Ό,τι δεσμεύσεις και να αναληφθούν από την κυβέρνηση των Σκοπίων σε κάποια συμφωνία με την Ελλάδα, όλοι γνωρίζουν ότι ο τελικός στόχος είναι η “Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία”. Δεν γράφτηκαν στην τύχη αυτά που αναφέρονται στην Κομμουνιστική Επιθεώρηση. Άλλωστε τα υλοποιούν βήμα-βήμα πολιτικοί των Σκοπίων και της Αθήνας που πέρασαν από τις “τάξεις” των κομμουνιστικών κομμάτων των χωρών τους.
Σάββας Καλεντερίδης
Όταν το 1923 Έλληνες διπλωμάτες και πολιτικοί υπέγραφαν την Συμφωνία Υποχρεωτικής
Ανταλλαγής των Πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία ενσωματώθηκε στη Συνθήκη της Λοζάνης, άφησαν «παραθυράκια» ανοικτά, με συνέπειες καταστροφικές για την Ελλάδα.
Ενώ ήταν γνωστό ότι η περιοχή της δυτικής Θράκης συμπεριλαμβάνεται στον λεγόμενο «Εθνικό Όρκο» –τον έδωσαν οι βουλευτές της Οθωμανικής Βουλής στην τελευταία της συνεδρίαση στην Κωνσταντινούπολη, πριν τη διάλυσή της και τη συγκρότηση της «Εθνοσυνέλευσης του Μεγάλου Τουρκικού Έθνους» στην Άγκυρα– δέχτηκαν να εξαιρεθούν της ανταλλαγής οι μουσουλμάνοι της δυτικής Θράκης.
Όταν το 1923 Έλληνες διπλωμάτες και πολιτικοί υπέγραφαν την Συμφωνία Υποχρεωτικής
Μάλιστα αυτό έγινε μετά από απαίτηση της ελληνικής πλευράς, για να εξαιρεθούν της Ανταλλαγής και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου και να σωθεί έτσι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Δηλαδή, δεχτήκαμε την παραμονή μουσουλμάνων σε μια περιοχή που γειτνιάζει με τα ελληνοτουρκικά σύνορα και μπορεί σχετικά εύκολα –εάν το επιτρέψουν οι συνθήκες– να «ενσωματωθεί» στην Τουρκία, τη στιγμή μάλιστα που στον «Εθνικό Όρκο» υπάρχει άρθρο που λέει ότι «οι κάτοικοι της δυτικής Θράκης θα αποφασίσουν για το μέλλον τους με τοπικό δημοψήφισμα».
Τα χρόνια πέρασαν και αποδείχτηκε ότι εκείνη η συμφωνία τελικά δεν διασφάλισε τα εθνικά μας συμφέροντα. Οι 100.000 μουσουλμάνοι της Θράκης μετατράπηκαν σε «Τούρκους» και αποτελούν μέρος του εθνικού σχεδιασμού της Τουρκίας για επέκταση προς δυσμάς, ενώ οι 150.000 Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου εκδιώχτηκαν και έμειναν 2.000 γερασμένες και βασανισμένες ψυχές, έρμαιο και παιχνιδάκι της τουρκικής βαρβαρότητας. Αυτά γίνονται όταν αφήνεις παραθυράκια στις συμφωνίες…
Εν αναμονή της συμφωνίας που τεκταίνεται και είναι πιθανόν να έλθει προς έγκριση στην ελληνική Βουλή, απαραίτητο είναι να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις και να διατυπώσουμε ιστορικές αλήθειες:
Μακεδονικό έθνος υπάρχει;
Όχι, δεν υπάρχει και δεν έχει καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία.
Μακεδονική γλώσσα υπάρχει;
Όχι, όπως έχει γνωμοδοτήσει ο κ. Μπαμπινιώτης αλλά και οι γλωσσολόγοι διεθνούς φήμης και αποδοχής.
Σλαβομακεδονικό έθνος και γλώσσα υπάρχουν;
Όχι, είναι δημιούργημα της Αριστεράς, για να χρυσώσει την εθνική υποχώρηση που προετοιμάζει δεκαετίες τώρα.
Υπάρχουν τρεις Μακεδονίες;
Όχι, αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Διαδίδεται ότι δήθεν με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913 η Ελλάδα πήρε το 50% της Μακεδονίας, η Σερβία το 28%, η Βουλγαρία το 9% και η Αλβανία το 1%. Έψαξα και διάβασα τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου και πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Είναι ένα μεγάλο ψέμα!
Ιστορικά η Μακεδονία εκτεινόταν στα σημερινά Σκόπια και τη Βουλγαρία;
Όχι. Απόδειξη αυτού είναι ότι δεν υπάρχουν αρχαίες μακεδονικές πόλεις, με εξαίρεση την αρχαία Ηράκλεια, που βρίσκεται δίπλα στο Μοναστήρι.
Ας συνοψίσουμε: Μακεδονικό έθνος και γλώσσα δεν υπάρχουν. Τρεις Μακεδονίες δεν υπάρχουν. Γεωγραφικά η Μακεδονία δεν εκτείνεται πέραν των ελληνικών συνόρων. Κατόπιν τούτου και εφόσον αποδεχόμαστε τα παραπάνω, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα», που δήλωσε ο Ζάεφ ότι έχει κατοχυρώσει στη συμφωνία που τεκταίνεται με την Ελλάδα, αλλά και η «κάποια Μακεδονία» που θα….
