Ρωσία
Σκληρές Συζητήσεις με τους Ρώσους Αναμένουν τον Ερντογάν στη Μόσχα
προς πολλούς αποδέκτες, που προφανώς αντλείται από αρμόδιες πηγές, είναι το
κατωτέρω άρθρο τακτικού συνεργάτη ρωσικών μέσων διεθνούς ενημέρωσης, που εξηγεί
τα στρατιωτικά δεδομένα που υπαγόρευσαν την ρωσική ανοχή στη τουρκική εισβολή
στη Συρία και προεικάζει (;) τον τελεσιγραφικό χαρακτήρα που πρόκειται να
προσλάβουν οι συνομιλίες Πούτιν και Ρώσων επιτελών με τον Ερντογάν τον Μάρτιο.
Η διεξοδική ανάλυσή του ρίχνει άπλετο φως στην υφή, την ποιότητα και την αντοχή
των τούρκο-ρωσικών σχέσεων και είναι γι’
αυτό χρησιμότατη για κατανόηση, πρόβλεψη
,διερεύνηση και ενδεχομένως σχεδιασμούς.]
9 και 10 Μαρτίου, με τον Πρόεδρο Πούτιν και κορυφαία στελέχη της ρωσικής
κυβέρνησης για σκληρές, όπως αναμένεται, συζητήσεις για τις διμερείς σχέσεις
και για τον πόλεμο στη Συρία, μετά την τουρκική κατάληψη της πόλης Αλ-Μπάμπ.
των τούρκο-ρωσικών σχέσεων, οικονομικών και στρατιωτικών – συμπεριλαμβανομένου
αναμφίβολα και του αιωρούμενου θέματος
της πώλησης των προηγμένων
αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 στη Τουρκία- και φυσικά του πολέμου
στη Συρία.
του ΝΑΤΟ και ότι η αποτελεσματικότητα
των S-400
συνίσταται στο ότι οι ΗΠΑ ελάχιστα ξέρουν γι’ αυτούς, υποπτεύομαι πως οι Ρώσοι
θα είναι πολύ επιφυλακτικοί να τους πωλήσουν στους Τούρκους, με κίνδυνο να
υπονομευθεί το σύστημα και να κοινοποιηθεί στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ.
Ερντογάν θα εστιαστούν στη Συρία. Οι δύο χώρες συμφώνησαν μιαν ανακωχή μεταξύ
του συριακού στρατού και των τζιχαντιστών ανταρτών που υποστηρίζει η Τουρκία
και η ανακωχή αυτή σε μεγάλο βαθμό γίνεται σεβαστή. Η Τουρκία είναι επίσης
συνοργανώτρια με τη Ρωσία της ειρηνευτικής διάσκεψης της Αστάνα (πρωτεύουσας
του Καζακστάν).
της Τουρκίας να ανατρέψει τη κυβέρνηση της Συρίας, η παράδοση με διαπραγματεύσεις της πόλης Αλ-Παμπ από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού
Κράτους στον τουρκικό στρατό είναι ευνόητο ότι προκαλεί ανησυχίες.
τους Τούρκους να καταλάβουν τη πόλη, παρέχοντας στον τουρκικό στρατό αεροπορική
υποστήριξη, γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα στο συμπέρασμα ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν
την Αλ Μπαμπ με τη συγκατάθεση των Ρώσων.
Ρώσων και Τούρκων στη Συρία, αν και είναι πιθανόν ότι ο βαθμός της συνεργασίας
αυτής είναι περιορισμένος και ότι μπορεί να δει κανείς και αυτό γρήγορα μπορεί
να καταρρέει.
αντιληφθεί κανείς ποιοι είναι οι λόγοι της συνεργασίας των Ρώσων με τους
Τούρκους στη Συρία. Το βασικό κίνητρο
για τους Ρώσους είναι ότι έχουν ανάγκη τους Τούρκους για να διατηρήσουν σε
λειτουργία τόσο τις ειρηνευτικές συνομιλίες όσο και την ανακωχή. Κρίσιμος
παράγων είναι και οι περιορισμένες δυνάμεις του συριακού στρατού. Τα γεγονότα
μετά την κατάληψη του Χαλεπιού εξεικονίζουν τα συνεχή προβλήματα που καλείται ν’ αντιμετωπίσει .
ν’ αποκρούσει επιθέσεις του Ι.Κ. στις περιοχές της Παλμύρας και του Ντέιρ Εζόρ
και να εξουδετερώσει μιαν απόπειρα των
τζιχαντιστών να αποκόψουν τον δρόμο Χανάσερ, που συνδέει το Χαλέπι με περιοχές
της ενδοχώρας υπό κυβερνητικόν έλεγχο, στην κεντρική και νότιο Συρία.
το ίδιο το Χαλέπι, όσο προήλαυνε προς τη στρατηγική πόλη αλ Μπαμπ, βόρεια του
Χαλεπιού. Παράλληλα έχει να ανασχέσει μια μεγάλη και επικίνδυνη συγκέντρωση
πολεμιστών της Αλ Κάϊντα στη βόρεια επαρχία Χάμα, ενώ διατηρεί υπό πίεση το
βασικό οχυρό της Αλ Κάϊντα, που είναι η επαρχία Ιντλίμπ.
της υπαίθρου πέριξ της Δαμασκού και να ανακτήσει τον έλεγχο του Ουαντί Μπαραντά, προκειμένου να αποκαταστήσει τον
εφοδιασμό με νερό της πρωτεύουσας, παράλληλα
διατηρώντας την ασφάλεια σ’ αυτήν και στις άλλες πόλεις υπό τον
κυβερνητικό έλεγχο.
μέτωπα διαστέλλουν στο έπακρο τις περιορισμένες δυνάμεις του συριακού στρατού
και θέτουν τους άνδρες του υπό σοβαρή πίεση, όσο και εάν αισθάνονται ότι έχουν
τώρα τον αέρα της νίκης.
ταυτόχρονα την συντριπτική υπεροχή, γι’ αυτό κάποτε είναι υποχρεωμένος να αναδιπλωθεί και γι’ αυτό οι
προωθήσεις του –αντίθετα προς των αντιπάλων του, όταν συμβαίνουν- είναι σταδιακές.
οι Ρώσοι παραβλέπουν τη σημασία αυτού του παράγοντα: Ακριβώς επειδή είναι
περιορισμένα τα μέσα του συριακού στρατού και τόσο άκρως εκτεταμένες οι υποχρεώσεις του,
περισσότερο ωφελημένος από τις εκεχειρίες είναι ο στρατός της Συρίας και όχι οι
αντίπαλοί του, εφ’ όσον οι ανακωχές του δίνουν τον απαραίτητο χρόνο και χώρο να
αναπαυθεί και ανεφοδιασθεί και να συγκεντρώσει δυνάμεις εκεί που υπάρχει
μεγαλύτερη ανάγκη.
Οι περιορισμένες δυνατότητες του συριακού στρατού σημαίνουν ότι δεν μπορεί να
γίνει διαφορετικά. Οι εκεχειρίες είναι αναγκαίο στοιχείο του είδους πολέμου που
έχει να διεξαγάγει ο στρατός της Συρίας. Η ουσία είναι πως τον κερδίζει.
είναι παντού ισχυρός, έχει ανάγκη την ανακωχή με τους ενόπλους που υποστηρίζει
η Τουρκία για να επικεντρώσει την επίθεσή του στους δυο πιο επίφοβους εχθρούς
του: την Αλ Κάϊντα στα δυτικά της Συρίας και το Ι.Κ. στα ανατολικά. Αυτή είναι
η στρατιωτική πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από τη συμφωνία των Ρώσων, για την εκεχειρία και τις συνομιλίες της Αστάνα,
με τον Ερντογάν και τη Τουρκία και το γιατί, εφ’ όσον είναι στο χέρι των
Τούρκων ν’ αποφασίσουν αν θα υπάρξει εκεχειρία, οι Ρώσοι είναι αναγκασμένοι να
συνεργαστούν με τους Τούρκους και να συγκατανεύσουν στην κατάληψη του Αλ-Μπαμπ
από αυτούς.
πράσινο φως να εξαπολύσει την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη και να στείλει
στρατεύματα στο εσωτερικό της Συρίας. Αντίθετα αιφνιδιάστηκαν άσχημα όταν το
έκανε ο Ερντογάν. Δεδομένης όμως της πραγματικής ανάγκης να εξασφαλιστεί η
τουρκική υποστήριξη για την διατήρηση
της εκεχειρίας, οι Ρώσοι υποχρεώθηκαν να κρύψουν την οργή τους και να
συνεργαστούν με τους Τούρκους στη Συρία, αν και σε περιορισμένο βαθμό μόνο και
χωρίς επίσημη δήλωση στήριξης στην επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» ή στην εκεί
τουρκική παρουσία.
οποίο συνδέθηκε το προσωπικό κύρος του προέδρου Ερντογάν με την κατάληψη της
πόλης από τον τουρκικό στρατό, οι Ρώσοι – με την ανάγκη που έχουν της
συνεργασίας του Ερντογάν για την διατήρηση της εκεχειρίας- δεν είχαν άλλη
επιλογή από το να βοηθήσουν τον Ερντογάν να καταλάβει την Αλ-Μπαμπ.
διακινδύνευε άμεση σύγκρουσή του με τον τουρκικό στρατό, ενώ η άλλη ολέθρια
επιλογή θα ήταν να αφεθεί η Αλ-Μπαμπ στον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους.
Οποιαδήποτε από τις δύο αυτές επιλογές θα κινδύνευε να οδηγήσει σε κατάρρευση
τη ρώσο-τουρκική συνεργασία στη Συρία, με τον Ερντογάν να πιστεύει πως οι Ρώσοι
εργάζονται εναντίον του. Ευνόητο ότι η εκεχειρία μπορούσε να καταρρεύσει,
ανανεώνοντας τις συγκρούσεις των φιλοτουρκικών ομάδων ενόπλων με τον στρατό της
Συρίας και πολλαπλασιάζοντας τα προβλήματά του.
να συνεργασθούν με τον Ερντογάν και να συγκατατεθούν στην τουρκική κατάληψη του
Αλ Μπαμπ, θα χρησιμοποιήσουν ωστόσο κατά βεβαιότητα τις συνομιλίες της Μόσχας
για να καθορίσουν τα όρια κινδύνου, προειδοποιώντας τον Ερντογάν για το μέχρι
που θα του επιτρέψουν να πάει. Αναμφίβολα θα του αποκλείσουν οποιαδήποτε
περαιτέρω προώθηση προς το Χαλέπι και πιθανότατα θα τον προειδοποιήσουν
εναντίον τουρκικής επέκτασης προς την
Ράκα, η οποία θα προκαλούσε σύγκρουση με τους Κούρδους.
Ερντογάν μπορεί να δεχτεί αυτές τις κόκκινες γραμμές. Ο συνάδελφός μου ΄Ανταμ
Γκάρι περιέγραψε τη συνθηκολόγηση του Ι.Κ. στο Αλ- Μπαμπ ως αντικατάσταση μιας
«σχετικά ασθενούς δυνάμεως κατοχής» με μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις του
κόσμου.»
ισχυρότερες δυνάμεις του κόσμου». Μολονότι ο τουρκικός στρατός είναι πράγματι
στα χαρτιά ο δεύτερος μεγαλύτερος στο ΝΑΤΟ, αποδείχτηκε κάτ’ επανάληψη
χειρότερος από τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. σε σειρά μαχών γύρω και μέσα στη
Αλ-Μπαμπ. Σε κάποιο βαθμό αυτό μπορεί να οφείλεται στην αποδιοργάνωση του με
τις μαζικές εκκαθαρίσεις αξιωματικών, που
ακολούθησαν την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου. Είναι όμως κυρίως συνέπεια της απροθυμίας του προέδρου Ερντογάν να αντιμετωπίσει τους
τεράστιους πολιτικούς κινδύνους της αποστολής μεγάλων αριθμών στρατευσίμων
τουρκικού πεζικού στη Συρία.
ισχνές στο πεδίο και ευάλωτες σε επιθέσεις είτε από το Ι.Κ. είτε από την καλά
οργανωμένη κουρδική πολιτοφυλακή, το YPG.
μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας μεταξύ των τούρκων στρατιωτικών τη Συρία και του
YPG. Δοθέντος ωστόσο ότι
και οι δυο θεωρούν αλλήλους θανάσιμους εχθρούς, εύκολα φαντάζεται κανείς τι θα
συνέβαινε και πως σε τέτοια περίπτωση θα πολλαπλασιάζονταν τα προβλήματα του
Ερντογάν στη Συρία.
παράδειγμα των επαναληπτικών διπλωματικών σφαλμάτων του Ερντογάν. Τον Αύγουστο,
την επαύριο της πραξικοπηματικής απόπειρας και παράλληλα με τις προσπάθειες να
τα φτιάξει με τη Μόσχα, βρήκε και άρπαξε μιαν ευκαιρία για να αιφνιδιάσει τους
Ρώσους, εξαπολύοντας την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» και να στείλει στρατεύματα μέσα στη Συρία. ΄Όπως
πάντα, ωστόσο, δεν καλοεξέτασε τους κινδύνους και τις τελευταίες βδομάδες
βρέθηκε πολύ κοντά στην επικίνδυνη θέση να βλέπει το στρατό του καθηλωμένο και
υποκείμενο σε βαριές απώλειες. Για να αποφύγει την καταστροφή, πρώτα
αναγκάσθηκε να φωνάξει τους Ρώσους σε βοήθεια και τελικά υποχρεώθηκε να κλείσει
συμφωνία με τους τζιχαντιστές του Ι.Κ. για να δεχτούν να αποχωρήσουν από τα
Αλ-Μπαμπ.
κύρος του- η λογική επιλογή για τον Ερντογάν θα ήταν να φύγει όσο βρίσκεται
επάνω και να αξιοποιήσει τα κέρδη του με την «Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη» για να βελτιώσει τη θέση
του στις συνομιλίες ειρήνευσης της Αστάνα για το μέλλον της Συρίας. Σε τέτοια
περίπτωση δεν θα του ήταν δύσκολο να δεχτεί τις κόκκινες γραμμές της Μόσχας.
που μπορεί κανείς να εμπιστευτεί ότι θα ακολουθήσει τη λογική. Υπάρχει δυστυχώς
πραγματικός κίνδυνος ότι, έχοντας καταλάβει το Αλ Μπαμπ, η «επιτυχία» θα του
ανέβει στο κεφάλι και –ξεχνώντας πόσο κοντά βρέθηκε εκεί στην καταστροφή- θα
ορμήσει πάρα πέρα και θα ποντάρει για περισσότερα. Ακούγεται ήδη μια παρανοϊκή
κουβέντα για τη σύσταση ενός «προτεκτοράτου» της Τουρκίας στη Βόρειο Συρία, μια
περιπέτεια που με τον χρόνο μπορεί να εμπλέξει τη Τουρκία σε περισσότερες
συρράξεις επί συριακού εδάφους με τη
κυβέρνηση της Συρίας, τους Κούρδους, το Ιράν και τη Ρωσία, που η Τουρκία δεν
είναι σε θέση να επωμισθεί και πού απλά θα εξαντλήσουν τους πόρους της.
να εξηγήσουν όλα αυτά στον Πρόεδρο Ερντογάν όταν έρθει στη Μόσχα τον Μάρτιο.
Πρόεδρος Ερντογάν έδειχνε αναλαμπές κατανόησης αυτής της πραγματικότητας
και των ορίων μέσα στα οποία θα πρέπει
να περιορίζονται οι ενέργειες της Τουρκίας. Ωστόσο ουδέποτε φάνηκε ικανός να το
κάνει επί πολύ και δείχνει από ιδιοσυγκρασία ανήμπορος να εγκαταλείψει τις
υπερφίαλες φιλοδοξίες του για τον εαυτό του και για την Τουρκία. Η επιτυχία ή
αποτυχία των συνομιλιών της Μόσχας θα εξαρτηθεί τελικά από το κατά πόσο και
μέχρι ποιου βαθμού θα σταθεί ικανός να επιτρέψει στους υπολογισμούς του προσωπικού του
συμφέροντος να τιθασεύσουν τα αισθήματά του. Αλλά δυστυχώς κανένας που
παρακολούθησε προσεκτικά την σταδιοδρομία του Ερντογάν δεν θα πόνταρε σ’ αυτό
το παραμικρό ποσό.
Video
Σάββας Καλεντερίδης: Πραγματοποίησε το Ιράν πυρηνική δοκιμή
Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Δευτέρας 7 Οκτωβρίου 2024
Θέματα Εκπομπής 7ης Οκτωβρίου 2024
1. Ο Παπαχελάς προειδοποιεί: Η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει την πολιτική αποσταθεροποίηση
2. Κύπρος: Οι Τούρκοι στρατηγοί επιδιώκουν να καταλαβουν τη μισή νεκρή γραμμή 18:00
3. Τουρκία: “Βρώμικη” συμφωνία Βερολίνου-Άγκυρας 27:10
4. Ισραήλ: Η πρώτη επέτειος της εισβολής της Χαμάς – Διαβουλεύσεις μεταξύ ΗΠΑ-Ισραήλ για την επίθεση στο Ιράν 54:45
5. ΗΠΑ: Σε θρίλερ μετατρέπεται η προεκλογική εκστρατεία στις επτά κρίσιμες πολιτείες 54:45
6. Ρωσία: Ρωσικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι ο σεισμός 4,5 Ρίχτερ που σημειώθηκε στο Ιράν, οφείλεται στην πρώτη πυρηνική δοκιμή του Ιράν που έκανε στην έρημο της χώρας 59:50
Video
Με κομμένη την ανάσα για τη Μέση Ανατολή
Ζωντανή εκπομπή με τον Σταύρο Καλεντερίδη
ΗΠΑ
The American Conservative: Απέτυχε ο πόλεμος των ΗΠΑ στην Ουκρανία! Εξαντλήθηκαν τα αποθέματα όπλων
Η πολιτική της αμερικανικής ηγεσίας σχετικά με την ουκρανική κρίση οδήγησε στην εξάντληση των αποθεμάτων όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνέβαλε στην απόκτηση «πλούσιας εμπειρίας από τη Ρωσία στην καταστροφή πολυάριθμων αμερικανικών οπλικών συστημάτων από άρματα μάχης Abrams έως βλήματα πυροβολικού ακριβείας Excalibur.»
«Οι προσπάθειες της Αμερικής να διεξαγάγει έναν πόλεμο αντιπροσώπων στην Ουκρανία πλησιάζουν αργά αλλά σταθερά σε αποτυχία» τόνισε ο αρθρογράφος του περιοδικού The American Conservative Zachary Yost.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, η πολιτική της αμερικανικής ηγεσίας σχετικά με την ουκρανική κρίση οδήγησε στην εξάντληση των αποθεμάτων όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνέβαλε στην απόκτηση «πλούσιας εμπειρίας από τη Ρωσία στην καταστροφή πολυάριθμων αμερικανικών οπλικών συστημάτων από άρματα μάχης Abrams έως βλήματα πυροβολικού ακριβείας Excalibur.»
Ο αναλυτής πιστεύει ότι με τη διάθεση σημαντικών πόρων για τη χρηματοδότηση του καθεστώτος του Κιέβου, η Ουάσιγκτον ξεχνά τα δικά της προβλήματα ασφαλείας.
«Ο στρατός των ΗΠΑ περιορίζεται όχι μόνο από την έλλειψη εξοπλισμού, αλλά και από την έλλειψη ανθρώπων».
«Η στρατολόγηση έχει καταρρεύσει, με τεράστια ελλείμματα εδώ και αρκετά χρόνια και η κατάσταση είναι απίθανο να βελτιωθεί σύντομα”
Από το 2022, η Ουάσιγκτον δηλώνει την ακλόνητη υποστήριξή της στο Κίεβο, μεταξύ άλλων με όπλα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επεκτείνουν συνεχώς το φάσμα των προμηθειών για πολεμικές επιχειρήσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, συμπεριλαμβανομένων στον κατάλογο όπλων βαρέων τεθωρακισμένων οχημάτων, πυραύλων και αεροσκαφών ικανών να φέρουν πυρηνικά όπλα.
-
Ιράν20 ώρες πριν
Κόκκινος συναγερμός στο κεντρικό Ισραήλ! Εκτοξεύτηκε βαλλιστικός πύραυλος από την Υεμένη – Αναχαιτίστηκε με επιτυχία λέει ο IDF
-
Video1 ημέρα πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Video1 ημέρα πριν
Ασταμάτητο το Ισραήλ! Βομβάρδισε Ρωσική βάση στην Συρία
-
Εθνική Άμυνα6 ώρες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Αναλύσεις3 ημέρες πριν
Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Γενικά θέματα3 ημέρες πριν
Μία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Εξωτερική Πολιτική3 ημέρες πριν
Στο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Video1 ημέρα πριν
Σάββας Καλεντερίδης: Δείτε ποιοι μας κυβέρνησαν και ποιοι μας κυβερνούν!