Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

H μάχη της Πύδνας (168 π.Χ.): Η Μακεδονία στα χέρια των Ρωμαίων

Δημοσιεύτηκε

στις

Οι προσπάθειες
του Περσέα για εξεύρεση συμμάχων – Τα
μοιραία λάθη του και η ανεξήγητη φυγή
του από το πεδίο της μάχης
Η μάχη της
Πύδνας, ήταν η τελευταία πολεμική
σύγκρουση μεταξύ Μακεδόνων (υπό τον
βασιλιά Περσέα) και των Ρωμαίων (υπό τον
Αιμίλιο Παύλο). Έγινε στις 22 Ιουνίου του
168 π.Χ. Νικητές ήταν οι Ρωμαίοι, που έτσι
κατάφεραν να καταλύσουν οριστικά το
μακεδονικό κράτος και να προσαρτήσουν
τα εδάφη του.

Οι πληροφορίες
που έχουμε για τη μάχη είναι πολύ λίγες.
Η αφήγηση του Πολύβιου έχει χαθεί, το
κείμενο του Λίβιου έχει ένα μεγάλο κενό,
ενώ ο Πλούταρχος, στηρίχθηκε σε μια
βιογραφία του Περσέα γραμμένη από τον
Ποσειδώνιο από την Απάμεια, που περιγράφει
τα γεγονότα μόνο από τη μακεδονική
πλευρά.

Πού βρισκόταν
η Πύδνα;
Η Πύδνα, ήταν
αρχαία μακεδονική πόλη στην Πιερία.
Βρισκόταν ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και
τις εκβολές του Πηνειού. Εκεί θανατώθηκε
η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Ολυμπιάδα,
από τον Κάσσανδρο (317 π.Χ./316 π.Χ.). Πιστεύεται
ότι βρίσκεται σε λόφο νότια του σημερινού
χωριού Μακρύγιαλος (γνωστό στους ντόπιους
ως Παλαιά Πύδνα ή Παλαιοκίτρος).
Τα γεγονότα
πριν τη μάχη
Οι Ρωμαίοι,
υπό τον Μάρκιο Φίλιππο, πέτυχαν το 169
π.Χ. να προωθήσουν τις θέσεις τους στη
Μακεδονία και να φέρουν σε πολύ δύσκολη
θέση τον βασιλιά (από το 179 π.Χ.), της
Μακεδονίας Περσέα, ο οποίος έσπευσε να
αναζητήσει συμμάχους, καθώς έβλεπε ότι
σύντομα οι Ρωμαίοι ετοιμάζονταν για
την τελική επίθεση εναντίον του.
Πέτυχε, σε
πρώτη φάση, τη συμμαχία των Βαστάρνων.
Έτσι, τον Φεβρουάριο του 168 π.Χ., 10.000 πεζοί
και άλλοι τόσοι Βάσταρνοι ιππείς, υπό
την ηγεσία του Κλονδίκου, πέρασαν τον
ποταμό Ίστρο (Δούναβη) και έφτασαν στον
άνω ρου του ποταμού Αξιού. Εκεί, συνάντησαν
τον Περσέα, από τον οποίο ζήτησαν
προκαταβολικά όλους τους μισθούς τους
(περίπου 500 τάλαντα). Ο Περσέας, δεν
μπόρεσε να συγκεντρώσει το ποσό αυτό
και οι Βάσταρνοι επέστρεψαν στις
παραδουνάβιες εστίες τους, λεηλατώντας
τις χώρες από τις οποίες περνούσαν.
Η αναπάντεχη
και δυσάρεστη αυτή εξέλιξη, αντισταθμίστηκε
από τη συμμαχία των Μακεδόνων με τους
Ιλλυριούς, οι οποίοι είχαν ηγέτη τον
Γένθιο. Παράλληλα, ο Περσέας προσπάθησε
μέσω προσεταιρισμού των Ρόδιων, που
είχαν εκείνη την εποχή σημαντική ναυτική
και οικονομική δύναμη, τη σύναψη συνθήκης
ειρήνης με τους Ρωμαίους Συμμάχους,
αναζήτησε ο Περσέας και στην Πέργαμο
(Ευμένης), όπως και στο πρόσωπο του
Σελευκίδη βασιλιά Αντιόχου Δ’ χωρίς
αποτέλεσμα.
Οι Ρωμαίοι
υπό τον Λεύκιο Αιμίλιο στην Ελλάδα
Το 168 π.Χ., ο
Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος, έγινε νέος
ύπατος της Ρώμης, διαδεχόμενος τον
Κόιντο Μάρκιο Φίλιππο. Ήταν ώριμος,
εμπειροπόλεμος και εξαιρετικός στρατηγός.
Μιλούσε άριστα ελληνικά και θαύμαζε
τον ελληνικό πολιτισμό. Έχοντας μαζί
του πολλούς ικανούς στρατιωτικούς
περισσότερους από 100.000 άνδρες στη διάθεσή
του (μαζί με δυο εφεδρικές λεγεώνες που
παρέμειναν στην Ιταλία). Γύρω στις 20
Μαΐου του 168 π.Χ., ξεκίνησε για την Ελλάδα.
Στα μέσα
Ιουνίου 168 π.Χ., ο Περσέας δέχτηκε ένα
σημαντικό πλήγμα, καθώς οι σύμμαχοι του
Ιλλυριοί ηττήθηκαν από τους Ρωμαίους
του Λεύκιου Ανίκιου και ο βασιλιάς τους
Γένθιος οδηγήθηκε αιχμάλωτος στη Ρώμη
(σύμφωνα με κάποιες άλλες πηγές όμως,
οι Ιλλυριοί λιποτάκτησαν την ώρα της
μάχης, αφού δωροδοκήθηκαν και εξαγοράστηκαν
από τον Λεύκιο Αιμίλιο).
Ο Λεύκιος
Αιμίλιος Παύλος, έφτασε στο ρωμαϊκό
στρατόπεδο της Φίλας (αρχαία πόλη της
Πιερίας), στις 7 Ιουνίου του 168 π.Χ. Εκεί
αναδιοργάνωσε το στράτευμά του και
επέβαλε αυστηρή πειθαρχία.
Ο Περσέας
είχε στρατοπεδεύσει στην οχυρή θέση
του Ελπειού ποταμού (σημ. Ενιπέα), με
40.000 πεζούς και 4.000 ιππείς. Είχε οχυρώσει
την περιοχή με ξύλινο τείχος και
καταπέλτες. Για να προστατεύσει τα νώτα
του, τοποθέτησε στο Πύθιο και την Πέτρα,
5.000 άνδρες περίπου, με επικεφαλής τους
Ιστιαίο, Θεογένη και Μίδωνα, ενώ ενίσχυσε
τις φρουρές της Θεσσαλονίκης και της
Αινείας για να προστατευθεί από ενδεχόμενη
απόβαση του ρωμαϊκού στόλου.
Η μάχη της
Πύδνας
Ο Λεύκιος
Αιμίλιος ανέθεσε στον θετό γιο του Φάβιο
Μάξιμο και τον Σκιπίωνα Νασικά, να κάνουν
παρακαμπτήριο ελιγμό και να “χτυπήσουν”
τους Μακεδόνες από τα νώτα. Οι δύο
στρατιωτικοί είχαν υπό τις διαταγές
τους, 8.500 περίπου άνδρες. Την αυγή της
20ης Ιουνίου, οι Ρωμαίοι αιφνιδίασαν
τους Μακεδόνες που φύλαγαν τη δευτερεύουσα
διάβαση του Πύθιου. Οι υπερασπιστές του
Πύθιου, αμύνθηκαν με γενναιότητα και
πρόλαβαν να ενημερώσουν τη φρουρά της
Πέτρας.
Η αναστάτωση
που επικράτησε στο μακεδονικό στρατόπεδο,
επέτρεψε στους Ρωμαίους να παρακάμψουν
τη διάβαση της Πέτρας και να κατέβουν
ανενόχλητοι στην πεδιάδα της Πιερίας.
Ο Περσέας
βλέποντας την εξέλιξη αυτή, αποφάσισε
να εγκαταλείψει την περιοχή του Ελπειού
ποταμού και να μετακινηθεί στην τοποθεσία
ανάμεσα στους ποταμούς Αίσονα (σημ.
Πέλικας) και Λεύκο (σημ. Μαυρονέρι).
Ο Μακεδόνας
βασιλιάς ήθελε να δώσει όσο πιο γρήγορα
γινόταν τη μάχη γιατί σύντομα θα
κατέφθαναν και άλλες ρωμαϊκές δυνάμεις,
υπό τον Λεύκιο Ανίκιο. Αντίθετα, ο Λεύκιος
Αιμίλιος Παύλος, κωλυσιεργούσε, καθώς
ο στρατός του ήταν ταλαιπωρημένος και
η τοποθεσία δεν ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκή
γι’ αυτόν.
Μια έκλειψη
της Σελήνης που έγινε το προηγούμενο
βράδυ της μάχης (21 προς 22 Ιουνίου) τρόμαξε
τα αντίπαλα στρατεύματα. Ως το επόμενο
μεσημέρι, τίποτα δεν έδειχνε ότι θα
ακολουθήσει μάχη.
Και όμως,
αυτή ξεκίνησε από ένα τυχαίο γεγονός.
Γύρω στις 3 το μεσημέρι, από την προφυλακή
του ρωμαϊκού στρατοπέδου, κοντά στην
όχθη του Λεύκου, “αχάλινος ίππος”
διέσχισε τον ποταμό προς την απέναντι
όχθη. Άνδρες της μακεδονικής προφυλακής
(800 Θράκες υπό τον Αλέξανδρο) παρασύρθηκαν
να αιχμαλωτίσουν το άλογο και αυτό
προκάλεσε την επέμβαση των Ιταλών
συμμάχων των Ρωμαίων. Η συμπλοκή
γενικεύθηκε και φάνηκε οι Μακεδόνες να
επικρατούν.
Αυτό προκάλεσε
ενθουσιασμό στις τάξεις του στρατεύματος
αλλά και τον ίδιο τον Περσέα, ο οποίος,
μάλλον άκριτα, διέταξε έξοδο των δυνάμεών
του προς το στρατόπεδο. 6.000 ψιλοί (ελαφρά
οπλισμένοι) Θράκες και Παίονες, άγημα
των επίλεκτων Μακεδόνων (2.000-3.000 υπασπιστές)
και οι χαλκάσπιδες φαλαγγίτες του
κέντρου προωθήθηκαν προς τον Λεύκο.
Αυτοί
αποτελούσαν το πρώτο μέρος του αριστερού
κέρατος της μακεδονικής παράταξης.
Τα μακεδονικά
στρατεύματα, διέσχισαν τον Λεύκο και
κάμπτοντας την αντίσταση των Ιταλών
συμμάχων των Ρωμαίων, έφτασαν μια ανάσα
από το ρωμαϊκό στρατόπεδο. Θορυβημένος
ο Αιμίλιος Παύλος που ως τότε παρακολουθούσε
τις εξελίξεις από τη σκηνή του στα
υψώματα του Ολόκρου, έσπευσε να εμψυχώσει
τις δυνάμεις του και διέταξε αντεπίθεση.
Στο δεξιό μέρες της παράταξής του, που
πιεζόταν περισσότερο, έστειλε μεγάλο
μέρος του συμμαχικού πεζικού και
(πολεμικούς) ελέφαντες. Αν και αρχικά
φαινόταν ότι οι Μακεδόνες θα επικρατήσουν,
ένας ευφυής ελιγμός του Αιμίλιου Παύλου
ανέτρεψε τα δεδομένα. Διέταξε μικρή
υποχώρηση των λεγεώνων, για να παρασύρει
τους αντιπάλους του στα υψώματα των
υπωρειών του Ολόκρου.
Το ανώμαλο
έδαφος και το μεγάλο μήκος της παράταξης
των Μακεδόνων, είχαν σαν αποτέλεσμα να
προκληθεί σύγχυση στις δυνάμεις του
Περσέα.
Οι Ρωμαίοι,
την εκμεταλλεύτηκαν και “χτύπησαν”,
με επικεφαλής τον χιλίαρχο Λεύκιο
Ποστούμιο Αλβίνο, τους αντιπάλους τους.
Ιδιαίτερα, στο ασθενέστερο σημείο της
μακεδονικής παράταξης, μεταξύ των
χαλκάσπιδων (του αριστερού τμήματος
της φάλαγγας) και του αγήματος. Αλλά και
στο δεξιό τμήμα των Ρωμαίων, η προέλαση
των Μακεδόνων είχε ανακοπεί από τους
ελέφαντες.
Η σύγκρουση
αυτή τελικά, εξελίχθηκε σε πανωλεθρία
για τους Μακεδόνες, ειδικά για τους
επίλεκτους άνδρες του αγήματος που
σκοτώθηκαν όλοι.
Ο Περσέας,
ενώ η μάχη δεν είχε κριθεί ακόμα, φρόντισε
να φύγει μαζί με το ιππικό του. Για τη
στάση του αυτή, όπως και τη γενικότερη
απραξία του, κατηγορήθηκε σφοδρά, ενώ
δέχτηκε επίσης ύβρεις και βαρύτατους
χαρακτηρισμούς.
20.000 – 25.000
Μακεδόνες σκοτώθηκαν στη διάρκεια της
μάχης, 5.000 αιχμαλωτίστηκαν και μόλις
600 κατάφεραν να σωθούν στα τείχη της
Πύδνας.
Από την άλλη
πλευρά, οι Ρωμαίοι έχασαν μόλις 80 – 100
άνδρες (!). Η συνολική διάρκεια της μάχης,
ήταν περίπου μία ώρα (!).
Οι δυνάμεις
του δεξιού κέρατος του Περσέα, έμειναν
αλώβητες. Αποτελούνταν από 9.000 άνδρες
συνολικά (2.000 Γαλάτες, 3.000 Κρήτες, 3.000
υπασπιστές και 1.000 άνδρες από διάφορα
μέρη της Ελλάδας).
Ο νικητής
της μάχης της Πύδνας, Λεύκιος Αιμίλιος
Παύλος, ομολόγησε αργότερα ότι ποτέ στη
στρατιωτική του σταδιοδρομία, δεν είχε
δει φοβερότερο θέαμα από την επίθεση
της μακεδονικής φάλαγγας.
Τα γεγονότα
μετά τη μάχη – Η φυγή του Περσέα στη
Σαμοθράκη
Όπως είπαμε,
ο Περσέας εγκατέλειψε με το ιππικό του
το πεδίο της μάχης και κατευθύνθηκε
προς την πρωτεύουσα του Πέλλα. Πολλοί
συνεργάτες του τον εγκατέλειψαν ενώ το
ιππικό του διασκορπίστηκε σε διάφορες
μακεδονικές πόλεις.
Το ίδιο
βράδυ, συνοδευόμενος από τον Κρητικό
Εύανδρο, τον Βοιωτό Νέωνα, τον Αιτωλό
Αρχέδαμο και 500 Κρήτες, μάζεψε τους
θησαυρούς του και έφυγε από την Πέλλα.
Αρχικά, πήγε
στην Αμφίπολη. Προσπάθησε να εξασφαλίσει
τη βοήθεια των γειτονικών Βισαλτών,
χωρίς αποτέλεσμα.
Έτσι, έστειλε
μια πρεσβεία στο Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο
για να διαπραγματευτεί την παράδοση
του. Στη συνέχεια, κατέφυγε με μεγάλο
τμήμα των θησαυρών, στη Σαμοθράκη.
Διάλεξε το πανέμορφο αυτό νησί, επειδή
γειτνίαζε με τη Μακεδονία, υπήρχε το
ιερό των Καβείρων όπου μπορούσε να
ζητήσει άσυλο, είχε αυτάρκεια τροφίμων
και τέλος, μπορούσε να ελπίζει σε βοήθεια
του μακεδονικού στόλου, ο οποίος το 168
π.Χ. είχε σημειώσει μια σειρά από επιτυχίες
στο Αιγαίο σε βάρος των Ρωμαίων και των
συμμάχων τους.
Δυστυχώς για
τον Περσέα, η μία μετά την άλλη, οι πόλεις
του βασιλείου του, έπεσαν στα χέρια των
Ρωμαίων. Στην Πέλλα, μάλιστα, περίμεναν
τον Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο, πολυάριθμες
ελληνικές πρεσβείες που τον συγχάρηκαν
για τη νίκη του. Το ίδιο έγινε και στην
Αμφίπολη. Παράλληλα, ο επικεφαλής του
μακεδονικού στόλου Αντήνορας,
διαπιστώνοντας ότι ο αγώνας είχε κριθεί,
παραδόθηκε στους Ρωμαίους.
Περικυκλωμένος
από τον ρωμαϊκό στόλο υπό τον Γνάιο
Οκτάβιο, ο Περσέας προσπάθησε να
διαπραγματευθεί την παράδοσή του χωρίς
όμως αποτέλεσμα. Ο Εύανδρος εκτελέστηκε
μετά από διαταγή του Περσέα (και απαίτηση
του Γνάιου Οκτάβιου), επειδή είχε
προσπαθήσει να σκοτώσει τον Ευμένη
στους Δελφούς. Αυτό έκανε όμως τους
Κρητικούς μισθοφόρους ν’ αποχωρήσουν
απ’ τη Σαμοθράκη. Ο Περσέας συμφώνησε
μ’ έναν έμπορο από την Κρήτη, τον Οροάνδη,
που βρισκόταν εκείνον τον καιρό στη
Σαμοθράκη, να τον μεταφέρει στη μεγαλόνησο
στον σύμμαχό του, Κότυο. Φόρτωσε τους
θησαυρούς του στο πλοίο του Οροάνδη και
συμφώνησε να επιβιβαστεί και ο ίδιος
τη νύχτα. Ωστόσο, ο Οροάνδης με τους
θησαυρούς έφυγε αφήνοντας τον Περσέα
στο νησί!
Απίστευτη
αφέλεια από έναν βασιλιά… Τελικά, αφού
ο πιστός του ακόλουθος Ίων ο Θεσσαλονικεύς
με τα παιδιά του, εκτός από τον μεγαλύτερο
γιο του Φίλιππο, παραδόθηκαν στους
Ρωμαίους και ο ίδιος ο Περσέας με τον
Φίλιππο παραδόθηκαν στον Γνάιο Οκτάβιο,
ο οποίος με τη ναυαρχίδα του στόλου του,
τους έστειλε στον Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο
(αρχές Ιουλίου 168 π.Χ.).
Ο τελευταίος,
τους φέρθηκε άψογα και ηγεμονικά.
Συνέφαγε μαζί με τον Περσέα, μιλώντας
του ελληνικά και συνέστησε στους
αξιωματικούς του να του φερθούν με
σεβασμό.
Ακολούθησε
η κατάληψη και η καταστροφή όσων ελληνικών
πόλεων είχαν τηρήσει φιλομακεδονική
στάση. Μόνο στον Πασσαρώνα και τον
Τέκμονα της Ηπείρου συνάντησε μεγάλη
αντίσταση. Όταν οι ηγέτες των πόλεων
αυτών Αντίνοος, Θεόδοτος και Κέφαλος
έπεσαν μαχόμενοι, οι κάτοικοί τους
παραδόθηκαν. Μεγαλύτερες καταστροφές
προκάλεσαν οι Ρωμαίοι στην Άντισσα της
Λέσβου που είχε προσφέρει βοήθεια στον
μακεδονικό στόλο. Υποχρέωσαν μάλιστα
τους κατοίκους της να μετοικήσουν στη
Μήθυμνα.
Η Μακεδονία,
η Ηπειρος και η Ιλλυρία υπό ρωμαϊκή
κατοχή
Η ρωμαϊκή
Σύγκλητος, το 167 π.Χ. αποφάσισε να
καταλυθούν τα μοναρχικά καθεστώτα, σε
Μακεδονία, Ήπειρο και Ιλλυρία και να
αντικατασταθούν από αβασίλευτα
πολιτεύματα. Η Μακεδονία διαιρέθηκε σε
4 ανεξάρτητες και αυτόνομες “μερίδες”
φόρου υποτελείς στους Ρωμαίους και η
Ιλλυρία σε 3 “μερίδες”. Στο μέλλον,
απαγορευόταν η εκμετάλλευση των
μακεδονικών μεταλλωρυχείων και της
βασιλικής χώρας, ενώ οι πολίτες έπρεπε
να πληρώνουν στη Ρώμη το μισό από το
ποσό του φόρου που πλήρωναν στους
Μακεδόνες βασιλιάδες.
Με τη μάχη
της Πύδνας, έγινε από τους Ρωμαίους το
προτελευταίο βήμα για την κατάκτηση
της Ελλάδας. Το τελευταίο έγινε το 146
π.Χ. με τη μάχη στη Λευκόπετρα (μάχη
Ισθμού), την καταστροφή της Κορίνθου
και τη διάλυση της Αχαϊκής Συμπολιτείας.
ΠΗΓΗ: protothema.gr

Γενικά θέματα

Reuters: Το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για χτυπήμα σε Ευρώπη και ΗΠΑ! Η αποτροπή χτυπήματος στην Ελλάδα

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Την υπόθεση της απόπειρας τρομοκρατικού χτυπήματος στην Αθήνα τον Μάρτιο του 2023 επαναφέρει με νέο δημοσίευμά του το Reuters. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο σε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ περιγράφει το πώς το Ιράν προσλαμβάνει τρομοκράτες για πλήγματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Στα τέλη του περσινού Μαρτίου ύστερα από συνεργασία της ΕΥΠ με τη Μοσάντ είχαν συλληφθεί δύο Πακιστανοί, που φέρεται να σχεδίαζαν τρομοκρατική επίθεση σε εβραϊκό εστιατόριο- συναγωγή στο κέντρο της Αθήνας.

Υπήρχε μάλιστα η πληροφορία ότι οι δύο άνδρες θα πληρώνονταν με 16.000 ευρώ για κάθε νεκρό, γι’ αυτό και σχεδίαζαν μαζικό χτύπημα.

«Καθώς η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εντείνεται, η Τεχεράνη ταράζει τη Δύση με ένα κύμα απόπειρων χτυπημάτων και απαγωγών εναντίον στόχων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει το Reuters.

Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν αναφέρει μια απότομη αύξηση τέτοιων συνωμοσιών που συνδέονται με την Ισλαμική Δημοκρατία. Από το 2020, υπήρξαν τουλάχιστον 33 απόπειρες δολοφονίας ή απαγωγής στη Δύση, στις οποίες οι τοπικές ή ισραηλινές αρχές ισχυρίζονται ότι συνδέεται με το Ιράν, διαπίστωσε το Reuters εξετάζοντας δικαστικά έγγραφα και επίσημες ανακοινώσεις.

Μεταξύ των πρόσφατων φερόμενων στόχων: ένα κτίριο που στεγάζει ένα εβραϊκό κέντρο και ένα εστιατόριο kosher στο κέντρο της Αθήνας. Από το κρησφύγετό του στο Ιράν, ένας Πακιστανός ονόματι Σαγιέντ Φαχάρ Αμπάς στρατολόγησε έναν παλιό γνώριμο που ζούσε στην Ελλάδα και τον οδήγησε να επιτεθεί στον χώρο, ισχυρίζονται οι ερευνητές σε έγγραφα που υποβλήθηκαν στις δικαστικές αρχές της υπόθεσης και τα οποία περιήλθαν στην κατοχή του Reuters. Ο Αμπάς είπε στην επαφή του ότι εργαζόταν για μια ομάδα που θα πλήρωνε περίπου 15.000 ευρώ ανά φόνο.

Σε μια ανταλλαγή WhatsApp τον Ιανουάριο του 2023 που περιγράφεται λεπτομερώς στα έγγραφα, οι δύο άνδρες συζήτησαν εάν θα χρησιμοποιήσουν εκρηκτικά ή εμπρησμό στην επίθεση. Ο Αμπάς τόνισε την ανάγκη παροχής αποδείξεων για απώλειες μετά το πλήγμα. «Υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες», είπε, χωρίς να κατονομάσει. «Κάντε τη δουλειά με τρόπο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο».

Τα έγγραφα που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως περιλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της προανακριτικής έρευνας στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων καταθέσεων μαρτύρων, αστυνομικών καταθέσεων και λεπτομερειών μηνυμάτων WhatsApp.

Οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Σιέντ Ιρτάζα Χάιντερ και έναν άλλο Πακιστανό πέρυσι, λέγοντας ότι η αστυνομία βοήθησε στην εξάρθρωση ενός τρομοκρατικού δικτύου που κατευθυνόταν από το εξωτερικό και είχε σκοπό να προκαλέσει «ανθρώπινη απώλεια». Οι δύο άνδρες αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τρομοκρατία. Αρνούνται τις κατηγορίες.

Ο Χάιντερ, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από την προφυλάκιση αυτή την άνοιξη με περιορισμούς, λέει ότι είναι αθώος. Σε συνέντευξή του, ο 28χρονος είπε στο Reuters ότι έστειλε στον Αμπάς εικόνες του κτιρίου αλλά εμπόδισε σκόπιμα να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επίθεση, ελπίζοντας να πληρωθεί χωρίς να βλάψει κανέναν.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Analysis: How Iran’s Ballistic Missiles Strike Israel?

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

The U.S. traced the launch location to a valley south of the Iranian city of Shiraz.
Eran has launched its largest-ever attack on Israel, firing 180 ballistic missiles
These missiles travelled more than 1000 Miles from this Valley to reach Israel most populated city and military sights.

Fattah-2, the successor to the Fattah-1, It was used for the first time and is one of Iran’s advanced missile systems.
This missile is equipped with a —inside it is the warhead—which detaches and allows the missile to maneuver and glide at speeds between Mach 5 and 10.
The missile has a range of around 1,500 km, only slightly more than its predecessor, the Fattah-1.
What sets it apart from other ballistic missiles is its ability to accelerate outside the Earth’s atmosphere, while its aerodynamic control surfaces enable steering to evades the famous Arrow Missiles Defense system made by Israel.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Τούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Κυριάκος Μητσοτάκης – Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ό,τι και να συμβεί στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν πρέπει να επηρεαστούν αρνητικά, γράφει σήμερα ο Τούρκος, πρώην διπλωμάτης, Χασάν Γκιογκούς στο T24.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Οι τουρκοελληνικές σχέσεις στη νέα εποχή που επικεντρώνονται σε θετική ατζέντα πέρασαν από σοβαρές δοκιμασίες τον τελευταίο μήνα.

Παρακολουθήσαμε ελληνικά σκάφη εφόδου να παραβιάζουν τα τουρκικά χωρικά ύδατα, πρώτα στα ανοιχτά της Αλικαρνασσού και μετά με διαφορά μίας εβδομάδας στη Ντάτσα και στο Τουργκούτ Ρέις.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, η ελληνική πλευρά υποστήριξε ότι κυνηγούσαν βάρκες που μετέφεραν λαθρομετανάστες.

Αυτό που συνέβη με το αλιευτικό Barbaros κοντά στο Turgut Reis ήταν ένας τύπος που συναντάμε συχνά στο Αιγαίο, λόγω της έλλειψης καθορισμένων θαλάσσιων συνόρων, και μπορεί πλέον να θεωρείται συνηθισμένη περίπτωση.

Για κάποιο λόγο, περιστατικά παρενόχλησης συμβαίνουν είτε στον αέρα είτε στο έδαφος πριν συναντηθούν οι ηγέτες και των δύο χωρών.

Υπάρχουν εκείνοι που ευδοκιμούν στο περιβάλλον κρίσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία.

Τα προκλητικά δημοσιεύματα μιας εφημερίδας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην όξυνση της κρίσης των Ιμίων το 1996.

Αυτή τη φορά, είχαμε τηλεοπτικά κανάλια που για μέρες έκαναν φασαρία για το πώς «οι μπότες του Έλληνα στρατιώτη άγγιξαν τουρκικά εδάφη».

Θα νομίζατε ότι η Ελλάδα επιχείρησε να εισβάλει στην Τουρκία αποβιβάζοντας έναν από τους στρατιώτες της με ένα μόνο σκάφος εφόδου.

Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι ‘Παλικαράδες’ (Palikaryanın) είναι ο πιο πειθαρχημένος στρατιώτης στον κόσμο.

Στα χρόνια που ήμουν πρέσβης στην Αθήνα, είδα μια ομάδα στρατιωτών κομάντο να φωνάζουν συνθήματα κατά τη διάρκεια μιας επίσημης παρέλασης σε μια ελληνική εθνική εορτή.

Επειδή δεν ξέρω ελληνικά, στην αρχή νόμιζα ότι φώναζαν κάτι σαν «δώσε μου τη χαρά».

Η αλήθεια του θέματος φάνηκε όταν είδα την είδηση ​​στις εφημερίδες της επόμενης ημέρας ότι κάποιοι στρατιώτες φώναζαν συνθήματα κατά της Βόρειας Μακεδονίας και της Τουρκίας στην εκδήλωση.

Αυτό που θα πω είναι ότι είναι πολύ πιθανό οι παραβιάσεις των τουρκικών χωρικών υδάτων να προκλήθηκαν από την ευρηματικότητα λίγων συνειδητοποιημένων Ελλήνων στρατιωτών που δεν έδρασαν με οδηγίες.

Τι σημαίνουν οι ομιλίες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ;

Το θετικό κλίμα στις τουρκοελληνικές σχέσεις αποτυπώθηκε και στις ομιλίες των ηγετών των δύο χωρών στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Τόσο ο Πρόεδρος Ερντογάν όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης φρόντισαν να μην κάνουν δηλώσεις που θα ενοχλούσαν ο ένας τον άλλον στις ομιλίες τους.

Μαθαίνουμε από τον ελληνικό Τύπο ότι αυτό το θετικό κλίμα αναμένεται να συνεχιστεί κατά κάποιο τρόπο, με βήματα όπως η επανέναρξη των συζητήσεων για τα προβλήματα στο Αιγαίο και η έναρξη λειτουργίας της σχολής της Χάλκης.

Εξελίξεις στην Κύπρο

Ωστόσο, όταν πρόκειται για την Κύπρο, προκύπτει μια διαφορετική εικόνα και βαθιές διαφορές απόψεων.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκλεισε εντελώς την πόρτα περί ομοσπονδίας για μόνιμη λύση στην Κύπρο στη Νέα Υόρκη.

Ακολούθησε μάλιστα μια πιο επιθετική γραμμή από τον Πρόεδρο των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ , ο οποίος, πριν από την αναχώρησή του για τη Νέα Υόρκη, έδειξε ότι θα μπορούσε να καθίσει ξανά στο τραπέζι εάν ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις της «άμεσης επαφής, απευθείας εμπορίου και άμεσης μεταφοράς» που συνοψίζονται σε τρεις λέξεις…

Ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης, που ανέβηκε στο βήμα μετά τον Πρόεδρο Ερντογάν, χαρακτήρισε κατοχή ως συνήθως τη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο νησί και είπε κατηγορηματικά ότι η επιλογή των δύο κρατών δεν μπορεί και δεν θα είναι λύση.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε με τρεις λέξεις με εντελώς διαφορετικό θέμα, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα, η οποία θα είναι μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για 2 χρόνια από την 1η Ιανουαρίου, βασίζεται στις αρχές του «διαλόγου, διπλωματίας και δημοκρατίας» (3D), που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Δήλωσε ότι θα ενεργούσε με βάση αυτές.

Συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες

Ο πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων Ερσίν Τατάρ συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε ότι η επανάληψη των διαπραγματεύσεων θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο με την αναγνώριση της κυρίαρχης ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και ότι οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες μορφές στη βάση της ομοσπονδίας για μισό αιώνα ήταν ασαφές γιατί η ελληνική πλευρά είπε «όχι» στο σχέδιο Ανάν με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα.

Στη δήλωση μιας φράσης που έγινε από τον ΟΗΕ αναφέρθηκε ότι ο Γενικός Γραμματέας συναντήθηκε με τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Ερσίν Τατάρ και ότι στη συνάντηση συζητήθηκε πώς θα μπορούσε να προχωρήσει το Κυπριακό στο μέλλον.

Ο Γκουτέρες δέχθηκε τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών από 21 χώρες την ίδια ημέρα. Είναι προφανές ότι η συνάντηση Τατάρ-Γκουτέρες δεν είχε μεγάλο περιεχόμενο.

Εν τω μεταξύ, πριν φύγει από τη Νέα Υόρκη, ο Πρόεδρος Τατάρ είπε σε ιδιωτική συνέντευξη σε εφημερίδα που δημοσιεύεται στην Κατεχόμενη Κύπρος ότι εάν η κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς γίνουν αποδεκτά από την ελληνική πλευρά και η ομοσπονδία δεν τεθεί στην ημερήσια διάταξη, μια συνάντηση στο 4+1 μορφή με τη συμμετοχή των μερών και του ΓΓ δηλώνει ότι μετέφερε στον Γκουτέρες ότι είναι έτοιμος να παραβρεθεί σε τριπλό δείπνο που θα παραθέσει.

Αν και εκ πρώτης όψεως η επιστροφή στο τραπέζι με ορισμένες προϋποθέσεις μοιάζει με πρωτοβουλία, δεν πρέπει να περιμένουμε από τους Έλληνες να αποδεχτούν εύκολα τους όρους που θέτει ο Τατάρ, που σημαίνει παραίτηση από την ομοσπονδία.

Ωστόσο, αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι ορισμένες διαπραγματεύσεις διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών, αν όχι γύρω από το τραπέζι.

Το τριπλό δείπνο, το οποίο δέχτηκε ο Τατάρ, αναμένεται να γίνει ανεπίσημα στη Νέα Υόρκη στις 15 Οκτωβρίου. Πιθανώς, ο Γενικός Γραμματέας θα θέλει να ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους ηγέτες για τον νέο οδικό χάρτη που επεξεργάζεται για την Κύπρο και να πάρει τις απόψεις τους σε αυτό το δείπνο.

Πού θα οδηγήσει αυτό;

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Σε μια εποχή που έχει αρχίσει να ρέει αίμα στον Λίβανο μετά τη Γάζα και ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας συνεχίζεται για περισσότερα από δύο χρόνια, ο Γενικός Γραμματέας, που φαίνεται βέβαιο ότι δεν θα επανεκλεγεί ποτέ, θέλει να καταλήξει σε ένα νέο σχέδιο για την Κύπρο; Αυτό είναι ένα ξεχωριστό ζήτημα.

Ό,τι και να γίνει στην Κύπρο, φαίνεται να υπάρχει σιωπηρή συμφωνία μεταξύ του προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι οι τουρκοελληνικές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν αρνητικά.

ΠΗΓΗ: Βαλκανικό Περισκόπιο

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή