Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Προ ημερών

Δημοσιεύτηκε

στις

Ιωάννης Νεονάκης MD, MSc, PhD.
Στον καιρό της Ρωμανίας ο απλός ορθόδοξος λαός, ιερείς και λαϊκοί συχνότατα ξεκινούσαν με μεγάλη χαρά βαθύτατες θεολογικές συζητήσεις. Είχαν ανάγκη, ζήλο και λαχτάρα να προσεγγίσουν την αλήθεια. Ήθελαν πολύ αυτή τη ζύμωση, γιατί ήθελαν να ζήσουν την κάθε μέρα τους στο φώς και γνώριζαν (όσο και αν αυτό φαίνεται παράδοξο) πως μόνο η βαθειά θεολογική διάκριση μπορεί να ζυμώσει και να αλλάξει ουσιαστικά τα πρακτικά του βίου και της καθημερινότητας του ανθρώπου.
Ήταν δε τόσο μεγάλη η έγνοια και η λαχτάρα των Ρωμηών γι’ αυτές τις συζητήσεις, που συχνά υφίσταντο τη χλεύη των «ξένων», των «βαρβάρων», των μη μετεχόντων του Ρωμαίικου πολιτισμού. Ήταν αδιανόητο γι’ όλους αυτούς τους ξένους να γίνονται τόσες συζητήσεις για θέματα λεπτά και χωρίς άμεση, ορατή, πρακτική χρησιμότητα. Θεωρούσαν τις συζητήσεις αυτές των Ρωμηών συζητήσεις χωρίς νόημα, συζητήσεις «περί ανέμων και υδάτων», «περί τριχών αγγέλων» και ανούσιες αερολογίες. 

Δεν ξέρω αν είμαστε ακόμα στον καιρό της Ρωμανίας, όμως αυτό που ξέρω είναι ότι προ ημερών είχα τη χαρά να βρεθώ σε μια τέτοια συζήτηση. Η ομήγυρις ήταν εκλεκτή, αποτελούμενη από ορθόδοξους πνευματικούς ανθρώπους εις εκ των οποίων μάλιστα ήταν ιερέας. Η συζήτηση περιήλθε σε άκρως ενδιαφέροντα πνευματικά ζητήματα για τα οποία και εγώ είχα πολλές απορίες.
Αφού αρχικά υπήρξε συμφωνία ότι η Ορθοδοξία ουσιαστικά είναι ταυτισμένη με τον ασκητικό, νηπτικό τρόπο του ζήν, με τον ησυχασμό δηλαδή και τη συνεχή νοερά προσευχή τέθηκε το ερώτημα τι γίνεται μετά θάνατον και δη μετά την κοινή ένσαρκο ανάσταση. Το κεντρικό δηλαδή ερώτημα που τέθηκε ήταν εάν τα της ησυχαστικής παραδόσεως (συνεχής νοερά προσευχή, συνεχής Θεία Μετάληψη κλ) συνεχίζονται και μετά την ανάσταση ή εάν γίνεται κάτι διαφορετικό, εάν υπάρχει μια άλλη κατάσταση και ποιά είναι αυτή; Κατατέθηκαν πολλές απόψεις, συχνά αντικρουόμενες μεταξύ τους, όπως ότι μετά θάνατον η κατάσταση είναι παγιωμένη και δε χρειάζεται προσευχή, ή ότι δεν θα υπάρχει Θεία Κοινωνία, η οποία είναι απλώς σημαντική βοήθεια και στήριγμα στον πεπτωκότα μόνον άνθρωπο.
Φυσικά όλα αυτά τα μεγάλα και λεπτά δογματικά ζητήματα θα πρέπει να διευκρινίζονται από την Ορθόδοξη Παράδοση και τις Συνόδους. Πιθανώς βέβαια να έχουν ήδη απαντηθεί και απλώς οι συμμετέχοντες στη συζήτηση να αγνοούσαν τις απαντήσεις. Όμως η συζήτηση ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και εάν θα θέλαμε να κάνομε μια περίληψη των συμπερασμάτων θα λέγαμε τα εξής.

 ο θάνατος απλώς αποτελεί μια μικρή παρένθεση, ένα μικρό κεφάλαιο στο βίο μας και ουσιαστικά όλη μας η ζωή καθίσταται ενιαία. Υπάρχει δηλαδή μια αδιάσπαστη συνέχεια του βίου.

Μετά την έγχρονη, ένσαρκη ανάσταση του Χριστού στα χώματα και στον τόπο τούτο και ως εκ τούτου και τη δική μας έγχρονη, ένσαρκη ανάσταση στα χώματα και στον τόπο τούτο, ο θάνατος απλώς αποτελεί μια μικρή παρένθεση, ένα μικρό κεφάλαιο στο βίο μας και ουσιαστικά όλη μας η ζωή καθίσταται ενιαία. Υπάρχει δηλαδή μια αδιάσπαστη συνέχεια του βίου. Η μία και μοναδική ζωή μας γίνεται ενιαία, συνεχής και ατελεύτητος. Ό,τι ζούμε τώρα, αυτά εν πολλοίς θα ζήσομε και μετά την ένσαρκο ανάστασή μας. Και ό,τι θα ζούμε τότε μπορούμε εν πολλοίς να τα ζήσομε και τώρα. Η Παναγία και οι άγιοι επί της ουσίας ζούσαν και ζούν από αυτήν τη ζωή εκείνα τα οποία θα ζήσουν εκτυπώτερα και μετά την κοινήν ανάσταση. Η Βασιλεία του Θεού είναι μία, είναι εντός ημών και δεν θα έλθει κάποτε, αλλά έχει ήδη έλθει. Το εξωτερικό πλαίσιο, ο κόσμος είναι λίαν καλώς φτιαγμένος και δεν πρόκειται να αλλάξει ριζικά. Δεν πρόκειται δηλαδή να ζήσομε σε ένα φανταστικό, άγνωστο «εξώκοσμο» πλαίσιο και περιβάλλον. Φυσικά θα υπάρξουν και αλλαγές όπως η υποστροφή και πλήρης εξαφάνιση της φθοράς και του θανάτου, ενώ θα υπάρχει όχι εν εσόπτρω πλέον, αλλά καθαρή και συνεχής θέα του Θεού που για άλλους θα είναι φως δόξης και αγιασμού και για άλλους φως καταναλίσκον.
Μεγάλη παραβολή (sic) υπήρχε ως προς τη νοερά προσευχή. Από κάποιον υποστηρίχθηκε ότι φυσικά και θα συνεχίσει να υπάρχει η νοερά προσευχή μετά την ανάσταση. Στην ενταυτώ σταυροαναστάσιμη Ορθοδοξία μας η προσευχή είναι αδιαίρετη και αναπόσπαστη από τη δόξα. Ουσιαστικά δεν νοείται δόξα χωρίς προσευχή. Υποστηρίχθηκε δε ότι η ένταση και η ανάγκη για νοερά προσευχή είναι τόσο μεγάλη που πολλοί την παρομοιάζουν με την αναπνοή: κάθε στιγμή για να ζήσομε σωματικά έχομε ανάγκη αναπνοής. Έτσι και κάθε στιγμή για να ζήσομε πνευματικά έχομε ανάγκη νοεράς προσευχής. Μερικοί δε για να επιτύχουν το αδιάκοπο και συνεχές προσπάθησαν να συνδυάσουν κάθε εισπνοή και κάθε εκπνοή με το υπέρ πάν όνομα του «Ιη-σού».
Άρα λοιπόν, κατ’ αυτούς, όχι μόνο θα υπάρχει νοερά προσευχή και μετά την ένσαρκη, κοινή ανάσταση, αλλά αυτή θα βελτιώνεται και θα ενισχύεται συνεχώς. Με άλλα λόγια και η Παναγία μας και όλοι οι προαπελθόντες άγιοί μας συνεχώς και τώρα και πάντα προσεύχονται αδιαλείπτως. Υπήρχαν όμως αντιρρήσεις σε αυτό. Ειπώθηκε ότι μετά το θάνατο δε χρειάζεται η προσευχή, γιατί υπάρχει μια παγιωμένη κατάσταση, η οποία δεν αλλάζει. Όμως κατόπιν η ομήγυρις θυμήθηκε τους αγγέλους, οι οποίοι συνεχώς και τώρα και πάντα δοξολογούν αενάως τον Θεό. Άρα; Δεν θα πρέπει και ο άνθρωπος αενάως να δοξολογεί τον Θεό; Εκεί συμφώνησαν όλοι. Προσευχή λοιπόν ή δοξολογία; Τότε δόθηκε η λέξη-απάντηση, η οποία «ένωσε τα διεστώτα». Και η λέξη αυτή ήταν η «αναφορά». Επειδή ουσιαστικά στην Ορθοδοξία οι έννοιες προσευχή και δοξολογία αλληλοπεριχωρούνται, επί της ουσίας οι δύο έννοιες εκφράζουν το αυτό, τη σχέση δηλαδή με το Θεό, τη συνεχή αναφορά στον Θεό. Ο άνθρωπος με άλλα λόγια αναφέρεται νοερώς στον Θεό και σ’ αυτήν και στην άλλη ζωή συνεχώς και αδιαλείπτως. Και αυτό είναι το καθοριστικό σημείο. Η συνεχής προσευχή/δοξολογία, η συνεχής και αδιάλειπτη σχέση και αναφορά στον Θεό, η οποία ξεκινάει από τώρα, από αυτή τη ζωή και συνεχίζεται ατελευτήτως, ανεσπέρως και για πάντα.

 Υπήρξε μεν συμφωνία ότι δεν υπάρχει μετάνοια μετά θάνατον, αλλά αποσαφηνίστηκε ότι οι άνθρωποι που πεθαίνουν όντες εν μετανοία βελτιώνονται και εξελίσσονται συνεχώς.

Προς επίρρωση δε της συνεχούς σχέσης, αναφοράς και ουσιαστικά ενότητας του ενσάρκως αναστάντος ανθρώπου με τον Θεό, αναφέρθηκε και το παράδειγμα της συνεχούς σχέσης, της συνεχούς αναφοράς, της συνεχούς ασυγχύτου (εν ετερότητι και ελευθερία) και ενταυτώ αδιαιρέτου ενότητος (σε μία «οντότητα») τόσο του Αγίου Πνεύματος, όσο και του Υιού με τον Πατέρα. Δηλαδή όπως ο Υιός είναι συνεχώς ασυγχύτως και αδιαιρέτως ενωμένος με τον Πατέρα, έτσι και ο αναστημένος άνθρωπος είναι και θα είναι για πάντα ασυγχύτως και αδιαιρέτως ενωμένος με τον Υιό και την όλη Αγία Τριάδα. Σ’ αυτό το σημείο, αφού υπήρξε μια σχετική συμφωνία, η παρέα σταμάτησε τη συζήτηση του θέματος αυτού, γιατί οι έννοιες είχαν γίνει πλέον πολύ λεπτές και υπήρχε μεγάλος κίνδυνος αστάθειας.
Πολλές διαφωνίες, ή καλύτερα διευκρινήσεις υπήρξαν επίσης και στην άποψη ότι η κατάσταση μετά την ανάσταση είναι παγιωμένη και δεν αλλάζει. Υπήρξε μεν συμφωνία ότι δεν υπάρχει μετάνοια μετά θάνατον, αλλά αποσαφηνίστηκε ότι οι άνθρωποι που πεθαίνουν όντες εν μετανοία βελτιώνονται και εξελίσσονται συνεχώς. Η Παναγία και όλοι οι άνθρωποι που αγάπησαν τον Χριστό και ζήτησαν συγχώρηση, συνεχώς βελτιώνονται, αποκτούν νέα τάλαντα, εξελίσσονται και διευρύνονται. Μετέχουν της θεότητος, λαμπρυνόμενοι από τη Χάρη και το φώς, αγιαζόμενοι και αγιάζοντες με τρόπο συνεχώς εκτυπώτερο και διευρυνόμενο. Και επειδή ζώντες τε και τεθνεώτες είμαστε ένα σώμα εν Χριστώ, η προσευχή των ζώντων για τους ζώντες και για τους απελθόντες, αλλά και των απελθόντων για τους ζώντες και για τους απελθόντες είναι μεγίστης σημασίας. Η αναφορά του κάθε μέλους είναι αναφορά στο Θεό του όλου σώματος. Συνεχής εξέλιξη λοιπόν του ανθρώπου και στην άλλη ζωή και διεύρυνση από κορυφή σε κορυφή και από δόξης είς δόξαν.
Εκεί όμως που δεν επήλθε καμία συμφωνία, κανένα … consensus ήταν το θέμα της Θείας Μετάληψης μετά την ένσαρκο ανάσταση του ανθρώπου. Και οι δύο πλευρές έμειναν εδραίες στις θέσεις τους. Η μία πλευρά υποστήριζε σθεναρά το όχι, ότι δηλαδή δεν θα υπάρχει Θεία Μετάληψη μετά την ένσαρκο ανάσταση, γιατί η Θεία Μετάληψη είναι απλώς μια βοήθεια στην παρούσα φάση πτώσεως του ανθρώπου και ότι μετά την ανάσταση, όπου όλα θα είναι «πνευματικά» και λαμπρά και παγιωμένα και όλοι θα βλέπουν άμεσα τον Θεό, δεν θα υπάρχει ανάγκη για Θεία Μετάληψη. Και η άλλη όμως πλευρά υποστήριζε ανυποχώρητα τις θέσεις της: ότι ναι, φυσικά και θα συνεχιστεί για πάντα η Θεία Μετάληψη, όπως το λέμε άλλωστε και στη Θεία Λειτουργία και σε κάθε δοξολογία: «και νυν και αεί και στους αιώνας των αιώνων». Η Σάρκωση του Λόγου, αλλά περαιτέρω η Θεία Κοινωνία εκάστου πιστού, επί της ουσίας δηλαδή η ασύγχυτη και αδιαίρετη ένωση Θεότητας και Ανθρωπότητας ήταν το προ αιώνων σχέδιο και δώρο του Θεού και όλα τα της δημιουργίας κατέτειναν σ’ αυτήν την νέα οντολογία της Θεανθρωπότητας. Και η Θεία Κοινωνία είναι sine qua non συνθήκη του νέου αυτού τρόπου ζωής και θα υπάρχει ατελεύτητα.
Μπορεί σε μερικά ζητήματα να μην καταλήξαμε σε συμπεράσματα, όμως όλοι χαρήκαμε τη συζήτηση και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για νέες συζητήσεις με την πρώτη ευκαιρία, αφού βέβαια ανατρέξομε πρώτα στις εμπειρίες της παράδοσής μας και στις «Δογματικές» του ο καθένας.
Ευτυχώς που για τους «ξένους» (όποια γλώσσα κι αν μιλάνε) η Ρωμανία πλέον έχει χαθεί οριστικά και έτσι δεν ακούν και δεν δίνουν σημασία στις … «αερολογίες» των Ρωμηών.
http://www.huffingtonpost.gr/ioannis-neonakis/blog-theologia_b_18342860.html

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή