Ακολουθήστε μας

Γερμανία

Ο πρωσικός ρατσισμός

Δημοσιεύτηκε

στις

ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ

Γερμανία

Η Γερμανία γνωρίζει πως είναι εντελώς
αδύνατη η αξιοπρεπής ανακύκλωση ενός χρέους της τάξης του 185% του ΑΕΠ,
από μία χώρα που έχει αποσυνδεθεί από τις χρηματαγορές – ενώ δεν θα
μπορεί να ζητιανεύει αιώνια, ούτε να ανέχεται  συνεχώς προσβολές

«Μετά το 1970, όταν έπαψε να υπάρχει ο κανόνας του χρυσού, όπου όλα τα νομίσματα είχαν αντίκρισμα σε δολάρια και αυτά με τη σειρά τους σε χρυσό, ξεκίνησε η βασιλεία των χωρίς αντίκρισμα χάρτινων χρημάτων (Fiat money – 28,8 τρις στον πλανήτη).
Έκτοτε, θεωρητικά, το κάθε νόμισμα αντιπροσωπεύει την οικονομία της χώρας του – με μοναδική εξαίρεση το ευρώ, το οποίο ουσιαστικά δεν αντιπροσωπεύει καμία οικονομία, οπότε κανένα κράτος δεν είναι υπεύθυνο για την «εξαργύρωση» του.

Παρ’ όλα αυτά, είναι το δεύτερο
μεγαλύτερο αποθεματικό νόμισμα στον πλανήτη – γεγονός που σημαίνει ότι,
πολλές χώρες διαθέτουν ευρώ στα συναλλαγματικά τους αποθέματα. Τι θα συνέβαινε όμως εάν η Ευρωζώνη διαλυόταν και το ευρώ έπαυε να υπάρχει; Προφανώς η Γερμανία θα το αντικαθιστούσε με το μάρκο, η Ελλάδα με τη δραχμή, η Ιταλία με τη λιρέτα κοκ.
Η Κίνα όμως, για παράδειγμα, τι θα έκανε με τα ευρώ που διαθέτει; Ποιός θα της τα εξαργύρωνε; Η ΕΚΤ, η οποία τότε θα σταματούσε τη λειτουργία της, δεν διαθέτει τα απαιτούμενα κεφάλαια – ενώ κανένας δεν θα μπορούσε να ζητήσει από τη Γερμανία, από την Ιταλία, από την Ελλάδα κοκ. να εξαργυρώσουν τα ευρώ της Κίνας.
Πρόκειται λοιπόν για ένα νόμισμα χωρίς πατρίδα, χωρίς κανέναν υπεύθυνο, οπότε εύλογα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως η μεγαλύτερη απάτη του αιώνα – όταν και εάν πάψει ξαφνικά να υπάρχει επειδή κάποια χώρα, όπως ίσως η Ελλάδα, θα «δυναμίτιζε» τα θεμέλια του» (πηγή).

.

Ανάλυση

Είναι προφανές πως το βασικό πρόβλημα της Ευρωζώνης είναι το ότι δεν υφίστανται βασικοί, λογικοί, δίκαιοι κανόνες, οι οποίοι να είναι γνωστοί σε όλους και να τηρούνται χωρίς εξαιρέσεις. Πως
υπάρχουν λοιπόν χώρες που έχουν ιδιαίτερα προνόμια, καθώς επίσης τη
δυνατότητα να τα στερούν από τις άλλες – χωρίς να εμποδίζονται από την
υφιστάμενη νομοθεσία.     
Ειδικότερα, η Γερμανία εφάρμοσε αμέσως μετά την είσοδο της στη νομισματική ένωση μία «εσωτερική υποτίμηση», εις βάρος όλων των υπολοίπων
– χωρίς να της απαγορευθεί και κρυφά, χωρίς δηλαδή να το γνωρίζουν οι
«εταίροι» της. Έτσι, κατάφερε να δημιουργήσει πλεονάσματα στο ισοζύγιο
τρεχουσών συναλλαγών της, με τη βοήθεια των ελλειμμάτων της Ελλάδας, της
Ισπανίας, της Ιταλίας κοκ., εξάγοντας περισσότερα προϊόντα και
εισάγοντας λιγότερα.
Σήμερα δε απαιτεί από την Ελλάδα (από τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό νότο επίσης), να κάνει κάτι ανάλογο, χωρίς όμως η ίδια να είναι πρόθυμη να εισάγει περισσότερα από τη χώρα μας, εξάγοντας λιγότερα
– πόσο μάλλον να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων της ανάλογα με
την παραγωγικότητα τους, έτσι ώστε να αναπτυχθεί με βάση την εσωτερική
της κατανάλωση και όχι με τις εξαγωγές, όπως μέχρι σήμερα.
Το γράφημα που ακολουθεί, όπου φαίνεται η εξέλιξη του κόστους εργασίας στην Ελλάδα (μπλε καμπύλη), συγκριτικά με τη Γερμανία (διακεκομμένη
καμπύλη), είναι χαρακτηριστικό των «μεθοδεύσεων» της αξιότιμης εταίρου
μας – η οποία έχει το θράσος σήμερα να μας κατηγορεί για τα προβλήματα
της Ευρωζώνης, όταν η ίδια τα προκάλεσε. Φαίνεται δε καθαρά η πτώση των
μισθών στη χώρα μας μετά τα εγκληματικά μέτρα που της επιβλήθηκαν, με
αποτέλεσμα να καταρρεύσουν η κατανάλωση, οι επενδύσεις, το ΑΕΠ κοκ.
 .
Ελλάδα, Γερμανία, εργασιακά - η εξέλιξη του κόστους εργασίας στην Ελλάδα σε σύγκριση με αυτό στην Γερμανία.
 .

Σαν να μην έφτανε δε αυτό, η Γερμανία απαιτεί από την
Ελλάδα, η οποία έχει βιώσει μία τρομακτική ύφεση, να παράγει
πλεονάσματα – όταν η ίδια, όπως και η Γαλλία, για αρκετά χρόνια μετά την
είσοδο της στην Ευρωζώνη δεν τηρούσε καν τον κανόνα, σύμφωνα με τον οποίο τα ελλείμματα του προϋπολογισμού της δεν έπρεπε να υπερβαίνουν το 3%
(καταφέρνοντας έτσι να επιλύσει τα οικονομικά της προβλήματα με τη
βοήθεια των εταίρων της, των δημοσίων επενδύσεων, των εξαγωγών και της
ανάπτυξης).
Ο παραλογισμός της Γερμανίας

Περαιτέρω, παρά το ότι η ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται πλεονάσματα της
τάξης του 1,5%, η Γερμανία απαιτεί 3% για το 2015 και 4,5% για τα
επόμενα έτη, επειδή διαφορετικά δεν θα περιορισθεί το δημόσιο χρέος της
χώρας μας – αν και γνωρίζει πως μόνο μία χώρα στον πλανήτη, η πετρελαιοπαραγωγός Νορβηγία, κατέφερε να πετύχει τέτοιου ύψους πλεονάσματα για μία σειρά ετών.
Την ίδια στιγμή, η Γερμανία κατανοεί πως η επίτευξη του στόχου αυτού
είναι αδύνατη, χωρίς την απόλυτη εξαθλίωση του πληθυσμού της χώρας,
καθώς επίσης τη σταδιακή κλοπή των περιουσιακών στοιχείων των Πολιτών
της – με την έννοια της καταναγκαστικής πώλησης τους σε εξευτελιστικές τιμές, για να πληρωθούν οι υπέρογκοι φόροι,
καθώς επίσης για να εξισορροπηθούν τα εισοδήματα που λείπουν ή έχουν
εντελώς χαθεί λόγω της ύφεσης, της ανεργίας, των χρεοκοπιών χιλιάδων
επιχειρήσεων κοκ.
Από την άλλη πλευρά, η Γερμανία γνωρίζει πως είναι εντελώς αδύνατη η ανακύκλωση ενός χρέους της τάξης του 185% του ΑΕΠ, από μία χώρα που έχει αποσυνδεθεί από τις αγορές –
ενώ δεν θα μπορεί να ζητιανεύει αιώνια από τους εταίρους της, ανεχόμενη
τους εξευτελιστικές προσβολές τους (με κατεστραμμένο τον παραγωγικό της
ιστό από τη τρόικα, με 1,5 εκ. ανέργους κ.ο.κ.).
Με απλά λόγια, ακόμη και αν η Ελλάδα κατάφερνε να εξυπηρετεί τους
πράγματι χαμηλούς τόκους των δανείων της, «παράγοντας» 3% πλεόνασμα στον
προϋπολογισμό της, δεν θα μπορούσε να δανείζεται χρήματα από τις διεθνείς αγορές, για να εξοφλεί τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα και δάνεια της – τα οποία ξεπερνούν τα 20 δις € εντός του 2015 (ΔΝΤ, ΕΚΤ, έντοκα γραμμάτια κλπ.).
Για την τετραετία 2015-2018 τα χρεολύσια, οι δόσεις δηλαδή των δανείων χωρίς τους τόκους, υπολογίζονται στα 36,7 δις €
(24,9 δις € τόκοι, συνολικά 61,6 δις €) – οπότε εμείς θεωρήσαμε πως θα
χρειασθεί ένα τρίτο, «τοξικό» πακέτο στήριξης, ύψους 40 δις €, το οποίο
θα διαιώνιζε τη σκλαβιά μας. Επίσης νέα έντοκα γραμμάτια, νέα ρευστότητα
ELA στις τράπεζες κοκ.
Συμπερασματικά λοιπόν, αυτά που
απαιτεί η Γερμανία από τους άλλους, από την Ελλάδα εν προκειμένω, χωρίς
να τα έχει απαιτήσει από τον εαυτό της στο παρελθόν, μόνο ως ρατσιστικά
μπορούν να θεωρηθούν
, με την ευρεία έννοια της λέξης –
σε καμία περίπτωση πάντως ως λογικά, πόσο μάλλον ως αλληλέγγυα, όπως
αυτά που της προσέφεραν οι Η.Π.Α., καθώς επίσης 23 άλλες χώρες το 1953,
παρά τα εγκλήματα της.
.

Η διαγραφή του χρέους

Περαιτέρω, όταν ο υπουργός οικονομικών αναφέρει στη συνέντευξη του σε γερμανική εφημερίδα πως «η λέξη «διαγραφή χρέους» είναι βρώμικη για την Ευρώπη, όπως η λέξη «Τρόικα» για την Ελλάδα», κάνει ένα τεράστιο λάθος – αφού το θέμα δεν είναι οι λέξεις, αλλά αυτά που περιγράφουν. 

Η διαγραφή χρέους είναι δικαίωμα της Ελλάδας (άρθρο), ενώ δεν υπάρχει καμία άλλη ρεαλιστική λύση αντιμετώπισης των προβλημάτων της
– αφού, ακόμη και αν προσπαθούσε να πληρώσει τα χρέη της (πάνω από 420
δις € συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών), δεν θα μπορούσε ποτέ να το
κάνει. Κανένας σοβαρός οικονομολόγος άλλωστε δεν μπορεί να ισχυρισθεί
πως το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι βιώσιμο – κάτι που έχει κάνει
και ο υπουργός οικονομικών στο παρελθόν, προτού αλλάξει ξαφνικά απόψεις.

Εάν επέλεγε τώρα η Ελλάδα να πουλήσει όλη τη δημόσια περιουσία της,
στις εξευτελιστικές σημερινές τιμές λόγω της χρόνιας ύφεσης,
«υπεξαιρώντας» παράλληλα με τη βοήθεια των φόρων, των κατασχέσεων και
των πλειστηριασμών την ιδιωτική, πάλι δεν θα κατάφερνε τίποτα – αφού το ΑΕΠ της θα συνέχιζε να μειώνεται, η ζήτηση επίσης, οπότε οι επενδύσεις, με αποτέλεσμα την αύξηση της σχέσης Χρέος/ΑΕΠ, παρά τη μείωση του σε απόλυτα νούμερα.
Εκτός αυτού, η απώλεια των περιουσιακών της στοιχείων θα κατέστρεφε κάθε προοπτική για το μέλλον της – ενώ αυτός είναι ουσιαστικά ο λόγος που οι επιχειρήσεις επιλέγουν την προστασία τους πτωχεύοντας, καθώς επίσης διακανονίζοντας την πληρωμή μέρους των χρεών τους, σε συμφωνία με τους πιστωτές τους (υπαγωγή στο άρθρο 99).
Το ότι δεν υπάρχει ακόμη μία αντίστοιχη πτωχευτική διαδικασία για τα κράτη, δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να υιοθετείται – πόσο μάλλον όταν η χρεοκοπία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος (άρθρο).
Τα γραφήματα που ακολουθούν περιγράφουν πολύ καθαρά την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας σήμερα – καθώς επίσης το αποτέλεσμα των εγκληματικών μέτρων που της επιβλήθηκαν στο παρελθόν (ανάλυση), ενώ συνεχίζονται ακόμη.
 .
Ελλάδα, οικονομικά στατιστικά
 .
Περαιτέρω, όσον αφορά τις «έξυπνες» λύσεις μείωσης του χρέους που
προτείνει ο υπουργός, μεταξύ άλλων τη μεταφορά των οφειλών στις επόμενες
γενιές (ανταλλαγή χρέους, swaps), δεν είναι λογικό να νομίζει πως απευθύνεται σε ανόητους
αφού οι Έλληνες σήμερα κατανοούν πολύ καλά τι σημαίνουν αυτές οι
«πονηρές» μέθοδοι, απαιτώντας εύλογα καθαρές και ριζικές λύσεις, αντί να
συμβιβαστούν με τον αργό θάνατο τους.

Η Τρόικα      

Από την άλλη πλευρά, δεν είναι η λέξη «Τρόικα» αυτή που προβληματίζει
τους Έλληνες, όπως ισχυρίζεται ο υπουργός, αλλά οι ενέργειες της (άρθρο), καθώς επίσης η απολυταρχική διακυβέρνηση των δανειστών, που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα – λόγω της οποίας έχει μετατραπεί σε αποικία χρέους, ενώ οι Πολίτες της σε σκλάβους χρέους.
Προβλέποντας δε πως οι επόμενες κινήσεις των δανειστών θα είναι η
εγκατάσταση ενός «φοροεισπρακτικού μηχανισμού», όπως στην εποχή της
φεουδαρχίας, μέσω του οποίου θα μεταφέρονται τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων στους ξένους, χωρίς να μειώνεται καθόλου το δημόσιο χρέος,
εύλογα αντιδρούν – ενώ δεν θεωρούν καθόλου τιμή τους τη «γνωριμία» με
τον κ. Σόιμπλε, όπως ο Έλληνας υπουργός στη συνέντευξη του, έχοντας
βιώσει μία ατέλειωτη σειρά προσβολών και εξευτελιστικών σχολίων εκ
μέρους του, καθώς επίσης από την πρωσική κυβέρνηση που εκπροσωπεί.
Σε κάθε περίπτωση, οι Έλληνες δεν συμφωνούν με την αναίρεση των λόγων του υπουργού οικονομικών τους (κυβίστηση), ο οποίος έλεγε πολύ σωστά στο παρελθόν πως θέλει να πάψει να δανείζεται από την Ευρώπη
– αφού ο νέος δανεισμός χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για την
ανακύκλωση του παλαιοτέρου, επιδεινώνοντας συνεχώς την οικονομική
κατάσταση της Ελλάδας.
Δεν συμφωνούν ούτε με την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων που δυστυχώς εγκαινίασε πρόσφατα, κατά το παράδειγμα της προηγούμενης κυβέρνησης – την οποία άλλαξαν για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Θα ήταν καλύτερα λοιπόν να το καταλάβει, όπως το έχει ευτυχώς συνειδητοποιήσει ο πρωθυπουργός – καθώς επίσης μία ολόκληρη σειρά διεθνών οικονομολόγων, οι οποίοι επιμένουν πως η Ελλάδα έχει μία και μόνο λύση στη διάθεση της: τη διαγραφή χρέους, έτσι ώστε να μειωθεί κάτω από το 90% του ΑΕΠ της.
.

Οι πραγματικοί αιθεροβάμονες 

Συνεχίζοντας, προφανώς δεν είμαστε τόσο «αιθεροβάμονες», ώστε να θεωρούμε πως η διαγραφή χρέους είναι εύκολο να επιτευχθεί – πόσο μάλλον η συμφωνία μίας χώρας, όπως η Γερμανία, η οποία τρέφεται
από τα χρέη των εταίρων της, καθώς επίσης από την κρίση τους, έχοντας
εξοικονομήσει μόνο από τη διαφορά τόκων ποσά που υπερβαίνουν τα 70 δις
€.
Πιστεύουμε όμως πως είναι ανεύθυνοι, μη πιστευτοί από κανέναν, καθώς επίσης καθόλου σοβαροί οι ισχυρισμοί, σύμφωνα με τους οποίους η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της – χωρίς να οδηγηθούν στο ικρίωμα οι Πολίτες της, συμπεριλαμβανομένων των επομένων γενεών.
Από την άλλη πλευρά δεν κατανοούμε το ρατσισμό των Ευρωπαίων, με βάση
τον οποίο επιτρέπουν, για παράδειγμα, στην Αυστρία να μην πληρώσει τις
υποχρεώσεις μίας κρατικής τράπεζας της χρεοκοπώντας την (άρθρο) – καθώς επίσης να κρύβει υποχρεώσεις της τάξης του 37% του ΑΕΠ της ή 116 δις € (άρθρο), όταν η Ελλάδα κατηγορείται πως μπήκε στην Ευρωζώνη, κρύβοντας χρέη της τάξης μόλις του 5% του ΑΕΠ της.
Αντίθετα τώρα, θεωρούμε αιθεροβάμονες όλους αυτούς που επικεντρώνονται στις αφορμές και όχι στις αιτίες
– ισχυριζόμενοι πως θα επιλυθεί το πρόβλημα της χώρας εάν επιστρέψουν
οι τραπεζικές καταθέσεις που έχουν (δυστυχώς) διαφύγει στο εξωτερικό,
πως η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θα βοηθήσει κοκ.
Ειδικότερα, απορούμε σχετικά με το πώς
είναι δυνατόν να περιμένουν την επιστροφή των καταθέσεων, όταν η Ελλάδα
είναι σταθερά στα πρόθυρα της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας –
τα οικονομικά της προβλήματα επιδεινώνονται, υπάρχουν συνεχώς αναφορές στην έξοδο της από την Ευρωζώνη κοκ.
Όσον αφορά το όνειδος της φοροδιαφυγής, η οποία όμως δεν είναι μεγαλύτερη από αυτήν στις άλλες χώρες της ΕΕ, ενώ η φόρο-αποφυγή κατά πολύ μικρότερη, η μείωση της απαιτεί κυρίως τη φορολογική συνείδηση των Πολιτών.
Πώς είναι δυνατόν όμως να υπάρξει κάτι τέτοιο, όταν παράλληλα
περιορίζεται συνεχώς η ανταποδοτικότητα εκ μέρους του δημοσίου; ‘Όταν,
για παράδειγμα, οι δαπάνες για την Υγεία έχουν περιορισθεί στο 6%, έναντι 8% κατά μέσον όρο στην ΕΕ και 10% στη Γερμανίας – πόσο μάλλον με ένα καθοδικό ΑΕΠ, το οποίο μειώνει ακόμη περισσότερο τις δαπάνες σε απόλυτο μέγεθος;
.

Επίλογος

Με βάση την ανάλυση μας, έχουμε την άποψη πως δεν είμαστε ούτε αιθεροβάμονες, ούτε έχουμε εμμονή στο θέμα της διαγραφής χρέους – αλλά απλά ρεαλιστές, γνωρίζοντας πως το δημόσιο χρέος δεν είναι καθόλου βιώσιμο σήμερα, κυρίως λόγω των μέτρων που επέβαλλε η Τρόικα (φυσικά και ήταν βιώσιμο στο παρελθόν).
Σύντομα όμως δεν θα είναι βιώσιμο ούτε το ιδιωτικό χρέος, κάτι που ήδη συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες – όπως στην Ιρλανδία, στην Ισπανία, στην Ολλανδία, στη Δανία, στη Σουηδία κοκ., έχοντας το τεκμηριώσει με πολλά άρθρα μας.
Επομένως, απαιτούνται ριζικές λύσεις, εάν είναι δυνατόν σε συνεργασία
με τους εταίρους μας – ενώ όλα τα υπόλοιπα απλά διαιωνίζουν το
πρόβλημα, επιδεινώνοντας το. Παράλληλα, θίγουν σε μεγάλο βαθμό την εθνική μας αξιοπρέπεια, παρά τις αντίθετες τοποθετήσεις στελεχών της κυβέρνησης – αφού καμία χώρα δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιοπρεπής, ζητιανεύοντας συνεχώς και παρακαλώντας για νέα δανεικά.
.
Υστερόγραφο: Είμαστε σχεδόν σίγουροι πως η Ευρωζώνη θα συμφωνούσε με μία λογική διαγραφή ενός μέρους του δημοσίου χρέους μας, καθώς επίσης με έναν βιώσιμο διακανονισμό του υπολοίπου – εάν παρουσιάζαμε ένα σωστό πρόγραμμα εξυπηρέτησης του, με την απαιτούμενη σοβαρότητα βέβαια και με εγγυήσεις.
Φυσικά με ακριβείς αριθμούς, καθώς επίσης με ένα σχέδιο ρεαλιστικής αναβίωσης της ελληνικής οικονομίας
– παράλληλα με την υιοθέτηση των σωστών μεταρρυθμίσεων, όπως είναι ένα
αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, ένα λειτουργικό επιχειρηματικό
πλαίσιο, η καταπολέμηση του πελατειακού κράτους, η αύξηση της
παραγωγικότητας των εργαζομένων, ιδίως αυτών του δημοσίου, η
αντιμετώπιση της διαφθοράς, ο περιορισμός της φοροδιαφυγής και του
λαθρεμπορίου, η σύνεση στον τομέα των δημοσίων δαπανών κοκ.
Ουσιαστικά θα ήταν πρόθυμη, επειδή τυχόν έξοδος μίας χώρας από την
Ευρωζώνη ή μίας χρεοκοπίας εντός του ευρώ, εμπεριέχει τεράστιους
κινδύνους για το νόμισμα – ενώ τρομάζει όλες εκείνες τις χώρες που διατηρούν συναλλαγματικά αποθέματα σε ευρώ, χωρίς κανένα ουσιαστικά αντίκρισμα. Ενδεχομένως δε να ήταν η πραγματική αιτία της αποχώρησης της Ελβετίας από τη σύνδεση μαζί του – λόγω της οποίας διατηρούσε τεράστια αποθέματα στο κοινό νόμισμα.
.
Σημείωση: Ρατσισμός
είναι να θεωρούμε κάποιους ανθρώπους ως κατώτερους ή ακόμη και άξιους
περιφρόνησης, λόγω της φυλετικής ή εθνικής τους καταγωγής –
προσβάλλοντας ή/και εξευτελίζοντας τους. Είναι μια συμπεριφορά που παρουσιάζουν ορισμένες κοινωνίες, ενώ είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο.
Ρατσισμός σημαίνει καχυποψία ακόμα και περιφρόνηση απέναντι στα άτομα
που έχουν διαφορετικά φυσικά, καθώς επίσης πολιτιστικά χαρακτηριστικά,
από ότι οι άλλοι άνθρωποι. Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις πράξεις μιας ομάδας ανθρώπων εναντίον μίας άλλης ομάδας – με την ευρύτερη έννοια της (σε επίπεδο κρατών κλπ.).
.

Black-Strip
Vassilis Viliardos
Ο κ. Βασίλης Βιλιάρδος είναι ένας σύγχρονος οικονομολόγος,
πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο
του Αμβούργου – όπου και δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά για αρκετά
χρόνια, με ιδιόκτητες επιχειρήσεις σε όλες τις πόλεις της Γερμανίας.
Έχει  εκδώσει τρία βιβλία αναφορικά με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική
κρίση, ενώ έχει δημοσιεύσει πάνω από 5.000 αναλύσεις σε ηλεκτρονικά και
έντυπα μέσα, με κέντρο βάρους την εθνική και διεθνή μακροοικονομία,
καθώς επίσης το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Ειδικότητα: Mάκρο-οικονομικά / Πολιτική Οικονομία
Black-Strip
.

© Copyright 2015 — Analyst.gr. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσίευση / αναπαραγωγή περιεχομένων του παρόντος website με οποιοδήποτε τρόπο χωρίς προηγούμενη έγγραφη άδεια των εκδοτών.

Γερμανία

Η Ρωσία απορρίπτει γερμανική πρόταση για διχοτόμηση της Ουκρανίας

Το σενάριο δεν έχει ρεαλιστική βάση λέει ο εξ απορρήτων του Βλάντιμιρ Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι πολυάριθμες αναφορές των μέσων ενημέρωσης για ένα πιθανό «γερμανικό σενάριο» για την επίλυση της κατάστασης στην Ουκρανία δεν έχουν καμία ρεαλιστική βάση, δήλωσε ο Peskov εκπρόσωπος του Ρώσου Προέδρου Putin.

Νωρίτερα, τα ΜΜΕ ανέφεραν ότι Ουκρανοί και δυτικοί αξιωματούχοι εξετάζουν το λεγόμενο γερμανικό σενάριο για την επίλυση της κατάστασης στην Ουκρανία, το οποίο θα συνεπαγόταν τη διαίρεση της Ουκρανίας σε δύο μέρη, εκ των οποίων το ένα θα μπορούσε να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και να ελέγχεται από τη Δύση.

«Υπάρχουν πολλές δημοσιεύσεις για αυτό το θέμα τώρα, πολλοί διαφορετικοί σχολιασμοί, συλλογισμοί και ούτω καθεξής, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ρεαλιστική βάση για κανένα από αυτά τα σκεπτικά», είπε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Μπόκο στην Ελβετία! Ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αγοράσουν όπλα λόγω Ουκρανίας

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες

Η Ευρώπη αρνείται να αγοράσει όπλα από την Ελβετία, η οποία έχει το μονοπώλιο στα αντιαεροπορικά πυροβόλα.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες, ενημερώνει η Swissinfo.

Η άρνηση αγοράς όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες βασίζεται κυρίως στην απαγόρευση επανεξαγωγής στην Ουκρανία, η οποία προκαλεί εκνευρισμό σε πολλούς Ευρωπαίους χρήστες ελβετικών όπλων.

Η Γερμανία, η οποία έχει τους στενότερους δεσμούς με την αμυντική βιομηχανία και τα ελβετικά προϊόντα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι η πιο απογοητευμένη.

Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να αποκλείσει ελβετικές εταιρείες από ορισμένους αμυντικούς διαγωνισμούς.

Αυτό έχει προκαλέσει οργή στην Ελβετία για αυτό που ορισμένοι θεωρούν έλλειψη σεβασμού για τη νομική απόφαση της χώρας να είναι ουδέτερη.

Επί του παρόντος, η Γερμανία δεν θεωρεί την Ελβετία αξιόπιστο εταίρο, καθώς η χώρα έχει απαγορεύσει την προμήθεια ορισμένων όπλων, φοβούμενη ότι η Γερμανία μπορεί να τα επανεξάγει στην Ουκρανία.

Εκτός από τη Γερμανία, το 2023 η Ολλανδία εγκατέλειψε εντελώς την αγορά ελβετικών όπλων αφού η Ελβετία εμπόδισε την εξαγωγή 96 αρμάτων μάχης Leopard 1 που ήταν αποθηκευμένα στην Ιταλία.

Η Ολλανδία σχεδίαζε να επισκευάσει τα τανκς στη Γερμανία και στη συνέχεια να τα στείλει στην Ουκρανία.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, παρά την άρνηση, η Ελβετία εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ευρωπαϊκός εξαγωγέας όπλων, ιδίως αντιαεροπορικών συστημάτων.

Λόγω της επιτυχημένης ανάπτυξης των αντιαεροπορικών οπλικών συστημάτων, η Ελβετία μπορεί να θεωρηθεί μονοπώλιο στην Ευρώπη, καθώς τα πυροβόλα της χρησιμοποιούνται στα Gepard, Skyranger 30/35, MANTIS, Skynex και άλλα αντιαεροπορικά συστήματα.

Επιπλέον, αυτά τα όπλα είναι επίσης εγκατεστημένα σε πλοία των ευρωπαϊκών ναυτικών για την παροχή άμεσων αμυντικών συστημάτων έναντι απειλών πυραύλων.

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Σολτς και κυβέρνηση σε κρίση

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος.

Ο Καγκελάριος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, εντός των σοσιαλιστών, εντός της κυβέρνησης και αυτά εντείνονται από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αλλά και του κόσμου. Με αυτές τις συνθήκες ο Σολτς βρίσκεται στα ΄΄σχοινιά΄΄. Το αν μπορέσει να φύγει από αυτά πριν το καμπανάκι το οποίο και θα σημάνει το τέλος του γύρου, με όρους πυγμαχίας, θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.

1. Με μια καυστικότατη επιστολή των μελών του κόμματος του, μέχω της οποίας τον επικρίνουν σφοδρότατα για τις πολιτικές που ακολουθεί.

Ο Όλαφ Σολτς αντιδρά στους διαφωνούντες εντός των σοσιαλιστών και επικρίνει τις αντιδράσεις τους. Οι επικριτές του αντιδρούν.

Σχεδόν 8.000 μέλη του SPD απαιτούν αλλαγή της πολιτικής ασύλου από τον Όλαφ Σολτς. Ο εκπρόσωπος Τύπου της Καγκελαρίας αντιδρά στην εμπρηστική επιστολή των μελών. Κύρια αιτία των αντιδράσεων το μεταναστευτικό και το άσυλο.

Ο καγκελάριος δεν βλέπει καμία αντίφαση στις ενέργειές του στην ανοιχτή επιστολή εκατοντάδων βουλευτών του SPD και μελών του κόμματος, η οποία ζητά τη διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη μεταναστευτική πολιτική. Αντίθετα, ο καγκελάριος αισθάνεται «ενισχυμένος στην πορεία του», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Steffen Hebestreit την περασμένη Τετάρτη στο Βερολίνο. Επειδή αυτό βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επίσης «προστατεύει σαφώς το θεμελιώδες δικαίωμα στο άσυλο».

Αλλά ο Σολτς τόνισε επίσης ότι η Γερμανία μπορεί να παραμείνει φιλική προς τη μετανάστευση μόνο εάν καταφέρει να επιστρέψει άτομα χωρίς δικαιώματα διαμονής στις χώρες που είναι υπεύθυνες για αυτούς ή στην πατρίδα τους, είπε ο Hebestreit. Αυτή είναι η «δεύτερη όψη του νομίσματος» στη μεταναστευτική πολιτική.

Το απόγευμα της Τετάρτης, οι συντάκτες της επιστολής επέκριναν δριμύτατα τον Σολτς. Στον λογαριασμό στο Instagram «Stand for Dignity» ανέφερε: «Λόγω των τρεχουσών συνθηκών: Δεν «ενισχύουμε» την πορεία που ακολουθήσαμε». Πρόκειται για «τη συνέχιση της ύπαρξης της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας».

Ο συντάκτες της επιστολής ασκούν επίσης κριτική στην υπουργό των εσωτερικών Νάνσι Φείζερ

Στην ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του SPD, της Bundestag και του κρατικού κοινοβουλίου, μεταξύ άλλων, ζήτησαν «υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια». Επικρίνει μια «πορεία αποκλεισμού και στιγματισμού» των προσφύγων, η οποία ενθαρρύνεται επίσης από κορυφαίους σοσιαλδημοκράτες.

Βήματα όπως απορρίψεις στα σύνορα και περικοπές κοινωνικών επιδομάτων επικρίνονται ως «ψευδείς λύσεις» που νομιμοποιούν «δεξιές λαϊκιστικές και δεξιές εξτρεμιστικές αφηγήσεις κατά των προσφύγων».

Το SPD πρέπει να αλλάξει πορεία, γράφει η Lilly Blaudszun,  συντάκτρια της επιστολής, στο X. Σε συνέντευξή της στο Deutschlandfunk, εξήγησε ότι η επιστολή πρέπει να δείξει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο κόμμα που δεν είναι ικανοποιημένοι. Ο Μπλαουντσούν επέκρινε επίσης την υπουργό Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ, η οποία “γιορτάζει τις απελάσεις στο Αφγανιστάν”. Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης, η επιστολή είχε περισσότερες από 7.700 υπογραφές, περίπου το 2% των μελών του κόμματος.

Καθαρή πλειοψηφία για τον Πιστόριους αντί του Σολτς ως υποψήφιος καγκελάριος του SPD

Ο Όλαφ Σολτς θέλει να είναι ξανά υποψήφιος του SPD για καγκελάριος στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές, επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ο αρχηγός του κόμματος Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. Σύμφωνα με το νέο RTL/ntv «Trend Barometer», η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών είναι υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.

Σύμφωνα με έρευνα, περίπου τα δύο τρίτα των Γερμανών πολιτών (67%) είναι υπέρ του να μην είναι ξανά υποψήφιος καγκελάριος Όλαφ Σολτς στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (και οι δύο SPD). Σύμφωνα με την αντιπροσωπευτική έρευνα του ινστιτούτου ερευνών κοινής γνώμης Forsa για το RTL/ntv «Trend Barometer», μόνο το 21% πιστεύει ότι ο Σολτς θα πρέπει να είναι υποψήφιος ξανά για καγκελάριος.

Στα κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας, το 62% ήταν υπέρ της μη εκ νέου υποψηφιότητας του. Στη Δυτική Γερμανία είναι 68%. Από τους ψηφοφόρους του SPD που ερωτήθηκαν στις προηγούμενες ομοσπονδιακές εκλογές, το 63% ήταν υπέρ της παραίτησης του.

Αφού ο ηγέτης του CDU Φρίντριχ Μερτς επιβεβαιώθηκε πως θα είναι ο ίδιος υποψήφιος καγκελάριος του CDU και του CSU πριν από μερικές μέρες, το 4% των ψηφοφόρων από άλλα κόμματα θέλει τώρα να δώσει την ψήφο του στην Ένωση. Σύμφωνα με τη Forsa, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει το μερίδιο των ψηφοφόρων της Ένωσης από 32% που είναι σήμερα στο 35% κατ’ ανώτατο όριο.

Λαρς Κλίνγκμπαϊλ: Η ερώτηση για την Καγκελαρία δεν είναι προς συζήτηση

Τη Δευτέρα, ο αρχηγός του SPD, Λαρς Κλίνγκμπαϊλ, προσπάθησε να σταματήσεις οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με το ζήτημα Κ (σσσ. Δηλαδή την καγκελαρία) στο SPD στο αρχικό στάδιο. «Δεν υπάρχει καθόλου ταλάντευση», τόνισε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος του Βερολίνου όταν ρωτήθηκε για την εκ νέου υποψηφιότητα του Σολτς. «Δεν υπάρχει συζήτηση για αυτό πουθενά», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο πρωθυπουργός του Βραδεμβούργου Dietmar Woidke τόνισε επίσης: «Ο καγκελάριος είναι φυσικά ο επιλεγμένος υποψήφιος του SPD για καγκελάριος.

Την ίδια στιγμή, παραδέχτηκε ο Κλίνγκμπαϊλ, οι ομοσπονδιακές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2025 δεν θα είναι σίγουρη επιτυχία. Όμως η εκλογική νίκη του Woidke στο Βραδεμβούργο δείχνει ότι το SPD μπορεί να αλλάξει διαθέσεις και να κερδίσει. Αυτό πετυχαίνει όπου επικεντρώνεται στις θέσεις εργασίας, σε μια ισχυρή βιομηχανία και οικογένειες και όπου αναλαμβάνει τη μάχη με το AfD. «Σαφής στάση, μαχητικό πνεύμα, ενότητα και θάρρος» είναι τα χαρακτηριστικά που θα πάρει μαζί του στην ομοσπονδιακή εκλογική εκστρατεία, είπε.

Η κυβέρνηση οδεύει προς τις πρόωρες εκλογές τον τον Νοέμβριο;

1.001 άτομα στη Γερμανία ερωτήθηκαν για την έρευνα στις 20 και 23 Σεπτεμβρίου. Η Forsa δήλωσε ότι η ανοχή σφάλματος ήταν +/- τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Οι προεκλογικές έρευνες υπόκεινται γενικά σε αβεβαιότητα. Αντικατοπτρίζουν μόνο τη γνώμη τη στιγμή της έρευνας. Δεν είναι προβλέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η τελευταία δημοσκόπηση δείχνει χαρακτηριστικά τα άσχημα ποσοστά των κομμάτων της κυβέρνησης:

  • Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD
    Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD

    Union: 32%

  • AfD: 19% (-1)
  • SPD: 15%
  • GRÜNE: 11% (+1)
  • BSW: 10%
  • FDP: 4%
  • LINKE: 3% (+1)
  • Sonstige: 6% (-1)
2. Μεταναστευτικό και η αναποτελεσματικότητά του

«Οι συλλήψεις μη αιτούντων άσυλο και παράνομα εισερχόμενων στην χώρα είναι σχετικά χαμηλές» Απλώς θα αποφεύγουν τα σύνορα και τους συνοριακούς ελέγχους.

Έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί σε όλα τα γερμανικά σύνορα από την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του GdP, Andreas Roßkopf, μέχρι στιγμής όμως χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Υπάρχει ένας βασικός λόγος για αυτό.

Σύμφωνα με την αστυνομική ένωση (GdP), οι νέοι έλεγχοι στα σύνορα μέχρι στιγμής έχουν κάνει ελάχιστα για τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης. «Μένει να φανεί ότι η σύλληψη μη εξουσιοδοτημένων ανθρώπων και διακινητών είναι σχετικά χαμηλή», δήλωσε ο πρόεδρος του GdP Andreas Roßkopf στο «Editorial Network Germany». Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μόνο ένας μικρός αριθμός απορρίψεων στα δυτικά σύνορα.

Από την περασμένη εβδομάδα διενεργούνται έλεγχοι σε όλα τα γερμανικά σύνορα προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται στη χώρα χωρίς άδεια. Νέοι είναι οι έλεγχοι στα χερσαία σύνορα με τη Δανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία (*ο γράφων βρέθηκε στην Ολλανδία την προηγούμενη εβδομάδα και δεν υπήρχαν καθόλου έλεγχοι στα σύνορα Ολλανδίας – Γερμανίας) και το Λουξεμβούργο. Έλεγχοι πραγματοποιούνται στα σύνορα με την Πολωνία, την Τσεχία, την Αυστρία και την Ελβετία εδώ και πολύ καιρό, καθώς και έλεγχοι στα σύνορα με τη Γαλλία λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μέτρο αρχικά περιορίζεται σε έξι μήνες.

«Τα λάθη τα τελευταία χρόνια πέφτουν στα πόδια μας».

Ο Roßkopf είπε ότι τα σημεία ελέγχου και οι κύριοι δρόμοι έχουν απλώς παρακαμφθεί από τότε που ξεκίνησε το μέτρο. Η αστυνομία δεν διαθέτει επίσης τον εξοπλισμό για να μπορέσει να εργαστεί ως σύγχρονη αστυνομία έρευνας. «Οι αποτυχίες σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια πέφτουν τώρα στα πόδια μας». Δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί αποτρεπτικό αποτέλεσμα των μέτρων. «Ο αριθμός των ατόμων που ζητούν προστασία και άσυλο που παραπέμπονται στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων στο εσωτερικό της χώρας παραμένει υψηλός», δήλωσε ο Roßkopf.

3. Ουκρανία και Nord Stream 1 & 2

Η επιχείρηση Nord Stream ΄΄πιθανών΄΄ εγκρίθηκε από τον διοικητή της Ουκρανίας Βαλερή Ζαλούζνη Valeriy Zalushnyj.

Η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream το φθινόπωρο του 2022 δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Ωστόσο, σύμφωνα με διάφορα μέσα ενημέρωσης, λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή Valeriy Zalushnyj.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Spiegel», η δολιοφθορά στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream πριν από δύο χρόνια λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή της Ουκρανίας. Η επιχείρηση στη Βαλτική Θάλασσα κόστισε σχεδόν 300.000 δολάρια και χρηματοδοτήθηκε ιδιωτικά, αλλά υποβλήθηκε στον Valery Zalushny για έγκριση, ανέφερε το περιοδικό, επικαλούμενο τη δική του έρευνα. Ωστόσο, ειπώθηκε ότι ο πρόεδρος Volodymyr Zelenskyj δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων.

Ο Ζελένσκι αρνείται ότι εμπλέκεται σε πράξη δολιοφθοράς

Ο Salushnyj, τώρα πρεσβευτής της Ουκρανίας στη Μεγάλη Βρετανία, είχε ήδη πει στη Wall Street Journal («WSJ») ότι δεν γνώριζε τίποτα για μια τέτοια επιχείρηση. Η “WSJ” ανέφερε τον Αύγουστο, επικαλούμενη δική της έρευνα, ότι ο Saluschnyj συμμετείχε στην επιχείρηση. Στο παρελθόν, ο Πρόεδρος Ζελένσκι αρνιόταν πάντα την ανάμειξη της κυβέρνησής του στις ενέργειες σαμποτάζ.

«Spiegel»: Ουκρανός πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών ηγήθηκε της επιχείρησης

Το «Spiegel» ανέφερε περαιτέρω ότι η ομάδα δολιοφθοράς αποτελούνταν από αρκετούς Ουκρανούς δύτες, σχεδόν όλοι άμαχοι. Η επιχείρηση σχεδιάστηκε και ηγήθηκε από τον πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας Ρομάν Τσερβίνσκι. Ο Τσερβίνσκι είχε ήδη αρνηθεί την ανάμειξή του πέρυσι στην Washington Post και στο Spiegel.

Στα μέσα Αυγούστου του τρέχοντος έτους έγινε γνωστό ότι ο ομοσπονδιακός γενικός εισαγγελέας αναζητούσε έναν Ουκρανό για την υπόθεση, ο οποίος φέρεται να διέφυγε από την Πολωνία στην πατρίδα του.

Η «Die Zeit», η «Süddeutsche Zeitung» και το ARD ανέφεραν ότι ο άνδρας και δύο άλλοι Ουκρανοί υπήκοοι, ένας άνδρας και μια γυναίκα, ήταν ύποπτοι για τη διάπραξη του εγκλήματος.

Κοιτάζοντας πίσω τα λάθη του Βερολίνου στην Ουκρανία “Η γερμανική πολιτική ήταν αντιφατική εδώ και χρόνια, “Καταστροφή του Nord Stream με την ευλογία του Ζελένσκι; Ο Ουκρανός πρόεδρος λέγεται ότι ενέκρινε την επίθεση στον αγωγό στην δεξίωση για τα 70ά γενέθλια της Μέρκελ.

ΠΗΓΗ: E-enimerosi.com

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή