Ακολουθήστε μας

Κύπρος

Ο λαβύρινθος της μετανάστευσης και ο τουρκικός Μινώταυρος

Δημοσιεύτηκε

στις

Μάριος Πούλλαδος, Δρ. Λάμπρος Καούλλας

Σχετικά με τις προθέσεις της Τουρκίας, ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπ. Εσωτερικών ανέφερε ότι «φαίνεται πως υπάρχει ένα στοχευμένο σχέδιο εκ μέρους της Τουρκίας διοχέτευσης παράτυπων μεταναστών, ενδεχομένως με στόχο την αλλαγή της δημογραφίας του νησιού».

Στον δημόσιο διάλογο επανήλθε η συζήτηση για το τρίγωνο λαθρομετανάστευσης – Μη-Κυβερνητικών Οργανώσεων – Τουρκίας. Η κρίση που έχει ξεκινήσει από το 2011 με τον εμφύλιο στη Συρία αυξομειώθηκε σε ένταση και αναζωπυρώθηκε αρκετές φορές από τότε. Καθ’ όλη τη διάρκειά της, γεωγραφικές περιοχές και πληθυσμοί άλλαζαν χέρια, με διάφορες δυνάμεις να χρησιμοποιούν παραστρατιωτικούς σχηματισμούς για πόλεμο διά αντιπροσώπου («proxy warfare»). Η πόλωση που δημιουργείται ένθεν και ένθεν του πολιτικού φάσματος, από τη μια μέσα από τον πραγματικό ακραίο ρατσιστικό πολιτικό λόγο και από την άλλη μέσα από τον συλλήβδην στιγματισμό όλων των ανησυχούντων ως «ρατσιστών» και «φασιστών», έχει συμπιέσει τον ψύχραιμο διάλογο για αποτίμηση των σοβαρών προκλήσεων δημογραφίας και ασφάλειας που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Στην παρούσα ανάλυση θα επιχειρηθεί να ξεκαθαριστεί το θολό σκηνικό για το τρίγωνο Τουρκία – ΜΚΟ – λαθρομετανάστευση.

Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το έχει η Τουρκία, αφού αυτή, από την αρχή της κρίσης, οργάνωσε, χρηματοδότησε, εκπαίδευσε και χρησιμοποίησε σωρεία τοπικών παραστρατιωτικών παικτών όπως τους Τουρκομάνους, τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» (FSA) και ισλαμιστικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης και της ISIS, για να πετύχει τους σκοπούς της.

Ως εκ τούτου, τα μεταναστευτικά ρεύματα από αυτές τις περιοχές όλον αυτόν τον καιρό, πέρα από μια τεράστια ανθρωπιστική κρίση, αποτελούν και πρόκληση για τις αρχές ασφαλείας, αφού μέσα στα άτομα που εκμεταλλεύονται τις προσφυγικές ροές δυνατόν να υπάρχουν στοιχεία τα οποία είχαν ριζοσπαστικοποιηθεί κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου. Λαμβάνοντας υπόψη τόσο τη διεθνή επιρροή της ISIS μέσα από το διαδίκτυο, όσο και το γεγονός ότι η Τουρκία ανοιχτά απειλεί τις ευρωπαϊκές χώρες εργαλειοποιώντας το μεταναστευτικό, οι ανησυχίες έχουν επηρεάσει και τις δυτικές κοινωνίες. Σε αυτό, μάλιστα, το πλαίσιο, στην ετήσια έκθεση ανάλυσης ρίσκου της Frontex για το 2019 σημειώνεται πως «η απειλή κινήσεων που συνδέονται με τρομοκρατία στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ παραμένει και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, δεδομένων των αφίξεων που δεν εντοπίζονται και εξακολουθούν να είναι πραγματικότητα. Καθώς αναβαθμίζονται οι συνοριακοί έλεγχοι και τα τακτικά δρομολόγια θα γίνουν λιγότερο ελκυστικά, οι ομάδες οργανωμένου εγκλήματος αντιμετωπίζουν μιαν αυξημένη ζήτηση για τις υπηρεσίες τους και θα καινοτομούν για να παρακάμψουν την ανίχνευση».

Μητρώο ΜΚΟ σε Ελλάδα

Στα κράτη της πρώτης γραμμής, Ιταλία, Ελλάδα και Κύπρο, που βιώνουν το μεγαλύτερο κύμα της μετανάστευσης από τις εμπόλεμες ζώνες, δραστηριοποιείται ένας μεγάλος αριθμός ΜΚΟ, των οποίων η δράση είναι σημαντική, ωστόσο γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις πηγές χρηματοδότησής τους. Στην Ελλάδα, όπου το μεταναστευτικό παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις, με λαϊκές αντιδράσεις στα νησιά του Αιγαίου, με τροπολογία της ελληνικής Κυβέρνησης ψηφίστηκε τον προηγούμενο μήνα νομοσχέδιο για τη συγκρότηση ειδικού μητρώου καταγραφής των ΜΚΟ. Με την τροπολογία δημιουργείται επίσης χρηματοδοτικός μηχανισμός συνολικού ετήσιου προϋπολογισμού ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία κατανέμονται σε δύο χρηματοδοτικά εργαλεία.

Στην Κύπρο, η συζήτηση αναζωπυρώθηκε όταν η εφημερίδα «Αλήθεια» (27/01/2020) χαρακτήρισε τους επίσημους αριθμούς αιτητών ασύλου ως «Τρίτο Αττίλα», για να εισπράξει το εξής σχόλιο (31/01/2020) από τον Εκτελεστικό Διευθυντή της «Κίνησης Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμός» (ΚΙΣΑ), Δώρο Πολυκάρπου: «Απάντηση προς εφημερίδα ‘Αλήθεια’ για τα περί 3ου Αττίλα: Να θυμίσουμε στον φασίστα δημοσιογράφο της ‘Αλήθειας’ ότι ο 1ος Αττίλας αποκατάστησε την έννομη τάξη που ανέτρεψαν οι ομοϊδεάτες τους σε αυτόν τον τόπο! Ο 2ος Αττίλας πιθανόν να σας αναγκάσει σε λύση του Κυπριακού και ο 3ος ενδεχομένως να μας γλιτώσει από την Αρία σας φυλή!». Όπως ήταν αναμενόμενο, η δήλωση αυτή προκάλεσε οργή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η τοποθέτηση Πολυκάρπου αναγκαστικά έφερε στο προσκήνιο και τις ΜΚΟ, καθώς οι οργανώσεις αυτές βρίσκονται στο ενδιάμεσο μεταξύ των μεταναστευτικών ροών και των τοπικών κοινωνιών.

ΜΚΟ και κονδύλια

Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ, την 1ην Ιανουαρίου 2018, περίπου 71.797 υπήκοοι τρίτων χωρών κατοικούσαν νομίμως στην Κύπρο. Αντιπροσώπευαν το 7% του συνολικού πληθυσμού. Το 88% είχαν νόμιμες άδειες προσωρινής διαμονής και το 12% είχαν μακρόχρονη διαμονή. Oι τοπικές Αρχές στην Κύπρο μπορούν να υποβάλουν αίτηση χρηματοδότησης μέσω διαφόρων ταμείων της ΕΕ. Τα κεφάλαια της ΕΕ που προορίζονται για την ένταξη μεταναστών διατίθενται στην Κύπρο μέσω των παρακάτω συντονιστικών εθνικών αρχών:

α) Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ενσωμάτωσης (AMIF) στην Κύπρο. Το εθνικό κονδύλι για την Κύπρο στο πλαίσιο του AMIF για την περίοδο 2014-2020 ανερχόταν σε €39.105.838. Το 31% αυτού του ποσού διατίθεται στο άσυλο, 25% στην ένταξη και 36% στην επιστροφή.

Το κυπριακό πρόγραμμα AMIF παρουσιάζει τις ακόλουθες εθνικές προτεραιότητες ένταξης:

  • Υποστήριξη δράσεων ένταξης για τους υπηκόους τρίτων χωρών.
  • Βελτίωση της αποδοχής των υπηκόων τρίτων χωρών από την τοπική κοινωνία.
  • Υποστήριξη τοπικών κοινοτήτων / ΜΚΟ / δημόσιων Αρχών για την καλύτερη προώθηση της ενσωμάτωσης.
  • Βελτίωση της διοικητικής ικανότητας.

β) Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) στην Κύπρο

γ) Άλλα διαθέσιμα κονδύλια της ΕΕ για ένταξη, όπως το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το Ταμείο για την Ευρωπαϊκή Ενίσχυση προς τους πλέον άπορους (FEAD) κ.ά.

Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή ιστοσελίδα, στην Κύπρο δραστηριοποιούνται και διάφορες ΜΚΟ, όπως η ΚΙΣΑ, που λειτουργεί Κέντρο Μεταναστών και Προσφύγων, το οποίο παρέχει δωρεάν υπηρεσίες πληροφόρησης, υποστήριξης και διαμεσολάβησης. Μια άλλη είναι η CARITAS, που παρέχει ανθρωπιστική βοήθεια σε μετανάστες και πρόσφυγες, συμπεριλαμβανομένων παραπομπών σε υπηρεσίες υγείας και καταφύγια έκτακτης ανάγκης. Μια από τις παλαιότερες είναι βέβαια ο Ερυθρός Σταυρός Κύπρου, ο οποίος προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια, καθώς και ιατρικές και ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες σε ευάλωτους μετανάστες. Το Συμβούλιο Προσφύγων της Κύπρου προσφέρει νομικές και κοινωνικές υπηρεσίες, ενώ σημαντικό έργο επιτελεί το Ηope For Children, το οποίο παρέχει υποστήριξη και κοινωνικές υπηρεσίες σε ασυνόδευτους ανηλίκους, συμπεριλαμβανομένων των καταφυγίων και των οικογενειών των αναδόχων. Η MiHub διαθέτει τέσσερα κέντρα πληροφόρησης για την υποστήριξη της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών στις τοπικές κοινότητες.

Στη Μονάδα Ευρωπαϊκών Ταμείων του Υπουργείου Εσωτερικών (ΥΠΕΣ) εμφανίζονται οι ομάδες, υπηρεσίες και οργανισμοί, που λαμβάνουν κάποιου είδους κρατική χρηματοδότηση από κοινοτικά ταμεία. Το 2018 ολοκληρώθηκαν μεταξύ άλλων τα προγράμματα απασχόλησης των διαμενόντων στο Κέντρο Υποδοχής και Φιλοξενίας Αιτητών Διεθνούς Προστασίας, όπου δικαιούχος ήταν ο Κυπριακός Ερυθρός Σταυρός, που έλαβε €175.981,31, εκ των οποίων το 90% ήταν Κοινοτική Συνεισφορά. Για τη Δημιουργία και Λειτουργία Ανοικτού Κέντρου Υποδοχής για Ασυνόδευτους Ανήλικους Υπηκόους Τρίτων Χωρών, το Hope For Children έλαβε €1.136.703,07, εκ των οποίων το 90% ήταν Κοινοτική Συνεισφορά. Έργα που βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης είναι εκ μέρους του Hope For Children η Λειτουργία Ανοικτού Κέντρου Υποδοχής για Ασυνόδευτους Ανήλικους Υπηκόους Τρίτων Χωρών με προϋπολογισμό έργου 1 εκατομμύριο ευρώ.

Σχετικά με την ΚΙΣΑ, στην επίσημη ιστοσελίδα της σημειώνει πως οι πηγές χρηματοδότησής της είναι κυρίως ευρωπαϊκά προγράμματα και έργα. «Άλλες πηγές χρηματοδότησης είναι συνεισφορές και δωρεές από τα μέλη και τους φίλους της, καθώς και από ιδιώτες δωρητές. Η ΚΙΣΑ λαμβάνει επίσης πολύ μικρής κλίμακας χρηματοδότηση από κυβερνητικές υπηρεσίες, τοπικές Αρχές και ημικρατικούς οργανισμούς στην Κύπρο για συγκεκριμένες δραστηριότητες. Οι οικονομικοί λογαριασμοί της ΚΙΣΑ ελέγχονται και εγκρίνονται από τη γενική συνέλευση του οργανισμού και ελέγχονται από εξωτερικούς εγκεκριμένους ελεγκτές. Αν και ο νόμος δεν μας υποχρεώνει να μοιραζόμαστε τις οικονομικές μας καταστάσεις, το κάνουμε εθελοντικά. Η ΚΙΣΑ δεσμεύεται πλήρως για την πλήρη διαφάνεια και τα πρότυπα καλής πρακτικής στο έργο μας και στους χρηματοοικονομικούς μας λογαριασμούς και στοχεύει να παρέχει ειλικρινή, ανοικτή και διαφανή γνωστοποίηση», σημειώνεται. Επίσης, στην ιστοσελίδα της οργάνωσης είναι αναρτημένοι οι ισολογισμοί για τα έσοδα για τα έτη 2014-2015. Το 2014 αναφέρει έσοδα €115.198 και έξοδα €94.987, ενώ για το 2015 έσοδα €154.991 και έξοδα €77.569.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΕΕ, το 2016 σε προγράμματα με σκοπό την προώθηση της ενεργού συμμετοχής στην κοινωνία και συγκεκριμένα στο «Encourager l’Intégration des mineurs étrangers à travers le Jeu» («Ενθάρρυνση της ενσωμάτωσης αλλοδαπών ανηλίκων μέσω του παιχνιδιού») δόθηκε σε διάφορες ΜΚΟ το συνολικό ποσό των €669.906. Βασικός δικαιούχος ήταν η ιταλική ΜΚΟ «Prociv Arci di Isola di Capo Rizzuto» με συνεργάτες άλλες οκτώ ΜΚΟ, μεταξύ των οποίων και η ΚΙΣΑ, η Asociación Cazalla Intercultural της Ισπανίας, η Αssociation sans but luratif Pluralis του Βελγίου, η Cooperativa Alfea Cinematografica srl της Ιταλίας και άλλες. To συγκεκριμένο πρόγραμμα διαρκούσε για την περίοδο 1 Δεκεμβρίου 2017 μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 2019.

Επιπλέον, την ίδια χρονιά το 2016, για το πρόγραμμα «Supporting the Integration of Migrant Women, Refugees and Asylum Seeker» (SIMRA) («Στήριξη για ένταξη γυναικών μεταναστών, των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο») δόθηκε σε ΜΚΟ το ποσό των €594.747,90. Κύριος δικαιούχος ήταν η Εταιρεία Κοινωνικής και Πολιτιστικής Στήριξης «Νόστος» από την Ελλάδα, με συνεργάτες άλλες οκτώ οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η ΚΙΣΑ και η Hypatia από Κύπρο. Όπως και το προηγούμενο, τo συγκεκριμένο πρόγραμμα είχε ισχύ για την περίοδο από 1 Δεκεμβρίου 2017 μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 2019.

Επίσης, στην ιστοσελίδα της Κομισιόν, στο τμήμα «Funding & Tender Opportunities», παρουσιάζεται η ΚΙΣΑ ως συμμετέχουσα στο πρόγραμμα «Εμπειρίες εκφοβισμού μεταξύ των παιδιών των Ρομά», μαζί με το Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, την ιρλανδική εταιρεία Musicantia και την επίσης ιρλανδική ΜΚΟ «Nasc, the Migrant & Refugee Rights Centre». Σύμφωνα πάντα με την ευρωπαϊκή ιστοσελίδα, η ΚΙΣΑ, μαζί με άλλες πέντε ΜΚΟ από Ιταλία, Σλοβενία, Αλβανία και Ηνωμένο Βασίλειο, είναι επίσης δικαιούχος χρηματοδότησης στο πρόγραμμα «Trial Waiver Systems in Europe», που σχετίζεται με την αποτελεσματική εφαρμογή των οδηγιών της ΕΕ σχετικά με τα δικονομικά δικαιώματα των υπόπτων και κατηγορουμένων, προκειμένου να διεξαχθεί μια δίκαιη δίκη. Επιπλέον, η κυπριακή ΜΚΟ ήταν δικαιούχος χρηματοδότησης με άλλες εννιά ευρωπαϊκές ΜΚΟ στο πρόγραμμα «Ενίσχυση της ένταξης των νέων μεταναστών μέσω νέων εργαλείων επικοινωνίας (I.COM)». Στόχος αυτού του προγράμματος είναι η «καταπολέμηση των στερεοτύπων σχετικά με τους μετανάστες, τους μουσουλμάνους πιο συγκεκριμένα», όπως αναφέρεται. Αναμενόμενο αποτέλεσμα, αναφέρει, είναι «νέα προσέγγιση στην ενσωμάτωση των νέων μεταναστών βάσει της μουσικής ραπ για την καταπολέμηση της προκατάληψης και για τη θετική εικόνα των μεταναστών».

Κληθείς από τη «Σημερινή» να τοποθετηθεί για τις πηγές χρηματοδότησης της ΜΚΟ τα τελευταία χρόνια, αφού δεν υπάρχουν αναρτημένα μετά το 2015, ο κ. Πολυκάρπου αρνήθηκε να αποστείλει στοιχεία, λέγοντας πως αυτά θα αναρτηθούν σύντομα στη νέα ιστοσελίδα της ΚΙΣΑ. Μεταξύ άλλων ισχυρίστηκε ότι δεν λαμβάνει «ούτε γρόσι» από την κυπριακή Κυβέρνηση.

ENAR, Soros & Μουσουλμανική Αδελφότητα

Μια από τις ΜΚΟ με την οποία συνεργάζεται η ΚΙΣΑ είναι και το ENAR («Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του Ρατσισμού»), που αποτελεί ένα δίκτυο ευρωπαϊκών ΜΚΟ που στόχο έχουν «την καταπολέμηση του ρατσισμού σε όλα τα κράτη-μέλη». Μεταξύ 30 Ιουνίου και 30 Νοεμβρίου του 2016 διοργανώθηκε στην Κύπρο από το ΕΝΑR το πρόγραμμα «Αναχαιτίζοντας την Ισλαμοφοβία στην Κύπρο», το οποίο είχε τη στήριξη της ΚΙΣΑ και του ιδρύματος Open Society (Ανοικτή Κοινωνία), που συνδέεται με τον γνωστό πολυεκατομμυριούχο επενδυτή George Soros. Ανάμεσα στα συμπεράσματα της έκθεσης που εκπονήθηκε, αναφέρει συγκεκριμένα για τα σχολεία της Κύπρου: «Τα δημόσια σχολεία βασίζονται στην προϋπόθεση ότι είναι μια ελληνική ορθόδοξη κοινωνία. Οι μαθητές μπορούν επιλέξουν να μην παρακολουθούν τα μαθήματα θρησκευτικής εκπαίδευσης, αλλά αυτό μπορεί να οδηγήσει σε στιγματισμό. Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί υπό το πρίσμα της εξέλιξης της δικής μας κοινωνίας σε μια πολυπολιτισμική και πολυ-θρησκευτική κοινωνία». Σε αυτό το πλαίσιο προτείνεται η υιοθέτηση ενός «κώδικα συμπεριφοράς» για πολιτικά κόμματα και για τα μέλη του εκτελεστικού και νομοθετικού σώματος για αποχή από «τη δημοσιοποίηση δηλώσεων ισλαμοφοβικής φύσης». Όσον αφορά τα ΜΜΕ, γίνεται λόγος για ανάγκη εκπαίδευσης των δημοσιογράφων και επαγγελματιών των μέσων ενημέρωσης σχετικά με την ισλαμοφοβία και ενίσχυση της ικανότητάς τους να παρουσιάσουν ειδήσεις «με τρόπο που δεν είναι ισλαμοφοβικός (π.χ. όταν παρουσιάζονται νέα τρομοκρατία / τρομοκρατία)». Και τον Μάρτιο του 2011 εκπονήθηκε από το ENAR, με την υποστήριξη του Κοινοτικού Προγράμματος για την Απασχόληση και την Κοινωνική Αλληλεγγύη, το Οpen Society και την ΚΙΣΑ, έκθεση με τίτλο «Ρατσιστική Βία στην Κύπρο».

Πρέπει να αναφερθεί πως το ίδρυμα Open Society του πολυεκατομμυριούχου Σόρος συνεισέφερε στη χρηματοδότηση της ΜΚΟ με το όνομα «Ιndependent Diplomat», που αντιπροσώπευε, μεταξύ άλλων, το Κοσσυφοπέδιο και το ψευδοκράτος παρέχοντάς τους διπλωματικές υπηρεσίες. Συνεργάστηκε με τον πρώην κατοχικό ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ για προώθηση της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

H ΕΝΑR εμφανίζεται ως ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο κατά του ρατσισμού και υπέρ της ισότητας. Παρόλο που ένας μεγάλος αριθμός ΜΚΟ με διαφορετικό υπόβαθρο συνδέεται μέσω της ENAR, αφού η οργάνωση λειτουργεί ως ομπρέλα. Αυτό φαίνεται να έτυχε εκμετάλλευσης από κάποια στοιχεία. Το 2015 τέθηκε ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από την ευρωβουλευτή Frédérique Ries της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ΑLDE), για τους δεσμούς του ΕΝΑR με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, με την Κομισιόν να εκφράζει τις ανησυχίες της για τα εν λόγω δημοσιεύματα. Ο διευθυντής του ENAR, Michaël Privot, πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Μουσουλμανικού Οργανισμού Νεολαίας και Φοιτητών (FEMYSO), σε συνέντευξή του στις 17 Απριλίου του 2017 στη «La Libre», παραδέχτηκε ότι ήταν μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αλλά αποχώρησε. Είχε εκδώσει και βιβλίο με τίτλο «Όταν ήμουν Αδελφός Μουσουλμάνος».

Ο πρώην αντιπρόεδρος του ENAR είναι ο Tarafa Baghajati, ο οποίος συνδέεται με την αυστριακή Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ο ανώτερος σύμβουλος υπεράσπισης της ENAR Julie Pascoët εργάστηκε στο παρελθόν για την ισλαμική ανακούφιση παγκοσμίως. Οι οργανώσεις μελών του ENAR περιλαμβάνουν το φόρουμ των ευρωπαϊκών μουσουλμανικών φορέων νεολαίας και φοιτητικών οργανώσεων (FEMYSO), το ευρωπαϊκό δίκτυο για τη θρησκεία και την πίστη (ENORB), το ευρωπαϊκό φόρουμ μουσουλμάνων γυναικών (EFOMW), τους μαθητές μουσουλμάνους της Γαλλίας, το Collectif Contre l’Islamophobie en France, και το Ίδρυμα Ισλαμικού Πολιτισμού της Ιρλανδίας, μεταξύ άλλων.

Αξίζει να σημειωθεί πως η Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση (με εξαίρεση κάποιες χώρες), αλλά ούτε και οι οργανώσεις που συνδέονται με αυτήν ή έχουν κοινές ιδεολογικές καταβολές είναι τρομοκρατικές. Ωστόσο, αυτό που προκαλεί περισσότερη ανησυχία είναι πως ένα από τα ελάχιστα κράτη που στηρίζουν την Αδελφότητα είναι η Τουρκία και ιδιαίτερα το AKP. Αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους λόγους πίσω από τη γεωπολιτική κόντρα Τουρκίας-Αιγύπτου. Η χειρονομία «Rabia» με τα τέσσερα δάκτυλα που κάνει τακτικά σε δημόσιες εμφανίσεις του ο Recep Tayyip Erdogan είναι επίσης ένα από τα σύμβολα της Αδελφότητας.

Επιστολή Μυλωνά στον Γενικό Ελεγκτή

Μιλώντας στη «Σημερινή», ο βουλευτής Παύλος Μυλωνάς, ο οποίος ασχολήθηκε με το ζήτημα μέσα από τις διαδικασίες του κοινοβουλευτικού ελέγχου, τόνισε πως υπάρχουν πολλά θετικά με τις ΜΚΟ και ασχολούνται με πραγματικά προβλήματα, όμως τόνισε πως «ήρθε η ώρα, στο πλαίσιο της διαφάνειας, οι λεγόμενες ΜΚΟ να περνούν από έλεγχο, τόσο για τις οικονομικές επιχορηγήσεις που λαμβάνουν, όσο και για τον τρόπο διαχείρισης των χρημάτων αυτών, αλλά και για τη δράση τους». Προς τούτο, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ απέστειλε επιστολή στον Γενικό Ελεγκτή.

Αρχές Ασφαλείας

Στην Ευρώπη αναφέρθηκαν περιπτώσεις στον Τύπο όπου ταυτοποιήθηκαν τρομοκράτες που έφτασαν εκμεταλλευόμενοι το προσφυγικό κύμα. Ανησυχία προκαλεί, επίσης, το γεγονός ότι, σε εγχειρίδια της ISIS που βρέθηκαν στη Συρία, καλούνται οι μαχητές να μεταμφιεστούν ως πρόσφυγες και να συνεργαστούν με ευρωπαϊκές αριστερές οργανώσεις. Τον Απρίλιο του 2017 στην Ιταλία οι έρευνες των ιταλικών Αρχών και άλλων διαπίστωσαν ότι οι ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται, μεταξύ άλλων, από τον Soros χρηματοδοτούν ιδιωτικά πλοία για να εισάγουν δεκάδες χιλιάδες παράνομους Βορειοαφρικανούς πρόσφυγες στην ΕΕ μέσω της νότιας Ιταλίας. Υπήρχαν ανησυχίες ότι η εμπορία ανθρώπων συνδέεται με τα δίκτυα λαθρεμπορίου της ISIS. Συγκεκριμένα, ο Carmelo Zuccaro, γενικός εισαγγελέας της Κατάνια στη Σικελία, κατέθεσε σε μια επιτροπή του ιταλικού κοινοβουλίου ότι δικαιολογείται επίσημη έρευνα σχετικά με τη χρηματοδότηση στόλου σύγχρονων προσφυγικών σκαφών στη Μεσόγειο από ιδιωτικές ΜΚΟ. Αναφέρει ότι οι λαθρέμποροι της Λιβύης και άλλων παράκτιων κρατών της Βόρειας Αφρικής συχνά συνδέονται με την ISIS ή άλλες εγκληματικές ομάδες και συντονίζουν την κυκλοφορία στην Ιταλία δεκάδων χιλιάδων παράνομων προσφύγων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, στην Κύπρο η είσοδος από τα κατεχόμενα γίνεται με διακινητές οι οποίοι καθοδηγούν τους μετανάστες σε συγκεκριμένα σημεία, πράγμα που δείχνει πως πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους συνεννόηση με άτομα που βρίσκονται στις ελεύθερες περιοχές. Φαίνεται, πάντως, πως υπάρχουν κυκλώματα, τόσο στα κατεχόμενα, όσο και στις ελεύθερες περιοχές, που εκμεταλλεύονται αυτούς τους ανθρώπους για οικονομικό κέρδος μέσα από τη διεκπεραίωση των διαδικασιών για αίτηση ασύλου, πράγμα που επιβεβαίωσε με δηλώσεις του στη «Σημερινή» και ο Δώρος Πολυκάρπου.

Από πλευράς κυπριακών Αρχών ασφαλείας, το ζήτημα της παράτυπης μετανάστευσης διαμέσου της Νεκρής Ζώνης κρίνεται ως πάρα πολύ σοβαρό και ελάχιστα μπορούν να λεχθούν. Οι Αρχές συνεργάζονται για το θέμα με την UNFICYP και υπάρχει ανταλλαγή πληροφοριών για ύποπτα πρόσωπα με αρμόδιες ευρωπαϊκές και διεθνείς υπηρεσίες. Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ακριβώς λόγω του ότι υπάρχει σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και για να αποφύγουν υπόθαλψη του ρατσισμού, οι Αρχές χειρίζονται μεθοδικά πολλά από τα ζητήματα που προκύπτουν. Ωστόσο, η πίεση των πραγματικών αριθμών δημιουργεί εξάντληση, αφού έχουν να αντιμετωπίσουν ροές από μια χώρα η οποία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Καθώς η Τουρκία δεν συνεργάζεται μαζί μας και δεν τηρεί τις συμφωνίες για το μεταναστευτικό που υπέγραψε με την ΕΕ, λαμβάνοντας και τα σχετικά κονδύλια, ωθεί τη διοχέτευση των ροών προς τις ελεύθερες περιοχές.

Από προσωπικό των Αρχών ασφαλείας που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή υπάρχει συχνά το παράπονο πως μέλη κάποιων ΜΚΟ μεγιστοποιούν ζητήματα και στοχοποιούν τα στελέχη τους όταν αυτά κάνουν τη δουλειά τους, όπως η άσκηση νόμιμου ελέγχου. Κάποιοι θεωρούν πως σε μερικές περιπτώσεις αυτό γίνεται «προβοκατόρικα», με σκοπό κάποιοι εκ των υπαλλήλων των ΜΚΟ να δικαιολογούν την παρουσία τους ως αμυντόρων των παράτυπων μεταναστών κατά του «θεσμικού ρατσισμού» και συνεπώς και τους μισθούς που λαμβάνουν. Πέραν την εσωτερικής αντιπολίτευσης, το χειρότερο αποτέλεσμα είναι η δυσφήμηση των θεσμών του Κυπριακού Κράτους μέσα από τις εκάστοτε εκθέσεις που συντάσσονται και κυκλοφορούν σε πανευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Δημογραφική Υπερχείλιση

Από την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος ΥΠΕΣ, Νίκος Νουρής, ανέφερε ότι το μεταναστευτικό έχει γίνει πρόβλημα με πολλές διαστάσεις, που περιλαμβάνουν αδυναμία απορρόφησης και ενσωμάτωσης, δημιουργίας γκέτο και φατριών και άλλων ζητημάτων ασφαλείας. Ο κ. Νουρής έχει επιβεβαιώσει με τον πιο επίσημο τρόπο αυτό που για χρόνια υπήρχε ως υποψία και χαρακτηριζόταν από κάποιους ως «θεωρία συνωμοσίας», ότι οι πλειοψηφία των παράτυπων μεταναστών έρχεται από τα κατεχόμενα και προωθείται από την Τουρκία.

Η «Σημερινή» επικοινώνησε με τον Εκπρόσωπο Τύπου του ΥΠΕΣ, Λοΐζο Μιχαήλ, ο οποίος ανέφερε πως 80% με 90% των παράτυπων μεταναστών έρχονται από σημεία σε όλη τη Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός και οι υπόλοιποι έρχονται κυρίως διά θαλάσσης. Πληροφορίες που δημοσιεύσαμε στις 02/02/2020 μιλούν για 31.200 αιτητές ασύλου, που αποτελούν το 3,6% του πληθυσμού, με 6 στους 10 να εισέρχονται από τη Νεκρή Ζώνη.

Για τη «νέα μεταναστευτική πολιτική» που θέλει να εφαρμόσει το ΥΠΕΣ, ο κ. Μιχαήλ είπε πως «δεν έχει να κάνει με τους αποδεδειγμένα πρόσφυγες, στους οποίους ως Πολιτεία οφείλουμε και πρέπει να προσφέρουμε την προστασία που δικαιούνται και ό,τι άλλο οφείλουμε στα ανθρωπιστικά πλαίσια». «Αλλά», διευκρίνισε, «μιλάμε ξεκάθαρα για τους παράτυπους μετανάστες, οι οποίοι χωρίς λόγο καταχρώνται τη φιλοξενία μας και την ΚΔ».

Σχετικά με τις προθέσεις της Τουρκίας, ο κ. Λοΐζου ανέφερε ότι «φαίνεται πως υπάρχει ένα στοχευμένο σχέδιο εκ μέρους της Τουρκίας διοχέτευσης παράτυπων μεταναστών, ενδεχομένως με στόχο την αλλαγή της δημογραφίας του νησιού».

Ο λόγος που αυτό προκαλεί ανησυχία είναι η αναφορά στις γνωστές «εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ» του 1956, στις οποίες γίνεται λόγος για τελική δημογραφική αλλοίωση της ελληνικής πλειοψηφίας στο νησί, ως μέρος της ευρύτερης στρατηγικής ελέγχου της Κύπρου. Η εν λόγω λεπτομέρεια θα ήταν ιστορική συζήτηση ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος, αν δεν βλέπαμε πως οι εν λόγω εκθέσεις έχουν υλοποιήσει εκπληκτικά, σε μεγάλο βαθμό, τους σχεδιασμούς τους, που περιλαμβάνουν ως προστάδια της δημογραφικής αλλοίωσης την εισαγωγή επεμβατικών δικαιωμάτων, την παρουσία τουρκικού στρατού και τη διχοτόμηση. Συνεπώς, η δημογραφική υπερχείλιση των ελεύθερων περιοχών, σε σημείο που να υπερβαίνει την ικανότητα οικονομικο-κοινωνικής απορρόφησης και ενσωμάτωσης, ξεπερνά το ζήτημα της δημόσιας τάξης και αγγίζει τα όρια της εθνικής ασφάλειας.

Η άποψη της ΚΙΣΑ

Λόγω του ότι η ΚΙΣΑ βρέθηκε στο επίκεντρο με αφορμή τις δηλώσεις του Εκτελεστικού Διευθυντή της, η «Σημερινή» επικοινώνησε μαζί του για την άποψή του επί των πιο πάνω. Ο κ. Δώρος Πολυκάρπου θεωρεί πως η κυβέρνηση Αναστασιάδη ακολουθεί πλέον ακροδεξιά πολιτική. Αμφισβητεί τους αριθμούς του ΥΠΕΣ, πράγμα που έκανε και πρόσφατα σε δηλώσεις του στη «Χαραυγή». Ο κ. Πολυκάρπου επίσης αμφισβητεί την εκδοχή πως υπάρχει σχέδιο δημογραφικής υπέρβασης του ελληνικού στοιχείου στην Κύπρο, χαρακτηρίζοντας τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ ως «ανέκδοτο».

Επίσης, διαχωρίζει ξεκάθαρα τη θέση της ΚΙΣΑ από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, υπογραμμίζοντας πως στην ENAR, ως ένα δίκτυο οργανώσεων, μπορεί να διέλαθε της προσοχής, και κάποιο μέλος μιας εκ των οργανώσεων να είχε ύποπτο παρελθόν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ακολουθείται τέτοια πολιτική, θέτοντας τα πράγματα στο σωστό πλαίσιο.

Ένα σημείο στο οποίο συμφωνούν τόσο η Κυβέρνηση, όσο και ο Δώρος Πολυκάρπου είναι πως υπάρχουν κολέγια αμφιβόλου ποιότητας, τόσο στα κατεχόμενα, όσο και στις ελεύθερες περιοχές, τα οποία έχουν μετατραπεί σε εκκολαπτήρια αιτητών ασύλου, και το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος πηγάζει από εκεί, πράγμα το οποίο δεν αγγίζεται στον βαθμό που πρέπει.

Κοινές περιπολίες ΜΜΑΔ-ΕΦ

Για τα στρατιωτικο-αστυνομικά πεζά περίπολα κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής στη Λευκωσία και την αυξημένη αστυνομική παρουσία σε άλλες προβληματικές περιοχές, ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΥΠΕΣ είπε πως «μια πρώτη αποτίμηση είχε θετικό αντίκρισμα» και υπογράμμισε ότι «σκοπός δεν ήταν η στρατιωτικοποίηση των μεταναστών, αλλά το να εμπεδώσουμε το αίσθημα ασφάλειας, στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών κρατών».

Μάλιστα, η οργάνωσή τους έγινε με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε να μη δίδεται η εικόνα «συνοριοφυλακής», τονίζοντας έτσι τη μη-αναγνώριση της υποτελούς αποσχιστικής οντότητας και επιβεβαιώνοντας πως αυτή αποτελεί μια «μαύρη τρύπα» για το ζήτημα της παράτυπης μετανάστευσης. Οι αποφάσεις αυτές έχουν τύχει θετικής αποδοχής και μάλιστα υπάρχει λαϊκή ζήτηση για περαιτέρω αύξηση, εκεί και όπου χρειάζεται.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του Τακτικού Ευρωβαρόμετρου του Φθινοπώρου 2019, οι δύο πρώτοι θεσμοί που απολαύουν της εμπιστοσύνης των Κυπρίων είναι η Εθνική Φρουρά και η Αστυνομία Κύπρου, με ποσοστά 62% και 52% αντίστοιχα. Συνεπώς, η πρόσφατη ανάρτηση της ΚΙΣΑ στο Facebook (15/02/2020), που παρουσιάζει τη συνεργασία Αστυνομίας-Στρατού ως «αχόρταγων» βοθροκαθαριστών, κρίνεται ως προσβλητική, αφ’ ενός για το προσωπικό που θέτει τον εαυτό του καθημερινά σε κίνδυνο και για τους πολίτες που αγκαλιάζουν αυτούς τους θεσμούς, αφ’ ετέρου, για τους ίδιους τους μετανάστες. Δεν περιποιεί τιμήν σε αντιρατσιστική οργάνωση να ταυτίζει αυτούς που υποτίθεται στηρίζει με βαρέλια βοθρολυμάτων.

Πηγή: Σημερινή

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιράν

Στρατηγικό πλεονέκτημα για την Ελληνική και Κυπριακή Δημοκρατία

Πλέον το γεωπολιτικό αποτύπωμα ενισχύεται και οι συγκυρίες είναι ευνοϊκές

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μάριος Πουλίκκας

Η “Κυπριακή Δημοκρατία”, όπως ορίζεται από τις Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου του 1959, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

* Οι Τούρκοι οικειοθελώς αποχώρησαν το 1964, απέσυραν την Αναγνώριση τους προς αυτήν και έκτοτε όχι μόνο δεν αναίρεσαν την απόφαση τους, αλλά έβαλαν και την ταφόπλακα της συμμετοχής τους στην “Κυπριακή Δημοκρατία των Συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου 1959” (και άρα και στην ύπαρξη της) με την Παράνομη Τουρκική Εισβολή, Εθνοκάθαρση και Κατοχή το 1974.

* Το 1964 και παρόλο που οι Έλληνες κρατούσαμε κυνηγετικά όπλα και οι Τούρκοι σύγχρονα για την εποχή στρατιωτικά τυφέκια, καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία το ένοπλο πραξικόπημα τους.

* Με το Ψήφισμα 186/64, του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η Κυπριακή Δημοκρατία ΧΩΡΙΣ τους Τουρκοκύπριους, είναι η ΜΟΝΗ Αναγνωρισμένη Αρχή στο νησί.

* Η “Κυπριακή Δημοκρατία του 1964” με όλες τις (τύπου Απαρτχάιντ) “Δικοινοτικές Πρόνοιες” σε αχρησία, είναι ένα ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ Κράτος από αυτό που προνοούσαν οι Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου του 1959.

* Έγιναν σκληρές μάχες και η αντιμετώπιση της τουρκανταρσίας δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση.

* Η ψήφιση του 186/64 είναι ίσως η Μεγαλύτερη Διπλωματική ΝΙΚΗ που πετύχαμε ποτέ.

* Σήμερα (αν και εδαφικά κουτσουρεμένη) η “Κυπριακή Δημοκρατία του 186/64”, συνεχίζει να υπάρχει, να αναπτύσσεται και να αποτελεί το καταφύγιο των Ελλήνων της Κύπρου.

* Η πικρία και η απογοήτευση για τις Συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου, ειδικά μετά από έναν τόσο όμορφο αγώνα όπως αυτόν της ΕΟΚΑ, είναι έντονα συναισθήματα που μας πνίγουν όλους. Δεν παύει όμως να ισχύει ότι εκείνη η Κυπριακή Δημοκρατία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ και έχει αντικατασταθεί με κόπους και θυσίες, από την “Ελληνική Κυπριακή Δημοκρατία του 186/64”.

* ΠΛΕΟΝ, ΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΝΟΪΚΕΣ

* Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την πλήρη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ χωρίς υποσημειώσεις. Ούτε ΔΔΟ, ούτε καν “επιστροφή στην Κυπριακή Δημοκρατία” (που πολλοί προτείνουν, εννοώντας την “Κυπριακή Δημοκρατία των Συμφωνιών Ζυρίχης Λονδίνου 1959”). Δεν υπάρχει επιστροφή σε κάτι που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

* ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ και καθολική εφαρμογή της ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΠΡΟΝΟΙΕΣ.
Αυτός πρέπει να είναι ο Στόχος.

Με σωστή προσέγγιση μπορεί να επιτευχθεί.

Οι Συγκυρίες είναι ΥΠΕΡ ΜΑΣ.

* Παλαιότερα, οι Αμερικανοί προσπαθούσαν πάντα να κρατούν “ίσες αποστάσεις” με τους Τούρκους για οτιδήποτε αφορούσε στην Κύπρο. Πλέον, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ούτε τυπική συνεννόηση με το κατοχικό καθεστώς για θέματα συμμετοχής της Κύπρου στις επιχειρήσεις στην Μέση Ανατολή.

* Οι Γερουσιαστές Jerry Moran, Susan Collins, John Boozman και John Cornyn, συναντήθηκαν το πρωί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο πλαίσιο της κοινής βούλησης για περαιτέρω ανάπτυξη και ενδυνάμωση των στρατηγικής σημασίας διμερών σχέσεων Κύπρου – ΗΠΑ. 🇨🇾🇺🇸

* Κατά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει η Κυπριακή Δημοκρατία, τόσο με την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στον άμαχο πληθυσμό της Γάζας όσο και με την παροχή διευκολύνσεων για τον ασφαλή επαναπατρισμό υπηκόων διαφόρων χωρών που εγκαταλείπουν την περιοχή.

* Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης αναφέρθηκε, επίσης, στη σημασία και το υψηλό επίπεδο συνεργασίας μεταξύ Κύπρου και ΗΠΑ, ειδικά μετά τη Συμφωνία που συνομολογήθηκε τον περασμένο Ιούνιο, για θεσμοθέτηση Στρατηγικού Διαλόγου ανάμεσα στις δυο χώρες.

Για τέλος, αφήνω τα λόγια του πρώην πρωθυπουργού του Ισραήλ: “In Israel, in order to be realist, you must believe in miracles” -David Ben-Gurion

Πόσο ταιριάζουν και στην περίπτωση μας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία

Το σύνδρομο της ύβρεως

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μακάριος, ψευδαισθήσεις, εν αναμονή εισβολής

γράφει η Φανούλα Αργυρού*

« Ο Μακάριος άρχισε να επαναφέρει δημαγωγικά και εποχιακά την αξίωση για Ένωση σε μια άχαρη, άγονη και απολίτικη  προσπάθειά του να λυτρωθεί από τις σκληρές κατηγορίες των  πολιτικών αντιπάλων του ότι πρόδωσε την Ένωση για  να γίνει Πρόεδρος του κράτους…την συντήρηση ψευδαισθήσεων, την εποχική συνθηματολόγηση, την πλήρη παραγνώριση της Τουρκίας και των επεκτατικών αλαλαγμών της, την έκαναν δόγμα όλοι οι συνεργάτες του Μακαρίου… Η δημοκρατία δεν λειτουργούσε…με τις πρώτες προεδρικές εκλογές του 1968 και τις πρώτες βουλευτικές του 1970 , άρχισε δειλά δειλά και νοθευμένα να λειτουργεί μια στοιχειώδης δημοκρατική ζωή, αλλά και πάλι κάτω από τη σκιά του Μακαρίου, που έλεγε τα πάντα. «Η Κύπρος είμαι εγώ…». Όποιος διαφωνούσε μαζί του στιγματιζόταν από τους φανατικούς οπαδούς του ως αντιμακαριακός και επικίνδυνος. Όταν ο ίδιος διακήρυττε την Ένωση ήταν πατριώτης και εθνάρχης , ενώ όταν οι αντίπαλοι του διακήρυτταν ακριβώς τα  ίδια με εκείνον ήταν αντιμακαριακοί, ακραίοι, εθνικιστές και επικίνδυνοι…» («7 Προεδρικά Πορτραίτα» Κ. Ν. Χατζηκωστή 2023). 

Αυτό το μικρό απόσπασμα συμπλήρωμα για το Α’ και Β’ μέρος που προηγήθηκαν. 

Το τουρκικό έγγραφο για πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας                                                           

Έγγραφο που αποκάλυψε το προμελετημένο τουρκικό έγκλημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, με υπογραφές του αντι-προέδρου της Κύπρου Δρ. Φαζίλ Κουτσουκ   και προέδρου της  Κοινοτικής Συνέλευσης Ραούφ Ντενκτάς 13 Σεπτεμβρίου 1963, βρήκαν οι αρχές της ΚΔ στο γραφείο του Τουρκοκύπριου υπουργού Γεωργίας  Φαζίλ Πλουμέρ.  Στην βιασύνη του να το εγκαταλείψει στις 22 Δεκεμβρίου 1963 εγκατέλειψε αριθμό εγγράφων. Το περιεχόμενο του εγγράφου το οποίο προηγήθηκε των προτάσεων Μακαρίου με τα 13 σημεία, κατέγραφε τις τουρκικές εγκληματικές, κακόβουλες και προσχεδιασμένες προθέσεις εναντίον των Ελληνοκυπρίων και της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Δημοσίευση στο βιβλίο του πρώην Υπ. Άμυνας Χριστόδουλου Βενιαμίν «Τα δύσκολα χρόνια – Αναμνήσεις μιας ζωής» και Φ.Α.  «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»).

Καθώς εξελισσόταν το τουρκικό πραξικόπημα για διάλυση της ΚΔ και αντικατάστασής της με δύο ομόσπονδα κράτη, έγραφε πλέον ο κυπριακός τύπος:

Φιλελεύθερος – 21 Φεβρουαρίου 1964:  « Το σατανικό σχέδιο –Δημιουργία τουρκικής Κυπριακής Δημοκρατίας –ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ- Πλήρης συνεργασία της Τουρκίας δια την εφαρμογή της ανταρσίας προς κατάλυση της Δημοκρατίας  (Αναφερόταν στο έγγραφο που βρέθηκε στο γραφείο του Τουρκοκύπριου υπουργού Plumer). 

Φιλελεύθερος – 23 Φεβρουαρίου 1964: ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΑΙ αποκαλύψεις της συνωμοσίας ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΟΣ η συνενοχή της Τουρκίας – ΘΑ ΜΑΣ ΕΠΕΒΑΛΛΕΤΟ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ – Συμφώνησαν μετά του Μεντερές προ της υπογραφής των συμφωνιών Ζυρίχης επί της «τελικής λύσεως»  (Η αναφορά αυτή καλύπτει την μυστική συμφωνία  Βρετανού υπ. Αποικιών και Τούρκου πρωθυπουργού Menderes στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Δεκεμβρίου 1956).

27 Φεβρουαρίου 1974: Η βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στην Λευκωσία ανέφερε στο Λονδίνο ότι τα πράγματα στην Κύπρο χειροτέρευσαν λόγω της διαμάχης για την «ομοσπονδία» και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος σε τελευταία δήλωσή του σε Βέλγο δημοσιογράφο στις 20 Φεβρουαρίου είπε: « Οι τουρκικές απαιτήσεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε πολιτική και γεωγραφική διχοτόμηση».  

Ελευθερία – 23 Απριλίου 1964: « Επιβεβαίωσης χθεσινών τηλεγραφημάτων της «Ελευθερίας»  Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ‘ΑΠΕΦΑΣΙΣΕ’ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ‘ΤΑΙΜΣ’ ΚΑΙ ‘ΝΤΕΙΛΥ ΤΕΛΕΓΚΡΑΦ’ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ – ΔΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΝ ΕΔΡΑΣΕ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΩΣ Ο ΠΙΚΑΡΝΤ, ΟΠΙΣΘΕΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ …

Φιλελεύθερος 28 Φεβρουαρίου 1964: Κύριο άρθρο  – ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ Η ΚΑΤΟΧΗ.- Αναφέρει «… Οι Άγγλοι σήμερον διεκπεραιώνουν μόνοι των το κοινό σατανικό σχεδόν της στρατιωτικής κατακτήσεως της Κύπρου και του αποικιοκρατικού διαμελισμού της μπροστά στα μάτια μας…» 

Φιλελεύθερος 1 Απριλίου 1964: «Άγγλοι σκανδαλοθήραι ενσπείρουν ανησυχίας όσον αφορά τα καθήκοντα της εις Κύπρο δυνάμεως του ΟΗΕ».

Μάχη, 1 Μαΐου 1964: «Βρετανοί και βρετανίδες ενίσχυαν παντοιοτρόπως τους τρομοκράτες Πενταδακτύλου – 8η σελίδα – Και άλλο επεισόδιο μεταφοράς Τούρκων δι’ αυτοκινήτου της ΡΑΦ»                                              

Ελευθερία 16 Μαΐου 1964: «Ο Αγγλικός Τύπος ενθαρρύνει την Τουρκία να διενεργήσει αποβάσεις εις την Κύπρο».  

Επιστολή Μακαρίου προς τουρκική κυβέρνηση 

Την 1η Απριλίου 1964 ο Αρχιεπίσκοπος  Μακάριος επανήλθε στο θέμα της Συνθήκης Συμμαχίας και έστειλε επιστολή στην τουρκική κυβέρνηση ενημερώνοντάς την για την απόφασή του να τερματίσει τη Συνθήκη επικαλούμενος τις δραστηριότητες και ανάμιξη της τουρκικής δύναμης στα γεγονότα από τις 25 Δεκεμβρίου 1963 και μετά που αποτελούσαν παραβίαση των όρων εντολής της Συνθήκης. ΄Όμως με κανένα αποτέλεσμα… 

Μεσολάβηση Ντίν Άτσεσον Αύγουστος 1964: Ναυάγησε καθώς τα προτεινόμενα απέρριψαν πρώτοι οι Τούρκοι, ο Μακάριος και τελικά και η Ελληνική Κυβέρνηση με τη χαριστική βολή από το Λονδίνο προς τον Αμερικανό ΥΠΕΞ να τερματιστεί η  προσπάθεια. Και πως δίχως την αποδοχή της Τουρκίας  δεν μπορούσε να προχωρήσει. Δεν υπήρχε εν πάση περίπτωση καμία πιθανότητα γνήσιας Ένωσης… 

Κοφίνου

Στο χωριό Κοφίνου στη περιοχή Λάρνακας δημιουργήθηκε ένα  ισχυρό στρατιωτικό προπύργιο των Τουρκοκυπρίων. Ήταν μία διαρκής εστία επεισοδίων. Η κυπριακή κυβέρνηση ζήτησε βοήθεια από την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ αλλά καθυστερούσε και στις 14 Νοεμβρίου 1967 ο πρόεδρος Μακάριος διέταξε τον Γεώργιο Γρίβα να επέμβει με την Εθνική Φρουρά.  Ο Γρίβας, ο οποίος ήταν ο στρατιωτικός διοικητής των κυπριακών στρατιωτικών δυνάμεων δεν δεχόταν, πίστευε ότι ήταν δουλειά της Αστυνομίας, όμως, η κυβέρνηση Μακαρίου επέμενε να αναλάβει ο στρατός οπόταν και υπάκουσε. Ο Γρίβας έστειλε ισχυρές δυνάμεις, πρώτα επιτέθηκε στο μικτό χωριό Άγιος Θεόδωρος και κατέλαβε σχεδόν χωρίς μάχη την τουρκοκυπριακή συνοικία. Στη συνέχεια προχώρησε στο γειτονικό χωριό Κοφίνου όπου σκοτώθηκαν 24 Τουρκοκύπριοι και 9 τραυματίστηκαν, σκοτώθηκε ένας Ελληνοκύπριος και τραυματίστηκαν 2…

Ο  Βρετανός ΄Υπ. Αρμοστής στην Λευκωσία διαβεβαίωσε το Λονδίνο ότι όντως οι πρώτες εκτιμήσεις για ευθύνες  του Γεωργίου Γρίβα  δεν ευσταθούσαν. Σε συνομιλία του με τον τότε υπ. Εξωτερικών Σπύρο Κυπριανού, επανειλημμένα του έδωσε την ευκαιρία να επιρρίψει την ευθύνη στο Γρίβα αλλά ο Κυπριανού αρνήθηκε τονίζοντας ότι η απόφαση δεν ήταν δική του αλλά της κυπριακής κυβέρνησης. 

Το επεισόδιο  αυτό εκμεταλλεύτηκε άγρια η Τουρκία, μεγαλοποίησε το θέμα και  αντέδρασε απειλώντας με εισβολή και απαιτώντας την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας, του Γεώργιου Γρίβα και διάλυση της Εθνικής Φρουράς (τη διάλυση της τελευταίας υποστήριζαν και οι Βρετανοί καθώς και την αποχώρηση της Ε.Μ).   Κατάφερε τα δύο πρώτα εντός ημερών (η Αθήνα  μαζί με την Μεραρχία απέσυρε και τον Γ. Γρίβα) και το τρίτο,  ο Μακάριος το υποστήριζε το 1974… 

Το Νοέμβριο 1967, η  Μόσχα υποκινούσε με ψίθυρους για πραξικόπημα από την Ελλάδα…Στις 5 Ιουλίου 1967 ο Ρώσος  πρέσβης στο Λονδίνο προέβη σε ένα δριμύ κατηγορητήριο εναντίον  της ελληνικής κυβέρνησης (σε συνάντησή του στο Φόρειν ΄Οφις)… Η Μόσχα με παντιέρα την  υποστήριξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου στήριζε το τουρκικό αίτημα για  αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας για τα δικά της συμφέροντα… 

Ο Μακάριος υποστήριζε την αποχώρηση της Μεραρχίας αλλά δεν το έλεγε δημόσια

22 Νοεμβρίου 1967:  Η βρετανική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον έγραψε προς το Φόρειν ΄Οφις:«… Ο Μακάριος απέρριψε την αμερικανική εισήγηση να ζητούσε ο ίδιος την μείωση των Ελληνικών Δυνάμεων στο νησί. Είπε πως αν ο ίδιος προέβαινε σε τέτοια απαίτηση θα θεωρείτο προδότης προς την Ελλάδα. ΄Ομως, θα ήταν σύμφωνος αν η μείωση των στρατευμάτων ερχόταν ως ελληνική πρωτοβουλία.  Ο Belcher  (Αμερικανός πρέσβης)  πήρε εντολές να δείξει στον Μακάριο αναφορά από την Αθήνα που φέρει τον Βασιλέα Κωνσταντίνο να υποστηρίζει την ιδέα…» 

Το 1967 και πάλι (η πρώτη φορά ήταν το 1964 όταν και η Μόσχα έκανε το ίδιο) ο Αμερικανός πρόεδρος Lyndon B.  Johnson μέσω του απεσταλμένου του Cyrus Vance (αλλά και το ΝΑΤΟ) επενέβησαν και σταμάτησαν την όποια πρόθεση της Τουρκίας για εισβολή.  

7 Δεκεμβρίου 1967: Ο Βρετανός πρωθυπουργός σε επιστολή του προς τον Johnson επιβεβαίωσε την συνδρομή του τελευταίου,  όπως και επιστολή του ΓΓ του ΝΑΤΟ  Manlio Brosio προς τον Τούρκο πρωθυπουργό στις 20 Νοεμβρίου 1967 επιβεβαίωσε  την συνδρομή της συμμαχίας.  

Οι ενδοκοινοτικές συνομιλίες 1968 – 1974 – Επιστροφή Ντενκτάς διευθετήθηκε από τον Μακάριο

Με την αποχώρηση της  Ελληνικής Μεραρχίας και το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και  Τουρκίας,  στις 22 Δεκεμβρίου 1967 ο ΓΓ του ΟΗΕ υιοθέτησε ενδοκοινοτικές τοπικές συνομιλίες. Η ιδέα υποστηριζόταν από τον Αρχ. Μακάριο και την βρετανική κυβέρνηση. 

13 Μαρτίου 1968: Ο Γλαύκος Κληρίδης είπε στον Βρετανό ΄Υπ. Αρμοστή ότι ο Μακάριος είχε εξουσιοδοτήσει τον Γενικό Εισαγγελέα (Κρ. Τορναρίτη) ο οποίος είχε φύγει την προηγούμενη  για Λονδίνο, Στρασβούργο και Βιέννη να  κάνει επαφές με τον Ραούφ Ντενκτάς για απευθείας συνομιλίες  μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.  Στόχος,  η διακοπή του ελληνο-τουρκικού διαλόγου. 

8  Απριλίου 1968 : Η βρετανική «Guardian» έγραψε « ο Μακάριος έστειλε νέο διαβατήριο στον Ντενκτάς».  Ο αρχιτρομοκράτης, που η κυβέρνηση Μακαρίου από το 1964 θεωρούσε προδότη της πατρίδας του και πράκτορα ξένων δυνάμεων και ένοχο εγκλημάτων (δηλώσεις Υπεξ Σπ. Κυπριανού 5.8.1965),  δεν θα επέστρεφε παράνομα στην Κύπρο.  Όλες οι κατηγορίες εναντίον του μπήκαν κατά μέρος και αντί να δικαστεί ορίστηκε αντιπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στις δικοινοτικές διαπραγματεύσεις.  

Ραούφ Ντενκτάς

Ο Ντενκτάς είχε διαφύγει στην Τουρκία τον Ιανουάριο του 1964 και συνελήφθη από την ελληνοκυπριακή αστυνομία κατά την διάρκεια της μυστικής καθόδου του στην Κύπρο σε ακτή της περιοχής Καρπασίας το 1967. Αντί να δικαστεί βοηθήθηκε από τον Γλ. Κληρίδη και την κυβέρνηση Μακαρίου να διαφύγει στην Τουρκία.  Την διαφυγή του απαίτησε η Τουρκία μέσω των Βρετανών. (Λεπτομέρειες και στο βιβλίο του Χαράλαμπου Χαραλαμπίδη «Ραούφ Ντενκτάς»,  2003) 

Οι συνομιλίες ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 1968 μεταξύ Κληρίδη και Ντενκτάς. Όμως καμία προσπάθεια δεν έγινε για λύση του θέματος. Οι Βρετανοί κάθισαν σε  αναμονή και παρακολούθηση,   αφήνοντας τα πράγματα να παίρνουν τον δρόμο τους…Ανταλλαγές προτάσεων. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έλεγε: «΄Οχι κράτος εν κράτει» και οι Τουρκοκύπριοι «αυτονομία στην δική μας περιοχή»…Στις 18 Οκτωβρίου 1971… συνομιλίες με νομικούς ειδικούς συνεχίστηκαν μέχρι τον Δεκέμβριο του 1973 όταν ο νέος Τούρκος πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ  πήρε  πιο σκληρή γραμμή για ομοσπονδιακή προσέγγιση. Οι συνομιλίες έφθασαν σε αδιέξοδο στις 2 Απριλίου 1974. Ξανάρχισαν στις 11 Ιουνίου 1974. Οι θέσεις διέφεραν κατά πολύ. Τελευταία συνάντηση πριν το πραξικόπημα,  στις 9 Ιουλίου, 1974.

1972 – Ρωσικές υποσχέσεις προς Μακάριο 

Αρχ. Μακάριος

Φεβρουάριος 1972 εφημερίδα «Εστία» Αθηνών: Ο Μακάριος διευθέτησε τη συμφωνία για εισαγωγή τσεχοσλοβακικών όπλων κατά την επίσκεψή του στη Μόσχα (περασμένο Ιούνιο), τρεις Ρώσοι στρατιωτικοί στάλθηκαν στη Κύπρο για να εκπαιδεύσουν ένοπλους του Λυσσαρίδη ενώ άλλοι Κύπριοι στάλθηκαν στη Πράγα…Όταν έκλεισε η συμφωνία οι Ρώσοι είπαν στο Μακάριο ότι η Σοβιετική Ένωση  μπορούσε να επέμβει σε υποστήριξη της κυβέρνησης της Λευκωσίας μόνο αν υπήρχε στρατιωτική επέμβαση από έξω, δηλαδή μια τουρκική απόβαση…Σε περίπτωση εσωτερικών ταραχών ο Μακάριος θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει με τους αντιπάλους του και να απαλλαγεί από την ελληνική επιρροή με τις δικές του προσπάθειες και με την βοήθεια των συνεργατών του…» (Έκθεση Βρετ. Πρεσβείας Αθηνών). 

Η  Μόσχα το 1974 έδωσε, ταυτόχρονα με το Λονδίνο, την συγκατάθεσή της στον Ετσεβίτ να εισβάλει. 

Συνταγματάρχης G. Stocker 

Τον ίδιο χρόνο (1972) στην βρετανική Υπ. Αρμοστεία στη Λευκωσία ο επί Αμυντικών Θεμάτων  Συνταγματάρχης G. Stocker προέβη σε μια περίεργη ενέργεια ενημερώνοντας το ΓΕΕΦ (Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς) στη Λευκωσία ότι η Τουρκία προτίθετο να εισβάλει στο νησί. 

Στις 27 Μαρτίου 1973 έδωσε λεπτομερέστατες πληροφορίες για το τουρκικό σχέδιο εισβολής το οποίο μεταβιβάστηκε  στον Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων στην Αθήνα από τον Αρχηγό του ΓΕΕΦ στη Λευκωσία Στρατηγό Χαραλαμπόπουλο.

Στις 30 Ιουλίου 1973 ο Stocker  επανήλθε στο ΓΕΕΦ και έδωσε φωτοτυπία Σχεδίου Εισβολής των Τούρκων που εξασφάλισε από τον συνάδελφό του στην Άγκυρα. 

Στις 5 Αυγούστου 1973 ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ στην Λευκωσία ενημέρωσε το υπ. Εσωτερικών και Άμυνας της Κύπρου. Ο Stocker  ζήτησε η επαφή του να κρατηθεί μυστική. Στα συμπεράσματά του ο Stocker  τόνισε ότι οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν επρόκειτο να επέμβουν προς παρεμπόδιση ενός τοιούτου σχεδίου. Οπόταν τόσο η χουντική κυβέρνηση όσο και η κυβέρνηση  Μακαρίου, ήταν  ενήμερες των τουρκικών προθέσεων με τρομερή λεπτομέρεια.

Από την πρώτη σελίδα του 3λιδου υπομνήματος 10.7.1974 από την Υπ. Αρμοστεία της ΚΔ δια χειρός Υπ. Αρμοστή Κ. Ασσιώτη  στο Λονδίνο προς το Φόρειν ΄Οφις  με τίτλο «Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία»

Στις 28 Αυγούστου 1973 και ο Αμερικανός Στρατιωτικός Ακόλουθος στη Λευκωσία Συντ. Whitley, συναντήθηκε με τον Διοικητή της ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου – βάση των Συμφωνιών του 1960) … η Αμερική υποστήριζε μια ανεξάρτητη Κύπρο και ότι οι ενωτικοί Κύπριοι έπρεπε να άλλαζαν το πιστεύω τους αλλιώς θα υπέφεραν.   (Βιβλίο Χρ. Βενιαμίν, «Τα Δύσκολα Χρόνια αναμνήσεις μιας ζωής.») 

Αυτά γράφονται για να τονιστεί ότι ο Μακάριος  τον Ιούλιο του 1974 (βλέπε Δ’ Μέρος τελευταίο που θα ακολουθήσει)   γνώριζε πλήρως πλέον τα τουρκικά σχέδια. Που δεν θα άλλαζαν μέχρι σήμερα. 

 Στις 12 Ιουλίου 1974 ο κ. Goodison Φ.Ο ενημέρωσε σχετικά την Βρετανική Υπάτη Αρμοστεία στη Λευκωσία. 

Ο περίεργος Συνταγματάρχης G. Stocker τέλος Απριλίου 1974 υποστήριξε σε έκθεσή του την αντικατάσταση του Μακαρίου και ότι «θα χρειαστεί μια αποφασιστική αντιμετώπιση από την Αθήνα και πρέπει να αποχωρήσουν τόσο οι Έλληνες διδάσκαλοι όσο και οι Έλληνες αξιωματικοί από την Εθνική Φρουρά…»

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος 

Τέλος Γ’ Μέρους συνεχίζεται με το τελευταίο. 

(Πηγές Βρετανικό Εθνικό Αρχείο  Φ.Α. « Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019»). 

ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 6/10/2024

Συνέχεια ανάγνωσης

Κύπρος

ΥΠΕΞ: Απεγκλωβίστηκαν από το Λίβανο ακόμη 11 Έλληνες με τις οικογένειές τους

«Με μέριμνα της Πρεσβείας μας στη Λευκωσία και υπό τον συντονισμό της Μονάδας Διαχείρισης Κρίσεων του υπουργείου Εξωτερικών, έξι εξ’ αυτών επαναπατρίστηκαν σήμερα στην Ελλάδα».

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ακόμη 11 Έλληνες πολίτες και μέλη των οικογενειών τους αναχώρησαν από τον Λίβανο και αφίχθησαν στη Λάρνακα με ναυλωμένη πτήση από την Κυπριακή Δημοκρατία και με τη συνδρομή των πρεσβειών Ελλάδας και Κύπρου στη Βηρυτό, όπως αναφέρει το υπουργείο Εξωτερικών σε ανάρτησή του στο Χ.

«Με μέριμνα της Πρεσβείας μας στη Λευκωσία και υπό τον συντονισμό της Μονάδας Διαχείρισης Κρίσεων του υπουργείου Εξωτερικών, έξι εξ’ αυτών επαναπατρίστηκαν σήμερα στην Ελλάδα».

«Ευχαριστούμε την Κυπριακή Δημοκρατία για τη συμπαράσταση και την άμεση ανταπόκριση», προσθέτει το υπουργείο Εξωτερικών.

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή