Ακολουθήστε μας

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Συνέντευξη της Μεράλ Γκεϋλάνι, για τον σύντροφό της Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, που είναι σε τουρκική φυλακή απλά γιατί δηλώνει Έλληνας Πόντιος

Δημοσιεύτηκε

7 έτη πριν

στις

Special for the Armenian Weekly 
Yannis Vasilis Yaylalı, an ethnic Greek peace activist born in Samsun, was recently arrested by Turkish police in the Kurdish city of Şırnak, where he had been living since 2012.
Yannis Vasilis Yaylalı
Meral Geylani, his partner and fellow activist, told the Armenian Weekly that four lawsuits have been filed against Yaylalı. Three of them are for “discouraging the public from military service” and one is for “publicly disrespecting Mustafa Kemal Ataturk” through his articles and social media posts about the 1914-1923 massacre of Pontian (Pontic) Greeks by Turkey.
According to the indictment, he was also jailed for allegedly “insulting the President,” “inciting people to disobey the laws,” and “spreading propaganda for a terrorist organization.” He will be brought to court on September 26 for these accusations.
“On April 22, the day he posted his article about the commemoration of the Pontian Greek Genocide, he was arrested by police. He was first jailed in Şırnak and then was placed in a prison in the city of Elazığ. His first trial will be held on July 18,” Geylani said.
Yannis, who was born Ibrahim Yaylalı, is a former Turkish nationalist who was proud of his enmity to Kurds, not to mention to other indigenous peoples of Asia Minor.
In 1994, he voluntarily joined the Turkish military as a commando to fight against the Kurdistan Workers’ Party (PKK) in Şırnak and fell captive to the PKK during a clash. If he had died, he would have been declared a “martyr” by the Turkish government. But after he was injured and taken a captive by the PKK, his family sought help from Turkish authorities. Instead, they were told that they were Greek and were threatened. His whole life changed with this new discovery.
In a 2016 interview with the news website Siyasi Haber last year, Yannis introduced himself as follows: “I am Yannis Vasilis. Of course, I have not always been Yannis Vasilis Yaylalı. I was İbrahim Yaylalı before enrolling in the Turkish military. I did not know anything about my Greek [heritage] back then and I engaged in Turkish racism. But of course, this stemmed from where I lived and the education I had received.”
Yannis then learned that his great-grandfather was murdered during the Pontian Greek Genocide and that Yannis’s grandfather was given to a Turkish family and raised as a Muslim Turk. In a 2014 interview with the news website Demokrat Haber, he said, “If they had told me 30 years ago that I was a Greek, I would have sworn at them. In the Bafra town of Samsun where I am from, Kurds are made to do the heaviest and the worst work and there is so much racism in us. We beat up Kurdish youths many times.”
Military Service and Captivity Under the PKK
But his political transformation began during his military service in 1994 when he witnessed how Turkish soldiers persecuted Kurdish villagers in Şırnak. “When we went there, the villages had already been forcibly emptied by the Turkish military. It was the period that the Kurdish villages were raided and burned down by Turkish soldiers the most. The state was applying pressure on the villages to make them accept its power. We saw these things when we went there,” he explained.
He also witnessed outright barbarism of the Turkish soldiers. “I saw them [Turkish soldiers] destroying a dead guerrilla to pieces. When I saw that, I vomited. Then the specialist sergeant said to me: ‘Are you a man? Are you Turkish? Why did you throw up?’ Guerrillas would never end up alive unless they confessed,” he said.
Yannis also described an incident of village burning in the mountain of Gabar, which he saw firsthand. “First military teams raided homes and started beating up people and destroying their properties. Then they set homes ablaze.”
In September 1994, during a clash with the PKK, he was injured and passed out due to heavy bleeding. A group of PKK members then found him and took him to their camp in Iraqi Kurdistan. “They told me I was a prisoner of war and they would treat me in accordance with international agreements. They dressed my wound and gave me an injection. I was expecting them to torture me to get information from me. I was not expecting anything good from them. Because we had not obeyed any law when we dealt with them so I expected them to do the same. I thought they would cut me into pieces,” he explained in the 2016 interview.
Yannis said that his experience as a commando for two-and-a-half months in the Turkish military and as a prisoner of war at the hands of the PKK for two years and three months completely transformed him and his worldview. “I thought about our mistreating people in a way that constituted a war crime and the burning down of villages. Then I became a captive of the guerillas… You say you are good but you burn down villages, torture them and destroy their dead. You call them bad but they take you and treat you well.”
‘We Know You—You Are Greek’
On the third month of his captivity, he contacted his father and asked him to request information from authorities about his situation.
“My father went to Ankara to talk with a military officer who my uncle knew. But instead, another man turned up and told my father: ‘We know you. You are Greek, after all. We can call you ‘Greek members of the PKK’ and if we say that, you will be in a bad situation. So, don’t tamper with this too much.’ My father could not say anything. They [my family members] know they are converts [to Islam] but they feel Turkish. As they see themselves as Turkish, they think the state also sees them as such but the state does not forget,” Yannis explained.
In the eighth or ninth month of his captivity, he received word that his family was told they were Greek. “The journalists learned it while conducting interviews with my family. My mind then changed completely. Whatever the [Turkish] military said turned out to be a lie. Whatever the other side said, life confirmed it true.”
Upon his return to Turkey, he was brought to court and arrested. And when he was jailed, the torture began. “The moment I was put in prison, they jumped on me and started beating me. Because I was beaten up in prison for three-and-a-half months, my chest cage was injured. And they accused me of being a member of a terror organization. Then I was released pending trial. The trial lasted until 2013 and I was acquitted. In the meanwhile, my worldview became even clearer. I learned how the [political] system was enforced through attacks of the state,” he explained.
In 2012, he settled in the Kurdish village of Roboski in Şırnak with his partner Geylani to show solidarity as peace activists with the victims of the massacre that took place on Dec. 28, 2011.
How Konstantin’s Son Became ‘Mehmet’
In late 2013, Ibrahim went to court to change his Turkish name and became Yannis Vasilis Yaylalı.  He told Siyasi Haber that changing his name is about “regaining his right and his identity.”
I went to court to change my name. And this is done with money. In countries such as ours, they create special difficulties for you when you want to embrace a non-Turkish name. They want two witnesses. My friends who know I am Greek became my witnesses. But when you want to investigate your state register of persons, they introduce new obstacles. You can only investigate up to two generations before: You, your father and your grandfather. I applied with my father. We learned that my grandfather’s father’s name was Konstantin. Their village is in Bafra. The state archives also say that the state attacked and killed the Greek people there. Konstantin was also murdered and my grandfather, who was three back then, was given to a Turkish family instead of a Greek orphanage. Similar things were also done during the Dersim and Armenian massacres. Orphans were given to Turkish families.
And the child who was going to be my grandfather was called “Mehmet” by his new family.
This discovery was completely life changing for Yannis, who said that his entire motivation of joining the Turkish military was “the Turkish flag, Turkish homeland and the Turkish nation,” and that grey wolves, or the supporters of the Nationalist Movement Party (MHP), were his heroes.
“We thought that that our great-grandfather went to fight in the Turkish Salvation War (Turkey’s name for the war it fought in Asia Minor, Thrace, historic Armenia and Kurdistan between 1919 and 1923 following the Ottoman Empire’s defeat in World War I) and his dead body was never brought back,” said Yannis. “But we then learned that he was murdered alongside his Greek friends in a cave in an area in Bafra, which was heavily populated by Greeks.
“My mother used to joke about my father being a dönme (convert), but when I asked what it meant, she did not respond,” said Yannis. “When [my grandfather] was given to that family, he converted [to Islam] and it was over. No information was shared with us about it. We then learned that our great-aunt told my mother about my father’s situation. Then they covered it up. The underlying reason could be fear or an unwillingness to accept reality. For being a non-Muslim is used as a swearword in our region.”
1914-1923 Pontian Greek Genocide
According to a report by the Pontian Greek Society of Chicago, Pontus (Greek Pontos), an ancient Greek word for “sea,” refers to the Black Sea and the surrounding coastal areas. The presence of Greeks in the area dates back to ancient times some 2,000 years before the migration of Turkic people to this area in the 10th century A.D.
From 1914 to 1923, “out of an approximate 700,000 Pontian Greeks who lived in Turkey at the beginning of World War I, as many as 350,000 were killed, and almost all the rest had been uprooted during the subsequent forced population exchange between Greece and Turkey. This was the end of one of the ancient Greek civilizations in Asia Minor.
During the same period, Armenian and Assyrian Christians were also targeted. Yannis has for years been trying to raise awareness about the Greek Genocide as well as the Armenian Genocide and massacres committed against Kurds in Turkey. According to Yannis, there were two reasons of the genocide of Christian peoples:
Turkish racism against non-Muslims, and the desire to Turkify non-Muslim properties.
Before the genocide, “70 or 80 percent of the country’s capital belonged to non-Muslims,” said Yannis, who added that the genocide aimed to Turkify and Islamize the wealth and property of non-Muslims.
He also referred to a conversation between Rıza Nur, a Turkish Member of Parliament from Sinop, and Topal Osman, an ultra-Turkish nationalist and Islamist who murdered Greek Christians and Armenians in the Pontian region. “Osman tells Nur: ‘I am fighting for Turkishness and I am protecting the buildings (churches, schools) that the state could benefit from.’ Nur responds: ‘No, do not leave anything behind. Destroy everything.’”
According to Yannis, Nur did not want a single stone to be left behind that would remind one of history. “And they really did that. They destroyed everything and left nothing behind so that no one would be able to bring them to account and ask them what happened.”
From a “Turkish” Nationalist Commando to a Greek Activist
“I spent the first 20 years of my life as a Turk; and the next 20 years showing solidarity with the Kurdish people. And I will spend the next 20 years of my life struggling as a Pontian,” said Yannis, who writes and speaks out extensively about the Pontian Greek Genocide in his blog websites. He described the destruction of the Greek and Armenian heritage in his hometown of Bafra:
There were more than 80 churches and more than 100 [Christian] schools in Bafra. Not even one has been left behind. All were destroyed! There is only one [non-Turkish] signboard and it is in Armenian! If there were no testimonies, requiems, and screams about it, one would not even be able to say such a thing was experienced there. They took our money and properties, not to mention our lives. There are records of these things. One could see these things in the confidential minutes of the proceedings at the parliament. For example, three groups were deported from Bafra, they were taken to a town in Samsun and all were massacred. So, they did not prevent psychical attacks either. Plus, there were geographical circumstances of the time. Beside outright murders, they also left them to [die in] nature.
So during what is called “the war of salvation,” they got rid of us, the Greeks. And they seized our properties. Today, based on the same mentality, they are targeting peoples. They finished off non-Muslims first, now it is the turn of Kurds who are trying to survive. As the saying goes: Kurds are trying to prove they exit and we [Greeks and Armenians] are trying to prove that we have been exterminated.
As to why who chose the name “Yannis Vasilis,” he said, “I love how Yannis is pronounced. And Vasilis was an influential person among Greeks of the Black Sea region who carried out the first self-defense, partisan organization in the face of the attacks against Greeks.”
Yannis also explained that there are a lot of people like him who would like to return to their roots, but live in fear. “People can call me Ibrahim, or they can call me Yannis. But the thing is there are so many people like me. But they cannot come out because they are scared. I want to give them courage. I am not calling on people to be nationalistic but they should embrace their values and identities,” he explained.
According to Yannis, Turkey has never been a democracy because it has a very strict monist ideology. For example, “One state, one language, one religion, one flag,” which opposes pluralism and diversity, is a slogan in Turkey commonly used by state authorities. “The Turkish state structure has a monist mentality. And this mentality can survive only through fascistic, imperious and aggressive rule,” he explained. “If they govern this land through democracy, what they are doing and what the authorities before them have done will be exposed. For the mentality of the current authorities is not different from that of past administrations.”

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Σχετικά θέματα
Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

The Hong Kong Post: Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας στοχεύει δημοσιογράφους και οικογένειες στο Χονγκ Κονγκ

Δημοσιεύτηκε

6 ημέρες πριν

στις

30 Σεπτεμβρίου 2024

από τον

Οι δημοσιογράφοι και οι οικογένειές τους στο Χονγκ Κονγκ βιώνουν κλιμακούμενη παρενόχληση και απειλές από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός διαδικτύου. Η συχνότητα και η σοβαρότητα αυτών των περιστατικών έχουν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, όπως δήλωσε η πρόεδρος της Ένωσης Δημοσιογράφων του Χονγκ Κονγκ (HKJA) Selina Cheng κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 13 Σεπτεμβρίου.

Μια έρευνα από το HKJA αποκάλυψε ότι η συστηματική παρενόχληση κορυφώθηκε μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου του τρέχοντος έτους, με αξιοσημείωτη αύξηση από τα μέσα έως τα τέλη Αυγούστου. Αυτό το κύμα εκφοβισμού επηρέασε 15 οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων 13 Μέσων Ενημέρωσης και δύο ιδρυμάτων κατάρτισης δημοσιογραφίας. Μεταξύ των στόχων ήταν το HKJA, το Hong Kong Free Press, το Inmedia και το Hong Kong Feature. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στοχεύει να ασκήσει έλεγχο στο Χονγκ Κονγκ παρόμοιο με τον έλεγχο του στην ηπειρωτική Κίνα. Το ΚΚΚ φέρεται να ανακατεύεται στην ελευθερία του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ, καθώς η χώρα επιτρέπει στους δημοσιογράφους να δημοσιεύουν επικριτικά ρεπορτάζ για την Κίνα και την κυβέρνησή της σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.

Από τον Ιούνιο, ανώνυμα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παραπόνων από λογαριασμούς Microsoft Outlook, που υποτίθεται ότι προέρχονται από «πατριώτες», έχουν στοχεύσει τουλάχιστον 15 οικογένειες δημοσιογράφων, μαζί με τους εργοδότες ή τους ιδιοκτήτες τους. Αυτά τα μηνύματα, συχνά απειλητικά στη φύση, διέφεραν σε τόνους. Οι μεγαλύτερες οργανώσεις έλαβαν επίσημες καταγγελίες, ενώ τα μικρότερα μέσα αντιμετώπιζαν περισσότερα απειλητικά μηνύματα, μερικές φορές με τη φωτογραφία και το κείμενο του δημοσιογράφου που έμοιαζαν με σημείωμα λύτρων. Πιστεύεται ότι οι πτέρυγες κατασκοπείας του ΚΚΚ, δηλαδή το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MSS) και το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας (MPS), ενορχηστρώνουν αυτές τις δραστηριότητες. Στόχος τους είναι να εκφοβίσουν τη δημοσιογραφική κοινότητα είτε να εγκαταλείψει το επάγγελμά της είτε να εγκαταλείψει τη χώρα.

Από τον Αύγουστο, το Facebook έχει δει μια έκρηξη εχθρικών αναρτήσεων που στοχεύουν Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφους, χαρακτηρίζοντας τις νόμιμες αναφορές ως παράνομες ή ταραχές. Το HKJA ανακάλυψε ότι τουλάχιστον 36 δημοσιογράφοι από διάφορα Μέσα Ενημέρωσης κατονομάζονταν σε αυτές τις θέσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παρενοχλητές επεξεργάστηκαν ή δημοσίευσαν απειλητικές καταχωρήσεις στη Wikipedia. Επιπλέον, σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις, παρενοχλητικά μηνύματα στάλθηκαν στους αριθμούς τηλεφώνου της εργασίας ή του σπιτιού των δημοσιογράφων λίγο μετά τη δημοσίευση αυτών των αναρτήσεων.

Ο πρωταρχικός στόχος του ΚΚΚ είναι να εκφοβίσει τους δημοσιογράφους, τις οικογένειές τους ή τους συνεργάτες τους, διαταράσσοντας τις πηγές εισοδήματός τους ή τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτή η στρατηγική στοχεύει να τους πιέσει, να τους απομονώσει και να τους απειλήσει, αναγκάζοντας τελικά τους δημοσιογράφους να παραιτηθούν από τη δουλειά ή τους συνδικαλιστικούς ρόλους τους. Ο Τσενγκ περιέγραψε αυτές τις επιθέσεις ως «συντονισμένες και συστηματικές», με στόχο τη δημοσιογραφική κοινότητα στο σύνολό της και όχι συγκεκριμένα άτομα. Η HKJA καταδίκασε αυτές τις τακτικές εκφοβισμού και επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της να αντισταθεί στις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου. Ωστόσο, στις δηλώσεις τους, απέφυγαν να εμπλέξουν άμεσα την κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση.

Ο Τσενγκ συνέκρινε την παρενόχληση με μια «εξόρμηση για ψάρεμα», όπου οι δράστες προχωρούν εάν ο στόχος δεν ανταποκριθεί. Τουλάχιστον τέσσερα θύματα που συμμετείχαν με τους παρενοχλητές αντιμετώπισαν κλιμακούμενες απειλές. Συμβούλεψε τους δημοσιογράφους να αναφέρουν αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία, να ενημερώσουν τον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD) και να αποφύγουν την αλληλεπίδραση με τους παρενοχλητές. Αν και ορισμένα μηνύματα ανέφεραν ζητήματα όπως οι εκλογές στην Ταϊβάν ή η απαγόρευση του Χονγκ Κονγκ για τα ιαπωνικά θαλασσινά, ο Τσενγκ σημείωσε ότι η παρενόχληση δεν φαίνεται να συνδέεται με συγκεκριμένες ιστορίες ή καταστήματα.

Στα τέλη Ιουλίου, ο Τσενγκ και δύο από τα μέλη της οικογένειάς της παρενοχλήθηκαν. Τα email κατηγορούσαν τους συγγενείς της ότι προωθούν «αντικινεζικά αισθήματα» και απείλησαν τους εργοδότες τους, προειδοποιώντας ότι μπορεί να κινδυνεύσουν να παραβιάσουν τον Νόμο Εθνικής Ασφάλειας ή το Άρθρο 23 εάν συνέχιζαν να συνδέονται με τα μέλη της οικογένειας του Τσενγκ.

Η HKJA, μαζί με τουλάχιστον τρεις δημοσιογράφους, έχει αναφέρει αυτά τα περιστατικά στην αστυνομία. Η HKJA κατήγγειλε αυτές τις ενέργειες ως εκφοβισμό και σοβαρή παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ. Οι παρενοχλητές χρησιμοποίησαν τακτικές δυσφήμισης και εκφοβισμού για να εμποδίσουν τους δημοσιογράφους να εργάζονται ελεύθερα. Η Ένωση έχει επίσης προσεγγίσει πλατφόρμες όπως το Meta και η Wikipedia. Σε απάντηση, η Wikipedia απαγόρευσε έναν χρήστη που δημοσίευσε προσωπικά στοιχεία δημοσιογράφων. Επιπλέον, η HKJA κινεί νομικές ενέργειες και έχει υποβάλει καταγγελίες στον Επίτροπο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (PCPD).

Επιπλέον, τρία θύματα ανέφεραν ότι οι αποσκευές τους ερευνήθηκαν από το τελωνείο κατά την επανείσοδό τους στο Χονγκ Κονγκ και δύο από αυτά έλαβαν απειλητικά μηνύματα WhatsApp λίγο μετά την άφιξή τους. Η HKJA εξέφρασε ανησυχίες για πιθανές διαρροές κυβερνητικών δεδομένων, καθώς οι παρενοχλητές είχαν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες που δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμες στο κοινό. Αν και δεν υπάρχουν άμεσες αποδείξεις που να συνδέουν την παρενόχληση με κυβερνητικές υπηρεσίες, η HKJA ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας και προέτρεψε τις αρχές να προστατεύσουν το απόρρητο των δημοσιογράφων.

Το HKJA ενθαρρύνει τους δημοσιογράφους και τις οικογένειές τους που υφίστανται παρενόχληση να αναζητήσουν επαγγελματική υποστήριξη, είτε μέσω του HKJA είτε μέσω των υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Ο Σύλλογος έχει δημιουργήσει υπηρεσίες συναισθηματικής συμβουλευτικής για να βοηθήσει όσους επηρεάζονται από αυτά τα περιστατικά. Συμβουλεύει επίσης τους δημοσιογράφους να προστατεύουν τα προσωπικά τους στοιχεία αποφεύγοντας την κοινή χρήση οικογενειακών φωτογραφιών στο διαδίκτυο και χρησιμοποιώντας ισχυρούς, μοναδικούς κωδικούς πρόσβασης με επαλήθευση σε δύο βήματα για τους λογαριασμούς τους.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα στην εβδομαδιαία συνέντευξη Τύπου του στις 17 Σεπτεμβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του Χονγκ Κονγκ Τζον Λι δήλωσε ότι όποιος χρειάζεται βοήθεια από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου μπορεί να αναφερθεί στην αστυνομία ή σε αρμόδια τμήματα όπως το Τμήμα Μετανάστευσης ή τα Τελωνεία και Τμήμα ειδικών φόρων κατανάλωσης. «Οι αρχές επιβολής του νόμου θα χειριστούν τις υποθέσεις αμερόληπτα», διαβεβαίωσε.

ΠΗΓΗ: The Hong Kong Post

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Καναδός που κρατήθηκε για 1000 ημέρες στην Κίνα για κατασκοπεία περιγράφει την οδυνηρή εμπειρία του

Δημοσιεύτηκε

1 εβδομάδα πριν

στις

29 Σεπτεμβρίου 2024

από τον

Τον ανέκριναν για 6 έως 9 ώρες καθημερινά, τον έκλειναν σε μια καρέκλα για ώρες και τον αναγκάζανε να επιβιώνει με τρία μπολ με ρύζι την ημέρα.

Ένας Καναδός πολίτης που πέρασε 1.000 ημέρες στην κινεζική κράτηση αποκάλεσε την εμπειρία τίποτα λιγότερο από ψυχολογικά βασανιστήρια που δεν θα ξεχάσει. Το θύμα κρατήθηκε με κατηγορίες κατασκοπείας από τις κινεζικές αρχές και επέστρεψε στην πατρίδα του το 2021, σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN.

Ο λόγος για τον Michael Kovrig, είναι ένας από τους δύο Καναδούς πολίτες που κρατήθηκαν από την Κίνα για περισσότερες από 1.000 ημέρες για καταγγελίες κατασκοπείας, τέθηκε σε απομόνωση για έξι μήνες και υποβλήθηκε σε συνεχείς ανακρίσεις, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο ήταν ψυχολογικά βασανιστήρια.

«Ήταν ψυχολογικά, απολύτως, το πιο εξαντλητικό, οδυνηρό πράγμα που έχω ζήσει ποτέ», είπε ο Κόβριγκ στις πρώτες του δηλώσεις που έδωσε σε καναδικό ειδησεογραφικό οργανισμό CBC μετά την απελευθέρωση από την κινεζική φυλακή πριν από τρία χρόνια.

«Προσπαθούν να εκφοβίσουν, να βασανίσουν, να τρομοκρατήσουν και να σας εξαναγκάσουν να αποδεχτείτε την ψεύτικη εκδοχή της πραγματικότητας», είπε ο Κόβριγκ.

Ο Καναδός πολίτης είχε εμπλακεί σε μια τριετή διπλωματική διαμάχη που ξεκίνησε το 2021 όταν οι καναδικές αρχές συνέλαβαν την Meng Wanzhou, την οικονομική διευθύντρια του κινεζικού τεχνολογικού κολοσσού Huawei, στο Βανκούβερ με την κατηγορία της απάτης. Ο Κόβριγκ αφέθηκε ελεύθερος μόνο αφού οι εισαγγελείς των ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα έκδοσης και συμφώνησαν να αφήσουν ελεύθερο τον Μενγκ, σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.

Ο Kovrig, ο οποίος ήταν πρώην διπλωμάτης, εργαζόταν ως ανώτερος σύμβουλος για το think tank International Crisis Group. Σύμφωνα με πληροφορίες, επέστρεφε στο σπίτι με τη σύντροφό του μετά το δείπνο στο Πεκίνο στις 10 Δεκεμβρίου 2018. Η σύντροφός του εκείνη την εποχή ήταν έξι μηνών έγκυος όταν συνελήφθη από τις κινεζικές αρχές.

«Ανεβήκαμε μια σπειροειδή σκάλα ακριβώς μπροστά από την πλατεία μπροστά από την πολυκατοικία μου και μπουμ. Υπήρχαν δώδεκα άντρες στα μαύρα με κάμερες πάνω τους γύρω μας, που φώναζαν στα κινέζικα, «Αυτός είναι», θυμάται ο Κόβριγκ.

Το ειδησεογραφικό ρεπορτάζ της Canadian Broadcasting Corporation (CBC) αναφέρθηκε στο ρεπορτάζ του CNN για τον Κόβριγκ, στο οποίο είχε πει ότι κατά τη σύλληψή του του πέρασαν χειροπέδες, του έδεσαν τα μάτια και τον πέταξαν σε ένα μαύρο SUV και στη συνέχεια τον πήγαν σε ένα κελί με επένδυση που θα ήταν το σπίτι του για τους επόμενους έξι μήνες.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανθρώπινα Δικαιώματα

Απαγωγές φοιτητών στο Βελουχιστάν από το πακιστανικό καθεστώς!

Δημοσιεύτηκε

1 εβδομάδα πριν

στις

29 Σεπτεμβρίου 2024

από τον

Η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση.

Εν μέσω συνεχιζόμενων εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών στο Μπαλουχιστάν, δύο νεαροί άνδρες, ο Akhtar Shah και ο Sahaj Mengal, απήχθησαν βίαια από τα σπίτια τους από τις ένοπλες δυνάμεις του Πακιστάν στην περιοχή Killi Pandrani, όπως αναφέρει η “Balochistan Post“.

Στις 23 Σεπτεμβρίου, μεγάλος αριθμός πακιστανικών δυνάμεων περικύκλωσε την Killi Pandrani και πραγματοποίησαν επιδρομές σε σπίτια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, συνέλαβαν τους δύο νεαρούς, τους έδεσαν τα μάτια και τους τοποθέτησαν με τη βία στα οχήματά τους. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται, ενώ οι αρχές της περιοχής δεν έχουν ακόμη δηλώσει το περιστατικό.

 

 

«Ανησυχούμε βαθιά για την εξαναγκαστική εξαφάνιση δύο μαθητών, του Musa Khaliqdad και του Sameer Majeed. Στις 22 Σεπτεμβρίου και οι δύο βρίσκονταν βίαια από τον στρατό του Πακιστάν στο Dasht Doro, ένα στρατιωτικό σημείο ελέγχου ενώ ταξίδευαν από το Gwadar στο Kapkapar. Προτρέπουμε τις πακιστανικές αρχές να αποκαλύψουν αμέσως πού βρίσκονται και να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή τους», δήλωσε το Pank (Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Εθνικού Κινήματος Baloch) στο X.

Σύμφωνα με τη “Balochistan Post”, 37 άνθρωποι εξαφανίστηκαν βίαια σε όλο το Βελουχιστάν μόνο τον Αύγουστο, ενώ 9 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται, ενώ βρέθηκαν 6 σοροί. Παρά τις πολυετείς διαμαρτυρίες, τις συγκεντρώσεις και την αυξανόμενη διεθνή ευαισθητοποίηση, η πακιστανική κυβέρνηση κλείνει συνεχώς τα μάτια στις κραυγές για δικαιοσύνη στο Βελουχιστάν.

Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία αναγκαστικών εξαφανίσεων και εξωδικαστικών δολοφονιών, με στόχο ιδιαίτερα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές μειονοτήτων που επικρίνουν την κυβέρνηση και τον στρατό, καθώς και άτομα που είναι ύποπτα για εμπλοκή με την αντιπολίτευση. Η ανεξέλεγκτη ισχύς του στρατού, σε συνδυασμό με μια συνένοχη κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον φόβου και καταστολής.

Η εμμονή των εξαναγκαστικών εξαφανίσεων στο Μπαγκλαντές παραμένει μια κρίσιμη ανησυχία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, με ουσιαστικά στοιχεία που δείχνουν εκτεταμένες και συστηματικές καταχρήσεις από τις πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας. Ο λαός του ΒΕλουχιστάν καλεί επειγόντως για διεθνή προσοχή και παρέμβαση για την αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η αυξανόμενη συχνότητα εξαναγκαστικών εξαφανίσεων όχι μόνο παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά υπογραμμίζει επίσης τις βάναυσες τακτικές που εφαρμόζει ο Πακιστανικός Στρατός για να φιμώσει τα αιτήματα του λαού των Μπαλώχ για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή