Ακολουθήστε μας

ΗΠΑ

Ποιος δολοφονεί τους αξιωματικούς της Αλ Κάιντα μετά τις 9 Νοέμβριο;

Δημοσιεύτηκε

στις

Δίκτυο Βολταίρος | 13 Νοέμβρη 2016 

Μετά την ήττα
της Χίλαρι Κλίντον στις Ηνωμένες Πολιτείες, μερικοί τζιχαντιστές αξιωματικοί
δολοφονήθηκαν, όχι μόνο στο ανατολικό Χαλέπι, αλλά και στην Ίντλεμπ, τη Ράκκα,
και στο Ιράκ.

Δεν γνωρίζουμε
προς το παρόν εάν πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ αντίπαλων
συμμοριών ή αν η κυβέρνηση Ομπάμα προσπαθεί να εξαφανίσει τα ίχνη των
εγκλημάτων της πριν από την ορκωμοσία του προέδρου Τραμπ. 

Από του 1978, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σαουδική Αραβία προσλαμβάνουν και οργανώνουν
τζιχαντιστές εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και μετά της Ρωσίας, κατά παράβαση
του ψηφίσματος 2625 και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Κατά τη διάρκεια των
πολέμων στο Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Αλγερία, Τσετσενία, το Ιράκ, τη Λιβύη
και τη Συρία πάνω από 1 εκατομμύριο άτομα έχουν σκοτωθεί από τους μαχητές της
Τζιχάντ. 
Πηγή
Ινφογνώμων
Πολιτικά (Ελλάδα)

Obama directs Pentagon to target al-Qaeda affiliate in Syria, one of the most formidable forces fighting Assad

By Adam Entous November 10

President
Obama has ordered the Pentagon to find and kill the leaders of an
al-Qaeda-linked group in Syria that the administration had largely
ignored until now and that has been at the vanguard of the fight against
the Syrian government, U.S. officials said.
The decision to
deploy more drones and intelligence assets against the militant group
formerly known as Jabhat al-Nusra reflects Obama’s concern that it is
turning parts of Syria into a new base of operations for al-Qaeda on
Europe’s southern doorstep, the officials said.
The move
underlines the extent to which Obama has come to prioritize the
counter­terrorism mission in Syria over efforts to pressure President
Bashar al-Assad to step aside, as al-Nusra is among the most effective
forces­­ battling the Syrian government.

That
shift is likely to accelerate once President-elect Donald Trump takes
office. Trump has said he will be even more aggressive in going after
militants than Obama, a stance that could lead to the expansion of the
campaign against al-Nusra, possibly in direct cooperation with Moscow.
The group now calls itself Jabhat Fatah al-Sham — or Front for the
Conquest of Syria — and says it has broken with al-Qaeda, an assertion
discounted by U.S. officials.

The
United States has conducted sporadic strikes in the past against
veteran al-Qaeda members who migrated to northwestern Syria from
Afghanistan and Pakistan to join al-Nusra and whom U.S. officials
suspected of plotting against the United States and its allies.
Obama’s
new order gives the U.S. military’s Joint Special ­Operations Command,
or JSOC, wider authority and additional intelligence-collection
re­sources to go after al-Nusra’s broader leadership, not just al-Qaeda
veterans or those directly involved in external plotting.
The
White House and State Department led the charge within the Obama
administration for prioritizing action against the group. Pentagon
leaders were reluctant at first to pull resources away from the fight
against the Islamic State.

But
aides say Obama grew frustrated that more wasn’t being done by the
Pentagon and the intelligence community to kill al-Nusra leaders given
the warnings he had received from top counter­terrorism officials about
the gathering threat they posed.
In the president’s Daily Brief,
the most highly classified intelligence report produced by U.S. spy
agencies, Obama was repeatedly told over the summer that the group was
allowing al-Qaeda leaders in Pakistan and Afghanistan to create in
northwest Syria the largest haven for the network since it was scattered
after the Sept. 11, 2001, attacks. Officials also warned Obama that
al-Nusra could try to fill the void as its rival, the Islamic State,
lost ground.
Lisa Monaco, Obama’s White House homeland security
and counter­terrorism adviser, said Obama’s decision “prioritized our
fight against al-Qaeda in Syria, including through targeting their
leaders and operatives, some of whom are legacy al-Qaeda members.”
“We
have made clear to all parties in Syria that we will not allow al-Qaeda
to grow its capacity to attack the U.S., our allies, and our
interests,” she said in a statement. “We will continue to take action to
deny these terrorists any safe haven in Syria.”

To support the expanded push against
al-Nusra, the White House pressed the Pentagon to deploy additional
armed drones and intelligence-collection assets in the airspace over
northwestern Syria, an area that had been sparsely covered by the United
States until now because of its proximity to advanced Russian
air-defense systems and aircraft.

A
bitterly divided Obama administration had tried over the summer to cut a
deal with Moscow on a joint U.S.-Russian air campaign against al-Nusra,
in exchange for a Russian commitment to ground Syrian government
warplanes and to allow more humanitarian supplies into besieged areas.
But the negotiations broke down in acrimony, with Moscow accusing the
United States of failing to separate al-Nusra from more moderate rebel
groups and Washington accusing the Russians of war crimes in Aleppo.
Armed drones controlled by JSOC stepped up operations in September, according to military officials.
Drone
strikes by the U.S. military under the program began in October and
have so far killed at least four high-value targets, including
al-Nusra’s senior external planner. The Pentagon has disclosed two of
the strikes so far. One of the most significant strikes — targeting a
gathering of al-Nusra leaders on Nov. 2 — has yet to be disclosed,
officials said, speaking on the condition of anonymity to discuss
operations.
So far, Russian air-defense systems and aircraft
haven’t interfered with stepped-up U.S. operations against al-Nusra.
Officials attributed Moscow’s acquiescence to the limited number of U.S.
aircraft involved in the missions and to Russia’s interest in letting
Washington combat one of the Assad regime’s most potent enemies within
the insurgency. U.S. officials said they provided notifications to the
Russians before the al-Nusra strikes to avoid misunderstandings.
Officials
said the expanded al-Nusra campaign was similar to those that Obama has
directed against al-Qaeda affiliates in Yemen, Somalia and Pakistan.
While
al-Qaeda’s central leadership in Pakistan has been decimated, the
United States now faces more threats involving more extremists from more
places than at any time since 9/11, Nicholas J. Rasmussen, director of
the National Counterterrorism Center, told a Senate committee in
September.
The push into the province of Idlib and other parts of
northwestern Syria coincides with ­Pentagon-backed offensives in and
around Islamic State strongholds in eastern Syria and in Iraq, which
have attracted the majority of U.S. military resources and public attention.

White
House officials had considered launching a more systematic campaign to
destroy al-Nusra from top to bottom, much like the Pentagon’s approach
to the Islamic State. But that option was rejected as too
resource-intensive. Many of al-Nusra’s fighters are Syrians who joined
the group because of its ample supply of weapons and cash, and its
commitment to defeating Assad, not to plot against the West.

Officials
said the strikes on leadership targets were meant to send a message to
more-moderate rebel units, including those backed by the CIA, to
distance themselves from the al-Qaeda affiliate. At critical moments
during the five-year-old civil war, moderate rebel units have fought
alongside al-Nusra in ground operations against Assad’s forces. In fact,
U.S. officials credit those rebel campaigns in the spring of 2015 with
putting so much pressure on the Syrian government that Russia and Iran
decided to double down militarily in support of Assad.
U.S.
officials who opposed the decision to go after al-Nusra’s wider
leadership warned that the United States would effectively be doing the
Assad government’s bidding by weakening a group on the front line of the
counter- Assad fight. The strikes, these officials
warned, could backfire on the United States by bolstering the group’s
standing, helping it attract more recruits and resources.
Officials
who supported the shift said the Obama administration could no longer
tolerate what one of them described as “a deal with the devil,” whereby
the United States largely held its fire against al-Nusra because the
group was popular with Syrians in rebel-controlled areas and furthered
the U.S. goal of putting military pressure on Assad. Russia had accused
the United States of sheltering al-Nusra, a charge repeated Thursday in
Moscow by Russian Foreign Minister Sergei Lavrov.
“The president
doesn’t want this group to be what inherits the country if Assad ever
does fall,” a senior U.S. official said. “This cannot be the viable
Syrian opposition. It’s al-Qaeda.”
Officials said the
administration’s hope is that more-moderate rebel factions will be able
to gain ground as both the Islamic State and al-Nusra come under
increased military pressure.
A growing number of White House and
State Department officials, however, have privately voiced doubts about
the wisdom of applying U.S. military power, even covertly, to pressure
Assad to step aside, particularly since Russia’s military intervention
in Syria last year.
U.S.
intelligence officials say they aren’t sure what Trump’s approach to
U.S.-backed rebel units will be once he gets briefed on the extent of
the covert CIA program. Trump has voiced strong skepticism about arming
Syrian rebels in the past, suggesting that U.S. intelligence agencies
don’t have enough knowledge about rebel intentions to pick reliable
allies.

Defense
Secretary Ashton B. Carter and other Pentagon leaders initially
resisted the idea of devoting more Pentagon surveillance aircraft and
armed drones against al-Nusra. In White House Situation Room meetings,
Carter and other top Pentagon officials argued that the military’s
resources were needed to combat the Islamic State and that it would be
difficult to operate in the airspace given Russia’s military presence,
officials said.
While Obama, White House national security
adviser Susan E. Rice, Secretary of State John F. Kerry and special
presidential envoy Brett McGurk agreed with Carter on the need to keep
the focus on the Islamic State, they favored shifting resources to try
to prevent al-Nusra from becoming a bigger threat down the road.

A
senior defense official said additional drone assets were assigned to
the JSOC mission. Carter also made clear that the Pentagon’s goal would
be to hit al-Nusra leadership targets, not take strikes to try to
separate the moderate rebels from al-Nusra, officials said.
“If
we wake up in five years from now, and Islamic State is dead but
al-Qaeda in Syria has the equivalent of [the tribal areas of Pakistan]
in northwest Syria, then we’ve got a problem,” a second senior U.S.
official said.

https://www.washingtonpost.com/world/national-security/obama-directs-pentagon-to-target-al-qaeda-affiliate-in-syria-one-of-the-most-formidable-forces-fighting-assad/2016/11/10/cf69839a-a51b-11e6-8042-f4d111c862d1_story.html

var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();

ΗΠΑ

Πως επηρεάζουν οι εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής την Ελλάδα;

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τα εννιά σημεία που δείχνουν πως επηρεάζουν την Ελλάδα οι εξελίξεις στην περιοχή.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

1.-Η θέση αρχής που διαμορφώνει τις παρακάτω απόψεις είναι, κατ αρχάς, ανθρωπιστική.

2.- Η δεύτερη θέση είναι το συμφέρον της χώρας μας. Κυρίως η επιβίωσή της που απειλείται. Η γεωπολιτική, δηλαδή, της περιοχής. Ακόμη και όταν επιδιώκουμε μια Ομοσπονδιακή Ευρώπη δεν το κάνουμε ιδεοληπτικά. Αναζητούμε το πλαίσιο που θα μπορούσε να μειώσει την απειλή αφανισμού μας. Δεν παραβλέπονται ούτε οι ιστορικές αμαρτίες της ούτε η επιθετικότητά της. Αλλά με κάποιους που ταιριάζουμε περισσότερο πρέπει να συμβιώσουμε.

Με αυτά ως δεδομένα ιδού μια μικρή ανάλυση των δύο πολέμων.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

3.-Στο παλαιστινιακό η θέση μου είναι δύο κράτη στα σύνορα του 67. Δεν είμαι, δηλαδή, ούτε κατά της ύπαρξης του Ισραήλ, ούτε υπερ της εξάλειψης των παλαιστινίων.
Παρά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν δεν πίστεψα ποτέ πως είτε η μια πλευρά είτε η άλλη ήθελε πραγματικά λύση δύο κρατών.
Η λύση αυτή τωρα εξέλειπε. Το Ισραήλ φαίνεται να κέρδισε την τελευταία αντιπαράθεση αλλά είναι και αιχμάλωτο της νίκης του. Τι θα κάνει με τους Παλαιστίνιους; Όσους και να σκοτώσει, όποια εθνοκάθαρση ή γενοκτονία και να πραγματοποιήσει, δεν θα μπορέσει να τους εξαφανίσει όλους. Αυτό δείχνει η ιστορία των εθνοκαθάρσεων.
Πιστεύω πως η θέση του ήταν ένα ενιαίο κράτος στο οποίο με κάποια μορφή θα συνυπήρχαν και οι παλαιστίνιοι. Σήμερα θα προβληματίζεται και το ίδιο το Ισραήλ αν μια τέτοια λύση είναι βιώσιμη. Έχει προκαλέσει τέτοια τραγωδία στο εσωτερικό τους που δύσκολα θα βρει και μορφή συνύπαρξης και αξιόπιστη και ικανή διοίκηση των παλαιστινίων.

3.-Η ενέργεια της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δεν ήταν, απλώς, αδικαιολόγητη. Ήταν απάνθρωπη, καταστροφική και τρομοκρατική. Τρομοκρατία είναι κάθε ενέργεια που καταφέρεται κατά των πολιτών. Η αντίδραση του Ισραήλ ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένη. Το Ισραήλ ξεπέρασε εκείνο τη σημείο κατά πολύ και σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο περίπου 50.000 ανθρώπων. Πρόκειται για πολιτική εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ είναι κατηγορούμενο στο Διεθνές Δικαστήριο για γενοκτονία. Και το ίδιο ως χώρα και η ηγεσία του δεν θα αποφύγουν το κατηγορητήριο μετά τον πόλεμο, ανεξαρτήτως εκβάσεως.
Είμαι αντίθετος στην πολιτική αυτή του Ισραήλ. Πολλοί απο την ελληνική κοινή γνώμη δικαιολογούν τις ενέργειές του παρόλο που αντιτίθενται σε αυτήν την πολιτική του επιφανείς Εβραίοι και στο Ισραήλ και ανα τον κόσμο. Βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή;

4.-Η γεωπολιτική διάσταση γίνεται περίπλοκη. Το Ισραήλ αυτήν την στιγμή φαίνεται να εξόντωσε τους αντιάλους του (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και εκμηδένισε το γεωπολιτικό εκτόπισμα του Ιράν. Η γεωπολιτική έκλειψη του Ιράν δημιουργεί κενό στη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής. Το Ιράν ήταν ο μόνος πόλος που είχε εξ ορισμού γεωπολιτικές αντιθέσεις με την Τουρκία και μπορούσε να τις διεκδικήσει. Το Ισραήλ φαίνεται, επίσης, ότι μπορεί να προβάλλει ενεργά σκληρή ισχύ που το καθιστά περιφερειακή δύναμη αλλά την ισχύ του, λόγω μειωμένου, αριθμητικά, ανθρώπινου δυναμικού την κρατά για τον εαυτό του. Για την περίπτωση που διακινδυνεύσει. Με την αποδυνάμωση του Ιράν και με την στάση του Ισραήλ όπως περιγράφηκε παραπάνω η Τουρκία εμφανίζεται ως η μόνη περιφερειακή δύναμη. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ αρνητική για την Ελλάδα δεδομένου ότι ο μόνος κίνδυνος εναντίον της ακεραιότητας και των συμφερόντων της προέρχεται απο την Τουρκία.

5.-Το Ισραήλ θα συνεχίσει την αντιπαράθεση με το Ιράν αλλά όχι και με την Τουρκία. Οι δεσμοί Τουρκίας -Εβραίων είναι παλαιοί και στέρεοι. Δεν χαλούν για συγκυριακούς λόγους του Ερντογάν. Ο Νετανιάχου παρουσίασε στον ΟΗΕ δύο χάρτες. Τις χώρες της κόλασης και τις χώρες του καλού. Δεν περιέλαβε σε κανέναν απο τους δύο την Τουρκία. Αφήνει περιθώρια συνεννόησης. Αν λάβει κανείς υόψη του την δουλική στάση της Ουάσιγκτον απέναντι στην Αγκυρα, το Ισραήλ μετά τον πόλεμο θα επιδιώξει αποκατάσταση των σχέσεών του με την Τουρκία.

6.-Παρά την γεωπολιτική απομείωση του Ιράν η περιοχή δεν θα ηρεμήσει. Ένοπλα κινήματα θα συνεχίσουν να προβαίνουν σε τρομοκρατικές ενέργειες διότι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν απευθείας με τις κρατικές δυνάμεις. Αυτή θα είναι μια συνεχής αιμοραγία για το Ισραήλ. Μια συνεχής, καθημερινή, αγωνία με σημαντικές επιπτώσεις.

7.-Οι ΗΠΑ μετά τους δύο εν εξελίξει πολέμους θα αποχωρήσουν απο την περιοχή. Θα αφήσουν πληρεξουσίους. Θα συνδιαμορφώσουν ΗΠΑ και Ισραήλ ένα νέο περιβάλλον στην περιοχή; Μια νέα ισορροπία; Ευνοϊκή για το Ισραήλ θα ήταν η δημιουργία ενός κουρδικού κράτους. Με τους Κούρδους οι σχέσεις τους δεν είναι, απλώς, καλές. Βοηθιούνται στους μεσανατολικούς πολέμους και αναταραχές. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή αν αντιδράσει-που θα αντιδράσει- η Τουρκία;

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

8.-Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν αν είχαν-που δεν έχουν εδώ και μια τριακονταετία- πολιτική ηγεσία να αποκτήσουν γεωπολιτικό βάρος και να επηρεάσουν την πλάστιγγα. Αυτήν την στιγμή κανείς δεν υπολογίζει σε τίποτα την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ένα σύνολο που, απλώς, καταναλώνει τον χρόνο. Είναι παρατηρητής των εξελίξεων και περιμένει παθητικά τις συνέπειες που θα υποστεί.

Αντιπολίτευση δεν έχει, ανθρώπινο δυναμικό που να φιλοδοξεί να διοικήσει την χώρα, επίσης, δεν έχει και ο πρωθυπουργός της έχει την αρχή πως το παγκόσμιο συμφέρον είναι σημαντικότερο απο το τοπικό [εθνικό], ενδιαφέρεται για την παγκόσμια διακυβέρνηση και εκφράζει την ικανοποίησή του που η ελληνική κοινωνία μεταβάλλεται σε πολυπολιτισμική.

Με τις θέσεις αυτές η πλειοψηφία της κοινωνίας διαφωνεί αλλά ο πρωθυπουργός και το κόμμα του απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης, έστω και της σχετικής πλειοψηφίας.

Η χώρα δεν διαθέτει σοβαρή αστική τάξη, ούτε πνευματική. Και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στριμώχνονται ποιος θα πάρει την μεγαλύτερη μερίδα από τον κρατικό κορβανά.

Η χώρα, μέλος του σκληρού πυρήνα της ΕΕ από τις αρχές του 80, είναι σε όλα πίσω. Λειτουργεί με τη λογική της αρχαίας πόλης κράτους με τις αποικίες της, [έχει καταντήσει αθηναϊκή αποικία], η ηγεσία της ενδιαφέρεται μόνο πως θα μοιράσει τα ιμάτιά της και η ελεύθερη πτώση επιταχύνεται. Ελλάδα που να λαμβάνεται υπόψη δεν υπάρχει.

Κάνει θελήματα μήπως και πάρει το φιλοδώρημά της. Το υπουργείο εξωτερικών ανύπαρκτο από όλες τις απόψεις και για το υπουργείο άμυνας ας μιλήσουν αρμοδιότεροι. Όσοι πέρασαν από υψηλές θέσεις του έχουν ευθύνες σε μια ενδεχόμενη τραγωδία [που δεν είναι εκτός ορίζοντα].

Στο ΥΠΕΞ ένας ικανός ακαδημαϊκός αλλά απαράδεκτος υπουργός διαμορφώνει τις προϋποθέσεις ελληνικών υποχωρήσεων με διατυπώσεις και μεθοδεύσεις που δεν θα γίνουν αντιληπτές απο την κοινή γνώμη και ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για συνομιλίες για το Αιγαίο. Ο τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως ο Μητσοτάκης του υποσχέθηκε να λύσει τα προβλήματα του Αιγαίου. Ο Μητσοτάκης διαλαλεί ότι οι θέσεις του είναι οι εδώ και χρόνια ελληνικές (η μόνη διαφορά είναι η επίλυση του θέματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ) αλλά η ανυποχώρητη θέση της Άγκυρας είναι πως υπάρχει πληθώρα άλλων ζητημάτων που εκκρεμούν. Πως θα λύσει τα προβλήματα ο κ. Μητσοτάκης; Δεν πρόκειται να το μάθουμε πριν το παραπέντε. Ακόμη και οι παραχωρήσεις (αν γίνουν) θα περάσουν από τα ΜΜΕ και τους κομματικούς οπαδούς ως επιτυχία.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

9.-Οι Ηνωμένες Πολιτείες ώθησαν την Ουκρανία και την Ευρώπη σε έναν καταστροφικό και ατελείωτο πόλεμο του οποίου οι συνέπειες ήταν θετικές για τις ΗΠΑ, αρνητικές για την Ευρώπη και τραγικές για την Ουκρανία.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απολύτως καταδικαστέα ενέργεια. Δεν μπορούν να δικαιολογηθούν εισβολές, όποια και αν είναι η αιτία.

Η επιδίωξη των ΗΠΑ και στον πόλεμο αυτό και στον πόλεμο τη Μέσης Ανατολής είναι η αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στον χώρο Ευρώπη- Μέση Ανατολή με στόχο τον έλεγχο της περιοχής από ταυτισμένες με την Ουάσιγκτον δυνάμεις. Μια νέα Ευρώπη με δική της άμυνα, εντός του ΝΑΤΟ, και δική της εξωτερική πολιτική που θα επηρεάζεται από τις ΗΠΑ είναι υπο διαμόρφωση, όπως και μια νέα δυναμική στο μεσανατολικό χώρο, φιλική, επίσης, προς τις ΗΠΑ.

Στη νέα Μέση Ανατολή η Τουρκία είναι απαραίτητη για τις ΗΠΑ αλλά όλα δείχνουν πως η Τουρκία έγειρε ανατολικά.
Στην Ευρώπη η αμερικανική πολιτική δεν διακυβεύεται αλλά στη Μέση Ανατολή ο παράγων Τουρκία και η επιρροή Ρωσίας και Κίνας είναι υπολογίσιμες παράμετροι.

Η επίδειξη στον ΟΗΕ από τον Νετανιάχου χάρτη της εμπορικής και ενεργειακής διαδρομής που σχεδιάζεται, από Ινδία στην Ευρώπη μέσω χωρών της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου και της Ελλάδας δείχνει τις αμερικανικές επιδιώξεις και μερικοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν πως η τελευταία μεσανατολική κρίση έχει ως αιτία τον χάρτη αυτό. Ο χάρτης δεν περιλαμβάνει ούτε το Ιράν, ούτε την Τουρκία.

Πριν μερικά χρόνια ο χάρτης της Μεγάλης Μέσης Ανατολής πυροδότησε την Αραβική Άνοιξη η οποία δεν είχε την κατάληξη που επεδίωκαν οι ΗΠΑ. Ο άξονας IMEK (Ινδία Μέση Ανατολή, Κύπρος, Ελλάδα, Ευρώπη) επαναφέρει στο προσκήνιο τη συνέχεια εκείνης της επιδίωξης για να διαμορφώσει το τελικό σκηνικό.

Ούτε στο ελληνικό ΥΠΕΞ, ούτε στο Μαξίμου μπορούν κάτι να κάνουν για όλα αυτά. Απαιτούν βαθιά γνώση και λεπτούς χειρισμούς, ικανότητες για τις οποίες δεν διακρίνονται.

Ας βελτιώσουν, τουλάχιστον, τις σχέσεις τους με την Εκκλησία και αα αρχίσουν να προσεύχονται και να επικαλούνται τη βοήθεια του πανάγαθου ο οποίος, επανειλημμένως, έχει δηλώσει ότι είναι Έλληνας.

Τουλάχιστον ας κρατήσουν ζωντανό και προσφιλές το όνομα Ελλάδα που από τα ελληνιστικά χρόνια κυριαρχεί στην περιοχή. Οι πολιτικοί ερασιτέχνες των Αθηνών το έχουν αμαυρώσει.

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Σκιές στην προεκλογκή εκστρατεία της Κάμαλα Χάρις: Απανωτά σκάνδαλα με τον σύζυγό της

Δημοσιεύτηκε

στις

Τα απανωτά σκάνδαλα μπορεί να πλήξουν την εικόνα της Κάμαλα Χάρις

Οι Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ εισέρχονται στην τελική ευθεία για τις προεδρικές εκλογές, τις πιο σημαντικές στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ με τους δύο υποψήφιους να προειδοποιούν ότι η τύχη ενός πολωμένου έθνους εξαρτάται από το εξαιρετικά αμφίρροπο αποτέλεσμα.

Στο φως της δημοσιότητας όμως, έρχονται απανωτά σκάνδαλα που με κάποιο τρόπο μπορεί να πλήξουν την εικόνα της Κάμαλα Χάρις.

Ως χτύπημα κάτω από τη ζώνη είναι για την υποψήφια των Δημοκρατικών για το χρίσμα, Κάμαλα Χάρις, οι νέες πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την ανάρμοστη και κακοποιητική συμπεριφορά του συζύγου της, Ντάγκλας Έμχοφ, σε παλαιότερες σχέσεις του.

Γεγονός είναι ότι οι νέες πληροφορίες που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου σπιλώνουν την εικόνα της Χάρις, επισημαίνουν η γερμανική εφημερίδα Bild και η βρετανική Daily Mail. Oι καταγγελίες σε βάρος του 59χρονου Έμχοφ είναι συγκλονιστικές και φέρνουν τη νυν αντιπρόεδρο των ΗΠΑ σε δεινή θέση, υποστηρίζει η εφημερίδα Daily Mail.

Πρόκειται για το πρώτο σκάνδαλο που αμαυρώνει την εικόνα της Κάμαλα και βλέπει το φως της δημοσιότητας λίγες εβδομάδες πριν από την κάλπη (5 Νοεμβρίου), αποτελώντας «βούτυρο στο ψωμί» για τον 78χρονο υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ.

Περιστατικό σε φιλανθρωπικό γκαλά στις Κάννες

Ο Έμχοφ, άλλοτε μεγαλοδικηγόρος, καθώς από τότε που εξελέγη η σύζυγός του στην αντιπροεδρία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει την εργασία του, φέρεται να χτύπησε βάναυσα την τότε κοπέλα του στο πρόσωπο στις 24 Μαΐου του 2012, μετά από ένα φιλανθρωπικό γκαλά κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών.

Στο γκαλά αυτό είχαν παραβρεθεί πολλές διασημότητες, όπως οι ηθοποιοί Αντόνιο Μπαντέρας, Άλεκ Μπάλντουιν, ο θρυλικός σχεδιαστής μόδας Καρλ Λάγκερφελντ και η Πάρις Χίλτον. Σύμφωνα με πληροφορίες, το χαστούκι που δέχτηκε η σύντροφος του Έμχοφ μπροστά από το Hotel du Cap ήταν τόσο δυνατό που το θύμα έκανε στροφή 180 μοιρών. Ο λόγος που τη χτύπησε ήταν η ζήλια, όπως επισημαίνουν οι πληροφορίες.

Το ζευγάρι περίμενε ένα ταξί όταν η κοπέλα άνοιξε την τσάντα της και έδωσε χρήματα σε έναν υπάλληλο της εκδήλωσης για να εξυπηρετηθεί άμεσα. Μόνο που, εκτός από τα χρήματα που του έδωσε, ακούμπησε για λίγο το χέρι της στον ώμο του. Ο Έμχοφ νόμιζε ότι τον φλέρταρε, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ που επικαλούνται τα διεθνή ΜΜΕ.

Γνωστός του τότε ζευγαριού δήλωσε στη Daily Mail ότι το θύμα τηλεφώνησε από το ταξί κλαίγοντας μετά το περιστατικό και περιέγραψε λεπτομερώς τη φρίκη που βίωσε. Η γυναίκα, με το κωδικό όνομα «Τζέιν», είναι μία επιτυχημένη δικηγόρος της Νέας Υόρκης. Δύο άλλοι φίλοι της επιβεβαίωσαν στους δημοσιογράφους την προσωπική σχέση που είχε με τον Έμχοφ επί τρεις μήνες. Εξάλλου, υπάρχουν και φωτογραφίες που τους δείχνουν δίπλα-δίπλα.

Η «Τζέιν» δεν σχολίασε μετά τις αποκαλύψεις

Μετά τις αποκαλύψεις των μέσων ενημέρωσης, ο Έμχοφ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι είχε σχέση με την νταντά της κόρης του, Ναγιέν Νέιλορ, κατά τη διάρκεια του πρώτου του γάμου, το 2008.

Η «Τζέιν» δήλωσε ότι ο Έμχοφ της είχε πει πως η νταντά είχε μείνει έγκυος αλλά στη συνέχεια απέβαλε. Τότε αυτή τον είχε κατηγορήσει ότι ευθύνεται για την αποβολή. Η νταντά πάντως ισχυρίζεται ότι ο μεγαλοδικηγόρος τακτοποίησε την υπόθεση καταβάλλοντας αποζημίωση ύψους 80.000 δολαρίων.

Την ίδια ώρα, ο Ντάγκλας Έμχοφ εμφανίζεται χαμογελαστός στο πλευρό της συζύγου του, στηρίζοντάς την με όλες του τις δυνάμεις, όπως ισχυρίζεται. Πρόσφατα, μάλιστα, είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτικό στούντιο ως υποστηρικτής των γυναικών απέναντι στην «ανδρική τοξικότητα».

protothema.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή