Ακολουθήστε μας

Γερμανία

Ο φιτιλιές του Βέμπερ και οι φάλιες του Ερντογάν

Δημοσιεύτηκε

στις

Ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ετοιμάζει τις αποσκευές του για τη Νέα Υόρκη, προκειμένου να εξετάσει εάν μπορούν να επαναρχίσουν οι συνομιλίες για λύση στο Κυπριακό το επόμενο διάστημα, στη γειτονιά μας και δη στη Συρία, έξω από το σπίτι μας, οι εξελίξεις τρέχουν, όπως συμβαίνει και στην Ε.Ε., όπου ο υποψήφιος για την Προεδρία της Ε.Ε. το 2019, ηγέτης του ΕΛΚ εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάμφρεντ Βέμπερ, έχει όντως στο μυαλό του ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα για την Ευρώπη. Αυτό το πρόγραμμα ξεκινά από το βέτο στην πλήρη ένταξη της Τουρκίας και φτάνει ώς τις εσωτερικές εντός της Ε.Ε. μεταρρυθμίσεις, που μοιάζουν με «φιτιλιές», αφού, όπως ο κ. Βέμπερ υποστήριξε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: «Θέλουμε μια Ευρώπη γίγαντα οικονομικά και πολιτικά και γι’ αυτό πρέπει να μετακινηθούμε από το σύστημα της ομοφωνίας (βέτο) σε αυτό της πλειοψηφίας. Και αυτό στηρίζεται από το ΕΛΚ».Πιέσεις και προβληματικό πακέτο  
 
Στα θέματα πολιτικής, ασφάλειας καθώς και οικονομίας δεν έχεις δικαίωμα να αφήνεις οτιδήποτε να περνά απαρατήρητο, ειδικώς όταν έχει να κάνει με τους θεσμούς της Ε.Ε., την κυριαρχία και την επιβίωσή μας, που σχετίζεται με την ορθή και βιώσιμη λύση το Κυπριακό. Ως προς το Κυπριακό, θα μπορούσαν να λεχθούν τα εξής: Καμιά ένδειξη δεν υπάρχει για αλλαγή της τουρκικής στάσης. Ούτε οι ΗΠΑ, που βρίσκονται σε ρήξη με την Τουρκία, ούτε η Ρωσία, που φλερτάρει μαζί της, προτίθενται να της ασκήσουν πιέσεις. Η Άγκυρα έχει δύο μεγάλα προβλήματα. Την οικονομική κρίση και το Κουρδικό, εντός και εκτός Τουρκίας, εντός και εκτός Συρίας. Στόχος του Ερντογάν είναι όπως ανακόψει τον σχεδιασμό, κυρίως των ΗΠΑ, που θέλει τους Κούρδους της Συρίας να έχουν περιοχή η οποία να φτάνει ώς τη θάλασσα, στη Μεσόγειο, λόγω αγωγών. Από την άλλη, σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, γιατί ο Ερντογάν να βάλει μπελά στο κεφάλι του από μια υπόθεση εκ της οποίας κόστος δεν έχει, αλλά κόστος μπορεί να αποκτήσει; Γιατί το λέμε αυτό; Διότι, η πλήρης αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο, όπως έχει πει ο ίδιος ο κ. Τσαβούσογλου, μετά τη λήξη των εργασιών του Κραν Μοντανά, θα θεωρηθεί ακόμη και από τη σύζυγό του ως προδοσία. Πόσω μάλλον από τους Κεμαλιστές. Τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν, εάν η τουρκική πλευρά πάρει μέρος του φυσικού αερίου, αφού επανακαθορίσει την ΑΟΖ μας και αφού πάρει μια νέα φόρμουλα εγγυήσεων με Βάσεις και την εκ περιτροπής Προεδρία, που σημαίνει σημειολογικά και ουσιαστικά τη διχοτόμηση της εκτελεστικής εξουσίας και της κυριαρχίας στην πράξη. Εάν ισχυριστεί κάποιος ότι ο κ. Βέμπερ βάζει φιτιλιές στην Ε.Ε., η τουρκική πλευρά θα ανοίξει φάλιες στο Κυπριακό και στον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Διότι, το ερώτημα είναι μέχρι πόσο μπορεί να υποχωρήσει ο Πρόεδρος και πώς θα περάσει μια τέτοια λύση από τον λαό, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν είναι μόνο το κεφάλαιο της ασφάλειας προβληματικό, αλλά όλο το πακέτο λύσης. Από το εδαφικό ώς το περιουσιακό, τις αποζημιώσεις και τα θέματα του τρόπου επιστροφής. Η εμπλοκή σε μια διαδικασία που θα είναι παγιδευμένη, ως φαίνεται, από την Τουρκία, θα συνιστά ένα νέο λάθος, χειρότερο των προηγουμένων.
 
Η πορεία της Άγκυρας
 
Εκ των πραγμάτων, το Κυπριακό σχετίζεται με την Ε.Ε. Μπορεί να είναι ο ρόλος των Βρυξελλών επικουρικός, διότι εμείς το επιλέξαμε, αλλά δεν παύει να συνιστά μοχλό διπλωματικών πιέσεων, όταν, επί τούτου, η Λευκωσία έχει στρατηγική. Ειδικώς, στην παρούσα φάση, που υπάρχει κλίμα σε βάρος της Τουρκίας, η οποία θέλει τη στήριξη των Ευρωπαίων, λόγω της ρήξης με τις ΗΠΑ, εάν υπήρχε στρατηγική για μεγαλύτερη εμπλοκή της Ε.Ε., τώρα η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορούσε να είχε αποκτήσει διπλωματικό πλεονέκτημα. Δυστυχώς, δεν άκουγαν. Ακόμη, όμως, και από τη συνάντηση Μονγκερίνι – Λουτ, διαφαίνεται ότι οι Βρυξέλλες απλώς ακολουθούν υποστηρικτικά τις εξελίξεις, ενώ την ίδια στιγμή, ο κ. Βέμπερ τονίζει, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, τα εξής, που μας αφορούν άμεσα:
 
Όπως έχει υποστηρίξει, θα τερματίσει τον στόχο για πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και θα υιοθετήσει τη θέση περί της ειδικής σχέσης. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, άραγε, ότι, εάν δεν επιλυθεί το Κυπριακό, χάνονται οι μοχλοί πίεσης που έχει η Κυπριακή Δημοκρατία επί της Τουρκίας; Όχι, βέβαια. Οι διαδικασίες θα είναι, όπως και οι αποφάσεις, είτε με βέτο είτε με πλειοψηφίες.  Η λογική της πλήρους ένταξης ήταν πάντα υπό αμφισβήτηση και  η τουρκική ενταξιακή πορεία είναι παγωμένη από υπαιτιότητα της Άγκυρας. Εξ υπαρχής, για όσους μας παρακολουθούν, από τον Δεκέμβριο του 2004, όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έδωσε το πράσινο φως για την έναρξη των ενταξιακών διαδικασιών για την Τουρκία,  υποστηρίζαμε ότι η πορεία της χώρας αυτής  θα οδηγούσε, στην καλύτερη περίπτωση, σε ειδική σχέση, για τους εξής λόγους: Οι μεν ηγέτιδες χώρες της Ε.Ε. δεν ήθελαν την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση, επειδή εκτιμούσαν ότι θα διαλυόταν η Ε.Ε. Αυτό έλεγε δημόσια ο πρώην Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Χανς – Γκερτ Πέτεριγκ από το 2004, καθώς και άλλοι δεξιοί πολιτικοί στην Ε.Ε., που γνώριζαν ότι η ένταξη της Τουρκίας στην Ε. Ένωση θα την καθιστούσε την πιο ισχυρή θεσμικά δύναμη στην Ε.Ε. Κάτι που δεν ευνοούσαν. Η δε Τουρκία, από τη μια θα ήθελε να καταστεί η κυρίαρχη δύναμη στην Ε.Ε. (μεγαλύτερο πληθυσμό, στρατό, τεράστια οικονομία, που σημαίνει τους περισσότερους, μαζί με την Γερμανία, ευρωβουλευτές, αριθμό τεχνοκρατών και ψήφων εκεί όπου μπορεί να είναι σταθμισμένες), αλλά, από την άλλη, γνώριζε ότι η πλήρης εκδημοκρατικοποίησή της απειλεί την ίδια τη συνοχή της. Ενώ στην Ευρώπη, όσο ανεβαίνει ο δείκτης δημοκρατικότητας ενισχύεται η συνοχή της Ένωσης και των κρατών της, το αντίθετο συμβαίνει στην Τουρκία, όπου η συνοχή της χώρας στηρίζεται στην αύξηση της περιστολής ή της στέρησης θεμελιωδών δικαιωμάτων.
 
Πονοκέφαλοι ειδικής σχέσης
 
Η ταυτότητα της ειδικής σχέσης δεν έχει καθοριστεί επακριβώς. Έχει τη νομική της βάση στην παράγραφο 23 των Συμπερασμάτων του Συμβουλίου του 2004. Σε αυτήν τονίζεται ότι, εάν αποτύχει η διαδικασία για την πλήρη ένταξη, θα πρέπει να εξευρεθούν άλλοι τρόποι για να μείνει αγκιστρωμένη η Τουρκία στην Ε.Ε. Εννοώντας εδώ την ειδική σχέση, επί της οποίας έγινε τότε λόγος, κυρίως από τη γαλλική και τη γερμανική δεξιά. Γι’ αυτό, άλλωστε, και η διαδικασία έμεινε ως προς το αποτέλεσμά της ανοικτή, «Open Ended». Στη σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα: 1. Και να θέλει η Επιτροπή με Πρόεδρο τον κ. Βέμπερ, εάν αυτός εκλεγεί, η απόφαση θα πρέπει να ληφθεί σε επίπεδο Συμβουλίου με ομοφωνία, εκτός και αν ο κ. Βέμπερ καταφέρει να περάσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από την εποχή της ομοφωνίας στην πλειοψηφία, είτε αυτή θα είναι απόλυτη είτε ειδική. 2. Ακόμη και αν αποφασίσει η Ε.Ε., λόγο έχει και η Τουρκία. Μπορεί μεν μονομερώς να αποφασίσει η Ε.Ε. τη διακοπή των ενταξιακών για πλήρη ενσωμάτωση, όμως, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στους οικονομικούς, εμπορικούς και τραπεζικούς δεσμούς των δύο πλευρών; Ποιο θα είναι το κόστος και ποιο το όφελος για τον καθένα; Εδώ είναι που ήδη μπαίνει σφήνα η επικαιροποίηση της τελωνειακής ένωσης και η κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που αφορά σε περίοδο τριών μηνών. Ο κεντρικός πυλώνας αυτής της φόρμουλας ειδικής σχέσης θα στηρίζεται στις εμπορικές συναλλαγές και κυρίως στον τρόπο λειτουργίας των εταιρειών. Δηλαδή, να μπορούν να δρουν οι τουρκικές εταιρείες στην Ε.Ε. ως οιονεί ευρωπαϊκές και αντίστροφα. Τι σημαίνει αυτό για την Κύπρο, είτε λυθεί είτε όχι το Κυπριακό; Οι μεγάλες χώρες της Ε.Ε. μπορούν να ανταγωνιστούν την Τουρκία και τις εταιρείες της. Εμείς, εκ των πραγμάτων, όχι. Αυτό αποδείχθηκε και με την υφιστάμενη κρίση. Παρότι ο τραπεζικός τομέας μεγάλων χωρών, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, είναι εκτεθειμένος στην τουρκική οικονομική κρίση, η Ε.Ε. απορροφά τους κραδασμούς. Αντέχει. Εάν γινόταν προ έτους ομοσπονδία στην Κύπρο και ήταν εκτεθειμένες οι τράπεζες των κατεχομένων και εάν είχαν γίνει επενδύσεις στην Τουρκία, όπως έλεγαν οι δικοί μας επιχειρηματίες, πώς θα άντεχε η οικονομία μας με τα προβλήματα του κουρέματος, στα οποία προστέθηκαν και αυτά του Συνεργατισμού; Πώς θα αντέξουν οι δικές μας εταιρείες τον ανταγωνισμό, όταν θα εισβάλουν οι τουρκικές με χαμηλό κόστος παραγωγής και μεγάλη ανταγωνιστικότητα; Και αν δεν λυθεί το Κυπριακό, πώς θα ενεργήσουμε; Θα ζητήσουμε απόκλιση για λόγους εθνικού συμφέροντος; Διότι, δεν είναι μόνον οι εταιρείες, είναι και το θέμα της βίζας, που θα δίνει προ και μετά τη λύση την ευκαιρία εισβολής σε Τούρκους πολίτες, οι οποίοι πώς θα επαναπατρίζονται, όταν είτε πριν από, είτε μετά τη λύση θα μπορούν να βρίσκουν καταφύγιο στα κατεχόμενα, τα οποία θα αναγνωριστούν σε μια ομοσπονδιακή λύση ως ισότιμο συνιστών τουρκοκυπριακό κράτος;  
 
Από την ολοκλήρωση στον εθνικισμό 
 
 Τα ανωτέρω  ισχύουν, κατ’ αναλογίαν, στην περίπτωση που ο κ. Βέμπερ προχωρήσει σε κατάργηση της ομοφωνίας. Συναφώς, επειδή ο κ. Βέμπερ είναι Γερμανός, δικαίως κάποιος θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κατάργηση της ομοφωνίας αφορά κυρίως στα θέματα της κοινής φορολογίας -ενιαίος φορολογικός συντελεστής- και στα θέματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Και στις δύο περιπτώσεις επανέρχεται το δίλημμα, εάν θα έχουμε μια Ευρωπαϊκή Γερμανία ή μια Γερμανική Ευρώπη. Η κατάργηση του βέτο σε θεμελιώδεις τομείς αποδυναμώνει την Ευρωπαϊκή Γερμανία και ενισχύει τη Γερμανική Ευρώπη, αφού τερματίζει τη θεσμική ισότητα μεταξύ των κρατών – μελών. Εάν οι Γερμανοί δεν θέλουν την Τουρκία στην Ε.Ε., είναι επειδή, κατ’ αναλογικό τρόπο, το Γερμανικό θα εξελιχθεί σε Τουρκικό Ζήτημα. Εάν, δηλαδή, θα έχουμε μια Ευρωπαϊκή Τουρκία ή μια Τουρκική Ευρώπη. Εάν η κατάργηση των βέτο οδηγεί σε μια Γερμανική Ευρώπη μέσω της εμβάθυνσης, τότε θα οδηγήσει σε αύξηση των εθνικιστών κινημάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη, διότι θα αισθανθούν οι λαοί της Ε.Ε. -και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία δεν επιλύονται τα προβλήματά τους, αλλά αυξάνονται-, ότι χάνουν την κυριαρχία τους. Συνεπώς, υπάρχει ο κίνδυνος, στην παρούσα φάση, αντί μέσω της εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης να αυξηθεί η συνοχή της Ε.Ε., να συμβεί το αντίθετο. Όσο, δε, για την Κύπρο, θα είναι κτύπημα κάτω από τη μέση, διότι η κατάργηση του βέτο θα φέρει και αλλαγή στο φορολογικό και δη στο εταιρικό δίκαιο, που είναι πηγή εσόδων και βιωσιμότητας του κράτους. Εάν, λοιπόν, από τη μια δεν μπορούμε να αντέξουμε την τουρκική ανταγωνιστικότητα, λόγω της εισβολής εταιρειών, από την άλλη, εάν προκύψει αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης και αν πληγούμε και στο θέμα της εταιρικής φορολογίας, εάν δηλαδή μας αφαιρεθεί το δικαίωμα μονομερούς χαμηλού φορολογικού συντελεστή, την πατήσαμε οικονομικά. Και η οικονομία, ειδικώς σε περίπτωση λύσης και των ομοσπονδιακών πολιτειακών συστημάτων, είναι στοιχείο συνοχής ή εξελίσσεται, εάν πάνε στραβά τα πράγματα, σε εργαλείο απειλής της συνοχής, ακόμη και διάλυσης, όπως στη Σοβιετική Ένωση, στην Τσεχοσλοβακία και στην Γιουγκοσλαβία. Δηλαδή, μπορεί να εξελιχθεί και σε εργαλείο που οδηγεί σε έξαρση των ακραίων εθνικιστικών τάσεων, που είναι ήδη εμφανείς σε ολόκληρη την Ευρώπη.
 
Ο μπελάς τού «βέτο»
 
Υπάρχει και κάτι άλλο, που πρέπει να μας απασχολήσει: Τι εννοεί ο κ. Βέμπερ όταν λέει να καταργηθεί ο μηχανισμός της ομοφωνίας στη λήψη αποφάσεων και να πάμε στην πλειοψηφία; Αυτό θα αφορά και τα «βέτο» μας, είτε στην τουρκική ενταξιακή διαδικασία είτε στην ειδική σχέση; Λογικά, ναι. Και ποια είναι η θέση της Κυβέρνησης επί όλων αυτών των θεμάτων και δη της ηγεσίας του ΔΗΣΥ, που έσπευσε να υποστηρίξει πρώτη την υποψηφιότητα Βέμπερ; Εκτός και αν είναι μπελάς… Βεβαίως, αυτά, δηλαδή τα της Ευρώπης σε σχέση με την Κύπρο, δεν αφορούν μόνον την ηγεσία του ΔΗΣΥ. Κατ’ αναλογίαν αφορούν και τις ηγεσίες του ΔΗΚΟ ή και της ΕΔΕΚ που ανήκουν στους Σοσιαλιστές, των οποίων οι θέσεις στην Ε.Ε. χαϊδεύουν ή κάνουν πλάτες στην Τουρκία.   
 
Εύκολο άλλοθι
 
Τελικά, δικαίως μπορεί να διερωτηθεί κάποιος: Τελικά, τι είναι η Ε.Ε.; Είναι χώρος λύσης και επιβίωσης ή Κερκόπορτα για περιπέτειες και διάλυση; Πού είναι οι αρχές και οι αξίες της; Η Ε.Ε.  δεν είναι αγγελικά πλασμένη, ούτε έχει μαγικό ραβδί για τη λύση του Κυπριακού ή άλλων προβλημάτων. Υπακούει σε συμφέροντα και πολιτικές. Το δίκαιο μπορεί να εφαρμοστεί, όταν συμπλέει με αυτές τις δύο μεταβλητές, καθώς και με άλλες. Εάν έχεις στρατηγική, όπως την αναλύσαμε πολλάκις, εάν, δηλαδή, ταυτίζεις το δίκαιο και τα συμφέροντά σου με εκείνα των ισχυρών, επιβιώνεις. Η Ε.Ε. μάς έχει προσφέρει νομικό και πολιτικό πλαίσιο. Τονίζει στην αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου ότι αναγνωρίζει μόνον την Κυπριακή Δημοκρατία και ότι, εάν δεν την αναγνωρίσει η Τουρκία, δεν προχωρεί η ενταξιακή της διαδικασία ή η ειδική της σχέση, όπως είναι και σφόδρα υπέρμαχη για την κατασκευή του αγωγού EastMed, ο οποίος δημιουργεί αποτρεπτική ασπίδα ασφάλειας και κοινωνία συμφερόντων, που εξισορροπούν ακόμη και εκείνα μεταξύ Τουρκίας – Ε.Ε. Στην ουσία, δένει το δίκαιο και τις αρχές μας με τα ενεργειακά και εμπορικά συμφέροντα των εταίρων μας. Ενώ η Ε.Ε. θέτει αυτές τις βάσεις, ο Πρόεδρος, με την πίεση του ΑΚΕΛ και την ανοχή πολλών άλλων, για να έχουν να τον κατηγορούν στο πλαίσιο μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, βαδίζει προς Νέα Υόρκη για συνομιλίες και λύση, η οποία θα αντικαθιστά το ενιαίο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας με δύο μικρότερα συνιστώντα κράτη, εκ των οποίων το ένα θα είναι το σημερινό ψευδοκράτος. Ταυτοχρόνως, για να πετύχει μια τέτοια λύση, προσφέρεται ως προίκα ο αγωγός προς Τουρκία, καθώς και η εκ Περιτροπής Προεδρία. Ποιος φταίει; Η Ε.Ε.; Ποιος παρακολουθεί απαθής τις επιλογές Βέμπερ, που δεν αμφισβητούνται, επί του παρόντος, από Σοσιαλιστές και Φιλελεύθερους, και οι οποίες  ενδεχομένως να εξελιχθούν σε φιτιλιές για τα συμφέροντά μας; Ποιος κάνει τόπο στον Ερντογάν να βάλει τις φάλιες του στα θεμέλια της Κυπριακής Δημοκρατίας; Ποιος άραγε; Οι κακοί οι ξένοι; Τι εύκολο άλλοθι…
Σημερινή

Γερμανία

Μπόκο στην Ελβετία! Ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να αγοράσουν όπλα λόγω Ουκρανίας

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες

Η Ευρώπη αρνείται να αγοράσει όπλα από την Ελβετία, η οποία έχει το μονοπώλιο στα αντιαεροπορικά πυροβόλα.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να αποφεύγουν την αγορά όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες, ενημερώνει η Swissinfo.

Η άρνηση αγοράς όπλων που κατασκευάζονται από ελβετικές εταιρείες βασίζεται κυρίως στην απαγόρευση επανεξαγωγής στην Ουκρανία, η οποία προκαλεί εκνευρισμό σε πολλούς Ευρωπαίους χρήστες ελβετικών όπλων.

Η Γερμανία, η οποία έχει τους στενότερους δεσμούς με την αμυντική βιομηχανία και τα ελβετικά προϊόντα από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, είναι η πιο απογοητευμένη.

Ως αποτέλεσμα, το γερμανικό υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να αποκλείσει ελβετικές εταιρείες από ορισμένους αμυντικούς διαγωνισμούς.

Αυτό έχει προκαλέσει οργή στην Ελβετία για αυτό που ορισμένοι θεωρούν έλλειψη σεβασμού για τη νομική απόφαση της χώρας να είναι ουδέτερη.

Επί του παρόντος, η Γερμανία δεν θεωρεί την Ελβετία αξιόπιστο εταίρο, καθώς η χώρα έχει απαγορεύσει την προμήθεια ορισμένων όπλων, φοβούμενη ότι η Γερμανία μπορεί να τα επανεξάγει στην Ουκρανία.

Εκτός από τη Γερμανία, το 2023 η Ολλανδία εγκατέλειψε εντελώς την αγορά ελβετικών όπλων αφού η Ελβετία εμπόδισε την εξαγωγή 96 αρμάτων μάχης Leopard 1 που ήταν αποθηκευμένα στην Ιταλία.

Η Ολλανδία σχεδίαζε να επισκευάσει τα τανκς στη Γερμανία και στη συνέχεια να τα στείλει στην Ουκρανία.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, παρά την άρνηση, η Ελβετία εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός ευρωπαϊκός εξαγωγέας όπλων, ιδίως αντιαεροπορικών συστημάτων.

Λόγω της επιτυχημένης ανάπτυξης των αντιαεροπορικών οπλικών συστημάτων, η Ελβετία μπορεί να θεωρηθεί μονοπώλιο στην Ευρώπη, καθώς τα πυροβόλα της χρησιμοποιούνται στα Gepard, Skyranger 30/35, MANTIS, Skynex και άλλα αντιαεροπορικά συστήματα.

Επιπλέον, αυτά τα όπλα είναι επίσης εγκατεστημένα σε πλοία των ευρωπαϊκών ναυτικών για την παροχή άμεσων αμυντικών συστημάτων έναντι απειλών πυραύλων.

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Σολτς και κυβέρνηση σε κρίση

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος.

Ο Καγκελάριος αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, εντός των σοσιαλιστών, εντός της κυβέρνησης και αυτά εντείνονται από τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης αλλά και του κόσμου. Με αυτές τις συνθήκες ο Σολτς βρίσκεται στα ΄΄σχοινιά΄΄. Το αν μπορέσει να φύγει από αυτά πριν το καμπανάκι το οποίο και θα σημάνει το τέλος του γύρου, με όρους πυγμαχίας, θα φανεί τις επόμενες εβδομάδες.

1. Με μια καυστικότατη επιστολή των μελών του κόμματος του, μέχω της οποίας τον επικρίνουν σφοδρότατα για τις πολιτικές που ακολουθεί.

Ο Όλαφ Σολτς αντιδρά στους διαφωνούντες εντός των σοσιαλιστών και επικρίνει τις αντιδράσεις τους. Οι επικριτές του αντιδρούν.

Σχεδόν 8.000 μέλη του SPD απαιτούν αλλαγή της πολιτικής ασύλου από τον Όλαφ Σολτς. Ο εκπρόσωπος Τύπου της Καγκελαρίας αντιδρά στην εμπρηστική επιστολή των μελών. Κύρια αιτία των αντιδράσεων το μεταναστευτικό και το άσυλο.

Ο καγκελάριος δεν βλέπει καμία αντίφαση στις ενέργειές του στην ανοιχτή επιστολή εκατοντάδων βουλευτών του SPD και μελών του κόμματος, η οποία ζητά τη διατήρηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη μεταναστευτική πολιτική. Αντίθετα, ο καγκελάριος αισθάνεται «ενισχυμένος στην πορεία του», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Steffen Hebestreit την περασμένη Τετάρτη στο Βερολίνο. Επειδή αυτό βασίζεται στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και επίσης «προστατεύει σαφώς το θεμελιώδες δικαίωμα στο άσυλο».

Αλλά ο Σολτς τόνισε επίσης ότι η Γερμανία μπορεί να παραμείνει φιλική προς τη μετανάστευση μόνο εάν καταφέρει να επιστρέψει άτομα χωρίς δικαιώματα διαμονής στις χώρες που είναι υπεύθυνες για αυτούς ή στην πατρίδα τους, είπε ο Hebestreit. Αυτή είναι η «δεύτερη όψη του νομίσματος» στη μεταναστευτική πολιτική.

Το απόγευμα της Τετάρτης, οι συντάκτες της επιστολής επέκριναν δριμύτατα τον Σολτς. Στον λογαριασμό στο Instagram «Stand for Dignity» ανέφερε: «Λόγω των τρεχουσών συνθηκών: Δεν «ενισχύουμε» την πορεία που ακολουθήσαμε». Πρόκειται για «τη συνέχιση της ύπαρξης της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας».

Ο συντάκτες της επιστολής ασκούν επίσης κριτική στην υπουργό των εσωτερικών Νάνσι Φείζερ

Στην ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του SPD, της Bundestag και του κρατικού κοινοβουλίου, μεταξύ άλλων, ζήτησαν «υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια». Επικρίνει μια «πορεία αποκλεισμού και στιγματισμού» των προσφύγων, η οποία ενθαρρύνεται επίσης από κορυφαίους σοσιαλδημοκράτες.

Βήματα όπως απορρίψεις στα σύνορα και περικοπές κοινωνικών επιδομάτων επικρίνονται ως «ψευδείς λύσεις» που νομιμοποιούν «δεξιές λαϊκιστικές και δεξιές εξτρεμιστικές αφηγήσεις κατά των προσφύγων».

Το SPD πρέπει να αλλάξει πορεία, γράφει η Lilly Blaudszun,  συντάκτρια της επιστολής, στο X. Σε συνέντευξή της στο Deutschlandfunk, εξήγησε ότι η επιστολή πρέπει να δείξει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο κόμμα που δεν είναι ικανοποιημένοι. Ο Μπλαουντσούν επέκρινε επίσης την υπουργό Εσωτερικών Νάνσι Φέιζερ, η οποία “γιορτάζει τις απελάσεις στο Αφγανιστάν”. Μέχρι το απόγευμα της Τετάρτης, η επιστολή είχε περισσότερες από 7.700 υπογραφές, περίπου το 2% των μελών του κόμματος.

Καθαρή πλειοψηφία για τον Πιστόριους αντί του Σολτς ως υποψήφιος καγκελάριος του SPD

Ο Όλαφ Σολτς θέλει να είναι ξανά υποψήφιος του SPD για καγκελάριος στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές, επιβεβαίωσε τη Δευτέρα ο αρχηγός του κόμματος Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. Σύμφωνα με το νέο RTL/ntv «Trend Barometer», η πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών είναι υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.

Σύμφωνα με έρευνα, περίπου τα δύο τρίτα των Γερμανών πολιτών (67%) είναι υπέρ του να μην είναι ξανά υποψήφιος καγκελάριος Όλαφ Σολτς στις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές υπέρ του υπουργού Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (και οι δύο SPD). Σύμφωνα με την αντιπροσωπευτική έρευνα του ινστιτούτου ερευνών κοινής γνώμης Forsa για το RTL/ntv «Trend Barometer», μόνο το 21% πιστεύει ότι ο Σολτς θα πρέπει να είναι υποψήφιος ξανά για καγκελάριος.

Στα κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας, το 62% ήταν υπέρ της μη εκ νέου υποψηφιότητας του. Στη Δυτική Γερμανία είναι 68%. Από τους ψηφοφόρους του SPD που ερωτήθηκαν στις προηγούμενες ομοσπονδιακές εκλογές, το 63% ήταν υπέρ της παραίτησης του.

Αφού ο ηγέτης του CDU Φρίντριχ Μερτς επιβεβαιώθηκε πως θα είναι ο ίδιος υποψήφιος καγκελάριος του CDU και του CSU πριν από μερικές μέρες, το 4% των ψηφοφόρων από άλλα κόμματα θέλει τώρα να δώσει την ψήφο του στην Ένωση. Σύμφωνα με τη Forsa, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει το μερίδιο των ψηφοφόρων της Ένωσης από 32% που είναι σήμερα στο 35% κατ’ ανώτατο όριο.

Λαρς Κλίνγκμπαϊλ: Η ερώτηση για την Καγκελαρία δεν είναι προς συζήτηση

Τη Δευτέρα, ο αρχηγός του SPD, Λαρς Κλίνγκμπαϊλ, προσπάθησε να σταματήσεις οποιαδήποτε συζήτηση σχετικά με το ζήτημα Κ (σσσ. Δηλαδή την καγκελαρία) στο SPD στο αρχικό στάδιο. «Δεν υπάρχει καθόλου ταλάντευση», τόνισε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος του Βερολίνου όταν ρωτήθηκε για την εκ νέου υποψηφιότητα του Σολτς. «Δεν υπάρχει συζήτηση για αυτό πουθενά», τόνισε χαρακτηριστικά. Ο πρωθυπουργός του Βραδεμβούργου Dietmar Woidke τόνισε επίσης: «Ο καγκελάριος είναι φυσικά ο επιλεγμένος υποψήφιος του SPD για καγκελάριος.

Την ίδια στιγμή, παραδέχτηκε ο Κλίνγκμπαϊλ, οι ομοσπονδιακές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2025 δεν θα είναι σίγουρη επιτυχία. Όμως η εκλογική νίκη του Woidke στο Βραδεμβούργο δείχνει ότι το SPD μπορεί να αλλάξει διαθέσεις και να κερδίσει. Αυτό πετυχαίνει όπου επικεντρώνεται στις θέσεις εργασίας, σε μια ισχυρή βιομηχανία και οικογένειες και όπου αναλαμβάνει τη μάχη με το AfD. «Σαφής στάση, μαχητικό πνεύμα, ενότητα και θάρρος» είναι τα χαρακτηριστικά που θα πάρει μαζί του στην ομοσπονδιακή εκλογική εκστρατεία, είπε.

Η κυβέρνηση οδεύει προς τις πρόωρες εκλογές τον τον Νοέμβριο;

1.001 άτομα στη Γερμανία ερωτήθηκαν για την έρευνα στις 20 και 23 Σεπτεμβρίου. Η Forsa δήλωσε ότι η ανοχή σφάλματος ήταν +/- τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Οι προεκλογικές έρευνες υπόκεινται γενικά σε αβεβαιότητα. Αντικατοπτρίζουν μόνο τη γνώμη τη στιγμή της έρευνας. Δεν είναι προβλέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Η τελευταία δημοσκόπηση δείχνει χαρακτηριστικά τα άσχημα ποσοστά των κομμάτων της κυβέρνησης:

  • Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD
    Δημοσκόπηση Γερμανία 21.28.-09.2024 INSA/BILD

    Union: 32%

  • AfD: 19% (-1)
  • SPD: 15%
  • GRÜNE: 11% (+1)
  • BSW: 10%
  • FDP: 4%
  • LINKE: 3% (+1)
  • Sonstige: 6% (-1)
2. Μεταναστευτικό και η αναποτελεσματικότητά του

«Οι συλλήψεις μη αιτούντων άσυλο και παράνομα εισερχόμενων στην χώρα είναι σχετικά χαμηλές» Απλώς θα αποφεύγουν τα σύνορα και τους συνοριακούς ελέγχους.

Έλεγχοι έχουν πραγματοποιηθεί σε όλα τα γερμανικά σύνορα από την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του GdP, Andreas Roßkopf, μέχρι στιγμής όμως χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Υπάρχει ένας βασικός λόγος για αυτό.

Σύμφωνα με την αστυνομική ένωση (GdP), οι νέοι έλεγχοι στα σύνορα μέχρι στιγμής έχουν κάνει ελάχιστα για τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης. «Μένει να φανεί ότι η σύλληψη μη εξουσιοδοτημένων ανθρώπων και διακινητών είναι σχετικά χαμηλή», δήλωσε ο πρόεδρος του GdP Andreas Roßkopf στο «Editorial Network Germany». Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μόνο ένας μικρός αριθμός απορρίψεων στα δυτικά σύνορα.

Από την περασμένη εβδομάδα διενεργούνται έλεγχοι σε όλα τα γερμανικά σύνορα προκειμένου να περιοριστεί ο αριθμός των ατόμων που εισέρχονται στη χώρα χωρίς άδεια. Νέοι είναι οι έλεγχοι στα χερσαία σύνορα με τη Δανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία (*ο γράφων βρέθηκε στην Ολλανδία την προηγούμενη εβδομάδα και δεν υπήρχαν καθόλου έλεγχοι στα σύνορα Ολλανδίας – Γερμανίας) και το Λουξεμβούργο. Έλεγχοι πραγματοποιούνται στα σύνορα με την Πολωνία, την Τσεχία, την Αυστρία και την Ελβετία εδώ και πολύ καιρό, καθώς και έλεγχοι στα σύνορα με τη Γαλλία λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων. Το μέτρο αρχικά περιορίζεται σε έξι μήνες.

«Τα λάθη τα τελευταία χρόνια πέφτουν στα πόδια μας».

Ο Roßkopf είπε ότι τα σημεία ελέγχου και οι κύριοι δρόμοι έχουν απλώς παρακαμφθεί από τότε που ξεκίνησε το μέτρο. Η αστυνομία δεν διαθέτει επίσης τον εξοπλισμό για να μπορέσει να εργαστεί ως σύγχρονη αστυνομία έρευνας. «Οι αποτυχίες σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια πέφτουν τώρα στα πόδια μας». Δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί αποτρεπτικό αποτέλεσμα των μέτρων. «Ο αριθμός των ατόμων που ζητούν προστασία και άσυλο που παραπέμπονται στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων στο εσωτερικό της χώρας παραμένει υψηλός», δήλωσε ο Roßkopf.

3. Ουκρανία και Nord Stream 1 & 2

Η επιχείρηση Nord Stream ΄΄πιθανών΄΄ εγκρίθηκε από τον διοικητή της Ουκρανίας Βαλερή Ζαλούζνη Valeriy Zalushnyj.

Η ανατίναξη των αγωγών Nord Stream το φθινόπωρο του 2022 δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Ωστόσο, σύμφωνα με διάφορα μέσα ενημέρωσης, λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή Valeriy Zalushnyj.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Spiegel», η δολιοφθορά στους αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream πριν από δύο χρόνια λέγεται ότι είχε εξουσιοδοτηθεί από τον τότε γενικό διοικητή της Ουκρανίας. Η επιχείρηση στη Βαλτική Θάλασσα κόστισε σχεδόν 300.000 δολάρια και χρηματοδοτήθηκε ιδιωτικά, αλλά υποβλήθηκε στον Valery Zalushny για έγκριση, ανέφερε το περιοδικό, επικαλούμενο τη δική του έρευνα. Ωστόσο, ειπώθηκε ότι ο πρόεδρος Volodymyr Zelenskyj δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων.

Ο Ζελένσκι αρνείται ότι εμπλέκεται σε πράξη δολιοφθοράς

Ο Salushnyj, τώρα πρεσβευτής της Ουκρανίας στη Μεγάλη Βρετανία, είχε ήδη πει στη Wall Street Journal («WSJ») ότι δεν γνώριζε τίποτα για μια τέτοια επιχείρηση. Η “WSJ” ανέφερε τον Αύγουστο, επικαλούμενη δική της έρευνα, ότι ο Saluschnyj συμμετείχε στην επιχείρηση. Στο παρελθόν, ο Πρόεδρος Ζελένσκι αρνιόταν πάντα την ανάμειξη της κυβέρνησής του στις ενέργειες σαμποτάζ.

«Spiegel»: Ουκρανός πρώην αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών ηγήθηκε της επιχείρησης

Το «Spiegel» ανέφερε περαιτέρω ότι η ομάδα δολιοφθοράς αποτελούνταν από αρκετούς Ουκρανούς δύτες, σχεδόν όλοι άμαχοι. Η επιχείρηση σχεδιάστηκε και ηγήθηκε από τον πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας Ρομάν Τσερβίνσκι. Ο Τσερβίνσκι είχε ήδη αρνηθεί την ανάμειξή του πέρυσι στην Washington Post και στο Spiegel.

Στα μέσα Αυγούστου του τρέχοντος έτους έγινε γνωστό ότι ο ομοσπονδιακός γενικός εισαγγελέας αναζητούσε έναν Ουκρανό για την υπόθεση, ο οποίος φέρεται να διέφυγε από την Πολωνία στην πατρίδα του.

Η «Die Zeit», η «Süddeutsche Zeitung» και το ARD ανέφεραν ότι ο άνδρας και δύο άλλοι Ουκρανοί υπήκοοι, ένας άνδρας και μια γυναίκα, ήταν ύποπτοι για τη διάπραξη του εγκλήματος.

Κοιτάζοντας πίσω τα λάθη του Βερολίνου στην Ουκρανία “Η γερμανική πολιτική ήταν αντιφατική εδώ και χρόνια, “Καταστροφή του Nord Stream με την ευλογία του Ζελένσκι; Ο Ουκρανός πρόεδρος λέγεται ότι ενέκρινε την επίθεση στον αγωγό στην δεξίωση για τα 70ά γενέθλια της Μέρκελ.

ΠΗΓΗ: E-enimerosi.com

Συνέχεια ανάγνωσης

Γερμανία

Γερμανία: Άσυλο στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ ζητούν τρία κρατίδια

Δημοσιεύτηκε

στις

Σύμφωνα με τη Deutsche Welle

Ανεβαίνουν οι τόνοι και εντείνονται οι πιέσεις προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση από τρία κρατίδια, όπου συγκυβερνούν Χριστιανοδημοκράτες με Πρασίνους, τα οποία ζητούν άμεσα αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική.

Ο λόγος για τη Βόρεια Ρηνανία-Bεστφαλία, το πολυπληθέστερο γερμανικό κρατίδιο, τη Βάδη-Βυρτεμβέργη και το Σλέσβιχ-Xόλσταϊν, που «συμμαχούν» πια στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, το δεύτερο ομοσπονδιακό νομοθετικό σώμα, στο οποίο εκπροσωπούνται τα κρατίδια στέλνοντας το δικό τους μήνυμα στον καγκελάριο Όλαφ Σολτς για το μεταναστευτικό, σύμφωνα με τη Deutsche Welle.

Ζητούν αυστηρές και ταχείες διαδικασίες ασύλου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, κάτι που αφορά άμεσα και την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο. Εκεί, όπως υποστηρίζουν, θα πρέπει να αρχίζει και να ολοκληρώνεται η εξέταση των αιτήσεων ασύλου. Ταυτόχρονα ζητούν γρηγορότερες και ευκολότερες απελάσεις εγκληματιών σε Συρία και Αφγανιστάν, ενώ θα πρέπει, λένε, να εξετάζονται ακόμα πιο εξονυχιστικά μη αναγκαία ταξίδια στις πατρίδες τους όσων έχουν λάβει καθεστώς προστασίας στη Γερμανία.

«Ανυπεράσπιστη» η γερμανική κοινωνία
Τα κρατίδια επισημαίνουν επίσης ότι ο Κανονισμός του Δουβλίνου εφαρμόζεται πλημμελώς και ζητούν, μεταξύ άλλων, περικοπές επιδομάτων, περισσότερες επιστροφές στις χώρες πρώτες υποδοχής, αλλά και ανάληψη περισσότερων ευθυνών από τις αεροπορικές εταιρείες – στο πλαίσιο των επιστροφών.

Τα τρία κρατίδια αναφέρονται επίσης στον κίνδυνο της τρομοκρατικής απειλής στη Γερμανία, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Ζόλινγκεν, που βρίσκεται στη Βόρεια Ρηνανία-Bεστφαλία. «Η κοινωνία δεν μπορεί να μείνει ανυπεράσπιστη», υποστηρίζουν τα τρία κρατίδια και ζητούν «τάξη, έλεγχο, όρια και ανθρωπιά στη μεταναστευτική πολιτική».

Χιλιάδες απελάσεις στην Τουρκία προ των πυλών;
Στο μεταξύ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Frankfurter Allgemeine Zeitung, το οποίο επικαλείται κυβερνητικούς κύκλους και το οποίο αναπαράγει και το δίκτυο n-tv, Βερολίνο και Άγκυρα έχουν καταλήξει σε συμφωνία για μαζικές απελάσεις προς την Τουρκία, και συγκεκριμένα 500 ατόμων ανά εβδομάδα.

Συνολικά αναμένεται να εγκαταλείψουν τη Γερμανία πάνω από 13.000 άτομα, ενώ όπως επισημαίνει και το τηλεοπτικό δίκτυο n-tv, ο αριθμός αιτούντων που ήρθαν πέρυσι στη Γερμανία από την Τουρκία σημείωσε σημαντική αύξηση εξαιτίας της κακής κατάστασης της τουρκικής οικονομίας.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, επισημαίνει το ίδιο δίκτυο, η Τουρκία αποτελεί τη δεύτερη κατά σειρά, μετά τη Συρία, χώρα προέλευσης νεοαφιχθέντων.

Μόλις το 13% εξ αυτών έλαβαν προστασία, ενώ η πλειονότητα των αιτούντων δεν έχει νόμιμα έγγραφα. Μέχρι στιγμής οι απελάσεις προς την Τουρκία γίνονταν με κανονικές πτήσεις «της γραμμής», ενώ στο μέλλον πιθανώς να πραγματοποιούνται ειδικές πτήσεις απελάσεων, κάτι που η Τουρκία αρχικά απέρριπτε για λόγους «εικόνας», όμως πλέον φαίνεται να έχει δώσει πράσινο φως.

Σύμφωνα με γερμανικά μέσα, η γερμανική κυβέρνηση φέρεται να έχει υποσχεθεί στην Τουρκία επιτάχυνση στην έκδοση βίζας για τους πολίτες της, ενώ μακροπρόθεσμος στόχος της τουρκικής κυβέρνησης είναι η κατάργησή της.

liberal.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή