που τροφοδοτείται από δύο μικρούς υψηλής θερμοκρασίας αερόψυκτους αρθρωτούς αντιδραστήρες (SMR), με ισχύ 210 μεγαβάτ ο καθένας.

Το ιδιαίτερο με τους αντιδραστήρες αυτούς είναι ότι λέγεται ότι είναι ασφαλέστεροι και πιο αποτελεσματικοί από τους συνηθισμένους. Το ραδιενεργό καύσιμο συσκευάζεται σε μπάλες, διαμέτρου 6 εκατοστών και επομένως είναι ελαφρώς μικρότερες από μια μπάλα του τένις. Κάθε αντιδραστήρας περιέχει έως και 430.000 από αυτές τις μπάλες. Μία σφαίρα λέγεται ότι αποδίδει τόση ενέργεια όσο 1,5 τόνος άνθρακα.

Και στο φεγγάρι

Ταυτόχρονα, η Κίνα μαζί με τη Ρωσία εξετάζουν το ενδεχόμενο κατασκευής πυρηνικού σταθμού στη Σελήνη μεταξύ 2033 και 2035. Μια σκέψη που δεν είναι παράλογη.

Είναι γνωστό ότι η Κίνα έχει σχεδιάσει να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη πριν από το 2030.

Η Κίνα είναι πάντως ο μεγαλύτερος καταναλωτής πρώτων υλών στον κόσμο και η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο, πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μια οικονομία αυτού του μεγέθους χρειάζεται να παράγει τεράστιες ποσότητες ενέργειας για να συνεχίσει και να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στη βιομηχανία της και στους περισσότερους από 1,4 δισεκατομμύρια, κατοίκους της.

Ταυτόχρονα, η πρόκληση είναι μεγάλη, καθώς το Πεκίνο χρειάζεται να μειώσει και τις εκπομπές CO2. Για το λόγο αυτό, η Κίνα έχει ένα σαφές σχέδιο: να γίνει η πρώτη δύναμη  παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, στον κόσμο.

Το σχέδιο αυτό εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα  και η Κίνα αναμένεται στα επόμενα 10 χρόνια να ξεπεράσει τις ΗΠΑ στην παραγωγή πυρηνικής ενέργειας, σύμφωνα με υπολογισμούς του BloombergNEF και του Ινστιτούτου Ενεργειακής Έρευνας .

Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέχουν περίπου το 30,3% της παγκόσμιας πυρηνικής παραγωγής, αλλά η πρόοδός τους ουσιαστικά έχει σταματήσει, ενώ η Κίνα έχει πολλαπλασιάσει το δυναμικό της. Μόνο εφέτος, τρεις ή τέσσερις νέοι αντιδραστήρες θα προστεθούν στο εθνικό πυρηνικό δυναμικό, που θα ανεβάσουν την ισχύ της Κίνας σε περίπου 60,8 γιγαβάτ, λέει ο Λου Τιεζόνγκ, πρόεδρος της China National Nuclear Corporation, στο πρακτορείο Bloomberg.

Οι πυρηνικοί στόχοι

Η Κίνα ποντάρει στην πυρηνική ενέργεια εδώ και χρόνια, ενώ οι προηγμένες χώρες της Δύσης «περιθωριοποίησαν» την παραγωγή τους και τώρα, που έχουν παγιδευτεί στην ενεργειακή κρίση, δεν έχουν τα εργαλεία για να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο.

Ταυτόχρονα, οι Κινέζοι είναι πολύ καλοί στο σχεδιασμό και την εκτέλεση αυτού του τύπου πολύπλοκων και ακριβών βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Ενώ η Δύση έχει σχεδόν ξεχάσει πώς να κατασκευάσει ένα πυρηνικό εργοστάσιο.

Για παράδειγμα, ο τελευταίος πυρηνικός σταθμός που ξεκίνησε να κατασκευάζεται στη Γηραιά Ήπειρο ήταν το 2005 στη Φινλανδία και τελικά εγκαινιάστηκε το 2021, μετά από χρόνια καθυστερήσεων και υπερβάσεων κόστους.

Οι ειδικοί λένε ότι η ΕΕ και άλλες προηγμένες χώρες έχουν χάσει αυτό που είναι γνωστό ως τεχνογνωσία της παραγωγής συμβατικών πυρηνικών σταθμών. Η αλυσίδα εφοδιασμού για την κατασκευή ενός συμβατικού πυρηνικού εργοστασίου έχει σκουριάσει, δεν υπάρχουν εταιρείες που να παρέχουν υποστήριξη ή το ανθρώπινο κεφάλαιο έτοιμο να το κάνει γρήγορα και αποτελεσματικά.

Στην Κίνα συμβαίνει το αντίθετο. Οι κινεζικές εταιρείες ολοκληρώνουν μάλιστα την ανέγερση αντιδραστήρων και στο εξωτερικό σε σχετικά ελκυστικά χρονικά πλαίσια. Η Κίνα κατασκεύασε με επιτυχία έξι πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Πακιστάν, σε λιγότερο από έξι χρόνια τον καθένα.

Πυρηνική βοήθεια και στην Τουρκία

Η Τουρκία υποστηρίζει επίσης ότι είναι κοντά στην επίτευξη συμφωνίας με την Κίνα για την κατασκευή νέου πυρηνικού σταθμού.

Ο υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ είπε ότι οι συνομιλίες θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν «σε λίγους μήνες», αφού Κινέζοι αξιωματούχοι επισκέφθηκαν πρόσφατα την πιθανή τοποθεσία του μελλοντικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία και την Ελλάδα. «Είμαστε σε συζητήσεις με μια κινεζική εταιρεία για μεγάλο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο Μπαϊρακτάρ.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Τι συμβαίνει με τους υδρογονάνθρακες: Η περιπέτεια της Energean, η Κρήτη και η ExxonMobil

Δημοσιεύτηκε

στις

Γραφειοκρατία και δικαστικές προσφυγές προβληματίζουν ExxonMobil, Energean και HELLENiQ ENERGY

Τον Νοέμβριο του 2023 η Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ενέκρινε με απόφαση της τους περιβαλλοντικούς όρους για την πρώτη μετά από δεκαετίες ερευνητική γεώτρηση υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.

Ουσιαστικά μετά από 9 ολόκληρα χρόνια από τότε που παραχωρήθηκε η το block «Ιωάννινα» άνοιξε ο δρόμος για την πρώτη γεώτρηση. Εννέα χρόνια κατά τα οποία οι επενδυτές Repsol (αποχώρησε) και η Energean ήρθαν αντιμέτωπες με δικαστικές προσφυγές κατά των σεισμικών ερευνών αλλά και με μπόλικη γραφειοκρατία καθώς και με κυβερνητικές παλινωδίες ως προς τη στήριξη ή μη των ερευνών για υδρογονάνθρακες.

Η περιοχή έχει μισθωθεί από την ελληνικών συμφερόντων Energean, η οποία δραστηριοποιείται στον Πρίνο και φυσικά στα πλούσια σε υδρογονάνθρακες υπεράκτια κοιτάσματα του Ισραήλ κ.α.

Η περιπέτεια της Energean

Βάση του χρονοδιάγραμματος η Energean επρόκειτο να εκκινήσει τις διαδικασίες προετοιμασίας της γεώτρησης, για την οποία έχουν ταχθεί υπέρ όλοι οι τοπικοί φορείς, η περιφέρεια και άλλες αρμόδιες υπηρεσίες.

Και πράγματι ξεκίνησε την αναζήτηση λιμανιού, γεωτρύπανου την αδειοδοτική διαδικασία για το εργοτάξιο κλπ.

Μόλις τον Φεβρουάριο του 2024 ομάδα κατοίκων και άλλων συλλογικών φορέων προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έλαχε καθολικής θετικής γνωμοδότησης!

Το ΣτΕ αποφάσισε να εκδικάσει την υπόθεση τον Οκτώβριο του 2024… Δηλαδή 8 μήνες μετά την προσφυγή και μία επένδυση της τάξης των 35 με 40 εκατ. ευρώ μόνο στη φάση της πρώτης γεώτρησης βρίσκεται στον αέρα…

Ο χρόνος εκδίκασης της προσφυγής και της έκδοσης της απόφασης λειτουργεί αποτρεπτικά για τους επενδυτές, σύμφωνα με πηγές της πετρελαϊκής αγοράς.

Η Κρήτη και η ExxonMobil

Αντίστοιχα προβλήματα είχαν αντιμετωπίσει και πριν από δύο χρόνια η τότε κοινοπραξία των TotalEnergies – ExxonMobil – HELLENiQ ENERGY στα δύο πολλά υποσχόμενα σε κοιτάσματα φυσικού αερίου υπεράκτια blocks της Κρήτης.

Το αποτέλεσμα ήταν τον Απρίλιο του 2022 να αποχωρήσει η γαλλική TotalEnergies μη πιστεύοντας στην ταχύτητα απονομής της Δικαιοσύνης, όπως είχε διαπιστώσει άλλωστε και με τις δικαστικές προσφυγές κατά της απόφασης για τις σεισμικές έρευνες.

Η ExxonMobil πήρε πάνω της τις παραχωρήσεις «Δυτικά της Κρήτης» και «Νοτιοδυτικά της Κρήτης» αναλαμβάνοντας ρόλο operator με εταίρο την HELLENiQ ENERGY τις σεισμικές έρευνες.

Οι δύο εταιρείες βρίσκονται στο στάδιο της λήψης επενδυτικής απόφασης για το αν θα διενεργήσουν ή όχι την πρώτη ερευνητική γεώτρηση στην Κρήτη με εκτιμώμενο χρόνο λήψης της απόφασης από 12 έως 18 μήνες.

Πηγές αναφέρουν στον ΟΤ, ότι υπάρχει προβληματισμός στην κοινοπραξία για το ενδεχόμενο δικαστικής προσφυγής όταν κι εφόσον προχωρήσουν στην απόφαση για γεώτρηση.

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης

Την άνοιξη του 2022 ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, λίγο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση ανακοίνωσε την κυβερνητική απόφαση για την επίσπευση του ερευνητικού προγράμματος στα θαλάσσια blocks της Κρήτης και του Ιονίου Πελάγους καθώς και του χερσαίου στα «Ιωάννινα».

Η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ) έτρεξε σε συνεργασία με τις πετρελαϊκές ταχύτατα τις σεισμικές έρευνες.

Όμως, η νέα δικαστική προσφυγή στο χερσαίο μπλοκ στα Ιωάννινα, προβληματίζει. Και κυρίως προβληματίζει ο χρόνος της έκδοσης των αποφάσεων αλλά και η διάρκεια της υπομονής των επενδυτών, όπως τουλάχιστον σημειώνουν στον ΟΤ παράγοντες της πετρελαϊκής αγοράς.

Το «μπλοκ 10»

Πριν από λίγες ημέρες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία θαλάσσιου πάρκου στην περιοχή του «μπλοκ 10» στο Ιόνιο Πέλαγος στον Κυπαρισσιακό Κόλπο το οποίο έχει μισθωθεί για έρευνες υδρογονανθράκων από την HELLENiQ ENERGY.

Και στο οποίο δαπανήθηκαν μερικά εκατομμύρια ευρώ για σεισμικές έρευνες.

Ουσιαστικά, αν και η κυβέρνηση είχε αποφασίσει την εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων λίγους μήνες μετά υπαναχώρησε και έριξε απαγορευτικό.

Οι αντιδράσεις

Οι πετρελαϊκές που έλαβαν σοβαρά υπόψη τους τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού την άνοιξη του 2022 έρχονται αντιμέτωπες με νέα δεδομένα.

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν στον ΟΤ πηγές από το χώρο του upstream.

Και το πλέον ανησυχητικό είναι πώς βλέπουν την πρόκληση νέων εμποδίων και νέων αντιδράσεων.

Σήμερα 29 Απριλίου η «Πανελλαδική συνέλευση για την προστασία της Ελληνικής Τάφρου» με ανακοίνωση της προανήγγειλε ουσιαστικά το μπλοκάρισμα των όποιων ερευνών για υδρογονάνθρακες σε Κρήτη και Ιόνιο Πέλαγος: «Μέσα στην δήθεν προστατευόμενη θαλάσσια περιοχή που προβλέπεται στο Ιόνιο, υπάρχει το λεγόμενο «μπλοκ 10» στον Κυπαρισσιακό κόλπο ήδη παραχωρημένο σε πετρελαϊκές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων», αναφέρει η οργάνωση και συνεχίζει: «Και πως νοείται προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος όταν στην διπλανή από την εξαγγελθείσα προστατευόμενη περιοχή του Ιονίου, στο μπλοκ Νοτιοδυτικά τη Κρήτης, μέχρι προχθές εξαπολύονταν οι ηχητικές βόμβες των τρισδιάστατων σεισμικών ερευνών που διώχνουν ή και θανατώνουν τα θαλάσσια θηλαστικά, ενώ αν προχωρήσουν σε δοκιμαστικές ή παραγωγικές γεωτρήσεις, αύριο θα γειτνιάζει με μία βιομηχανική θαλάσσια ζώνη γεμάτη πλατφόρμες εξόρυξης, αγωγούς μεταφοράς, πλοία εφοδιασμού και πλοιάρια απορρύπανσης που θα προσπαθούν να μαζέψουν τις αναμενόμενες διαρροές πετρελαιοειδών;»

Και τέλος προαναγγέλλει κινητοποιήσεις πάσας μορφής: «Θα πιέσουμε προς πάσα κατεύθυνση για να γίνει το αυτονόητο και ολόκληρη η Ελληνική Τάφρος να μπει σε καθεστώς απολύτου προστασίας, χωρίς ηχητικές βόμβες, τρυπάνια και πλατφόρμες εξόρυξης, χωρίς σόναρ και στρατιωτικές ασκήσεις, χωρίς την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία των πλοίων».

Νέοι εταίροι

Οι προαναφερόμενες εξελίξεις και ιδίως η καθυστέρηση στην απονομή Δικαιοσύνης για επενδυτικές αποφάσεις λέγεται στην αγορά πώς προκαλεί κι άλλα εμπόδια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πετρελαϊκές που έχουν αναλάβει τις παραχωρήσεις αναζητούν εταίρους για να επενδύσουν από κοινού και να μοιράσουν το κόστος των ερευνών και γεωτρήσεων.

Ωστόσο, οι χρονοβόρες διαδικασίες τρενάρουν τα όποια deals και επί της ουσίας αποθαρρύνουν τις επενδύσεις, λένε στην αγορά.

Πριν από ένα χρόνο είχε ακουστεί και το όνομα του κολοσσού της Chevron ότι ενδιαφερόταν να εισέλθει σε παραχωρήσεις του Ιονίου.

Όλες οι εξελίξεις γύρω από το ελληνικό upstream δείχνουν να έχουν παγώσει και να μην προχωρά καμία νέα επενδυτική κίνηση.

Πηγή: ot.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή