Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις - Γνώμες

Εθνοκτόνος Μιθριδατισμός

Δημοσιεύτηκε

στις

«Ισχυρή εξωτερική πολιτική και στο τραπέζι και στο πεδίο της μάχης.

Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας σήμερα»

Μεβλούτ Τσαβούσογλου, Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας

Γράφει ο Παναγιώτης Μπαλακτάρης

Πώς συμπεριφέρεσαι όταν ο αντίπαλός σου σε ενημερώνει για το συντριπτικό πλήγμα που θα σου επιφέρει προτού ακόμη προχωρήσει σε αυτό; Το εκλαμβάνεις ως πραγματική απειλή και ψάχνεις ικανούς τρόπους αποτελεσματικής αντίδρασης ή πείθεις τον εαυτό σου πως δεν θα λάβει σάρκα και οστά η εξαγγελθείσα απειλή; Ενισχύεις την άμυνά σου για να αποτρέψεις το κακό ή στρουθοκαμηλίζεις, διότι δεν αντέχει ο ευαίσθητος ψυχισμός σου την αναμέτρηση; Αντιδράς δεόντως ή παραλύεις από τον φόβο; Από τις σοβαρές απαντήσεις σε αυτές τις φαινομενικά απλές ερωτήσεις κρίνεται η εθνική επιβίωση της Ελλάδος. Η Τουρκία εδώ και δεκαετίες κοιτάζει κατάματα τη χώρα μας και προαναγγέλλει δεινά. Είτε με τη μορφή της στρατιωτικής εισβολής στην Κύπρο είτε με το προανάκρουσμα προληπτικού πολεμικού χτυπήματος κατά της Ελλάδος σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών μας υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Έχει γραφεί ότι ο Αδόλφος Χίτλερ χρησιμοποιούσε ως μέσο επιβολής το «τεστ του βλέμματος». Κοιτούσε επίμονα τον συνομιλητή του χωρίς να ανοιγοκλείνει τα σχεδόν ανύπαρκτα βλέφαρά του, με αποτέλεσμα να εμπνέει αρχικώς τον φόβο και εν συνεχεία να επιβάλλεται. Μάλιστα, ο Άλμπερτ Σπέερ, Υπουργός εξοπλισμών του Τρίτου Ράιχ, σε μια δεξίωση αποτέλεσε το εκλεκτό θύμα του Χίτλερ. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Σπέερ, απέφυγε την ολοκληρωτική ήττα στο τεστ, επειδή διέκοψε το ζωώδες παιχνίδι τους η παρακαθήμενη του Χίτλερ κυρία με την ερώτηση που υπέβαλε στον δικτάτορα. Ομοίως συμπεριφέρεται και η τουρκική ηγεσία. Αποπειράται να εκφοβίσει την εξερχόμενη από μείζονα οικονομική κρίση Ελλάδα για να προωθήσει τα συμφέροντά της, τα οποία αντίκεινται σε κάθε έννοια δικαίου.

Απομάκρυνση από τη Δύση

Ουδείς πιστεύει, πλέον, ότι η Τουρκία ενδιαφέρεται για τις επιταγές του διεθνούς δικαίου. Πολλώ δε μάλλον δεν συμμορφώνεται με τα κελεύσματά του. Η επιτυχής εξωτερική πολιτική της Ελλάδος, να κραδαίνει το ευρωπαϊκό μαστίγιο με σκοπό την επαναφορά της Τουρκίας στη διεθνή νομιμότητα, εκμέτρησε το ζην. Η Τουρκία επί Ερντογάν έχει απομακρυνθεί από τη φιλοδυτική τροχιά, η οποία αποτελούσε σε μεγάλο βαθμό και τρόπο χειρισμού της, και έχει υποκύψει στη διαλυτική δύναμη της εντροπίας. Έχει ανατρέψει την περιφερειακή ισορροπία και ή θα αναδειχθεί νικήτρια ή θα καταρρεύσει. Παρατηρούμε το ριψοκίνδυνο τουρκικό γεωπολιτικό άλμα. Συγχρόνως, ο μετασχηματισμός της Τουρκίας εγκυμονεί ζωτικούς κινδύνους για την Ελλάδα. Η μετατροπή της Τουρκίας σε περιφερειακή και πυρηνική δύναμη της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής σημαίνει αυτομάτως, και μεταξύ άλλων, τη μετατροπή της Ελλάδος σε χώρα όμηρο. Η προσπάθεια δε υλοποίησης των μεγαλομανών σχεδιασμών της Τουρκίας στην ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα του Αιγαίου, της Θράκης, της ανατολικής Μεσογείου και της Κύπρου πιέζει ανάλογα την Ελλάδα και την Κύπρο. Τυχόν επιτυχία της προσπάθειάς της θα έπεται του θανατηφόρου ακρωτηριασμού της ελληνικής κυριαρχίας. Όσο μεγαλύτερη η τουρκική ΑΟΖ τόσο μικρότερη η ελληνική. Όσο μεγαλύτερη η τουρκική ισχύς τόσο πιο βέβαιη η ελληνική αιχμαλωσία ή και υποταγή.

Δεν ενδιαφέρεται η Τουρκία για τη στάση της Ευρώπης

Έχουν, συνεπώς, νόημα οι εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης συνεχείς επικλήσεις του διεθνούς δικαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως φοβήτρου; Η απάντηση, δυστυχώς, είναι αρνητική. Πέρα από την υποχρεωτική τήρηση του διπλωματικού πρωτοκόλλου ουδεμία ανάγκη εξυπηρετούν. Για να το θέσουμε όσο πιο απλά γίνεται, η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το διεθνές δίκαιο και τη στάση της Ευρώπης. Ίσως να της ασκούν κάποια πίεση οι οικονομικές κυρώσεις από τη Γηραιά Ήπειρο, αλλά δεν την καθηλώνουν. Απόδειξη αυτού είναι η τουρκική πειρατική ενέργεια στο τεμάχιο 3 της κυπριακής ΑΟΖ, από την οποίαν εξεδίωξε την ιταλική ΕΝΙ. Η μόνη χώρα που έχει τη δυνατότητα να φρενάρει την Τουρκία είναι η Αμερική. Όμως, αφενός μεν, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συμβληθεί στη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας και αφετέρου δε, φαίνεται να υπάρχει άλλου είδους προσωπική επαφή μεταξύ του Τραμπ και του Ερντογάν, η οποία εξ αντικειμένου υποβιβάζει τη χρησιμότητα του διεθνούς δικαίου. Ο νικητής του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου Ουίνστον Τσώρτσιλ έχει πει ότι «ολόκληρη η Ιστορία του κόσμου συνοψίζεται στο γεγονός, ότι όταν τα έθνη είναι ισχυρά, δεν είναι πάντοτε δίκαια και όταν επιθυμούν να είναι δίκαια, δεν είναι πια ισχυρά». Ενσάρκωση της ρήσης του αποτελεί η Τουρκία σήμερα και, φευ, ίσως και η χώρα μας αν συνεχίσει την πολιτική του επιζήμιου κατευνασμού.

Πρέπει να είμαστε δίκαιοι και ισχυροί. Οφείλουμε στην ηρωική μας ιστορία και στους νεκρούς μας να αυξήσουμε την πολεμική μας ισχύ για να διατηρήσουμε ακέραιη την ελληνική επικράτεια. Η διασφάλιση της ειρήνης απαιτεί πολλές θυσίες και εμείς δεν κάνουμε καμία. Σα να μην έφτανε αυτό, επιτρέπουμε τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής με επείσακτα προβλήματα όπως το μεταναστευτικό. Για πόσο θα αντέξει η Ελλάδα στις υψηλές πιέσεις; Ως πότε θα διατηρείται το ηθικό των στελεχών των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων ακμαιότατο, εάν η κυβέρνηση της χώρας συστηματικά υποχωρεί; Ποιο πλαίσιο χειρισμού των τουρκικών απειλών θα επέχει θέση προτύπου για τους πολιτικούς και τους πολίτες; Επιβλαβής κατευνασμός ή αποτελεσματική αποτροπή; Κατάποση λίγο – λίγο του δηλητηρίου των δειλών ή σθεναρή αντίσταση στην υπό διαμόρφωση πραγματικότητα;

Άμεση ανάγκη στρατιωτικού υλικού

Η τραγική οικονομική κρίση, που μάστισε την Ελλάδα επί μια δεκαετία, άφησε πίσω της δυσαναπλήρωτα κενά στους εξοπλισμούς. Η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη προμήθειας συγκεκριμένου στρατιωτικού υλικού και η προτροπή του Πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο για «συντήρηση και αναβάθμιση του υπάρχοντος υλικού και ύστερα προμήθεια νέου» μπορεί να είναι εναρμονισμένη με την τήρηση της δημοσιονομικής τάξης, αλλά εν τέλει αποδυναμώνει την εθνική αμυντική προσπάθεια. Η απόδοση των απαραίτητων για μεγάλη μερίδα του πληθυσμού επιδομάτων δεν αποκλείει την έμπρακτη θωράκιση της εθνικής άμυνας. Εξάλλου, υπάρχει η δυνατότητα ενσωμάτωσης έξυπνων αμυντικών συστημάτων αρκούντως αποτελεσματικών έναντι του επιτιθέμενου. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, ότι, όπως κατηγορηματικά ισχυρίζεται ο τετράστερος Στρατηγός και πρώην Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τζέιμς Μάττις, δεν μπορείς να διαθέτεις ισχυρή άμυνα εάν δεν διατηρείς τη δημοσιονομική σου κατάσταση εν τάξει. Κι εμείς τώρα βγαίνουμε από τη σήραγγα των καταστροφικών ελλειμμάτων. Ωστόσο, απαιτείται αγώνας ταχύτητας, διότι δεν έχουμε το περιθώριο να ηττηθούμε στον ελληνοτουρκικό ψυχρό πόλεμο. Ήττα στην εποχή της ταχύτητας, της τεχνολογίας και της ισχύος θα ισοδυναμεί με εθνική εξαφάνιση.

Λαίμαργο θηρίο

Η Τουρκία ενεργεί με προβλέψιμο τρόπο. Πρώτα εξαγγέλλει τα επόμενα βήματά της και ύστερα τα κάνει. Και βαδίζει ένα βήμα τη φορά. Άρχισε να αμφισβητεί την ελληνική υφαλοκρηπίδα από το 1976 και προϊόντος των ετών έφτασε στο σημείο να διεκδικεί όλη την περιοχή από τον 28ο έως τον 32ο μεσημβρινό, εξαφανίζοντας το Καστελλόριζο με την άπληστη τακτική της σαν ένα λαίμαργο θηρίο. Κάθε πράξη της Τουρκίας εκλαμβάνεται από τις ελληνικές κυβερνήσεις ως μεμονωμένη πολιτική στόχευση. Η ανάλυση αυτή είναι εσφαλμένη και οδηγεί σε λάθη και στην αντιμετώπιση. Κάθε πράξη της Τουρκίας εντάσσεται σε μια προσεκτικά καλοσχεδιασμένη στρατηγική, η οποία υλοποιείται σταδιακά αμβλύνοντας έτσι την ελληνική άμυνα. Εάν η Τουρκία πήγαινε απευθείας από την πρώτη αμφισβήτηση, εν έτει 1976, στο πρόσφατο Μνημόνιο με τη Λιβύη και άρα την αποκοπή της ΑΟΖ της Κρήτης, της Κάσου, της Καρπάθου, της Ρόδου και του Καστελλορίζου από την κυπριακή ΑΟΖ, το πιθανότερο είναι ότι θα είχε εξαναγκάσει την Ελλάδα να καταφύγει σε πολεμική αναμέτρηση για να διατηρήσει το status quo. Η προοδευτική, όμως, πραγματοποίηση των μεγαλομανών της σχεδιασμών εις βάρος της Ελλάδος είναι σαν την καθημερινή ενστάλαξη δηλητηρίου στον Μιθριδάτη και την ανοσία τελικώς του οργανισμού του σε αυτό. Με τη διαφορά ότι αυτός ο γεωπολιτικός μιθριδατισμός της Ελλάδος είναι εθνοκτόνος.

Μια χώρα όμηρος

Οι Τούρκοι διοικούντες έχουν βάλει στο τραπέζι όλα τους τα όπλα. Με αυτά ασκούν τρομερές πιέσεις πρώτα και κύρια στην Κυπριακή Δημοκρατία. Σύμφωνα με την έγκυρη άποψη του Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Βουλευτή Άγγελου Συρίγου, η Τουρκία επιδιώκει να αποκτήσει κατοχή σε κοιτάσματα στο τεμάχιο 3 της κυπριακής ΑΟΖ ώστε να δύναται να προσέλθει στις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό ως ίσος προς ίσο εξ επόψεως ωφελιμιστικής. Η τουρκική εξωτερική πολιτική περιλαμβάνει τρία συστατικά: ισχύ, ισχύ και ισχύ. Και από αυτά μόνο καταλαβαίνει. Είτε θα αντιδράσει η Ελλάδα άμεσα είτε θα καταστεί δορυφόρος της Τουρκίας. Μια χώρα όμηρος. Τα συμφέροντα της Ελλάδος και της Τουρκίας στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο είναι ευθέως δυσανάλογα. Εδώ δεν μπορούν να κερδίσουν αμφότερες. Το τέλος του τεράστιου παιγνίου που εξελίσσεται στις περιοχές μας μπορεί να παρομοιαστεί με ένα νόμισμα. Εάν στη μία του όψη έχει την τουρκική «Γαλάζια Πατρίδα» τότε στην άλλην θα έχει τον σύγχρονο ελληνικό ακρωτηριασμό. Εξέλιξη που ούτε ως ενδεχόμενη δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να θεωρηθεί.

Συνέχεια ανάγνωσης

Λάζαρος Καμπουρίδης

Έτσι λειτουργεί ο μηχανισμός προπαγάνδας της Άγκυρας εναντίον της Ελλάδας

Πριν από δύο χρόνια οι Τούρκοι ειδικοί και ο Ερντογάν μας απειλούσαν με τον TAYFUN ο οποίος έλεγαν ότι είναι έτοιμος και τώρα μετά από δύο έτη μαθαίνουμε ότι δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο τουρκικό οπλοστάσιο.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

TAYFUN: Τον Οκτώβριο του 2022, τουρκικές πηγές ανέφεραν ότι ο βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς TAYFUN είναι έτοιμος για παράδοση στις ΤΕΔ κάνοντας μάλιστα και επίδειξη με σχετικό “ελλειμματικό” βίντεο εκτόξευσης στη Μαύρη Θάλασσα.

Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης

Πριν από δύο χρόνια οι Τούρκοι ειδικοί και ο Ερντογάν μας απειλούσαν με τον TAYFUN ο οποίος έλεγαν ότι είναι έτοιμος και τώρα μετά από δύο έτη μαθαίνουμε ότι δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο τουρκικό οπλοστάσιο.

Ακολούθησαν οι απειλές από Ερντογάν ότι ο TAYFUN μπορεί να πλήξει και την Αθήνα.

Στις 29 Μαϊου 2023, ο Γενικός Διευθυντής της τουρκικής εταιρείας κατασκευής πυραύλων Roketsan, Μ. Ικιντζί, δήλωσε ότι ο TAYFUN έχει τεθεί στη γραμμή παραγωγής.

Σήμερα, ο Τούρκος ειδικός σε θέματα Άμυνας Τ. Ογούζ δήλωσε ότι, ο TAYFUN πέρασε με επιτυχία τα τεστ βολής και ΘΑ εισαχθεί στο οπλοστάσιο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Με λίγα λόγια, αυτός μας είπε ότι, ο TAYFUN εδώ και μία διετία υπόκειται σε τεστ δοκιμών και δεν είναι ακόμα επιχειρησιακά έτοιμος.

Δηλαδή, πριν από δύο χρόνια οι Τούρκοι ειδικοί και ο Ερντογάν μας απειλούσαν με τον TAYFUN ο οποίος έλεγαν ότι είναι έτοιμος και τώρα μετά από δύο έτη μαθαίνουμε ότι δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο τουρκικό οπλοστάσιο.

Τον Οκτώβριο του 2022, είχα παρουσιάσει σχετική ανάλυση και τόνιζα ότι ο TAYFUN δεν είναι έτοιμος αλλά οι «παπαγάλοι» που μας μεταφέρουν καθημερινά ειδήσεις από την Τουρκία ισχυριζόταν το αντίθετο καθώς επαναλάμβαναν τους ψεύτικος ισχυρισμούς των Τούρκων περί επιχειρησιακής ετοιμότητας του πυραύλου.

Βλέπετε τότε η υβριδική πίεση της Τουρκίας έπρεπε να περάσει στο μυαλό του κάθε Έλληνα με σκοπό την τρομοκράτησή του για να πειστούμε ότι, η τουρκική πολεμική μηχανή είναι πανίσχυρη, ότι δεν έχει καμία τύχη η Ελληνική Άμυνα ώστε να θεωρηθεί μονόδρομος η διαπραγμάτευση με την Τουρκία.
Επιτέλους, να μπει ένα φίλτρο στις προπαγανδιστικές ειδήσεις που φτάνουν καθημερινά από την Τουρκία και στοχεύουν στην ψυχολογία του Έλληνα πολίτη.

Πρέπει να ιδρυθεί μία Διεύθυνση αντίστοιχη με την τουρκική Διεύθυνση Επικοινωνίας για την διαχείριση της επικοινωνίας, δηλαδή των μηνυμάτων επιρροής που φτάνουν στην Ελλάδα αλλά και την κεντρική διαχείριση των μηνυμάτων που θα πρέπει να δημοσιεύονται από τα ελληνικά ΜΜΕ επί εθνικών θεμάτων για το Εθνικό μας Συμφέρον.

Σημείωση Geopolitico: Τα λόγια του Ερντογάν για τους Tayfun

Οι συγκεκριμένες απειλές του Ερντογάν εξαπολύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2022. Ο Τούρκος πρόεδρος, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu, δήλωσε ότι η δοκιμή βαλλιστικού πυραύλου της Τουρκίας «τρομάζει» την Αθήνα και υποστήριξε ότι η Άγκυρα δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια εάν η Ελλάδα συνεχίσει να εξοπλίζει τα νησιά του Αιγαίου.

«Τώρα αρχίσαμε να φτιάχνουμε τους πυραύλους μας. Φυσικά, αυτή η παραγωγή τρομάζει τον Έλληνα. Όταν λες “Tayfun” (Τυφώνας), ο Έλληνας φοβάται. Στην Ελλάδα, λένε ότι θα χτυπήσει την Αθήνα. Φυσικά και θα χτυπήσει, αν δεν κάτσετε ήρεμα», ανέφερε σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Σαμψούντα.

«Αν προσπαθήσετε να αγοράσετε εξοπλισμό από την Αμερική και να τον τοποθετήσετε στα νησιά, μια χώρα όπως η Τουρκία δεν θα παραμείνει θεατής. Κάτι πρέπει να κάνει», πρόσθεσε.

Λίγες εβδομάδες πριν, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο Al Haber, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει ότι η εκτόξευση του πυραύλου Tayfun προκάλεσε «πανικό» στους Έλληνες καθώς και ότι «θα αυξηθεί η εμβέλειά του σε περισσότερο από 561 χιλιόμετρα».

«Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την στάση της Ελλάδας το τελευταίο διάστημα. Δεν μπορούμε να μείνουμε αδρανείς και σιωπηλοί σε αυτήν την επιθετική και εχθρική στάση. Κι εμείς απαντάμε με τα έργα μας. Αντί να παράγουμε λόγια, παράγουμε έργα. Η Ελλάδα πρέπει να συμμαζέψει τα μυαλά της. Πρέπει να μάθει πως δεν μπορεί να φτάσει πουθενά με προβοκάτσιες και προκλήσεις», είχε αναφέρει.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, σε ομιλία του σε συνέδριο που διοργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ο πρόεδρος της Τουρκίας είχε δηλώσει πως «τώρα έχουμε και τους Tayfun μας. Και αυτά γίνονται πλέον (προειδοποιητικά) σημάδια σε κάποια μέρη. Και τα παρακολουθούν με ευχαρίστηση (σ.σ. ειρωνεία). Και τώρα προσπαθούμε να τα πάμε σε πολύ υψηλότερο επίπεδο αυτά».

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις - Γνώμες

Quo vadis κύριε Γεραπετρίτη;

Tο δομικό πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ένα πρόβλημα τόσο μείζον που η επιπολαιότητα της δήλωσης αυτής του Υπουργού των Εξωτερικών μοιάζει ως δευτερεύουσα, αποκαλυπτική μεν, λεπτομέρεια δε.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιώργος Γεραπετρίτης: Εάν η παρούσα κυβέρνηση με Υπουργό Εξωτερικών έναν εξωκοινοβουλευτικό, δηλαδή μη εκλεγμένο από τον ελληνικό λαό που κόπτεται για τις μελλοντικές γενιές, θεωρεί ότι μπορεί παραπλανητικά να αναγάγει την ελληνοτουρκική διαφορά Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο κατεξοχήν αίτιο των ελληνοτουρκικών προβλημάτων που οφείλονται στον τουρκικό αναθεωρητικό επεκτατισμό ώστε να πείσει τους Έλληνες πολίτες ότι εφόσον επιλυθεί αυτή η διαφορά τελειώνουν τα ελληνοτουρκικά, τότε αναμφίβολα καθίσταται πλέον δια της σιωπής της υπόλογος και ηθική συναυτουργός στα μελλούμενα ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Γράφει ο Παναγιώτης Παύλος, Πανεπιστήμιο του Όσλο

Tο δομικό πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ένα πρόβλημα τόσο μείζον που η επιπολαιότητα της δήλωσης αυτής του Υπουργού των Εξωτερικών μοιάζει ως δευτερεύουσα, αποκαλυπτική μεν, λεπτομέρεια δε.

Αργά χθες βράδυ ενημερώθηκα για τη ραδιοφωνική συνέντευξη που παραχώρησε χθες, Παρασκευή, ο Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας, Γιώργος Γεραπετρίτης, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και τον Παύλο Τσίμα, ανήμερα των εορτασμών για τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας. Η ενημέρωση αυτή με εξέπληξε καθώς περιλάμβανε μια κατακλείδα δήλωση στην οποία προέβη ο κ. Γεραπετρίτης προς το πέρας της συζήτησης με τον δημοσιογράφο, που με συγκλόνισε και σας την παραθέτω αυτούσια: «Αν είναι να αφήσω μια μεγάλη παρακαταθήκη για τη χώρα μου για τις επόμενες γενιές, να είναι μια γειτονιά η οποία θα είναι ήρεμη, μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης, της σταθερότητας, της υπερηφάνειας, ας χαρακτηριστώ και μειοδότης».

Όπως καταλαβαίνετε, ήταν τέτοια η έκπληξή μου στο άκουσμα τοιαύτης δήλωσης εκ στόματος του Υπουργού των Εξωτερικών, που αναγκάστηκα να ξενυχτίσω για να ακούσω προσεκτικά ολόκληρη τη συνέντευξη του κ. Γεραπετρίτη και να καταλάβω τί εννοεί. Στην πορεία αποδείχθηκε ότι το ξενύχτι άξιζε τον κόπο. Διότι μου έδωσε τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσω το δομικό πρόβλημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, ένα πρόβλημα τόσο μείζον που η επιπολαιότητα της δήλωσης αυτής του Υπουργού των Εξωτερικών μοιάζει ως δευτερεύουσα, αποκαλυπτική μεν, λεπτομέρεια δε.

Θα σταθώ σε ορισμένα μόνον σημεία, τα οποία έρχονται, δυστυχώς, να προστεθούν εκ νέου, σε μια σειρά εσφαλμένων στρατηγικών κατευνασμού της Τουρκίας, ατυχέστατης ανάγνωσης και αντιμετώπισης της δικής της στρατηγικής, και επιπόλαιης, αν όχι επιβεβλημένης έξωθεν, βιασύνης προς μια διευθέτηση που ελλείψει κατανόησης της γείτονος θα αποτελέσει ταφόπλακα των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.

Το πρώτο δομικό πρόβλημα που έχει η σκέψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών είναι η αδυναμία που επιδεικνύει στο να εκτιμήσει στην πραγματική διάστασή του τον νεοθωμανικό αναθεωρητισμό. Αδυναμία που τον οδηγεί μεταξύ άλλων σε τραγική, αν όχι εγκληματική, αντιστροφή της αιτιοκρατικής σχέσης που διέπει αίτιο και αιτιατό. Ισχυρίζεται, λοιπόν, ο κ. Γεραπετρίτης ότι «εάν δεν λυθεί η μεγάλη μας διαφορά της οριοθέτησης, τότε μακροπρόθεσμη ειρήνη και ευημερία δεν πρόκειται να υπάρξει στην περιοχή μας». Θεωρεί και πιστεύει δηλαδή ο ίδιος, ή εν πάσει περιπτώσει θέλει εμείς να δεχθούμε και να πιστέψουμε, ότι το πρόβλημα που έχει η Ελλάδα με την Τουρκία είναι ότι εμείς δεν ανταποκρινόμαστε ως τώρα στην επιθυμία της Τουρκίας να οριοθετήσουμε Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Αυτό σημαίνει, αν φυσικά μετέχουμε του ιδίου Κοινού και Ορθού Λόγου με τον κ. Γεραπετρίτη, ότι, παραδείγματος χάριν, ο τουρκικός αναθεωρητισμός εις βάρος της Ελλάδας που εκπτύσσεται ως πάγια στρατηγική τουρκοποίησης της Θράκης, δημιουργίας παράλληλων παρακρατικών δομών ελέγχου της εκεί μουσουλμανικής μειονότητας, η εργαλειοποίηση από την Τουρκία της αποβατικής στα νησιά του Αιγαίου λαθρομετανάστευσης, στο πνεύμα του δόγματος Οζάλ, οι άνω των 1600 μέχρι στιγμής φέτος παραβιάσεων των εθνικών χωρικών μας υδάτων, η μόνιμη παράνομη αλιεία τουρκικών σκαφών εντός των ΕΧΥ, από την Αλεξανδρούπολη ως τις Κυκλάδες, η αμφισβήτηση της ελληνικότητας του Αιγαίου με την εκστρατεία του Turkaegean, η εισαγωγή του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση της Τουρκίας που θα γαλουχεί τα τουρκόπουλα στην πίστη ότι οι Έλληνες είναι κλέπτες κατακτητές των «τουρκικών νησιών του Αιγαίου», η αξίωση Ερντογάν για δύο κράτη στην Κύπρο, και πολλά ακόμη, όλα αυτά, κατά τον κύριο Γεραπετρίτη είναι συνέπειες της «μιας μείζονος ανεπιλύτου ελληνοτουρκικής διαφοράς»! Πραγματικά είναι για γέλια μια τέτοια αντίληψη, αν δεν είναι για κλάματα ο ισχυρισμός του Υπουργού ότι είναι μάλιστα και αληθής. Το μόνον που έχω να προσθέσω σε αυτήν την τρικυμία εν κρανίω είναι ότι λυπάμαι βαθύτατα ως θρέμμα της Θράκης που ο κ. Γεραπετρίτης φαίνεται να έχει μαύρα μεσάνυχτα για το μοντέλο εκτουρκισμού της Θράκης και την αποτελεσματικότητα που η υπερπολλαπλάσια έναντι των δικών μας διάθεση ατύπων κονδυλίων του τουρκικού ΥΠΕΞ έχει στην ακριτική μας γη.

Δεύτερον. Επικαλείται ο Υπουργός Εξωτερικών την προσήλωσή του στη λογική και τον ορθό λόγο. Στο πλαίσιο αυτής της ορθολογικής του ικανότητας προβαίνει στην ακόλουθη διαπίστωση: «…Γιατί κάθε φορά που τελείωνε ένας κύκλος (σσ. διερευνητικών επαφών), λυπούμαι που το λέω, αλλά διαπιστώναμε ότι, αν όχι ότι βρισκόμασταν σε χειρότερη θέση, ότι παραμέναμε στάσιμοι. Το αποτέλεσμα είναι ότι συν τω χρόνω οι τουρκικές αξιώσεις έχουν μεγαλώσει, έχουν παγιωθεί και έχουν γίνει πολύ πιο έντονες οι πιέσεις οι οποίες ασκούνται».

Φαντάζομαι καταρχήν, και θέλω πραγματικά να ελπίζω, ότι αναφέρεται στις πιέσεις της Τουρκίας και όχι τυχόν κάποιων συμμάχων μας, παραδείγματος χάριν της Γερμανίας ή άλλων. Έτσι αν έχει το πράγμα, είναι δυνατόν Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος να θεμελιώνει επιχείρημα περί της ανάγκης ΤΩΡΑ να καθίσουμε στο τραπέζι με την Τουρκία, με το casus belli μάλιστα ενεργό πέραν των όσων αναφέραμε ανωτέρω, διότι «ήδη δεχόμαστε μεγάλες πιέσεις», οι οποίες, προφανώς, κατά τη συλλογιστική του κ. Γεραπετρίτη, αύριο θα είναι ακόμη μεγαλύτερες; Αυτό είναι σκεπτικό loser, που θέλει πάση θυσία να συνάψει ανακωχή με τον επιβουλέα του, και όχι ισχυρού παίκτη και «πυλώνα σταθερότητος» στην περιοχή. Τεράστιο ατόπημα του Υπουργού, και δεν εκπλήσσει το γιατί η συνέντευξή του αυτή δεν έχει ακόμη αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών.

Τρίτον. Αναφερόμενος στα της οριοθέτησης εν γένει, ο κ. Γεραπετρίτης δήλωσε στον Παύλο Τσίμα τα εξής: «Εμείς έχουμε κάνει την οριοθέτησή μας με την Αίγυπτο στην ευρύτερη περιοχή. Απομένει να υπάρξει περαιτέρω οριοθέτηση με τις άλλες γειτονικές χώρες, μεταξύ των οποίων κυρίως η Τουρκία, με την οποία έχουμε γειτονία και στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Είναι αναγκαίο να υπάρξει αυτή η οριοθέτηση». Ειλικρινά, αναρωτιέμαι, σε τί είδους αναγκαιότητα έχει υποταχθεί η ελληνική εξωτερική πολιτική ώστε να ξεφεύγει από τον επικεφαλής της τέτοια συγκλονιστική ομολογία. Να αποκαλύπτει δηλαδή, άθελά του προφανώς, ότι η μερική οριοθέτηση με την Αίγυπτο αυτή τη στιγμή θα πρέπει να θεωρείται ως ολική και τελική! Διότι τί άλλο μπορεί να σημαίνει η ανωτέρω διατύπωση, πέραν του ότι «για περαιτέρω οριοθέτηση από το ανατολικό ήμισυ της Ρόδου και πέρα, το λόγο έχει η Τουρκία»; Κι εν πάσει περιπτώσει, γιατί έχει η Ελλάδα ξεγράψει την ΑΟΖ με Κύπρο;

Εάν η παρούσα κυβέρνηση με Υπουργό Εξωτερικών έναν εξωκοινοβουλευτικό, δηλαδή μη εκλεγμένο από τον ελληνικό λαό που κόπτεται για τις μελλοντικές γενιές, θεωρεί ότι μπορεί παραπλανητικά να αναγάγει την ελληνοτουρκική διαφορά Υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο κατεξοχήν αίτιο των ελληνοτουρκικών προβλημάτων που οφείλονται στον τουρκικό αναθεωρητικό επεκτατισμό ώστε να πείσει τους Έλληνες πολίτες ότι εφόσον επιλυθεί αυτή η διαφορά τελειώνουν τα ελληνοτουρκικά, τότε αναμφίβολα καθίσταται πλέον δια της σιωπής της υπόλογος και ηθική συναυτουργός στα μελλούμενα ολόκληρη η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Διχασμός για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 4 Οκτωβρίου 2024

Θέματα Εκπομπής 4ης Οκτωβρίου 2024
1. Το δίδυμο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη επιμένει στο λάθος με την Τουρκία
2. Διχασμένες οι απόψεις για το αν το Ισραήλ θα χτυπήσει τα πυρηνικά του Ιράν 18:25
3. ΗΠΑ: Απανωτά σκάνδαλα του συζύγου της Χάρις ρίχνουν σκιά στον προεκλογικό της αγώνα 45:10
4. Ρωσία-Ουκρανία: Ο Ζελένσκι τα βάζει με τη Δύση 49:00

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή