Επειδή πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να αποκοιμίσουν τους Έλληνες για μια σειρά από θέματα –όπως η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα, που αποτελεί ιστορικό παράδειγμα διεθνούς εμβέλειας– για το πώς δεν πρέπει να ασκείται η εξωτερική πολιτική και η διπλωματία, είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερθούμε στην κατάσταση που βρίσκεται ο Ερντογάν και τον τρόπο με τον οποίον πολιτεύεται στο εσωτερικό και στη διεθνή σκηνή. Αν μη τι άλλο για να μην ξαναζήσουμε κωμικοκτραγικές σκηνές, όπως η επίσκεψη Ερντογάν στη Θράκη, όπου ο Τούρκος πρόεδρος, απευθυνόμενος με ύφος «μεγάλου πατερούλη» σε μικρά παιδιά, μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας στο Λύκειο «Τζελάλ Μπαγιάρ», εμφανίζεται σε βίντεο-ντοκουμέντο να λέει: «Όλοι μαζί είμαστε Τουρκία. Μια σημαία, μια πατρίδα, ένα κράτος. Τι σημαίνει αυτό; Ένα έθνος, μια σημαία, ένα κράτος. Εντάξει; Δεν υπάρχουν διακρίσεις, δεν υπάρχουν διαφορές. Θα είμαστε ένα, θα είμαστε ισχυροί, θα είμαστε ζωντανοί, θα είμαστε αδέρφια. Όλοι μαζί θα είμαστε Τουρκία».
Αυτά, για να μην τρελάνουν τους Έλληνες πολίτες οι κάθε είδους προπαγανδιστές, που έγιναν πολύ περισσότεροι από εκείνους που λένε την αλήθεια – το γιατί μπορείτε να το αντιληφθείτε.
Το δημοψήφισμα του Απριλίου 2017, για την μετεξέλιξη του πολιτεύματος στην Τουρκία από Προεδρευόμενη σε Προεδρική Δημοκρατία, ήταν μια από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες στην πολιτική ζωή του Ερντογάν, ο οποίος ήλθε αντιμέτωπος ούτε λίγο ούτε πολύ με τον πολιτικό του θάνατο.
Παρά το καθεστώς βίας και νοθείας, το «Ναι» έλαβε μόλις 51,4% και το «Όχι» 48,6%, ενώ όλοι οι ανεξάρτητοι παρατηρητές λένε ότι το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον ακριβώς το αντίθετο.
Να σημειωθεί ότι ο Ερντογάν πέτυχε αυτό το αποτέλεσμα συμμαχώντας με το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), των γνωστών Γκρίζων Λύκων.
- Πρώτον, δημιουργήθηκε το Καλό Κόμμα (İyi Parti), από την Μεράλ Άκσενερ αλλά και από άλλα υψηλόβαθμα και «ιστορικά» στελέχη του ΜΗΡ, το οποίο δημοσκοπικά, μετά από μόλις δυο μήνες λειτουργίας, κινείται στο 7-8%, αντλώντας ψήφους κυρίως από τη δεξαμενή του ΜΗΡ.
- Δεύτερον, ο Ερντογάν αντλούσε αρκετά εκατομμύρια ψήφους από τους Κούρδους της Τουρκίας, λέγοντας ότι δεν είναι εναντίον των Κούρδων αλλά εναντίον της «τρομοκρατίας» του PKK. Μάλιστα, για να γίνει πιστευτός, επικαλούνταν την καλή συνεργασία που είχε με τον Μπαρζανί και τη βοήθεια που παρείχε στους Κούρδους του Β. Ιράκ. Όμως στο δημοψήφισμα που έκαναν οι Κούρδοι του Β. Ιράκ στις 15 Σεπτεμβρίου 2017, η Τουρκία και ο Ερντογάν απείλησαν με εισβολή και έδειξαν εχθρική στάση στους Κούρδους και το Κουρδικό γενικότερα, κάτι που ασφαλώς δεν θα ξεχάσουν οι Κούρδοι στις επόμενες εκλογές!
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
