Ακολουθήστε μας

Διεθνή

Σχέδιο του Ιδρύματος Σόρος η ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου

Δημοσιεύτηκε στις

Το Ίδρυμα Ανοικτής
Κοινωνίας του Βελιγραδίου (Soros Foundation)
είναι ο εμπνευστής και ο συντάκτης μιας
λεπτομερούς μελέτης για την ανταλλαγή
εδαφών μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας.

Η Hastag.al δημοσίευσε την
έκθεση στη σερβική γλώσσα, ενώ παλαιότερες
εκδόσεις της δημοσίευσης της έκθεσης
αυτής έγιναν στα μέσα ενημέρωσης, κυρίως
στην αγγλική γλώσσα.

Η έκθεση ολοκληρώθηκε
τον Απρίλιο του 2018, μόλις 3 μήνες μετά
τη συνάντηση Ράμα-Βούτσιτς στο Νταβός
της Ελβετίας, όπου αυτή ήταν η πρώτη
φορά που συζήτησαν την ιδέα της εδαφικής
ανταλλαγής.
Ενώ το υποκατάστημα
του Σόρος στο Βελιγράδι συνέταξε αυτήν
την έκθεση τον Απρίλιο του 2018, ο Άλεξ
Σόρος, γιος του πολυεκατομμυριούχου
Τζορτζ Σόρος, κατά το χρονικό διάστημα
Ιουνίου 2018- Μαρτίου 2019, επισκέφθηκε
δεκάδες φορές τα Τίρανα- Βελιγράδι-Πρίστινα,
να επιβλέπει την ετοιμότητα των
κυβερνήσεων για την εφαρμογή αυτής της
μελέτης.
Η Δομή της Έκθεσης
Δεδομένου ότι η έκθεση
είναι ογκώδης, παρουσιάζουμε βασικά
στοιχεία που αποτελούν τους πυλώνες
της σύλληψης αυτής της ιδέας.
Όσον αφορά την εξομάλυνση
των σχέσεων μεταξύ Βελιγραδίου και
Πρίστινας, η μελέτη του παραρτήματος
Σόρος στο Βελιγράδι, προσφέρει τρία
πιθανά σενάρια.
Σενάριο Πρώτο
Επιτυχής συμφωνία, με
την ανταλλαγή εδαφών, με τον άξονα
Πρέσεβο-Μέντβετζα-Μπουγιάνοβατς στη
Σερβία και τη Μιτρόβιτσα και ορισμένους
δήμους γύρω από τον Ζούμπιν Πότοκ.
Το σενάριο αυτό
αντιμετωπίζει τις δημογραφικές αλλαγές
που θα ακολουθήσουν, το οικονομικό βάρος
στις αντίστοιχες χώρες μετά την ανταλλαγή,
αλλά εξετάζει με πολύ ιδιαίτερο τρόπο
το θέμα των υπόγειων και εξορυκτικών
βιομηχανιών στην Τρέπτσα (Μεταλλεία
Τρέπτσας).
Σενάριο Δεύτερο
Επιτυχώς περιορισμένη
συμφωνία, το σενάριο αυτό προβλέπει την
τελική λύση, με αμοιβαία αναγνώριση
βάσει της συμφωνίας των Βρυξελλών του
2013 όπου σε ορισμένους σερβικούς δήμους
χορηγείται αυτονομία στη λήψη αποφάσεων,
ενώ το νομικό σύστημα, ο δικαστικός
εισαγγελέας κλπ θα είναι αλληλοεξαρτώμενος
σε σχέση με το Κοσσυφοπέδιο.
Σενάριο Τρίτο
Συμφωνία StatusQuo, αυτό το
σενάριο είναι η συνέχιση της σημερινής
κατάστασης, χωρίς καμία αλλαγή, μεταξύ
των δύο δημοκρατιών της Σερβίας και του
Κοσσυφοπεδίου.
Είναι σαφές ότι η μελέτη
αναφέρει ότι η μεταβολή της εδαφικής
ανταλλαγής είναι η παραλλαγή που
εξυπηρετεί περισσότερο τη Σερβία και
τονίζει ιδιαίτερα το κέρδος από τα έσοδα
που θα έχει η επιχείρηση εξόρυξης στην
Τέρπτσα.
Η έκθεση αναφέρει
λεπτομερέστερα την ιστορική ροή των
ορυχείων Τέρπτσα και προβλέπει εισοδήματα
πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για
τις επόμενες δεκαετίες. Εξετάζει επίσης
τις ευκαιρίες για αλλαγή της ιδιοκτησίας
και των δικαιωμάτων αλλαγής πάνω από
την Τέρπτσα σε περίπτωση αυτού του
σεναρίου.
Οι εμπειρογνώμονες που
συμφωνήθηκαν από το Ίδρυμα Σόρος, συνήψαν
την έκθεση αυτή τον Απρίλιο του 2018, μετά
από λίγες εβδομάδες εργασίας και είναι
εντυπωσιακό το γεγονός ότι στη σύνταξη
της έκθεσης που φέρει τη σφραγίδαSoros-Belgrade,
αναφέρονται τα συμφέροντα του κράτους
της Σερβίας, ως «την πλευρά μας», ή «το
ενδιαφέρον μας», υπονοώντας ότι αυτή η
έκθεση Σόρος, αντιπροσωπεύει άμεσα και
κατά πρώτο λόγο το ενδιαφέρον και την
άποψη του κράτους της Σερβίας.
Δεν υπάρχει κανένας
που να υποστηρίζει ότι το Ίδρυμα Σόρος
έχει κάνει την ίδια μελέτη στα Τίρανα
με εμπειρογνώμονες από την Αλβανία ή
στην Πρίστινα με Κοσοβάρους εμπειρογνώμονες,
για να καταλήξει σε ένα πιο ώριμο
συμπέρασμα συγκρίνοντας τις τρεις
εκθέσεις.
Αποδεικνύεται ότι το
Ίδρυμα Σόρος αναφέρεται επαρκώς στη
σερβική πλευρά και υποστηρίζει σαφώς
τα συμφέροντα για λόγους που είναι ακόμη
άγνωστοι, σημειώνει το αλβανικό
δημοσίευμα.
Απόδοση στα ελληνικά
από το zjarr.tv: Βαλκανικό
Περισκόπιο – echedoros-a.gr

Ο Σάββας Καλεντερίδης γεννήθηκε στη Βέργη Σερρών το 1960. Το 1977 εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1981, ως ανθυπίλαρχος. Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες των τεθωρακισμένων και των καταδρομών και σε κρίσιμες θέσεις στο εξωτερικό. Το Μάρτιο του 2000, ενώ φοιτούσε στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, παραιτήθηκε από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Από το φθινόπωρο του 2000 ίδρυσε και διευθύνει τον εκδοτικό οίκο Ινφο-Γνώμων. Με το ψευδώνυμο Κώστας Νικοπολίδης μετέφρασε από τα τουρκικά και επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου "Κράτος συμμορία", Εκδόσεις Τουρίκη, ενώ μετέφρασε από τα τουρκικά και την "Έκθεση Σουσουρλούκ", που συμπεριλήφθηκε στο ομώνυμο βιβλίο των Εκδόσεων Α.Α. Λιβάνη. Σε συνεργασία με το ίδρυμα "Φίλοι Λαογραφικού Μουσείου Μέλπως Μερλιέ" συμμετείχε και προλόγισε την έκδοση του διπλού CD "Τραγούδια του Πόντου, Ηχογραφήσεις του 1930" και του CD "Τραγούδια από τις παράλιες πόλεις του Πόντου και της Μικράς Ασίας". Επιμελήθηκε επίσης της έκδοσης του δίτομου έργου "Ανάλυση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, Μύθος και πραγματικότητα", του βιβλίου "Οι μειονότητες στην Τουρκία" και των ιστορικών ταξιδιωτικών οδηγών "Κάτω Ιταλία - Μεγάλη Ελλάδα", "Σικελία", "Ρόδος - Σύμη - Καστελόριζο - Καρία - Λυκία", "Χίος - Σμύρνη", "Βουλγαρία - Ανατολική Ρωμυλία", "Καππαδοκία - Κεντρική Ανατολία" και "Κωνσταντινούπολη - Μαρμαράς". Έγραψε τους ιστορικούς ταξιδιωτικούς οδηγούς "Κοζάνη, στην αγκαλιά των βουνών", "Ιωνία, Σάμος - Έφεσος - Μίλητος - Πριήνη", "Δυτικός Πόντος, Βιθυνία - Παφλαγονία" και "Ανατολικός Πόντος, Κοτύωρα - Κερασούντα - Τραπεζούντα - Αργυρούπολη - Καρς". Αναλύσεις και άρθρα του Σάββα Καλεντερίδη, με κύριο θέμα την Τουρκία και άλλα περιφερειακά ζητήματα, έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" και "Παρόν" και στα περιοδικά "Άμυνα και διπλωματία", "Απόρρητο Δελτίο" και "Διπλωματία".

Διεθνή

Άδειασε από τα πολεμικά πλοία η ναυτική βάση των ΗΠΑ στο Μπαχρέιν

Η διασκόρπιση των πλοίων είναι μια συνήθης τεχνική ασφαλείας που χρησιμοποιείται από τα Πολεμικά Ναυτικά σε όλο τον κόσμο σε περιόδους αναταραχής.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Άδειασε από τα πολεμικά πλοία η ναυτική βάση των ΗΠΑ στο Μπαχρέιν, όπως αποκαλύπτουν δορυφορικές εικόνες οι οποίες κυκλοφόρησαν χθες στο διαδίκτυο.

Οι συγκεκριμένες εικόνες, που αναλύθηκαν από το Associated Press φαίνεται να δείχνουν ότι δεν υπάρχουν πλέον πλοία αγκυροβολημένα έξω από το αρχηγείο του 5ου Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στο Μπαχρέιν, καθώς συνεχίζονται οι επιθέσεις μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Οι εικόνες δείχνουν την κύρια αποβάθρα χωρίς κανένα πλοίο.

Η διασκόρπιση των πλοίων είναι μια συνήθης τεχνική ασφαλείας που χρησιμοποιείται από τα Πολεμικά Ναυτικά σε όλο τον κόσμο σε περιόδους αναταραχής.

Το Ιράν έχει απειλήσει να στοχεύσει αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην περιοχή, αν και μέχρι στιγμής δεν έχει σημειωθεί καμία επίθεση από την έναρξη της ισραηλινής εκστρατείας κατά του Ιράν την Παρασκευή.

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Το ισχυρότερο μη πυρηνικό όπλο! GBU-57: Ο αμερικανικός «γίγαντας» που απειλεί το Ιράν – Θα πατήσει το κουμπί ο Τραμπ;

Μέχρι σήμερα, η GBU‑57 δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε πολεμική επιχείρηση, παραμένοντας ως «τελευταία λύση» στο στρατηγικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ. Ωστόσο, η ύπαρξή της αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα ισχύος -και ένα εργαλείο πίεσης σε ένα εξαιρετικά εύθραυστο γεωπολιτικό τοπίο.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μετά από πέντε ημέρες πληγμάτων ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν η Τεχεράνη διατείνεται πως οι βαλλιστικοί της πύραυλοι σπέρνουν τον τρόμο στην καρδιά του προαιώνιου εχθρού της και το Τελ Αβίβ βομβαρδίζει συστηματικά από τον αέρα στόχους σε ολόκληρη την ιρανική επικράτεια, πιέζοντας για την σύνθλιψη του θεοκρατικού καθεστώτος.

Η ένταση στη Μέση Ανατολή από τα ξημερώματα απέκτησε και έντονο αμερικανικό «χρώμα», καθώς η ανάρτηση του Ντόναλντ Τραμπ που κάλεσε σε εκκένωση της ιρανικής πρωτεύουσας έφερε στο προσκήνιο σενάρια για έναν πόλεμο, που θα ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της περιοχής.

Οι ΗΠΑ του Τραμπ, ο οποίος επί μακρόν διατείνεται πως οι πόλεμοι είναι καταστροφικοί και ενάντια στους δικούς του πολιτικούς τρόπους -άσχετα εάν ούτε ο πόλεμος στην Ουκρανία τελείωσε σε μία ή 100 ημέρες- έχουν σήμερα μία στρατηγική επιλογή ανάλογη της ισχύος και της στρατιωτικής δυναμικής τους.

Η Ουάσιγκτον έχει την επιλογή να τελειώσει με στοχευμένα χτυπήματα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και μαζί του πιθανότατα να φέρει κοινωνική εξέγερση στη χώρα ή να «σύρει» με ένα πολύ αυστηρότερο τρόπο σε διαπραγματεύσεις το υπάρχον καθεστώς το οποίο θα έχει απόλυτη πλέον γνώση πως τα πυρηνικά δεν είναι επιλογή και πως το ίδιο έχει ημερομηνία λήξης…

Μέχρι στιγμής ο Τραμπ δεν δείχνει να έχει κάνει κάποια συγκεκριμένη επιλογή καθώς από την μία έχει δώσει σαφείς εντολές μεταφορές μαχητικών, βομβαρδιστικών αλλά και εναέριων «τάνκερ» σε Μεσόγειο και Μέση Ανατολή και από την άλλη δημόσια υπογραμμίζει πως οι Ιρανοί καλούν και ζητούν διαπραγμάτευση.

Το Ισραήλ, από τη δική του πλευρά, έχει και πάλι καταφέρει μέσα σε 60 ημέρες να φέρει το Τελ Αβίβ στην θέση του μόνου εταίρου του Λευκού Οίκου στην περιοχή και παράλληλα να χτυπήσει αυτό που για τον πρωθυπουργό της χώρας είναι ο πυλώνας της πολιτικής του σταδιοδρομίας από την εποχή που σε ηλικία 44 ετών έγινε επικεφαλής του κόμματός του, τον «άξονα του κακού».

Η βόμβα GBU‑57, το ισχυρότερο μη πυρηνικό όπλο στο αμερικανικό οπλοστάσιο

Οι ΗΠΑ σήμερα πρακτικά είναι η μοναδική στρατιωτική δύναμη -εάν δεχθούμε ως δεδομένα τα στοιχεία που δημοσιεύονται για οπλοστάσια των μεγάλων δυνάμεων- που διαθέτει όπλο ικανό να βάλει οριστικό τέλος στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης και συγκεκριμένα στην τοποθετημένη στα έγκατα βουνού εγκατάστασης του Φορντό.

Η βόμβα GBU‑57 Massive Ordnance Penetrator (MOP) είναι μία αμερικανική διατρητική βόμβα μαζικής ισχύος. Με βάρος που αγγίζει τα 13.600 κιλά, αυτός ο γιγαντιαίος «καταστροφέας οχυρών» έχει σχεδιαστεί για να εξουδετερώνει εξαιρετικά βαθιά και ενισχυμένα υπόγεια καταφύγια -στόχους που δεν επηρεάζονται από τα συμβατικά όπλα.

Η GBU‑57 κατασκευάστηκε από την Boeing για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ στις αρχές του 2000 και θεωρείται το ισχυρότερο μη πυρηνικό όπλο στο αμερικανικό οπλοστάσιο. Φέρει πολεμική κεφαλή με περισσότερα από 2.400 κιλά εκρηκτικών υλών και έχει ικανότητα διείσδυσης που υπερβαίνει τα 60 μέτρα σε ενισχυμένο σκυρόδεμα. Ο κύριος στόχος της; Εγκαταστάσεις όπως το Φορντό, η υπόγεια μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, χωμένη βαθιά σε βραχώδες έδαφος κοντά στην πόλη Κομ.

Ωστόσο, η χρήση της MOP δεν είναι απλή υπόθεση. Το μόνο αεροσκάφος που μπορεί να τη μεταφέρει είναι το βομβαρδιστικό stealth B‑2 Spirit. Παρότι οι ΗΠΑ διαθέτουν μικρό αριθμό αυτών των βομβών (περίπου 20), αυτές παραμένουν υπό αυστηρό στρατηγικό έλεγχο. Το Ισραήλ, αν και διαθέτει εξελιγμένα μαχητικά και προηγμένα οπλικά συστήματα, δεν έχει στην κατοχή του ούτε τη βόμβα ούτε το βομβαρδιστικό που απαιτείται για την ενεργοποίησή της -πράγμα που σημαίνει ότι για οποιαδήποτε επιχείρηση εναντίον υπόγειας ιρανικής εγκατάστασης θα χρειαστεί άμεση υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μέχρι σήμερα, η GBU‑57 δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε πολεμική επιχείρηση, παραμένοντας ως «τελευταία λύση» στο στρατηγικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ. Ωστόσο, η ύπαρξή της αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα ισχύος -και ένα εργαλείο πίεσης σε ένα εξαιρετικά εύθραυστο γεωπολιτικό τοπίο.

ΠΗΓΗ: Πρώτο Θέμα

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

“Η μάχη ξεκινά” το μήνυμα του Χαμενεΐ στη Δύση

Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, δήλωσε ότι το Ιράν «δεν θα συμβιβαστεί ποτέ με τους σιωνιστές», σε μια σειρά από αναρτήσεις στο X.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Σημαντικές καθυστερήσεις σημειώνονται στην Κατεχάκη, στην άνοδο της Β. Κωνσταντίνου, στις λεωφόρους Σχιστού και Αθηνών προς Σκαραμαγκά και στη Μεσογείων

Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, δήλωσε ότι το Ιράν «δεν θα συμβιβαστεί ποτέ με τους σιωνιστές», σε μια σειρά από αναρτήσεις στο X.

«Δεν θα δείξουμε κανένα έλεος στους σιωνιστές» ανέφερε.

Σε μια ακόμη ανάρτηση, δήλωσε «η μάχη ξεκινά».

Οι αναρτήσεις, σε διάφορους λογαριασμούς του Χαμενεΐ σε διάφορες γλώσσες, είναι μεταξύ των πρώτων δημόσιων σχολίων του από τότε που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ γνώριζαν πού βρίσκεται αλλά δεν θα τον «σκοτώσουν… τουλάχιστον προς το παρόν».

Συνέχεια ανάγνωσης

Δημοφιλή