Ιστορία - Πολιτισμός
Τά Χριστούγεννα τοῦ Παπαδιαμάντη
Τοῦ Κῶστα Βάρναλη
Ὁ οὐρανὸς ἔβρεχε διαρκῶς λεπτὸν νερόχιονον, ὁ γραῖος ἀδιάκοπος ἐφύσα καὶ ἦτο ψῦχος καὶ χειμὼν τὰς παραμονὰς τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους…
Ὁ κὺρ Ἀλέξανδρος εἶχε νηστεύσει ἀνελλιπῶς ὁλόκληρον τὸ Σαρανταήμερον καὶ εἶχεν ἐξομολογηθεῖ τὰ κρίματά του (Παπᾶ-Δημήτρη τὸ χέρι σου φιλῶ!). Καὶ ἀφοῦ ἐγκαίρως παρέδωσε τὸ χριστουγεννιάτικον διήγημά του εἰς τὴν “Ἀκρόπολιν” καὶ διέθεσεν ὁλόκληρον τὴν γλίσχρον ἀντιμισθίαν του πρὸς πληρωμὴν τοῦ ἐνοικίου καὶ τῶν ὀλίγων χρεῶν του, γέρων ἤδη κεκμηκῶς ὑπὸ τῶν ἐτῶν καὶ τῆς νηστείας, ἀποφεύγων πάντοτε τὴν πολυάσχολον τύρβην, ἀλλὰ φιλακόλουθος πιστός, ἔψαλεν, ὡς συνήθως, μὲ τὴν βραχνὴν καὶ σπασμένην φωνήν του, πλήρη ὅμως ἐνθέου πάθους, ὡς ἀριστερὸς ψάλτης, εἰς τὸ παρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Ἐλισσαίου τὰς Μεγάλας Ὥρας, σχεδὸν ἀπὸ στήθους, καὶ ὄτε ἐπανῆλθεν εἰς τὸ πτωχικὸν τοῦ δωμάτιον, δὲν εἶχεν ἀκόμη φέξει!
Ἤναψε τὸ κηρίον του καὶ τῆ βοηθεῖα τοῦ κηρίου (καὶ τοῦ Κυρίου!) ἔβγαλε τὸ ὑπόδημά του τὸ ἀριστερόν, διότι τὸν ἠνώχλει ὁ κάλος, καὶ ἠμικλιντος ἐπὶ τῆς πενιχρᾶς στρωμνῆς του, πολλὰ ρεμβάζων καὶ οὐδὲν σκεπτόμενος, ἤκουε τὰς ὀρυγᾶς τοῦ κραταιοῦ ἀνέμου καὶ τοὺς κρότους τῆς βροχῆς καὶ ἔβλεπε νοερῶς τὸν πορφυροῦν πόντον νὰ ρήγνυται εἰς τοὺς σκληροὺς αἰχμηροὺς βράχους τοῦ νεφελοσκεποὺς καὶ χιονοστεφάνου Ἄθω.
Ἐκρύωνεν. Ἀλλὰ τὸ καφενεῖον τοῦ κὺρ Γιάννη τοῦ Ἀγκιστριώτη ἦτο κλειστόν. Ἀλλὰ καὶ ὀβολὸν δὲν εἶχε νὰ
παραγγείλει:
– Πάτερ Ἀβραάμ, πέμψον Λάζαρον! (ἕνα ποτηράκι ρακὴ ἢ ρώμι).
Ἐκείνην τὴν χρονιὰν τὰ Χριστούγεννα ἔπεσαν Παρασκευήν. Τόσον τὸ καλύτερον. Θὰ νηστεύσει καὶ πάλιν, ὡς τὸ εἶχε τάμα νὰ νηστεύει διὰ βίου κάθε Παρασκευὴν διὰ νὰ ἐξαγνισθεῖ ὁ ἁμαρτωλὸς δοῦλος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸ μέγα κρῖμα τῆς νεότητός του, ποὺ εἶδε τυχαίως ἀπὸ τὴν κλειδαρότρυπαν τὴν νεαράν του ἐξαδέλφην νὰ γδύνεται.
Ἔκαμε τὸν σταυρόν του κι ἐσκεπάσθη μὲ τὴν διάτρητον βατανίαν του, ὅπως ἦτο ντυμένος καὶ μὲ τὰ ὑποδήματα – πλὴν τοῦ ἀριστεροῦ.
Καὶ τότε εὑρέθη εἰς τὴν προσφιλὴν τοῦ νῆσον τῶν παιδικῶν του χρόνων μὲ τὰ ρόδιν’ ἀκρογιάλια, τὰς ἁλκυονίδας ἡμέρας, τὰς χλοϊζούσας πλαγιᾶς, μὲ τὰ κρίταμα, τὴν κάππαριν καὶ τὰς ἁρμυρήθρας τῶν παραθαλασσίων βράχων καὶ μὲ τοὺς ἁπλοὺς παλαιοὺς ἀνθρώπους, θαλασσοδαρμένους ἢ ναυαγούς, ζωντανοὺς καὶ κεκοιμημένους.
Καὶ ἦλθεν ὁ Χριστὸς μὲ τὸ τεθλιμμένον πρόσωπον, ἡ Παναγία ἡ Γλυκοφιλοῦσα μὲ τὸ λευκὸν καὶ ἔνθεον Βρέφος της, ὁ Ἅγιος Στυλιανός, ὁ φίλος καὶ φρουρὸς τῶν νηπίων, ἡ Ἁγία Βαρβάρα καὶ ἡ Ἁγία Κυριακὴ μὲ τοὺς σταυροὺς καὶ τοὺς κλάδους τῶν φοινίκων εἰς τὰς χεῖρας, ὁ ὅσιος Ἀντώνιος καὶ Εὐθύμιος καὶ Σάββας μὲ τὰς γενειάδας καὶ τὰ κομβοσχοίνια τῶν· καὶ ἦλθε καὶ ὁ ὅσιος Μωϋσῆς ὁ Αἰθίοψ, “ἄνθρωπος τὴν ὄψιν καὶ θεὸς τὴν καρδίαν”, ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Φαρμακολύτρια κρατοῦσα εἰς τὰς χεῖρας τὸ μικρόν της ληκύθιον, τὸ περιέχον τὰ λυτήρια ὅλων τῶν μαγγανειῶν καὶ ἐπῳδῶν, ὁ Ἅγιος Ἐλευθέριος, ἡ Ἁγία Μαρίνα καὶ εἴτα ὁ Ἅγιος Γεώργιος καὶ ὁ Ἅγιος Δημήτριος μὲ τὰ χαντζάρια τῶν, μὲ τὰς ἀσπίδας καὶ τοὺς θώρακας τῶν – ὁλόκληρον τὸ Τέμπλον τοῦ παρεκκλησίου τῆς Παναγίας τῆς Γλυκοφιλούσης ἐκεῖ ἐπάνω εἰς τὸν βράχον τὸν μαστιζόμενον ἀπὸ θυέλλας καὶ λαίλαπας καὶ λικνιζόμενον ἀπὸ τὸ πολυτάραχον καὶ πολυρροιβδον κῦμα….
Φέγγος ἐαρινὸν καὶ θαλπωρὴ διεχύθησαν ἐντός του ὑγροῦ δωματίου καὶ ὁ κὺρ Ἀλέξανδρος λησμονήσας τὸν κάλον τοῦ ἀνεσηκώθη νὰ φορέσει καὶ τὸ ἀριστερόν του ὑπόδημα διὰ ν’ ἀσπασθεῖ εὐλαβῶς τοὺς πόδας τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν ἁγίων.
Ἀλλ’ ἡ ὀπτασία ἐξηφανίσθη καὶ ἰδοὺ εὑρέθη εἰς τὸν Ἅι Γιάννην τὸν Κρυφόν, ποὺ ἐγιάτρευε τοὺς κρυφοὺς πόνους κι ἐδέχετο τὴν ἐξαγόρευσιν τῶν κρυφῶν ἁμαρτιῶν. Πλῆθος πιστῶν εἶχεν ἀνέλθει ἀπὸ τὴν πολίχνην, ζωντανοὶ καὶ συγχωρεμένοι, νὰ παρακολουθήσουν τὴν Λειτουργίαν, τὴν ὁποία ἐτέλει ὁ παπὰ-Μπεφάνης βοηθούμενος ἀπὸ τὸν μπάρμπ’ Ἀναγνώστην τὸν Παρθένην.
Κατὰ περίεργον ἀντινομίαν τῶν στοιχείων, ἦτο καλοκαῖρι κι ἡ Λειτουργία εἶχε τελειώσει καὶ ἦτον δὲν ἦτον τρίτη πρωϊνή, ὄτε ἡ ἀμφιλύκη ἤρχισε νὰ ροδίζει εἰς τὸν ἀντικρυνὸν ζυγὸν τοῦ βουνοῦ.
Ὅλοι γείτονες, λάλοι καὶ φωνασκοί, ἐκάθηντο κατὰ γὴς πέριξ ἐστρωμένης καθαρᾶς ὀθόνης. Τέσσερ’ ἀρνιά, τρία πρόβατα, δύο κατσίκια, ἀστακοουρές, κεφαλόπουλα καπνιστά της λίμνης, αὐγοτάραχον καὶ ἐγχέλεις ἁλατισμένοι, πίττες, κουραμπιέδες, μπακλαβάδες, πορτοκάλια καὶ μῆλα – ὅλα τὰ καλούδια, προϊόντα της μικρῆς καὶ ὡραίας νήσου, περιέμενον τοὺς συνδαιτυμόνας.
– Καλῶς ὤρισες κὺρ Ἀλέξαντρε, κάτσε κ’ ἡ ἀφεντιά σου, τοῦ εἶπεν ἡ θεία ἡ Ἀμέρσα.
Ἀλλὰ τί βλέπει γύρω του; Ὅλους τους ἥρωας καὶ τὰς ἡρωίδας τῶν Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του. Ἐκεῖ ἦτον ἡ θεία-Ἀχτίτσα, φοροῦσα καινουργὴ μανδήλαν καὶ νέα πέδιλα, ἐπιδεικνύουσα μετ’ εὐγνωμοσύνης τὸ συνάλλαγμα τῶν δέκα λιρῶν, τὸ ὁποῖον μόλις ἔλαβε ἀπὸ τὸν ξενητευμένον εἰς τὴν Ἀμερικὴν υἱόν της. Δίπλα της ἐκάθητο κι ὁ Γιάννης ὁ Παλούκας, ὁ προσποιηθεῖς τὸν Καλλικάντζαρον τὴν Παραμονὴν τῶν Χριστουγέννων καὶ ληστεύσας τὸν Ἀγγελήν, τὸν Νάσον, τὸν Τάσον – ὅλα τὰ παιδιὰ τὰ ὁποία κατήρχοντο ἀπὸ τὴν Ἐπάνω ἐνορίαν, ἀφοῦ εἶχαν ψάλει τὰ Κάλανδα. Ἐσηκώθη καὶ παρέδωσεν εἰς τὸν κὺρ Ἀλέξανδρον τὰς κλεμμένας πεντάρας -δὲν εἶχε πὼς νὰ μεθύσει καὶ ἑορτάσει τὰ Χριστούγεννα ἐκείνην τὴν χρονιὰν (συχωρεμένος ἂς εἶναι!).
Ἰδοὺ κι ὁ Μπάρμπ’ Ἀλέξης, ὁ Καλοκαιρής, ποὺ δὲν εἶχεν ἀνάγκην τοῦ πορθμείου τοῦ Χάρωνος διὰ νὰ πηδήσει εἰς τὸν ἄλλον κόσμον· εἶχε τὸ ἰδικόν του, ὑποσαθρὸν πλοιάριον, αὐτόχρημα σκυλοπνίχτην. Μαζί του ἦτον κι ὁ σύντροφός του ὁ Γιάννης ὁ Πανταρώτας ὁ ναυτολογημένος ὡς Ἰωαννίδης καὶ διατελῶν ἐν διαρκεῖ ἀπουσία κατὰ τὰς ὥρας τῆς ἐργασίας.
– Νὰ φροντίσεις, τοῦ εἶπεν ὁ Πανταρώτας, νὰ πάρω τὴν σύνταξή μου!
Καὶ λησμονῶν τὴν ἱερότητα τῆς στιγμῆς ἐμούντζωσε τὸ κενὸν συνοδεύων τὴν ἄσεμνον χειρονομίαν μὲ τὴν ἀσεμνοτέραν βλασφημίαν:
– Ὄρσε, κουβέρνο!
Ἐκεῖ ἦτον κι ὁ Μπάρμπα-Διόμας, εὐτυχὴς διότι ἐγλύτωσεν ἀπὸ τὸ ναυάγιον καὶ ἐρρόφησεν ἀπνευστὶ ἐπὶ τοῦ διασώσαντος αὐτὸν τρεχαντηρίου ὁλόκληρον φιάλην πλήρη ἠδυγεύστου μαύρου οἴνου διὰ νὰ συνέλθει – ὢ πενιχρά, ἀλλ’ ὑπερτάτη εὐτυχία τοῦ πτωχοῦ!
Ἀλλ’ ἰδοὺ ἔτρεξε νὰ τοῦ σφίξη τὴν χεῖρα καὶ ὁ βοσκὸς ὁ Σταθ’ς τοῦ Μπόζα, τοῦ ὁποίου δύο αἶγες εἶχον βραχωθῆ εἰς τὸν κρημνὸν ὑπεράνω της ἀβύσσου, ὅπου ἔχαινεν ὁ πόντος καὶ ἦτο ἀδύνατον νὰ σωθοῦν, ἂν δὲν τὸν κατεβίβαζαν διὰ σχοινίου εἰς τὸν βράχον μὲ κίνδυνον τῆς ζωῆς του.
– Τὴν Ψαρὴ τὴν ἔχω τάξει ἀσημένια στὴν Παναγιά. Τὴ Στέρφα (τὴν ἄλλην αἶγα) θὰ τὴν σφάξω γιὰ σένα, νὰ τὴν φᾶμε.
Καὶ ἡ Ἀσημίνα τοῦ μαστρο-Στεφανὴ τοῦ βαρελᾶ, μὲ τὰς τέσσαρας κακοτυχισμένας θυγατέρας, τὴ Ροδαυγῆ, τὴν Ἑλένη, τὴ Μαργαρῶ καὶ τὴν Ἀφέντρα, ἡ Ἀσημίνα, ποὺ τὴν μίαν ἡμέραν ἐώρτασε τοὺς γάμους τῆς Ἀφέντρας μὲ τὸν Γρηγόρη τῆς Μονεβασᾶς καὶ τὴν ἄλλην ἡμέραν ἐπένθησεν τὸν θάνατον τοῦ υἱοῦ τῆς τοῦ Θανάση.
Τέλος, ὤ! τῆς ἐκπλήξεως, ἐνεφανίσθη καὶ ὁ ἕτερος ἐαυτός του, ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδημούλης, ὁ πτωχαλαζών, ὁ ἀσχολούμενος εἰς ἔργα μὴ κοινῶς παραδεδεγμένης χρησιμότητος!
Ὁ κὺρ Ἀλέξανδρος ἠσθάνθη τύψεις, ὅτι ἐπλασεν ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ τόσον δυστυχεῖς καὶ ταπεινοὺς ἢ τόσον ἁμαρτωλοὺς (οὐδεὶς ἀναμάρτητος!) καὶ τὸν ἑαυτὸν τοῦ τόσον ἐπηρμένον!…
Ἀλλὰ τὴν στιγμὴν ἐκείνην τὸν διέκοψεν ἡ ὀκταόκαδος τσότρα, ἡ περιφερομένη ἀπὸ χειρὸς εἰς χεῖρα. Δὲν ἐπρόλαβε νὰ τὴν ἐναγκαλισθῆ καὶ ἤχησαν τὰ λαλούμενα (βιολιτζῆδες ντόπιοι καὶ τουρκόγυφτοι μὲ κλαρινέτα) καὶ … ἐξύπνησεν.
Ποτὲ ὁ κοσμοκαλόγηρος κὺρ Ἀλέξανδρος δὲν ἐξύπνησε τόσον χορτάτος, ὅσον ἐκείνην τὴν ἁγίαν ἡμέραν, ὁ νῆστις τοῦ Σαρανταημέρου καὶ ὁ νῆστις ὅλης της ζωῆς του! – ζωὴν νὰ ἔχει!
ΠΗΓΗ: orthodoxia-ellhnismos.gr/
Ιστορία - Πολιτισμός
Για τον πατέρα Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο και την κληρονομιά του στην Αφρική
Πήρε τους δρόμους τις ζούγκλες και τις ερήμους για τον Χριστόν και τα αδέρφια του.Προικισε την Ελλάδα και την Κύπρο με ένα άλλο ήθος και άνοιξε ένα δρόμον αντρείας και ρωμαλέας αγάπης και βίωσης της χάριτος.
Γράφει ο Γιάννης Πεγειώτης
Τον πατέρα Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο τον θαύμασα και τον αγάπησα από μικρός από έφηβος. Από τότε που πρωτοδιάβασα γι αυτόν σε εκκλησιαστικό περιοδικό.
Ήταν από τις προσωπικότητες που με συγκινούσαν και γι αυτό μελετούσα ο,τι αφορούσε τη ζωή και τις θυσίες του.Με συγκινούσε η αγάπη του για τον Αφρικανό αδελφό.Δεν πήγε στην Αφρική για να πλουτίσει για να βρει χρυσάφια και διαμάντια .
Πήγε για την Αγάπη με αγάπη με πρόθεση θυσίας για να κτίσει τις πρώτες υποδομές.
Αυτό το παιδί της Μεσσηνίας που ήτο βοσκός μέχρι την εφηβεία του και ακολούθως μοναχός και ιερέας με αγώνες πολλούς σε χρόνια δίσεκτα διακινδύνευσε σε ώριμή ηλικία
και διαβάς εις Αφρικήν επί δεκατρία έτη κήρυξε με λόγον μελένιον το Ευαγγέλιον Χριστού.Δεν δειλίασε.Έμαθε τη γλώσσα σουαχίλι.Δίδαξε μετέφρασε .Βάπτισε.Συνομίλησε αφοβα με τον κόσμο της Αφρικής και τους εκεί εργαζομένους Καθολικούς και Πρωτεστάντες.
Τον αγάπησαν οι άνθρωποι γιατί ήτο ποιμήν φωτεινός παρά τα βάσανα και τις αντιξοότητες.Έφυγε από την αυτάρκεια και την ασφάλεια των Αθηνών και πάλεψε για τους αδελφούς στην Αφρική.
Χαίρω όταν κατανοώ έστω και κατ ‘ολίγον τη δυναμική των πράξεών του και τη λευτεριά που ‘χε στην καρδιά του τούτος ο θαρραλέος παππούς .
Πήρε τους δρόμους τις ζούγκλες και τις ερήμους για τον Χριστόν και τα αδέρφια του.Προικισε την Ελλάδα και την Κύπρο με ένα άλλο ήθος και άνοιξε ένα δρόμον αντρείας και ρωμαλέας αγάπης και βίωσης της χάριτος.
Όσοι τον ηκολούθησαν επέδειξαν ένα σεβασμό στη θυσία του και πρόκοψαν .Ο Αλβανίας Αναστάσιος ο πατήρ Χαρίτων Πνευματικάκης ο πατήρ Ιγνάτιος Μαδενλίδης ο πατήρ Κοσμάς Γρηγοριάτης. Κάρπισε και καρπίζει ακόμη το αμπέλι του άφοβού παππού .Οι σοφοί λέγαν πως τρελλάθηκε.Δεν ξέραν για τη νηφάλιον μέθην του Κυρίου …
Λίγα λόγια για τον Παπασαραντόπουλο
Ο π. Χρυσόστομος Παπασαραντόπουλος (1903-1972) ήταν ιερομόναχος από το Βασιλίτσι της Μεσσηνίας. Σε νεαρή ηλικία έγινε μοναχός και στη συνέχεια ιερέας. Υπηρέτησε ως εφημέριος σε αρκετά χωριά και ως ηγούμενος σε μοναστήρι της Μεσσηνίας. Πήρε απόφαση να τελειώσει το σχολείο, να σπουδάσει θεολογία καθώς και να μάθει γαλλικά σε μεγάλη ηλικία. Στα 57 του χρόνια αποφασίζει να ξεκινήσει ιεραποστολικό έργο στην Αφρική. Άρχισε από την Ουγκάντα και εξάπλωσε την ιεραποστολή στην Κένυα, την Τανζανία και το Κονγκό. Πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου 1972 από ρινορραγία.
Ιστορία - Πολιτισμός
O Τούρκος Ναζίμ Χικμέτ για Ένωση και ο Έλληνας Νίκος Ζαχαριάδης για διχοτόμηση!
Οι δύο αυτοί άνθρωποι κατέληξαν σε… εξορία από τις ίδιες τις πατρίδες τους και πέθαναν στην ίδια ξένη χώρα
Γράφει η Φανούλα Αργυρού, Σημερινή
Ο αγαπητός Δρ Πέτρος Παπαπολυβίου, επετειακά αυτές τις μέρες (1.4.2025), αναδημοσίευσε «Περί Ιστορίας», ότι ο μεγάλος Τούρκος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ (1902 – 1963) είχε υποστηρίξει το 1955 την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Έγραψε σχετικά:
«Ξεφυλλίζοντας πρόσφατα την ‘‘Αυγή’’ του Απριλίου του 1955, την επίσημη εφημερίδα της ΕΔΑ, εντόπισα, δύο εβδομάδες ύστερα από την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ (φ. 17-4-1955), την ακόλουθη είδηση: ‘‘Ο ποιητής Ναζίμ Χικμέτ υπέρ της Ενώσεως της Κύπρου. Η μόνη τουρκική φωνή. Μήνυμά του προς τους Τούρκους της νήσου’’. Με αφορμή την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955, παραθέτω το πλήρες απόσπασμα – παντελώς άγνωστο σήμερα (2007) – όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της ελλαδικής Αριστεράς:
» ‘‘Στις φωνές των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου υπέρ του δικαιώματος της αυτοδιαθέσεως της Κύπρου και της Ενώσεώς της με την Ελλάδα, ήρθε να προστεθεί χθες και η φωνή – η μόνη μέχρι στιγμής από τουρκικής πλευράς – του μεγάλου Τούρκου ποιητού Ναζίμ Χικμέτ. Ο Χικμέτ απηύθυνε μήνυμα στους Τούρκους της Κύπρου, στο οποίο τονίζει ότι η Κύπρος ήταν πάντοτε ελληνική. Δεν υπάρχει, γράφει, κανένα ζήτημα για την ελληνικότητα της νήσου. Η πλειοψηφία των κατοίκων της είναι Έλληνες και δίκαια αγωνίζονται για την Ένωσιν της νήσου με την Ελλάδα…’’. Σήμερα (2025), προσθέτω και τη μεταφορά της είδησης, τον Απρίλιο του 1955, στον κυπριακό Τύπο. Η φωτογραφία είναι από το πρωτοσέλιδο της εφημ. “Ελευθερία”, της σημαντικότερης κυπριακής εφημερίδας της εποχής, στο φ. 20 Απριλίου 1955».
»Ο Χικμέτ, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και πολέμησε με τον κεμαλικό στρατό εναντίον των Ελλήνων στη Μικρασιατική Εκστρατεία, πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του ως κρατούμενος στις φυλακές της πατρίδας του για τις πολιτικές του ιδέες. Όταν κατάφερε, ύστερα από απεργία πείνας, ν’ απολυθεί από τις φυλακές, κατέφυγε στις Ανατολικές χώρες και απεβίωσε στη Μόσχα. Η κυβέρνηση της πατρίδας του τού αφαίρεσε την τουρκική ιθαγένεια», μας πληροφορεί ο κ. Παπαπολυβίου.
«Ελευθερία» Κύπρου.
Τι ειρωνεία όμως:
Με διαφορά ορισμένων ημερών τον ίδιο Απρίλιο (1955) ένας άλλος, Έλληνας αυτήν τη φορά, στις 30 Απριλίου 1955, ο Νίκος Ζαχαριάδης (1903-1973), τότε Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, σε άρθρο του στον «Νέο Δημοκράτη», ημερ. 30.4.1955 (δηλαδή 30 μέρες μετά την έναρξη της ΕΟΚΑ!), δήλωσε: «…Όμως, η απελευθέρωση του λαού της Κύπρου δεν μπορεί να είναι πραγματική, παρά μόνο σαν απελευθέρωση και των Τούρκων. Η απελευθέρωση της Κύπρου δεν μπορεί να σημαίνει ιδιοποίηση ή χειροτέρευση της υποδούλωσης των Τούρκων, μα απελευθέρωση και για την τουρκική μειονότητα του νησιού, με βάση την πλήρη εθνική αυτονομία. Διεκδικώντας το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως μέχρι και αποχωρισμού από τους Έλληνες, δεν μπορούμε να αρνηθούμε το ίδιο δικαίωμα στην τουρκική κοινότητα. Αλλιώς θα χαντακώναμε και την όλη υπόθεση της απελευθέρωσης της Κύπρου».
(Από το βιβλίο Φώτη Παπαφώτη «Ο σύγχρονος εφιάλτης του έθνους (ΚΚΕ & ΑΚΕΛ, Απρίλιος 1996 και στο βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»).
Ο Ν. Ζαχαριάδης, κατ’ εντολήν προφανώς της Μόσχας, που ουδέποτε υποστήριζε και εκείνη την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα – εκτός και αν περνούσε η Ελλάδα στον κομμουνιστικό συνασπισμό – που, όμως, η ίδια η Μόσχα απέρριψε την Ελλάδα στη μοιρασιά με τους Δυτικούς, προτιμώντας στη συμφωνία της Γιάλτας τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία – ουσιαστικά προηγήθηκε και των Βρετανών, στην υπεράσπιση των τουρκικών διχοτομικών συμφερόντων. Υποστήριξε «εθνική αυτονομία», δηλαδή ξεχωριστή αυτοδιάθεση προς τους Τούρκους της Κύπρου. Οι Βρετανοί υποσχέθηκαν επίσημα στους Τούρκους της Κύπρου την ξεχωριστή αυτοδιάθεση δίχως να αποκλείεται η διχοτόμηση για το 18% των Τούρκων της Κύπρου σε τελική λύση, επίσημα διά στόματος Υπουργού Αποικιών Λένοξ Μπόιτ (Lennox Boyd) στις 19.12.1956, από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων!
Πιο συγκεκριμένα, η βρετανική δήλωση που συμβάδιζε με την «εθνική αυτονομία» του Νίκου Ζαχαριάδη:
«…When the international and strategic situation permits… Her Majesty’s Government will be ready to review the question of the application of self-determination.
When the time comes for this review – that is, when these conditions have been fulfilled – it will be the purpose of Her Majesty’s Government to ensure that any exercise of self-determination should be effected in such a manner that the Turkish Cypriot community no less than the Greek Cypriot community shall, in the special circumstances of Cyprus, be given freedom to decide for themselves their future status. In other words, Her Majesty’s Government recognise that the exercise of self-determination in such a mixed population must include partition among the eventual options…».
Πρακτικά της Βουλής των Κοινοτήτων, 19.12.1956
https://hansard.parliament.uk/Lords/1956-12-19/debates/44585f12-8d3a-4872-94d8-46e78f235100/Cyprus
«Ο Ζαχαριάδης, μετά από διαφωνίες με το ΚΚΕ, με τη σύμφωνη γνώμη του Nikita Khrushchev τον Μάιο του 1956 εκδιώχθηκε από αυτό τον επόμενο χρόνο, και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στη Σιβηρία, όπου – σύμφωνα με επίσημα έγγραφα της KGB – αυτοκτόνησε το 1973. Το πτώμα του, με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, μεταφέρθηκε στην Ελλάδα το 1991».
https://en.wikipedia.org/wiki/Nikos_Zachariadis
Απίστευτη διπλή ειρωνεία, οι δύο αυτοί άνθρωποι να καταλήξουν σε… εξορία από τις ίδιες τις πατρίδες τους και να πεθάνουν στην ίδια ξένη χώρα…
Υ.Γ. Υπενθυμίζεται το πρόσφατό μας άρθρο για τις δηλώσεις του Βρετανού αποικιακού κυβερνήτη στην Κύπρο, Ronald Storrs, για την Ελληνικότητα της Κύπρου, 24.3.2025, «Σημερινή».
Ronald Storrs: «Η Ελληνικότητα των Κυπρίων είναι αδιαμφισβήτητος»
Η κάλπικη βρετανικής εφεύρεση ς «κυπριοσύνη» και η προϊστορία της
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
O Υπουργός Αποικιών Lennox Boyd.
Ιστορία - Πολιτισμός
Το πρόγραμμα της εκδήλωσης μνήμης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων την Κυριακή 27 Απριλίου στο θέατρο “Ακροπόλ”
“Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων
από την Τουρκία το 1915” – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Κυριακή 27 Απριλίου 2025 ώρα 11,00 Θέατρο «Ακροπόλ» (οδός Ιπποκράτους 9, Αθήνα) στάση μετρό “Πανεπιστήμιο”
Εναρκτήριος λόγος κ. Οβαννές Γαζαριάν
Χαιρετισμός Εκπροσώπου Ελληνικής Κυβέρνησης εκ μέρους του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Ιωάννη Λοβέρδου
Χαιρετισμός Εκπροσώπου Βουλής των Ελλήνων
Χαιρετισμός Περιφερειάρχη Αττικής κ. Νικόλαος Χαρδαλιάς
Χαιρετισμός Πρέσβη της Δημοκρατίας της Αρμενίας κ. Τιγκράν Μκρτσιάν
Χαιρετισμός Αρμενικής Νεολαίας Ελλάδας κ. Σέρτζιο Μαγκογιάν
Ομιλία-παρουσίαση από τον Δημοσιογράφο κ. Χρίστο Βασιλόπουλο (Μηχανή του Χρόνου)
Αρμενικά τραγούδια ερμηνεύει η κα. Σύλβα Πετροσιάν
Στο πιάνο η κα. Κριστίν Τοκατλιάν
Τραγούδια από την μαθητική χορωδία του Γυμνασίου «Τζεναζιάν» και του Δημοτικού Σχολείου «Αγκοπιάν» του Αρμενικού Κυανού Σταυρού
Λήξη τελετής
Καταθέσεις στεφάνων στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη
DW: Η Τουρκία απορρίπτει τα κουρδικά αιτήματα για αυτονομία στη Συρία
Οι Κούρδοι της Συρίας θέλουν περισσότερη αυτονομία, ενώ η Τουρκία απαιτεί άμεση καταπολέμηση του PKK, ώστε «να σταματήσει να αποτελεί...
Families confirm abuse of detained Baloch Yakjehti Committee leaders, Balochistan erupts in protest
On 24 April, legal bodies across the Makran region carried out a full boycott of court activities and issued a...
New York Times: Ο λαός της Τουρκίας αντιστέκεται στον αυταρχισμό! Αξίζει κάτι παραπάνω από τη σιωπή μας
Στήριξη στον τουρκικό λαό που αντιστέκεται στην απολυταρχία – Πίεση στον Ερντογάν που διολισθαίνει στον ισλαμικό εξτρεμισμό
Ο υπουργός Άμυνας του Πακιστάν παραδέχεται ότι υποστηρίζει τρομοκρατικές ομάδες! Κάνουμε τη βρώμικη δουλειά για τις ΗΠΑ εδώ και τρεις δεκαετίες
Ο Υπουργός Άμυνας του Πακιστάν προειδοποίησε επίσης σε συνέντευξή του στην παρουσιάστρια του Sky News, Γιάλντα Χακίμ, για έναν πιθανό...
Οι πολίτες διέσωσαν την Κυπριακή Δημοκρατία το 2004, ΟΧΙ η Αναν-ική, τουρκοδιζωνική ηγεσία
Είκοσι ένα χρόνια μετά το δημοψήφισμα του 2004, ο κυπριακός Ελληνισμός σύρεται από μια σπιθαμιαία, ανεπαρκή και ανιστόρητη ηγεσία προς...
-
Πολιτική3 εβδομάδες πρινΟμολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της
-
Αναλύσεις1 μήνα πρινΜάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Πολιτική3 μήνες πρινΈρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Άμυνα2 μήνες πρινΙσραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική3 εβδομάδες πρινΤούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)
-
Πολιτική2 μήνες πρινΈλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Πολιτική2 μήνες πρινΣυναγερμός από τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης! “Αθόρυβος εποικισμός – Βούλγαροι και Τούρκοι αγοράζουν σπίτια στην περιοχή”
-
Διεθνή4 εβδομάδες πρινΜε την ουρά στα σκέλια! Φιντάν: Η Τουρκία δεν επιθυμεί καμία αντιπαράθεση με το Ισραήλ στη Συρία