Ιστορία
Ο Χαράλαμπος Μούσκος και η γενιά τής Ε.Ο.Κ.Α.
Π Ρ Ω Τ Ο Σ ηρωικός νεκρός σε μάχη, αντάρτης τής ΕΟΚΑ, ημέρα Πέμπτη τότε, 15η Δεκεμβρίου 1955, ο Χαράλαμπος Μούσκος. Είκοσι τριών ετών, γιος τού Γεωργίου και της Αναστασίας Μούσκου, από την Παναγιά της Πάφου, με έξι αδελφές. Εξάδελφος του Εθνάρχη Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄.
Μετείχε στις πρώτες ομάδες δολιοφθορέων που όρθωσαν στους αιώνες την κορυφαία συνέχεια τού αγωνιζόμενου Ελληνισμού, την Παρασκευή 1η Απριλίου τού 1955.
Ο Χαράλαμπος Μούσκος θυσιάστηκε στην αδέξια ενέδρα την οποία, άπειροι και στερούμενοι στρατιωτικής εκπαίδευσης, εννέα νεαροί αντάρτες της ομάδας «Ουρανός», με επικεφαλής τον μετέπειτα (18.1.1957) θυσιασθέντα ήρωα της ΕΟΚΑ Μάρκο Δράκο, έστησαν στο Μερσινάκι κοντά στους αρχαίους Σόλους, εναντίον στρατιωτικού οχήματος των Βρετανών αποικιοκρατών που οδηγούσε ο ταγματάρχης Brian Jackson Coombe, με συνοδηγό τον 20χρονο υποδεκανέα James Brian Morum.
Από τα πυρά τών ανταρτών σκοτώθηκε ο υποδεκανέας κι από τα πυρά του ταγματάρχη Coombe ο Χαράλαμπος Μούσκος.
Τραυματίστηκε και διέφυγε ο Μάρκος Δράκος.
Συνελήφθησαν ο Χαρίλαος Μιχαήλ και τραυματισμένος ο Ανδρέας Ζάκος, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν, μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο, στις 9 Αυγούστου 1956.
Π Ω Σ ΕΚΕΙΝΗ η γενιά των Ελλήνων Κυπρίων, εντελώς ανεκπαίδευτοι στα όπλα κι ανίδεοι περί τα στρατιωτικά, με τής καρδιάς το πύρωμα και τής λευτεριάς τον έρωτα κατόρθωσαν να στήσουν την υπέρλαμπρη ΕΟΚΑ, ικανή να ξεδοντιάζει επί τέσσερα χρόνια τον βρετανικό λέοντα, το έδειξε ακόμα κι εκείνη η αρχάρια ενέδρα στο Μερσινάκι απέναντι σ’ έναν ικανότατο και γενναίο Βρετανό ταγματάρχη.
Χιλιάδες λαού, σκλαβωμένοι Έλληνες Κύπριοι, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, στην πάνδημη κηδεία του πρώτου αντάρτη.
Τού Χαράλαμπου Μούσκου την ανδρεία ζηλώσαντες, εκεί στην είσοδο του κοιμητηρίου των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης τής Λευκωσίας που τον έθαβαν, όρκο έδωσαν, στον Θεό και στην Ελλάδα, για το χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά!
Αντάρτης μόλις εννέα ημερών στα λημέρια της ΕΟΚΑ ήταν την 15η Δεκ. 1955 ο 17χρονος ακόμα Ευαγόρας Παλληκαρίδης.
Στ’ αντάρτικα λημέρια της ΕΟΚΑ στα βουνά τής κοινής γενέτειρας Πάφου έγραφε για την θυσία τού Χαράλαμπου Μούσκου το ποίημά του
«Ένας ήρως πέθανε μην τον κλαίτε, φίλοι» : «Τώρα κι αν επέθανες / ΖΗΣ μεσ’ την καρδιά μας / γιατί πέθανες κι εσύ / για τη Λευτεριά μας. / Κι όπου και να φτάσουμε / κι όπου κι αν βρεθούμε, / τον πικρό σου θάνατο / ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΟΥΜΕ»…
Έτσι απέδιδε η Κύπρος του ’55 το αειθαλές προγονικό
«Ους νυν υμείς ζηλώσαντες και το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες, μη περιοράσθε τους πολεμικούς κινδύνους»…
(2) Μια αιματωμένη
κόλλα τετραδίου
Σ Τ Ο Υ Σ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ μας και στους ποιητές αρμόζει ίσως περισσότερο να ιδούν, με τα δικά τους ευαίσθητα μάτια, εκείνη τη ματωμένη κόλλα τετραδίου που βρέθηκε διπλωμένη στην τσέπη του νεκρού 23χρονου ήρωα Χαράλαμπου Μούσκου, 1ου θυσιασθέντος σε μάχη αντάρτη της Ε.Ο.Κ.Α. 15.12.1955 στο Μερσινάκι των αρχαίων Σόλων.
Την είχε δημοσιεύσει, στα μετέπειτα χρόνια, έτσι βαμμένη στις τρεις πλευρές της με το αίμα του ηρωικού αντάρτη, στο εξώφυλλό του το 15μερο περιοδικό «Τάϊμς οφ Σάϊπρους» εκείνης της εποχής.
Μια κόλλα με χειρόγραφους τους 26 πρώτους απ’ τους 36 στίχους ενός τραγουδιού με τίτλο «Δύο Αγάπες», της Σοφίας Βέμπο του 1941. Στιχουργός ο Κώστ. Κοφινιώτης και συνθέτης ο Μιχ. Σογιούλ. Γραμμένο για τους ερωτευμένους πολεμιστές τού Έπους τού Σαράντα, που αρχίζει έτσι:
«Δυο αγάπες στην καρδιά μου έχω κλείσει / η πατρίδα είν’ η μια κι η άλλη εσύ / δυο αγάπες που με έχετε μεθύσει / με της δόξας και του πόθου το κρασί / τώρα όμως που η πατρίδα με γυρεύει / και στον πόλεμο η φωνή της με καλεί / η αγάπη μου για κείνην περισσεύει / και σ’ αφήνω έχε γεια μ’ ένα φιλί…
Γ Ι Α ΠΟΙΑ άραγε αγαπημένη του κοπελιά είχε αντιγράψει τους στίχους σε κείνη την κόλλα και βρέθηκε διπλωμένη στην τσέπη του στήθους που του τρύπησαν οι σφαίρες του εχθρού, ο ερωτευμένος 23χρονος αντάρτης ο Μούσκος;
Και πόσοι άλλοι νέοι της Ε.Ο.Κ.Α. βρήκαν σε κείνο το τραγούδι την απάντηση στο δίλημμα της διπλά ερωτευμένης καρδιάς τους, για να πουν στην αγαπημένη τους:
«Μη δακρύσεις που σ’ αφήνω / και στον πόλεμο θα πάω / μη ζηλέψεις που την άλλη / πιο πολύ την αγαπώ / φίλησε με δίχως λύπη / διώξε κάθε καρδιοχτύπι / κάθε πόθο σου τρελό / και σαν γνήσια Ελληνίδα: / “μια και πας για την Πατρίδα / με τη νίκη στο καλό”. [και συνεχίζει στιχ. 19-22:] «Την Ελλάδα αγαπώ αλλά και σένα / μ’ έναν έρωτα μεγάλο αληθινό / τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα / τον γαλάζιο της θυμίζουν ουρανό. [23-26:] Μη θαρρείς πως δεν με νοιάζει που σε χάνω / μα σαν Έλληνας τον όρκο μου κρατώ / κι αν για Κείνην σκοτωθώ εκεί επάνω / πρέπει να ‘σαι περήφανη γι’ αυτό»…
Ε Λ Υ Σ Ε ΤΙΣ απορίες
ένας άλλος ερωτευμένος
18χρονος μαθητής, αντάρτης και ποιητής.
Ο οποίος, για την πατρίδα και για τη λευτεριά της,
βάδισε ως την αγχόνη των Εγγλέζων 13.3.1957:
Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης.
Πήρε τους στίχους 19-22 και
πρόσθεσε άλλους οκτώ δικούς του:
«Ρώτησε τα μάτια που δακρύζουν / κάποιαν αλήθεια να σου πουν / κλαίνε πικρά σαν σ’ αντικρύζουν – γιατί μπορεί να σ’ αγαπούν / ρώτησε χείλια φλογισμένα / όταν σε δουν γιατί σιωπούν / θα κινηθούν κι αυτά θλιμμένα / για να σου πουν πως σ’ αγαπούν».
Οι στίχοι που ο μελωδικότερός μας Μάριος Τόκας έκανε τραγούδι αριστούργημα: «Την Ελλάδα αγαπώ», στον δίσκο «Ψυχή τε και Σώματι»…
(3) Χαράλαμπος Μούσκος
και το Schmeisser 4137
Δ Ε Ν ΕΙΧΑΝ καν την στοιχειώδη εκπαίδευση νεοσυλλέκτων στρατιωτών και μόνο στον κινηματογράφο αν είχαν δει ποτέ βολή όπλου, όταν έπιασαν τα όπλα και βγήκαν στα βουνά αντάρτες της Ε.Ο.Κ.Α., για ν’ απελευθερώσουν την πατρίδα απ’ τους Εγγλέζους αποικιοκράτες και να ενώσουν την Κύπρο με τη μητέρα Ελλάδα.
Κ Α Τ Α ΠΑΣΑΝ πιθανότητα, στην εξ απειρίας αποτυχημένη ενέδρα στο Μερσινάκι των αρχαίων Σόλων, Πέμπτη 15.12.1955, ο 23χρονος ήρωας Χαράλαμπος Μούσκος, πρώτη φορά στη ζωή του χειριζόταν εκεί το γερμανικό αυτόματο MP-40 Schmeisser των 9 χιλιοστών, κοινώς «Μαρσίπ», με αριθμό κατασκευής 4137.
Λάφυρο προφανώς της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών κατακτητών στην Ελλάδα 1941-44, απ’ όπου έφερε ο Διγενής τα πρώτα όπλα της Ε.Ο.Κ.Α.
Όπως και το μοναδικό γερμανικό αυτόματο τυφέκιο ΜΡ-44 Sturmgewehr 7,92×33 χλστ. που κρατούσε στην ίδια ενέδρα ο αντάρτης Νίκος Ιωάννου Ψωμάς και το οποίο έπαθε εμπλοκή από το πρώτο φυσίγγιο στην θαλάμη και δεν έριξε ούτε μία σφαίρα και βρήκαν μετά οι Εγγλέζοι εκεί πεσμένο ένα του γεμιστήρα και 192 φυσίγγιά του.
Ούτε ο αντάρτης Στέλιος Ξαπόλυτος πρόλαβε να πυροδοτήσει τη βόμβα που θ’ ανατίναζε το γιοφύρι καθώς διερχόταν το στρατιωτικό Austin Champ 76BE83.
Ούτε ο Ανδρέας Ζάκος πρόλαβε να πυροβολήσει με το ισπανικό πιστόλι Guernica 7,65χλστ. υπ’ αριθμ. 71233, που είχε μαζί του.
Το σίγουρο είναι ότι πρόλαβαν να ρίξουν τα πυρά τους κατά του εχθρού ο Μάρκος Δράκος με ένα εγγλέζικο Sten 9χλστ. κι ο Μούσκος με το ΜΡ-40.
Καθήλωσαν το αγγλικό όχημα, με νεκρό τον 20χρονο συνοδηγό υποδεκανέα James Brian Morum των Royal Engineers.
Τους εξουδετέρωσε, όμως, μόνος, ο εμπειροπόλεμος και γενναίος ταγματάρχης Brian Jackson Coombe (ΑΣΜ 222695) μ’ ένα αυτόματο Sten κι ένα 38ρι περίστροφο.
Ο ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Μούσκος,
εξάδελφος του Εθνάρχη Μακαρίου
ήταν ο πρώτος σε μάχη ήρωας της Ε.Ο.Κ.Α.
Η θυσία του γιγάντωσε κι ατσάλωσε το φρόνημα του αγωνιζόμενου κυπριακού Ελληνισμού.
Στην αποτυχημένη ενέδρα στο Μερσινάκι συνελήφθη τραυματισμένος ο Ανδρέας Ζάκος 25χρ. κι ο Χαρίλαος Μιχαήλ 21χρ. που παρέμεινε να τον περιθάλψει.
Αμφότεροι καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν στον 2ο τριπλό απαγχονισμό της Πέμπτης 9.8.1956 μαζί με τον 22χρονο Ιάκωβο Πατάτσο.
Διέφυγε απ’ το Μερσινάκι τραυματισμένος ο Μάρκος Δράκος που θυσιάστηκε τελικά, 25χρονος στην Ευρύχου, την Παρασκευή 18.1.1957.
Στην τσέπη του νεκρού Μούσκου βρέθηκε ματωμένο ένα χαρτί με τους στίχους που τραγουδούσε το 1941 η Βέμπο «την Ελλάδα αγαπώ αλλά και σένα».
Τους ίδιους στίχους έσμιξε με δικούς του, ο τελευταίος απαγχονισθείς 13 Μαρτίου 1957 ήρωας της Ε.Ο.Κ.Α.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης και τους έκανε τραγούδι το 1995 ο αείμνηστος Μάριος Τόκας με τον τίτλο ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΓΑΠΩ.
(4) Μ ο ύ σ κ ο ς
1955 – 1974
Α Π Ο ΤΙΣ χειρότερες κατάντιες ενός λαού,
το εμφύλιο μίσος,
τα εμφύλια αίματα.
Κι όταν σε τέτοιο βόρβορο ο λαός βρεθεί,
ακόμα κι οι λέξεις, μαζί και τα ονόματα,
αναποδογυρίζονται στο βούρκο:
«Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν», επεσήμανε στο Γ-82 του ο Θουκυδίδης, στην πρώτη κι αναλλοίωτη της ιστορίας επιστημονική ανατομία του Εμφυλίου Πολέμου, με αφορμή τα «Κερκυραϊκά» του 427π.Χρ.
Το ρήμα «κατάντησαν»
έκρινε αξιότερο όταν το μετέφρασε ο Ελευθέριος Βενιζέλος:
«Και κατάντησαν να μεταβάλουν αυθαιρέτως την καθιερωμένην σημασίαν των λέξεων, διά των οποίων δηλούνται τα πράγματα»…
Ι Δ Ο Υ τραγικότατη σύμπτωση
και συνάμα απόδειξη:
Τι ήταν για σύμπαντα τον κυπριακό Ελληνισμό το όνομα Μούσκος από τη 15η Δεκεμβρίου 1955, που θυσιάστηκε στο Μερσινάκι των αρχαίων Σόλων, 1ος σε μάχη νεκρός αντάρτης της ΕΟΚΑ ο Χαράλαμπος Μούσκος 23χρ, εξάδελφος του Εθνάρχου Μακαρίου
και πώς το καταντήσαμε, τ’ όνομα Μούσκος, 19 έτη αργότερα, στο μελανότερο φρικτό των Ελλήνων 1974;
Οι νεαρότεροι ευτύχησαν να μην τα ζήσουν.
Υφίστανται τις συνέπειες.
Οι παλαιότεροι, όμως, τα θυμούνται.
Τα ζήσανε.
Μετείχαν:
Κ Α Τ Α χιλιάδες με τις γαλανόλευκες εναντίον των Εγγλέζων στους δρόμους, συνοδεύοντας το φέρετρο με τον Ήρωα Μούσκο στο κοιμητήριο των Αγ. Κων/νου και Ελένης.
Συνώνυμο ύψιστης τιμής και δόξας,
κλέος υπέρτατο, τ’ όνομα Μούσκος.
Ειωθυία αξίωσις της πανίερης ελληνικής λάβας, αιώνες προετοιμαζομένης, που ξεχυνόταν απ’ την ψυχή της αγωνιζομένης Κύπρου.
Ώσπου, 17 χρόνια αργότερα,
εμφύλια πανούκλα πλάκωσε.
Αρχέγονη ημών των Ελλήνων ενδημική πανώλης.
Απ’ το εναρκτήριον της Ομήρου Ιλιάδος «μήνιν άειδε θεά». Όπου, ούτε το συνώνυμο της δόξας, Μούσκος, τη γλύτωσε:
Μ Ε ΑΠΕΡΑΝΤΟ μίσος εκτοξευόμενο,
εχθρικότατα περιφρονητικό κατά του Μακαρίου,
ως καθαιρεθέντος αρχιεπισκόπου,
που και τ’ όνομα τού αφαιρέθηκε
και Μούσκος εκφωνείτο υπό των μισούντων,
προκαλώντας το εξίσου ασίγαστο μίσος των οπαδών του.
Μίσος εμφύλιο.
Εξικνούμενο μέχρι βιαίας αντιπάλων θανατώσεως.
Ευφορότατο προσφέροντας έδαφος για της Χούντας το πραξικόπημα και για τις προδομένες Θερμοπύλες μας, απ’ όπου πέρασαν τελικά οι Τούρκοι.
«Εάν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά», στιχουργούσε το 1823 ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.
Για να τα θυμόμαστε πάντα και να γρηγορούμε καθημερινά έναντι οιουδήποτε, αστόχαστα, προάγει το εμφύλιο μίσος…
ΛΑΖΑΡΟΣ ΜΑΥΡΟΣ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ιστορία
Σαν σήμερα η Δίκη της Νυρεμβέργης: 6 ξεχασμένα γεγονότα – Μια Σοβιετική στην αγκαλιά του Γκέρινγκ – Ο στρατάρχης της Βέρμαχτ που έκαψε τους Ναζί
Είναι η σπουδαιότερη δίκη του 20ου αιώνα: η Δίκη της Νυρεμβέργης. Έξι ξεχασμένα γεγονότα που χαϊδεύουν τη σκόνη του χρόνου από το… σαλόνι της Ιστορίας.
Ήταν Τρίτη, μια μέρα σαν σήμερα, 1η Οκτωβρίου του 1946, όταν οι δικαστές ανακοινώνουν την ετυμηγορία τους· οι κατηγορούμενοι θα ακούσουν ανέκφραστοί τις ποινές που τους επιβάλλονται για τα απεχθή εγκλήματά τους.
Ακόμα και σήμερα, 78 χρόνια μετά, κάποια γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της Δίκης ακούγονται με έκπληξη· ας διαβάσουμε 6 από αυτά.1. Η έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου ήταν στο Βερολίνο, όχι στη Νυρεμβέργη: Η σοβιετική ηγεσία επέμενε να διεξαχθεί η δίκη στο Βερολίνο όπου οι νικήτριες δυνάμεις είχαν ιδρύσει το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου- την ανώτατη διοικητική αρχή των νικητών στο έδαφος της ηττημένης Γερμανίας.
Όμως οι Δυτικοί Σύμμαχοι επέμεναν για τη Νυρεμβέργη που βρισκόταν στην αμερικανική ζώνη κατοχής. Το Μέγαρο της Δικαιοσύνης ήταν άθικτο και συνδεόταν μέσω υπόγειας διάβασης με μια φυλακή, κάτι που δεν είχε το Βερολίνο. Ο χώρος θεωρήθηκε επίσης συμβολικός: στη Νυρεμβέργη είχαν πραγματοποιηθεί όλα τα συνέδρια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από το 1927. Στο τέλος επιλέχθηκε το Βερολίνο ως έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου και στις αρχές Οκτωβρίου του 1945 πραγματοποιήθηκαν εκεί- στο κτίριο του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου- αρκετές συναντήσεις με οργανωτικά θέματα. Η πρώτη συνεδρίαση του δικαστηρίου πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης στη Νυρεμβέργη στις 20 Νοεμβρίου 1945.
2. Επτά κατηγορούμενοι απέφυγαν την τιμωρία: Απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον 24 από τους πιο διαβόητους εγκληματίες των Ναζί. Από αυτούς 12 κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε θάνατο, όμως δύο κατάφεραν να αποφύγουν την εκτέλεση.
Ο Χέρμαν Γκέρινγκ, ο ανώτατος ηγέτης των SA, στρατηγός των στρατευμάτων των SS, υπουργός Αεροπορίας του Ράιχ και διάδοχος του Χίτλερ, καταδικάστηκε σε θάνατο. Πριν από την εκτέλεσή του, όμως, αυτοκτόνησε καταπίνοντας υδροκυάνιο.
Ο Μάρτιν Μπόρμαν, επικεφαλής της Καγκελαρίας του Ναζιστικού Κόμματος και ο προσωπικός γραμματέας του Φίρερ, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο αφού δεν βρέθηκε για να δικαστεί. Ο Μπόρμαν φέρεται να σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια σοβιετικού βομβαρδισμού του Βερολίνου. Ωστόσο, το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. Το 1972 ανακαλύφθηκαν λείψανα που φέρεται ότι ανήκουν στον Μάρτιν Μπόρμαν και το 1998 ένα τεστ DNA το απέδειξε.
Ο Ρόμπερτ Λέι, πρόεδρος του Γερμανικού Εργατικού Μετώπου, απαγχονίστηκε στο κελί του πριν από την έναρξη της δίκης στις 25 Οκτωβρίου 1945, λίγες μέρες μετά την παραλαβή του κλητηρίου θεσπίσματος.
Ο Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν, επικεφαλής του βιομηχανικού ομίλου «Krupp» που χρηματοδότησε και κατασκεύασε την πολεμική μηχανή των Ναζί, επικαλέστηκε ανίατη ασθένεια. Κατά τη διάρκεια μιας προκαταρκτικής ακροαματικής διαδικασίας στις 15 Νοεμβρίου 1945, πριν καν ξεκινήσει η δίκη, οι κατηγορίες εναντίον του πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία αποσύρθηκαν!
Τρεις άλλοι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν – ο αντικαγκελάριος Φραντς φον Πάπεν, ο Χανς Φρίτσε, επικεφαλής του Τμήματος Ραδιοφώνου του Υπουργείου Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας του Ράιχ και ο Ζάλμαρ Σαχτ υπουργός Οικονομικών του Ράιχ.
3. Κατηγορούμενοι κάθονταν στα εδώλια φορώντας γυαλιά ηλίου: Φωτογραφίες και βίντεο αρχείου από το δικαστήριο δείχνουν πολλούς συμμετέχοντες να φορούν γυαλιά ηλίου. Ο λόγος ήταν ότι ο φωτισμός στην αίθουσα του δικαστηρίου ήταν έντονος. Έτσι περιέγραψε τον φωτισμό ο Μπόρις Πολεβόι, ειδικός ανταποκριτής της εφημερίδας Pravda στο δικαστήριο, στο βιβλίο του «The Final Reckoning: Nuremberg Diaries»: «Ένα, κάπως απρόσωπο και καταπιεστικό φως, στο οποίο τα πάντα γύρω αποκτούσαν μια πρασινωπή, θανατηφόρα απόχρωση». Οι κουρτίνες σε όλα τα παράθυρα ήταν τραβηγμένες. Σύμφωνα με τον Πολεβόι, ο διοικητής της φυλακής των ΗΠΑ, συνταγματάρχης Μπάρτον Άντρους, είπε κάποτε στους δημοσιογράφους: «Θα φροντίσω να μην δει ποτέ ξανά κανένας από αυτούς τον ήλιο»! Το φως εκείνο στην αίθουσα του δικαστηρίου, προκάλεσε πόνους στα μάτια σε πολλούς, έτσι οι παρευρισκόμενοι, συμπεριλαμβανομένων των κατηγορουμένων, φορούσαν μερικές φορές σκούρα γυαλιά.
4. Ο αμερικανικός Τύπος έγραψε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας πυροβόλησε τον Γκέρινγκ: Στις 10 Απριλίου 1946, η εφημερίδα του αμερικανικού στρατού Stars and Stripes δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ που έγραφε ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας Ρόμαν Ρουντένκο είχε εξοργιστεί τόσο πολύ από τη συμπεριφορά του Γκέρινγκ σε μια από τις συνεδριάσεις που τράβηξε το υπηρεσιακό του περίστροφο και πυροβόλησε τον πρώην Reichsmarschall. Ωστόσο, η εφημερίδα δημοσίευσε στη συνέχεια μια διάψευση: «Η αναφορά ότι ο σοβιετικός γενικός εισαγγελέας στη δίκη πυροβόλησε τον Γκέρινγκ σε μια κρίση οργής αποδείχθηκε ότι δεν ισχύει. Σύμφωνα με έναν ανταποκριτή από τη Νυρεμβέργη, ο Γκέρινγκ είναι ζωντανός και πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εισαγγελέα»! Η παρανόηση ότι ο Γκέρινγκ είχε πυροβοληθεί προήλθε από λανθασμένη ερμηνεία μιας φράσης που χρησιμοποίησε ο σοβιετικός ανταποκριτής, ο οποίος είχε αναφέρει ότι ο στρατηγός Ρουντένκο είχε «πυροβολήσει ηθικά» τον Γκέρινγκ.
5. Μια σοβιετική διερμηνέας ήταν η «τελευταία γυναίκα που έπεσε στην αγκαλιά του Γκέρινγκ»: Μια μέρα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η 24χρονη διερμηνέας Τατιάνα Στουπνίκοβα πήγαινε βιαστικά στη θέση της στην αίθουσα του δικαστηρίου. Ενώ έτρεχε στον διάδρομο, κατά λάθος γλίστρησε και κόντεψε να πέσει.
«Όταν ανέκτησα την ψυχραιμία μου και κοίταξα τον διασώστη μου, ήρθα αντιμέτωπος με το χαμογελαστό πρόσωπο του Χέρμαν Γκέρινγκ ακριβώς μπροστά μου. Κατάφερε να μου ψιθυρίσει στο αυτί: “Vorsicht, mein Kind!” («Να προσέχεις, παιδί μου!»), αφηγείται η Στούπνικοβα στα απομνημονεύματά της. Όταν η Τατιάνα μπήκε στην αίθουσα του δικαστηρίου, ένας γάλλος ανταποκριτής ήρθε κοντά της και της είπε στα γερμανικά: «Ήσουν η τελευταία γυναίκα που κράτησε στην αγκαλιά του ο Γκέρινγκ»!
6. Στρατάρχης της Βέρμαχτ κατέθεσε ως μάρτυς της Σοβιετικής Ένωσης: Το φθινόπωρο του 1946 οι δικαστικές διαδικασίες είχαν βαλτώσει. Άρχισαν να ακούγονται ισχυρισμοί από την υπεράσπιση και τους ίδιους τους κατηγορούμενους ότι η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στην ΕΣΣΔ ήταν προληπτικό μέτρο. Η σοβιετική αντιπροσωπεία έπρεπε να παράσχει ισχυρά επιχειρήματα ότι η επίθεση από το Γ’ Ράιχ είχε σχεδιαστεί πολύ καιρό πριν.
Ο άνθρωπος που έδωσε την κατάθεση που χρειάζονταν οι Σοβιετικοί ήταν ο στρατάρχης Φρίντριχ Πάουλους, ο οποίος είχε παραδωθεί στο Στάλινγκραντ στις 31 Ιανουαρίου του 1943. Η σοβιετική ηγεσία έφερε με κάθε μυστικότητα τον Πάουλους στο Μέγαρο της Δικαιοσύνης για να καταθέσει. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του, ο Γερμανός πρώην στρατάρχης δήλωσε: «Όλες οι προετοιμασίες για την επίθεση στην Σοβιετική Ένωση που έλαβε χώρα στις 22 Ιουνίου είχαν στην πραγματικότητα σχεδιαστεί από το φθινόπωρο του 1940»!
Το απόφθεγμα που έμεινε από τη Δίκη της Νυρεμβέργης ήταν η φράση του δικαστή Robert H. Jackson: «The Grave Responsibility of Justice» (Η βαριά ευθύνη της δικαιοσύνης) και δικαιοσύνη είχε αποδοθεί. Όσο για την τιμωρία; Ο Ευριπίδης το είχε ξεκαθαρίσει χρόνια πολλά πριν: «Σχέτλια μεν έπαθες, ανόσια δ’ ειργάσω.» (Έπαθες φρικτά, αλλά έκανες απαίσια)…
Πηγή: Έθνος
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
1η Οκτωβρίου 1960: Ημέρα Ανεξαρτησίας της Κύπρου
Η 1η Οκτωβρίου 1960 έχει καθιερωθεί και γιορτάζεται στην Κύπρο ως η ημέρα ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Η Κύπρος ανακηρύσσεται ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος τον Αύγουστο του 1960 με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 και ύστερα από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959) ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία. Στις 16 Αυγούστου 1960, η Μεγάλη Βρετανία εγκαταλείπει την κυριαρχία της στο νησί, και εγκαθιδρύεται επισήμως η Κυπριακή Δημοκρατία. Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή την εθνική επέτειο της ανεξαρτησίας της Κύπρου προτείνει το ντοκιμαντέρ παραγωγής 1995:
ΚΥΠΡΟΣ Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
(video)
Στην εθνική επέτειο της Κύπρου, που τιμάται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου, είναι αφιερωμένη η εκπομπή που ετοίμασαν ο Κώστας Χριστοφιλόπουλος και ο Δημήτρης Πανταζόπουλος. Στην προσπάθεια να αποδοθεί η σειρά των ιστορικών γεγονότων όπως αυτά οδήγησαν από τη βρετανική κυριαρχία στην ανεξαρτησία και από την περιπετειώδη συμβίωση των κυβερνήσεων της Αθήνας με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο στο πραξικόπημα του Αττίλα, τις απόψεις τους καταθέτουν: ο στενός συνεργάτης του Μακαρίου Νίκος Κρανιδιώτης, οι πανεπιστημιακοί Νεοκλής Σαρρής και Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης, ο πρέσβης ε.τ. Θέμος Στοφορόπουλος, ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης, ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχαήλ Δεκλερής και ο Ευρωβουλευτής Γιάννος Κρανιδιώτης. Σχολιάζονται και αναλύονται το διπλωματικό παρασκήνιο και οι διεργασίες που οδήγησαν στις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου και το σύνταγμα που προέβλεπαν, οι συνθήκες και η εκτέλεση του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου από την χούντα των συνταγματαρχών και ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο σε δύο φάσεις με την ονομασία Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ. Η εκπομπή πλαισιώνεται από πλούσιο οπτικοακουστικό αρχειακό υλικό το οποίο καλύπτει το σύνολο των γεγονότων στα οποία αναφέρεται η αφήγηση.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Video
Μανώλης Κοττάκης: Αυτά περιμένατε να ακούσετε από Έλληνα πρωθυπουργό;
Μανώλης Κοττάκης: Το τι σημαίνει γενναιότητα και σοφία μπορεί να το εξηγήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Το δίκαιο της θάλασσας είναι μέρος του διεθνούς δικαίου. Αυτό που έχει να παρατηρήσει κανείς, είναι, ότι είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πρωθυπουργός ανέβηκε σε βήμα και είπε, ότι το παγκόσμιο συμφέρον προηγείται του εθνικού. Ίσως να θέλει να λάβει θέση γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Αν το παγκόσμιο συμφέρον υπερέχει του εθνικού, γιατί δεν κάθονται οι ηγέτες της Ευρώπης σε ένα τραπέζι, για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αφού το πιστεύει τόσο πολύ; Επειδή δεν είπε τίποτα για την Κύπρο με αποτέλεσμα να πάει σε συνάντηση με Ερντογάν και να χαμογελά και να κάνει αστειάκια για τη γραβάτα του Φιντάν. Για τα ελληνοτουρκικά δεν είπε τίποτα, προφανώς γιατί δεν ήθελε να αποκαλύψει τι συζητάει. Βγήκε σε δεύτερη ομιλία και μίλησε για την Κύπρο, κάνοντας στην ουσία κριτική στον εαυτό του.
Αυτό που πρέπει να κάνει κάθε Έλληνας ηγέτης, όταν αναφέρεται για την Ουκρανία, είναι να τη συνδέει άμεσα με το Κυπριακό και να διαμαρτύρεται, ότι δεν υπάρχει η ίδια ευαισθησία για τη μεγαλόνησο. Εμείς έχουμε Κύπρο. Αν δεν συνδέουμε τα δύο προβλήματα, τότε τί νόημα έχει; Για να είναι στρατηγικό σταυροδρόμι η Αλεξανδρούπολη; Η Αλεξανδρούπολη ενισχύει τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, όχι της Ελλάδας. Ο πρωθυπουργός έχει δηλώσει πως θεωρεί την Ελλάδα δεδομένο σύμμαχο του ΝΑΤΟ.
Το άρθρο στην ΕΣΤΙΑ
Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο καί τήν μαύρη ἐπέτειο τοῦ Ἀττίλα στήν δεκαπεντάλεπτη παρέμβαση-ἔκθεση ἰδεῶν τοῦ «παγκοσμίου πολίτη» Κυριάκου Μητσοτάκη ἀπό τό βῆμα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν! – Ἀντιθέτως ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος ἀνέπτυξε ὅλη τήν ἀτζέντα τῶν διεκδικήσεών του στήν ἀνατολική Μεσόγειο ζητῶντας ὁριοθέτηση μέ κριτήριο «τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου»
Aκούγοντας κάποιος τόν κ. Μητσοτάκη, τήν περασμένη Κυριακή, νά ὁμιλεῖ στήν Γενική Συνέλευση τοῦ ΟΗΕ, ἐνόμιζε ὅτι ἀκούει κάποιον ἀξιωματοῦχο τοῦ διεθνοῦς ὀργανισμοῦ. Ὄχι τόν ἡγέτη μιᾶς χώρας ἡ ὁποία εὑρίσκεται στό ἐπίκεντρο μιᾶς τεταραγμένης περιοχῆς πού μαστίζεται ἀπό κρίσεις καί πολέμους, ἐνῶ ἀντιμετωπίζει καθημερινή ἀμφισβήτηση τῆς ἐθνικῆς της κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν της δικαιωμάτων. Ἀντιθέτως, χθές, ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἔθεσε πρό τοῦ διεθνοῦς ἀκροατηρίου ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία. Ἀπό τό Κυπριακό μέχρι τίς φιλοδοξίες του γιά ἐπέκταση σέ ὁλόκληρη τήν ἀνατολική Μεσόγειο.
Ὁ κ. Μητσοτάκης ἀναφέρθηκε σέ θέματα τά ὁποία οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τά ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἄλλωστε εὐθέως τά ἔθεσε σέ δεύτερη μοῖρα, ἀναφέροντας ἐπί λέξει ὅτι «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν». Ἴσως νά ἦταν αὐτή μιά καλή ὁμιλία, ἄν ὁ κ. Μητσοτάκης εἶχε ἱκανοποιήσει τήν φιλοδοξία νά καταλάβει κάποια θέση σέ ἕναν διεθνῆ ὀργανισμό, δέν ἦταν ὅμως αὐτό πού περίμενε κανείς νά ἀκούσει ἀπό τόν Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος. Θυμίζουμε λοιπόν ὅτι ἀναφέρθηκε στά ζητήματα τοῦ περιβάλλοντος λέγοντας μεταξύ ἄλλων:
«Τό ἔργο δέν εἶναι εὔκολο, ἐνῶ καί τό διακύβευμα εἶναι πολύ μεγάλο. Σήμερα», συνέχισε, «φτάσαμε στήν ἑπομένη μεγάλη κρίση. Τό Σύμφωνο, γιά τήν ὁποῖο γίνεται αὐτή ἡ Σύνοδος, ἀντιπροσωπεύει τήν παγκόσμια συναίνεση γιά τό ζήτημα», εἶπε ὁ Πρωθυπουργός καί ἐπισήμανε ὅτι χρειάζεται δράση σέ ἐθνικό καί συλλογικό ἐπίπεδο καθώς «τό παγκόσμιο συμφέρον διαπερνᾶ τό μεμονωμένο συμφέρον τῶν κρατῶν», ἐνῶ ὁμίλησε γιά «ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στήν παγκόσμια διακυβέρνηση»!
Οὔτε λέξη γιά τήν Ἑλλάδα. Οὔτε λέξη γιά τήν Κύπρο. Οὔτε λέξη γιά τό Αἰγαῖο. Ἀπεναντίας ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἀνέπτυξε ὅλη του τήν ἀτζέντα. Ἔθεσε προκλητικά ὅλα τά ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τήν Τουρκία ἀρχίζοντας ἀπό τήν ἀπαίτηση γιά ἀναγνώριση τοῦ ψευδοκράτους γιά νά φθάσει μέχρι τήν ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν, ὅπου ἔθεσε ζητήματα ξένα πρός τίς προβλέψεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ὅπως αὐτά τῆς ἀσφαλείας τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ ἐμπορίου.
Ἄρχισε μέ τήν Κύπρο λέγοντας τά ἑξῆς ἀσύστολα ψέματα, ἐπί τῶν ὁποίων δέν ὑπῆρξε ἀντίκρουσις: «Ἔχουν περάσει 50 χρόνια ἀπό τήν “εἰρηνευτική ἐπιχείρηση” τῆς Κύπρου καί 61 χρόνια ἀπό τότε πού προέκυψε τό Κυπριακό ζήτημα. Ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα μέχρι σήμερα, στό νησί ἐπικρατεῖ εἰρήνη καί γαλήνη. Πλέον τό μοντέλο τῆς ὁμοσπονδίας ἔχει χάσει τελείως τήν ἰσχύ του. Στό νησί ὑπάρχουν δύο ξεχωριστά κράτη καί δύο ξεχωριστοί λαοί. Πρέπει νά καταγραφεῖ ἐκ νέου ἡ κυριαρχική ἰσότητα καί τό ἰσότιμο διεθνές καθεστώς τῶν Τουρκοκυπρίων, πού ἀποτελοῦν τά κεκτημένα δικαιώματά τους, καί νά τερματιστεῖ ἡ ἀπομόνωση. Σήμερα, καλῶ καί πάλι τή διεθνῆ κοινότητα νά ἀναγνωρίσει τήν Τουρκική Δημοκρατία τῆς Βόρειας Κύπρου (ΤΒΔΚ) καί νά συνάψει διπλωματικές, πολιτικές καί οἰκονομικές σχέσεις».
Καί συνέχισε μέ τήν τουρκική πρόθεση ἐπεκτάσεως τῆς ἐπιρροῆς της στήν ἀνατολική Μεσόγειο: «Θέλουμε νά δοῦμε τό Αἰγαῖο Πέλαγος καί τήν ἀνατολική Μεσόγειο ὡς μιά περιοχή σταθερότητας καί εὐημερίας, ὅπου τά νόμιμα συμφέροντα ὅλων τῶν ἐνδιαφερομένων μερῶν (σ. «Ἑστίας»: παραπομπή στήν συμφωνία τῆς Μαδρίτης) γίνονται σεβαστά. Εἶναι πρός τό κοινό συμφέρον ὁλόκληρης τῆς περιοχῆς νά ἀναπτυχθεῖ συνεργασία, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλάσσιων δικαιοδοσιῶν σύμφωνα μέ τό Διεθνές Δίκαιο, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀσφάλεια τῆς ναυσιπλοΐας καί τοῦ θαλάσσιου ἐμπορίου. Ἡ Τουρκία εἶναι ἕτοιμη γιά ἐποικοδομητική συνεργασία σέ ὅλα τά θέματα, ἰδίως στόν τομέα τῆς ἐνέργειας καί τοῦ περιβάλλοντος. Περιμένουμε τήν ἴδια προσέγγιση ἀπό τούς γείτονές μας. Ὡς ἡ χώρα μέ τή μεγαλύτερη ακτογραμμή στήν ἀνατολική Μεσόγειο, ὁ ρόλος-κλειδί τῆς Τουρκίας δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητηθεῖ. Ἡ Τουρκία ἔχει δικαιώματα στήν ὑφαλοκρηπῖδα πού ἔχει ἀνακηρυχθεῖ στά βόρεια καί δυτικά τοῦ νησιοῦ τῆς Κύπρου καί οἱ Τουρκοκύπριοι ἔχουν δικαιώματα γύρω ἀπό ὁλόκληρο τό νησί».
Καί μετά τήν ὁμιλία αὐτή, προσῆλθε ὁ κ. Ἐρντογάν στήν προγραμματισμένη συνάντηση μέ τόν κ. Μητσοτάκη. Μόλις μισή ὥρα διήρκεσε ἡ συνάντησις αὐτή καί οἱ πληροφορίες πού ὑπῆρξαν ἀμέσως μετά ἀνέφεραν ὅτι συνεφωνήθη νά ἐντατικοποιηθεῖ συνεργασία γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ μεταναστευτικοῦ καί νά ὑπάρξει σύγκλησις τοῦ ἀνωτάτου συμβουλίου συνεργασίας τῶν δύο χωρῶν τόν Ἰανουάριο. Ἐν τῷ μεταξύ θά ἔλθει στήν Ἀθήνα ὁ Τοῦρκος ὑπουργός Χακάν Φιντάν γιά νά συναντηθεῖ μέ τόν Ἕλληνα ὁμόλογό του Γιῶργο Γεραπετρίτη. Ἐπαναβεβαιώθηκε ἡ ἐντολή πού ἔχει δοθεῖ στούς δύο ὑπουργούς γιά διερεύνηση κοινοῦ ἐδάφους ὡς πρός τό ἐάν μπορεῖ νά ξεκινήσει συζήτησις γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ καί ὑφαλοκρηπῖδος καθώς καί γενικώτερα τῶν θαλασσίων δικαιοδοσιῶν ἐπί τῇ βάσει τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Αὐτό τοὐλάχιστον ἀνέφεραν πηγές προσκείμενες στήν ἑλληνική πλευρά.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
-
Ιράν1 ημέρα πρινKίνηση υψηλού ρίσκου του Ισραήλ! Δεν αποκλείει χτύπημα στα πυρηνικά του Ιράν ο Νετανιάχου – Πότε θα χτυπήσει;
-
Εξωτερική Πολιτική1 ημέρα πρινΣτο επίκεντρο η ελληνοαμερικανική συνεργασία σε συνάντηση του Μητσοτάκη με Αμερικανούς γερουσιαστές στα Χανιά
-
Γενικά θέματα1 ημέρα πρινΜία νέα αρχή για το «Γεωπολιτικό»
-
Αναλύσεις - Γνώμες1 ημέρα πρινQuo vadis κύριε Γεραπετρίτη;
-
Αστυνομία1 ημέρα πρινΑποκάλυψη! Ειδικό λογικό ισραηλινής κατασκευής για μαζική αναγνώριση προσώπων αποκτά η ΕΛ.ΑΣ
-
Πολιτισμός1 ημέρα πρινΒαθιά σιωπή! Θλίψη και πένθος – Έφυγε ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας λίγο πριν κλείσει τα 100
-
Video9 ώρες πρινLive: Σε νέα φάση ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή! Δύσκολες στιγμές για την ανθρωπότητα
-
Γενικά θέματα24 ώρες πρινΤούρκος διπλωμάτης: «Η σιωπηλή συμφωνία Ερντογάν – Μητσοτάκη»