Ακολουθήστε μας

Διαφθορά

Ο ελληνικός πολιτισμός είναι λαμπρός και διαχρονικός

Δημοσιεύτηκε

στις

Απορρίψτε τους “πολυπολιτισμικούς” πολιτικούς
ως ορκισμένους εχθρούς του Ελληνισμού
Σταύρος Καλεντερίδης*
«Χαίρομαι όταν πηγαίνω σε
παρελάσεις και βλέπω μια κοινωνία να μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική». Αυτή
ήταν η νέα απίστευτη αθλιότητα που τόλμησε να ξεστομήσει ο Έλληνας
πρωθυπουργός, από το εξωνημένο ανθελληνικό κοινοβούλιο.
 
Η ιδέα της
«πολυπολιτισμικότητας» δεν είναι καθόλου απλοϊκή ενώ περιλαμβάνει διάφορες
επιμέρους έννοιες, από ύποπτες έως ξεκάθαρα επικίνδυνες. Αν και μικρού
πολιτικού βεληνεκούς και αναστήματος, ο εν ενεργεία πρωθυπουργός ήξερε πολύ
καλά τι έκανε και τι δήλωνε μέσα από το άντρο των Ολιγαρχών της χώρας.
Ο Ελληνικός πολιτισμός,
από την άνθιση του κατά την κλασική εποχή μέχρι την μεταλαμπάδευση του στη
«Δύση» την περίοδο της Αναγέννησης, υπήρξε ενωτικός και ειρηνικός. Η δε προοδευτικότητα
του Ελληνικού πολιτισμού ανάγεται στην ανοιχτή αθηναϊκή κοινωνία της κλασικής
εποχής, η οποία δέχτηκε στους κόλπους της, μέσω του λιμανιού και του εμπορίου
της, όλους τους λαούς της Μεσογείου και τις πεποιθήσεις των.

Λειτουργώντας ως ιδεολογική μήτρα της δημοκρατίας και της ειρήνης, η Αθήνα επέδειξε ανοχή στη διαφορετικότητα, αφήνοντας σε εμάς ως παρακαταθήκη τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της όπως είναι η ανεκτικότητα, η ανοχή και η διαλλακτικότητα.

Σε κάθε περίπτωση, οι
επαφές αυτές ενδυνάμωναν τον Ελληνικό πολιτισμό και ισχυροποιούσαν τη θέση του στην Ελληνική κοινωνία αλλά και σε όλη
τη λεκάνη της Μεσογείου καθιστώντας τον ανταγωνιστικό
και άξιο παραδειγματισμού
. Ο Ελληνικός πολιτισμός «υιοθετούσε» ποιοτικά
χαρακτηριστικά από τους λοιπούς μεσογειακούς λαούς με τους οποίους ερχόταν σε
επαφή, μεταφράζοντας και εξελληνίζοντάς τα. Σε καμία περίπτωση δεν επέτρεψε την
άνθιση, την καλλιέργεια ή τη συνύπαρξη άλλων πολιτισμών στην επικράτειά του.
Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με εθνική προδοσία, διότι ο πολιτισμός έχει να
κάνει με την εθνική συνοχή αλλά και την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία. Η δε πρόταση
για «πολυπολιτισμικότητα» στην Εκκλησία του Δήμου, θα οδηγούσε τον ανθέλληνα υποστηρικτή
της σε ποινές που θα εξικνούντο έως το κώνειο.
Η ιδέα της
πολυπολιτισμικότητας που προτείνουν οι ορκισμένοι εχθροί του Ελληνισμού,
συνιστά από μόνη της μια ιδεολογία. Είναι η προδοτική ιδεολογία του μηδισμού, ή
αλλιώς το «σατραπίζειν».
Το ανθελληνικό μόλεμα του προδότη που ντρέπεται νιώθοντας
μειονεκτικά απέναντι στο φως και την αίγλη του Ελληνικού πολιτισμού. Ή ακόμα
χειρότερα, του πολιτικού ο οποίος αισθανόμενος ανάξιος να κατανοήσει – πόσω
μάλλον να κληρονομήσει – το ελληνικό πνεύμα, επιχειρεί να το αμαυρώσει και να
το αποψιλώσει, νερώνοντας και πνίγοντάς το στα σκοτάδια εισαγόμενων και
εχθρικών προς τον Ελληνισμό ιδεολογιών.
Η πολυπολιτισμικότητα δεν
είναι απλά η άρνηση του κάλους και της σπουδαιότητας του Ελληνικού πολιτισμού,
της ελληνικής φιλοσοφίας και θεώρησης των πραγμάτων. Είναι το αίσθημα
κατωτερότητας και η εκδήλωση ανάγκης για επιπλέον πολιτισμούς έτσι ώστε να καλυφθεί
το «κενό» που βρίσκεται στις ψυχές των αγράμματων και απάτριδων πολιτικών μας.
Η πολυπολιτισμικότητα, επίσης, δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, όπως έντεχνα
επιχείρησε να μας ξεγελάσει ο εν ενεργεία πρωθυπουργός, αλλά περιλαμβάνει
συγκεκριμένους πολιτισμούς με τους οποίους μας καλεί να συγχρωτίσουμε την
πολιτιστική μας ιστορία και κατά συνέπεια να την αλλοιώσουμε.
Προφανώς δεν
μπορεί παρά να αναφέρεται σε «δυτικούς» και «ανατολικούς» πολιτισμούς.
Πολιτισμοί οι οποίοι κατά καιρούς κατέκτησαν δια της βίας και του πολέμου την
Ελλάδα και προσπάθησαν να αφελληνίσουν τη χώρα μας. Πολιτισμοί – φορείς
ιδεολογιών θρησκευτικής τύφλωσης, ζηλωτισμού και βίας από τη μία, κερδοσκοπίας,
αναλγησίας και τυχοδιωκτισμού από την άλλη. Είναι οι ίδιοι πολιτισμοί που κατέληξαν
σήμερα να αναζητούν ηθική εξιλέωση μέσω της δημοκρατική ιδεολογίας, ενώ οι
πολίτες τους διεκδικούν απελευθέρωση, και χρησιμοποιούν ελληνικές ιδέες για να
την αποκτήσουν!
Αυτό είναι λοιπόν το
πραγματικό, αλλά όχι και τόσο κρυφό σκοτάδι που πρεσβεύει η ΝΔ. Με αυτό
βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι. Υπάρχουν λαμπροί πολιτισμοί στην ανθρωπότητα από
τους οποίους ο Ελληνικός πολιτισμός έχει πολλά να μάθει, και πολλά να
υιοθετήσει. Και θα το πράξει όταν η χώρα απελευθερωθεί από την Ολιγαρχία και
τον κοινοβουλευτισμό.  Η διαδικασία αυτή, όμως, όπως και στην εποχή της πραγματικής δημοκρατίας, θα οδηγήσει στην
ισχυροποίηση του πολιτισμού μας, και όχι σε κάποια πολυπολιτισμική συνύπαρξη, η
οποία ποτέ δεν υπήρξε όσο αυτή η χώρα ήταν ελεύθερη.
Με τη φράση του αυτή, ο
εν ενεργεία πρωθυπουργός ομολογεί πως η Ελλάδα είναι υπόδουλη, και πως υπάρχουν
δυνάμεις της πολιτικής ηγεσίας που επιχειρούν να υποδουλώσουν και τον πολιτισμό
μας. Ας το πούμε εδώ μια και καλή για να το καταλάβουν όλοι. Στο κυρίαρχο
ελληνικό κράτος, μόνο ο Ελληνικός πολιτισμός έχει θέση.
Δίχως τις ενοχές και
τους κομπλεξισμούς των εισαγόμενων ηγετίσκων που στηρίζουν τα ξένα συμφέροντα.
Με υπερηφάνεια και φιλοπατρία, όπως ακριβώς αξίζει και αισθάνονται και οι άλλοι
λαοί για τους πολιτισμούς τους. Πόσω μάλλον οι Έλληνες, με την πλούσια και
σχεδόν οικουμενική πολιτιστική μας ιστορία
.
Στον αντίποδα λοιπόν,
αυτής της εθνοβόρας διαφθοράς, της κατάπτωσης και του πολιτιστικού ξεπεσμού,
θέσαμε την έννοια του «
δημοκρατικού διαφωτισμού» ως προσπάθεια αναγέννησης και ενίσχυσης της
Ελληνικότητας και της Δημοκρατίας. Των δύο εννοιών που τρέμουν και
αποστρέφονται οι νεοδημοκράτες, οι συριζαίοι, οι πασόκοι και οι όσοι μισέλληνες
ακόλουθοί τους.
Με την Ελληνικότητα και
τη δημοκρατία στο επίκεντρο, οι πολίτες μπορούν να νιώσουν υπερήφανοι για τον πολιτισμό
τους, και ταυτόχρονα ικανοί να αποφασίσουν οι ίδιοι για τη μοίρα τους. Δίχως
κοινοβούλια και φαύλα κόμματα χαρτογιακάδων. Ο δημοκρατικός διαφωτισμός είναι άλλωστε
η ιδεολογία που εμφορείται από ευγενή διαλεκτικά ιδεώδη όπως η πολυφωνία, ο
διάλογος, η ισηγορία και η παρρησία.
Έτσι, καθίσταται δύναμη
ομόνοιας και εθνικής ενότητας, καλλιεργώντας το αίσθημα συλλογικότητας και
ανιδιοτελούς προσφοράς στην κοινωνία. Κάτι βεβαίως που απεύχονται οι πολιτικοί
που μας επιβουλεύονται.
Έτσι, καθίσταται δυνατή
και η ειρηνική συνύπαρξή μας με τους λοιπούς γειτονικούς πολιτισμούς, δίχως
μισαλλοδοξία, αλλά με έντιμη και σεβαστή ετερότητα, που ενδυναμώνει και εν
τέλει μονιάζει όλους τους πολίτες.
Αγωνιστείτε μαζί μας για
τον Ελληνισμό και τη δημοκρατία.

*Ο Σταύρος Καλεντερίδης είναι πολιτικός επιστήμονας, διεθνολόγος-επικοινωνιολόγος.
Περισσότερα για το βιογραφικό του ΕΔΩ

Αστυνομία

Υπόθεση Καραϊβάζ: “Ιστορικό επαφών, αρχεία εικόνας, κειμένου κ.α.” περιείχε το cd που καταστράφηκε από συρραπτικό

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Αίτηση αναίρεσης κατέθεσαν στον Άρειο Πάγο η μητέρα και η αδερφή του Καραϊβάζ, επικαλούμενες το κατεστραμμένο cd

Έγγραφο της Εισαγγελίας Αθηνών αποκαλύπτει, ότι το cd με περιεχόμενο από το κινητό τηλέφωνο του δολοφονηθέντος δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ περιείχε “ιστορικό επαφών, αρχεία εικόνας, κειμένου κ.α.”.

“Το με αριθμό αναγνωστέο 33 (έκθεση της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών για το αποτέλεσμα της ανάσυρσης του κινητού του θύματος Γ. Καραϊβάζ – ιστορικό επαφών, αρχεία εικόνας, κειμένου κ.α.) είχε επισυναπτόμενο cd με το περιεχόμενο της ανάσυρσης το οποίο πιθανότατα είχε καταστραφεί λόγω συρραφής του με συρραπτικό και το γεγονός σημειώθηκε στα πρακτικά” αναφέρει το εν λόγω έγγραφο.

Η αναφορά αυτή καταρρίπτει τη φημολογία εκείνων των ημερών ότι το cd περιείχε απλά επαφές. Οι επαφές, άλλωστε, στην εφαρμογή whatsapp, όπως πρώτο επίσης είχε αποκαλύψει το FoP, αναφέρονταν σε χαρτί και αφορούσαν ονόματα συνεργατών του Καραϊβάζ αλλά και ονόματα όπως Δημητριάδης, Κοντολέων και Καραμαλάκης, που παρέπεμπαν στον πρώην διευθυντή του Πρωθυπουργικού Γραφείου -και ανιψιό του Πρωθυπουργού- Γρηγόρη Δημητριάδη, τον πρώην Διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέοντα και τον πρώην Αρχηγό της Αστυνομίας Μιχάλη Καραμαλάκη. Στο δικαστήριο τότε είχε αναφερθεί και επαφή Βαγγέλης Ζαμπού, η οποία παραπέμπει στον Βαγγέλη Ζαμπούνη που εκτελέστηκε πριν μερικούς μήνες έξω από πρατήριο καυσίμων ιδιοκτησίας του, στο Νέο Κόσμο.

Η αναφορά σε “ιστορικό συνομιλιών” δείχνει ότι υπήρχαν στοιχεία για το με ποιούς μίλησε ο δημοσιογράφος και πότε, ενώ τα “αρχεία κειμένου κ.α.” ενδεχομένως να αφορούν και γραπτά μηνύματα.

Σε κάθε περίπτωση, η Δικαιοσύνη μπορούσε να ζητήσει από τους συνομιλητές του Καραϊβάζ πληροφορίες για το περιεχόμενο των συνομιλιών μαζί τους και να τους ρωτήσει εάν τους είχε εκφράσει κάποια ανησυχία για κάτι, από τη στιγμή ανάμεσά τους ήταν ο αρχηγός της Αστυνομίας και ο Διοικητής της ΕΥΠ.

Σήμερα, επισκέφθηκαν την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, οι δικηγόροι της μητέρας και της αδελφής του Γιώργου Καραϊβάζ, Ρόη Παυλέα και Σπύρος Χαριτάτος, προκειμένου να καταθέσουν αίτηση αναίρεσης κατά της αθωωτικής, για τους δύο κατηγορουμένους, απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.

Ρεπορτάζ της ιστοσελίδας dikastiko.gr αναφέρει ότι “σύμφωνα με την πλευρά των συγγενών του δημοσιογράφου, η πρωτόδικη απόφαση «πάσχει από απόλυτη ακυρότητα και παραβίαση της δημοσιότητας της δίκης, διότι, όπως διαπίστωσε και η εισαγγελέας της έδρας κι έχει καταγραφεί στα πρακτικά, το αναγνωστέο σχετικό 33 που βρισκόταν σε cd έχει καταστραφεί. Πλην όμως το δικαστήριο θεώρησε, εσφαλμένα, ότι αν και καταστραμμένο μπορεί να θεωρηθεί ως αναγνωσμένο”.

Να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της δίκης οι δύο δικηγόροι είχαν πει ότι διαθέτουν το περιεχόμενο του cd και ότι το θέτουν στη διάθεση του δικαστηρίου. Όταν, όμως, το δικαστήριο τους το ζήτησε εκείνοι προσκόμισαν ένα στικάκι λέγοντας ότι το εν λόγω αρχείο “δεν ανοίγει”.

Οι ίδιοι, πάντως, στη σημερινή τους αίτηση κάνουν λόγο για «έλλειψη ειδικής αιτιολογίας» της απόφασης, ενώ υπογραμμίζουν πως για την κρίση των δικαστών ελήφθησαν υπόψη «καταφανώς ψευδείς καταθέσεις».

Στη σχετική αίτηση αναφέρεται πως «δεν αιτιολογείται στην απόφαση γιατί δήθεν συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται μόνο κλοπιμαία οχήματα από μέλη του οργανωμένου εγκλήματος. Η αναιτιολόγητη απλοϊκή αυτή σκέψη αντικρούεται από το γεγονός ότι δεν απαντάται στο νομικό κόσμο κάποιο εγχειρίδιο επαγγελματικής κατάρτισης πληρωμένων δολοφόνων».

ΠΗΓΗ: Freedom of Press

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Δημήτρης Νατσιός: Οι τάφοι των παιδιών είναι ανοιχτοί και θα κλείσουν μόνο αν αποδοθεί δικαιοσύνη

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Δημήτρης Νατσιός: Ο Μητσοτάκης δεν θα γλιτώσει από το έγκλημα των Τεμπών! Οι τάφοι των παιδιών είναι ανοιχτοί και θα κλείσουν μόνο αν αποδοθεί δικαιοσύνη

Συνέχεια ανάγνωσης

Διαφθορά

Ποιο είναι το “λάθος μήνυμα”, Κυριάκο;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Παραιτήθηκαν οι Παπασταύρου και Μπρατάκος, διότι, όπως μας ενημέρωσαν κυβερνητικές πηγές, “η συμμετοχή τους σε κοινωνική συνάντηση εξέπεμψε το λάθος μήνυμα”. Ποιο ήταν αυτό και γιατί ήταν λάθος; Να σας πω τι κατάλαβα εγώ: ότι κυβέρνηση και μεγαλοπαράγοντες πότε αγαπιούνται και πότε κάνουν κόνξες, ανάλογα με το επιδιωκόμενο. Κι ότι πάντα υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας και αγγελιαφόροι που θα παζαρέψουν το deal.

Κι αν κάτι πάει στραβά, οι πραιτωριανοί μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίους τράγους, για να προστατευθεί το “αφεντικό”. Κατάλαβε κάποιος κάτι άλλο; Αλλά αυτό δεν είναι καινούργιο. Ισχύει από συστάσεως Ελληνικού Κράτους, για όλες τις κυβερνήσεις και για όλους τους μεγαλοπαράγοντες. Τι διαφορετικό συνέβη το βράδυ του Κυριακής, παραμονή της εορτής των Βαγγέληδων; 

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή, για να βοηθήσουμε και τις κυβερνητικές πηγές να καταλάβουν την έννοια του μηνύματος, διότι, απ΄ ό,τι φαίνεται, δυσκολεύονται. Οι Παπασταύρου και Μπρατάκος, εμπειρότατοι και με μακρά θητεία σε κομματικά και πολιτικά πόστα, ήταν υπουργός Επικρατείας και υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, αντιστοίχως. Δηλαδή, άνθρωποι της απολύτου εμπιστοσύνης του Κυριάκου.

Εμφανίζονται λοιπόν στο σπίτι του Βαγγέλη, μένουν αρκετές ώρες, πίνουν, καπνίζουν και συζητούν με τον εορτάζοντα και τους άλλους προσκεκλημένους. Πήγαν χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τον πολιτικό τους προϊστάμενο ή αφού συνεννοήθηκαν; Οι κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν το πρώτο. Εάν όντως έγινε έτσι, με δεδομένη την ένταση ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο κάποτε Alter Ego της, πρόκειται για παιδαριώδες λάθος, που δεν το κάναμε ούτε στο Δημοτικό: όταν κάποιος συμμαθητής τσακωνόταν με τον κολλητό μας, τον είχαμε κι εμείς στο “ντου”. Αν λοιπόν οι δύο στενότεροι συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν έχουν τη στοιχειώδη ικανότητα να κρίνουν σε ποιανού το σπίτι θα πάνε και σε ποιανού όχι, και τι μηνύματα θα εκπέμψει η παρουσία τους, δεν κάνουν για τη δουλειά.

Πολύ πιθανό να έχουν και άλλες παρόμοιες δομικές ελλείψεις. Κι αν ο πρωθυπουργός, που τους ανέθεσε αυτές τις εξαιρετικά νευραλγικές θεσμικές θέσεις, δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ποιοι κάνουν για τη δουλειά και ποιοι όχι, δεν κάνει ούτε εκείνος για τη δουλειά. Αυτό είναι το μήνυμα από την εκδοχή στην οποία μας καθοδηγούν οι “κυβερνητικές πηγές”. Είναι σωστό ή λάθος; 

Όμως, όλοι καταλαβαίνουμε ότι ισχύει το δεύτερο. Είναι προφανές ότι η παρουσία των κομισάριων του Μαξίμου εκεί είχε χαρακτήρα αποστολής: να εκτονωθεί η κρίση και να επαναδιαπραγματευθούν οι όροι του διαχρονικού deal που υπάρχει ανάμεσα στις δύο “οικογένειες”. Όταν τα ΜΜΕ γέμιζαν από φωτογραφίες ένθερμων εναγκαλισμών σε απόσταση αναπνοής του ίδιου του πρωθυπουργού με τον προχθεσινό εορτάζοντα, αλλά και με άλλους μεγαλοπαράγοντες, το μήνυμα ήταν σωστό ή λάθος;

Πάμε όμως στο γεγονός που επιδείνωσε την κλινική εικόνα μιας κάποτε ρωμαλέας σχέσης.

Το “Βήμα” ισχυρίστηκε πως, ενώ ακόμα δεν είχε σβήσει η φωτιά στα εκτροχιασμένα βαγόνια (που, έναν χρόνο μετά, δεν έχουμε μάθει, επίσημα, τι την προκάλεσε), κάποιος έσπευσε να πάρει τις ηχογραφημένες συνομιλίες μεταξύ σταθμαρχών και μηχανοδηγών και να τις δώσει στο “Πρώτο Θέμα”, γνωστό για την απροκάλυπτα φιλοκυβερνητική του στάση, το οποίο τις έβγαλε στον αέρα, παραποιημένες: δύο διαφορετικές συνομιλίες συνενώθηκαν και παρουσιάστηκαν ως ενιαία.

Ποιος πήρε το υλικό; Ποιος έκανε το μοντάζ; Το “γιατί” είναι προφανές: έπρεπε να φανεί ότι αποκλειστικός υπεύθυνος ήταν ο σταθμάρχης. Βασισμένος σε αυτές τις παραποιημένες συνομιλίες, ο πρωθυπουργός υποστήριξε στη Βουλή την εκδοχή του αποκλειστικώς ανθρώπινου λάθους.

Δεν αθωώνει τον σταθμάρχη το δημοσίευμα του Βήματος. Όμως δείχνει μία υπερβολική σπουδή κάποιων να κατευθύνουν την οργή του κοινού μόνο σ΄ αυτόν, μακριά από πολιτικά πρόσωπα. Θα μπορούσε, την αποκάλυψη για την υπεξαίρεση του υλικού, να μην την είχε κάνει το “ΒΗΜΑ” αλλά η “Ηχώ της Άνω Ραχούλας”. Θα άλλαζε τίποτε επί της ουσίας;

για τη συνέχεια CApital

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή