Βαλεντίνος Βασιλέσκου
Το νέο ρωσικό ολοκληρωμένο σύστημα
διαχείρισης δεδομένων στο συριακό πεδίο μάχης δεν έχει σχεδιαστεί μόνο για να
αποτρέψει τις ισραηλινές επιθέσεις. Καθιστά επίσης αδύνατη για τις Ηνωμένες Πολιτείες
και τη Γαλλία να στηρίξουν αεροπορικά τις παράνομες βάσεις τους στη Συρία. Γι ‘αυτό, προλαμβάνοντας μια ήττα, ο πρέσβης James Jeffrey μίλησε για την απόσυρση των αμερικανικών
στρατευμάτων κατοχής.
Δίκτυο Βολταίρος | Βουκουρέστι (Ρουμανία) | 4
Οκτωβρίου 2018
Η άμυνα της
συριακής επικράτειας, ακόμη και των τμημάτων που καταλαμβάνουν αντιπολιτευτικές
αυτονομιστικές τρομοκρατικές ομάδες, βρίσκεται κατά το διεθνές δίκαιο, υπό την
ευθύνη της συριακής κυβέρνησης. Το ίδιο ισχύει για
τα χωρικά ύδατα ή τον συριακό εναέριο χώρο. Η Ρωσία προσκλήθηκε από τη νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας να στηρίξει το
συριακό στρατό στον αγώνα κατά των τρομοκρατών και ακόμη και στο πλαίσιο αυτό,
η Ρωσία δεν έχει αναλάβει από μόνη της το δικαίωμα να αντικαταστήσει τη συριακή
κυβέρνηση όσον αφορά το κυριαρχικό δικαίωμα της να υπερασπίζεται το έδαφός και
τον εναέριο χώρο της.
Στο παρελθόν, παρακάμπτοντας τους διεθνείς κανόνες και τις αποφάσεις του
ΟΗΕ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους, ιδίως το ΝΑΤΟ, πραγματοποίησαν
τη στρατιωτική κατοχή του Ιράκ και του Αφγανιστάν και επέβαλαν μια ζώνη απαγορευμένων
πτήσεων στη Λιβύη και τη Γιουγκοσλαβία.
Αντίθετα, το ρωσικό στρατιωτικό σώμα στη Συρία, που δεν είναι στράτευμα κατοχής,
δεν έλαβε από τον Ρώσο πρόεδρο την αποστολή να καταλάβει το έδαφος της Συρίας ή
να δημιουργήσει μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων σε ολόκληρη τη χώρα, μολονότι διαθέτει
αυτή την επιχειρησιακή ικανότητα.
Η συμφωνία την όποια σύναψε η Ρωσία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το
Ισραήλ για την πρόληψη της ακούσιας καταστροφής των αεροσκαφών της περιορίζεται
στον εναέριο χώρο γύρω από την αεροπορική βάση της Χμέιμιμ, τις ρωσικές
εγκαταστάσεις στο κυβερνείο της Λατάκιας και τη ναυτική βάση κοντά στη Ταρτούς,
που περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις γύρω από το λιμάνι της Ταρτούς.
Η συμφωνία αυτή τηρήθηκε, απόδειξη ότι οι Ρώσοι δεν
έχουν εκτοξεύσει ποτέ τους πυραύλους ΑΑ τους, παρά μόνο εναντίον των UAV (drones) των ένοπλων
ισλαμιστών που απειλούν την αεροπορική βάση της Χμέιμιμ.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2018, όταν καταρρίφθηκε το ρωσικό αεροσκάφος IL-20, τα ισραηλινά F-16 ήταν πολύ κοντά να παραβιάσουν τη συμφωνία με τη Ρωσία, στοχεύοντας
αντικείμενα στην απαγορευμένη ζώνη, μόλις 10 χλμ. βόρεια της αεροπορικής βάσης της
Χμέιμιμ. Και παρά ταύτα, δεν καταρρίφτηκαν.
Το έδαφος στα σύνορα μεταξύ Συρίας και Λιβάνου είναι ορεινό, οπότε η
ανίχνευση μέσω ραντάρ και η καθοδήγηση των συριακών πυραύλων ΑΑ δεν είναι εφικτές
για στόχους που πετάνε σε χαμηλό ύψος στο Λίβανο ή κοντά στις ακτές του
Λιβάνου. Ο Λίβανος δεν διαθέτει πυραύλους ΑΑ, καθώς η
κυβέρνησή του εξαρτάται από τη Σαουδική Αραβία για τη χρηματοδότηση του στρατού
του. Επιπλέον, η Σαουδική Αραβία ήταν ο κύριος
προμηθευτής χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, στρατολόγων, όπλων, πυρομαχικών και
εκπαίδευσης των τρομοκρατών που μάχονται εναντίον του συριακού εθνικού στρατού.
Είτε η Σαουδική Αραβία δεν έχει κανένα συμφέρον να οπλίζει τον Λίβανο με
πυραύλους ΑΑ που θα απαγόρευαν την υπερπτήση της επικράτειας από ισραηλινά
αεροπλάνα, είτε έχει πολύ στενή πολιτική και στρατιωτική συνεργασία με το
Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, το Ισραήλ έχει χρησιμοποιήσει συχνά
τον εναέριο χώρο του Λιβάνου για να επιτεθεί σε στόχους στη Συρία.
Στα ανατολικά σύνορα και στη βόρεια Συρία, καθώς και στην επικράτεια που
καταλαμβάνεται από το Ντάες (συμπεριλαμβανομένης του κυβερνείου της Ράκα), δεν
υπάρχουν συριακοί σταθμοί ραντάρ. Η περιοχή
καταλαμβάνεται από Κούρδους αποσχιστές, τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), που υποστηρίζονται και εξοπλίζονται από τις
Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ρωσία έχει αναπτύσσει στη Συρία ένα αεροπλάνο ραντάρ A-50U (AWACS), το οποίο περιορίζεται στην περιοχή περιπολίας 9 ωρών
και παρακολουθεί ταυτόχρονα 150 αεροπορικούς στόχους σε απόσταση έως και 350
χιλιομέτρων, χωρίς επιρροή λόγω διαμόρφωσης του εδάφους. Μέχρι τώρα, οι συντεταγμένες των στόχων δεν μεταδίνονταν
με άμεση γραμμή δεδομένων στα συριακά ραντάρ στο έδαφος, επειδή δεν διέθεταν
αυτοματοποιημένο σύστημα διαχείρισης που να μπορεί να διασυνδέεται με το A-50U.
Με την εισαγωγή στον συριακό στρατό του ρωσικού συστήματος
αυτοματοποιημένης διαχείρισης Polyana D4M1, οι πληροφορίες των
αεροπλάνων Α-50U, καθώς και των ρωσικών δορυφόρων παρατήρησης ή των
ραντάρ τελευταίας γενιάς των ρωσικών συστοιχιών S-400 στη Λατάκια, θα φτάσουν στα κεντρικά διοικητήρια της Συριακής Πολεμικής
Αεροπορίας και επομένως σε όλα τα συριακά συστήματα πυραύλων ΑΑ.
Δεδομένου ότι κανένα όπλο δεν είναι αλάνθαστο, το Ισραήλ θα αναζητήσει και
θα βρει κενά στο σύστημα Polyana D4M1 που έχει θέσει σε
λειτουργία ο συριακός στρατός, όπως έπραξαν μέχρι τώρα. Ειδικά αφού, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ένας μεγάλος αριθμός Εβραίων
μετανάστευσε στο Ισραήλ. Μερικοί από αυτούς
ήταν εξέχοντες επιστήμονες στον τομέα των σοβιετικών εξοπλισμών και η ένταξή
τους στην αμυντική βιομηχανία έφερε ένα σημαντικό πλεονέκτημα στο Ισραήλ.
Αυτοί οι Ισραηλινοί εμπειρογνώμονες από την πρώην Σοβιετική Ένωση, ειδικοί
στη σοβιετική τεχνολογία, γνώριζαν ότι στις 17 Σεπτεμβρίου 2018, το ραντάρ
παρακολούθησης του εναέριου χώρου όπως και το ραντάρ καθοδήγησης των πυραύλων S-200 βρίσκονται κοντά στη ράμπα εκτόξευσης, ήτοι πάνω
από 100 χλμ. από το ρωσικό αεροπλάνο. Σε αυτή την
απόσταση, ο χώρος διαχωρισμού ραντάρ μεταξύ του ρωσικού αεροσκάφους και οι
ψευδείς ηχώ των αεροσκαφών F-16 που
δημιουργούνται από τα συστήματα παρεμβολής είναι πολύ μικρός. Και οι στόχοι επικαλύπτονται θεμελιωδώς. Αυτοί οι ειδικοί γνώριζαν επίσης ότι αν οι Σύροι ανταπαντούσαν,
ο πύραυλος S-200 θα κατέρρεε το ρωσικό αεροπλάνο και όχι τα
ισραηλινά αεροπλάνα που δεν ήταν πλέον εκεί.
Ποιος έχει τα περισσότερα να χάσει;
Μέχρι
στιγμής, οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Συρία δεν προκάλεσαν μεγάλες
απώλειες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τη μοίρα των μαχών. Ήταν περισσότερο μια εικόνα κύρους για να δείξει
στο διεθνές δημόσιο κοινό ότι μπορούσαν να χτυπήσουν στρατιωτικούς στόχους στη
Συρία χωρίς να επεμβαίνει η Ρωσία.
Παραδόξως, δεν είναι το Ισραήλ ο μεγαλύτερος
ηττημένος από την εφαρμογή της αυτοματοποιημένης διαχείρισης του συριακού
εναέριου χώρου (ο οποίος περιλαμβάνει τώρα συστήματα S-300). Το Ισραήλ μπορεί να αποφύγει την αντιπαράθεση με
την συριακή αεράμυνα ΑΑ, εγκαταλείποντας την επίθεση πολλών στόχων στη Συρία. Ή, για να διατηρήσει την εικόνα του αμετάβλητη, να χτυπήσει
με άλλα μέσα εκτός της αεροπορίας, τις περιοχές που στερούνται στρατιωτικών
στόχων, αφού προηγουμένως προειδοποιούν τους Ρώσους.
Ο μεγάλος ηττημένος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Τόσο στην επικράτεια που κατέχουν οι Κούρδοι των SDF, όσο και στα
σύνορα με την Ιορδανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέστησαν παράνομα
στρατιωτικές βάσεις.
Η Συρία είναι ένα κράτος-ιδρυτής μέλος του ΟΗΕ και
σε αντίθεση με τους Ρώσους στρατιωτικούς, το καθεστώς των Αμερικανών, Βρετανών,
Γάλλων και Τούρκων στρατιωτικών, που δρουν στη Συρία στο πλευρό των ομάδων που
μάχονται κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων ή των ανεξάρτητων στρατευμάτων, είναι
αυτό των επιτιθέμενων. Για παράδειγμα,
μαχητικά αεροσκάφη των ΗΠΑ κατέρριψαν συριακά αεροπλάνα πάνω από τη συριακή
επικράτεια με το πρόσχημα ότι απειλούσαν αμερικανικά στρατεύματα που επιχειρούσαν
στο έδαφος της Συρίας στο πλευρό των αντι-κυβερνητικών ομάδων.
Υπάρχουν, στις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, στοιχεία των Ειδικών
Δυνάμεων, δηλαδή ελαφρύ πεζικό χωρίς υποστήριξη πυροβολικού. Αυτές οι βάσεις
δεν θα είναι σε θέση να αντισταθούν σε μια συνδυασμένη χερσαία επίθεση του
συριακού στρατού, υποστηριζόμενη από την αεροπορία. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιληφθούν ότι η αεροπορία τους δεν θα μπορέσει
να περάσει από το συριακό φράγμα AA χωρίς να υποστεί
μεγάλες απώλειες, τότε οποιαδήποτε αεροπορική επέμβαση θα γίνει άκαιρη. Όταν μιλάμε για το συριακό φράγμα AA, αναφερόμαστε ταυτόχρονα στο αυτοματοποιημένο
σύστημα διαχείρισης του εναέριου χώρου, στα συστήματα πυραύλων ΑΑ και στον
εξοπλισμό παρεμβολής Krasukha-4 και στο R-330ZH Zhitel. Το τελευταίο εκμηδενίζει
τα κέντρα διαχείρισης της αεροπορίας μάχης (AWACS), τη πλοήγηση, τα κέντρα ελέγχου εκτοξεύσεων και καθοδήγησης των όπλων επί
των μαχητικών αεροπλάνων των ΗΠΑ.
Η μόνη λύση που θα παραμείνει στο Πεντάγωνο θα είναι να αποσύρει τα
στρατεύματά του από το συριακό έδαφος.
Μετάφραση ρουμανικά-γαλλικά Avic
Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά
Δείτε επίσης:
Par Valentin Vasilescu Pour améliorer la sécurité des militaires russes déployés en Syrie, deux avions de transport lourd IL-76 MD chargés apparemment de matériel de brouillage (ECM) ont atterri lundi soir à la base aérienne russe à Lattaquié. Mardi soir, six autres avions IL-76 MD, escortés par huit avions de chasse su-30 SM et su-35 S ont atterri en Syrie. Al Masdar News a présenté les premières photos postées par
Par Valentin Vasilescu Mise à jour – 26 septembre 2018 – 18h 19 En ce qui concerne les systèmes S-300 offerts à la Syrie, des spécialistes russes affirment que: « La première livraison consiste en deux ou quatre divisions S-300 PMU. Elles seront disposées de manière à empêcher toute attaque à partir du Liban et de la mer Méditerranée. Par la suite, si nécessaire, le nombre de divisions S-300 dans l’armée
Par Valentin Vasilescu Beaucoup de bruit pour rien. W. Shakespeare. 20 (71 selon la Russie) missiles de croisière abattus par des Syriens de 118 lancés sur 3 cibles (deux à Homs et un près de Damas). Les cibles avaient des éléments de type bunker mais endommagés, avec rien à l’intérieur. C’est peu, mais pour une armée désorganisée par une guerre civile qui dure depuis 2011, c’est pas mal. Je me
Le ministère russe de la Défense a publié des images prises avec des drones du 8 au 12 septembre 2017, qui montrent les dispositifs terroristes de Daech au nord de Deir-ez-Zor en Syrie. La surprise est la présence de véhicules blindés Humvee-Hummer (HMMWV) des forces spéciales des États-Unis placés dans les points d’appui du Système islamique de défense de Daech sur la route qui mène à Deir-ez-Zor. Sur la carte
Par Valentin Vasilescu Il existe toutes sortes d’hypothèses inquiétantes dans la presse, selon lesquelles les exercices militaires « Zapad-2017″ seraient une opportunité pour la Russie d’envahir les États du flanc oriental de l’OTAN. Personne {dans ces médias] n’a pris la peine de développer le scénario de ces exercices et n’a la formation nécessaire pour l’analyser. C’est pourquoi nous allons le faire dans ce qui suit. Le scénario des exercices militaires russo-biélorusses
var _wau = _wau || []; _wau.push([“small”, “wvg1ie6mi5ta”, “m3y”]);
(function() {var s=document.createElement(“script”); s.async=true;s.src=”http://widgets.amung.us/small.js”;
document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(s);})();
