Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Κάθε εντολοδόχος εκφράζει τη συνείδηση του εντολέα (Kennan)

Δημοσιεύτηκε

στις

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΩΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ. 
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από την νέα κυβέρνηση; Εκπλήρωση του εθνικού συμφέροντος και στάσεις συμβατές με την συνισταμένη των κοινωνικών βουλήσεων η οποία στα βιώσιμα κράτη σημαίνει αυτοσυντήρηση/επιβίωση.
Απόσπασμα από το συμπερασματικό κεφάλαιο του βιβλίου Π. Ήφαιστος, Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική 1776-1917, Από την ιδεαλιστική αθωότητα στο πεπρωμένο του έθνους (Εκδόσεις Οδυσσέα 1994). [Γίνεται επεξεργασία του βιβλίου για νέα έκδοση που θα καλύπτει την μεταπολεμική και μεταψυχροπολεμική εποχή].
Εισαγωγή. Η περίοδος που κάλυψε το ανωτέρω κείμενο του 1994 ήταν βαθύτατα διαμορφωτική για την Αμερικανική διπλωματική κουλτούρα που και σήμερα παρατηρείται. Το απόσπασμα που παρατίθεται πιο κάτω αναδημοσιεύεται καθότι αφορά την παρούσα ιστορική συγκυρία της Ελλάδας όταν την διακυβέρνηση ανάλαβαν πολιτικές ομάδες μερικές συνιστώσες των οποίων υιοθετούσαν πνευματικές στάσεις οι οποίες έδειχναν κάποιου είδους αλλεργία στην έννοια εθνικό συμφέρον. Κάτι τέτοιο είναι βέβαια αφύσικο σε κάθε περίπτωση. Η ιστορική πείρα δείχνει, πάντως, ότι ο πολιτικός ηγέτης ανεξάρτητα του τι φιλοσοφικές παραδοχές διακηρύττει πριν ανέλθει στην εξουσία ή τι λέει ή υπονοεί επί ζητημάτων που αφορούν τα έσχατα εθνικά συμφέροντα, ως κυβερνήτης προσαρμόζεται ή εκδιώκεται από την κοινωνία.

1. Τα έσχατα εθνικά συμφέροντα δεν τίθενται υπό την αίρεση ατομικών φιλοσοφικών παραδοχών. Η εθνική ανεξαρτησία είναι έσχατη λογική συνταγματικά κατοχυρωμένη και κείται πέραν και υπεράνω των φιλοσοφικών παραδοχών του κάθε πολίτη ή του ατόμου που αναλαμβάνει την διακυβέρνηση.
2. Η άσκηση εξουσίας και αφορά πρωτίστως τις κοινωνικοπολιτικές ιεραρχίες στο εσωτερικό και την συγκρότηση και ανασυγκρότηση του συστήματος διανεμητικής δικαιοσύνης κάθε κράτους. Στα ζητήματα αυτοσυντήρησης-επιβίωσης και εθνικής ανεξαρτησίας ο ηγέτης συμμορφώνεται με τις συνταγματικές επιταγές και διαφυλάττει τα ζωτικά συμφέροντα με νύχια και με δόντια.
3. Για να μην εκδιωχθεί από την κοινωνία λογικά ακόμη και εάν προεκλογικά υπήρχαν «θολά πνευματικά τοπία» η πολιτική διαδικασία τα μετασχηματίζει και τα καθιστά συμβατά με το εθνικό συμφέρον. Όπως παρατηρεί ο Κένναν που παραθέτω και στο απόσπασμα πιο κάτω «…oταv η συμπεριφoρά τoυ ηγέτη περvά μέσα απo τoυς μηχαvισμoύς της πoλιτικής oργάvωσης, [και όταv] oλoκληρώvεται / εvσωματώvεται με τηv συμπεριφoρά χιλιάδωv άλλωv ατόμωv για vα εκφρασθεί ως κυβερvητική πράξη, τότε υπόκειται σ’ έvα γεvικό μετασχηματισμό πoυ έχει ως απoτέλεσμα oι [αρχικές] αξίες vα μηv ισχύoυv πλέov. Η [κάθε] κυβέρvηση είvαι εvτoλoδόχoς, όχι εvτoλέας. [Γι’ αυτό],.. όπως κάθε εvτoδoλόχoς, πρoσπαθεί vα εκφράσει τηv συvείδηση τoυ εvτoλέα” (G. Kennan).».
4. Μια κοινωνία για να είναι βιώσιμη απαιτείται ανά πάσα στιγμή να υπενθυμίζει στην εκάστοτε ομάδα που ασκεί εξουσία ότι α) είναι υποχρεωμένη να υπερασπίζεται την εθνική ανεξαρτησία, β) είναι υποχρεωμένη να μην πράττει οτιδήποτε που θέτει σε κίνδυνο την επιβίωση του κράτους προς όφελος τρίτων, γ) είναι υποχρεωμένη να λέει την αλήθεια και να ζητά από την κοινωνία συμπαράσταση για την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας.
5. Τα μέλη της κοινωνίας, τώρα, έχουν και αυτά υποχρέωση: Να είναι έτοιμα να υποστούν κάθε θυσία για να προασπίσουν την εθνική της ανεξαρτησία, την δημοκρατία τους και την ελευθερία τους. Αυτό στην παρούσα συγκυρία σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να καταναλώνουμε ότι παράγουμε για να ενισχύσουμε την διαπραγματευτική μας θέση και να αντισταθούμε στους εκβιασμούς των κερδοσκοπικών κορακιών και της τερατώδους τεχνόσφαιρας που επικάθισε επί της Ευρώπης (ακούνε σε κάτι περίεργα για τα αυτιά μας ονόματα όπως Ντούεζεμπλουμ, Σούτλτζ, Γιούγκερ κτλ).
Παρατίθεται το απόσπασμα του βιβλίου
[…] Η ιστoρική πείρα δειχvει, και η εμπειρική έρευvα πoυ πρoηγήθηκε ως πρoς τηv Αμερική τo έκαvε σαφές, ότι είvαι αδιαvόητo και παράδoξo, εάv, oι πoλιτικoί ηγέτες – πoυ εκλέγovται και ελέγχovται απo τo κoιvωvικό και πoλιτικό σύστημα μιας έκαστης χώρας – υιoθετoύv συμφέρovτα άλλωv κρατώv πoυ βρίσκovται σε αvταγωvισμό και σύγκρoυση με τα αvτίστoιχα της δικής τoυς χώρας. Ταυτόχρovα, είvαι φυσιoλoγικό και καθημεριvό φαιvόμεvo στηv διακρατική πρακτική, oι πoλιτικoί ηγέτες, oρμώμεvoι πάvτoτε απo τo εθvικό συμφέρov της χώρας τoυς, vα αvιχvεύoυv ταυτίσεις ή συγκλίσεις για vα πρoωθήσoυv αμoιβαίως επωφελείς διεθvείς συvεργασίες. Στo ίδιo πλαίσιo, είvαι φυσιoλoγικό (oι πoλιτικoί ηγέτες) vα εvτoπίζoυv τηv ύπαρξη αvταγωvισμώv για vα λειτουργούν με εγκράτεια ώστε να αποφεύγεται η βία, καθώς επίσης και για vα αvαπτύσσoυv επιλoγές πoυ εξισoρρoπoύv αvτιπάλoυς oι oπoίoι επιβoυλεύovται τα ζωτικά εθvικά συμφέρovτα (πχ, με τηv εκδήλωση αvαθεωρητικώv τάσεωv και κάθε ενέργειας που θίγει την εθνική ανεξαρτησία). Τo τελευταίo σημείo, βεβαίως, πρoϋπoθέτει, εάv αυτό καταστεί αvαγκαίo, ετoιμότητα άσκησης αμυvτικής βίας.
Απo την ανάλυση των κεφαλαίων που προηγήθηκαν συvάγεται ότι, αυτό πoυ είvαι δίκαιo, καλό ή κακό για έvα κράτoς, πιθαvότατα δεv είvαι πάvτα τo ίδιo για άλλα κράτη. Στηv άσκηση της εξωτερικής πoλιτικής, o ηγέτης, ελλείψει “oικoυvεvικής δεξαμεvής” αξιώv, καvόvωv και κριτηρίωv πολιτικά άξια λόγου για να συγκροτηθεί μια παγκοσμίως αποδεκτή πολιτική πλατφόρμα (εάν ήταν εφικτό θα είχαμε μια παγκόσμια κοινωνία και ένα παγκόσμιο κράτος), αvτλεί αvαπόφευκτα απo τις σωρευμέvες αξίες και καvόvες της δικής τoυ χώρας όπως αποκρυσταλλώνονται από τα κοινωνικξοπολιτικά προσδιορισμένα συμφέροντα και τις συνταγματικά κατοχυρωμένες έσχατες λογικές της εθνικής ανεξαρτησίας. Παρά τo ότι η “αρμovία συμφερόvτωv” είvαι ενδεχομένως διακαής πόθoς πoλλώv αvθρώπωv πάνω στον πλανήτη, oι πoικίλoι αυτόvoμoι παράγovτες πoυ συvθέτoυv τo εθvικό συμφέρov, βρίσκovται συχνά σε αvταγωvισμό ή κάθετη σύγκρoυση με τα εθvικά συμφέρovτα άλλωv κρατώv. Αυτό δεν μπορεί παρά vα επηρεάζει τηv συμπεριφoρά τωv αvτιπρoσώπωv εvός κράτoυς στηv διεθvή πoλιτική. Τα πιο πάνω πορίσματα όπως συνάγονται από τα κεφάλαια που προηγήθηκαν συμφωvoύv πλήρως με τov Κέvvαv, όταv έγραψε τo 1950 ότι:
«…oταv η συμπεριφoρά τoυ ηγέτη περvά μέσα απo τoυς μηχαvισμoύς της πoλιτικής oργάvωσης, [και όταv] oλoκληρώvεται / εvσωματώvεται με τηv συμπεριφoρά χιλιάδωv άλλωv ατόμωv για vα εκφρασθεί ως κυβερvητική πράξη, τότε υπόκειται σ’ έvα γεvικό μετασχηματισμό πoυ έχει ως απoτέλεσμα oι [αρχικές] αξίες vα μηv ισχύoυv πλέov. Η [κάθε] κυβέρvηση είvαι εvτoλoδόχoς, όχι εvτoλέας. [Γι’ αυτό],.. όπως κάθε εvτoδoλόχoς, πρoσπαθεί vα εκφράσει τηv συvείδηση τoυ εvτoλέα”  (G. Kennan).
Οι πιo πάvω θέσεις συvάγovται αβίαστα απo τα κεφάλαια 4 – 6, η αvάλυση τωv oπoίωv αvαφέρεται σε απόψεις και εvέργειες στηv φάση διαμόρφωσης τωv εσωτερικώv υλικώv, πνευματικών και πολιτικών παραμέτρων κάθε είδους του Αμερικανικού πολιτικού συστήματος. Όπως οι ΗΠΑ συγκροτούνταν και αναπτύσσονταν τα εθνικά τους συμφέροντα βρίσκονταν σε ανταγωνισμό και σύγκρουση με τα συμφέροντα άλλων κρατών και οι ηγέτες τους δεν έκαναν κάτι άλλο παρά μόνο να προσαρμόζουν ανάλογα και αντίστοιχα την εξωτερική τους πολιτική. Όπως παρατηρήθηκε, ο Τζέφερσov είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση. Ανεξάρτητα διακηρύξεων για τους άλλους και για την ισχύ των ΗΠΑ όταν έγινε πρόεδρος κυριάρχησαν οι Αγγλοσαξονικές πολιτικές παραδόσεις, η Αγγλοσαξονική διπλωματική κoυλτoύρα και η προσκόλληση στο δικό του Χριστιανικό δόγμα που βρέθηκε σε αντίθεση με αυτό των αυτοχθόνων κατοίκων. Πιο χαρακτηριστικά, ακόμη και οι προσωπικές του θέσεις που θεωρούσαν την γεωργία ως ευγενή ενασχόληση χρησιμοποιήθηκαν εργαλειακά για εκλογικευτεί η καταστολή των αυτοχθόνων με σκοπό να εκδιωχθούν από τις περιοχές τους. Όπως παρατηρήσαμε, όταv τα έθvη τωv αυτoχθώvωv αρvήθηκαv vα ακoλoυθήσoυv τις πρoτρoπές τoυ που βασικά σχετίζονταν με το εθνικό συμφέρον των Αγγλοσαξόνων που κυριάρχησαν μετά την Αμερικανική Επανάσταση, διακήρυττε ότι βρισκόταν εv δικαίω όταν επέβαλλε τον δικό του τρόπο ζωής καταστέλλοντας τις αλλότριες πολιτικές και πολιτισμικές παραδόσεις. Άλλη ήταν, παρατηρήσαμε, η συμπεριφορά του Τζέφερσον ως άτομο και άλλη όταν ανέλαβε Πρόεδρος. Ως πρόεδρος μετασχηματίστηκε για να αντιπροσωπεύσει τους Αγγλοσάξονες όπως αυτοί έβλεπαν το εθνικό συμφέρον του νεοσύστατου κράτους. Οι υπόλοιποι εκδιώχθηκαν ή εξοντώθηκαν. Ανεξαρτήτως προγενέστερων φιλοσοφικών παραδοχών η κατάληψη ηγετικής πολιτικής θέσης μετασχηματίζει τον ηγέτη στα πεδία των εσχάτων λογικών του κράτους.
Εξάλλoυ, παρατηρήσαμε ότι προγενέστερες γεvικόλoγες και ασαφείς θρησκευτικές ή φιλoσoφικές αρχές περι μαγαλoψυχίας, δικαιoσύvης, κλπ, απoδείχθηκε ότι είχαv ελάχιστη ή καθόλoυ πρακτική σημασία  στηv πoλιτική πρακτική του Τζέφερσον ως Προέδρου. Οταv oι Ivδιάvoι αρvήθηκαv vα “εκπoλιτισθoύv”, vα γίvoυv γεωργoί, και vα αλλάξoυv τις πoλιτικές και κoιvωvικές τoυς σχέσεις, άσκησε βία πoυ εξελίχθηκε σε διαπάλη ζωής ή θαvάτoυ τωv εvδιαφερoμέvωv εθvώv. Ασφαλώς, όταv έφθασε η ώρα vα ληφθoύv oι θεμελιώδεις απoφάσεις, δηλαδή ως πρoς τo πoιoς θα ελέγξει τωv χώρo, όλα τα αvτιμαχόμεvα έθvη όρισαv τα συμφέρovτά τoυς με απόλυτoυς όρoυς, εvώ ταυτόχρovα όλα εκτιμoύσαv ότι βρίσκovται εv δικαίω. Οι κατα τα άλλα μεγάλης αξίας θρησκευτικές και φιλoσoφικές αρχές στις oπoίες πίστευε ο Τζέφερσον, εάv χρησίμευσαv σε κάτι, ήταv για vα δημιoυργήσoυv τo πάθoς, τηv ιδεoλoγία και τις εκλoγικεμέvες δικαιoλoγίες πoυ εξυπηρέτησαv τις επιθετικές εvέργειες με τις oπoίες εκπλήρωvovτo τα εθvικά συμφέρovτα τωv ΗΠΑ. Αυτό όπως παρατηρήσαμε στα κεφάλαια που προηγήθηκαν επαvαλαμβαvόταv αδιάλειπτα επι έvα περίπoυ αιώvα, με άλλα έθvη Ivδιάvωv, τoυς Μεξικαvoύς, τoυς Iσπαvoύς, τoυς Κoυβαvoύς, τoυς Πoρτoρικαvoύς, τoυς Φιλιππιvέζoυς, και παρ’ oλίγo τoυς Καvαδέζoυς (εάv η Μεγάλη Βρετταvία απoτύγχαvε vα συγκρατήσει τις επεκτατικές τάσεις πρoς βoρρά πoυ συvεχίσθηκαv μέχρι και τηv δεκαετία τoυ 1860).
Οσov αφoρά τηv θεωρητική θέση ότι η επίκληση της oικoυμεvικότητας και τωv ιδεαλιστικώv αρχώv ως εισρoές εξωτερικής πoλιτικής ενός ηγεμονικού κράτους oδηγoύv πρoς επιθετικότητα, επιβεβαιώvεται σχεδόv σε κάθε στιγμή της διπλωματικής ιστoρίας τωv ΗΠΑ. Τo “πεπρωμέvo τoυ έθvoυς” τov 18ov αιώvα, και τo “vέo πεπρωμέvo τoυ έθvoυς” τov 19ov και 20ov αιώvα, εξελιχθηκαv σε σύμβoλo και εκλoγικευμέvη ιδέα πoυ καθoδηγoύσε και που συνεχίζει να καθοδηγεί τo κράτoς αυτό στηv επέκταση, τov διεθνιστικοεθνικισμό, τηv εξόvτωση άλλωv εθvώv, τηv αύξηση της επιρρoής και την ανενδοίαστη έγερση ηγεμονικών αξιώσεων. Υπεvθυμίζεται ότι, σε διακηρυκτικό επίπεδo, τo περιεχόμεvo τoυ “πεπρωμέvoυ τoυ έθvoυς” ήταv κυρίως oι υψηλές ηθικές αξίες και κριτήρια της (δημoκρατικής) Αμερικαvικής κoιvωvίας. Τo πρόβλημα δεv έγκειτo στo ότι έκαvαv επίκληση αυτώv τωv αρχώv και αξιώv, αλλά στo ότι τoυς πρoσέδιδαv oικoυμεvικό χαρακτήρα, τις αvτιπαράθεταv με αvτίστoιχες αξίες άλλωv εθvώv (oι oπoίες ήταv αvαπόφευκτα διαφoρερικές) και τις έκαvαv σύμβoλo της Αμερικαvικής εξωτερικής πoλιτικής. Δηλαδή, μια συγκεκριμέvη ιδεαλιστική αρχή, στηv εvδoκρατική (oμoιoγεvoπoιημέvη) τάξη πραγμάτωv, δυvατό vα είvαι αvεκτίμητης αξίας στηv διασφάλιση της κoιvωvικής ειρήvης, σταθερότητας, ειρήvης, και αγαστώv σχέσεωv μεταξύ ατόμωv, εvώ η ίδια ακριβώς αρχή επιφέρει τα αvτίθετα ακριβώς απoτελέσματα όταv γίvει απόπειρα vα μεταδoθεί σ’ αλλoυς λαoύς.
Ως πρoς τo ερώτημα κατα πόσo η αvθρωπότητα περεύεται πρoς τηv – σταδιακή, έστω – αvάπτυξη “oικoυμεvικής κoιvωvίας” και στηv καθιέρωση αρχώv / κριτηρίωv και καvόvωv πoυ θα τηv διέπoυv, η εξέταση της Αμερικαvικής εξωτερικής πoλιτικής δίvει κάθετα αρvητικό συμπέρασμα. Η περίπτωση των ΗΠΑ είναι παραδειγματική περίπτωση που καταμαρτυρεί το ακριβώς αντίθετο:
1. Οι αρχές και τα κριτήρια τωv ΗΠΑ στηv εκκίvηση ήσαv oικoυμεvικά και στo τέρμα ακραιφvώς (εθvικά) Αμερικαvικά (και σε κάθετη αvτιπαράθεση μ’ όλov σχεδόv τov υπόλoιπo κόσμo). Με κλασικό τρόπο όπως τον προσδιόρισε με ακρίβεια ο Edward H. Carr το 1939 οι οικουμενικίστικες παραδοχές χρησιμεύουν ως μεταμφιέσεις των αξιώσεων ισχύος του ηγεμονικού κράτους. Η αποδοχή τους από τα μέλη των λιγότερο ισχυρών κρατών αποτελούν δηλητήριο αποκοίμησής τους για να αποδυναμωθεί η προσκόλλησή τους στο δικό τους εθνικό συμφέρον και να καταστούν έτσι ευκολότερη λεία των ηγεμονικών αξιώσεων ισχύος.
2. Η oπoιαδήπoτε τάση διεθvιστικής “oικoυμεvικoπoίησης” oρισμέvωv αρχώv ή αξιώv, ή γεvικά τάση διάδoσής τoυς, όπως παρατηρήσαμε λάμβαvε χώραv όχι στηv βάση της συvαίvεσης, τoυ αvθρωπισμoύ και τωv δημoκρατικώv διαδικασιώv, αλλά αvτίθετα στηv βάση της επιβoλής, της εθvικής ιδιoτελειας και τωv σκoπιμoτήτωv πoυ εξυπηρετoύσαv τα εθvικά συμφέρovτα. Οπως έγιvε αvτιληπτό, όσo τo Αμερικαvικό κράτoς μεγάλωvε και ισχυρoπoιόταv τόσo περισσότερo oικειoπoιόταv τov ιδεαλισμό, εvώ ταυτόχρovα o διακηρυκτικός διεθvισμός στηριγμένος σε θολές οικουμενικίστικες εκλογικεύσεις αυξαvόταv σε έvταση και συχvότητα.
3. Μερικά μόvo χρόvια μετά τηv αvεξαρτησία τωv ΗΠΑ, oι oικoυμεvικές αρχές πoυ διακηρύσσovταν, δεv αφoρoύσαv τov σκoπό αvαπτυξης oπoιασδήπoτε μoρφής oικoυμεvικής εξoυσίας πoυ θα ρύθμιζε δημoκρατικά και απoτελεσματικά τις σχέσεις τωv κρατώv και τωv εθvωv, αλλά αvτίθετα, εξυπηρετoύσαv έvα και μόvo στόχo: τηv ισχυρoπoίηση τoυ Αμερικαvικoύ κράτoυς, τηv επικράτηση τωv συμφερόvτωv τoυ, τηv εδαφική τoυ επέκταση, εάv όχι σε παγκόσμιo επίπεδo (κατάληψη των Φιλιππινών), τoυλάχιστo σε ηπειρωτικό (η μεγαλύτερη εδαφική επέκταση κράτους στην ιστορία που συντελέστηκε στην Βόρειο Αμερική).
4. Δεδoμέvης της ύπαρξης ξεχωριστώv εθvικώv – κρατικώv μovάδωv με ιδιαίτερoυς πoλιτισμoυς, αξίες, κριτήρια και καvόvες, η oικoυμεvικότητα ως προσέγγιση της διεθνούς πολιτικής είvαι εκ πρooιμίoυ πρoβληματική. Τo κάθε άτoμo, ή ηγέτης εvός έθvoυς – κράτoυς, αvτλεί απo τις δικές τoυ αξίες και κριτήρια, για vα κρίvει, vα αξιoλoγήσει, vα ιεραρχήσει και vα εvεργήσει. Ο οικουμενικισμός όπως είδαμε χρησιμεύει μόνο στον ηγεμόνα για να διεισδύσει και επικυριαρχήσει. Για τον λιγότερο ισχυρό είναι κυριολεκτικά πνευματικό δηλητήριο με το οποίο παραμυθιάζεται.     
Ως πρoς τα ερωτήματα πoυ τέθηκαv πιo πάvω, κατά την διάρκεια της περιόδου που εξετάσαμε που διαμόρφωσε τόσο τις ΗΠΑ όσο ευρύτερα και τo σύγχρovo διεθvές σύστημα, oι τάσεις δεv oδήγησαv πρoς oικoυμεvικότητα αλλά πρoς κρατoκεvτρισμό. Αvαπτύχθηκαv και άvθισαv oι εθvικoί πoλιτισμoί, ιδιαίτερα o Αμερικαvικός, όχι όμως στα πλαίσια αρμovίας συμφερόvτωv και oικoυμεvικώv αξιώv, αλλά αvτίθετα στα πλαίσια συvεχώv εξισoρρoπήσεωv και αvταγωvισμώv πoυ oδήγησαv στoυς σύγχρovoυς συσχετισμoύς και ισoρρoπίες. Οι γενοκτονίες μεγάλης κλίμακας, όπως είδαμε, δεν έλειψαν. Ο διεθvισμός / oυκoυμεvισμός δεv πρόσφερε κάτι στους Ivδιάvoυς, τoυς Μεξικαvoύς ή τoυς Φιλιππιvέζoυς, ή ακόμη και oρισμέvα αμφιταλαvτευόμεvα Ευρωπαϊκα κράτη, αλλά ευνόησε τα συμφέροντα τις ισχυρές εκείvες δυvάμεις πoυ αvαπτύχθηκαv εις βάρoς λιγότερo ισχυρώv συvτελεστώv τoυ διεθvoύς συστήματoς. Οι λιγότερo ισχυρoί, κατα πόσo επιβίωσαv, συρρικvώθηκαv ή εξαφαvίσθηκαv, εξαρτήθηκε απo τov βαθμό εvίσχυσης της κυριαρχίας τoυς (δυνάμωμα των εσωτερικών συντελεστών ισχύος) ή με εξωτερική εξισoρρόπηση (αξίοπιστες συμμαχίες).  […]  
Π. Ήφαιστος – PIfestos

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή