Π. Ήφαιστος Τα ευρωστρατηγικά ζητήματα τα μελετάμε κοντά τέσσερεις δεκαετίες. Γράφτηκαν πολλά βιβλία, άρθρα και δοκίμια.
Συχνά υπογραμμίσαμε την διπλωματική δεινότητα του Λονδίνου το οποίο
όταν συρρικνώθηκε λόγω απώλειας των αποικιών μερίμνησε να διατηρήσει την
πανίσχυρη διπλωματική του υπηρεσία. Την εθνική στρατηγική του ΗΒ την
εξετάσαμε τόσο σε αγγλικές μονογραφίες όσο και στο «Διπλωματία και
στρατηγική των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων».
Μια επισήμανση που συνήθως κάνουμε είναι ότι μαθαίνουμε τι στρατηγικούς
σκοπούς έχει το Λονδίνο μετά από πολλές δεκαετίες και κυρίως εκ του
αποτελέσματος.
Έτσι, σε πρώτη φάση σχολιάσαμε τον λόγο του Κάμερον πριν
δύο χρόνια υπό το πρίσμα πάγιων στρατηγικών στάσεων. Στην συνέχεια
κάναμε δεύτερη παρέμβαση στο ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΠΛΑΚΕΣ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ
ΤΗΣ ΕΕ, Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ
ΙΣΧΥΡΑ ΚΡΑΤΗ http://wp.me/p3OqMa-14d. [η πρώτη παρέμβαση είναι αναρτημένη στο ΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΠΛΑΚΕΣ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ http://wp.me/p3OlPy-rf]
Τους τελευταίους μήνες αποφύγαμε σχολιασμούς καθότι πολλά σχόλια
δραματοποιούν τις εξελίξεις έχοντας άγνοια πάγιων Βρετανικών στρατηγικών
επιδιώξεων και μεθοδεύσεων. Κατωτέρω αναδημοσιεύω άρθρο Γάλλου
σχολιαστή το οποίο βρίσκω πολύ αξιόλογο. Για δύο λόγους:
Πρώτον,
σε πρώτη φάση ο αρθρογράφος μιλά λογικά. Επισημαίνω ιδιαίτερα το σημείο
«Ας μου επιτραπεί να αμφιβάλλω για το κατά πόσον η αποφασιστικότητα
αυτή θα συνεχιστεί και μετά τις 23 Ιουνίου. Ό,τι κι αν συμβεί, οι
Βρετανοί θα καθορίσουν την ατζέντα στην Ευρώπη. Αν επιλέξουν να μείνουν,
ο Ντέιβιντ Κάμερον θα προωθήσει το όραμά του για την Ευρώπη: Μία Ένωση
μη πολιτική, χωρίς αλληλεγγύη, χωρίς πολλούς μετανάστες, παραδομένη στην
αγορά. Αν επιλέξουν να φύγουν, θα τραυματιστούν όχι μόνο οι Ιρλανδοί,
οι Σκανδιναβοί ή οι Πολωνοί, αλλά και οι Ολλανδοί και οι Γερμανοί, για
τους οποίους το Ηνωμένο Βασίλειο αντιπροσωπεύει τη δημοκρατία, τις
φιλελεύθερες ιδέες, το άνοιγμα στον κόσμο και ένα πολύτιμο εμπορικό
πλεόνασμα. Στοιχηματίζω ότι όλοι αυτοί θα επιδιώξουν διαπραγματεύσεις σε
μάκρος, με στόχο μια special relationship.»
Δεύτερον, σε δεύτερη
φάση ο αρθρογράφος εισέρχεται στην πεπατημένη των φανταστικών και
ανέφικτων που δεν σχετίζονται με την πραγματικότητα και σίγουρα δείχνουν
άγνοια των ευρωσρατηγικών (για τα οποία σύντομα θα δημοσιεύσω δοκίμιο
που δημοσιεύεται στα αγγλικά στο εξωτερικό σε συλλογικό τόμο). Εκτιμώ
ότι αυτό καταμαρτυρεί την απόλυτη σύγχυση στην Ευρώπη και αποτελεί μια
ακόμη μαρτυρία ότι το Λονδίνο κινείται συντεταγμένα και μεθοδικά ενώ
ανεξαρτήτως αποτελέσματος οι επιλογές του είναι πολλές και πιθανότητα
καλά σχεδιασμένες.
Να υπενθυμίσω τελειώνοντας ότι το ΗΒ δεν
συμμετέχει στο τερατούργημα που λέγεται ΟΝΕ [ΟΝΕ: Ο μηχανισμός της
καταστροφής και έγκαιρες προειδοποιήσεις http://wp.me/p3OlPy-CS]
Συναφές επίσης και το ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2009-12 ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΕ http://wp.me/p3OlPy-sn
Το 1992 όταν έγινε η Γερμανική επανένωση εν μέσω τυμπανοκρουσιών και
πλήθους απίστευτα ρηχών αναλύσεων εμείς γράψαμε ότι «το γερμανικό ζήτημα
δεν έκλεισε αλλά μόλις άνοιξε». Ανάλογα και αντίστοιχα λέμε τώρα ότι
όποιο και να είναι το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος τα
ζητήματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης υπό ένα ευρύτερο στρατηγικό πρίσμα
που πάγωσαν μετά το 1992 μόλις ανοίγουν. Κάτι ξέρουν στο Λονδίνο και δεν
εννοώ τον Κάμερον αλλά το Foreign Office.
Του Αρνό Λεπαρμαντιέ *, Χρειάζεται επανίδρυση η Ευρώπη: Ορισμένοι στην Ε.Ε. κάνουν τους ψευτοπαλληκαράδες
Όσο πλησιάζει το δημοψήφισμα στη Βρετανία, ορισμένοι στην Ευρωπαϊκή
Ένωση κάνουν τους ψευτοπαλληκαράδες. Αν ψηφίσετε ναι, οκέι, αν όμως
ψηφίσετε όχι, πολύ γρήγορα θα βρεθείτε στη «μη Ευρώπη»! Ένα διαζύγιο
εξπρές, σε λιγότερο από δύο χρόνια, χωρίς καν να έχει συμφωνηθεί μια
εμπορική συμφωνία, που θέλει δέκα χρόνια για να προετοιμαστεί. «Όποιος
βρεθεί έξω θα φύγει» προειδοποιεί ο Γερμανός Φόλκερ Κάουντερ, επικεφαλής
της κοινοβουλευτικής ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών στην Μπούντεσταγκ.
Όπως γράφει μάλιστα στο Reuters ο Πολ Τέιλορ, η αντιπροσωπεία της
Κομισιόν που θα κάνει τις διαπραγματεύσεις στην περίπτωση του Brexit δεν
θα έχει πλέον επικεφαλής τον μετριοπαθή Βρετανό Τζόναθαν Φολ, αλλά έναν
Γερμανό, αν όχι έναν Γάλλο. Ας μου επιτραπεί να αμφιβάλλω για το κατά
πόσον η αποφασιστικότητα αυτή θα συνεχιστεί και μετά τις 23 Ιουνίου.
Ό,τι κι αν συμβεί, οι Βρετανοί θα καθορίσουν την ατζέντα στην Ευρώπη. Αν
επιλέξουν να μείνουν, ο Ντέιβιντ Κάμερον θα προωθήσει το όραμά του για
την Ευρώπη: Μία Ένωση μη πολιτική, χωρίς αλληλεγγύη, χωρίς πολλούς
μετανάστες, παραδομένη στην αγορά. Αν επιλέξουν να φύγουν, θα
τραυματιστούν όχι μόνο οι Ιρλανδοί, οι Σκανδιναβοί ή οι Πολωνοί, αλλά
και οι Ολλανδοί και οι Γερμανοί, για τους οποίους το Ηνωμένο Βασίλειο
αντιπροσωπεύει τη δημοκρατία, τις φιλελεύθερες ιδέες, το άνοιγμα στον
κόσμο και ένα πολύτιμο εμπορικό πλεόνασμα. Στοιχηματίζω ότι όλοι αυτοί
θα επιδιώξουν διαπραγματεύσεις σε μάκρος, με στόχο μια special
relationship. Εκτός αν στο μεταξύ οι Ευρωπαίοι επικαλεστούν τα ιδεώδη
των ανθρώπων που ίδρυσαν την Ευρώπη. Στις 25 Μαρτίου του 2017, θα
γιορτάσουν τα 60 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, όπου
αναφέρεται ότι η σχέση ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς λαούς θα γίνεται όλο
και πιο στενή. Γιατί λοιπόν να μην αναλάβουν οι έξι ιδρυτικές χώρες
(Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Ιταλία) την
πρωτοβουλία να επανιδρύσουν την Ευρώπη; Κάτι τέτοιο φαίνεται απολύτως
λογικό, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η ήπειρος βρίσκεται μπροστά σε
πολλές αποσχίσεις: Των Βρετανών, των Σκανδιναβών ή των
ανατολικοευρωπαίων. Η Καρολίγγεια Ευρώπη έχει το επιπλέον πλεονέκτημα
ότι είναι οικονομικά και πολιτισμικά ομοιογενής. Πρόκειται όμως για
ψευδαίσθηση. Ας μην ξεχνάμε ότι το πρώτο φρένο στην ευρωπαϊκή ενοποίηση
ήρθε από τα ιδρυτικά μέλη: Από τα ΟΧΙ των Γάλλων και των Ολλανδών στα
δημοψηφίσματα του 2005. Η ανατολική Ευρώπη δεν έχει το μονοπώλιο της
ευρωφοβίας: το ίδιο συμβαίνει με τον Γκέερτ Βίλντερς στην Ολλανδία και
με τη Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία. Κι αν το εξετάσουμε καλύτερα, θα
διαπιστώσουμε ότι η Ευρώπη των Έξι δεν χαρακτηρίζεται από μια τέτοια
ενότητα που θα της επέτρεπε να προχωρήσει χωρίς τις άλλες 22 ευρωπαϊκές
χώρες. Εγγύηση των καταθέσεων; Οι Γερμανοί είναι κατηγορηματικά
αντίθετοι, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί είναι υπέρ. Αναθεώρηση των κανόνων
του ασύλου; Η Ιταλία και η Γερμανία θέλουν ποσοστώσεις, η Γαλλία
παραμένει προσκολλημένη στη βασική αρχή του Δουβλίνου. Εναρμόνιση της
φορολογίας των επιχειρήσεων; Το Παρίσι και το Βερολίνο λένε ότι θέλουν
να προχωρήσουν, ενώ οι χώρες της Μπενελούξ διστάζουν. Απελευθέρωση του
εμπορίου; Η Γερμανία και η Ολλανδία έχουν επιθετική στάση, καθώς
ενδιαφέρονται για τις εξαγωγές τους, ενώ οι Γάλλοι παίζουν άμυνα. Οι
διαφορές μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών οξύνθηκαν μετά τη διεύρυνση και την
υιοθέτηση του ευρώ. Όπως μία φορολογική ένωση δεν έχει νόημα όσο η
Ιρλανδία επιβάλλει χαμηλή φορολογία στα κέρδη των επιχειρήσεων, έτσι και
μια κοινωνική εναρμόνιση μεταξύ των εύπορων χωρών θα έχει περιορισμένα
αποτελέσματα αν οι πιο φτωχές χώρες – Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία,
ανατολική Ευρώπη – μείνουν πίσω. Το μόνο που μένει λοιπόν είναι η
επιστροφή στις ρίζες, δηλαδή ο γαλλο- γερμανικός άξονας. Από τότε όμως
που ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο Καρλ Λάμερς πρότειναν, το 1994, τη
δημιουργία ενός σκληρού πυρήνα στην Ευρώπη, οι δύο χώρες έχουν
παραμείνει στις θέσεις τους: Οι μεν Γάλλοι υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει
κάποια σοβαρή πρόταση για την Ευρώπη από τη μεριά του Βερολίνου, οι δε
Γερμανοί θεωρούν ότι οι Γάλλοι δεν υπήρξαν ποτέ σοβαροί. Δυστυχώς, και
οι δύο πλευρές έχουν δίκιο. Η λύση είναι προφανής: Το Παρίσι και το
Βερολίνο πρέπει να αντιστρέψουν τους ρόλους τους. Το πρώτο χρειάζεται
διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική πειθαρχία, το δεύτερο μια
κεϊνσιανή ανάκαμψη, καθώς το εμπορικό του πλεόνασμα είναι καταστροφικό
για την ευρωζώνη. Και οι δύο ανθίστανται. Κάποια στιγμή όμως δεν θα
έχουν άλλη επιλογή. Εκτός αν θέλουν να οδηγήσουν την οπισθοφυλακή – τη
βόρεια και ανατολική Ευρώπη – στην απόσχιση.
Πηγή: Le Monde Ο Αρνό Λεπαρμαντιέ είναι αρθρογράφος της Le Monde (http://www.lemonde.fr/journaliste/arnaud-leparmentier/).
Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική καριέρα του το 1992 στην Option Finance και
ένα χρόνο αργότερα εργάστηκε στον Nouvel Economiste. Εντάχθηκε στην
δημοσιογραφική οικογένεια της Le Monde, το 1995. Επιπλέον, από το 2013
είναι συμπαρουσιαστής στην εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή «Le Grand
Rendez-vous» (Europe 1). Το βιβλίο του, «Ces Francais, fossoyeurs de l’
euro» («Αυτοί οι Γάλλοι, νεκροθάφτες του ευρώ»), εκδόσεις Plon, 2013,
τιμήθηκε εκείνη τη χρονιά με το Βραβείο Ευρωπαϊκού Βιβλίου, στην
κατηγορία «δοκίμιο».
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Δεν ανταποκρίνεται στους στόχους ενίσχυσης της, το πρόγραμμα για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, εκτιμά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ).
Σε έκθεση που δημοσίευσε σήμερα, το ΕΕΣ ζητά αρτιότερο σχεδιασμό του προγράμματος για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία (EDIP) και καλύτερη ισορροπία μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του χρονοδιαγράμματος. Η διαβούλευση με το ΕΕΣ επί της πρότασης, είναι υποχρεωτική.
Η ΕΕ, αντιμέτωπη με την επανεμφάνιση πολεμικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη, έχει θέσει την άμυνα σε πολύ υψηλή θέση στην ατζέντα της. Η πρόταση EDIP προορίζεται ως το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής βιομηχανικής στρατηγικής στον τομέα της άμυνας.
Στόχος είναι να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (ΕΒΤΒΑ), ειδικότερα δε να διασφαλιστεί η έγκαιρη διαθεσιμότητα και προμήθεια αμυντικών προϊόντων. Παράλληλα επιδιώκεται η συμβολή στην ανάκαμψη, στην ανασυγκρότηση και στον εκσυγχρονισμό της αμυντικής ικανότητας της Ουκρανίας.
«Η νομοθετική πρόταση της ΕΕ για την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανικής ετοιμότητάς της, χρήζει αρτιότερου σχεδιασμού. Αναγκαία είναι επίσης η επίτευξη κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ των στόχων πολιτικής, του προτεινόμενου προϋπολογισμού και του σχετικού χρονοδιαγράμματος», δήλωσε ο Marek Opioła, Μέλος του ΕΕΣ και αρμόδιος για τη γνώμη.
Το ΕΕΣ επισημαίνει τον κίνδυνο, το χρηματοδοτικό κονδύλιο που προτείνεται, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, να μην ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες του προγράμματος. Τονίζει ότι η Επιτροπή δεν αξιολόγησε το ύψος της ενωσιακής δημοσιονομικής στήριξης που απαιτείται για την υλοποίηση των προτεινόμενων μέσων πολιτικής.
Η στήριξη της Ουκρανίας
Όσον αφορά το μέσο στήριξης της Ουκρανίας, που περιλαμβάνεται στην πρόταση, το ΕΕΣ διαπιστώνει ότι δεν ορίζεται συγκεκριμένο χρηματοδοτικό κονδύλιο. Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να χρησιμοποιήσουν τα κέρδη που αποφέρει η επένδυση δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων με σκοπό τη στήριξη της Ουκρανίας · ένα ποσοστό των εσόδων θα μπορούσε να διοχετευθεί στην Ουκρανίας. Ωστόσο, το ΕΕΣ εκτιμά ότι η αδυναμία πρόβλεψης, τόσο του ύψους της χρηματοδότησης από τη συγκεκριμένη πηγή, όσο και της διάρκειάς της, ενέχει κινδύνους.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Το… κοινό μυστικό εκατομμυρίων Ευρωπαίων έβγαλε σε δημόσια θέα ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, παραδίδοντας την ογκώδη –και πολύ σημαντική- έκθεση που του είχαν ζητήσει η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τις ενέργειες που θεωρούνται επείγουσες για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ένα περιβάλλον όπου ήδη η Κίνα και οι ΗΠΑ προηγούνται με διαφορά ασφαλείας.
Ο κ. Ντράγκι επέδειξε την ανάγκη που όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα όργανα σχεδιασμού πολιτικών και λήψης απόφασης της ΕΕ ήδη γνώριζαν: Η Ένωση χρειάζεται μαζικές και επείγουσες –πρόσθετες- επενδύσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων για να… πλησιάσει ξανά τις δύο υπερδυνάμεις στην τεχνολογία, την καινοτομία και την έρευνα.
Όπως επισημαίνεται από μεγάλα ευρωπαϊκά πρακτορεία, επί της ουσίας ο Μάριο Ντράγκι προειδοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με «υπαρξιακή πρόκληση» αν δεν στραφεί σε μεγάλες επενδύσεις και αν δεν επαναφέρει και δεν εφαρμόσει τον μοχλό ανάπτυξης μέσω «έκδοσης εργαλείων κοινού χρέους», ομολόγων, κλπ.
Ο κ. Ντράγκι παρέδωσε σε λιτή δημόσια τελετή την έκθεσή του στην πρόεδρο της Κομισιόν την περασμένη Δευτέρα. Σε γενικές γραμμές, επισημαίνει –προειδοποιεί- πως η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε οικονομική υστέρηση σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή έκδοση χρέους για τη βελτίωση της παραγωγικότητας αλλά και την ενίσχυση της ασφάλειάς της (αμυντικές δαπάνες).
Η Ένωση χρειάζεται κατά τον ίδιο πολύ περισσότερο συντονισμό στη βιομηχανική πολιτική, ταχύτερες αποφάσεις και μαζικές επενδύσεις, αν θέλει να συμβαδίσει στον οικονομικό τομέα με ανταγωνιστές όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα.
Μετά την επιτυχία του ιστορικού σχεδίου ανάκαμψης έπειτα από την πανδημία της Covid, η ΕΕ θα πρέπει «να συνεχίσει την έκδοση εργαλείων κοινού χρέους για την χρηματοδότηση κοινών προγραμμάτων επενδύσεων με στόχο την αύξηση της παραγωγικότητας και της ασφάλειας της ΕΕ», σημειώνει στην εισαγωγή της 400σέλιδης έκθεσης ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισημαίνοντας το οικονομικό «χάσμα» που χωρίζει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται επιπλέον επενδύσεις ύψους 750-800 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως — που αντιστοιχούν στο 5% του ΑΕΠ – , πολύ υψηλότερο του 1%-2% του Σχεδίου Μάρσαλ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως επισημαίνει το Euronews.
170 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΕ 400 ΣΕΛΙΔΕΣ
«Οι ανάγκες για επενδύσεις είναι τεράστιες», προειδοποίησε ο Μάριο Ντράγκι κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, παρουσία της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Επιμένοντας ότι υπάρχει ανάγκη «δραστικής αλλαγής» στην ευρωπαϊκή προσέγγιση, παρουσίασε ορισμένες από τις «170 προτάσεις του».
Η ιδέα της έκδοσης κοινού χρέους παραμένει πάντως κόκκινη γραμμή για πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης, με προεξάρχουσα την Γερμανία, που εξακολουθούν να φοβούνται ότι θα υπερχρεωθούν για να καλύψουν τις καθυστερήσεις των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Ήδη, λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης Ντράγκι, ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ δήλωσε πως η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για την κινητοποίηση των αναπτυξιακών δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα και όχι για περισσότερο δημόσιο δανεισμό.
“Ωστόσο, ο κοινός δανεισμός της ΕΕ δεν θα λύσει τα διαρθρωτικά προβλήματα”, δήλωσε ο Λίντνερ, προσθέτοντας ότι το κύριο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη επιδοτήσεων, αλλά η γραφειοκρατία.
Ο Μάριο Ντράγκι αναγνωρίζει ότι αυτό το σχέδιο δεν είναι εφικτό, εκτός «αν συντρέξουν οι πολιτικές και θεσμικές συνθήκες», προσθέτει το Euronews.
Επισημαίνει την ανάγκη κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων για την χρηματοδότηση της καινοτομίας, μέσω της δημιουργίας μίας πραγματικής «Ενωσης αγορών κεφαλαίων».
«Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα ανά κάτοικο έχει αυξηθεί σχεδόν επί δύο φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες σε σχέση με την Ευρώπη από το 2000», προειδοποιεί ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην έκθεση αυτή, τη σύνταξη της οποίας υπενθυμίζουμε ζήτησε η πρόεδρος της Κομισιόν και προφανώς κάπως θα πρέπει να την αξιοποιήσει.
Τα πορίσματα της έκθεσης του Μάριο Ντράγκι προορίζονται να γίνουν πηγή έμπνευσης του έργου της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα πέντε προσεχή χρόνια.
Symbolbild zum Thema EU-Wirtschaft, Konjunkturrückgang, Rezession in der Eurozone
ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΦΕΣΗ
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται από οικονομική στασιμότητα εδώ και ενάμισι χρόνο. Οι επιδόσεις της στην υπέρβαση της κρίσης που προκλήθηκε από την πανδημία ήταν χαμηλότερες σε σχέση με τις ΗΠΑ, όπως συνέβη και με τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Η υστέρηση εξηγείται «κυρίως με τη μεγαλύτερη επιβράδυνση της παραγωγικότητας στην Ευρώπη» και αντιπροσωπεύει απειλή για το κοινωνικό της μοντέλο, προειδοποιεί ο Μάριο Ντράγκι.
«Αν η Ευρώπη δεν καταφέρει να γίνει παραγωγικότερη, θα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε επιλογές. Δεν θα μπορούμε ταυτόχρονα να έχουμε ηγετική θέση στον τομέα των νέων τεχνολογιών, να είμαστε υπόδειγμα κλιματικής υπευθυνότητας και ανεξάρτητος παράγοντας στην διεθνή σκηνή. Δεν θα μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε το κοινωνικό μας μοντέλο. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε προς τα κάτω ορισμένες έως και το σύνολο των φιλοδοξιών μας. Πρόκειται για μία υπαρξιακή πρόκληση».
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΥΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΤΡΑΓΚΙ
Οι προτάσεις τις οποίες καταγράφει στην έκθεσή του ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: την τόνωση της καινοτομίας και την κάλυψη του χάσματος που υπάρχει αυτή τη στιγμή με τις ΗΠΑ, τον συνδυασμό της απανθρακοποίησης της οικονομίας με την ανταγωνιστικότητα, και την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των εξαρτήσεων.
Ειδικά για τη διασύνδεση της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι επεσήμανε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ λειτουργεί βάσει ενός σχεδιασμού (TargetModel) από την εποχή όπου στο ενεργειακό μείγμα κυριαρχούσαν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα, κάτι που δεν ισχύει σήμερα, ενώ στην αγορά κυριαρχούν εδραιωμένα συμφέροντα, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται τα οφέλη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μεταξύ άλλων για μείωση των τιμών ενέργειας.
Τα κύρια ερωτήματα, κατά τον Μάριο Ντράγκι, είναι πώς θα χρηματοδοτηθούν οι τεράστιες επενδύσεις που χρειάζονται και πώς θα μπορέσουν οι 27 να συντονίσουν τις πολιτικές τους.
Όπως σημείωσε ο κ. Ντράγκι, η στρατηγική περιέχει 170 αναλυτικές προτάσεις, οι οποίες είναι αμέσως εφαρμόσιμες χάρη στο προβάδισμα της Ευρώπης όσον αφορά την ποιότητα της εκπαίδευσης, των συστημάτων υγείας και των συστημάτων κοινωνικής ευημερίας.
The flags of China and the European Union waving. International relations and diplomacy.
ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΗΠΑ
Όσον αφορά τους πυλώνες της στρατηγικής που προτείνει, ο κ. Ντράγκι σημείωσε κατ’ αρχήν πως πρέπει να κλείσει το χάσμα στην καινοτομία με τις ΗΠΑ, καθώς η Ευρώπη βρίσκεται σε μια «στατική βιομηχανική δομή» με εταιρίες μεσαίου μεγέθους στους ίδιους τομείς όπως πριν 20 χρόνια, τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν μεταβεί στην ψηφιακή εποχή.
Υπενθύμισε πως από το 2008, το 30% των εταιριών με αξία πέραν του 1 δις ευρώ εγκατέλειψαν την ΕΕ, με τις πλείστες να πηγαίνουν στις ΗΠΑ. Η αδυναμία στον τομέα της τεχνολογίας, όπως είπε, περιορίζει παράλληλα και την καινοτομία σε παραδοσιακούς τομείς.
Σε σχέση με τον δεύτερο πυλώνα, τον συνδυασμό της ανταγωνιστικότητας με την πράσινη μετάβαση, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως η αγορά ενέργειας της ΕΕ σήμερα «είναι ακόμα σχεδιασμένη για μια εποχή όταν το φυσικό αέριο και τα ορυκτά καύσιμα ήταν τα σημαντικά στοιχεία του ενεργειακού μείγματος».
Το 2020, συνέχισε, το φυσικό αέριο καθόριζε τις τιμές της ενέργειας κατά το 60%, παρά το ότι αποτελούσε μόλις 20% του μείγματος, ενώ στην αγορά κυριαρχούν «εδραιωμένα συμφέροντα» και η ενέργεια αποτελούσε μηχανή εσόδων για τους εθνικούς προϋπολογισμούς.
Το αποτέλεσμα, πρόσθεσε, είναι πως δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα οφέλη των ανανεώσιμων για τους καταναλωτές, και για αυτό «πρέπει να στοχεύσουμε στην αποσύνδεση» ώστε οι πολίτες να δουν τη διαφορά στους λογαριασμούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ υπογράμμισε την ανάγκη καθαρών τεχνολογιών και την αύξηση της παροχής πράσινης ενέργειας, κάτι που κάνουν με κίνητρα οι ΗΠΑ, τη στιγμή που η Κίνα ανταγωνίζεται την ΕΕ στην παραγωγή αυτών των τεχνολογιών.
Τρίτον, ο κ. Ντράγκι αναφέρθηκε στον πυλώνα των προτάσεων που αφορούν την αύξηση της ασφάλειας και τη μείωση των των εξαρτήσεων, μεταξύ άλλων μέσω εξωτερικής οικονομικής πολιτικής, συμφωνίες με χώρες κλειδιά και οικοδόμηση των δυνατοτήτων της αμυντικής βιομηχανίας.
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
Μιλώντας στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου, η κ. Φον ντερ Λάιεν υπογράμμισε πως από τότε που ζήτησε τη συγκεκριμένη έκθεση από τον κ. Ντράγκι, πριν έναν χρόνο, το θέμα της ανταγωνιστικότητας έχει κερδίσει δυναμική στις συζητήσεις των κρατών μελών, με την ίδια να το αναδεικνύει στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη δεύτερη θητεία της τις οποίες δημοσίευσε τον Ιούλιο ενόψει της έγκρισης της υποψηφιότητας της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στην παρέμβασή της, η κ. Φον ντερ Λάιεν εστίασε σε τρεις εισηγήσεις της έκθεσης που θεώρησε σημαντικές: την ανάγκη να προχωρήσουν η ψηφιακή και η πράσινη μετάβαση – καθώς οι βάσεις έχουν μπει – μέσω της στήριξης στη βιομηχανία, την ανάγκη για ενίσχυση των δεξιοτήτων των εργαζομένων που θα παράγουν και θα χειρίζονται νέες τεχνολογίες, και την ανάγκη η ΕΕ να είναι ανθεκτική ώστε να καταστεί ανταγωνιστική εστιάζοντας σε ζητήματα όπως την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες, απαραίτητα εξαρτήματα ή διασύνδεση στον τομέα της ενέργειας.
Εξηγώντας τη φιλοσοφία της ογκώδους έκθεσης, ο κ. Ντράγκι σημείωσε πως αν και έχει ειπωθεί πολλές φορές πως η ανάπτυξη στην ΕΕ επιβραδύνεται, έως και πριν δύο χρόνια δεν θα γινόταν η σημερινή συζήτηση. Ωστόσο σήμερα, επεσήμανε, το παγκόσμιο εμπόριο έχει επίσης επιβραδυνθεί, η αγορά της Κίνας είναι λιγότερη ανοιχτή και μάλιστα ανταγωνίζεται την ΕΕ, η Ευρώπη έχει χάσει τη Ρωσία ως κύρια πηγή φτηνής ενέργειας, και πλέον πρέπει να επενδύσει στην άμυνα της για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο παρελθόν, σημείωσε, η Ευρώπη μπορούσε να επενδύει στην αύξηση του πληθυσμού, ο οποίος αναμένεται να μειωθεί σταδιακά την επόμενη δεκαετία, τη στιγμή που η παραγωγικότητα παραμένει αδύναμη και οι φιλοδοξίες αυξάνονται, τόσο στον τομέα της κλιματικής αλλαγής όσο και στην άμυνα, παράλληλα με την ανάγκη να διατηρηθεί το μοντέλο κοινωνικής πρόνοιας της ηπείρου.
«Οι επενδύσεις που προϋποθέτουν όλα αυτά είναι τεράστιες» τόνισε, κάνοντας λόγο για ανάγκη αύξησης των επενδύσεων κατά 5% του ΑΕΠ, στα επίπεδα που καταγράφηκαν τελευταία φορά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Η ανάπτυξη, συνέχισε, είναι κρίσιμης σημασίας ώστε η ΕΕ να μπορεί να διασφαλίσει τις ιδρυτικές αξίες της ευημερίας, της ισότητας, της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Τον Μάρτιο του 2024, όταν οι Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πόλεις συγκλονίζονταν από τον ξεσηκωμό των οργανωμένων γεωργοκτηνοτρόφων, απαιτώντας αλλαγές στις πολιτικές της ΕΕ για την πράσινη μετάβαση και την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη των συμφερόντων των αγροτών έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίστανται από συναδέλφους τους σε τρίτες χώρες, όπου δεν εφαρμόζονται τα αυστηρά και δαπανηρά κριτήρια καταλληλότητας προϊόντων που επιβάλλονται στην ΕΕ, ο οικονομολόγος Γιάνης Βαρουφάκης είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στον ευρωπαϊκό Τύπο, το οποίο άγγιζε κάποια από τα θέματα που αγγίζει σήμερα και η έκθεση Ντράγκι.
Ο κ. Βαρουφάκης είχε γράψει μεταξύ άλλων σε εκείνο το άρθρο: «Επί πλέον, υπάρχουν δύο πρόσθετα προβλήματα που αγνοούνται εσκεμμένα. Το ένα είναι η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, που οι Βρυξέλλες διατυμπανίζουν αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν. Παραδείγματος χάριν, στην Ολλανδία το κορυφαίο οικολογικό πρόβλημα είναι τα νιτρικά άλατα που δηλητηριάζουν δεκαετίες τώρα τον υδροφόρο ορίζοντα. Μετά από δεκαετίες που η κυβέρνηση έκανε τα στραβά μάτια, ξάφνου – υπό την πίεση των Βρυξελλών – απαίτησε από τους Ολλανδούς αγρότες να λύσουν το πρόβλημα με δικό τους κόστος, μεταξύ άλλων μέτρων, “θυσιάζοντας” μία στις τρεις αγελάδες.
Ακόμα πιο δυσεπίλυτο είναι το δεύτερο πρόβλημα που προκάλεσε η 15ετής οικονομική ύφεση που ακολούθησε το τραπεζικό Κραχ του 2008. Το αποτέλεσμα των πανευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας, που ήταν η βασική πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης αυτής, ήταν η κατάρρευση των επενδύσεων.
Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής είναι καταιγιστικά: Η επενδυτική απεργία ευθύνεται για τη σημερινή αποβιομηχάνιση της Γερμανίας και της Βόρειας Ιταλίας ταυτόχρονα.
Ολόκληρο το βιομηχανικό καρτέλ της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης αποδομείται και, έτσι, αδυνατεί να χρηματοδοτεί την Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως είχε συμφωνηθεί με τους τσιφλικάδες του Βορρά από την δεκαετία του ’50.
Παράλληλα, μένει με άδεια τα ταμεία η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, με τα βάρη της να πέφτουν δυσανάλογα στους ώμους των αγροτών και των λαϊκών τάξεων.
Με άλλα λόγια», επισήμανε ο κ. Βαρουφάκης, «για τον ξεσηκωμό ακόμα και των πλουσιότερων Γερμανών και Ολλανδών μεγαλοαγροτών, που για πρώτη φορά συναγωνίζονται τους Έλληνες, Γάλλους και Ισπανούς συναδέλφους τους στις κινητοποιήσεις και στα μπλόκα, ευθύνεται ο ανόητος χειρισμός της αναπόφευκτης κρίσης του ευρώ».
Από το περιοδικό Insider
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Αλί Χαμενεΐ. Φωτ. Office of the Iranian Supreme Leader/WANA (West Asia News Agency) via REUTERS
Ανέφερε ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα
Τις «ΗΠΑ και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες» που «ψευδώς υποστηρίζουν ότι φέρνουν ειρήνη και ηρεμία στην περιοχή» κατηγόρησε ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, για τις περιφερειακές εντάσεις στη Μέση Ανατολή, στις πρώτες του δηλώσεις μετά την πυραυλική επίθεση στο Ισραήλ.
Είπε ότι πρέπει να «χαθούν» από την περιοχή, ώστε οι χώρες της περιοχής να ζήσουν ειρηνικά.
Ανέφερε επίσης ότι «θρηνεί» για τον θάνατο του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, αλλά δεν ανέβαλε το πρόγραμμά του επειδή το πένθος του Ιράν είναι μια «αναζωογονητική και κινητήρια δύναμη».
Η εντολή εκτόξευσης πυραύλων στο Ισραήλ την Τρίτη δόθηκε από τον ανώτατο ηγέτη της χώρας – ο οποίος παραμένει σε ασφαλή τοποθεσία, δήλωσε ανώτερος Ιρανός αξιωματούχος στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.
Ναυτεμπορική
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
