Ακολουθήστε μας

ΗΠΑ

H μέρα που οδήγησε στην “Καταιγίδα της ερήμου” και στον Α’ πόλεμο του Κόλπου

Δημοσιεύτηκε

στις


Στις
2 Αυγούστου 1990 το Ιράκ εισέβαλε και
κατέλαβε το Κουβέιτ. Σχεδόν αμέσως
σχηματίστηκε μια συμμαχική δύναμη 35
κρατών, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και υπό
την αιγίδα του ΟΗΕ, η οποία απελευθέρωσε
το Κουβέιτ στις 27 Φεβρουαρίου 1991. Αυτός
είναι με δυο λόγια ο Α’ Πόλεμος του Κόλπου
(Περσικού), η «Μητέρα όλων των Μαχών»
για τον ηγέτη του Ιράκ, Σαντάμ Χουσεΐν,
η «Επιχείρηση: Καταιγίδα της Ερήμου»,
σύμφωνα με τη στρατιωτική ορολογία.
Ήταν ο πρώτος τηλεοπτικός πόλεμος της
ιστορίας, αφού χάρις στο CNN μπήκε σε κάθε
σπίτι κι έγινε τηλεοπτικό θέαμα.

Στα
τέλη της δεκαετίας του ’80 το Ιράκ του
Σαντάμ Χουσεΐν βρισκόταν σε δεινή
οικονομική κατάσταση, εξαιτίας του
δεκαετούς ιρανο-ιρακινού πολέμου και
των χαμηλών τιμών του πετρελαίου. Όταν
το Κουβέιτ ανακοίνωσε την αύξηση της
παραγωγής του κατά 40%, το Ιράκ ξεσήκωσε
τον κόσμο ότι οι γείτονές του κάνουν
γεωτρήσεις για πετρέλαιο υπό κλίση κι
έτσι κλέβουν το δικό του πετρέλαιο. Ήταν
η αφορμή για την εισβολή και την κατάληψη
του μικροσκοπικού εμιράτου από το Ιράκ,
που πάντα το θεωρούσε τμήμα της επικράτειάς
του. Ο Σαντάμ προχώρησε στο εγχείρημά
του, πιστεύοντας ότι έχει την ανοχή των
Αμερικανών, αφού, όπως αποκάλυψαν
αργότερα οι New York Times, σε συνάντησή του
με την αμερικανίδα πρεσβευτή στη Βαγδάτη
Έιπριλ Γκιλέσπι, αυτή δεν έδειξε
ενδιαφέρον για τη διαμάχη Ιράκ – Κουβέιτ.

Μέσα
σε λίγες ώρες από την εισβολή των Ιρακινών
στο Κουβέιτ, οι ΗΠΑ προσέφυγαν στο
Συμβούλιο Ασφαλείας και πέτυχαν την
έκδοση της Απόφασης 660, με την οποία
καταδικαζόταν η εισβολή και αξιωνόταν
η απόσυρση των ιρακινών δυνάμεων (3
Αυγούστου 1990). Ανάλογη απόφαση πήρε και
ο Αραβικός Σύνδεσμος την ίδια μέρα, ενώ
στις 6 Αυγούστου με νεώτερη απόφασή του
(661) το Συμβούλιο Ασφαλείας επέβαλε
οικονομικές κυρώσεις στο Ιράκ. Παράλληλα
με τις διπλωματικές προσπάθειες, οι ΗΠΑ
άρχισαν να αναπτύσσουν στρατιωτικές
δυνάμεις στη Σαουδική Αραβία, φοβούμενες
νέα εισβολή του Ιράκ στην πρώτη
πετρελαιοπαραγωγό χώρα του κόσμου, με
την οποία είχε διαφορές.
Στις
29 Νοεμβρίου 1990, το Συμβούλιο Ασφαλείας
άναψε το «πράσινο φως» για στρατιωτική
επέμβαση στο Κουβέιτ, δίνοντας προθεσμία
έως τις 15 Ιανουαρίου 1991 στο Ιράκ να
αποσύρει τις δυνάμεις του από το εμιράτο.
Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ δια του Υπουργού
Εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ συγκροτούσαν
μία στρατιωτική δύναμη από 35 χώρες για
να επιβάλλουν με τη χρήση βίας τις
αποφάσεις του ΟΗΕ. Την αποτελούσαν όλες
οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις, χώρες της
Ανατολικής Ευρώπης, αραβικά κράτη και
η Ελλάδα, που απέστειλε μία φρεγάτα στον
Κόλπο και παρείχε στρατιωτικές
διευκολύνσεις κυρίως με τη Βάση της
Σούδας.
Μέχρι
τις 15 Ιανουαρίου 1991 που έληγε το
τελεσίγραφο του ΟΗΕ έγιναν κάποιες
χλωμές ειρηνευτικές προσπάθειες, αλλά
προσέκρουσαν στην άρνηση του Ιράκ, που
ήθελε να εξαργυρώσει τη δική του αποχώρηση
από το Κουβέιτ με την απόσυρση των
Ισραηλινών από τα κατεχόμενα συριακά
και παλαιστινιακά εδάφη. Ο Σαντάμ
επεδίωκε να φανεί ως ήρωας στα μάτια
των Αράβων. Στις 12 Ιανουαρίου 1991 ο
πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος
έλαβε από το Κογκρέσο την εξουσιοδότηση
για την ανάμιξη των αμερικανικών δυνάμεων
στον επικείμενο πόλεμο, με αρκετούς
εθνοπατέρες να διαφωνούν (52 – 47 στη
Γερουσία και 250 – 183). Οι πληγές του Βιετνάμ
δεν είχαν επουλωθεί ακόμα.
Τις
παραμονές του πολέμου η Συμμαχία είχε
αναπτύξει στον Κόλπο μια μεγάλη
στρατιωτική δύναμη, με όπλα νέας
τεχνολογίας, τα λεγόμενα «έξυπνα» όπλα,
για χειρουργικά πλήγματα ακριβείας. Με
αρχηγό τον αμερικανό στρατηγό Νόρμαν
Σβάρτζκοπφ, η συμμαχική δύναμη αριθμούσε
1.000.000 στρατιώτες, 1.820 αεροσκάφη, 3.318
τανκς, 8 αεροπλανοφόρα και μεγάλο αριθμό
πολεμικών πλοίων. Στην αντίπερα όχθη,
ο Σαντάμ είχε στη διάθεσή του 260.000
μάχιμους άνδρες και άλλους 800.000 σε
εφεδρεία, 649 αεροσκάφη και 5.000 τανκς. Η
υπεροχή των συμμαχικών δυνάμεων
υπερτερούσε ποσοτικά, αλλά κυρίως
ποιοτικά.
Τα
ελικόπτερα «Απάτσι» έδωσαν το σύνθημα
της επίθεσης στις 2:38 π.μ. ώρα Βαγδάτης
της 17ης Ιανουαρίου 1991, καταστρέφοντας
εγκαταστάσεις ραντάρ των Ιρακινών.
Ακολούθησαν συνεχείς έξοδοι πολεμικών
αεροσκαφών, που βομβάρδισαν αεροδρόμια
και στρατηγικούς στόχους. Την ίδια
στιγμή, η Βαγδάτη βομβαρδιζόταν με
πυραύλους «Τόμαχοουκ» και η εικόνα αυτή
έκανε το γύρο του κόσμου μέσω του CNN.
Πέντε ώρες μετά την πρώτη συμμαχική
επίθεση, ο Σαντάμ Χουσεΐν σε ραδιοφωνικό
μήνυμά του διακήρυττε ότι «η μεγάλη
μάχη, η μητέρα όλων των μαχών ξεκίνησε.
Η αυγή της νίκης πλησιάζει».
Την
πρώτη εβδομάδα των αεροπορικών
επιχειρήσεων, το μεγαλύτερο μέρος της
στρατιωτικής υποδομής του Ιράκ είχε
καταστραφεί. Σχεδόν ανέπαφη έμεινε μόνο
η πολεμική αεροπορία και αυτό γιατί
μετακόμισε στο γειτονικό Ιράν. Πονοκέφαλο
για τους Συμμάχους αποτελούσαν οι
πύραυλοι «Σκουντ», οι οποίοι, παρότι
απαρχαιωμένης τεχνολογίας, έκαναν τη
δουλειά τους. Την πρώτη βραδιά της
επίθεσης έπληξαν το Ισραήλ και προκάλεσαν
τον θάνατο δύο ατόμων και πολλές ζημιές.
Ήταν μια προσπάθεια του Σαντάμ να βγάλει
το Ισραήλ στον πόλεμο και να διασπάσει
τη Συμμαχία, που είχε στις τάξεις της
και αραβικές χώρες. Στις 25 Φεβρουαρίου
έπληξαν μια αμερικανική στρατιωτική
βάση στη Σαουδική Αραβία και προκάλεσαν
το θάνατο 28 στρατιωτικών.
Μετά
την επιτυχία των εναέριων επιθέσεων
ήλθε η σειρά των χερσαίων επιχειρήσεων
για την ανακατάληψη του Κουβέιτ. Διήρκεσαν
μόλις 100 ώρες (24 – 27 Φεβρουαρίου 1991), προς
μεγάλη έκπληξη των αμερικανών στρατιωτικών,
δείγμα της ανυπαρξίας της πολυδιαφημισμένης
στρατιωτικής μηχανής του Σαντάμ. Στο
διάστημα αυτό οι χερσαίες δυνάμεις των
Συμμάχων απελευθέρωσαν το Κουβέιτ και
έφθασαν 240 χιλιόμετρα από τη Βαγδάτη.
Ο
Τζορτζ Μπους στη Σαουδική ΑραβίαΣτο
σημείο αυτό, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους
κήρυξε κατάπαυση του πυρός και ο πόλεμος
έλαβε τέλος (27 Φεβρουαρίου 1991). Στην
απορία πολλών γιατί δεν κατέλαβε τη
Βαγδάτη για να ανατρέψει τον Σαντάμ
Χουσεΐν, ο πατήρ Μπους απάντησε ότι
ήθελε να κρατήσει ζωντανή τη Συμμαχία
και δεν επιθυμούσε περαιτέρω ανθρώπινες
απώλειες, που θα ήταν αχρείαστες. Άλλωστε
και η εντολή που είχε από τον ΟΗΕ ήταν
να απελευθερώσει μόνο το Κουβέιτ. Η
ανατροπή του Σαντάμ θα ήταν έργο του
γιου του, στον Β’ Πόλεμο του Κόλπου
(2003).
Οι
απώλειες για τους Συμμάχους ήταν μικρές
(358 νεκροί, 776 τραυματίες και 41 αιχμάλωτοι)
και πολύ μεγάλες για τους Ιρακινούς
(25.000 νεκροί στρατιωτικοί, 100.000 άμαχοι,
75.000 τραυματίες και 63.000 αιχμάλωτοι). Ο
Α’ Πόλεμος του Κόλπου είχε τις εξής
συνέπειες:
Απελευθέρωση
του Κουβέιτ.
Μεγάλες
απώλειες και καταστροφές σε Ιράκ και
Κουβέιτ.
Κούρδοι
και Σιίτες γνώρισαν στη συνέχεια μεγάλη
καταπίεση από το καθεστώς του Σαντάμ
Χουσεΐν.
400.000
άνθρωποι εκδιώχθηκαν από το Κουβέιτ ως
συνεργάτες των ιρακινών εισβολέων
(ανάμεσά τους και μεγάλος αριθμός
Παλαιστινίων).
Κυρώσεις
κατά του Ιράκ από τον ΟΗΕ.
Το
αμερικανικό γόητρο ανυψώθηκε για πρώτη
φορά μετά το Βιετνάμ.
Η
αμερικανική στρατιωτική παρουσία έγινε
μόνιμη στην περιοχή.
Κόστισε
61,1 δισεκατομμύρια δολάρια .Οι Αμερικανοί
κατέβαλαν τα 9 δισεκατομμύρια και οι
Σύμμαχοι τα υπόλοιπα.
ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Σκιές στην προεκλογκή εκστρατεία της Κάμαλα Χάρις: Απανωτά σκάνδαλα με τον σύζυγό της

Δημοσιεύτηκε

στις

Τα απανωτά σκάνδαλα μπορεί να πλήξουν την εικόνα της Κάμαλα Χάρις

Οι Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ εισέρχονται στην τελική ευθεία για τις προεδρικές εκλογές, τις πιο σημαντικές στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ με τους δύο υποψήφιους να προειδοποιούν ότι η τύχη ενός πολωμένου έθνους εξαρτάται από το εξαιρετικά αμφίρροπο αποτέλεσμα.

Στο φως της δημοσιότητας όμως, έρχονται απανωτά σκάνδαλα που με κάποιο τρόπο μπορεί να πλήξουν την εικόνα της Κάμαλα Χάρις.

Ως χτύπημα κάτω από τη ζώνη είναι για την υποψήφια των Δημοκρατικών για το χρίσμα, Κάμαλα Χάρις, οι νέες πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την ανάρμοστη και κακοποιητική συμπεριφορά του συζύγου της, Ντάγκλας Έμχοφ, σε παλαιότερες σχέσεις του.

Γεγονός είναι ότι οι νέες πληροφορίες που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου σπιλώνουν την εικόνα της Χάρις, επισημαίνουν η γερμανική εφημερίδα Bild και η βρετανική Daily Mail. Oι καταγγελίες σε βάρος του 59χρονου Έμχοφ είναι συγκλονιστικές και φέρνουν τη νυν αντιπρόεδρο των ΗΠΑ σε δεινή θέση, υποστηρίζει η εφημερίδα Daily Mail.

Πρόκειται για το πρώτο σκάνδαλο που αμαυρώνει την εικόνα της Κάμαλα και βλέπει το φως της δημοσιότητας λίγες εβδομάδες πριν από την κάλπη (5 Νοεμβρίου), αποτελώντας «βούτυρο στο ψωμί» για τον 78χρονο υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ.

Περιστατικό σε φιλανθρωπικό γκαλά στις Κάννες

Ο Έμχοφ, άλλοτε μεγαλοδικηγόρος, καθώς από τότε που εξελέγη η σύζυγός του στην αντιπροεδρία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει την εργασία του, φέρεται να χτύπησε βάναυσα την τότε κοπέλα του στο πρόσωπο στις 24 Μαΐου του 2012, μετά από ένα φιλανθρωπικό γκαλά κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών.

Στο γκαλά αυτό είχαν παραβρεθεί πολλές διασημότητες, όπως οι ηθοποιοί Αντόνιο Μπαντέρας, Άλεκ Μπάλντουιν, ο θρυλικός σχεδιαστής μόδας Καρλ Λάγκερφελντ και η Πάρις Χίλτον. Σύμφωνα με πληροφορίες, το χαστούκι που δέχτηκε η σύντροφος του Έμχοφ μπροστά από το Hotel du Cap ήταν τόσο δυνατό που το θύμα έκανε στροφή 180 μοιρών. Ο λόγος που τη χτύπησε ήταν η ζήλια, όπως επισημαίνουν οι πληροφορίες.

Το ζευγάρι περίμενε ένα ταξί όταν η κοπέλα άνοιξε την τσάντα της και έδωσε χρήματα σε έναν υπάλληλο της εκδήλωσης για να εξυπηρετηθεί άμεσα. Μόνο που, εκτός από τα χρήματα που του έδωσε, ακούμπησε για λίγο το χέρι της στον ώμο του. Ο Έμχοφ νόμιζε ότι τον φλέρταρε, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ που επικαλούνται τα διεθνή ΜΜΕ.

Γνωστός του τότε ζευγαριού δήλωσε στη Daily Mail ότι το θύμα τηλεφώνησε από το ταξί κλαίγοντας μετά το περιστατικό και περιέγραψε λεπτομερώς τη φρίκη που βίωσε. Η γυναίκα, με το κωδικό όνομα «Τζέιν», είναι μία επιτυχημένη δικηγόρος της Νέας Υόρκης. Δύο άλλοι φίλοι της επιβεβαίωσαν στους δημοσιογράφους την προσωπική σχέση που είχε με τον Έμχοφ επί τρεις μήνες. Εξάλλου, υπάρχουν και φωτογραφίες που τους δείχνουν δίπλα-δίπλα.

Η «Τζέιν» δεν σχολίασε μετά τις αποκαλύψεις

Μετά τις αποκαλύψεις των μέσων ενημέρωσης, ο Έμχοφ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι είχε σχέση με την νταντά της κόρης του, Ναγιέν Νέιλορ, κατά τη διάρκεια του πρώτου του γάμου, το 2008.

Η «Τζέιν» δήλωσε ότι ο Έμχοφ της είχε πει πως η νταντά είχε μείνει έγκυος αλλά στη συνέχεια απέβαλε. Τότε αυτή τον είχε κατηγορήσει ότι ευθύνεται για την αποβολή. Η νταντά πάντως ισχυρίζεται ότι ο μεγαλοδικηγόρος τακτοποίησε την υπόθεση καταβάλλοντας αποζημίωση ύψους 80.000 δολαρίων.

Την ίδια ώρα, ο Ντάγκλας Έμχοφ εμφανίζεται χαμογελαστός στο πλευρό της συζύγου του, στηρίζοντάς την με όλες του τις δυνάμεις, όπως ισχυρίζεται. Πρόσφατα, μάλιστα, είχε εμφανιστεί σε τηλεοπτικό στούντιο ως υποστηρικτής των γυναικών απέναντι στην «ανδρική τοξικότητα».

protothema.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Ο Μπάιντεν παραγκωνίζεται ενώ ο Νετανιάχου αναδιαμορφώνει τη Μέση Ανατολή – Πού οδηγούνται οι σχέσεις Ισραήλ με ΗΠΑ

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Evelyn Hockstein/File Photo

Είναι σαφές πως η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει καμία γνώση για το τι θα κάνει το Ισραήλ απέναντι στο Ιράν – και μοιάζει να μην έχει ούτε τρόπο να επηρεάσει τις αποφάσεις του

Καθώς ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και το Ισραήλ ετοιμάζουν τα αντίποινα στο Ιράν, η κυβέρνηση Μπάιντεν μοιάζει ολοένα και περισσότερο με απλό παρατηρητή: χωρίς γνώση του τι σχεδιάζει ο πιο στενός σύμμαχός της στη Μέση Ανατολή και με περιορισμένη επιρροή επί των αποφάσεών του.

Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου λένε δημοσίως πως συνεργάζονται στενά με τους Ισραηλινούς ομολόγους του και εκφράζουν την ελπίδα ο Νετανιάχου να προβεί σε μία «συγκρατημένη» απάντηση στο μπαράζ πυραύλων που δέχθηκε η χώρα του από το Ιράν. Σύμφωνα με τη WSJ, που επικαλείται Αμερικανούς αξιωματούχους, οι Ισραηλινοί έχουν πει στην κυβέρνηση Μπάιντεν ότι δεν αισθάνονται την ανάγκη να χτυπήσουν άμεσα ή με μαζικό τρόπο.

Αμερικανοί και Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν συζητήσει πιθανούς στόχους, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων του Ιράν. Ο Τζο Μπάιντεν την Τετάρτη δήλωσε ότι δεν θα στήριζε ένα πλήγμα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις, αλλά την Πέμπτη άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο στήριξης σε μία επίθεση σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, στέλνοντας στα ύψη τις τιμές του πετρελαίου.

Ο ένας αιφνιδιασμός μετά τον άλλο

Ωστόσο το Ισραήλ δεν έχει λάβει την οριστική απόφασή του και ο Λευκός Οίκος έχει επανειλημμένα τις τελευταίες εβδομάδες αιφνιδιαστεί. Ο Νετανιάχου έδωσε τη εντολή για την αεροπορική επιδρομή με την οποία δολοφονήθηκε ο Χασάν Νασράλα από ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη, την ώρα που αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν πάλευαν λίγα τετράγωνα παραπέρα να αποτρέψουν μία κλιμάκωση της κατάστασης με διπλωματικά μέσα. «Η απόφαση του Νετανιάχου να εγκρίνει την επίθεση της 27ης Σεπτεμβρίου από αμερικανικό έδαφος, χωρίς να ειδοποιήσει τον Λευκό Οίκο εκ των προτέρων, και στη συνέχεια να δημοσιεύσει φωτογραφία με τη στιγμή που έδινε την εντολή, υπογραμμίζει την αυξανόμενη απόσταση ανάμεσα στην ισραηλινή κυβέρνηση και τον Λευκό Οίκο», σχολιάζει η WSJ.

Βραχυπρόθεσμα οι μονομερείς αποφάσεις του Ισραήλ για τα πλήγματα έναντι του Ιράν μπορεί να εμπλέξουν την κυβέρνηση Μπάιντεν σε ακόμη μία μη δημοφιλή περιφερειακή σύρραξη. Μακροπρόθεσμα θα ενισχύονταν οι φωνές της κριτικής, που τονίζουν ότι οι ΗΠΑ είναι υπερβολικά υποχωρητικές έναντι του Ισραήλ και δεν χρησιμοποιούν την ισχύ τους για να συγκρατήσουν τον σύμμαχό τους.

Νωρίτερα τον Σεπτέμβριο, ο απεσταλμένος του Λευκού Οίκου Έιμος Χόχσταϊν συναντήθηκε με Ισραηλινούς αξιωματούχους στο καταφύγιο του ισραηλινού στρατού στο Τελ Αβίβ για να τους παροτρύνει να μην ξεκινήσουν επιχείρηση μεγάλης κλίμακας κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Τους παρακάλεσε να καταβάλουν προσπάθειες για μια συμφωνία που θα απωθούσε τη Χεζμπολάχ πίσω από τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ.

Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση του Χόχσταϊν με τον Νετανιάχου, χιλιάδες βομβητές που χρησιμοποιούνταν από μαχητές της Χεζμπολάχ εξερράγησαν σε ολόκληρο τον Λίβανο σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση που σκότωσε δεκάδες ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, και τραυμάτισε χιλιάδες άλλους. Την επόμενη μέρα, βόμβες σε γουόκι-τόκι πυροδότησαν ένα δεύτερο κύμα εκρήξεων. Ακολούθησε ένα μπαράζ ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών, στις οποίες έπεσαν νεκροί πάνω από 500 άνθρωποι στην πιο θανατηφόρα ημέρα στον Λίβανο εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Οι νεκροί στον Λίβανο έχουν προσεγγίσει πλέον τους 2.000.

Δεν έχουν μιλήσει από τον Αύγουστο Μπάιντεν – Νετανιάχου

Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν ότι δεν είχαν ενημερωθεί εκ των προτέρων και προσπάθησαν να αποστασιοποιηθούν από την επίθεση.

Με τις προεδρικές εκλογές να έρχονται σε έναν μήνα «ο Μπάιντεν και η ομάδα του συχνά μοιάζουν με παρευρισκόμενους, απρόθυμους ή ανίκανους να χαλιναγωγήσουν έναν σύμμαχο που συνεχίζουν να υποστηρίζουν πολιτικά και να του παρέχουν κρίσιμη στρατιωτική υποστήριξη», σημειώνει η WSJ και προσθέτει: «Από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα πριν από σχεδόν ένα χρόνο, ο Μπάιντεν έχει επανειλημμένα χαρακτηρίσει τον δεσμό ΗΠΑ – Ισραήλ άθραυστο. Αλλά η σχεδόν 50ετής σχέση του με τον Νετανιάχου επιδεινώνεται σταθερά. Ο Μπάιντεν δεν έχει μιλήσει προσωπικά με τον Νετανιάχου από τις 21 Αυγούστου».

«Ο Μπάιντεν και ο Νετανιάχου έχουν μετρήσει ο ένας τις αντιδράσεις του άλλου και ο Νετανιάχου φαίνεται να κρίνει σταθερά ότι έχει περισσότερο χώρο από ό,τι πιστεύει ο Μπάιντεν», δήλωσε στη WSJ ο Τζον Άλτερμαν, διευθυντής προγραμμάτων Μέσης Ανατολής στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών. Οι ΗΠΑ «φαίνεται ότι αντιμετωπίζονται από την ισραηλινή ηγεσία είτε ως κάποιος γκρινιάρης είτε ως επιβάτης στο πίσω κάθισμα που δεν κατανοεί τις απαιτήσεις αυτή τη στιγμή».

Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να χαλιναγωγήσουν το Ισραήλ στη Γάζα απέδωσαν μόνο περιορισμένα αποτελέσματα, λένε οι αναλυτές. Στον Λίβανο, ο Νετανιάχου εμφανίστηκε ακόμη λιγότερο περιορισμένος. Οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου δεν είναι δυσαρεστημένοι με τα χτυπήματα που έχει καταφέρει το Ισραήλ στη Χεζμπολάχ, μια τρομοκρατική ομάδα που έχει χαρακτηριστεί από τις ΗΠΑ. Ούτε επιθυμούν έναν μήνα πριν από τις προεδρικές εκλογές να δώσουν την εντύπωση ότι χαλιναγωγούν μια επίθεση κατά της Τεχεράνης. Ωστόσο έχουν αποτύχει να αποτρέψουν την επέκταση του πολέμου του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς σε μια ευρύτερη σύγκρουση και να σταματήσουν μία αιματοχυσία χωρίς τέλος.

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή