Η Ελλάδα έχει τεθεί υπό μια ιδιότυπη ομηρία. Το πρόβλημα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε διαγράφεται πλέον ξεκάθαρα στον εγγύς ορίζοντα. Ο Ερντογάν, επωφελούμενος από τους καταστροφικούς χειρισμούς του πρωθυπουργού Τσίπρα και των συναρμόδιων υπουργών Τασίας Χριστοδουλοπούλου, Γιάννη Μουζάλα, Θοδωρή Δρίτσα και Παναγιώτη Καμμένου, κρατά πλέον όμηρο την ΕΕ και την Ελλάδα και απειλεί ανοιχτά την Ευρώπη ότι, αν δεν οριστεί ημερομηνία ισχύος της άρσης του καθεστώτος βίζας για τους Τούρκους πολίτες, θα πάψει να ισχύει η συμφωνία για τους πρόσφυγες.
Στην ουσία, ο Ερντογάν εκβιάζει ανοιχτά την Ευρώπη ότι, αν δεν αρθεί το καθεστώς βίζας άνευ όρων, θα αυξήσει ο ίδιος τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνο για τη συνοχή αλλά και για την ίδια τη συνέχιση της ύπαρξης της ΕΕ. Και, όταν λέμε ότι θα αυξήσει τις ροές, δεν εννοούμε μέσω Βουλγαρίας και Ρουμανίας, με τις οποίες επίσης έχει και χερσαία και θαλάσσια σύνορα η Τουρκία. Όχι, αυτές οι δύο χώρες δεν κινδυνεύουν, γιατί έχουν κυβερνήσεις που, εκτός από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, σέβονται πρώτα τους πολίτες τους, αλλά και την υπόσταση και Ιστορία των χωρών τους.

Τουναντίον, το μεγαλύτερο βάρος και τη μεγαλύτερη απειλή, που μπορεί να τινάξει στον αέρα ολόκληρη τη χώρα, αντιμετωπίζει η Ελλάδα.

Η Ελλάδα είναι σε αδιέξοδο με το Προσφυγικό. Έχει καταστραφεί ο τουριστικός τομέας σε Λέσβο, Χίο, Σάμο και Κω. Μετά τα παχιά λόγια για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, οι ίδιοι που άνοιξαν τα σύνορα και κάλεσαν τους ανθρώπους αυτούς να έλθουν στην Ελλάδα, χωρίς να έχουν προετοιμάσει κανένα σχέδιο και καμία υποδομή, προκαλώντας τον πνιγμό περίπου δύο χιλιάδων ανθρώπων και οδηγώντας στην εκπόρνευση μικρά κορίτσια και αγόρια, αφού δημιούργησαν αυτό το τρομερό αδιέξοδο, υπέγραψαν τη συμφωνία με την Τουρκία, που προβλέπει επαναπροώθηση μεταναστών και προσφύγων.

Τέτοια υποκρισία, τέτοια ανευθυνότητα, τέτοια αναλγησία… Όσο για τους περίπου 60.000 δυστυχισμένους ανθρώπους που έμειναν στην Ελλάδα, εκεί η ανοργανωσιά και η ανευθυνότητα των κυβερνώντων έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Θα με ρωτήσετε: οι αλληλέγγυοι και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσφέρουν τίποτα; Πώς… Προσφέρουν. Στελεχώνουν τον κομματικό στρατό του ΣΥΡΙΖΑ, απασχολούμενοι κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες σε διάφορους καταυλισμούς, σε υπηρεσίες και ΜΚΟ, με χρήματα που προέρχονται από το ελληνικό κράτος και την ΕΕ και εκταμιεύονται χωρίς πολλά πολλά.

Όλοι αυτοί και οι ινστρούχτορές τους, το μόνο που σκέφτονται είναι το εξής: «Με 60.000 πρόσφυγες και μετανάστες βολεύουμε τόσους, με τους διπλάσιους ή τριπλάσιους θα αυξήσουμε ανάλογα και τον κομματικό στρατό μας». Όλα τα άλλα κομμάτια να γίνουν. Όσο για τα άλλα κόμματα, αγρόν αγοράζουν.

Ετοιμάζονται να πάρουν την εξουσία και μοιράζουν από τώρα καρέκλες σε μια χώρα κατεστραμμένη.

Για παράδειγμα, κανένα κόμμα, κανένας πολιτικός παράγοντας δεν σκέφτεται να ζητήσει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το Προσφυγικό–Μεταναστευτικό. Η ελληνική Βουλή δεν είναι εκεί για να βολεύονται οι συγγενείς και οι «κολλητοί» των βουλευτών και των κομμάτων, αλλά για να ελέγχει την εκτελεστική εξουσία και να προστατεύει τα συμφέροντα του έθνους και της πατρίδας. Καιρός να ξυπνήσουν από το λήθαργο και να αντιληφθούν ότι κάποιοι εκεί μέσα, στο… ευαγές ίδρυμα, αλλά και εκτός Ελλάδας, θέλουν μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες.
Δημοσιεύεται στην εφημερίδα κυριακάτικη δημοκρατία και στο Pontos-news