Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Yβριδικός πόλεμος, fake news και κυβερνοεπιθέσεις: Οι υβριδικές απειλές του 21ου αιώνα και η Ελλάδα

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο υβριδικός πόλεμος, αν και, από πολλές απόψεις, δεν αποτελεί κάτι «επαναστατικό» αποτελεί σίγουρα σημείο των καιρών

H πρόκληση αστάθειας και η υπονόμευση ενός αντιπάλου σε στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, είναι στόχοι που μπορούν να επιτευχθούν ευκολότερα και αποτελεσματικότερα σε σχέση με το παρελθόν.

Του Κώστα Μαυραγάνη

Η έννοια του «υβριδικού
πολέμου» εισήλθε στο λεξιλόγιο των
περισσότερων ΜΜΕ από την κρίση της
Ουκρανίας- και ειδικότερα την προσάρτηση
της Κριμαίας- και μετά: Η εμφάνιση των
«μικρών πράσινων ανδρών» (little green men) –
βαριά οπλισμένων στρατιωτών άνευ
διακριτικών- σε στρατηγικής σημασίας
σημεία της Κριμαίας, οι εκστρατείες
παραπληροφόρησης/ fake newsπου «θόλωναν το
τοπίο», οι κυβερνοεπιθέσεις «άγνωστης»
προέλευσης κατά υποδομών, η δημιουργία
τεχνητών νησιών σε αμφισβητούμενες
θαλάσσιες ζώνες, οι προκλητικές ενέργειες
που σταματούν ένα βήμα πριν την «ξεκάθαρη»
εχθρική πράξη, όλα αυτά εντάσσονται, εν
έτει 2019, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο- ομπρέλα
που τείνει να αποκαλείται «υβριδικός
πόλεμος» ή «υβριδικές απειλές». Αν και
οι ορισμοί ποικίλλουν, η ουσία είναι
πως στον σημερινό πολυπολικό, εν πολλοίς
αναθεωρητικό κόσμο, με τις τεράστιες
δυνατότητες που παρέχουν η τεχνολογία
και οι τηλεπικοινωνίες, τα όρια μεταξύ
ειρήνης και πολέμου φαίνονταν συχνά να
θολώνουν- και ως εκ τούτου, γίνεται ακόμα
πιο δύσκολη η διάκριση μεταξύ εχθρών,
μη-εχθρών και φίλων (όπου και αν αυτοί
υπάρχουν), μεταξύ εχθρικών ενεργειών
και προβοκάτσιας, τυχαίων και «τυχαίων»
fake news κλπ.

Ο υβριδικός πόλεμος,
αν και, από πολλές απόψεις, δεν αποτελεί
κάτι «επαναστατικό» («γκρίζες» πρακτικές
τέτοιου είδους ανάγονται στις αρχές
της στρατιωτικής ιστορίας ακόμα),
αποτελεί σίγουρα σημείο των καιρών μας,
καθώς η πρόκληση αστάθειας (που βρίσκεται
στην «καρδιά» της συγκεκριμένης
στρατηγικής/ φιλοσοφίας, εάν μπορούμε
να την αποκαλέσουμε έτσι) και η υπονόμευση
ενός αντιπάλου σε στρατιωτικό, πολιτικό,
οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, είναι
στόχοι που μπορούν να επιτευχθούν
ευκολότερα και αποτελεσματικότερα σε
σχέση με το παρελθόν, με μια σειρά
«φθηνών», θα έλεγε κανείς, εργαλείων (η
χρήση των social media για εξάπλωση
παραπληροφόρησης και υπονόμευση της
εμπιστοσύνης σε κυβερνήσεις και θεσμούς
αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα).
Ως εκ τούτου, προκύπτει το εμφανές
ερώτημα, δεδομένης της παραδοσιακά
ευαίσθητης θέσης της χώρας μας στον
διεθνή γεωπολιτικό χάρτη: Πόσο ευάλωτη
είναι η Ελλάδα απέναντι στις υβριδικές
απειλές- και κατά πόσον είναι προετοιμασμένη
απέναντί τους;
Στο πλαίσιο ενός εκτενούς
αφιερώματος πάνω στο συγκεκριμένο θέμα,
η HuffPost Greece απευθύνθηκε σε τέσσερις
ειδικούς: Για το κεφάλαιο «υβριδικός
πόλεμος» μας μίλησαν οι: Ιπποκράτης
Δασκαλάκης (διευθυντής μελετών του
ΕΛΙΣΜΕ, υποστράτηγος ε.α), Αθανάσιος
Κοσμόπουλος (Υπεύθυνος Προστασίας
Δεδομένων του υπουργείου Ψηφιακής
Πολιτικής, ταγματάρχης ε.α), Κων/νος Θ.
Λαμπρόπουλος (στρατηγικός αναλυτής και
Εταίρος του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας
της Γενεύης), Ιωάννης Λ. Κωνσταντόπουλος,
(επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών
& Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου
Πειραιώς).
Ορίζοντας τον υβριδικό
πόλεμο
Συνοψίζοντας, βάσει
των απαντήσεων που μας έδωσαν οι άνωθεν
ειδικοί, ο υβριδικός πόλεμος αποτελεί
συνδυασμό πρακτικών συμβατικού και μη
συμβατικού/ ασύμμετρου πολέμου, με
εμπλοκή στοιχείων πληροφοριακού πολέμου
και κυβερνοπολέμου. Απώτερος στόχος
είναι η πρόκληση αστάθειας και
ανισορροπίας, εσωτερικής και εξωτερικής,
στον αντίπαλο.
Ο υβριδικός πόλεμος,
αν και ακούγεται περισσότερο τα τελευταία
χρόνια, (κυρίως από την κρίση στην
Ουκρανία και μετά), δεν είναι μια νέα
«μόδα» στη γεωστρατηγική/ γεωπολιτική:
Στοιχεία του υπήρχαν ανέκαθεν στην
ιστορία των ανθρώπινων συγκρούσεων,
ωστόσο πλέον οι δυνατότητες της σύγχρονης
τεχνολογίας τον καθιστούν πιο «αποδοτικό».
Όπως σημειώνει ο κ. Λαμπρόπουλος, ο
σύγχρονος υβριδικός πόλεμος δίνει
έμφαση στη δημιουργικότητα, την μη
προβλεψιμότητα, την αδυναμία απόδοσης
ευθυνών και «στοχεύει πρωτίστως στο
γνωσιακό υπόβαθρο του Πολέμου».
Χαρακτηριστικά παραδείγματα του 21ου
αιώνα είναι η κρίση της Ουκρανίας, ο
πόλεμος Ισραήλ- Χεζμπολά στον Λίβανο
και η περίπτωση της Συρίας. Ένα από τα
βασικά χαρακτηριστικά του είναι η
ευρύτατη χρήση μη στρατιωτικών μέσων,
θολώνοντας τα όρια μεταξύ ειρήνης και
πολέμου και δημιουργώντας μια «γκρίζα»
κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από
επιχειρήσεις παραπληροφόρησης και
κυβερνοπολέμου, στρατιωτικές ενέργειες
από δυνάμεις «αγνώστου» προέλευσης,
αλλά και συμβατικές επιχειρήσεις,
προκλήσεις που σταματούν ένα βήμα πριν
την εχθρική ενέργεια κ.α.
Κ. Λαμπρόπουλος:Η χρήση
των μη στρατιωτικών μέσων στην μελλοντική
διεξαγωγή επιχειρήσεων τις επόμενες
δεκαετίες, θα αυξηθεί δραματικά, όπερ
μεθερμηνευόμενον σε αναλογία τουλάχιστον
4 προς 1 υπέρ της χρήσης μη στρατιωτικών
μέσων έναντι της χρήσης των στρατιωτικών.
Ως εκ τούτου, τα διακριτά όρια μεταξύ
ειρήνης και πολέμου καθίστανται θολά
και δυσδιάκριτα.Οι επιχειρήσεις
διεξάγονται στην λεγόμενη «γκρίζα
περιοχή» κάτω απ το κατώφλι του πολέμου
και πάνω απ’ το κατώφλι της ειρήνης.
Γενικότερα, όλοι οι
ειδικοί που μίλησαν στη HuffPost Greece
υπογράμμισαν την πολυεπίπεδη στόχευση
της συγκεκριμένης φιλοσοφίας: Ο υβριδικός
πόλεμος στοχεύει ταυτόχρονα υποδομές,
πολιτική και κοινωνική σταθερότητα,
ένοπλες δυνάμεις και το ίδιο το φρόνημα
μιας κοινωνίας, εκμεταλλευόμενος μια
σειρά συμβατικών και μη συμβατικών
μέσων. Πρόκειται, στην ουσία για
συνδυαστική χρήση στρατιωτικής,
πολιτικής, οικονομικής και πληροφοριακής
ισχύος- τόσο από κράτη, όσο και από μη
κρατικούς δρώντες.
Παραπληροφόρηση, fake
news και κυβερνοπόλεμος
Ιδιαίτερα σημαντικός
πυλώνας του υβριδικού πολέμου είναι η
ψηφιακή του διάσταση: Πέραν του
κυβερνοπολέμου/ κυβερνοεπιχειρήσεων,
που έχουν ως στόχο υποδομές, τηλεπικοινωνίες
κλπ, ο κ. Κοσμόπουλος τόνισε τη σημασία
της αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης
και των fake news, υπογραμμίζοντας την ανάγκη
αύξησης της ευαισθητοποίησης και
ενημέρωσης του μιντιακού και δημοσιογραφικού
δυναμικού της χώρας, ώστε να μην πέφτουν
άθελά τους θύματα παραπληροφόρησης και
να γίνονται ακουσίως όργανα διασποράς
προπαγάνδας και θέσεων ξένων χωρών. Σε
αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε την ανάγκη
για δημιουργία, μεταξύ άλλων, ενός
μηχανισμού εντοπισμού και διαχείρισης
fake news, και την καθιέρωση πολιτικής
διαχείρισης της παραπληροφόρησης σε
εθνικό επίπεδο.
Αθ. Κοσμόπουλος: Μην
περιμένετε τον εχθρό να βομβαρδίσει με
δραστική βολή πυροβολικού ή με αποστολές
αεροπορικού βομβαρδισμού μια περιοχή,
θα προτιμήσει να ρίξει το τραπεζικό
σύστημα και τα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα,
παράλληλα με ένα εκτεταμένο μπλακ άουτ
στη Χώρα. Φανταστείτε το χάος που θα
προκληθεί στη Χώρα όταν είναι μεγάλες
πληθυσμιακές ομάδες και περιοχές της
Χώρας χωρίς κινητά τηλέφωνα, χωρίς ΑΤΜ
και χωρίς ρεύμα ταυτόχρονα. Αυτός είναι
ο σύγχρονος πόλεμος:Το πιστόλι και η
χειροβομβίδα έχουν αντικατασταθεί από
το πληκτρολόγιο και την οθόνη.
Προστασία απέναντι
στον υβριδικό πόλεμο
Κοινή αντίληψη ως προς
το συγκεκριμένο θέμα είναι πως, στην
περίπτωση του υβριδικού πολέμου, δεν
μιλάμε τόσο για «άμυνα», όσο για «ανοσία»:
Όπως σημείωσε ο κ. Κωνσταντόπουλος,
απαιτείται μια «ολιστική προσέγγιση
όπου εμπλέκεται ολόκληρη η κυβέρνηση
σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, ο ιδιωτικός
τομέας, και ολόκληρη η κοινωνία», ενώ ο
κ. Κοσμόπουλος μίλησε για υβριδική
ανοσοποίηση, καθώς, επί της προκειμένης,
εάν κάποιος έχει πέσει θύμα υβριδικής
επιχείρησης και μπαίνει σε διαδικασία
αμυντικών επιχειρήσεων, κατά κανόνα
είναι πολύ αργά.
Ι. Κωνσταντόπουλος: Η
καλύτερη άμυνα απέναντι σε πρακτικές
υβριδικού πολέμου αποτελεί, πρώτον, η
διαμόρφωση της αντίληψης της απειλής
και η κατανόηση του υβριδικού πολέμου
και των υβριδικών απειλών, δεύτερον, η
προσπάθεια ενδυνάμωσης της ανθεκτικότητας
μίας κοινωνίας, έτσι ώστε σε περίπτωση
που δεχθεί ένα υβριδικό χτύπημα να
μπορέσει σύντομα να αναδιοργανωθεί και
να αντιδράσει, ενώ θα έχει ελαχιστοποιήσει
όσο είναι δυνατόν τις ζημιές, τρίτον, η
δημιουργία και η συνεχιζόμενη ανάπτυξη
των μέσων αντίδρασης και τέταρτον, η
δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου
συνεργασίας μεταξύ των διάφορων κρατικών
υπηρεσιών (πολιτικών και στρατιωτικών),
καθώς και του ιδιωτικού τομέα, που θα
πρέπει να συνεργάζονται προκειμένου
να αντιμετωπιστούν οι υβριδικές απειλές.

Η υβριδική απειλή
προς την Ελλάδα και η Τουρκία
Το τελικό – και καίριο-
ερώτημα δεν είναι άλλο από το πόσο
ευάλωτη είναι η χώρα μας απέναντι σε
υβριδικές απειλές, και ποια είναι η
κατάσταση με την Τουρκία, η οποία φαίνεται
να χρησιμοποιεί πρακτικές υβριδικού
τύπου.
Όλες οι δημοκρατίες εκ
των πραγμάτων είναι ευάλωτες απέναντι
σε τέτοιες πρακτικές: Όπως σημειώνει ο
κ. Κωνσταντόπουλος, «τα χαρακτηριστικά
των δημοκρατιών (διαφάνεια και συµµετοχή,
διάκριση εξουσιών, κράτος δικαίου,
σεβασµός της ιδιωτικής ζωής, αµοιβαία
εµπιστοσύνη, ελευθερία λόγου και
έκφρασης) εκτός από τη θετική τους χροιά,
μπορεί να αποτελέσουν και μία εν δυνάμει
τρωτότητα, απέναντι τόσο σε κρατικούς
όσο και μη κρατικούς δρώντες». Δεδομένου
αυτού, η Ελλάδα δεν φαίνεται να
παρουσιάζεται ιδιαίτερα τρωτή- σε σχέση
με άλλες χώρες- σε τέτοιου είδους
ενέργειες, σύμφωνα με τον κ. Δασκαλάκη,
ο οποίος υπογραμμίζει, ωστόσο, πως
απαιτείται καλύτερη ενημέρωση και
ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, καθώς
και ενίσχυση της προστασίας των κρίσιμων
υποδομών.
Ι. Δασκαλάκης:Ο αντίπαλος
αναμένεται να στρέψει τις προσπάθειες
του στη διατάραξη της λειτουργίας
βασικών υποδομών ώστε να κλονιστεί η
εμπιστοσύνη του λαού, όχι μόνο προς την
κυβέρνηση αλλά προς το σύνολο της
κρατικής μηχανής και συγχρόνως να
διαχυθεί ο φόβος και να πληγεί η βούληση
της αντίστασης. Ανάλογη και η εκ μέρους
του αντιπάλου χρήση των επικοινωνιακών
μέσων και του διαδικτύου, γεγονός που
επιβάλλει την δημιουργία κλίματος
εμπιστοσύνης πολιτών-κράτους και τη
συνεχή ενημέρωση των πρώτων.
Ως προς τη χρήση τέτοιου
είδους πρακτικών από την Τουρκία, είναι
κοινή εκτίμηση πως η γείτονας μετέρχεται
τέτοιου είδους πρακτικές: Τόσο ο κ.
Δασκαλάκης, υποδεικνύουν το μεταναστευτικό
και τη διαχείρισή του από την Τουρκία
ως δυνάμει βραχίονα υβριδικών επιχειρήσεων,
ενώ ο κ. Λαμπρόπουλος εκτιμά πως η
αναθεωρητική Τουρκία του προέδρου
Ερντογάν ενσωματώνει στοιχεία και
πτυχές τόσο της ρωσικής, όσο και της
κινεζικής προσέγγισης, αν και σε αρκετά
μικρότερη κλίμακα. Παράλληλα, κάνει
λόγο για «συστηματική προσπάθεια του
τουρκικού καθεστώτος να καταστεί
περιφερειακή υπερδύναμη μέσω ενός
εμπλουτισμού του δόγματος εθνικής
ασφάλειας με υβριδικά στοιχεία»,
υποδεικνύοντας επίσης και την ευρεία
χρήση παραστρατιωτικών δυνάμεων υπό
την αιγίδα της Τουρκίας στη Συρία, που
λειτουργούσαν μεν ως υποκατάστατα του
τουρκικού στρατού, χωρίς όμως η δράση
τους να επιτρέπει απόδοση ευθυνών στην
Τουρκία (η οποία αρνείται οποιαδήποτε
ανάμειξη σε εγκληματικές τους δράσεις).
Άλλο ένα γνωστό παράδειγμα τουρκικών
πρακτικών τέτοιου είδους είναι η γνωστή
και «παραδοσιακή» αμφισβήτηση κυριαρχικών
δικαιωμάτων της χώρας μας/ ψυχολογικές
επιχειρήσεις- ωστόσο, όπως υποδεικνύει
ο κ. Δασκαλάκης, και η ίδια η Τουρκία
είναι επίσης ευάλωτη στον υβριδικό
πόλεμο, λόγω παραγόντων όπως η κουρδική
μειονότητα, η αποδόμηση του κοσμικού
κεμαλικού κράτους και οι ρωγμές στη
συνοχή του λόγω των κινήσεων προς την
κατεύθυνση της δημιουργίας ενός
αυταρχικού, προσωποκεντρικού κράτους
από τον Ερντογάν. «Όλοι τα παραπάνω,
δημιουργούν συνθήκες που -υπό προϋποθέσεις
και μέχρι κάποιου βαθμού- καθιστούν το
κράτος περισσότερο ευάλωτο στις
επικαλούμενες ”υβριδικές προσβολές”»,
πιθανώς στο πλαίσιο στοχοποίησης της
Τουρκίας από κάποια μεγάλη δύναμη,
σημειώνει ο κ. Δασκαλάκης.

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή