Δεν θα πάρουμε θέση στο θέμα της έκδοσης του περίφημου εγγράφου, το οποίο το ημιεπίσημο προπαγανδιστικό όργανο της κυβέρνησης χαρακτήρισε ως “Προβοκάτσια Σαμαρά” με κεντρικό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα.
Και δεν θα πάρουμε θέση, γιατί δεν γνωρίζουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες εκδόθηκε το έγγραφο που υπογράφει ο αρμόδιος Προϊστάμενος του Κλάδου Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων, υποστράτηγος της ΕΛΑΣ, Γεώργιος Νίτσας.
Ακούσαμε την άποψη του αρμόδιου υπουργού κ. Πανούση, αλλά δεν ακούσαμε την άποψη της συναρμόδιας υπουργού κ. Χριστοδουλοπούλου, η οποία παραδόξως σιωπά, ενώ συνήθως είναι λαλίστατη για το θέμα!!!
Επίσης, δεν ακούσαμε την άποψη του υποστρατήγου, ο οποίος δεν μπορεί να υπερασπιστεί δημοσίως τον εαυτό του, λόγω δεσμεύσεων και εννοούμε την υπηρεσιακή του κατάσταση, που δεν του επιτρέπει να κάνει δηλώσει για να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Όμως, θα έχει πραγματικά ενδιαφέρον να ακούσουμε την δική του εκδοχή για το συγκεκριμένο νομιμότατο έγγραφο, το οποίο ανακαλεί ο προϊστάμενος υπουργός.
Γιατί όλη η θεωρία περί προβοκάτσιας, που υιοθέτησε το ημιεπίσημο προπαγανδιστικό όργανο της κυβέρνησης, δεν απαντά στο εξής ερώτημα: Τι είδους προβοκάτσια είναι αυτή, όταν ένας υποστράτηγος υπογράφει ένα έγγραφο, το οποίο ανακαλείται, τον εκθέτει και θυσιάζει εαυτόν;
Ποιο σκοπό αλήθεια εξυπηρέτησε αυτή η προβοκάτσια;
Γιατί το μόνο που πέτυχε ήταν να δώσει την ευκαιρία στην κυβέρνηση και τους προπαγανδιστές τους να βρίζουν για άλλη μια φορά τον κ. Σαμαρά.
Άρα, αν κάποιοι επιμείνουν στη θεωρία της προβοκάτσιας, μάλλον τα βέλη θα πρέπει να στραφούν προς άλλη κατεύθυνση.
Επαναλαμβάνουμε, δεν γνωρίζουμε τι έγινε με το συγκεκριμένο έγγραφο, γνωρίζουμε όμως ότι το περιεχόμενό του μάλλον υπολείπεται των θέσεων που εκφράζει η κ. Χριστοδουλοπούλου και φυσικά των σχετικών νόμων που υφίστανται στην πατρίδα μας και μάλλον είναι απόρροια σχετικών οδηγιών της Ε.Ε.
Για να μην μπούμε σε λεπτομέρειες, η κ. Χριστοδουλοπούλου, που είναι η αρμόδια υπουργός, είναι υπέρ των ανοικτών συνόρων, γιατί αυτό επιβάλλουν οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα. Και με βάση αυτές, όπως υπογραμμίζει σε κάθε ευκαιρία η ως άνω κυρία, ο φράχτης του Έβρου πρέπει να πέσει ή πρέπει να ανοίξουν πόρτες που θα υποδέχονται εκείνους που ζητούν άσυλο.
Φυσικά, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, αυτό σημαίνει ότι αν ισχύσουν οι διακηρυγμένες θέσεις της αρμόδιας υπουργού αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, όποιος ξένος θέλει να μπει στην Ελλάδα θα μπαίνει και στη συνέχεια θα ακολουθούνται διαδικασίες, οι οποίες όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ατελέσφορες και θα οδηγήσουν στην συσσώρευση εκατομμυρίων μεταναστών στη χώρα μας, με τα εξής αποτελέσματα:

•  τη δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού, 
• την ολοκληρωτική καταστροφή των δομών του κράτους πρόνοιας και -δεδομένης της υπαρκτής απειλής των τζιχαντιστών του Ι.Κ. που συμπεριλαμβάνουν την Ελλάδα στο χάρτη της επικράτειάς τους-  
• τη μετατροπή αργά ή γρήγορα της Ελλάδας σε μια μουσουλμανική χώρα.

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και οι κυβερνώντες θα πρέπει να βρουν το θάρρος να στηρίξουν ή και να αποκηρύξουν τις επιλογές και τις διακηρυγμένες θέσεις τους, αντί να επιδίδονται σε παίγνια προπαγάνδας, όπως γίνεται και με το μνημόνιο, το οποίο εφαρμόζουν κανονικά και προσποιούνται στην κοινή γνώμη ότι γίνεται το αντίθετο, βοηθούντων και των προπαγανδιστικών μέσων.
Πάντως, το μείζον ερώτημα που τίθεται, είναι η στάση που κρατά το κίνημα των ΑΝΕΛ;
Τόσο πολύ έχουν ανάγκη την εξουσία, που απεμπολούν τις θέσεις τους;