Ακολουθήστε μας

Ουκρανία

Ο Πούτιν και ο μακάριος ύπνος της Δύσης

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο ρώσος πρόεδρος «έχει κερδίσει όλες τις μάχες, αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα κερδίσει τον πόλεμο» εκτιμά ο «Guardian»
Ο πρόεδρος Πούτιν μιλάει στην Κόκκινη Πλατεία στη Μόσχα, λίγο πριν από την παρέλαση για την 69η επέτειο της νίκης επί της χιτλερικής Γερμανίας
«Ο Βλαντίμιρ Πούτιν έπιασε πάλι τη Δύση στον ύπνο. Η στροφή που έκανε στο θέμα του δημοψηφίσματος για την αυτονομία στην Ανατολική Ουκρανία είναι μια έξυπνη κίνηση, αν και η επιτυχία της δεν είναι εξασφαλισμένη», γράφει ο Ιαν Τρέινορ σε ανάλυση στον «Guardian».«Ο Πούτιν δρα, και η Δύση (μερικές φορές) αντιδρά. Αυτό ήταν το μοτίβο της κρίσης στην Ουκρανία, από τότε που ξέσπασε ως ανοιχτή αντιπαράθεση ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση τον περασμένο Νοέμβριο. Σε κάθε στάδιο, είτε λόγω κακών πληροφοριών είτε εξαιτίας λανθασμένων υπολογισμών και διαιρέσεων μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, η Δύση πιάστηκε στον ύπνο, και κουμάντο έκανε το Κρεμλίνο» τονίζει ο βρετανός δημοσιογράφος.

Και συνεχίζει: «Ο Πούτιν έχει κερδίσει όλες τις μάχες, αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα κερδίσει τον πόλεμο. Διέταξε την ακύρωση των πολιτικών και εμπορικών συμφωνιών της Ουκρανίας με την ΕΕ, προσάρτησε την Κριμαία, έσπειρε χάος, βία, και απόσχιση στα ανατολικά, δείχνοντας πως το Κίεβο είναι ανίκανο να κυβερνήσει, να ελέγξει ή να υπερασπιστεί την Ουκρανία. Η ξαφνική μεταστροφή του ρώσου ηγέτη, την Τετάρτη, όταν ζήτησε να αναβληθούν τα αυτονομιστικά δημοψηφίσματα στην Ανατολική Ουκρανία, και ακούστηκε για πρώτη φορά θετικός σχετικά με τις προεδρικές εκλογές της Ουκρανίας αυτόν τον μήνα, έπιασε και πάλι τη Δύση στον ύπνο, και του έφερε ανταποδοτικά οφέλη».


Διχάζει τους ιέρακες και τις περιστερές
Ο Πούτιν έχει ενισχύσει τον διχασμό ανάμεσα στους ιέρακες και τις περιστερές της Ευρώπης, μεταξύ εκείνων που ζητούν «κανονικές» οικονομικές και εμπορικές κυρώσεις, και εκείνων που δίνουν στην Ρωσία το πλεονέκτημα της αμφιβολίας. Εχοντας δημιουργήσει ένα χάος που μάλλον μπορεί ακόμα να το ελέγξει, ο Πούτιν έκανε πίσω εμφανιζόμενος μετριοπαθής και διαλλακτικός, ενώ εξακολουθεί να είναι σε θέση να κινεί τους μοχλούς της αποσταθεροποίησης κατά βούληση.

«Απέφυγε προς το παρόν την επιβολή σαρωτικών ευρωπαϊκών κυρώσεων που θα έπλητταν σκληρά τη Ρωσία. Επέβαλε τον εαυτό του ως απαραίτητο για κάθε διακανονισμό, που σημαίνει ότι οι όροι του για ένα νέο Σύνταγμα στην Ουκρανία – εκτεταμένη ομοσπονδιοποίηση που αποδυναμώνει την κεντρική κυβέρνηση στο Κίεβο και του επιτρέπει να κινεί τα νήματα στα ανατολικά της χώρας – θα πρέπει να εισακουστούν» λέει ο Τρέινορ.

Και εξηγεί ότι υπάρχει ένα ζήτημα τού ποιος συναντάει και συνομιλεί με ποιον: «Για τους δυτικούς επίδοξους μεσολαβητές, ο Πούτιν είναι ο άνθρωπος στον οποίον πρέπει να πάνε. Αλλά σε ποιον πάει ο Πούτιν; Στην Ανγκελα Μέρκελ ή στον Μπαράκ Ομπάμα; Ή ίσως στην Κάθριν Αστον; Ή στον Τζον Κέρι ή στον Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ; Ο κεντρικός έλεγχος του Πούτιν έρχεται σε αντίθεση με τον κατακερματισμό, την ασυναρτησία, και τις υπεκφυγές της Δύσης. Ο Πούτιν συνεχίζει να ακολουθεί τη στρατηγική της έμμεσης αποσταθεροποίησης δι’ αντιπροσώπων, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του». Αυτή η τελευταία εμφανής προσποίηση φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση μια τακτική για να μειώσει το κόστος της συνέχισης αυτής της στρατηγικής.

«Αν ακούσετε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών ή παρακολουθήσετε ρωσική τηλεόραση, θα σχηματίσετε την εικόνα μιας Ουκρανίας διχασμένης ανάμεσα στους νοσταλγούς της σοβιετικής εποχής στα ανατολικά που θέλουν μια Μητέρα Ρωσία όπως ήταν στην δεκαετία του 1970, και είναι τρομοκρατημένοι από τους αντισημίτες φασίστες από το Κίεβο, και εκείνους στα δυτικά της χώρας που επιθυμούν μια Ευρώπη σαν της δεκαετίας του 1930. Αυτή η καρικατούρα έχει καλλιεργηθεί επιμελώς για να προκαλεί εθνοτικές, γλωσσικές και πολιτισμικές εντάσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης, που μπορεί να ήταν λανθάνουσες, αλλά ήταν αρκετά διαχειρίσιμες υπό μια υπεύθυνη πολιτική ηγεσία» συνεχίζει ο Τρέινορ.


Χωρίς νοθεία θα έχανε στο δημοψήφισμα
«Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς χρησιμοποίησε ακριβώς αυτό το τέχνασμα στη δεκαετία του 1990 στην Κροατία, τη Βοσνία, τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο. Από αυτή την άποψη – την υπολογισμένη παραγωγή έντασης, μίσους και σύγκρουσης – η Ουκρανία μοιάζει τώρα με τη Βοσνία, αν και υπάρχουν άφθονες διαφορές» παρατηρεί.
Και καταλήγει: «Δημοσκόπηση του Κέντρου Ερευνών Pew, την Πέμπτη, έδειξε μια πολύ πιο ήπια εικόνα από αυτήν που παρουσιάζει η ρωσική τηλεόραση. Μόνο το 14% των ερωτηθέντων ευνοούν την απόσχιση, ενώ το 70% στην Ανατολική Ουκρανία θέλουν να διατηρηθεί μια ενιαία χώρα. Δεν υπήρχε καμία σημαντική αντιπάθεια μεταξύ των εθνοτικών Ρώσων και των εθνοτικών Ουκρανών. Τα δύο τρίτα των Ουκρανών εξέφρασαν λύπη για την επιρροή του Πούτιν στην Ουκρανία, την οποία μόλις ένας στους πέντε την θεωρεί θετική. Μεταξύ των ρωσόφωνων της Ουκρανίας, έξω από την Κριμαία, μια μειονότητα, το 41% υποστήριξαν τον ρόλο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτό δείχνει έναν άλλο λόγο, για τον οποίον ίσως ζήτησε ο Πούτιν να μη γίνει το δημοψήφισμα στα ανατολικά την Κυριακή: γιατί χωρίς μαζική νοθεία, μάλλον θα το χάσει».
BHMA

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Οι Ουκρανοί υποχωρούν! Η Ρωσία κατέλαβε το Βούλενταρ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Σταύρος Καλεντερίδης: Πώς κατάφεραν οι Ρώσοι να εισέλθουν στην κομβική πόλη, πιέζοντας προς το Ποκρόφσκ.

Νέες αποκαλύψεις για την ισραηλινή πυραυλική επίθεση σε ισραηλινές βάσεις. Σύγκριση των στρατιωτικών δυνάμεων Ιράν και Ισραήλ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή