Πάντως  την επομένη της παρουσίασης στο Λονδίνο
των 20 οικοπέδων, που θα συμμετάσχουν στο διαγωνισμό για την έρευνα
υδρογονανθράκων κυριάρχησε ενθουσιασμός για το ενδιαφέρον των ξένων.
Είναι όμως έτσι, ήταν επιτυχημένη η παρουσίαση στο Λονδίνο; 

Η PGS και το Beicip φάνηκαν ότι δεν ήταν έτοιμες, συνεπώς μάλλον θα προτιμούσαν η παρουσίαση να γίνει αργότερα.

Η PGS έδειξε 4 γραμμές, από τις 10 περίπου που δείχνει τον τελευταίο χρόνο, αφαιρώντας όλα τα δομικά στοιχεία (ρήγματα – επωθήσεις), με αποτέλεσμα να δημιουργήσει μεγαλύτερη ανασφάλεια στις πετρελαϊκές εταιρείες τόσο για την ποιότητα των νέων σεισμικών όσο και για το αν γνωρίζει τη γεωλογία της Ελλάδας.

Το Beicip, το γαλλικό ινστιτούτο- σύμβουλος του υπουργείου έκανε μια από τις χειρότερες παρουσιάσεις του, που μέσα από 2 διαφάνειες προσπάθησε να δείξει ότι γνωρίζει την περιοχή χωρίς όμως να βάλει και στις δικές της ερμηνείες δομικά στοιχεία (ρήγματα και επωθήσεις), ενώ οι ερμηνευμένες ανακλάσεις δεν είχαν συνέχεια και δεν καθόριζαν γνωστά γεωλογικά όρια για την κάθε περιοχή.

Συμπερασματικά θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το Λονδίνο έγινε για να πουλήσει η PGS σεισμικές γραμμές και να καλύψει το κόστος της και έτσι το Υπουργείο να εισπράξει κάποια χρήματα. Δεν είναι όμως έτσι, και συνεπώς το ερώτημα είναι τότε ποιος επέβαλε το Λονδίνο; Όμως την παρουσίαση στο Λονδίνο την επέβαλε ο Υπουργός.

Το ερώτημα είναι όμως γιατί; Μια είναι η απάντηση, θέλει να εισπράξει το 20-30% των πωλήσεων για να δείξει έσοδα.

Αν το Υπουργείο εισπράξει 10-15 εκατομμύρια τότε ο Υπουργός θα μιλάει για τεράστια έσοδα. Όμως και σ’ αυτή την περίπτωση δεν έχει ακόμη συστήσει το «Ταμείο Γενεών», όπως το ονόμασε, για να μπουν τα έσοδα εκεί αλλά προφανώς, όπως και το προηγούμενο 1 εκατομμύριο από το opendoor, θα πάνε στο Υπουργείο οικονομικών.

Επίσης, ήθελε στο Λονδίνο να ανακοινώνει και τη μείωση του φορολογικού συντελεστή από 40% σε 20% δείχνοντας για μια ακόμη φορά την επιπολαιότητα του. Δεν γίνεται να ετοιμάζεις ένα νόμο για 4 χρόνια και σε μια νύχτα να τροποποιείς αυτά που εσύ ψήφισες. Δεν μπορεί να πιστεύεις ότι έτσι θα προσελκύσεις επενδυτές.

Μια δεύτερη ανάγνωση δείχνει ότι ο υπουργός λειτουργεί μόνο για το σήμερα. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να «πουλήσει» σήμερα, να φανεί ότι οι εταιρείες ενδιαφέρονται και όχι για το αύριο του πραγματικού ενδιαφέροντος. Σε τρεις μήνες, «είπε» ο διαγωνισμός και μετά σε έξι μήνες η υποβολή ενδιαφέροντος, δηλαδή σε 9 μήνες θα γνωρίζουμε αν υπάρχουν εταιρείες που θα ενδιαφερθούν για την Ελλάδα. Σε 9 μήνες θα είναι ακόμη ο κ. Μανιάτης Υπουργός; Προφανώς με αυτό σκεπτικό το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το σήμερα, δηλαδή να πουλήσει σεισμικά και να παρουσιάσει ως επιτυχία τα έσοδα από τα σεισμικά.

Το «σύστημα» δεν θέλει την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και οι κινήσεις που γίνονται στοχεύουν στο να μην πετύχει τελικά. Και αυτό το «σύστημα» δεν είναι τόσο απροσδιόριστο. Αρκεί να σκεφτούμε ότι εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου ανέρχονται σε 4 δις το χρόνο και αν αξιοποιηθούν τα ελληνικά κοιτάσματα οι μεγάλοι εισαγωγείς θα χάσουν σημαντικά έσοδα…

Το υπουργείο Ενέργειας επέλεξε για σύμβουλο το γαλλικό Ινστοτούτο Beicip . Εσείς κάνετε έντονη κριτική στη δουλειά τους

Στις 2 Ιουλίου του Υπουργείο ΠΕΚΑ, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό κ. Μανιάτη, την Πρόεδρο της ΕΔΕΥ, κ. Σταματάκη, την PGS και το BEICIP, παρουσίασαν τα αποτελέσματα των σεισμικών ερευνών για Ιόνιο και νότια της Κρήτης και έδειξαν για πρώτη φορά τα οικόπεδα που χώρισαν την περιοχή για τον ερχόμενο διαγωνισμό.

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες η υποτονική παρουσίαση του Beicip αλλά και το γεγονός ότι δεν γνωρίζουν τη Γεωλογία της Ελλάδας (εκτός από το Λονδίνο η παρουσίαση τους στο Διεθνές Συνέδριο του AAPG στη Βαρκελώνη τον Μάιο ήταν αποκαρδιωτική, σε σημείο που με οδήγησαν σε άσχημή κρητική της ερμηνείας που παρουσίασαν) οδηγούν τις εταιρίες σε απαξίωση της προσφερόμενης ερμηνείας.

Ο χωρισμός των οικοπέδων στην παρουσίαση του Λονδίνου έγινε πρόχειρα και χωρίς καμία παράμετρο, ούτε καν την έκταση πόσο μάλλον τη γεωλογία και τη δυναμική κάθε περιοχής.

Ο Υπουργός έδειξε τον χάρτη της Ελλάδας με 20 οικόπεδα που χώρισε ο σύμβουλος του, δηλαδή το Γαλλικό Ινστιτούτο (Beicip), λαμβάνοντας υπόψη 50 παραμέτρους. Από όσο γνωρίζω τα οικόπεδα χωρίστηκαν χωρίς παραμέτρους. Ο Υπουργός αναφέρεται στις 50 παραμέτρους για να δικαιολογήσει την ύπαρξη της Beicip ως συμβούλου του Ελληνικού Κράτους. Πώς όμως επελέγη το γαλλικό Ινστιστούτο και πόσο μας στοίχισε ή πόσο μας βοήθησε τελικά στη διαδικασία, δεν έχουμε μάθει.

Θεωρείτε ότι έγιναν λάθη στο χωρισμό των οικοπέδων;

Το Ινστιτούτο Beicip δεν γνωρίζει την ελληνική γεωλογία και έτσι αγνόησε βασικές γεωλογικές παραδοχές στο χωρισμό των οικοπέδων. Δεν λαμβάνει υπόψη τη γεωλογία της Ελλάδας με τις επωθήσεις και τα οριζόντια ρήγματα καθώς και τις διευθύνσεις αυτών με την επίδραση τους στην εξέλιξη της περιοχής και δημιουργίας ανεξάρτητων περιοχών.

Επίσης δεν αξιοποιεί το γεω-στρατηγικό πλεονέκτημα της χώρας μας, με τα γνωστά και ήδη αξιοποιούμενα κοιτάσματα σε όμορες χώρες.

Γιατί θεωρείτε ότι οι όροι που θέτει το υπουργείο –όπως ακούγονται- και που σύντομα θα τους δούμε στην επίσημη προκήρυξη του διαγωνισμού αποτρέπουν τους επενδυτές;

Ο υπουργός με τους όρους που θα εισηγηθεί, μέσω της προκήρυξης και όπως έχει ήδη γίνει γνωστό, επιβάλλει σε κάθε ενδιαφερόμενο να αγοράσει 1500 χλμ νέων σεισμικών δεδομένων, από κάθε οικόπεδο, για το οποίο θα δείξει ενδιαφέρον, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν.

Δηλαδή, εάν ενδιαφέρομαι για το οικόπεδο 11 στο οποίο υπάρχουν μόνο 200 χλμ σεισμικών γραμμών πρέπει να αγοράσω και επιπλέον 1300 χλμ από όπου αλλού θέλω… Οι πληροφορίες λένε πως το κόστος ανά χιλιόμετρο νέας γραμμής ανέρχεται σε 500 ευρώ/χλμ ενώ για τις παλιές επανα-επεξεργασμένες γραμμές το κόστος ανέρχεσαι σε 200 ευρώ/χιλιόμετρο.

Επίσης, σύμφωνα με την παρουσίαση του Υπουργού εάν κάποιος ενδιαφερθεί για κάποιο οικόπεδο πρέπει να αγοράσει και την ερμηνεία του Beicip (περίπου 50.000 ευρώ για κάθε οικόπεδο).

Σύμφωνα με τους ίδιους όρους αν στον διαγωνισμό θελήσει να προσέλθει κοινοπραξία εταιρειών τότε θα πρέπει να πληρώσει για 1500 χλμ κάθε ανεξάρτητη εταιρεία, δηλαδή 4 εταιρείες στην κοινοπραξία τότε 4 Χ 1500 χλμ = περίπου 4.000.000 Ευρώ.

Η εκτίμηση από τα παραπάνω είναι πως για να ενδιαφερθεί – υποβάλλει αίτηση ενδιαφέροντος μια εταιρεία για ένα οικόπεδο πρέπει να πληρώσει περίπου 750.000 – 1.000.000 Ευρώ, και αν προφανώς έχουμε μια κοινοπραξία τότε το κόστος αυτό πολλαπλασιάζεται επί τον αριθμό των συμμετεχόντων εταιρειών. Έτσι, και στην πράξη αποδεικνύεται ότι το Υπουργείο αποφάσισε ότι στους διαγωνισμούς θα προσέλθουν μόνο οι μεγάλες εταιρείες, μειώνοντας με τον τρόπο αυτό και τον ανταγωνισμό, αλλά και τη διεθνή πρακτική, που θέλει να ξεκινάμε μικρές εταιρείες τις έρευνες και στη συνέχεια να μπαίνουν οι μεγάλες.

Ο Φορέας Υδρογονανθράκων όμως θα λειτουργήσει σύντομα…

Ανακοινώθηκε από την πρόεδρο της ΕΔΕΥ ότι σύντομα θα προκηρυχθεί η πρόσληψη 20 στελεχών στην ΕΔΕΥ.. Δηλαδή ενώ αναμένουμε τη στελέχωση του Δ.Σ. προκειμένου να διεξάγει ο ΕΔΕΥ το διαγωνισμό και να είναι φορέας διαχείρισης των κοιτασμάτων θα προσλάβουμε επιστημονικό προσωπικό … για να γίνει ερευνητικός φορέας;

Η ΕΔΕΥ είναι ένας φορέας, που είναι σε αναμονή για 3 χρόνια η στελέχωση του, και….μέχρι να στελεχωθεί τις αποφάσεις παίρνει ο Υπουργός. Και τώρα αυτό τον φορέα που μόλις ιδρύσαμε θα τον ξανα-ιδρύσουμε για να μη λειτουργήσει ποτέ… και ως τότε να κάνει κουμάντο ο κ. Μανιάτης.

Και εξηγώ το «ποτέ».

Επιλέγουμε αντί να επενδύσουμε στον ΕΔΕΥ, να πληρώσουμε 1 εκ. ευρώ σε ξένο σύμβουλο (μάλλον την Beicip) αφαιρώντας πολύτιμα κονδύλια από προτάσεις που εγκρίθηκαν αλλά δεν χρηματοδοτήθηκαν λόγω έλλειψης χρημάτων. Ταυτόχρονα καταφέρνουμε να καθυστερήσουμε τη διαδικασία μέχρι και 2 χρόνια.

Διαβάζοντας τους χρόνους υλοποίησης του έργου, δηλαδή της παροχής συμβουλών μέχρι το τέλος του 2015 αντιλαμβάνομαι ότι στη συνέχεια προφανώς θα πρέπει να εντάξουμε/τροποποιήσουμε το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, να στελεχώσουμε την ΕΔΕΥ, να ψηφίσουμε νέους νόμους για τον τρόπο αξιοποίησης των υδρογονανθράκων, οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι ΟΛΛΕΣ οι δράσεις για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων πάνε πίσω χρονικά για ακόμη τουλάχιστόν 2 χρόνια.

Δηλαδή με απλά λόγια κάποιοι δεν θέλουν και γι αυτό δεν θα αξιοποιήσουμε τους υδρογονάνθρακες. Και το κάνουμε με τόσο διακριτικούς χειρισμούς και φωνάζοντας ακριβώς τα αντίθετα ώστε ούτε η Ευρώπη να τα βλέπει αυτά ούτε η αντιπολίτευση να ασχολείται.

Τι προβλέπει η προκήρυξη Συμβούλου και γιατί λέτε ότι φωτογραφίζει την Beicip;

Το ΥΠΕΚΑ προκήρυξε διαγωνισμό για πρόσληψη συμβούλου για ένα χρόνο με αμοιβή που μπορεί να φτάσει τις 950.000 Ευρώ.

Σύμφωνα με το άρθρο 21 της προκήρυξης το έργο με κωδικό ΜΙS 427937 εντάσσεται στο ΕΠΑΝ ΙΙ και ΠΕΠ του ΕΣΠΑ 2007-2013. Το έργο αυτό στην προκήρυξη του πριν 2 χρόνια από τη ΓΓΕΤ (ΠΑΒΕΤ) περιλάμβανε δράσεις μελετών για τους υδρογονάνθρακες σε διάφορες περιφέρειες της Ελλάδας. Το ΥΠΕΚΑ υπέβαλε πρόταση -οριζόντια δράση για να καλύψει όλες τις περιφέρειες-μια πρόταση όμως χωρίς ερευνητικό αντικείμενο. Έτσι, μετά την έγκριση της πρότασης του ΥΠΕΚΑ, δεν χρηματοδοτήθηκαν προτάσεις με ερευνητικό αντικείμενο, αφού δεν υπήρχαν άλλα χρήματα.

Σύμφωνα με την προκήρυξη θέλουμε τη βελτίωση ενός νόμου που μόλις προχθές ψηφίσαμε, ζητάμε τις συμβουλές για την ΕΔΕΥ που μόλις ιδρύσαμε, αλλά ακόμη δεν στελεχώσαμε, ζητάμε συμβουλές για το πώς πρέπει να προχωρήσουμε με τους διαγωνισμούς που εξαγγείλαμε και κάποιοι από αυτούς είναι σε εξέλιξη…και δίνουμε 1.000.000 Ευρώ για Σύμβουλο που δεν χρειαζόμαστε.

Αν είναι να δώσουμε κάπου αυτά τα λεφτά τότε πρέπει να τα δώσουμε στις προτάσεις που εγκρίθηκαν αλλά δεν χρηματοδοτήθηκαν λόγω έλλειψης χρημάτων ή στην ΕΔΕΥ για να αρχίσει να παίζει το ρόλο της, πρέπει να την στελεχώσουμε και με τα λεφτά αυτά να χρηματοδοτήσουμε τις έρευνες που θα ζητήσει η ΕΔΕΥ, να πληρώσει τα στελέχη της κ.λ.π. Εξάλλου το κόστος λειτουργίας της ΕΔΕΥ είχε εκτιμηθεί σε 1.000.000 Ευρώ για πέντε χρόνια λειτουργίας της.

Σύμφωνα με την προκήρυξη τα προσόντα που πρέπει να έχει ο υποψήφιος (προσωπικό, εμπειρία, προηγούμενα έργα ίδιου περιεχομένου) οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε σύμβουλο του εξωτερικού και γιατί όχι του ίδιου που έχουμε σήμερα ως Υπουργείο, δηλαδή του Γαλλικού Ινστιτούτου, δηλαδή χρήματα για έρευνα στην Ελλάδα θα τα δώσουμε σε σύμβουλο του εξωτερικού.

Αλλά αφού δεν έχουμε τις εμπειρίες και την τεχνογνωσία για να τρέξουμε τους διαγωνισμούς τότε γιατί τους εξαγγείλαμε; Προφανώς ο διαγωνισμός θα καθυστερήσει, αφού θα περιμένει το …νέο Σύμβουλο.

Η αντιπολίτευση τι θέση παίρνει για όλα αυτά;

Παρακολούθησα σε δύο εκδηλώσεις τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα των υδρογονανθράκων και της αξιοποίησης τους, θέλοντας να καταλάβω αν και όταν και κάτω από προϋποθέσεις αναλάβει την εξουσία/διακυβέρνηση της χώρας μας τι θα κάνει στο θέμα αυτό.

Οι προβληματισμοί μου, μετά τις δύο εκδηλώσεις, έγιναν ανησυχίες γιατί όπως σε πολλά άλλα θέματα δεν υπάρχει ξεκάθαρη άποψη, υπάρχει διγλωσσία,με πιο ισχυρή την άποψη, και στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, να μην τους αξιοποιήσουμε και να τους αφήσουμε εκεί που είναι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει πως η συγκυβέρνηση ξεπουλάει τον ορυκτό μας πλούτο, δεν «βλέπει τις καθυστερήσεις» στην συγκρότηση/στελέχωση της ΕΔΕΥ για 2 χρόνια, στην υπογραφή για 3 χρόνια των συμβάσεων του opendoor, «δεν βλέπει» τα πισωγυρίσματα με τον σύμβουλο και την καθυστέρηση των διαγωνισμών, και προφανώς «βολεύεται» ότι όλα πάνε πίσω και συνεπώς δεν έχουμε αξιοποίηση.

Δεν διαφωνεί κανείς με την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε πως η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα και πως γύρω μας, από την Αλβανία-Μαυροβούνιο μέχρι τη Λιβύη-Αίγυπτο, γίνεται εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και οποιοδήποτε ατύχημα στις χώρες αυτές θα δημιουργήσει προβλήματα και στην Ελλάδα. Συνεπώς, αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι οι συμφωνίες για προστασία του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των γεωτρήσεων ως Ευρωπαϊκή Ένωση να ισχύσει και για τις χώρες εκτός Ε.Ε. Θα πρέπει να θεσμοθετήσουμε αυστηρά πλαίσια και να τα τηρούμε όλοι όσοι ζούμε γύρω από τη Μεσόγειο και όχι μονοσήμαντα να αποτρέψουμε την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μόνο στην Ελλάδα. Η αρχή μας πρέπει να είναι ή όλοι ή κανείς. Αν όλοι τότε και εμείς.

Οι αντιδρώντες στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα συνεχώς αυξάνονται, γιατί τόσο η συγκυβέρνηση (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) δημιουργούν ή αφήνουν να δημιουργούνται εντυπώσεις και εκτιμήσεις ότι: 1. Ο ορυκτός μας πλούτος ξεπουλήθηκε και ο λαός δεν θα «γευτεί» τα οφέλη από την αξιοποίηση τους, 2. Τα έχουν δώσει ήδη σε αυτούς που θέλουν, 3. Δεν είναι τεράστια τα κοιτάσματα και δεν θα προσφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας μας, 4. Θα καταστραφεί το περιβάλλον, 5. Θα καταστραφεί ο τουρισμός, κ.λ.π.

Αν πιστεύουμε ότι η αξιοποίηση των υδρογονανθράκων θα προσφέρει στην ανακούφιση της χώρας και του λαού της, ότι θα συμβάλει στην ανάπτυξη και ότι δεν θα βλάψει το περιβάλλον και τον τουρισμό τότε πρέπει να ενημερώσουμε τον κόσμο με εκδηλώσεις δημοσιεύσεις και αναλύσεις, απαντώντας και ανατρέποντας τα παραπάνω αρνητικά επιχειρήματα. Μόνο με την ενημέρωση μπορούμε να αντιστρέψουμε το κλίμα.

news247